UITBLAZEN Pesterijen kenmerken relatie Libië-Egypte bespioneren elkaar vrij regelmatig Paus verder in de rode cijfers Europese Raad zal grenzen wegnemen even, DEN HA Geen behoef Vi Apenrots als monument STAATSSECRETARIS W. VAN EEKELEN OPTIMISTISCH Prof. Schi vinden mi Brinkman moet roer omgooien WOENSDAG 27 NOVEMBER 1985 BI ACHTERGROND EGYPTE STUURT NA KAPING TROEPEN NAAR LIBISCHE GRENS WOENSDAG 27 NOV Ontkoppeling permanent DE STEM CO' ALS ik 's-morgens wakker word en de zon schijnt, blinkt er nog steeds wat goud aan de takken van de berk, die ik vanuit mijn bed kan zien. De kronkelwilg zit zelfs nog vol blad, dof ge worden door de vorst van vorige week, maar r De wilde kastanje is ka WIMKOCK nog kinderen waren. Maar als ik er nu weer naar kijk, nuch terder, zie ik een donkere vorm in de mist waarvan de contou ren op z'n best doen denken aan een berg slakken bij een kolenmijn en kan ik me amper voorstellen dat in die grillige pyramide, met zijn deels inge storte top, mensen wonen. Maar misschien is het er juist heel behaaglijk wonen. Op de moderne stedebouw kun je in meer dan één opzicht geen peil trekken. Zelfs de doorgaande wegen lopen er niet van oost naar west en van noord naar zuid, maar slingeren zich in kneuterige lussen door het stru weel van de plantsoenendienst. Ik sprak laatst met een hoge ambtenaar van een niet zo kleine gemeente en die man gaf me weer eens die prachtige maar onbescheiden voldoening van: had ik het niet gedacht? Héb ik het niet gezegd? Uit het patroon van klachten die het gemeentehuis bereiken - zei hij - krijgen we na verloop van tijd een aardige indruk van hoe de mensen hun woonomgeving be leven. Die klachten lijken sim pel gericht. Op het ontbreken van groen of een kinderspeel plaats. Of het is het verkeerde groen en de speelplaats ligt op de verkeerde plek. Doen we er wat aan dan blijkt al gauw dat er weer iets anders te klagen valt. De klachten gaan dan ook niet echt over groen, speel plaatsen en verkeerslichten, maar vloeien voort uit een alge mene onvrede met de totale woonomgeving, moeilijk of niet te definiëren en zoeken daarom een concreet punt om zich op te richten. Het valt ons op, zo ver volgde hij, dat uit de ruim, maar rechtlijnig aangelegde wijken van de jaren '60 minder klachten komen dan uit de nieuwere wijken met hun wo ningverdichting, maar grotere variatie in typen- huizen. Wij concluderen daar - voorzichtig - uit dat mensen in die oudere, logisch ingedeelde wijken hun woonomgeving beleven als prettiger, overzichtelijker, hel derder. Als normaal, had hij van mij mogen zeggen. Correctie Als ik met cijfers goochel gaat er meestal iets fout. Zo ook gisteren in het stukje 'Het gasmonopoüe'. Die BTW van 10 procent was natuurlijk een gewone tikfout. Dat had 19 procent moeten zijn. Echt fout was de zin: 'dat is dus bijna an derhalf keer zoveel of tegen de 150 procent.' Een lezer wees me er terecht op dat 66 cent niet anderhalf maar tweeëneenhalf keer zoveel is als 27 ct. De hier bedoelde stijging van de gas- prijs bedroeg bijna 150 procent. j-oen. Die schudt graag al zijn bladeren in één vriesnacht af. Na een paar vergeefse pogingen, waarbij slechts enkele tientallen blade ren neerdwarrelden, slaagde hij daarin ook deze herfst weer. Hier op de krant is het uit zicht winters geworden. Er zijn nog bomen met wat blad. Don kergroen van boven, zilvergrijs aan de onderkant. In de zomer, als het hard waait, leveren die bomen een mooie aanblik op met al dat zilveren geglinster in het donkere groen. De meeste andere bomen zijn kaal. Ik kijk uit op de Emerput, in helaas beperkte kring bekend van de Emerput-loop, een marathon achtige krachtmeting van de meer fitte Stem-medewerkers (de kampioen ligt momenteel in een Tilburgs ziekenhuis bij te komen van een hernia-operatie, maar dat zal toeval zijn) met hun mede-joggers van be vriende kranten. Het water ligt er leigrijs bij alsof het al bevro ren is. Vorige winter heb ik mensen op het ijs van de Emer put zien lopen. Voorzichtig en dichtbij de kant want het was onbetrouwbaar. De Emerput is namelijk het waterreservoir van de suikerfabriek. Die haalt er het spoelwater uit en voert het er - mét de klei die van de bie ten is gewassen - weer terug naar toe. De put begint met zijn oeverbegroeiing aardig op een echt meertje te lijken en als de suikerfabriek het water over een paar jaar niet meer nodig heeft zal het een rijk viswatertje zijn. Het meertje verruimt het toch al niet benauwende uit zicht. Soms waan je je buiten, aan de rand van de stad. In ze kere zin zitten we aan de rand van de stad, maar toevallig niet aan de kant waar ik op uitzie. Aan de overzijde van de Emerput doemt de apenrots op uit de novembermist. Het is een woongebouw; een monument van het posl-monotone tijdperk in architectuur en stedebouw; de massieve voorpost van een even post-monotone wijk die ik na zonsondergang liever mijd sinds ik er op klaarlichte dag in verdwaald raakte. Ik moet voortdurend in cirkels gereden hebben want ik kwam - dacht ik - steeds langs dezelfde straathoeken en hofjes. Geen torens of markante bouwwer ken wezen me de weg. Sloeg ik linksaf dan bleek ik tenslotte toch naar rechts te draaien. Geen nut van de wetenschap dat ik naar het zuidoosten moest omdat de straten alle windstreken leken aan te doen om te eindigen waar ze begon nen waren. Soms - vooral in de herfst als het blad valt - verbeeld ik me graag dat die aperots Garth Goch is, de heuvel achter de boerderij in Wales waar we zo veel zomervakanties hebben doorgebracht, toen de kinderen llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllÜ Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs. J.H.M. Brader Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236883. Sportredactie 076-236884. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom. Breda, Nwe Ginnekenstraat 41076-236326. Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda. Etten-Leur, Markt 28, ©01608-21550. Postadres: Postbus 363,4870 AJ Etten-Leur. Goes, Klokstraat 101100-28030. Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst. Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957. Postadres: Postbus 23, 4900 AA Oosterhout. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Postadres: Postbus 35, 4700 AA Roosendaal. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Postadres: Postbus 145, 4530 AC Terneuzen Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen: 22,97 per maand; f 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje ©076-236882. Grote advertenties uitsluitend S 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911.)- Ronlrrolatioc Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek 101053738. T5 PAGINA 2 Door Ad Burger HET besluit van Egypte om zijn leger in staat van paraatheid te bren gen en extra troepen naar de grens met Libië te sturen naar aanlei ding van een kaping waarbij de Libische be trokkenheid alleen nog maar wordt vermoed, tekent de uitermate ge spannen verhoudingen tussen beide Noordafri- kaanse landen. Ooit, in het tijdperk voor Camp David, wapenbroeders in de strijd tegen de grote Zionistische vijand Israel, verhouden Egypte en Libië zich nu als twee buren die het bijzonder slecht met elkaar kunnen vinden en iedere ge legenheid aangrijpen om el kaar te schofferen en in dis krediet te brengen. Egypte bedient zich in deze strijd tot nu toe louter van verbaal ge weld, Libië heeft in het re cente verleden al eens ge poogd door middel van moordcommando's en infil tranten de stabiliteit in Egypte te verstoren. Tegen die achtergrond is het dus nauwelijks verwonderlijk dat Egypte met de beschuldi gende vinger richting Libië wijst, nu er een dader ge zocht wordt voor de bloedige kaping van de Egyptische Boeing. De verslechterde relatie tussen Egypte en Libië laat zich voor een belangrijk deel terugvoeren op de houding van beide landen tegen Is rael. De akkoorden van Camp David, in 1979 gete kend door de toenmalige Egyptische president Sadat en diens Israëlische collega Begin, hebben nooit genade kunnen vinden in de ogen van de Libische president Een beeld uit de tijd dat alles nog koek en ei was tussen Egypte en Libië. De toenma lige Egyptische president Anwar Sadat (links) hand in hand met de Libische leider Moammar Gaddafi bij de oprichting in 1971 van een Arabische federatie tussen beide landen en Syrië. Helemaal rechts op de foto de Syrische president Hafez al Assad, wiens verstandhouding met Egypte momenteel ook niet al te best is. - fotoanp Moammar Gaddafi. Toen Sa dat in 1981 door islamitische fundamentalisten werd ver moord, onder meer omdat hij een vredesakkoord met de 'islamitische aartsvijand' Is rael had gesloten, beleefde Gaddafi dé dag van zijn le ven. En een besluit in maart van het vorig jaar om 100.000 Egyptische gastarbeiders uit te wijzen - waardoor de Egyptische economie een forse knauw kreeg te ver werken - beargumenteerde Gaddafi als volgt: „Wij vin den dat dit beleid (het vre desbeleid van Egypte, AB) ongedaan moet worden ge maakt omdat Egypte de Zio nistische vijand lucht heeft gegeven. Ik zal niet ophouden totdat Egypte zijn erkenning van Israel intrekt en dan zul len we alles geven: olie, wa pens en zelfs Libië zelf". Natuurlijk speelt niet al leen de verschillende opstel ling van beide landen jegens Israel een rol. Van minstens evenveel belang is dat zowel Egypte als Libië voor zichzelf een leidende rol in de islami tische wereld zien weggelegd. Die ambities botsten flink in maart van het vorig jaar, toen de Libische inmenging in Soedan in de ogen van Egypte te forse vormen ging aannemen. Het door een bur geroorlog geteisterde Soedan, dat militaire bescherming van Egypte genoot, beschul digde Libië van een bombar dement op de Soedanese stad Omdoerman. Libië ontkende, zoals te doen gebruikelijk, maar voor Egypte was de ac tie desondanks aanleiding om met wapengeweld te dreigen als zulke 'Libische provocaties' nogmaals zou den gebeuren. Libië werd enkele maan den later door Egypte op nieuw aangewezen als de schuldige voor een ander in ternationaal incident. Het re gime-Gaddafi zou, samen met Iran, de hand hebben ge had in het leggen van mijnen in de Rode Zee. Libië ont kende opnieuw, maar de Egyptische president Hosni Moebarak had, gesteund door de Amerikaanse regering, zijn duidelijke twijfels. „Ik denk dat de Libiërs zoiets hebben gedaan, maar we wachten nog op het vinden van een mijn die onze ver denking bevestigd", sprak Moebarak. Er werden twee mijnen gevonden: een van Russische makelij k, vermoe delijk daterend uit de Jom Kippoer-oorlog van 1973, en een van modernere snit. Be wijzen dat deze laatste van Libische komaf was, waren er niet, maar Moebarak bleef bij zijn oorspronkelijke standpunt. In november '84 kwam het tot de derde aanvaring tus sen Libië en Egypte. Na het bekend worden van een Li bisch moordcomplot - gericht tegen de in Cairo levende voormalige Libische premier Bakoush - werden de Egypti sche strijdmachten in staat van paraatheid gebracht. Gaddafi zelf liep bij deze ac tie een flinke portie gezichts verlies op. Nadat het Libi sche persbureau Jana, door Egypte in de waan gelaten dat de moordaanslag gelukt was, gemeld had dat de 'zwerfhond Bakoush' te rechtgesteld was, verscheen dezelfde Bakoush een dag la ter in het openbaar. En on danks eerdere persberichten, ontkende Libië later enige betrokkenheid bij de actie. Uitlatingen van de vier leden van het moordcommando - op het programma stonden ook nog aanslagen in tal van Westers en Arabische landen - ontkrachtten echter de Li bische lezing en bevestigden het beeld dat vele buiten staanders van Gaddafi had den: dat van 'de gek uit Tri poli', de wispelturige spil van het internationale terroris- En het is juist omdat de buitenwereld dót beeld van Gadaffi heeft, dat de Libi sche leider bij zijn aanvarin gen met Egypte op weinig buitenlandse steun hoeft te rekenen. Daarom ook lijkt het vooralsnog uitgesloten dat Libië in zijn strijd tegen Egypte verder zal gaan dan provocaties en pesterijen. Immers, Gaddafi mag dan volgens menigeen gek zijn, hij is niet zo gek dat hij, door middel van een grootscheeps militair conflict met een on gewisse afloop te beginnen, zijn machtspositie in Libië op het spel zal zetten. Door Mark de Koninck WASHINGTON - De ar restatie van Ameri kaans defensie-em ployee Jonathan Pollard op beschuldiging van spionage voor Israël, werpt weer eens licht op de retSiteit dat geal lieerde Westerse mo gendheden elkaar regel matig bespioneren. De na-oorlogse geschiede nis biedt voorbeelden te over van al dan niet clandestiene pogingen van regeringen om bevriende naties staats- en militaire geheimen te ontfut selen. In 1954 ontstond een inci dent tussen de VS en Neder land. Een VS-agent van van de Amerikaanse Nationale Veiligheids Dienst (National Security Agency, NSA) werd toen in Washington gearres teerd op beschuldiging van spionage voor Nederland. De arrestant zou onder meer de Nederlandse regering verteld hebben dat de NSA de ge heime diplomatieke commu nicatie van ons land afluis terde. Een ander spionageinci- dent tussen NAVO-landen deed zich voor in 1956, toen de Amerikanen de gecodeerde Britse militaire comunicatie tijdens de Engelse actie aan het Suezkanaal bleken te kunnen ontcijferen. Meer onlangs zijn (in 1979) drie Amerikaanse diploma ten van de VS-ambassade in Zuid Afrika dat land uitge zet. Zij hadden camera's ge ïnstalleerd onder het vlieg tuig van de Amerikaanse ambassadeur, om opnamen te kunnen maken van mili taire installaties in Zuid Afrika. Nog begin dit jaar wees de Spaanse regering twee Ame rikaanse diplomaten het land uit op beschuldiging van spionage. De Amerikaanse inlichtin gendienst CIA kreeg in 1979 het verwijt dat ze de val van de sjah van Iran niet had kunnen voorspellen en dus onvoldoende inlichtingen werk in het hecht met de VS geallieerde Iran van vóór Khomeini had gedaan. Hoewel er nauwelijks hechtere economische en mi litaire banden denkbaar zijn dan die tussen de VS en Is raël, hebben die twee naties veel geheimen voor elkaar, die voor beide partijen inten sieve spionageactiviteit waard zijn. Dat bleek onder meer in 1979 toen de bezetters van de Amerikaanse ambas sade in Teheran, daar een CIA-document aantroffen over Israëlische inspannin gen om achter geheime Ame rikaanse beleidsbeslissingen jegens het Midden Oosten te komen. Officieel verbiedt de Ame rikaanse regering elke Ame rikaanse burger of ambte naar om voor of tegen Israël te spioneren. Washington ge bruikt daarom Israëli om de gewenste inlichtingen over Israël te verkrijgen. In Ame rikaanse kring heerst er daarom enige verbazing over het feit dat omgekeerd Israël met Jonathan Pollard aan een Amerikaan opdrachten gaf om in de VS geheime do cumenten te stelen. „Bovendien heeft Israël zoveel contacten in alle on derdelen en niveaus van de Amerikaanse regering, dat men ook zonder misdrijven te laten plegen z'n gegevens had kunnen krijgen", aldus een ex-CIA-medewerker in Washington. Anderen zijn daar niet zo zeker van. Er is de VS veel aan gelegen om met name veel satelliet-informatie over militaire capaciteiten van Arabische landen, voor Israël geheim te houden. Zulks om Israëlische militaire acties tegen zulke projecten te voorkomen en om de beste bemiddelaar te kunnen blij ven in het Israëlisch-Ara- bisch conflict. „Israël en Amerika hebben verschillende belangen. En zodra er sprake is van uit eenlopend belang is er een reden om te spioneren. In ze kere zin kunnen bevriende landen je in grotere moeilijk heden brengen dan vijan den", aldus Jeffrey Richel- son, hoogleraar aan de Ame rican University, gespeciali seerd in spionnage. Van onze correspondent Cees Manders VATICAANSTAD - De paus zal dit jaar voor ongeveer negen miljard lire (15 miljoen gulden) kerkelijk bezit moeten verkopen om zijn in komsten in overeen stemming te brengen met zijn uitgaven. Het is de eerste keer dat de ka tholieke kerk het daarop zal moeten laten aanko men. De Vaticaanse vennoot schap in boekjaar 1984: De inkomsten (uit musea, postzegels, apotheek, super markt) bedroegen 72,2 mil jard lire (120,4 miljoen gul den). De uitgaven (vooral personeel, onderhoud Vati caanstad, Curie) waren 116,7 miljard lire (194,5 miljoen gulden). Het tekort was dus 44,5 miljard lire (74,1 miljoen gul den). Maar daarbij kwam Radio Vaticana, die 14,5 mil jard lire (24,1 miljoen gulden) kostte. Totaal tekort was dus 59 miljard lire (98,3 miljoen gulden). Ter vergelijking: in 1981 was dat nog 31 miljard lire. En voor het lopende boekjaar wordt een tekort van 87,3 miljard lire (145 mil joen gulden) verwacht. Het Vaticaan is geen parti culier bedrijf dat winst moet maken om te kunnen voort bestaan. Het Vaticaan mag met verlies 'draaien', hetgeen het dan ook altijd doet. De te korten worden 'gewoon' ge dekt met een hele bijzondere bron van inkomsten die in bovenstaan verhaal niet voorkomt: de inhoud van de collecteschaal die jaarlijks in alle kerken van de wereld rond gaat, ten behoeve van de paus in Rome, de zoge naamde 'St.-Pieterspenning'. In 1984 brachten de gelovi gen voor dat doel een kleine 26 miljoen dollar bijeen (het Vaticaan drukt de opbrengst van deze collecteschaal altijd uit in US-dollars), dus onge veer 50 miljard lire (83 mil joen gulden). Wordt dit be drag afgetrokken van het te kort van 59 miljard lire, dan blijft er nog een bedrag van 9 miljard lire (15 miljoen gul den) 'te financieren' over. De Italiaanse kardinaal Caprio, de voornaamste fi nanciële adviseur van de paüs, maakte onlangs, na een vergadering van de kardi- naalsraad voor financiële za ken, bekend dat de paus on roerend goed zal moeten af stoten om extra-inkomsten te creëren. De raad bestaat uit de kardinalen Etchega- ray, Krol, Höffner, Cordeiro, Aramburu, Zoungrana en Sin (afkomstig uit omvang rijke en kapitaalkrachtige kerkprovincies). „Zij hebben hun ernstige bezorgdheid geuit over de noodzaak de patrimoniale reserves te moeten aanspre ken en hebben erop gestaan de bisdommen en alle gelovi gen te vragen de geest vaij collegialiteit met en van de votie voor de Heilige Vader uit te drukken ook door een grotere steun voor de organi satorische en charitatieve ac- Beeld van een druk bezochte H. Mis op het plein van St.-Pieter. Het is onder meer dankzij de opbrengst van col lectes bij deze plechtig heden dat het Vaticaan nog enigszins financieel op de been blijft. - fotoap tiviteit van de Heilige Stoel". De financiële zorgen van het Vaticaan zijn zo groot dat gedacht wordt ook aan een inkrimping van het be stuursapparaat van de kerk, de Curia Romana. Maar de financiële ijaad ziet voorlopig geen manier om op de Curie te bezuinigen 'zonder het ri sico te lopen de doeltreffend heid van haar dienstverle nende activiteiten voor de Heilige Vader bij zijn uni versele en pastorale taak te compromitteren'. Over een reorganisatie van de curie (maar niet vanuit het oogpunt van bezuiniging) is vorige week uitvoerig ge sproken door het Kardina lencollege, de hoogste advies raad van de paus. De 122 aanwezige kardinalen (van de 152) zijn er na twee dagen vergaderen echter niet uitge komen. Door Jan van de Ven DE Europese Raad zal volgende week in Lu xemburg besluiten de interne grenzen op te heffen. Een proces van jaren, want in 1992 moet de 'interne markt' zijn voltooid. Aldus voor spelt staatssecretaris W. van Eekelen (Europese zaken). Mogelijk worden de regeringsleiders het ook eens over meer zeg genschap voor het Euro pees parlement. Van Eekelen baseert zijn voorspelling op het overleg, dat de lidstaten de afgelopen maanden hebben gevoerd. Na aanvankelijke tegenwer king van vier lidstaten, met Engeland voorop, om de ge meenschap tot een Europese Unie om te buigen - zeg: hechter aaneen te smeden - volgde toch een intergouver nementele conferentie in Lu xemburg. Al pratend kwa men de deelnemers tot de conclusie, dat het tot stand brengen van een interne markt van wezenlijk belang is. „Nu zijn we zover, dat de premier van Engeland het voordeel ziet van een interne markt. Een hele stap voor uit", zo zegt Van Eekelen. Naar het schijnt heeft Mit terrand zelfs haast. De Franse president heeft zich kennelijk voorgenomen een stempel te drukken op de vooruitgang in Europa, maar hij vreest niet veel tijd meer te hebben. In maart zijn er in zijn land verkiezingen en de ervaring leert, dat de Fran sen heel wat sneller zijn in het verwerken van verkie zingsuitslagen dan de Neder landers. Niet zeker is dat het Franse volk een nieuwe pe riode met socialisten aan het roer wil. De medewerking van Thatcher gekoppeld aan de haast van Mitterrand, die waar hij gaat Kohl in zijn kielzog heeft, doet de hoop le ven, dat de regeringsleiders op 2 en 3 december in Lu xemburg de intergouverne mentele conferentie afronden met een overeenkomst. Van Eekelen wil niet horen van een mislukking. De EG zet een stap vooruit. Elk land is er nu van overtuigd, dat alleen met versterking van de interne markt het spook van de werkloosheid kan worden bestreden. Dus gaan we nu beleven hoe de tien re geringsleiders zeggen, dat het witboek voor de interne markt de komende jaren in vulling krijgt. Interne markt, vervagen van grenzen, wat verstaat de staatssecretaris daaronder? Het opheffen van belemme ringen aan de grens onder andere. Het opheffen van controles, niet alleen voor vakantiegangers. Ook voor vervoer van vlees en gewas sen, die nog altijd een aan zienlijk deel van onze export uitmaken. Het opheffen van technische drempels door normen en standaarden op elkaar af te stemmen (een autotelefoon, die in heel Europa werkt; een televisie toestel, dat waar dan ook bruikbaar is). Gelijkschake len van fiscale heffingen (btw-systemen). Als Nederland in januari EG-voorzitter is en er kan aan het marktwitboek wor den gewerkt, dan willen de Haagse bewindslieden zeker praten over het midden- en kleinbedrijf, de consumen tenbescherming, het toeris me. Gaan Europeanen niet voor het belangrijkste deel bij elkaar op visite tijdens de vakantie? Laat die mensen zonder hindernissen de grens over rijden. Stem voor het gemak reis- en andere verze keringen op elkaar af. Regel aansprakelij kheidskwesties voor het geval er iets mocht misgaan. Een mogelijke markt- overeenkomst zonder gelijk tijdige toestemming in mede zeggenschap voor het Euro pees parlement geeft echter weinig aanleiding tot jui chen. Beide onderwerpen vormen een basispakket. En het optimisme van Van Eekelen wordt enigszins ge temperd door het tweede on derdeel van het basispakket, de mede wetgevende be voegdheid van het EP. Op ditmoment nog een twistpunt tussen de in Luxemburg ver gaderende vertegenwoordi gers van regeringen. Nederland is voor een nauw omschreven gelijke be handeling in wetgevende sfeer. Een te vooruitstre vende gedachte, zo valt op de conferentie te beluisteren. De premier van Engeland drukt zich wat steviger uit: voor uitgang valt toe te juichen, als het EG-verdrag daarvoor maar niet hoeft te worden opengebroken. „Toch zal er iets voor het Europees parle ment moeten worden ge daan", zegt staatssecretaris Van Eekelen. Bij de 'oude zes', Italië, Frankrijk, Duitsland en de Beneluxlanden, heerst de op vatting, dat een marktorde ning zonder institutionele herziening leidt tot een toe nemende druk van nationale bureaucratieën. Ambtenaren zullen Europa als hun jacht terrein verklaren. Dit natio naal opereren heeft desinte gratie van de gemeenschap tot gevolg. Als elk land voor zichzelf gaat opkomen, zon der formele opheffing van de gemeenschap, groeit er geen gezamenlijke economie. Handelsblokken als de Ver enigde Staten en Japan drukken de EG vervolgens naar de achtergrond. Een parlement met wetge vende bevoegdheid zal in sa menwerking met de Euro pese Commissie de motor kunnen zijn om de gemeen schap weer op gang te bren gen. Mits de Raad ertoe over gaat besluiten bij meerder heid van stemmen te nemen en afstapt van de unanimi teitsregel. HILVERSUM (ANP) - Nederlandse bisschoppe vinden de Mariënburggroe waartoe ik behoor niet-ka tboliek, zodat zij mij oo' „iet-katholiek zullen vin den." Met deze woorden rea geerde de theoloog prof. Schillebeeckx, emeritus hoogleraar van de KU Nij megen, op een vraag voor d KRO-radio, waarom hij nie is gevraagd als advise mee te gaan met kardinaa A. Simonis ter buitengewon bisschoppensynode in Rome Hij is toch wel aanwezig ge No Van onze Haagse redactie den HAAG - Minister Brink man (WVC) krijgt een week de tijd om de Tweede Kamer te vertellen hoe hij gaat om springen met de toekomst van de Blijf-van-mijn-lijf-huizen en andere opvangvoorzienin gen. Een ruime meerderheid van de Kamer heeft hem gis teren via moties te verstaan gegeven dat hij zijn eigei plannen voorlopig niet kar uitvoeren. Brinkman wil de zeggen schap over de opvangvoorzie ningen overhevelen naar df provincies of de gemeenten Nu draagt het rijk de - finan cjëie- verantwoordelijkhei( nog. Minimumloon- uitkering Van onze Haagse redactie den HAAG - Het kabinet overweegt het minimumloon en de uitkeringen voorgoed los te koppelen van de algemene loonontwikkeling. Minister De Koning zegt dit in een reactie op opmerkingen van de Raac van State. De koppeling is geregeld ii de Wet Aanpassingsmechanis men (WAM). Volgens die we zouden de uitkeringen en he minimumloon aangepast moe ten worden aan de gemiddeldt prijsstijging, maar daar is di laatste jaren niets van terech gekomen. Door de uitkeringei en het minimumloon te be vriezen, kon het kabinet me steun van de meerderheid vai de Kamer de WAM buitel werking stellen. AMERIKA en Rusland zijn bert jov in Genève laten weten, or opgestelde kernraketten voor pende op een algemeen wap verminderd kan worden. Ove onderhandeld worden met als in Woensdrecht geen of mint zullen worden. Wat betekent deze opening tieke verhoudingen in Nederle blijft, zoals deze week opniei den aan haar absolute afwijzi len in Nederland. Een eventue voor Den Uyl en de zijnen alle geheel gevrijwaard wordt van ket kan ook niet," zegt Den t blijft opgesloten in de patstellii lutering van de rakettenkwes gemanoevreerd heeft. Door i wijzen, blijven de socialisten om bij de kabinetsformatie r doen met het CDA en/of de V De afgelopen weken zijn c socialisten als de buitenlands gingen ondernomen om het pt PvdA-top heeft hen allen teru listen ook zeggen te hebben misch beleid van het kabinet- kettenkwestie nog steeds absi een kans bestaat, dat er doo delingen binnen nu en 1988 r< tie ontstaat. Den Uyl ontkent overigens Als de christen-democraten e den gaan dat socialistische mi zullen aftreden als er in 1988 CDA en/of de WD na de Ka in zee kunnen gaan, vindt hij. laten weten dat deze zogehet oplossing voor de christen-d Problemen van ons land zijn t een kabinet met-een ingeboi stelt hij. Hij heeft gelijk. Van gebouwd, is geen beleid met t Den Uyl heeft zich politiek daaruit zelf moeten zien te r< Catshuis resideren. Als hem c Partij achter: de PvdA kan zit veroorloven.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 2