m
I
II
1
8
'Er schitterend uitzien
is nu belangrijker
dan een goed script'
Duitsland op de knieën
voor tv-doktersroman
ED NELSON ZAL ALTIJD DR. ROSSI BLIJVEN
PatentRëki
III
II:
ill
BRT brengt film 6Laster9
over macht van de media
'JULLIE 5%% IS DUS MEER DAN
5%%BU EEN ANDER...
SINDS WANNEER DAN WEL?'
ENII
NG
li
DONDERDAG
28 NOVEMBER 1985
Ryan O'Neal schaamt zich er voor; Barbara
Perkins en Dorothy Malone zijn er trots op.
Zelfs Mia Farrow erkent het als haar
springplank naar roem en rijkdom. Ed
Nelson krijgt nog altijd fanmail met als
aanhef: Dear Dr. Rossi.
Toch is het al weer twintig jaar geleden dat
'dr. Rossi' spreekuur had in 'Peyton Place',
het bordkartonnen stadje waar de vuile was
voor het oog van de wereld werd buiten
gehangen.
Zes jaar lang, namelijk van 1964 tot '69,
was 'Peyton Place' 's werelds meest
geliefde televisie-serie. Straten waren echt
uitgestorven als het weinige wel en het vele
wee van de familie Harrington, Rossi,
Carson en Ford te kijk gezet werd.
Een ontmoeting in Hollywood met Ed
Nelson, nu spelend In 'Capitol', een soap
serie waar hij zich openlijk voor schaamt.
verenigde spaarbank
Müj
SssS
*88$
•;XvX
:x::::$:
■vXv:
vXyX
-t-xvx-a
T2 PAGINA GIDS 1
Door Hans Toonen
Ed Nelson laat de as van zijn
Malboro rustig op het tapijt
van zijn kleedkamer vallen.
Zijn het streken van een
'verbleekte' ster of is hij de
zoveelste ongemanierde
Amerikaan?
Blijkbaar zit het Nelson
ook niet lekker. „Al weken
smeek ik om een asbak, 't
Zelfde geldt voor deze zit
bank." Tilt een kussen op en
wijst naar de kapotte ve
ring. „Ze komen niet eens
even kijken."
Dan komt het hoge woord
eruit. „Ik ben hier niet ge
lukkig moet me te veel
aanpassen aan de middel
matige smaak van mijn
broodheer. Eigenlijk voel ik
me een beetje als 'Tootsie'.
Die moest ook, bij gebrek
aan betere rollen, zijn/haar
ziel verkopen aan een slon
zige soap-serie."
Uit ballorigheid tikt hij de
as naast de prullenmand.
Zijn onvrede slaat op 'Capi
tol', een tv-serie van CBS die
elke middag van half drie
tot drie uur de intriges
blootlegt van twee families
in Washington DC. Ed Nel
son speelt voor Mark Den
ning, een senator van het
Kennedy-niveau, inclusief
schandalen.
Ondanks de vette cheque
en het contractueel vastge
legde recht om af en toe op
adem te komen in een film
(volgend jaar zomer is hij
een gouverneur in 'Police
Academy III'), knapt de 57-
jarige acteur af op deze
soap-opera.
„Het is een dagelijks ge
vecht om hier echt je best te
doen. Creatief gezien lijkt
'Capitol' aan bloedarmoede.
De regisseur zegt wel wéér
je moet lopen, maar niet
wêé.rom. Denk niet dat hij
graag een beroep doet op de
verbeeldingskracht van de
■acteur... Wie verder loopt
dan vooraf is uitgemeten,
krijgt op z'n donder. Ook het
interessante gegeven dat
deze serie verhaalt van
machtige politieke kringen
in Washington is inmiddels
de nek omgedraaid. Vroeger
mocht ik als senator nog
teksten zeggen zoals „Sorry
dat ik wat laat ben. Ik zat in
een file voor de brug over de
Potomac." Nu mag ik niet
meer kwijt dan dat ik te laat
ben. Want de kijker, voor
het merendeel huisvrouwen,
mag zelf invullen of ze in
mij de senator uit Kentucky,
Florida of Oregon herkent."
Tuinman
'Capitol' is een soap-ope
ra, waarvan de smaakma
kers van Hollywood er der
tien in een dozijn proppen.
Eerzuchtige politici met
scheermesjes achter de elle
bogen; voor de buitenwacht
keurig getrouwd met mooie
vrouwen die echter óf aan
de sherry öf aan de tuinman
zitten.
Nelson: „Juist door de re
clame-boodschappen kan er
eigenlijk nooit een goed
doortimmerd drama worden
neergezet voor deze zogehe
ten 'day timers'. Om de aan
dacht van de huisvrouw
vast te houden moet de
schrijver om de acht minu
ten een climax forceren. Met
soap-schrijvers mag je best
wat medelijden hebben. Te
levisie verslindt verhalen.
Deze makkers schrij ven dan
ook op type-machines die
roodgloeiend staan. Wie ook
maar even boven de middel
maat uitsteekt, rent naar
een filmmaatschappij, waar
wel tijd is voor een uitste
kend scenario."
Tv-monument
Waag het niet 'Peyton
Place' in één adem te noe
men met 'Capitol'. Zelfs de
vergelijking met 'Dallas' en
een tranendal zoals 'Falcon
Crest' valt niet goed bij Ed
Nelson. 'Peyton Place' is een
tv-document uit de jaren
zestig; waanzinnig populair,
maar nooit met meer be
kroond dan een Emmy-on-
derscheiding voor actrice
Lee Grant.
Nelson, na twintig jaar
nóg altijd trots op de rol van
dr. Michael Rossi, blijft er
Ed Nelson, grijs maar nog altijd helemaal 'dr. Rossi'.
Veteranen uit 'Peyton Place'. V.l.n.r.: Chris Connelly als Norman Harrington, Tim
O'Connor als Elliot Carson, Patricia Morrow als Rita Jacks Harrington, Ed Nelson als dr.
Michael Rossi en James Douglas als Steven Cord. Dit jaar heeft 20th Century Fox uit
heimwee een tv-film gemaakt met als titel 'Peyton Place: the Next Generation'. „Was
vooral leuk voor ons, de oudjes. Een reünie die bovendien goed betaald werd", aldus Ed
Nelson.
bij dat 'Peyton Place' een
zame klasse was. Uitste
kende schrijvers; een produ
cent die ook oog had voor de
artistieke prestatie. „En de
hoofdrolspelers waren jong
en getalenteerd, een combi
natie die nu ver te zoeken is.
Er schitterend uitzien is nu
belangrijker dan een script
met diepgang. De haren van
Joan Collins of de lingerie
van Linda Evans krijgen
meer aandacht dan de op
bouw van hun rol."
'Peyton Place' pardoes op
de buis herhalen, is echter
ook geen gezicht.
„Je zou er eerst heel wat
aan moeten veranderen. Bij
voorbeeld, de bedscènes. In
de jaren zestig gingen we
ook de slaapkamer in, maar
de camera bleef keurig bui
ten. Nu sluipt de camera
mee naar de rand van het
bed; filmt het uitkleden, de
blote schouders. En de hen-
gelmicrofoon registreert het
hevig hijgende stel."
Fanmail
Na beleefd kloppen op de
deur van zijn kleedkamer-
zonder-asbak komt een juf
frouw van 'Capitol' een bun
deltje brieven brengen.
„Aha, mijn fanmail van de
laatste drie maanden", lacht
Ed Nelson net iets te hard.
En vist er meteen de vaste
briefschrijfers uit, herken
baar aan het handschrift of
het parfum. „Deze is van een
godsdienst-fanate. Die lees
ik met een half oog. Ik rea
geer er niet op. Zij wil alleen
voor weinig geld haar hart
luchten. Een psychiater is
duurder; bovendien schrijft
die wel terug, namelijk een
nota."
Vele zijn standaardbrie
ven, waarin de naam van de
auteur is ingetikt. „Die
schuif ik meteen naar de
prullenmand. Want die vra
gen aan Jan en alleman een
handtekening. Ed Nelson
leent zich niet voor verza
melaars Ik ben toch geen
postzegel!"
Het regent ook verzoeken
van organisatoren van al
lerlei, even goed bedoelde
als mistige liefdadigheids
feesten. „Ze willen altijd een
stropdas die ze dans samen
met een onderjurk uit 'Dy
nasty' willen veilen. Om
twee redenen doe ik daar
niet aan mee: ik heb niet ge
noeg stropdassen. En .liefda
digheid betekent voor mij
meer dan even een duit in
het zakje doen."
Uit zijn fanmail blijkt
vooral dat 'Peyton Place'
- FOTO'S ARCHIEF DE STEM
hem voor altijd als dokter
Michael Rossi heeft ge
brandmerkt. Meer dan de
helft van de brieven herin
nert aan die rol.
„En daar schaam ik me
niets voor. Meer dan vijf
jaar heb ik die rol gespeeld.
Stel je voor dat men mij niet
meer zou herinneren of her
kennen. Dat lijkt me heel
pijnlijk."
Nelson alias Rossi knikt.
„Dat Ryan O'Neal zich wel
schaamt voor 'Peyton Place'
vind ik erg onvolwassen,
maar wel begrijpelijk. Want
alleen goede acteurs spelen
het klaar om het publiek
hun vorige rol te doen ver
geten. Ryan heeft ook in
'Peyton Place' altijd voor
Ryan gespeeld. Een keuze
die hem later financieel
geen windeieren heeft ge
legd. Maar zijn schaamte
naar het publiek toe is on
volwassen en onrealistisch.
Want men is hem niet ver
geten als de jonge Harring
ton uit 'Peyton Place'
Even later wil hij kwijt:
„Toen deze wereldver
maarde serie in 1969 voor
goed voorbij was, zat ieder
een, inclusief Ryan, te snot
teren. Hoe moet dat nu ver
der met ons.Ik niet. Voor
mij was het tijd om eens
door te lopen."
Toch is Ed Nelson voort
durend in de schaduw ge
bleven van dr. Rossi. Het
aantal films warin hij sinds
dien gespeeld heeft, is in
drukwekkender dan zijn
rollen.
Hij is een veelgevraagd,
uitstekend betaald acteur.
Anders kun je niet in 'Point
Dumé Club' wonen, een rots
met een poortwachter,
waarop bungalows blakeren
in de Californische zon.
Vanaf hun, in Louisiaanse
stijl (Nelson komt van New
Orleans) opgetrokken hoek
huis kijkt het echtpaar uit
op de Stille Oceaan. Stil is
het er wel nu de zes kinde
ren het huis uit zjjn. Vooral
's avonds valt er weinig te
beleven. De meeste rotsbe
woners zijn bejaarde multi
miljonairs die al om negen
uur hun Rolls Royce of
Bentley afsluiten. En even
later onder de lakens schui
ven.
Meestal zit Nelson dan
nog te werken. Niet aan zijn
rol als senator Denning; die
heeft de veteraan in zijn
broekzak.
Vakbond
'Capitol' is niet meer dan
een pretig inkomen; de
Screen Actors Guild (SAG)
daarentegen is zijn tweede
huwelijk. Maar dan eentje
waar stevig gescholden
wordt; waar zelfs een schei
ding dreigt.
Patty Duke, stevig ge
steund door de aftredende
voorzitter Ed Asner (alias
Lou Grant. H.T.) heeft wel
iswaar Nelson ruimschoots
verslagen in de strijd om de
macht van deze 58.000 leden
tellende vakbond. Toch
groeit de macht van de con
servatieve minderheid die
Nelson vertegenwoordigt.
Tijdens onze ontmoetin
gen in de CBS-studio en la
ter op zijn 'gouden' rots in
Malibu trekt de, overigens
dan nog niet verslagen, kan
didaat stevig van leer.
Vooral van Ed Asners kri
tiek op oud-collega Reagan
voor diens Middenameri-
kaanse politiek wordt Nel
son nog giftig. Mijn opmer
king dat Ed Asner er goed
aan heeft gedaan een vuist
te ballen tegen het Witte
Huis laat hem nijdig opve
ren. Nelson trekt zelfs zijn
polo-shirt uit; banjert met
onbloot bovenlijf door de
kleedkamer.
„Natuurlijk heeft Asner
zijn individuele rechten niet
opgegeven toen hij voorzit
ter werd van 58.000 acteurs
en 'actrices. Maar als hij
openlijk kritiek heeft op za
ken die in feite niets te ma
ken hebben met het wel en
wee van de vakbond, dan
moet hij zich wel realiseren
dat hij dan ook pretendeert
namens mij te spreken. Ter
wijl ik hem daartoe geen
toestemming heb gegeven.
Te vaak heeft Asner verge
ten dat hij voorzitter was,
een functie die hij niet wan
neer het hem uitkomt even
naast zich neer kan leggen.
The king is the king, begrijp
je die kan ook niet even
als meneer Van Oranje naar
een bordeel."
Toch zijn er steeds meer
filmsterren die op de bres
springen voor verdrukten,
opper ik terwijl we naar de
set van 'Capitol' lopen. Kirk
Douglas bij voorbeeld. On
langs heeft hij voor een se
naatscommissie in Wash
ington DC vurig gepleit
voor beter toezicht op be
jaardenoorden. En hebben
Sissy Spacek en Jane Fonda
niet hun stem laten horen
tegen het financieel uitmel
ken van de Amerikaanse
boer?
Nelson: „Met alle respect
voor Kirk en de twee dames
maar zaten ze in feite
ook niet hun eigen film te
propageren, handelend over
soortgelijke problemen."
Tikt driftig tegen mijn
borst. „Wijs mij de vader
aan die zich druk maakt
over het lot van gehandi
capte kinderen die zelf geen
kind in een rolstoel heeft!"
Dan roept de regisseur
hem op de set, waar een
scène onder de kerstboom
gerepeteerd moet worden.
Nelson zet zijn bril op, wil
beginnen maar moet wach-
ien totdat de kerstboom be
ter is uitgelicht. Geërgerd
snauwt hij„Kom op, ik heb
belangrijker dingen te doen
dan deze repetitie.
Hebzucht
Op een zonnige ochtend in
zijn bungalow in 'Point Du-
mé Park' krijgen we het al
gauw over hebzucht in 'Hol
lywood'.
„Weet je warom er zoveel
aandacht wordt besteed aan
Miss America- of Miss Tee-
nage-verkiezingen? Omdat
het nagenoeg niets kost, veel
kijkers trekt en bakken geld
oplevert. Een reclamebood
schap van een minuut levert
100.000 dollar op. Prima, re
deneert een beetje uitge
kookte producent, ik verkop
twee ster-spotjes van dertig
seconden en vraagd daar
voor geen 50.000 maar 60.000
dollar, samen goed voor
120.000 buck. Vervolgens jast
hij die dertig seconden in
tweeën en doet ze de deur uit
voor 35.000 dollar per vijf
tien seconden. Tel uit je
winst: 140.000 dollar voor
een reclameblok van een
minuut, waar de acteurs of
actrices, laat staan al die
mooie missen, geen stuiver
wijzer van worden."
Maar wordt Joan Collins
al niet schandelijk veel be
taald voor haar vuile stre
ken in 'Dynasty'?
Nelson grijst: „Helemaal
mee eens. Honderdduizend
dollar per aflevering is meer
dan vorstelijk. Maar toch
moet je uitkijken met het
veroordelen van vette con
tracten. Peter Falk bij voor
beeld kreeg 89.000 dollar per
aflevering van 'Columbo'.
Schande, riep menigeen.
Totdat we ontdekten dat de
tv-maatschappij 400.000 dol
lar per aflevering opstreek."
Het liefst ziet Nelson dat
de Screen Actors Guild het
klaar krijgt een minimum
salaris voor gastrol-spelers
af te spreken. „De kloof tus
sen top-sterren en bijrollen
is nu veel te groot. Zeker als
je weet dat een gastrol in
'Dynasty' hooguit 2500 dollar
oplevert."
Of Joan Collins nu te por
ren is voor Nelsons nivelle
ring?
„Laat ik het hopen. Want
de ster van nu speelt over
tien jaar een gastrol in een
dan populaire serie."
Ed Nelson moet weg naar
de set van 'Capitol', hartje
Los Angeles. Loopt naar zijn
Chrysler met open dak en
'eiken' panelen op de flan
ken en grinnikt: „Vandaag
word ik neergeschoten.
Daarna lig ik dagenlang in
coma. Komt me uitstekend
uit met al mijn werk voor de
vakbond."
Daar schaamt hij zich niet
voor.
Kan of mag de persvrijheid
zijn grenzen hebben? Waar
begint en eindigt de aanval op
het privéleven? Wat moet een
begrip als objectiviteit inhou
den?
Deze vragen worden gesteld
in de Amerikaanse tv-film
Reckless Regard die de BRT
zaterdag (30 november) onder
de titel 'Laster' op het scherm
brengt.
In Laster gaat het om de
misbruik van de macht van
het medium, hetgeen door
middel van een fictief verhaal
in beeld wordt gebracht. In de
film draait het om een dokter
met goede bedoelingen wiens
naam wordt genoemd in een
drugzaak. In de kliniek van de
dokter zou namelijk een le
vendige drugshandel bestaan.
Het dicht bekeken nieuws
programma 'Hourglass Maga
zine' van de machtige lokale
omroep blaast vervolgens de
zaak op tot extreme propor
ties. De niets ontziende jour
nalisten bekommeren zich niet
om de reputatie of carrière
van de dokter maar willen in
de eerste plaats een sensatio
nele reportage maken. De ge
dupeerde arts neemt een jonge
advocate onder de arm en sa
men dagen ze de omroep en
haar populaire journalist voor
het gerecht.
De makers van de tv-film
laten er geen twijfel over be
staan dat het geval van de
dokter die in verband ge
bracht wordt met drugs welis
waar fictief is, maar dat het
voor hetzelfde geld om een
echt 'geval' zou kunnen gaan.
Duidelijk wordt dat met name
de audio-visuele media be
schikken over middelen die
het mogelijk maken een wille
keurige wending te geven aan
een (nieuws)feit: interviews
kunnen gerepeteerd zijn en/of
gemonteerd in de optiek van
het beoogde effect, bepaalde
actualiteitenscènes worden op
verzoek van de opnameploeg
nog eens overgedaan etc.
Aanleiding voor het maken
van 'Laster' was het feit dat
met name in de Verenigde
Staten ontevreden mensen
zich steeds meer tot de rechter
wenden als zij een conflict
hebben met de media.
(ADVERTENTIE)
Sinds de introduktie van de Patent-rekening. Een nieuwe
spaarvorm met een rentepercentage dat oploopt naarmate
u meer spaart. Bovendien geldt onze rente over uw gehele
spaargeld. Daarmee steekt onze Patent-rekening gunstig af bij
vergelijkbare spaarrekeningen. En daarom kan onze 53/t% u
méér opleveren dan hetzelfde bij een ander.
ZOWERKTDENIEUWE PATENT-REKENING: De rentevergoe-
dingis -r^\ opgebouwd uit een basisrente en'n premie
rente. Beide worden
tweemaal perjaar
uitgekeerd, op 1 juni
en 1 december.
Precies op die
momenten dat
het u goed van pas
komt. De basisrente
krijgt u altijd
over 't hele tegoed.
De premierente wordt vergoed over dat deel van uw spaar-
bedrag dat gedurende 'n volle halfjaarperiode onaangesproken
op uw rekening heeft gestaan. Natuurlijk bent u altijd vrij om
uw geld op te nemen, wanneer u maar wilt. In het tabelletje ziet
u welke rente bij welk saldo hoort. Wilt u meer informatie,
bel dan de gratis Patent-lijn: 06-4221122 (op werkdagen van
09.00 tot 20.30 uur, zaterdag van 10.00 tot 13.00 uur).
MET DE PATENT-REKENING HAAI JE MÉÉR UITJE SPAARGELD.
Saldo vanaf
Basis-
rente
Ipjr)
Premie
rente
Ipjrl
Totale
rente
Ipjrl
Patent
Basis
Patent 1
Patent 2
Patent 3
f 2.500r
f 5.000.-
f 10.000,-
3'/<%
3'/<%
3'/2%
4
l'/4%
l'/2%
P/4%
3'/4%
4'/2%
5
5m
BEL DE PATENTLIJN: 06 - 4221122
Eindelijk een goed antwoord
°P Amerikaanse series. Hart-
veroverend. Zo luiden de reac
ties van het gros van de tv-
kijkers op de Duitse tv-serie
'Schwarzwaldklinik', een in
beeld gebrachte doktersroman
die bij onze oosterburen iedere
week miljoenen kijkers trekt
Vooral vrouwen blijken zich
ertoe aangetrokken te voelen,
meldt het ZDF. De serie is
'n ieder geval doorspekt met
°e ingrediënten die elke da
mesroman tot een succes ma-
*eo: verboden liefdes, klein en
Stoot verdriet, verstoorde le
vensverwachtingen en een-
ïaam lijden.
'Schwarzwaldklinik' is de
eerste 'lange termijn' tv-serie
in Duitsland. Momenteel lig
gen 23 afleveringen bij het
ZDF op de plank, maar in de
zomer wordt een vervolg op de
serie gemaakt. Ook onze oos
terburen moesten het wat
langlopende tv-produkties be
treft altijd hebben van Ameri
ka. Aan Duitse series kwam
doorgaans na zes afleveringen
een einde en dat is te kort om
de kijkers vertrouwd te ma
ken met de hoofdpersonen en
zich met het verhaal te kun
nen identificeren.
Het ZDF besloot vorig jaar
dat de tijd rijp was voor echte
serie van Duitse makeljj als
tegenwicht tegen dicht beke
ken, maar desalniettemin zeer
Amerikaanse produkten als
'Dallas' en 'Dynasty'. Dat be
sluit leverde aanvankelijk de
nodige problemen op: er moes
ten nieuwe studio's worden
gebouwd, jarenlange contrac
ten met acteurs worden afge
sloten, spelers worden gevon
den voor 264 rollen en com
plexe draaiboeken worden ge
schreven.
Maar de serie kwam op de
buis, werd bekeken en over
won. Dat is dan vooral te dan
ken aan de opzet van de losse
verhalen die ruimte bieden
voor veel intriges en herken
bare situaties. De (echt be
staande) kliniek staat in het
Zwarte Woud bij de Zuid-
duitse stad Freiburg. Artsen,
verpleegsters en patiënten
vormen het milieu waar het
leven zich in al zijn facetten
openbaart: vreugde, verdriet,
leed en bedrog. Behalve de
verwikkelingen tussen de
hoofdpersonen, die als een
rode draad door de serie lopen,
wordt in elke aflevering het
doorgaans tragische verhaal
van een patiënt gevolgd.
De hoofdrolspelers in de kli
niek vormen in feite een grote
familie. Aan het hoofd van
deze 'familie' staat professor
Klaus Brinkmann, gespeeld
door Klausjürgen Wussow.
Brinkmann is weduwnaar, zet
zijn vriendin (die natuurlijk
ook werkt in de Schwar
zwaldklinik) regelmatig bui
ten de deur en heeft een niet al
te beste verhouding met zijn
zoon Udo die (u raadt het al)
eveneens als arts aan de kli
niek verbonden is. Vooral wat
zijn sexleven betreft moet Udo
regelmatig bij zijn vader ver
antwoording afleggen.
Zuster Christa (Gaby
Dohm), een degelijke, hard
werkende verpleegster, heeft
met haar kordate optreden al
les en iedereen in de kliniek
onder controle. Patiënten vin
den bij haar troost, ruziënde
doktoren weet zij op tactische
manier te scheiden en iedereen
met liefdesverdriet kan bij
haar uithuilen. Tenslotte is er
nog de huishoudster van pro
fessor Brinkmann, Kati (Ka
rin Harddt), die de held van
het verhaal vroeger nog in de
luiers hielp en Herr Doktor
nog steeds met veel zorg om
ringt.
Binnenkort, in december,
krijgt de ZDF-serie echter ge
duchte concurrentie. Dan. na
melijk begint het eerste Duitse
net (ARD) met de serie Lin-
denstrasse die nog grootser is
opgezet, nóg meer kijkers
moet gaan trekken en waar
van het de bedoeling is dat zij
over tien jaar nog altijd op de
schermen te zien zal zijn. Wel
licht dat tegen die tijd Dallas
en Dynasty definitief van de
buis verdwenen zullen
I
