even
UITBLAZEN
Raadsel waarom Carette zo lang in vrijheid bleef
Kabinet herstelt na drie maanden misgreep
Mitterrand leidt persoonlijk
campagne Franse socialisten
Top ma
geld na;
eigen r<
KON SUM,
Prettige
feestdagen
B1BMM
■ACHTERGROND1
WERD KOPSTUK TERREURORGANISATIE CCC 'BESCHERMD'
DEEL WAO-ERS EN WWV-ERS MAG TERUG NAAR PARTICULIERE MAATSCHAPPIJ
WOENSDAG 18 DECEMBER 1985
ONGEBRUIKELIJK INITIATIEF VOOR EEN FRANSE PRESIDENT
WOENSDAG 18 DECE
DE VRIES HOUDi
WIM KOCK
ONDANKS de jaar
lijkse schrik van
wege de kosten, on
danks de met gezond Hol
lands kruideniersverstand
uitgesproken bezwerings
formules als ,,'t is zonde
van 'I geld, we moesten 't
afschaffen, want 't is toch
eigenljk onzin-, ondanks dit alles
groeit ook de uitgaande stroom
kerst- en nieuwjaarskaarten
met de binnenkomende vloed
mee. Het oude netwerk, opge
slagen in het steeds beduimel
der rakende adressenboekje
groeit nog steeds en bij de zwel
lende stapel kerstpost in de tin
nen schaal (hangt u die kaarten
nog steeds aan rode linten te
gen de muur?) voegen zich
nieuwe netwerken in opbouw:
de vriendenkringen van de
groot geworden, maar nog
thuis bivakkerende kinderen.
Mijn vrouw en ik kopen de
kaarten de laatste jaren cen
traal in. Een kennis lijfde ons
ooit gedienstig in bij de Zonne
bloem en geen sterker trouw
dan slordige trouw. Bij de Zon
nebloem bestellen we dus onze
kaarten. Persoonlijk vind ik
UNICEF net ietsje sjieker. Ik
kan ook vrij nauwkeurig voor
spellen van wie we UNICEF-
kaarten en van wie we Zonne
bloem-kaarten zullen ontvan
gen. Deze week kwam er, naar
verwachting, een van de Zon
nebloem binnen, een dubbele
met een klapwiekende uil erop.
Gelukkig herinnerde mijn
vrouw zich dat ze precies zo'n
zelfde kaart net in een envelop
had gestopte, voorzien van het
adres van de afzender van de
uil. Als zoveel mensen bij de
zelfde instanties hun kaarten
kopen is het onvermijdelijk dat
twee krek dezelfde mekaar
kruisen, maar als je het voorko
men kan, doe je het.
Het is echt een rage. Vroe
ger, toen alles anders was ging
het er bescheidener toe. Ik her
inner me dat mijn ouders met
nieuwjaar visitekaartjes ver
stuurden met Z.N. in de linker
bovenhoek. Zalig Nieuwjaar.
Hoeveel er dat waren weet ik
niet meer, maar in elk gaval
niet van die stapels zoals wij nu
hebben klaarliggen wanneer de
jaarlijkse korvee geklaard is.
Visitekaartjes sturen vind ik
nog steeds een beetje deftig.
Vooral nu bijna niemand ze
nog gebruikt voor kerstgroeten,
verzend ik ze graag. Ik grijp
m'n kans als we kerstkaarten
tekort komen of als er kaarten
binnenkomen van mensen die
we zelf vergeten zijn. „Ik stuur
wel gauw een visitekaartje", zeg
ik dan opgewekt. Hoe kom ik
ook anders van die dingen af?
Is die kerstpost echt onzin?
We overdrijven misschien,
maar is het onzin?
Soms delibereren mijn
vrouw en ik over een oud adres
in het boekje. Zullen we me
vrouw S. nog een kaart sturen?
Mevrouw S. zien we nooit.
We waren eigenlijk kennissen
van haar man en die is al vijf
jaar dood, misschien wel lan
ger, de tijd gaat immers snel.
Waarom zouden we mevrouw
S. kaarten blijven sturen. Maar
dan herinneren we ons hoe ze
elk jaar onze kerstpost beant
woordt met wel iets méér woor-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiimiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir?
den dan de voorgedrukte wens.
Mevrouw S. krijgt haar kaart.
Dan heb je J., een oude
dienstmakker. Sinds 1956 heb
ben we elkaar nog één keer ge
zien. Dat is ook weer minstens
20 jaar geleden. Maar jaar in
jaar uit viel zijn kerstkaart als
eerste, minstens een week voor
de andere uit, in de bus. „J. is
er weer", zeiden we dan tegen
mekaar. Twee jaar geleden ver
anderde J. van taktiek. Hij ging
blijkbaar afwachten of ik het
uit mezelf op zou brengen hem
een kaart te sturen. Ik bracht
het op en prompt kwam zijn
antwoord. Heeft het zin, zo'n
jaarlijkse uitwisseüng van le
venstekens tussen twee mensen
die, ondanks auto's en tele
foons, nooit moeite doen om
met elkaar nog eens aan de
praat te raken? Ik weet het niet.
Ik zou J.'s kaart missen. Dat
wel.
Of het oude echtpaar in En
geland. Vijfentwintig jaar gele
den emigreerde hun zoon, enig
kind, naar Nieuw-Zeeland,
waar hij blijkbaar geen goud
aanboorde, want hij kwam
nooit met verlof naar Enge
land. We ontmoetten het echt
paar regelmatig op ons vakan
tieadres en daar verheugden ze
zich in de jaarlijkse groei van
onze zonen, een beetje verlegen
en daarom van een afstandje
opa en oma spelend. Zij wat
knorrig en hij op een plagerige
manier. Zij werden te oud voor
die vakanties en wij wilden wel
eens ergens anders heen. Af en
toe, als we in de buurt zijn,
wippen we even bij ze binnen
en zo konden ze er toch nog ge
tuige van zijn hoe onze zonen
eerst hen en vervolgens mijn
vrouw en mij boven het hoofd
groeiden. Die mensen krijgen
natuurlijk ook een kaart.
Zo staan er nog wel meer in
het adresboekje. De missionaris
in Ghana; een oude tante in het
klooster; je ouders, die je mis
schien wel, misschien niet ziet
omdat ze de kerstdagen bij een
van de andere kinderen door
brengen; vrienden en kennissen
uit een andere periode van je
(even, die je misschien nooit
meer ziet, maar met wie je het
contact niet definitief wilt ver
liezen. Iedereen zal wel een der
gelijk adressenlijstje hebben.
Kaarten uitwisselen met fa
milieleden en vrienden die je
regelmatig tegenkomt, die je
straks tegen het lijf loopt op
nieuwjaarsrecepties of kerstvi
sites, is misschien wat overdre
ven. Maar als je toch bezig
bent, neem je die even mee. Bo
vendien: wie kaarten wil ont
vangen moet er ook sturen en
per slot van rekening is de jaar
lijkse stapel kaarten de zacht
kietelende maatstaf van je ken
nissenkring. En wie zegt niet
graag dat hij een grote vrien
denkring heeft?
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v
Directie: drs. J.H.M Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41,© 076-236326.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, ©01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Postadres: Postbus 23, 4900 AA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920
Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementsprijzen, bij vooruitbetaling te voldoen:
j 23,60 per maand; 68,06 per kwartaal of j 264,45 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
f 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje ©076-236882.
Grote advertenties uitsluitend ©076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur ©076-236394/236911
RankrpIfltiPQ'
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5
Door Aad Jongbloed
HET is een raadsel
waarom het zo lang ge
duurd heeft eer de Bel
gische justitie de hand
wist te leggen op Pierre
Carette, die algemeen
gezien wordt als een van
de kopstukken van de
terreurorganisatie CCC,
verantwoordelijk voor
27 bomaanslagen in iets
meer dan een jaar.
Was er sprake van protec
tie, zoals het franstalige
weekblad 'Pourqoi Pas?' on
langs suggereerde? De feiten
logenstraffen die veronder
stelling niet, want Pierre Ca
rette heeft op miraculeuze
wijze vele malen de dans we
ten te ontspringen en gezien
de vrij eenvoudige wijze
waarop men hem uiteinde
lijk in de boeien kon sluiten
kan Carette zich er niet op
beroemen zorgvuldig met
zijn vrijheid te zijn omge
gaan.
Carette werd geboren op
Een niet gedateerde
foto van Pierre Carette
die op eenvoudige wijze
heel lang op vrije voe
ten kon blijven. - fotoap
21 september 1952 in Charle
roi. Zijn vader was ambte
naar bij de Vreemdelingen
dienst, die onderdeel uit
maakt van het Bestuur van
Openbare Veiligheid. Als Ca
rette 15 jaar is verhuist het
gezin naar Brussel, waar zo
wel Pierre als zijn broer
Henri na de middelbare
school gaan studeren aan de
ULB (Universite Libre de
Bruxelles). Pierre houdt de
studie snel voor gezien, maar
hij blijft in studentenkringen
een bekende figuur als poli
tieke agitator, verbonden aan
trotskistische, maoïstische en
andere extreem-linkse krin
gen in de Belgische hoofd
stad.
Midden in de jaren '70 ves
tigt hij zich als drukker
(drukkerij De Rode Kommu-
ne) in de Brusselse gemeente
Sint-Gillis. Hij drukt niet al
leen voor uiterst links, maar
ook voor alle mogelijke ex-
treem-rechtse splinters. On
danks het feit dat Carette
zich hiermee enigszins ver
dacht maakt, kan hij ook of
ficiële politieke partijen tot
zijn clientele rekenen, zoals
twee franstalige Brusselse
partijen en de Waalse Parti
Socialiste. Die relatie zou, zo
wordt in sommige kringen
aangenomen, bepalend zijn
geweest voor het feit dat Ca
rette, hoewel al lang van ter
rorisme verdacht, zo lang
buiten schot kon blijven.
In 1978 is Carette een van
de leiders van de Belgische
beweging, die openlijk haar
steun betuigt aan de Rote
Armee Fraktion en in 1979
wordt zijn naam openlijk ge
noemd als een van de daders
van de aanslag op generaal
Alexander Haig, toen opper
bevelhebber van de NAVO-
troepen in Europa. Als uitge
ver van het blad Subversion
roept Carette op tot gewa
pend verzet en hij publiceert
lessen in het vervaardigen
van explosieven.
In april 1981 richten Ca
rette en enkele anderen, on
der wie andere gearresteerde
CCC-verdachten als Didier
Chevolet en Pascale Vande-
geerde een stichting op, Les
Ateliers Graphiques, die met
een nieuw tijdschrift komt,
Ligne Rouge, dat Subversion
vervangt en gedurende de af
gelopen maanden de spreek
buis is van de CCC. Tot dus
ver kunnen Carette geen
harde strafbare feiten aan
gewreven worden, maar dan
komen feiten, die inderdaad
merkwaardig genoemd kun
nen worden.
In de zomer van 1979 wordt
hij samen met een zekere De
Laever in Zwitserland aan
gehouden wegens de aankoop
van een grote hoeveelheid
wapens. Na tussenkomst van
het Belgische ministerie van
Buitenlandse Zaken wordt
het tweetal zonder proble
men vrijgelaten.
In 1980 wordt hij gearres
teerd als hij pamfletten uit
deelt namens de Internatio
nale Communiste Combat-
tante, waarin opgeroepen
wordt tot gewapend geweld.
Hij wordt vrijgelaten.
In augustus 1982 is Carette
betrokken bij een zwaar
auto-ongeval in Frankrijk.
Hij bevindt zich in het gezel
schap van Nathalie Menig-
non, een van de leidsters van
de terreurgroep Action Di
recte. In de wagen worden
15.000 pamfletten gevonden
van de Action Directe,
waarin - weer - opgeroepen
wordt tot geweldadig verzet.
Carette gaat vrij uit
In maart 1984 wordt Ca
rette in Brussel gearresteerd
samen met de Action Di-
recte-leiders Menignon,
Jean-Marc Rouillan en Régis
Schleicher. Zij weten een po
litieman te gijzelen en ont
snappen. De zoekactie naar
Carette wordt gestaakt.
In juni 1984 duikt Carette
onder en op 2 oktober volgt
de eerste van de 27 CCC-aan-
slagen.
Pas twee weken geleden
besluit justitie Carette offi
cieel op te voeren als ver
dachte leider van de CCC.
Pas dan ook hanteert men
het eenvoudige middel tot
opsporing: het tonen van zijn
foto op televisie.
Pikant detail is wel dat de
broer van Pierre Carette,
Henri, een geheel andere weg
is gegaan. Na een poosje als
advocaat te hebben gewerkt,
werd Henri beroepsmilitair.
Hij is nu kapitein bij het eer
ste bataljon para-troepen in
Diest. Sinds kort is broer
Henri mede-verantwoorde
lijk voor het bewaken van
gebouwen, die het mogelijke
doelwit zouden kunnen zijn
van de CCC.
Van der Reijden: misgreep hersteld.
- foto de stem/johan van gurp
Door Pi eter Eggen
MET gepaste schaamte heeft staatsse
cretaris Van der Reijden (Volksge
zondheid) voorlopig een einde ge
maakt aan een hoop ergernis voor uit
keringsgerechtigden en ziekenfond
sen. Afgelopen vrijdag stemde het ka
binet eindelijk in met een regeling die
het WAO- en WWV-ers met een aan
vullend pensioen of andere inkomsten
mogelijk maakt terug te keren naar
hun particuliere ziektekostenverzeke
ring. Voor ongeveer 30.000 Nederlan
ders komt daarmee klaarheid in een
vreemde zaak.
Eind september sloeg het VVD-Tweede
Kamerlid Nijhuis alarm. Een groep uitke
ringsgerechtigden werd door een bestuurs
maatregel in een klap uit hun particuliere
verzekering gegooid en vanaf 1 oktober via
het ziekenfonds verzekerd.
De hele operatie is het onbedoelde gevolg
van de verlaging van de uitkeringspercenta
ges. Die werden verlaagd van 75 naar 70%
van het dagloon. Een aantal mensen met een
WAO- of een WWV-uitkering (eventueel met
een aanvullend inkomen) kwam daardoor
beneden de ziekenfondsgrens (ƒ48.100 per
jaar) en moest daarom het ziekenfonds in.
Vele duizenden die met de maatregel te
maken kregen waren verbaasd. Waarom nu
ineens het fonds in? Voor sommigen bete
kende de overgang bovendien een hogere
premie. Kort en goed: verwondering alom,
ook bij de ziekenfondsen, die met vragen
werden bestookt die ze niet konden beant
woorden.
In de Tweede Kamer werd intussen Van
der Reijden aan de tand gevoeld over zijn be
stuursmaatregel. Hij gaf toe dat er een onbe
doeld effect was opgetreden. De Kamer
dwong hem beterschap te beloven. Nog vóór
de jaarwisseling moest er een oplossing ko
men. Met spoed werd de Ziekenfondsraad om
een advies gevraagd en dat lag er binnen een
maand.
De raad was duidelijk: Laat de mensen om
wie het gaat de keuze of ze ja dan nee in het
fonds willen blijven. Van der Reijden had
van de particuliere maatschappijen al de toe
zegging dat zij hun voormalige klanten (van
wie er velen hun particuliere verzekering
voor alle zekerheid maar aanhielden, met
alle kosten van dien) tegen dezelfde voor
waarden zouden terugnemen.
In het kabinet is daarna nog een poos ge
stoeid over de vraag of deze mensen terug
mogen en onder welke voorwaarden. In deze
politieke afweging kwam de eeuwige discus
sie weer boven wat inkomen is. Is dat alleen
de uitkering, of moeten andere inkomsten
meegeteld worden en voor welk deel. De So
ciaal-Economische Raad (SER) is al tijden
bezig om over deze vraag een advies op te
stellen, maar ook dit hoge college komt er
niet uit.
Van der Reijden heeft nu feitelijk gekozen
in deze discussie en besloten dat niet alleen
de uitkering meetelt, maar ook de nevenin
komsten. Want iedereen die door de samen
telling van deze inkomsten boven de zieken
fondsgrens uitkomt (hoewel de uitkering al
leen eronder ligt) vliegt het fonds weer uit.
Wie alleen een uitkering heeft keert niet te
rug, want dan ligt het inkomen onder de zie
kenfondsgrens door de verlaging van het uit
keringsniveau.
Tot slot heeft het kabinet besloten deze
groepen uitkeringsgerechtigden niet de vrije
keuze te laten. De reden is simpel: als we hen
de keuze laten, moeten we alle ziekenfonds
verzekerden de vrije keuze geven. Dat zou
betekenen dat het verplichte ziekenfonds
vrijwillig zou worden. En het is bekend dat
het kabinet iets tegen vrijwillige zieken
fondsverzekeringen heeft. Die worden opge
doekt.
Blijft nog één probleem over. Er zijn men
sen die dubbele premie hebben betaald; zo
wel ziekenfonds als hun oude particuliere
maatschappij. Met de ziekenfondsen wil het
kabinet nog praten of die 'te veel' betaalde
premie terug kan worden gegeven.
Als ook dat heuveltje genomen is, is er een
einde gekomen aan drie maanden bureau
cratisch mistasten.
Door Bob van Huët
„NATUURLIJK, de
Fransen zijn vrij om te
stemmen op wie ze wil
len. Maar het zou erg
jammer zijn als ze zich
zelf straks hun sociale
verworvenheden ont
zeggen... Ik hoop van
harte dat de meerder
heid die straks gaat re
geren dezelfde is als
vandaag."
Met een dramatische va
riant op de 'goede keuze', die
zijn voorganger Giscard de
kiezers in 1978 op het hart
drukte, heeft president Mit
terrand het Franse volk dit
weekeinde gevraagd om een
„bonne réflexion". Hij hoopte
daarmee te bereiken dat de
Fransen nog eens goed bij
zichzelf te rade zouden gaan
alvorens straks in maart (en
alle opiniepeilingen voor
spellen dat) de socialisten
naar huis te sturen en een
nieuwe rechtse meerderheid
te kiezen. Mitterrand was
„als de Fransen dat willen"
bereid met rechts te regeren,
maar veel verstandiger vond
hij het toch voort te gaan op
de vijf jaar geleden ingesla
gen weg van het socialisme.
Nooit heeft een president
van de 5de republiek zich zo
expliciet sterk gemaakt voor
het zittende kabinet als Fra
ncois Mitterrand. „Ik sta vol
ledig achter wat de regering
de afgelopen jaren heeft be
reikt. Ik ben er trouwens zelf
de voornaamste verantwoor
delijke voor", aldus Mitter
rand zondagavond in dat
wonderlijke, plotseling inge
laste tv-programma 'Ga nos
intéresse, Monsieur le Presi
dent'. Voor de derde keer in
korte tijd wierp Mitterrand
zich daar in korte tijd op als
de leider van de verkiezings-
Premier Fabius dramatische val
fotoap
President Mitterand bevreesd voor politiek isolement
campagne der socialisten.
Nieuws had hij opnieuw
nauwelijks te melden, maar
wel presenteerde hij de
Fransen een niet onschuldig
kerstcadeautje in de vorm
van een belastingverlaging
van 3 procent voor volgend
jaar.
De plotselinge frontdienst
van de president zal zeker
niet zijn terug te vinden in de
socialistische verkiezings
draaiboeken van enkele we
ken geleden. Mitterrand is
wel gedwongen persoonlijk
het initiatief te nemen omdat
de moraal van zijn socialisti
sche premier en diens meeste
ministers volledig zoek is.
Vrijwel niemand links ge
looft nog d^j 'de catastrofe' in
maart kan worden afgewend.
De socialistische partij affi
cheert haar vrees zelfs op de
muren van alle Franse ste
den; levensgrote posters als
ging het om de aankondiging
van een griezelfilm met
daarop de tekst: 'Help, rechts
komt terug'.
Het wil de socialisten maar
niet lukken om hun positieve
resultaten als het terugdrin
gen van de inflatie en het
bijna evenwicht brengen van
-foto anp
de handelsbalans aan de
„massa van 1981" te verko
pen. De populaire Michel Ro-
card geeft deze week in het
Amerikaanse blad News
week toe dat de socialisten
voor wat betreft 1986 wel zijn
geklopt. Maar hij heeft hoop
voor 1988, wanneer een
nieuwe president gekozen
moet wórden-
President Mitrterrand zit
echter met een veel urgenter
probleem en vreest over en
kele maanden in een gouden
kooitje te worden gestopt
door de zegevierende neo-
gaullisten en liberalen. De
wijze waarop de president
zich in het electorale strijd
gewoel heeft geworpen, is
ook illustratief voor de dra
matische val van zijn pre
mier Fabius, in wie Mitter
rand enkele maanden gele
den nog het volste vertrou
wen had.
Te aarzelend in de Green
peace-affaire en doorge
zaagd in zijn televisie-debat
met oppositieleider Chirac
heeft de jonge premier Mit
terrand danig teleurgesteld.
Toen Fabius daarna ook nog
eens publiekelijk zei niet te
begrijpen waarom Mitter
rand de Poolse generaal Ja-
ruzelski moest ontvangen,
was de maat voor het Elysée
vol. Alleen omdat een rege
ringswisseling vlak voor de
verkiezingen teveel risico's
met zich meebracht, mocht
Fabius aanblijven, al wordt
in politieke kringen in Parijs
nog steeds gespeculeerd over
een op handen zijnde ver
vanging van de premier door
minister van Buitenlandse
Zaken Roland Dumas, een
persoonlijke vriend van de
president.
Maar de tijd dringt en be
halve nieuwe optredens op
radio en televisie resten pre
sident Mitterrand nog maar
heel weinig mogelijkheden
tenminste 2ijn eigen positie
nog enigszins te redden. Het
uitschrijven van een referen
dum blijft wel zijn meest ge
duchte wapen. Het door de li
beralen goedgekeurde, maar
door de gaullisten afgewezen
wetsvoorstel om het aantal
mandaten per persoon tot
twee te beperken, biedt hem
daartoe een goede kans*De
meeste Fransen zijn tegen
een verstrengeling van func
ties, die vooral in het rechter-
kamp veelvuldig voorkomen.
Daar combineren nogal wat
politici het kamerlidmaat
schap met een burgemeester
schap, een lidmaatschap van
provinciale raad en gewest
raad en Europarlement. Mit
terrand moet dan hopen dat
de broze unie tussen neo-
gaullisten en liberalen onder
een dergelijke test zal be
zwijken. Wellicht dat zijr^jo-
cialisten daaruit dan nieuwe
moed kunnen scheppen,
maar eigenlijk is het zelfs
dan al veel te Iaat om het tij
nog te keren.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG - PvdA-lelder
Den Uyl heeft gisteren on
omwonden afstand genomen
van uitlatingen van oud-mi
nister Vredeling over het ko
ninklijk huis en speciaal
prins Bernhard. Ook de
woordvoerder van premier
Lubbers kritiseerde Vrede
ling: „Ministers en oud-mi
nisters horen een zodanige
norm te handhaven dat ze dit
soort flauwekul niet uitha
len."
In een interview in het
weekblad De Haagse Post
noemt Vredeling prins Bern
hard 'een typische mof' die
bovendien last zou hebben
van 'uniformgeilheid'.
Vredeling plaatst de op
merkingen omdat hij - zoals
hij zegt - vindt „dat het pu
bliek gewoon een keer moet
weten hoe dat soort dingen
gaan, daar heeft de bevol
king recht op".
De oud-minister en oud-
EG-commissaris vertelt hoe
koningin ('moe') Juliana hem
in 1973 huilend vroeg toch toe
te staan dat er ter gelegen
heid van haar zilveren rege
ringsjubileum een militaire
parade zou zijn bij Huis Ten
Bosch.
Ge
Twee leden van de RSV-cot
luisteren naar de uiteenzetting
Van onze Haagse redactie
den HAAG - Oud Rijn-
Schelde-Verolme topman De
Vries blijkt een declaratie
waarvan hij zegt dat hij hem
heeft terugbetaald aan de
Verenigde Bouwbedrijven
Bredero, waarvan hij presi
dent-directeur was, op zijn
eigen rekening te hebben ge
stort.
De rekening stond tot 1974
i alleen op naam van De Vries.
In dat jaar voegde hij daaraan
de naam van VBB toe, zonder
dat het bedrijf daarvan gewe
ten heeft. De WB had ook
niets over de rekening te ver
tellen.
Minister Rietkerk, plaats- I
vervanger van minister Kort
hals Altes van justitie, heeft
dat gisteren in de Tweede Ka-1
hier gezegd op mondelinge I
vragen van de voorzitter van I
de parlementaire enqüete-
eommissie naar de RSV, Van
Dijk.
De enquêtecommissie heeft
net openbaar ministerie in juli
1984 gevraagd om de HSV-top-
hian te vervolgens wegens
meineed. Ze had het vermoe-
den dat De Vries niet de waar-1
heid gesproken had over del
declaratie.
Het eerste onderzoek vanl
net OM liep aanvankelijk opl
niets uit omdat het bewijs I
~een bankafschrift- nietl
meer te vinden was. Later j
werd het onderzoek heropend!
adat in de pers berichten wa-l
en verschenen dat die af-l
schrijving bij de bank-giro-l
entrale wel nog te vindenl
Was.
Minister Rietkerk gaf giste-|
ren toe dat het OM dat overl
et hoofd heeft gezien. Het on-l
uerzoek is in in augustus als-I
8 uitgevoerd. Zo kon bekend!
worden naar welke rekening!
"et geld gegaan is.
B bewindsman liet verderl
dat De Vries inmiddels I
opnieuw verhoord is'door de|
erhi commissaris. Dat heeftl
hii niets opgeleverd omdat!
zwr beroepen heeft op zijn!
beeftr6Cilt 6n C'US mets gezegd!
u ''Dsre weigering vertraagdel
nif'onderzoek, dat nog steeds
ls voltooid", aldus Riet-
verwacht dat de eerste
half nu niet eerder dar
zijn Januari te verwachter
Dehalve de procedure teger
