UITBLAZEN De botte messen worden weer geslepen Rijnmond wordt nooit meer provincie even Economie Bij wijze van spreken (7) WERKNEMERS: LIEVER GELD DAN KORTER WERKEN Japan: meer geld voor fundamenteel onderzoek Langdurig werklozen Er wordt de laatste we- ken weer een aantal progno ses de wereld ingestuurd, waaruit verschillende con clusies kunnen worden ge trokken. Die prognoses heb ben betrekking op de gang van zaken in de Nederlandse economie tot over de grens met de jaren negentig heen. Ook politici kijken gretig naar de uitkomsten van der gelijk onderzoek om vast te kunnen stellen hoe goed het wel niet gaat met de econo mische schuit. \BELONIN' DE STEM CO Sombere toel =BUITENLAND: POLITIEK LAAT VAN DER LOUW IN DE STEEK 370 Banen weg bij Aramco Geldautomaten open voor gastgebruiker ER IS bijna niets zo vervelend als in het bijzijn van anderen te worden betrapt op een taal- of stijlfout. Laatst wilde ik 'haring of kuit van iets hebben.' „Hom of kuit", verbeterde iemand, „de uitdrukking is hom of kuit." Het werd met zoveel ge zag gezegd dat ik de correctie accepteerde, in de veronderstel ling dat dit wel weer zo'n ge zegde zou zijn dat zich ooit fout in m'n geheugen had genesteld. Bovendien, nu hij het zei: hom of kuit had ik al wel ooit eerder gehoord. Het vervelende is dat nu blijkt dat ik de uitdrukking be trekkelijk veelvuldig bezig. Het is tenminste de laatste paar we ken al verschillende keren voor gekomen dat ik op het punt stond haring te zeggen, net op tijd aarzelde en dan hom zei. Hinderlijk, vooral als het tij dens een twistgesprek gebeurt. De geringste aarzeling wordt door de opponent immers be schouwd als zwakte of onzeker heid. WIM KOCK idle Hans i kjelderen en het En gels: Jack in the cellar. Synonieme uitdrukkingen van 'Hansje in de kelder' waren het wel afloopen van het scheepje of het bolletje in het holletje drinken. Van veel ouder datum was Maeiken in 't schapraeiken. Als streekgebonden synoniem geeft Stoett ook nog: 't kindeken in 't spindeken, 'Hansje in de kelder' als naam voor een heildronk is ver moedelijk in de 17de eeuw in zwang gekomen. In de in 1628 verschenen Wonderwercken van Bacchus komen de volgende re gels voor: Het kluwen sich ontwind, het hansjen was verborgen. Het Vrouwtje was beswaert, en vol benaude sorgen. Met kelder, spinneken, scha praeiken, holletje etc. zal de moederschoot zijn bedoeld, zo veronderstelt Stoett doodern stig. Hij zou wel eens gelijk kunnen hebben dunkt me. Als een wielrenner ophoudt met fietsen dan heet het onver anderlijk dat hij zijn fiets aan de wilgen hangt. De synonie men van deze uitdrukking zijn legio en ook lang geleden al werden ze bij de vleet bedacht. De oorsprong is vermoedelijk De kap op den tuin hangen. Al in de 16de eeuw komt die uit drukking voor bij Plantijn (de' cappe op den thuyn hanghen) in de betekenis van een beroep vaarwel zeggen. Letterlijk geno men slaat het op een monnik die zijn kap op de tuin (hier in de betekenis van haag, omhei ning) hangt en het klooster ver laat. Het synoniem voor een non luidde: de wiel (sluier) op den tuin hangen. Het is vrijwel onmogelijk na te gaan hoe precies zo'n uit drukking in de wereld komt, maar er bestaat een schilderij van Breughel waarop een ken nelijk uittredende monnik 'zijn kap op de tuin hangt.' Uude varianten op dit ge zegde zijn den huyck op den tuyn hangenzijn kap over de haag smijten/werpen; zijn strijd zwaard aan de wand gehangen (Fries: hy het syn bran oan 'e wan hongen); het roer in de heg steken; de spade op den dijk ste ken; het anker achter de kat (paal op de kade) werpen; het penseel in het spek steken; de nal (schoenmakersnaald) in het spek steken; de toga aan de kap stok hangen; de ploeg aan de wand hangen; de rok aan de na gel hangen en de stok aan de muur hangen. Met dit laatste werd waarschijnlijk de ellestok (een meetstok) bedoeld want men bezigde deze uitdrukking om van iemand te zeggen dat hij ophield verkoper te zijn. Ik ram voor 'n paar dagen m'n toetsenbord in het beeld scherm. Vanmorgen schoot me dit ongemak te binnen terwijl ik in Dr. F.A. Stoetts Nederlandsche Spreekwoorden, Uitdrukkingen en Gezegden, zat te bladeren; het fundament van deze serie 'Bij wijze van spreken'. Gauw even gekeken wat hij ervan vond. Stoett houdt het op: 'Ha ring of kuit van iets willen heb ben'. 'Hom of kuit' kent hij ook, maar het staat helemaal onderin, in kleine lettertjes, als een alternatief gezegde van nog minder kaliber dan de tenmin ste nog cursief gedrukte: kuyt of haring; haar of pluimen; haar of kuit; vleesch of visch; ey of kuy- ken. Overigens werd de uitdruk king vroeger ook in negatieve zin gebruikt. Dus in de beteke nis van 'er het fijne er niet van begrijpen.' Voorbeelden: Ha ring noch kuit aan iemand heb ben en (krantecitaat): „Dat zal ook den commissaris plezier doen die altijd heeft gezegd, dat hij aan de communisten haring noch kuit had." Haring of kuit wilde ook de man hebben van zijn bruid, toen hij haar ervan verdacht 'maar half maeghd' te zijn. Ze had haar antwoord klaar, zoals verhaald wordt in het volgende vers van de dichter Huygens: Klaes vond sijn wijf half maeghd, en 't stack hem in de kropp. Wat meer! sy was met kind: dat kost hy niet versetten: Maer 't wijf sei, Liestentje, wat wilt ghy u ontsetten? 't Is beter een half Ey, als eenen legen dop. Harmonieuzer ging het toe wanneer onder dezelfde geze gende omstandigheid (vrouw 'met kind', dat wil zeggen: zwanger) een Hansje in den kel der genoten werd. Volgens Stoett verstond men onder dit Hansje een feestdronk op de in verwachting zijnde vrouw en de komende 'nieuwe wereldbur ger'. Hoewel ik de uitdrukking nooit heb gehoord schijnt hij wijd verbreid te zijn (geweest). Het Duits kent of kende Hansel im (düstern) Keiler, het Deens: IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII^ Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M Brader. Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229. 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176 Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236883. Sportredactie 076-236884 Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28. 01608-21550. Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Postadres: Postbus 23, 4900 AA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen VlissingenTorenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen: 22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje®076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. ZATERDAG 7 DECEMBER 1985 T5 PAGINA jl Door Pieter-Jan Dekkers De messen worden weer geslepen. Standpunten worden omzichtig gefor muleerd. Onderzoeken worden consequent zó uitgelegd dat de resulta ten in het eigen straatje passen. En als stok ach ter de deur wordt met looneisen gedreigd of met verdere sanering, al naar gelang de positie die men inneemt. Kort om, de onderhandelin gen voor een groot aan tal nieuwe collectieve arbeidsovereenkomsten staan weer voor de deur. Het toverwoord aan vak bondszijde is opnieuw ar beidstijdverkorting (atv) - al klinkt het minder overtui gend dan een paar jaar gele den - en bij de werkgevers staat de 'flexibiliteit' - en het rendement natuurlijk - hoog genoteerd. Dat werkgevers en vakbonden al zo vroeg hun stellingen betrekken (de meeste cao's in kwestie lopen pas halverwege 1986 af) geeft al aan dat het een hard, maar vooral langdurig gevecht gaat worden. Die indruk wordt beves tigd door de grote onenigheid die al ontstaat zodra een stu die over de mogeljkheden en onmogelijkheden van atv wordt gepubliceerd. Neem de studie die het onafhankelijk onderzoeksbureau Beeren- schot heeft verricht naar verdere atv in de grootme taal. Toen werkgevers en In dustriebonden het vorig jaar niet eens konden worden over invoering van de 36- urige werkweek werd als een soort compromis besloten daar een studie naar te laten verrichten. Op basis daarvan zou men dan de cao-onder- handelingen ingaan. Dat rapport ligt nu op ta- Goed twee jaar geleden gingen dertigduizend leden van de FNV de straat op om hun eis voor korter werken kracht bij te zetten. Momenteel is men binnen de vak bonden verdeeld over het nut en de haalbaarheid van ATV. - FOTOARCHIEF DE STEM fel. De werkgevers halen uit de studie het bewijs dat in voering van een 36-urige werkweek onverantwoorde lijk zou zijn en dat slechts in hoge uitzonderingen iets in die richting zou kunnen wor den worden ondernomen en dan nog op termijn. De Industriebond-FNV daarentegen grijpt het rap port aan als bewijs dat de bond vorig jaar toch goed zat met de eis voor een 36-urige werkweek. Overigens ziet deze bond best de moeilijkhe den die verdere atv met zich mee kan brengen, maar daar valt met de bond over te pra ten. Uitzonderingen bevesti gen de regels, nietwaar. Je kunt het ook zo zeggen: De werkgevers zijn tegen verdere atv, waarbij uitzon deringen mogelijk zijn, en de vakbonden zijn vóór atv, waarbij eveneens uitzonde ringen mogelijk zijn. Wat uit de metaal-studie duidelijk blijkt zijn de steeds groter wordende organisato rische problemen bij het doorvoeren van atv. In pro- duktie-afdelingen valt dat nog wel mee, maar vooral het midden- en hogere kader voelt zich door die atv be hoorlijk onder druk gezet. Herbezetting - het hoofddoel van atv, althans wat betreft de vakbeweging - is in veel gevallen niet of nauwelijks gerealiseerd en nog eens vijf procent atv zal zeker in de niet-produktieve afdelingen niet tot meer banen leiden. Opvallend is dat in het rapport wordt geconclu deerd, dat de werkgevers steeds vaker overgaan tot het aannemen van personeel met een tijdelijk contract. Een ander gevolg van atv is weg werken van zogenaame leegloopuren. Dat laatste blijkt heel dui delijk bij Philips. Deze mul tinational heeft zelf een rap port opgesteld over de gevol gen van de 38-urige werk week bij alle Nederlandse Philipsbedrijven. Wat een eerdere studie van de Unie BLHP al aangaf wordt in dit rapport nadrukkelijk beves tigd: atv werkt niet. Het heeft overwegend negatieve gevolgen gehad, niet alleen op de werkdruk - die is vin den veel Philips-medewer- kers, sterk toegenomen - maar ook op de concurrentie positie en, in het verlengde daarvan, op de werkgelegen heid bij het concern. Zo is atv het paard achter de wagen spannen, vindt de directie. In het rapport pleit Philips voor een flexibeler arbeids duur. Daarmee wordt be doeld langer of korter wer ken al naar gelang de be drijfsomstandigheden en/of het seizoen. Met andere woorden: atv kan alleen als daarmee de efficiency verder kan worden opgevoerd. Dat er op die manier geen nieuwe banen bijkomen, ja, dat zelfs een vermindering van de bestaande werkgele genheid het gevolg kan zijn, wordt door Philips niet onder stoelen of banken gestoken. Werkgelegenheid komt er al leen maar als de concurren tiepositie van het concern verbeterd en als stijgende winsten kunnen worden om gezet in nieuwe investerin gen, redeneert de concernlei ding. De vakbonden worden door dit soort studies en rap porten steeds verder in het nauw gedreven. En dat is te merken ook. Wilde de vakbe weging pakweg een half jaar geleden nog niets weten over extra looneisen, nu wordt op hoog niveau ronduit gedreigd met extra looneisen als de werkgevers 'halsstarrig' blij ven. Op het terrein van de atv zelf wordt ook het nodige water in de wijn gedaan. Zo als bij Philips, waar de In- dustriebond-FNV dan wel formeel vasthoudt aan die 36-urige werkweek maar te gelijkertijd verkondigt dat een 'gedifferentieerde' toe passing daarvan niet onmo gelijk zou zijn. En dat is, hoe men het ook keert of wendt, een forse stap terug. Want de bond laat niet alleen de vorm van atv los, maar ook het tijdstip waarop die zou moeten worden inge voerd. Per afdeling en per bedrijf moet worden bekeken wat de beste manier van atv is. Het is goed mogelijk dat op afdelingen waar atv tot grote organisatorische pro blemen leidt men besluit die atv 'op te sparen'. Over een paar jaar gerekend zouden werknemers dan een paar maanden aaneengesloten vrij zijn. Dat is heel andere taal dan een half jaar geleden. Maar de bond kan eigenlijk niet veel anders. Van de kant van het kabinet, dat korter wer ken ook hoog in het vaandel heeft geschreven maar het daarbij laat, is weinig steun te verwachten. En ook steeds meer werknemers zien ver dere atv niet meer zitten. Dat laatste blijkt duidelijk uit een onderzoek, dat door het bureau Inter/View is uit gevoerd in opdracht van 'De Tijd'. Als werknemers moch ten kiezen tussen hoger loon of korter werken kiest 60 procent voor meer loon en slechts 33 procent voor korter werken. Maar liefst 42 pro cent van de werknemers is het oneens met het standpunt van de bonden om toch door te gaan met atv. En de effecten van atv? Ruim 67 procent van alle werknemers gelooft dat de eerste atv-ronde geen nieuwe banen heeft opgeleverd. De helft van de werknemers ziet de 32-urige werkweek in 1990 nog wel zitten maar een grote minderheid van 43 procent ziet liever wat meer in het loonzakje. Afgezien van de vraag of dit onderzoek exact weer geeft hoe de achterban van de vakbonden over atv denkt, het is wel een duidelijke aan wijzing dat de afstand tussen achterban en vakbondslei ding verder is vergroot. Dat bleek vorig al toen maar wei nig werknemers bereid ble ken voor atv te staken. Kortom, de vakbeweging is nogal kwestbaar geworden. De leiders worden heen en weer geslingerd tussen het ideaal (meer werklozen aan een baan helpen, solidariteit) en pragmatisme (wat is haal baar). De komende cao-on derhandelingen zullen uit wijzen in hoeverre die soli dariteit wordt losgelaten, Vooralsnog lijkt het er op dat de messen behoorlijk bot zijn geworden. Door Marcel van Lingen DEN HAAG - André van der Louw, voorzitter van het Openbaar Li chaam Rijnmond, trekt een week voor het defi nitieve debat over het wel of niet tot 'provincie' bevorderen van het Openbaar Lichaam Rijnmond, alle registers open om de 'politiek' als nog over de streep te trekken. In een overdadig met attri buten versierde perskamer in Den Haag reikte hij afge lopen week de voorzitters van de Eerste en Tweede Ka mer een boekje van eigen hand aan, waarin voor de zo veelste maal een warm plei dooi wordt gehouden om Rijnmond alsnog de provin- ciestatus te laten toekomen. Een week daarvoor trok het 'Lichaam' enkele duizen den guldens uit voor adver tenties in de landelijke dag bladen. Tijdens de bijeen komst in Den Haag atten deerde publiciteitsmedewer kers de gasten op een snoep- tafel, waar door middel van aanstekers, agenda's en fol ders het recht op de provin- ciestatus wordt geclaimd. Een kat in nood maakt rare sprongen, want de droom lijkt voorbij. Na meer dan twintig jaar actief lobbyen en vergaderen kan de huidige voorzitter Van der Louw in ieder geval de provicievlag diep wegber gen. Minister Rietkerk (Bin nenlandse Zaken) liet maan den geleden weten dat hij het tóch niet wilde doen: De pro vincie Zuid-Holland bleef één provincie. Het boekje, de adverten ties, de aanstekers en agen da's zijn kleine, onbedui dende ijkpunten voor de enorme teleurstelling bij de ambtenaren van Rijnmond. Want minister Rietkerk zei in 1983 nog: „Het zou van een onjuiste inschatting van de bestuurlijke en maatschap pelijke ontwikkelingen in het Rijnmondgebied getuigen te menen, dat deze ontwikke ling van het openbaar li chaam naar de provinciale status zou kunnen worden stilgelegd". En het jaar daarop: „De regering hecht grote waarde aan het doorgaan van de splitsing van de provincie Zuid-Holland, mede met het oog op de agglomeratiepro- blematiek rond de stad Rot terdam". Duidelijker kan een minister niet zijn. En Van der Louw moet er rond die tijd rustig door in slaap gevallen zijn. Rietkerk gooide in oktober echter roet in het eten. Hij maakte bekend dat de jaren lang beoogde benoening van Rijnmond tot provincie toch niet moet doorgaan. Tot ver bijstering van Van der Louw liet de bewindsman weten dat door de nieuwe wet Ge meenschappelijke Regelin- André van der Louw:.doek geval len... -FOTO ANP gen er al zo'n grote samen werking tussen gemeenten mogelijk werd dat de ge meenten in de Rijnmond geen grotere broer als pro vincie nodig hadden. Bovendien, en dat is met een groot nationaal financie ringstekort achter de hand altijd een argument, is het veel en veel te duur: zeventig miljoen gulden in een keer. Alles wat er maar in het Rijnmondgebied op bestuur lijk en zakelijk gebied te mo biliseren viel, werd door de voormalige burgemeester van Rotterdam richting mi nisterie van Binnenlandse Zaken gedirigeerd. Vergeefs. Zelfs van de Tweede Kamer, Van der Louw's hoop in bange dagen, is geen heil meer te verwachten. Want zoals de zaken er nu voor staan lijkt het voorne men van Rietkerk een meer derheid in de kamer te halen. De PvdA wil dat nieuwe provincies specifiek regio nale taken krijgen, de CDA- fractie wil een gelijke behan deling van de eventuele nieuwe provincie Rijnmond en de bestaande provincie Zuid-Holland (vermindering van invloed van het huidige provinciaal bestuur) en de WD-Tweede Kamerfractie steunt de liberaal Rietkerk. Het doek voor Van der Louw lijkt gevallen. Treurig schrijft van der Louw in zijn boekje 'Als de dood voor Rijnmond' over de plannen van Rietkerk: „Zou een meerderheid in de Tweede Kamer daarvoor te vinden zijn? Zou men zo cynisch zijn, dat men op die manier een einde maakt aan een be stuursorgaan, dat men zelf heeft gewild? En de Eerste Kamer, die nog geen letter heeft geschreven in de re cente Rijnmondgeschiedenis, zou die zich geen regeerak koord herinneren, de conti nuïteit in de wetgeving ver waarlozen, de zorgvuldigheid vergeten om daarna snel op weg te gaan naar de gezellig heid, naar boom of stal, kal koen, stol en engelengezang? Zie ik het voor me? Ik zie het niet voor me". Hoop doet leven. Maar het heeft er alle schijn van dat de politiek de raspoliticus Van der Louw over enkele dagen in de kou laat staan. TOKIO (DPA) - De Japanse regering zou meer geld moeten uitgeven voor fundamenteel onder zoek. Tokio neemt slechts vijftig procent van de kosten van dergelijk onderzoek voor zijn rekening, terwijl het overheidsaandeel in de Verenigde Sta ten rond de zeventig procent bedraagt, in West- Duitsland en Groot-Brittannië minstens tachtig procent en in Frankrijk zelfs bijna negentig pro cent. Dat is een van de aanbevelingen die het Japanse ministe rie van wetenschap en technologie heeft gedaan in een vrij dag gepubliceerd witboek over het onderzoeksbeleid van Ja pan. Het ministerie constateert dat Japan bijvoorbeeld nog steeds ver achter loopt op andere landen wat betreft nu cleaire technologie, in het bijzonder op het gebied van ura niumverrijking en de ontwikkeling van snelle kweekreac tors. „Wanneer Japan een creatieve of zelfs revolutionaire doorbraak in de wetenschap en in de technolgie wil bereiken zijn regeringsinitatieven voor het op gang brengen van ont wikkelingsprojecten noodzakelijk", aldus het witboek. Deze projecten zouden de 'lokomotief-functie' van het particu liere bedrijfsleven in Japan moeten overnemen. Tokio zou volgens het ministerie vooral op het gebied van de ruimtevaart moeten besluiten tot het beginnen van ont wikkelingsprojecten. Daarbij verwijst het witboek naar het Amerikaanse Apollo-programma, dat ook kennis en ont wikkeling van produkten in andere sectoren heeft opgele verd. Japan geeft op dit moment aanzienlijk minder uit voor ruimtevaartonderzoek dan de Amerikanen, de Fransen of de Westduitsers. Als positief aspect noemt het Japanse ministerie het feit dat het aantal onderzoekers en wetenschappers in het land in de afgelopen zes jaar is verdubbeld, een zelfde ontwikke ling als in de Verenigde Staten en de Sowjet-Unie. „Met een totaal aantal van 628.000 mensen is een potentieel bereikt waarmee grote doelstellingen kunnen worden nagestreefd", staat in het witboek. Het voegt eraan dat wat betreft de ont wikkeling van marktgerichte produkten als video-recor ders, bureau-apparatuur of robots voor de industrie inmid dels een hoog peil is bereikt. Uit het rapport blijkt dat ongeveer 95 procent van de Ja panse bedrijven bezig is met de ontwikkeling van nieuwe technologieën en dat de investeringen hierin sinds 1979 jaar lijks ongeveer tien procent van de totale uitgaven hebben bedragen. Daarmee ligt het investeringspeil hoger dan de groei van het bruto nationaal produkt van Japan. (DPA) Soms verhullen de cijfers echter meer dan uit de open bare discussie blijkt. En dat komt vooral voor, wanneer het onderzoekmateriaal niet duidelijk begrepen wordt. Dit kan zich gemakkelijk voordoen wanneer het gaat PROF. DR. NICO DOUBEN om de betekenis van werk loosheidscijfers. De verwachting van het Cen traal Planbureau dat de ge middelde werkloosheid in 1986 zo'n 60.000 personen la ger zal zijn dan enkele maan den geleden nog werd ge raamd, is zo'n verwarring scheppend gegeven. Om dit in te zien is het nood zakelijk even duidelijk af te spreken hoe zo'n werkloos heidspercentage is opge bouwd. Werkloosheid is het verschil tussen het aantal mensen dat zich meldt voor een betaalde functie en het aantal banen dat wordt aan geboden. Dit verschil kan dus afnemen op grond van ver schillende oorzaken. Allereerst kan het aantal personen dat zich aanmeldt voor een baan teruglopen. Dit is weer te herleiden tot een daling van de beroepsbe volking. Of tot het zich te rugtrekken van mensen uit het registratiesysteem van de arbeidsbureaus, omdat ze de moed niet (meer) kunnen op brengen te solliciteren naar een baan. Dan neemt dus de vraag naar betaald werk af en daarmee wordt de werk loosheid kleiner. De verwachting is nu, dat zich juist aan deze kant van het werkloosheidscijfer ver anderingen gaan voordoen. Daarbij spelen twee zaken een rol. In de eerste plaats lijkt het erop, dat steeds minder men sen (vooral vrouwen) de weg naar het arbeidsbureau ma ken om zich als werkzoe- kende te laten inschrijven. In de tweede plaats neemt het aantal deetijdbanen sterker toe dan was verwacht. En wie bijvoorbeeld met een baan van 20 of 25 uur toch maar genoegen neemt in plaats van de gehoopte 38- urige job, komt natuurlijk ook niet als geregistreerde werkloze in de statistieken voor. Voorzover door deze ontwik kelingen het officiële werk loosheidscijfer daalt, mag uiteraard niet de conclusie worden getrokken dat het goed gaat met de werkgele genheid. Want daarover zeg gen deze cijfers helemaal niks. Vandaag wordt in Utrecht door de beroepsvereniging van vaderlandse economen een jaarvergadering gehou den, waarop het thema de weg naar volledige werkge legenheid is. In de stukken die daar besproken worden, komt onder andere de stel ling naar voren, dat in de ko mende jaren de paradoxale situatie zal bestaan, waarin naast een toenemend gebrek aan geschikte (technisch ge schoolde) arbeidskrachten een toenemend aantal lang durig (laag geschoolde) werklozen zal voorkomen. Door toeneming van de pro- duktie, een forse herscholing van honderdduizenden men sen, en een uitgekiende her verdeling van arbeid zal aan deze situatie in gunstige richting kunnen worden ge sleuteld. Maar dat gaat niet vanzelf. Het grote probleem is name lijk de kwaliteit van de werkgelegenheid en de kwa liteit van de werkloze werk zoekenden. Die passen in veel gevallen niet bij elkaar. En daarom is zo maar een ver hoging van de produktie in veel sectoren van het be drijfsleven zelfs niet moge lijk. En waar die produktie toch kan stijgen, zijn het meestal niet de langdurig werklozen die weer aan de slag kunnen. Hoe hardnekkig dit probleem is kan met een paar cijfers worden verduidelijkt. Waren in 1980 nog slechts 37.000 mannen langer dan een jaar werkloos, in 1984 was dit cij fer opgelopen tot gemiddeld 303.000 personen, dus onge veer achtmaal zo hoog. Bij de vrouwen is de ontwik keling min of meer vergelijk baar. Er waren ruim 19.000 langdurig werkloze vrouwen in 1980, maar in 1984 was hun aantal tot 133.000 toegeno men. Je hoeft geen zwartkijker te zijn om bij het bestuderen van deze cijfers tot de slot som te komen, dat het werk loosheidsvraagstuk de ar beidsmarkt zeer zwaar op de proef stelt. Vooral de moei lijkheid om op niet al te lange termijn de langdurig werklo zen een aangepaste scholing te doen ondergaan, is schier onoplosbaar. Daarom zal een verbetering van de economische situatie maar heel langzaam tot uit drukking komen in een da ling van de werkloosheid tot bijvoorbeeld beneden vijf procent van de beroepsbevol king. Zo'n cijfer kan laag lijken, maar het gaat dan nog steeds om enkele honderdduizenden werklozen. En een zeer groot deel van hen zal waarschijn- lij k over een lange periode verstoken blijven van een betaalde volle baan. [ZATERDAG 7 DECEM Door ome verslaggever pEN HAAG - Ondanks smalle beurzen en een kriti schere houding geven Ne derlanders steeds meer geld wanneer hen de collectebus wordt voorgehouden. pe bij het Centraal Ar chief voor het Inzamelings wezen bekende instellingen haalden vorig jaar ƒ110.000 méér op dan in 1983. Het to taalbedrag steeg van iets minder dan 600 miljoen gul den tot ruim boven de 700 miljoen. In dat laatste be drag is begrepen de op brengst van de aktie 'Een voor Afrika' (82 miljoen). Ter vergelijking: in 1980 was de totaalopbrengst iets meer dan 500 miljoen gulden. De stijging van het be- LEIDEN (ANP) - Bij Aramco in Leiden, dochter van het ge lijknamige Saoedische olie concern, verdwijnen 370 ba nen. In 1986 zullen 300 mensen hun arbeidsplaats verliezen. Voor hen wordt collectief ont slag aangevraagd. In 1987 moeten nog eens 70 mensen verdwijnen. Bij Aramco-Lei- den werken ongeveer 500 men sen. Met de bonden wordt ge praat over een sociaal plan. Oorzaak van de maatregelen, waartoe nu is besloten, is de vermindering van de activitei ten van Aramco dat overigens wel actief blijft in Nederland. AMSTERDAM (ANP) - De ABN, Amrobank, Van Lan- schot, NMB en Rabobank ver lenen met ingang van 9 de cember aan eikaars cliënten gastgebruik van hun geldau tomaten. Banken die zelf geen geldautomaten exploiteren, worden eveneens in de gele genheid gesteld hieraan mee te doen. Dit heeft de Raad voor het betalingsverkeer vrijdag bekendgemaakt. Voor het bedienen van de geldautomaat dient de gebrui ker over een pasje met mag neetstrip te beschikken in combinatie met een geheime code. Indien men zich als gast gebruiker tot de geldautomaat wendt, kan één transactie per etmaal plaatsvinden met een maximum van ƒ300. Het gast gebruik is vanaf 9 december mogelij k bij circa 70 geldauto maten. DE TOEKOMST ziet er somber leden zegden de Verenigde Stc VN-organisatie voor onderwijs, Jag liet de Britse onder-ministe jerhuis weten dat Engeland per Op het eerste gezicht geen r sen totaal van 161 aangeslotei teid van de organisatie niet noi De feiten leren echter anders, twart van de contributie voor hi sen fors aandeel in de financii «et in het achterhoofd de weter Japan) overwegen om de Une neer landen hun twijfels hebb jjeldverslindende VN-organisati de Unesco in haar voortbestaan Interessant is de vraag hoe t lat zeker in de beginfase op ^en organisatie ook die bijzone Jerde wereld heeft weten te voortdurend op de rand van de Het moge duidelijk zijn dat oo janisatie als de Unesco de poli Jen gehouden. Iets anders wori ot hoofdbeleid wordt verheven werk naar de achtergrond wor leeft de Unesco sinds het aan Jeneraal Amadou Mathar M'bo\ ipzichten een omstreden figuur ecteur-generaal van de Unescc iisatie gedrukt. Hij voert een bij waarbij meer op politieke voo yordt gelet. De dictatoriale wij; rarissen omgaat is in dit opzit Plaatsvervangend directeur-ger -witser Gerard Bolla, de Unesc "et over het algemene beleid, rr aandelijkse arbeidscontracter SJW.wi' M' Bow zijn naaste m «dwingen. ,JT combinatie met het gegevi i? bes,aar> over het nut var alleszins te begrijpen dat ee jaar goed voor 85% van 'Pgaan. hoh,Khter' om dan nreteen ma; rooTix? 9edaan de boel in de st nslotte heeft M'Bow onder gr l 'aa'®Je maanden al een aant L ,er?' Nederland huldigt het ïka v r 's dan weglopen. Het >eslu t alsn°9 tot deze filoscrfi

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 2