Snelle opkomst van
slimmebetaalkaart
TENTOONSTELLING
Het raadsel pijn (1)
Komeet van Halley weer te zien
Koninklijk
&oud voor
L. Daelman
ZATERDAG 23 NOVEMBER 1985
EXTRA OP MAANDAG1
Als een kluis
Benauwd
MEDISCHE
RUBRIEK
PAPIER
VOOR UW PEN
Scholierensta
king
Werklozen
Durf
S^'^eroPj
PAGINA ZEELAND 1
T48
HET TECHNISCH museum Het Nint geeft tot en met 31 januari
een overzicht van de ontwikkeling van het betalingsverkeer
vanaf het stenen tijdperk tot straks. Het museum, dat ook ove
rigens alleszins een bezoek waard is, is op werkdagen open
van 10 tot 16 uur, op zaterdag en zondag van 13.00 tot
17.00 uur. Het is gevestigd in een voormalige diamantslijperij
aan de Tolstraat in Amsterdam-Oud Zuid.
De door Philips mede ontwikkelde 'smart card': een betaalkaart met een ingebouwde
computer. - foto philips
Door Louis van de Geijn
JE ZOU het de dunste portemonnaie ter wereld kunnen noemen.
Nog geen millimeter dik, maar goed om er wekenlang boodschap
pen mee te doen. Platzak en toch koopkrachtig, dus. En welke por
temonnaie onthoudt voor zijn eigenaar tot achter de komma wat
hij de afgelopen dagen heeft betaald?
In het Amsterdamse technisch museum Het Nint is dit laatste snufje uitde
keuken van de computerspecialisten te zien als onderdeel van een tentoon
stelling over de ontwikkeling van het betalingsverkeer. 'Van knip tot chip'
heet deze kleine expositie, die tot en met 31 januari loopt.
De 'smart card', de betaal
kaart met chip, is voorals
nog het sluitstukvan een ra
zendsnelle automatisering
van het geldverkeer. De
Franse vinding, waarbij ook
Philips is betrokken, lijkt op
het gewone bank- of giro
pasje. Hij bevat ook een
donkere strook zoals bij
voorbeeld credit cards heb
ben, waarop magnetisch een
aantal gegevens zijn opge
slagen. Wat de 'smart card'
zo bijzonder maakt, is een
microprocessor, een flinter
dun schijfje ter grootte van
een kwartje, die behalve als
geheugen ook als een
piepkleine computer werkt.
Wat zich allemaal op die
paar vierkante centimeters
afspeelt, kan worden afgele
zen met behulp van een
beeldschermpje. De kaar
thouder kan daarop onder
meer zien wat hij voor beta
lingen heeft verricht en wat
zijn resterende tegoed is.
Dat tegoed wordt bepaald
door de bank en in het ge
heugen van de kaart vastge
legd. 'Rood staan' kan niet
meer: als het tegoed op is,
weigert de kaart verder
dienst. Zolang er echter nog
ruimte is, kan overal waar
men over de passende appa
ratuur beschikt, automa
tisch worden betaald.
De voordelen voor de fi
nanciële instellingen zijn le
gio. Het belangrijkste plus
punt is misschien wel de
veiligheid. Misbruik en dief
stal van de huidige bank- en
girocheques levert jaarlijks
een schadepost op van hon
derden miljoenen guldens.
De magnetische opslag van
gegevens blijkt ook niet vol
komen ongevoelig voor
fraude te zijn. De chip-kaart
is echter zo veilig als een
kluis. Hij is namelijk alleen
te gebruiken door iemand
die de geheime, viercijferige
PIN-code (het persoonlijk
indentificatienummer) kent.
Wie een paar keer mistast,
valt vanzelf door de mand.
Voor de detailhandel is de
automatisering van het be
talingsverkeer eenonderdeel
van een ontwikkeling waar
door allerlei informatie
sneller eno verzichtelij ker
beschikbaar komt. Over de
voorraad bijvoorbeeld, en de
omloopsnelheid van allerlei
produkten.
De pasjes die momenteel
in gebruik zijn bij een proef
met electronisch betalen in
de regio's Eindhoven en Til
burg, zijn vergeleken met
deze slimme kaart eigenlijk
nog vrij primitief. Daar
kunnen automobilisten bij
84 benzinestations met be
hulp van een speciale kaart
automatisch betalen.
Deze kaarten bevatten en
kel een statisch geheugen,
vastgelegd op de bekende
magneetstrip. Het (ver-)re-
kenwerk gebeurt in compu
ters bij hetaangesloten
bank- of girokantoor. Het
unieke van deze Neder
landse proef is echter dat de
banken en de giro hierin sa
menwerken, zodat één sys
teem alles dekt. Overigens is
die samenwerking momen
teel niet zonder problemen.
De Postgiro wil de reik
wijdte van de proef uitbrei
den, een grotere regio nemen
en de detailhandel erbij ha
len. De banken voelen daar
niet voor.
Het verder electroniseren
van het betalingsverkeer
benauwt de banken en de
postgiro in zoverre dat het
wat dat betreft voor de men
sen weinig meer uitmaakt of
ze klant zijn bij de Amro, de
Rabobank of de Postgiro.
Mede daarom is de start van
de Postbank, die een uitbrei
dingvan de dienstverlening
van de PTT-gelddiensten
mogelijk maakt, aan deze
ontwikkeling verbonden.
Het ligt voor de hand dat te
gen die achtergrond de sa
menwerking op z'n minst
nerveus is.
Wat de toekomst is van
het systeem dat nu in Eind
hoven en Tilburg wordt be
proefd,is onduidelijk. Mis
schien wordt het voor be
perkte toepassingen of als
tussenoplossing algemeen
ingevoerd. Zo kan ook de
gelduitgifte-automaat op de
duur als een onderdeel van
Een Zweedse versie van een uitbetalingsautomaat. Soortgelijke apparatuur wordt in
de regio's Eindhoven en Tilburg opgesteld als proef met automatische geld opnemen.
het totale geautomatiseerde
geldverkeer worden opgeno
men.
Het ziet er naar uit dat de
smart card op termijn het
hart van het betalingssys
teem wordt. In Frankrijk
nemen Honeywell Bull en
Philips in drie regio's al uit
gebreide proeven met de
kaart. Het lijkt er op dat
volgend jaar ook in Neder
land een experiment wordt
gehouden. Vorige week
bleek dat de banken daar
voor voelen, net als het Eco
nomisch Instituut voor het
Midden- en Kleinbedrijf.
De praktijk in automati
sering leert echter dat de ac
ceptatie bij de gebruikers (in
dit geval dus het publiek)
het tempo bepaalt en niet de
technologische mogelijkhe
den. In dit geval spelen
waarschijnlijk ook de kosten
een rol. Willen de mensen
ervoor gaan betalen? De
banken en de giro willen im
mers de verdere automatise
ring aangrijpen om hun re
keninghouders mee te laten
betalen voor het afhandelen
van hun transacties. Op dit
moment lijden de financiële
instellingen hierin grote
verliezen.
Het is ook denkbaar dat er
allerlei andere nuttige toe
passingen voor worden ge
vonden. Philips heeft de
kaart bijvoorbeeld bij wijze
van proef als identiteitsbe
wijs uitgereikt aan enkele
duizenden militairenvan een
Amerikaanse legerplaats in
Virginia.
Van het electronische che
queboek naar het electroni
sche paspoort is het maar
een kleine stap.
Van onze ruimtevaartmedevxr-
ker Piet Smolders
BREDA - De komeet van
Halley, die na 76 jaar weer
in de buurt van aarde en zon
komt, is momenteel te zien
voor bezitters van een nor
male prismakijker.
De komeet is als een wa
zig vlekje zichtbaar in het
zuidoosten, rechtsonder het
bekende sterrenbeeld Pleia-
den of Zevengesternte. Het
Zevengesternte is een klein
maar opvallend groepje van
zes heldere sterren (de ze
vende is te zwak voor het
blote oog), schuin boven het
bekende wintersterrenbeeld
Orion (de Jager).
Onder zeer gunstige om
standigheden is de komeet,
die nu langzmerhand zo
„WEINIG DINGEN in de
praktijk van de dokter zijn
belangrijker dan het bestrij
den van pijn." Zo begint een
commentaar in het Ameri
kaanse medisch vakblad de
'New England Journal of Me
dicine' van nog geen drie
jaar geleden. Maar, zo gaat
het stuk verder, er kan van
alles tegen pijn gedaan wor
den, en toch komt het er in
dé praktijk vaak niet van.
Waarom niet?
Volgens mij om twee rede
nen. Niemand weet wat pijn
eigenlijk is: Er bestaat nog
steeds niet zoiets als een
'theorie van de pijn'. En
twee: Het verschijnsel pijn
past niet in het denkraam
van de klassiek opgeleide
dokter.
Pijn is een raadsel. Nog
steeds. Dat blijkt wel als je
een heel eenvoudige opvat
ting over pijn toetst, een op
vatting die door veel mensen
wordt gedeeld: Pijn is een
waarschuwing voor gevaar.
Daar is wat voor te zeggen.
Bijvoorbeeld. Als u en ik een
been breken, dan houden we
door pijn gedwongen on
middellijk op met lopen. Op
een verstuikte enkel kun je
geen stap meer zetten. Houd
je je hand tegen een bran
dende kachel, dan heb je die
al teruggetrokken voor dat je
de pijn zelf voelt. Pijn waar
schuwt blijkbaar. Bij som
mige mensen - bij mensen
met diabetes bijvoorbeeld -
is het pijngevoel uitgescha
keld. En inderdaad, die heb
ben vaak allerlei verwon
dingen die ze hadden kun
nen vermijden als ze pijn
hadden gevoeld.
Helaas is het allemaal niet
zo simpel. Kiespijn, toch een
relatief kleine kwaal, kan
mensen tot waanzin drijven.
Er zijn gevallen bekend van
mensen die eigenhandig de
zere kies met een nijptang
verwijderden omdat ze in
het weekeinde geen tandarts
konden bereiken. Maar men
sen die door een zwaar ver
keersongeluk hevig in de
kreukels liggen, hebben vaak
merkwaardig weinig last
van pijn. Borstkanker, en
ook de vroege stadia van
longkanker, toch echte
noodsituaties, kunnen zich
heel vaak ontwikkelen zon
der ook maar een centje pijn.
En dan. Als pijn een waar
schuwing is, waarom waar
schuwt het dan niet pakweg
een minuut of vijf per dag,
en niet, zoals bij chronische
pijn, zinloos en onophoude
lijk uren, dagen, jaren lang?
Dat weet men niet. Men
weet ook niet hoe pijn ont
staat. Dat blijkt wel uit het
enthousiasme waarmee 10
jaar geleden de 'gate control
theory' van Melzack en Wall
werd ontvangen. Eindelijk
een duidelijk theorie, met
duidelijk handvaten om pijn
theoretisch verantwoord te
bestrijden! Die theorie zal ik
niet uitleggen, want zo lang
zaam aan gelooft niemand er
meer in. Wat denkt men wel
te weten? Overal in het lijf
zouden meetapparaatjes zit
ten - nocireceptoren - die
beschadiging van weefsels
signaleren. Hun bevingen
sturen ze via zenuwen op
naar de hersenen en daar
zeggen speciale hersencellen
'au'. Ook heeft men stoffen
ontdekt die als natuurlijke
morfines de pijn in het li
chaam kunnen stillen, de en-
dorfines. En dat is het zo on
geveer. Waarom een koele
hand op het voorhoofd pijn
kan stillen en kiespijn luwt
op het moment dat je de
tandarts belt? Geen dokter
ter wereld die daar een zin
nige verklaring voor kan ge
ven.
Privé
Er is een hemelsbreed ver
schil tussen de pijn die
iemand beleeft en de pijn die
in de medische handboeken
beschreven staat. Pijn is pri
vé bezit. Pijn kun je niet de
len. De filosoof Ludwig
Wittgenstein schreef in zijn
Notebooks dat „je pijn niet
kunt voelen in andermans
been." Het lijkt flauw, maar
als je er goed over nadenkt is
dat een hele diepe opmer
king. Bertrand Russel, wis
kundige en filosoof, kwam
veel bij de Whiteheads over
de vloer en over mevrouw
Whitehead schreef hij in zijn
'Autobiografie' aldus: „Toen
we thuiskwamen, had me
vrouw Whitehead juist een
ongewoon hevige pijnaan-
val. Ze scheen van iedereen
en alles afgesneden te zijn
door muren van foltering."
Russel was verpletterd:
„Na die vijf minuten was ik
een volledig ander mens ge
worden." Een keerpunt in
zijn leven. Hij brak met al
zijn eerder opvattingen en
werd de activist die we nu
nog kennen als de oprichter
van de diverse 'Russel tribu
nalen'. Pijn onttrekt zich
blijkbaar aan medische sche
ma's, er zitten -zie Jezus
Christus, zie Kierkegaard -
levensbeschouwelijke kan
ten aan. Dat blijkt wel uit de
bijdrage van een filosoof aan
een 'pij nnummer' van het
Nederlands Tijdschrift voor
Geneeskunde van vorig jaar.
In zijn stuk kun je lezen dat
„pijn een uiting is van
mens-zijn" en dat „inzicht in
pijn een beter begrip geeft
voor de menselijke existen
tie." Mij zul je niet betrap
pen op het schrijven van dit
soort teksten, maar ze geven
wel aan dat pijn niet iets
strikt medisch is.
In de medische handboe
ken zul je van die levensbe
schouwelijke kanten weinig
terugvinden. In de medische
handboeken is pijn alleen
maar een signaal dat er iets
mis is. Ik geef nu even een
grove voorstelling van de
werking van het medisch
brein. Als de dokter op een
plek drukt op de lijn tussen
heupbeen en navel, of met de
kant van zijn hand in de
lendenen slaat, en de patiënt
reageert met een fel „au". Of
als hij hoort dat de patiënt
een snoerende pijn op de
borst heeft alsof „de borstkas
met een riem wordt samen
getrokken", dan reageert de
dokter niet in eerste instan
tie met wat erg nou." Nee,
hij denkt, aha!, dat lijkt wel
op een onsteking van blinde
darm of nierbekken, of het
zou best wel eens een hartin
farct kunnen zijn. Voor de
klassiek opgeleide dokter is
pijn een spoor dat lijdt tot de
ontdekking van de ziekte. Is
de ziekte gevonden, dan
dreigt het pijnspoor verge
ten te worden.
Welnu, daar is men de af
gelopen tien jaar behoorlijk
anders over gaan denken.
Pijn, vooral de niet aflatende
chronische pijn, wordt nu
meer en meer gezien als een
probleem op zich. Men heeft
nu ook nieuwe middelen om
„zielsverwoestende" chroni
sche pijn te laten luwen. Wat
'pijnteams' tegenwoordig
kunnen, daarover gaat het
stukje van volgende week.
dicht bij de zon komt dat hij
een staart van verdampende
gassen begint te krijgen, ook
met het blote oog te zien.
Men kan het beste kijken
vanaf een uur of tien
s'avonds, als de Pleiaden en
de komeet hoog genoeg aan
de hemel staan. In de ko
mende dagen beweegt de
komeet van Halley zich ver
der naar rechts tussen de
sterren.
Leven in de 21e
eeuw begint lang
zaamaan minder verre
toekomst te worden en het jaar
tal 2000 duikt steeds meer op.
Wat beweegt een mens toch om
mijlpalen te willen zetten?
Waarom worden levenswegen,
werkperioden, huwelijks- en
andere verbintenissen afgeba
kend op de ronde getallen vijf
enzestig, vijftig, veertig, vijfen
twintig of de deeltallen daarvan
tot het extreme zes-en-een-
kwart toe.
Zo' hobbel als overgang naar
een volgende fase beleeft niet
ieder even sterk. Waar de een
slechts het gevoel ervaart alsof
na de punt een nieuwe alinea of
een nieuwe zin begint, zal een
ander zich doelbewust richten
op de kunstmatig getrokken
streep: mooi zo, dat heb ik ge
haald. Toch is het getal dat ge
vierd wordt niet meer dan een
afspraak. Mensen die daarvoor
totaal onverschillig zijn doen
niet mee. Ik hoef geen jubi
leum, geen verjaardag zeggen
ze, de ene dag is hetzelfde als
de vorige of de volgende, laat
maar.
Anders is het met de datum
waarop een hele eeuw wordt af
gesloten en een nieuwe eeuw
als een ongeschreven geschiede
nisboek open ligt. Die overgang
heeft voor veel mensen een ma
gische betekenis. De man die
op 6 januari 1901 werd gebo
ren, betreurt het nog steeds zijn
moeder niet zes dagen eerder
het kraambed in gejaagd te
hebben. Zelfs op zijn hoge leef
tijd, waarbij meer dan de jaren
de dagen gaan tellen, had hij
graag een weekje ouder ge
weest, want 'dan had ik in twee
eeuwen geleefd'. Anderen roe
pen op elke verjaardag bij nog-
vele-jaren en Iang-zal-ze-leven:
de nieuwe eeuw wil ik bereiken,
het jaar 2000, daarna zien we
wel.
Hier ligt dan meteen het pro
bleem of de twintigste eeuw op
oudejaarsdag van het jaar 2000
eindigt of een vol jaar eerder.
In het koortsachtige verlangen
het wonderjaar 2000 te berei
ken, üjkt onze eigen goeie ouwe
vertrouwde door en door be
kende en ons allen aan het lijf
gebakken eeuw na de laatste se-
condetik van 1999 afgedankt te
worden.
Toch is voorzichtigheid ge
boden. Denk aan nieuwe
schoenen - zodra het er werke
lijk op aan komt, bij kou en
sneeuw, kun je er niet mee uit
de voeten. Ze knellen, je krijgt
wintertenen en vertwijfeld grijp
je terug naar afgetrapt schoeisel
met al een lange staat van
dienst: een verademing zo'n
persoonlijk aangepast model.
Voor de jaarovergang van
1999 naar 2000 is een club opti
misten in Breda goed geld en
grote plannen aan het sparen.
We leven niet met de koppen in
het zand, we zien best dat cr
veel mis is, zeggen ze, maar wat
positief is mag gevierd worden.
Lang niet iedere stadgenoot
staat te trappelen om mee te lo
pen op die weg, die uitloopt ot
een groots feest in het Turl
schip. Ze denken aan alle hin
dernissen die nog genomen zul
len moeten worden voor de fi.
nish die tegelijk weer start is,
bereikt zal zijn.
Primeur voor 2000
Dat is karakteristiek voor de
twintigste eeuw, dat wij mensen
zijn gaan nadenken. Vroeger
was dat anders. Toen liep je
automatisch naar een paus bij
problemen en zo kon het
beuren, dat paus Leo XIII
begindatum voor de toen
nieuwe eeuw vaststelde: 1 ja-
nuari 1900. Niemand zei „ja,
maar..." of „volgens mijn ka
lender kom ik op 1/1*01." Hei
was „ja paus" en „goed paus'
en daardoor hoeven we er nu
maar simpelweg honderd jaar
bij op te tellen. Dat spaart
reisje naar Italië uit. En
scheelt één probleem met Ro
me, want daar zou het nu zeker
op uitgelopen zijn. Dat is hel
lastige van mondigheid en
wustwording. Het geeft zoveel
geharrewar. En dat gaat maar
door. Golden vroeger pro
bleem-praatprogramma's als
krenten in de pap bij radio en
teevee, nu blubberen ze o'
lijks als een niet te behappen
brij de huiskamer in.
Er is toch veel meer, zegt ini
tiatiefnemer van de stichting
Oud op Nieuw 1999-2000. Hij
tipt aan dat onze eeuw in so
ciaal opzicht veel vooruitgang
heeft gebracht. Het feest van de
eeuwwisseling zal getuigen van
vertrouwen in de komende
eeuw. „Het leven is wat je er
van maakt." Dan maken we er
toch met z'n allen wat van, een
feest voor iedereen. Angst en
kommer aan de kant en nog
veertien jaar voor de boeg om
de sociale vooruitgang zozeer
uit te werken dat iederéén hel
Turfschip kan betalen en dal
na afloop geen goed doel meer
is te vinden om met het restanl
van de feestpot te bedélen. Dal
is pas geschiedenis - in geen
2000 jaar vertoond. Breda
de primeur hebben van zo'n
overgang van oud naar nieuw.
Naar aanleiding reactie van
H. Bazelmans uit Breda in
De Stem van zaterdag 16 no
vember wou ik het volgende
opmerken. Ik ben een leer
ling van de meao te Breda
en heb zelf deelgenomen aan
deze scholierenstaking. Deze
muurschilderingen heb ik
ook wel gezien, maar niet in
zulke groten getale als die
van 'racistische leuzens' op
alle muren. Bovendien zijn
de muurschilderingen van
de scholierenstaking niet
nodg als er ook geen 'vol-
kenhaat' was en dan waren
er ook geen kruisraketten.
De demonstratie tegen
kruisraketten is van we
reldbelang en racisme moet
eerst de wereld uit. Hier
wordt door de heer H. Bazel
mans niet over geschreven.
Hij neemt blijkbaar deze ra
cistische leuzens niet zo
hoog.
Breda M.P. Martinot (19)
Uw artikel van donderdag
14-ll-'85 behoeft een toe
lichting. Dit verslag, dat de
denkwijze weergeeft van
minister De Koning, laat
zien dat weer een mooi pro
gramma op stapel staat om
de langdurig werklozen
hoopvol te stemmen. Echter,
na vijf jaar uitgesloten te
zijn van het arbeidsproces,
kennen we die verhalen zo
langzamerhand wel. Wat is
er in wezen intussen veran
derd Klaarblijkelijk
niets, gezien de duizenden
mensen, die inmiddels ook
uitgegroeid zijn tot langdu
rig werklozen. Uit ervaring
kan ik u zeggen, dat hoe
goed uw opleiding ook is,
een hernieuwde plaatsing
voor ouderen onmogelijk
blijkt. De langdurig werklo
zen moeten dan ook voor een
groot deel gezocht worden
onder de ouderen en niet zo
zeer onder de minderge-
schoolden. Honderdvijftig
maal heb ik het meege
maakt, dat een sollicitatie
afketste op financiële gron
den. Capaciteiten en erva
ring worden weggevaagd,
een jonge kracht heeft na
een jaar dezelfde ervaring,
zo denkt men, en de kosten
liggen aanzienlijk lager.
Wanneer we bovenge
noemde langdurig werklo
zen gaan om- of bij- of her
scholen, zal dat aan de be
staande situatie niets veran
deren. Zeer zeker is het een
goed idee om arbeid te sub
sidiëren en zo het bedrijfsle
ven te stimuleren de lang
durig werklozen binnen te
halen. Het is nog altijd fi
nancieel gunstiger voor de
Nederlandse regering om
een klein percentage nog te
moeten betalen voor de bij-
standsgelden, die men an
ders geheel moet opbrengen,
door de betreffende perso
nen zelf te laten werken
voor hun levensonderhoud
Samengekoppeld kan dan
een werkgever een lager sa
laris betalen en de aanvul
ling van de staat zal de be
treffende persoon toch een
redelijke salariëring geven
Zoals het VNO zegt om eerst
de kansrijke werklozen te
helpen voor men aan her
scholing begint, zolang
nog kunnen kiezen uit het
arbeidsaanbod, treft ml-
pijnlijk. Vooral geen kost®
maken om de echte langdu
rig werklozen te helpen, w
is een grote werkloosheid, de
mensen verdringen zich om
desnoods voor een flutsala
ris te gaan werken. VNO
grijp die kans
Breda V. v.d. Wijga8rl
Den Uyl kan blij zijn metoe
durf van Lubbers. Zoals WJ
heimelijk zelf wilde, blijf®
die raketten staan en toe"
kan hij de winst van zijn op
positie innen. Als zo'n ma
minster-president wil wor
den is ons land te beklag®
Defensie is een nationaal f
algemeen belang, zelfver®"
diging tegen een land datv
zit van psychiatrische her
opvoedingsinstituten is m
immoreel. De PvdA hee
van deze hoogsternsug
kwestie een zaakje gemaal)
partijpolitiek. Zo menen v
Den Haag C.D.
Noorder*®' I
„ooi:**6
"076-877850-653950 HUT!
Van een on
GOES - De FNV mo
trekken uit Start, he
overheid. Die boodsct
stuur verwachten vai
land, dat zaterdag een
van de afdeling Terne
Ondanks verzet van l
schreef de vergadering in
met 116 tegen 87 stemmen
O
L. Doelman - fotowimkooymai
Van een onzer verslaggevers
hulst - Hulstenaar L. Dael
man is koninklijk onderschei
den met de eremedaille ir
goud, verbonden aan de Ord<
van Oranje Nassau. De bijbe
horende versierselen werder
hem zaterdagmiddag opge
speld door burgemeester mr
F- Jacobs van Hulst.
Daelman kreeg het lintje
vanwege zijn verdiensten voor
de EHBO. Van 1949 tot 1963
was hij secretaris van de
EHBO-vereniging Klooster-
zande en tot 1981 secretaris-
penningmeester van het dis
trict Zeeland van de Katho
lieke Nationale Bond voor
EHBO. Van 1949 tot 1968 was
hij bovendien plaatsvervan-
gen lid van het hoofdbestuur
en sedert 1968 lid van dat be
stuur. Sinds 1976 vertegen
woordigt hij het hoofdbestuur
'n de 'lotuscommissie' van het
Oranje Kruis en is hij lid van
de commissie 'onderhoud ge
houwen'. Daelman geniet in
brede kringen van de EHBO
een grote bekendheid vanwege
rijn deskundigheid en inzet.
Voor Daelman kwam de on
derscheiding als een grote ver
rassing. Hij ging zaterdag
nietsvermoedend naar restau
rant het Bonte Hert in de ver
wachting er een bestuursver-
gadering bij te wonen. Bij de
Plechtige uitreiking van de
Versierselen was ook het
hoofdbestuur en het Bondsbu-
reau uit Utrecht vertegen
woordigd.
Van een onzer verslaggevers
OOES - „Uitgaven voor zowel
"'.«eitje Jans als de VOW zijn
«rterst rendabele investerin
gen met economisch zeer gun-
'Se gevolgen, niet alleen voor
u reg'°. maar voor het hele
Evv Met ^'e opmerking gaf
"^-bestuurder Tjeu Strous
terdag op de districtsverga-
«ering van de FNV-Zeeland
m? Waarom volgens hem de
Jksoverheid de geldstroom
T. ar Zeeland niet mag beper-
t Minister Van Aardenne
«ert dat wel geprobeerd.
orn et is wel degelijk zinnig,
sJri als rijksoverheid geld te
teken in infra-structurele
U Decten die de sterke kanten
n Zeeland extra doen uitko-
en," aldus Strous in de Prins
an Oranje in Goes.
Nader ingaand op de VOW
°nde hij zich voorstander
z0 1 tracé's Hij Terneuzen
stifj de provincie die nu be
geert. Wat de FNV Zeeland
reft moet dan een weste-
