erschrikkingen van de modder
B
Ronald Reagan kriigt Ki"d ''/«i"
een biograaf in huis
De nooit gehoorde
ziekte Chlamydia
Schuit aan
na touwtrd
over b er gii
BREDASE RODE KRUIS MAN COÖRDINEERT HULP AAN COLOMBIA
Lerens time cei
'Grossier'
hasj in
Zierikzee
opgerold
Zl
MAANDAG 16 DECEMBER 1985
EXTRA OP MAANDAGj
u
Vrienden
PAGINA ZEELAND 1
i:
MEDISCHE
RUBRIEK
EDMUND MORRIS KRIJGT GROTE VRIJHEDEÉ
O Jol onder Goese
politie-auto
'IEDEREEN' MOCHT
T48
derland al dertig jaar duurt
om een effectieve bestrijding
van het natuurgeweld tot
stand te brengen, dan zal het
iedereen duidelijk zijn dat een
ontwikkelingsland als Colom
bia met lege handen staat.
Over bepaalde mogelijkheden
is echter wel getheoretiseerd.
Explosieven
Van een onzer verslaggevers
BREDA - „In 1952 werd er in Nederland een
kaart gepubliceerd, waarop precies stond in
getekend welke gebieden in Zuidwest-Neder
land onder water zouden lopen in geval van
een dijkdoorbraak.
Toen op 1 februari 1953 de dijken inderdaad braken,
kwam de prognose van die kaart nagenoeg precies uit.
Maar kun je daarmee de toenmalige autoriteiten de
schuld van de Watersnoodramp in de schoenen schui
ven?"
Hans Selders, staffunctio
naris Internationale Zaken
van de Vereniging Het Neder
landse Rode Kruis, wil met dit
voorbeeld illustreren hoe wei
nig de Colombiaanse autori
teiten valt te verwijten met
betrekking tot de modderramp
die het land vorige maand
trof.
Hij is onlangs in zijn woon
plaats Breda teruggekeerd
van een tiendaags verblijf in
het rampgebied en heeft uit
Colombia net zo'n 'voorspel
lende' kaart mee teruggeno
men. Op die 'mapa' is in
prachtige kleuren te zien hoe
de modderstromen langs alle
hellingen van de vulkaan Ne
vada del Ruiz naar beneden
zullen stromen wanneer de
ijskap boven op de 5000 meter
hoge berg zal gaan smelten.
Die verwachtingen zijn met
nietsontziende meedogenloos
heid uitgekomen.
„Overigens", zegt Snelders,
„is slechts vijf procent van die
reusachtige ijstop gesmolten
en als dikke modder naar be
neden gekomen. Je moet er
niet aan denken dat die totale
ijsmassa daar boven was gaan
smelten als gevolg van de op
stuwende gloeiende magma in
de ingewanden van de vul
kaan. Die mogelijkheid is na
melijk helemaal niet denk
beeldig en kan nog steeds wer
kelijkheid worden. In dat ge
val zou een gebied drie maal
zo groot als Nederland in de
modder gesmoord worden. En
dan liggen er in de wijde om
trek nóg zo'n stuk of zes ver
gelijkbare 'Nevada's (sneeuw
bergen)".
Het 'scenario' voor de mod
derramp lag dus klaar, de
kaart was getekend, men wist
wat het gebied te wachten
stond, net zoals men dat voor
de Watersnoodramp van 1953
in Nederland wist. Maar als
het in een kapitaalkrachtig en
hoogontwikkeld land als Ne-
Selders: „Het verleggen van
de rivierbeddingen waarlangs
de modder naar beneden stort
is geen oplossing, want van die
rivieren zijn de koffieplanters
afhankelijk voor hun irrigatie,
en de arme bewoners die er
langs wonen van hun drink
water. Men heeft wél met de
gedachte gespeeld de ijskap
pen met behulp van explosie
ven op te blazen, om ze daarna
in grote blokken naar beneden
te transporteren. Maar dat is
geen haalbare kaart. Het ge
vaar blijft dus levensgroot be
staan".
Selders arriveerde als Rode
Kruis-hulpverlener in het ge
troffen gebied een week né de
ramp, toen de eerste fase van
hulpverlening al achter de rug
was: het bergen en begraven
van lijken, het onderbrengen
van de zwaarst gewonden in
ziekenhuizen, het massaal
vaccineren tegen epidemische
ziekten, het inrichten van op
vangkampen voor ontheem
den en verweesden. Dat 'vuile
werk' was voor een groot deel
al opgeknapt door het Colom
biaanse Rode Kruis, dat daar
officieel met. de medische
hulptaak is belast.
„Maar het was nog steeds
verschrikkelijk, veel erger dan
je je op grond van de televisie
beelden voorstelde", aldus
Snelders. „Vooral wanneer je,
zoals ik, het getroffen gebied
kende vóór de modderstromen
toesloegen, een prachtig berg
gebied vol koffieplantages.Het
hele dal waarin de stad Ar-
mero lag, een stad van 30.000
inwoners, is zo ver het oog
reikt één grote moddervlakte.
Gruwelijk om te beseffen dat
daar beneden in die modder-
zee duizenden en duizenden
lijken moeten liggen".
Ook al was in die eerste
week, dus voordat de Rode
Kruis-hulp uit het buitenland
op gang kwam, de ergste men
selijke en materiële ravage
dus opgeruimd, de toestand
was nog steeds onhoudbaar.
Snelders: „Er hing nog steeds
een allesoverheersende lijken
stank, en dat in een ondraag
lijke tropische hitte. Maar het
meest geschokt was ik door de
psychische toestand van de
overlevenden".
Overlevenden
Die overlevenden, daar was
Snelders dan ook voor geko
men, daarvoor was hij door
het coördinerende Rode
Kruis-hoofdkwartier in Ge-
nève naar Colombia gestuurd.
Om de tweede fase van hulp
op poten te zetten, hulp die
liefst moet uitmonden in
structurele gezondheidszorg.
„Wat is de situatie. De ge
wonden liggen in het zieken
huis, de geëvacueerden zitten
in kampen, en de doden zijn
dood. Het is altijd zo bij grote
rampen: 24.000 doden! De hele
wereldpers schreeuwt dat cij
fer uit. Grandioos. Maar ze
zijn dood. Niets meer aan te
doen. Wat hoor je verder over
al die tienduizenden overle
venden, de voor het leven in
validen, de psychische ontred
dering, die zich nog generaties
kan laten gelden, en die vooral
voor een achtergebleven land
als Colombia een ernstige te
rugslag kan betekenen in de
nationale ontwikkeling?".
Zoals gezegd is Hans Snel
ders vooral diep getroffen
door de geestelijke toestand
van de overlevenden. „Ik zag
mensen die niet meer praten
konden, die alleen maar met
een soort gejank konden dui
delijk maken wat hun overko
men was. Kinderen die volko
men apathisch en autistisch
geworden waren, die hun hele
familie waren kwijtgeraakt.
En je moet natuurlijk beseffen
dat modder een ramp is die
met niets te vergelijken valt,
een verschrikking. Tegen wa
ter kun je nog vechten, daarin
kun je je nog bewegen. Maar
deze maalstromen kwamen
midden in de nacht met een
snelheid van 60, 70 kilometer
per uur over de dorpen heen-
walsen. Er werden huizenhoge
rotsblokken meegesleurd. Een
zware betonnen brug werd
dertig kilometer verderop te
ruggevonden. Slachtoffers
werden zelfs honderden kilo
meters van hun woonplaats
aangetroffen".
Resultaat
Hans Snelders (zijn achter
grond is de sociaal-psychia-
trie) sprak niet alleen gedu
rende zijn verblijf aan de voet
van de Nevado del Ruiz met
slachtoffers en hulpverleners,
om er achter te komen wat de
noden en de wensen ter
plaatse zijn, hij praatte ook op
de autoriteiten in.
„Ik kende Colombia al lang
goed. Ik doe dit werk al zeven
jaar, en Latijns-Amerika zit
in mijn 'pakket'. Mede omdat
ik Spaans spreek heb ik overal
makkelijk toegang, tot in het
presidentieel paleis toe. Ook
ditmaal heb ik daar met de
chef-kabinet gesproken. Ik
heb kunnen bereiken dat uit
heel Colombia onmiddellijk
250 psychologen naar het
rampgebied zijn getrokken om
de bevolking bij te staan in
hun geestelijke noden. Dat is
toch een belangrijk resultaat
van onze missie" (Selders
werd vergezeld door een 'tech
nische' collega, Jan de Graaf,
die moest zorgen voor commu
nicatie en verbindingen, want
die waren in het hele gebied
uitgevallen).
Wat Selders ook heeft ge
zien, is de dankbaarheid van
de mensen in het getroffen ge
bied. Ook dat resultaat wil hij
noemen. „Mensen waren dui
delijk blij met onze komst. Ze
hebben nu gemerkt dat ze door
de buitenwereld niet aan hun
lot worden overgelaten, dat er
hulp op poten wordt gezet. Wij
gaan nu, in samenwerking
met de mensen van het plaat
selijke Rode Kruis proberen
de gezondheidszorg structu
reel nieuw op te zetten. Het
blijft niet bij eerste hulp".
Selders' dagelijks werk bin
nen het Rode Kruis in Den
Haag ligt op het terrein van
'Internationale Zaken'. „Dat
wil zeggen dat wij zijn belast
met ontwikkelingsprojecten,
opbouw en samenwerking.
Zeg maar een soort ontwikke
lingshulp, om landen in de
Derde Wereld te helpen hun
eigen Rode Kruis-organisaties
op te zetten. Wij begeven ons
daarmee niet op het terrein
van de overheid, maar wij
richten ons op de witte plek
ken, de leemtes, die door na
tionale overheden niet kunnen
worden ingevuld. Zo is het
Rode Kruis in het verleden
overigens ook begonnen: om
daar in te springen waar in de
gezondheidszorg witte plek
ken waren".
Marginalen
„Wij staan voor 'margina
len' in de Derde Wereld, men
sen aan de rand van het be
staan, om hun belangen gaat
het, en daarom alleen. Het is
daarom belangrijk dat wij fi
nancieel geheel onafhankelijk
zijn (al doen we wel eens iets
in opdracht van en met subsi
die van de Nederlandse rege
ring), en dat we ons ook verre
houden van alle politieke ont
wikkelingen en ons onthouden
van politieke stellingname.
We helpen links én rechts, in
oost en west".
Tenslotte: het definitieve
aantal slachtoffers van de
moordende modder van de Ne
vado del Ruiz is nog bij lange
niet vastgesteld.
Snelders: „Het gebied in
kwestie is ongeveer zestig bij
veertig kilometer groot. Het is
koffiegebied, zeer vruchtbaar
en dat is ook de reden dat
mensen er toch blijven wonen,
ondanks het altijd aanwezige
gevaar. Pluk-arbeiders trek
ken meestal van de ene plan
tage naar de andere om tijdens
de oogst de kost te verdienen.
Ze zijn vaak weken of maan
den achter elkaar van huis,
ver van hun dorp. De familie
leden weten dan ook niet waar
hun echtgenoot, broer of vader
zich bevindt. Of hij tijdens de
ramp wel of niet is verzwol
gen. Pas na verloop van lan
gere tijd zal het duidelijk zijn
wie als opgegeven kan worden
beschouwd, en hoeveel men
sen er dus moeten zijn omge
komen".
w
ie, zoals ik, bijna
alle officiële pa
pieren in
E (soms drie, want ook in het
E Duits) talen krijgt, be
ll grijpt dat de meerta-
hgheid in België
E een miljardenver-
E slindende zaak is.
Over het algemeen
E weten de Belgen
E daar best mee te le-
E ven, want, allez, zo
't nu eenmaal. Maar
elke keer als er weer een
E nieuwe regering geformeerd is
E krabt men zich even op de
E kruin: moet dat zoveel kosten?
E Ja, dat moet. Vanwege de in-
gewikkelde staatsvorm met een
E nationale regering en een deelre-
gering voor Vlaanderen en Wal-
lonië worden velen geroepen tot
het ambt van minister of staats-
E secretaris, hetgeen na de forma-
tie van de regering Martens VI
resulteerde in een totaal van 49
bewindslieden. Omdat er in het
E verleden op de verscheidene ka-
E binetten sprake was van een
wildgroei - „ik heb nog wel een
E leuke baan voor je, want je hebt
me zo goed geholpen tijdens de
E verkiezingen"- werd tijdens
E Martens V een Koninklijk Be-
sluit uitgevaardigd, waarbij paal
E en perk gesteld werd aan het
E aantal medewerkers. Sindsdien
mogen alle ministers acht kahi
li netsmedewerkers op beleidsni-
E veau om zich verzamelen en 35
man/vrouw 'uitvoerend' perso-
E neel, zoals typistes, secretares-
E ses, archivarissen en chauffeurs.
S Staatssecretarissen hebben recht
op zes kabinetsmedewerkers en
S 25 uitvoerders. Bovendien mo-
E gen alle bewindsheden nog eens
elk vier man onderhoudsperso-
neel en vier telefonistes(n) aan-
E werven. Het sommetje levert op
E dat er circa 1700 mensen werken
E op de kabinetten van de rege-
ring-Martens, de nationale rege-
E ring dus, 500 voor de Vlaamse
regering en 600 voor de Waalse
E deelregering. De totale kosten:
247 miljoen gulden ofwel 17,5
miljoen gulden per excellentie.
En dat allemaal bovenop de
E door ambtenaren bevolkte de-
parlementen.
Elk kabinet heeft recht op een
aantal dienstwagens met chauf-
feur. Het aantal ligt niet vast,
E maar ügt ter beoordeling van
E het ministerie van financiën.
Wat wel vastügt is de prijs, die
E de wagens mogen kosten: maxi-
maal (voor de ministers) 25.000
gulden exclusief BTW. Sinds ik
E dat weet verbaast het me dat ik
zoveel ministers in spuugdure
Mercedessen zie rijden. Wellicht
E zal ook dat te maken hebben
met de bourgondische wijze
waarop men tot op het hoogste
E niveau maatregelen interpre-
teert. België kan op het gebied
van de uitbouw van kabinetten
en emolumenten woor bewinds-
A/Jalc/Uan# dc /iti/cycspeaaü
füJi Htst-Biaóa/it
NW. GINNEKENSTR. 4 - BREDA - TEL.
heden zoals auto's de
king ruimschoots doorstaanrnr|
andere zuidehjke landen,
Frankrijk en Italië, waar m;j|
ook gewend is de minister |J
verwennen. En ook daar is «jj
persoonlijke voorkeur van
minister of staatssecretaris
palend voor een functie in zjjj
of haar kabinet.
Door Aad Jongbloed
Om te beginnen moet menil
België de goede partijkaart (li J
maatschap) hebben. Het is oi|
denkbaar dat een socialist, c
al is hij een kei in zijn vak, bij
leidsbepalend medewerker is I
het kabinet van een christen-dJ
mocratische minister. Maar vjJ
belang is ook de hulp die ve l
schaft is aan de persoon, dien
eindehjk bewindsman woul
Wie een record aantal verkij
zingspamfletten heeft
plakt en tijdens de verkiezinj
tournee de pohtieke figuur il
de juiste tijd een pint of een cl
water aangereikt heeft, maalil
een aardige kans op een baai: I
in een kabinet als de figuur iT
kwestie het tot minister i
staatssecretaris schopt. Er is 4
geen sprake van advertenties tl
de trant van 'minister zoekt t|
spoed beleidsmedewerkers'
met de hand geschreven
tatiebrieven, voorafgaande
een psychologisch onderz
nee, de minister bepaalt ins
menspraak met zijn partijlul
reau wie hem het naaste koe
te staan.
Dat daardoor niet altijd j
juiste mensen op de juiste plitl
sen komen mag duidelijk ïT
De straf voor het disfunction!
ren komt pas later als de mini
ter gewipt wordt of zijn periitf
uitgediend heeft. Want
gaan alle leden van het kabiil
mee. Wie slecht gefunctioimi
heeft moet het nog eens pro)
ren met de pint of het glas wtïl
op de juiste tijd, wie goed
best heeft gedaan of echt
gefunctioneerd heeft, kan liLl
nen op een beloning in de vcrl
van een benoeming in de top
gionen van de ambtenarij oftl
goed geslarieerde betrekking:!
een bedrijf dat de (ex)n
Van een onzer verslaggevers
WESTDORPE - De gewa
pende roofoverval op een ves
tiging van de Centrale Volks
bank in Westdorpe (zie De
Stem van afgelopen zaterdag)
heeft een buit van ruim 80.000
gulden (in Nederlandse en
Belgische bankbiljetten) opge
leverd. Van de beide daders
ontbreekt tot op dit moment
elk spoor.
De overval ging vrijdag
avond razendsnel in zijn werk.
Aan de achterzijde van het
pand werd een ruit eruit ge
slagen waarna twee mannen -
onherkenbaar door bivakmut
sen en waarvan een gewapend
met een vuistvuurwapen - de
63-jarige kantoorbeheerder
M. A
te gr
maal
de ge
val-é
Geld
ment
en d
goed gezind is. .i»
ïfiiililiiiiiillliiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiil
GESLACHTSZIEKTEN,
maar dat weet u natuurlijk
allang, zijn 'ziekten die je
kunt oplopen als je 'het'
doet. Gonorroe en syfilis
- ofwel druiper en sief - zijn
de beroemdste geslachts
ziekten. Maar van chlamy-
dia-infectie heeft u waar
schijnlijk nog nooit ge
hoord. Geeft niet, want pas
sinds kort begint het bij
dokters te dagen dat deze
infectie zeker zoveel voor
komt als gonorroe en min
stens net zo erg is.
De klachten van chlamy
dia infectie lijken nogal op
die van gonorroe. Dus: wat
is gonorroe? Deze ziekte
wordt veroorzaakt door een
bacterie met de sjieke naam
Neisseria gonorrhoea. Be
smetting volgt uitsluitend
op sexueel verkeer. Enkele
dagen later kan er bij de
man een vieze afscheiding
uit de penis komen. Van
daar 'druiper'. Plassen geeft
een branderig gevoel. Vrou
wen kunnen ook deze af
scheiding hebben en ook een
branderig gevoel bij het
plassen. Dat kan, maar het
HOEFT NIET. Mannen
merken soms niets en vrou
wen hebben in het begin
meestal helemaal geen
ldachten.
Dat is vervelend, want
onbehandeld is gonorroe
een bezit voor het leven. Op
een gegeven moment mar
cheren de gonococcen ver
der de geslachtsorganen
binnen. Vooral voor vrou
wen kan dat ingrijpende
gevolgen hebben. Cervicitis,
endometritis, salpingitis
(ofwel ontstekingen van
baarmoederhals, slijmvlies
van de baarmoeder en van
de eileiders) kunnen daar
van het gevolg zijn. Eilei
der-ontsteking is berucht
als oorzaak van onvrucht
baarheid. Tijdens de ge
boorte kan de baby ook be
smet raken, wat weer een
ontsteking van de ogen kan
veroorzaken. Artsen en
vroedvrouwen zijn zeer at
tent op deze laatste compli
catie en zo'n oogontsteking
komt dus gelukkig vrij zel
den voor.
Tot zover lijkt gonorroe
heel sterk op een chlamy
dia-infectie. Ook zijn bei
den uitstekend te behande
len met antibiotica. Maar
gonorroe onderscheidt zich
gunstig van chlamydia
doordat de bacterie eenvou
dig is op te sporen. Je kunt
de bacterie heel gemakke
lijk kweken en onder de mi
croscoop is hij heel goed te
zien. Bovendien is het ver
band tussen bacterie en
ziekte al meer dan 100 jaar
bekend. Dat alles is bij
chlamydia zeker niet het
geval.
De bacterie kent men al
lang. Dat wel. Toch duurde
het tot diep in de jaren ze
ventig voordat men het ver
band legde tussen de chla-
mydia-bacterie en ge
slachtsziekte. Waarom
duurde dat zo lang? Tot dan
werden bij iemand met ver
schijnselen als brandende
pijn bij plassen, en alle
hierboven bij gonorroe ver
melde klachten, heel vaak
geen gonorroe-bacteriën
gekweekt.
Maar de chlamydia-bac-
terie was op die kweken ook
nooit te zien. Dat kon ook
niet. Die kunnen alleen
maar groeien op levende
voedingsbodems zoals be
broede kippe-eieren. Toen
men zich dat realiseerde,
begon men als een haas na
te gaan hoe vaak in al die
gevallen sprake was van
een chlamydia-infectie. He
lemaal zeker weten doet
men het niet, maar men is
het er nu over eens dat
chlamydia zeker zoveel
voorkomt als gonorroe.
Vooral de cijfers over eilei
der-ontsteking zijn tame
lijk alarmerend. Chlamydia
Consultatie in het Hopi-
tal St.-Louis te Parijs,
vanouds het Mekka der
huidartsen; tekening van
Dunoyer de Segonzac.
is een belangrijkere oor
zaak van eileideronsteking
dan gonorroe. Dit moeilijk
te onderkennen ziektebeeld
kan soms 'vrouwenklach
ten' geven als pijn in de
buik of erger, maar ook
door verkleving van de
eileiders onvruchtbaarheid
veroorzaken. Zestig procent
van de onvruchtbare vrou
wen blijkt ooit chlamydia te
hebben gehad!
In het SOA-bulletin van
april j.l., dat speciaal aan
chlamydia was gewijd,
schreef de Amsterdamse
huisarts Hetty Wemekamp:
„Toen ik voor het schrijven
van dit artikel de specialis
tische literatuur bestudeer
de, schrok ik".
Haar schrik valt best te
begrijpen. Neem nou gonor
roe. Die ziekte is heel wel te
bestrijden, want ze kan ge
makkelijk worden ontdekt,
en eenmaal ontdekt, af
doende worden behandeld.
In theorie tenminste, de
praktijk valt wat tegen. De
grootste moeilijkheid is dat
vooral vrouwen vaak ner
gens last van hebben.
Meestal komen ze er pas
achter dat ze gonorroe heb
ben als ze dat wordt verteld.
Het laat zich raden dat dat
in de praktijk allemaal niet
zo gladjes verloopt. Een
voorbeeld. De gonococ kan
alleen maar in een voor het
oog van de wereld mono
gaam huwelijk binnendrin
gen, als een van de partners
vreemd is gegaan. Wie durft
daar voor uit te komen?
Trouwens, op het hebben
van geslachtsziekten rust
nog steeds een taboe.
Wat voor gonorroe op
gaat, geldt voor chlamydia
des te meer. De bacterie is
erg moeilijk op te sporen, en
niet elk laboratorium is
daar toe in staat. Registra
tie van ziektegevallen zoals
bij gonorroe of syfilis ont
breekt. Niemand weet dus
precies hoeveel mensen
chlamydia onder de leden
hebben. Dat hun aantal, en
daarmee het besmettings
gevaar, gestaag stijgt lijkt
zeker. Toen in de jaren ze
ventig gonorroe en syfilis
zich als een bosbrandje ver
spreidden, probeerde men
dat in te dammen door de
behandeling zo gemakkelijk
mogelijk te maken. Wie niet
naar de huisarts durft, kan
nu altijd nog naar GGD of
speciale kliniek. De opspo
ring en behandeling van go
norroe en syfilis zijn gratis,
maar die van chlamydia
niet. Dat zal voorlopig wel
zo blijven, want het geld is
op.
WASHINGTON (RTR) - Meer
en meer zal de Amerikaanse
president Ronald Reagan
wanneer hij de komende drie
jaar om zich heenkijkt - in het
Witte Huis, onderweg, mis
schien zelfs op zijn buitenver
blijf- Edmund Morris aan
treffen die toekijkt, luistert en
aantekeningen maakt.
Ook wanneer een adviseur
van de president, een senator
of zelfs een bezoeker als Sov
jetleider Michail Gorbatsjov
met Reagan gaat zitten, zal hij
of zij mogelijk een Morris zien
die toekijkt, luistert en aante
keningen maakt.
„Er gaat niets boven obser
vatie uit de eerste hand, waar
over je ook schrijft" zegt de in
Kenya geboren Morris (45), die
door Reagan zelf is gekozen
als zijn biograaf. Een uitgever
heeft al ruim twee miljoen
dollar neergelegd voor Morris'
studie over de president. Ik wil
mijn positie de komende drie
jaar -de tijd die Reagan in
zijn tweede en laatste amb-
stermijn in het Witte Huis nog
te gaan heeft- ten volle be
nutten, aldus Morris in een
vraagesprek.
Nadat zijn biografisch werk
over een Amerikaanse presi
dent die hij nooit gezien heeft,
Theodore Roosevelt, vol lof
door de critici was ontvangen,
werd Morris onder Reagans
aandacht gebracht door ver
schillende bewonderaars, zo
als de oud-medewerker van de
president, Michael Deaver.
Van een onzer verslaggevers
ZIERIKZEE - Met de aanhou-
ding van de 31-jarige A. D. uit
Zierikzee en zijn 26-jarige
echtgenote M. D. - S. heeft de
rijkspolitie van Schouwen-
Duiveland, in samenwerking
met die van Oude Tonge, een
hasj-groothandeltje opgerold.
- D. en zijn echtgenote wer
den op de rijksweg bij Oude
Tonge aangehouden nadat zij
even te voren in Zierikzee een
hoeveelheid hasj aan plaats
genoot J. B. hadden verkocht.
Bij onderzoek in de woning
van D. trof de politie 14 soor
ten soft-drugs aan, voorname
lijk weed en hasj uit diverse
landen: Jamaica, Columbia-
weed, Durban-weed, drie
soorten Libanese, vijf soorten
Marokkaanse, Turkse en Af
ghaanse hasj en zelfs kief. De
totale waarde werd geschat op
13 mille.
Daarnaast vond men m deze
'kruidenierswinkel' ook nog
diverse weeginstrumentjes,
alsmede hasj- en waterpijpen.
Het echtpaar, waarvan de po
litie in Zierikzee al geruime
tijd vermoedde dat het de lo
kale jeugd van geestverrui
mende middelen voorzag, is in
verzekering gesteld.
Ronald Reagan tijdens een toespraak vorige week. Bio
graaf Edmund Morris zal drie jaar lang over zijn schouder
meekijken. - fotoap
Bij top
Reagan en Morris hebben
een paar weken geleden in be
ginsel overeenstemming be
reikt over de toegang van de
laatste tot de president. Dit
was net op tijd om de schrijver
in de gelegenheid te stellen de
president te vergezellen bij
diens topoverleg in Genève
met Gorbatsjov. Zo kon hij
zijn observatie van de presi-
dent-in-actie beginnen vanuit
een positie die nog nooit eer
der een biograaf ten deel is ge
vallen.
„Voor zover het politieke fi
guren betreft, heb ik geen
weet van iets wat hier in de
verste verte op lijkt", zei de li
teratuur-criticus Jonathan
Yardley over de unieke over
eenkomst. Yardley en anderen
hebben er op gewezen dat de
historicus Arthur Schlesinger
welliswaar een beroemd boek
over het presidentschap van
John Kennedy heeft geschre
ven op basis van zijn ervarin
gen als medewerker van Ken
nedy, maar dat hij niet offi
cieel met dat doel het Witte
Huis was binnengehaald.
Morris' literaire agent,
Georges Borchardt, heeft bij
het aanbieden van het project
aan de uitgevers vooral de
aandacht gevestigd op de spe
ciale toegangsregeling van de
biograaf tot de president. On
langs werd met het grote
Amerikaanse uitgevershuis
'Random House' een contract
van ruim zes miljoen gulden
afgesloten. In enkele nieuws
berichten, waarin uitgevers
bronnen werden aangehaald,
was zelfs sprake van een be
drag van 9 miljoen gulden. In
elk geval, zo zeggen deskundi
gen, is het overeengekomen
bedrag een record voor een
boek over een Amerikaanse
overheidsdienaar en mogelijk
ook voor een niet-gefingeerd
werk (non-fiction) van welk
soort dan ook van de hand van
een Amerikaan.
Morris, een genaturali
seerde Amerikaan, won in 1980
de Pullitzerprijs voor het eer
ste deel van een driedelige se
rie over de 26ste Amerikaanse
president 'Teddy' Roosevelt.
Naast president was Roosevelt
jager, ontdekkingsreiziger en
de held van een beroemde ca-
valerie-aanval op de heuvel
San Juan op Cuba tijdens de
Spaans-Amerikaanse oorlog
„Ik zei een aantal weken ge
leden tegen president Reagan
dat ik wenste dat ik over
Teddy Roosevelt hetzelfde
materiaal had als dat ik nu al
over hem bij elkaar heb", al
dus Morris. „Hij lachte en zei
dat hij voor mij niet de San
Juan-heuvel zou oprijden".
De benoeming tot biograaf
van Reagan komt op een mo
ment dat Morris nog bezig is
met het tweede deel over Roo
sevelt, maar volgens de schrij
ver bevindt dat werk zich in
de afrondende fase, waarin
een biografie 'zichzelf schrijft'.
Hij zal zijn prioriteit nu ver
leggen van het Witte Huis van
'gisteren' naar dat van 'van
daag', .waar hij immers wan
neer hij maar wil kan binnen
wandelen.
Hoewel de exacte details
van zijn toegang tot de presi
dent nog moeten worden uit
gewerkt met de juridische
raadgever van het Witte Huis,
zei de auteur: „In grote lijnen
komt het erop neer ik dat on
beperkte toegang heb, behalve
in die gevallen waar het met
het oog op de nationale veilig
heid verboden isMorris
zei dat hij zijn tijd niet meer
zal besteden aan het manus
cript over Roosevelt, maar dat
hij zich gaat concentreren op
het Witte Huis of Reagan ach
terna zal lopen 'met andere
woorden, een getuige van]
geschiedenis zijn'.
Volgens Yardley is Motl
een voortreffelijk biograaf
een uitmuntende keuze 1
dit project. Hij erkende dal]
vertrouwelijke toegang level
dige stof zou kunnen oplel
ren over het leven dat in kaf
moet worden gebracht. I
Yardley voegde daar aan IJ
„Ik ben er niet geheel
van of het een voordeel isvl
de biograaf zijn onder*]
persoonlijk te kennen.
Objectiviteit
„In het geval van Reag]
zal een biograaf te
krijgen met een aantal
zeer ingewikkelde kwestie]
de antwoorden daarop zuü
niet allemaal in het voori
van Reagan uitvallen,
moet in staat zijn je onf|
werp te bekijken met een j
kere zakelijkheid en onp:
digheid en ik denk dat da
probleem voor Morris
kunnen vormen, vooral otrt
Reagan klaarblijkelijk
buitengewoon aardige
is", aldus Yardley.
Gevraagd of hij er enig]
vaar in zag te dicht bij zijn]
derwerp betrokken te ra]
zei Morris: „Zeker. Ik i
komende drie jaar een ge-
met mijn objectiviteit leve]
Dat is iets waar iedere]
leerde aan vasthoudt. Ip]
ik ooit het gevoel krijgc'
mijn objectiviteit verlies
hou ik er meteen mee
Morris zal pas met schril]
beginnen als Reagan hetj,
Huis in januari 1989 verf
Twee jaar later, in 1991,"
het manuscript klaar zijm j
Morris kwam in
de Verenigde Staten en»
in 1979 Amerikaans staats]
ger. Hij heeft zichzelf
moedig omschreven
iemand die het grootste]
van zijn leven 'broodschrï|
is geweest en zei dat hijr
geschiedenis in aanraking;
gekomen nadat hij eenl
script over de jonge f
had geschreven. Dit
werd wel verkocht m
nooit verfilmd.
Van onze correspondente
GOES - Zaterdagmiddag werd
het 6-jarig meisje S. F. ge
wond toen zij werd geschept
door een surveillance-auto
van de Goese politie. Het kind
stak plotseling de weg over,
achter langs een bus, die op
dat moment de patrouille-auto
uit tegenovergestelde richting
passeerde op de Valckeslot-
laan. Het meisje liep een bo
venbeenbreuk op en is overge
bracht naar het Bergzichtzie-
kenhuis.
Mil
PZI
waf
Mac
de
woi
nesl
Den
me
Da
gedej
teverf
PZEj
jaar
Pvd
Hel
wonef
NVii|
noen
zijn
make
hoeft]
raad:
Do|
hebb
de PI
kan
een i
Del
energ
ter
volge
kabin
doora
er te
dienq
PZEn
tuur
nen 1
voorfc
de op
tot
dien
dat
geme
Zod
PZEItJ
Van onze correspondent
HANSWEERT - Zaterdag
morgen omstreeks half elf is
Filippijnse zeeschip
Estrela Philipinas van 22.353
hoogte van Hansweert
op drift geraakt en door de eb-
„/'fï1, te?en de Molenplaat
geraakt. Het schip, geladen
met 34.000 ton staal, was zater-
in'Smorgen omstreeks vijf uur
in rïb.and met de dichte mist
nW Middelgat op de anker-
Plaats Kapeilebank ten anker
»egaan.
van Ani Het zeeschiP kwam
Antwerpen en was onder
weg naar zee.
u Pe sleePboot Roompot van
net bergingsbedrijf Polder-
w Hansweert was als
e ter plaatse en maakte
het „Slfepverbindine vast °m
t.rr.i,!0 naar dieper water te
Westhn^°ok de sleePh°ten
van^nder' Ja«lues Letzer
SWnn T van Redding- en
2®1' Zeeland van de
Ahnh WiUem Muller, en
man 1 van sleePdienst Polder-
assiat^kwamen ter plaatse om
DitihP te verlenen. De ka-
P'tmn van de Estrela Philipi
nas
maaH
om
te bil
tross
werd
dag
uur s|
in hd
te tri
Philil
Vliss
To
tein
van
deur
geled
vertil
Wille
en df]
Sleep
clain
bergil
de ka
derij]
voor I
ploon
borga
bedrl
en la|
ten
vertil
ling I
en Sll
orde I
