Elpee met Nederlandse
saerale muziek
is een uniek document
Casema neemt proeven met
twee programmapakketten
m
LoENSPAG 13 NOVE
30 kanalen
IPJSJ!^1
Ombouwen
Verbefdheid
Club
Depressie
Ballast
Verschuilen
Eigen omgeving
Niet snel
NEDERLAND 1
NEDERLAND 2
fuske en Wiske: A
Ppie Happie en
feS W fll
WOENSDAG 13 NOVEMBER 1985
Mijn rol als acteur is mensen tot
andere gedachten te brengen
Roy Marsden (van Inspecteur
Dalgliesh en het Maxie-mysterie)
PAGINA GIDSi
Door Jan Koesen
„IK DENK", zegt Carel
Enkelaar, „dat de televi
sie rond het jaar 1990
een waterkraan is ge
worden. Daar kun je de
hele dag water uit ha
len, om thee te zetten, je
whisky aan te lengen, je
wasje te doen. En die
kraan laat je ook niet de
hele dag aanstaan."
Jaren lang was hij de baas
van het Journaal, toen werd
hij het hoofd van de NOS-tele-
visie, een poos geleden is hij
met pensioen gegaan en al ge
ruime tijd neemt hij afscheid,
overal in de wereld, in zijn
smoking, joviaal, blijmoedig,
uiterlijk van „ik heb mijn best
gedaan, laat nu een jongere
het maar eens opknappen."
Carel Enkelaar is doordrenkt
in televisie, spreekt zijn telefo
nische beantwoorder tweeta
lig in, en heeft uitgesproken
ideeën over de toekomst van
zijn medium.
Vader is een Witrus die na
het beschikbaar stellen van
zijn genen de hort opgaat, in
casu Brazilië. Moeder is een in
Keulen geboren avontuurlijke
vrouw (zwerftochten in
Frankrijk en Italië, op kost
school in Brussel, tolk in Nice,
verkoopster in Turijn, gids in
Rome). Het is 1920. Carl Heinz
komt ter wereld, tien pond
zwaar, en, zoals de geconcen
treerde lezer nu zal hebben ge
constateerd, zonder een drup
pel Nederlands bloed in de
aderen.
Ma, onverveerd en onge
trouwd, krijgt het jawoord
van de Brummense stoker Jo
seph Christiaan Enkelaar.
Daags voor de priester de vi
tale vragen stelt die man en
vrouw voor eeuwig heten te
verbinden, arriveert de Witrus
uit Brazilië. Hij beziet zijn
zoon, draait zich om en ver
dwijnt uit Carl Heinz' leven.
Vijfenzestig jaar later. En
kelaars betere rijtjeshuis, on-
beëdigd geschat op enkele ton
nen, ligt er verlaten bij. De
geïnterviewde blijkt na enig
gezoek zich in het NOS-hoofd-
kwartier te bevinden, in een
kale kamer. Old soldiers never
die, ze komen alleen maar
moeilijk uit hun loopgraaf.
Het jaar 1990 - het kan ook
een jaartje eerder of later
zijn - is gekenmerkt door de
mogelijkheid van 30 tv-kana
len waarvan een zeer groot
deel ons uit de hemelen be
reikt. Vanuit een hoogte van
36.000 meter razen de beelden
in een elektronisch ping pong
spel omlaag. Dan zullen de va
derlandse netten het moeten
opnemen tegen een wolkbreuk
van programma's, het meren
deel van ontspannende snit.
Tegen dit geschut, vindt Enke
laar, moet je je eigen bewape
ning moderniseren.
Als er dertig slagers in een
straat zijn, zal slager H.Jan
sen toch alleen de slag tegen
de verrukkelijke hausmacher
van slager J.van der Ven over
leven als zijn leverworst de
natie verbijstert.
Carel legt zich grommend
neer bij de door uw verslagge
ver geopperde vergelijking.
„Ik wil een grote, algemene
zender waar NOS plus TROS
plus Veronica plus AVRO voor
de verpakking zorgen, waarin
ziet blij om
en bang vooruit
de geprofileerde zenders als
KRO, VARA en NCRV hun
boodschap kwijt kunnen. Een
soort van BBC of ARD. Wat is
er in godsnaam voor katho
lieks of socialistisch of protes
tants aan Ajax-Feyenoord!
Laat daar die anderen maar
voor zorgen, dan kan na of
voor de wedstrijd de VARA
zijn kruisraketten rustig kwijt
zonder zelf met show en quiz
zen de kijker te hoeven lokken.
En voorts wandelt de kijker
straks met zijn afstandsbedie
ning over de gehele wereld.
Dan zal hij het belangrijk vin
den zijn eigen streek op het
scherm te herkennen: regio
nale televisie dus. Er komt een
nieuwe mediamarkt. Zorg dat
je kraam er staat en dat hij
goed te zien is, anders verkoop
je je sinaasappelen niet."
Om dit ideaal te verwezen
lijken is wel een complete om
bouw van ons omroepbestel
nodig, maar Enkelaar wil de
oplossing breed zien. Zolang er
echter nog overal in het Gooi
baasjes zitten met eigen kan
toortjes en eigen secretaresjes
ziet hij de renaissance van zijn
medium niet zitten. Toch is al
leen de ondergang van Televi-
sie-Hilversum te voorkomen
bij een herverkaveling. Voor
waarde hiertoe is dat de om
roepen niet meer gehouden
zijn aan de verplichting een
totaal-programma te leveren.
Dat vindt Enkelaar verleden
tijd. „Bij de TROS zit, ik noem
maar wat, een prima amuse
mentsman, bij de AVRO een
eersteklas dramaturg, bij Ve
ronica een andere specialist.
Ga dit talent verkavelen. Dan
benut je pas de hele capaciteit.
Alles is nu vier tot vijfdubbel."
Terug naar het begin van
het gesprek. Hoe ziet de man
die dertig jaar lang een van de
eerste violen bespeelde in Om
roepland, de televisie: als een
minnares, of moordenares?
Carel is nog niet warm gelo
pen. Hij schenkt bedachtzaak
koffie uit een zilveren ther-
moskan, werpt zakjes suiker
en melkpoeder op het bureau,
leent me zijn lepeltje om te
roeren en laat de kaakspieren
even malen. Later in het ge
sprek is deze warming-up niet
nodig, het is een knappe jon
gen die Carel dan uit zijn mo
nologen haalt.
„Het is een minnares die wel
eens een poging tot moord
doet. Dat begon al toen ik der
tig jaar geleden uit de dag
bladjournalistiek (Volkskrant,
De Tijd) overstapte naar de te
levisie. Maar het was een soort
van verliefdheid, dat wel. Tus
sen '55 en '85 zijn er natuurlijk
allerlei problemen bijgekomen
die voortkwamen uit de struc
tuur van ons bestel. Maar daar
heb ik nooit persoonlijke
schade van ondervonden. Het
feit dat de NOS altijd in het
schootsveld van de omroepen
heeft gelegen heeft persoon
lijke verhoudingen nooit in
gevaar gebracht. Ik zou elke
dag weer over willen doen.
Elke dag ben ik met plezier
thuisgekomen."
Televisie is een medium als
geen ander ontvankelijk voor
techniek. The medium is the
message. Enkelaar: „Ik denk
dat de techniek de hele ont
wikkeling van televisie heeft
bepaald. Vroeger was het zo
dat je met iets bezig was en
dan daarvoor een stuk gereed
schap pakte. Bij tv heb je ge
reedschap en dan pas ga je be
kijken wat je er mee moet
doen. Dat is precies omge
keerd."
Is de televisie in die dertig
jaar wezenlijk geëvolueerd,
vraag ik, of hebben we alleen
met technische hoogstandjes
te maken?
Nostalgisch leunt Carel ach
terover. „Indertijd waren we
veel sterker gemotiveerd dan
nu. Dat merk ik nog steeds: als
de ouwe club weer bij elkaar
komt, is dat inderdaad een
club. In die begindagen waren
we sterk filosofisch bezig, zeer
bewust gingen we na wat we
met het medium konden doen.
Tegenwoordig is er weinig
nieuws meer te bedenken, pro
grammatisch gesproken dan,
natuurlijk niet technisch. De
zer dagen zag ik dat jubileum
programma Hadimassa, God
fried Bomans. Nou, die pro
gramma's kun je morgen zo
uitzenden. Die hebben niets
aan waarde ingeboet. Toen
was men gemotiveerd en werd
er veel gedaan aan de herken
ning van nieuw talent. Ik denk
dat de feitelijke kracht van te
levisie is: het hier laten zien,
wat daar gebeurt. Meteen.
Live dus. Alle andere dingen
zijn bij-produkten hiervan.
Mijn collega Gijs Stappershoef
zei eens, en ik sluit me er
gaarne bij aan: de televisie is
een bakfiets, die transporteert
iets van hier naar daar. Het
gaat er niet eens om wat er op
het scherm gebeurt, maar dat
het gebeurt. Je kunt tegen
woordig de prachtigste scha
kelprogramma's hebben
waarmee je de hele wereld be
strijkt, maar uiteindelijk is
dat niet meer dan verzenden
per post."
Over ons bestel is Enkelaar
weinig tevreden. „Europa TV
krabbelt een beetje overeind.
Het is nog lang niet volmaakt,
maar je hebt daar al bepaalde
actualiteitsuitzendingen die
met die van de beteren zijn te
vergelijken. En wat doen wij,
wij worden verplicht te kijken
naar de postnatale depressie
van Teleac. Daar trek je toch
geen kijkers mee. Het aange
kondigde derde net heb ik een
pleister op een houten been
genoemd. Dat derde net is als
wisselgeld geworpen door de
politieke partijen. Hilversum
moet rustig gehouden worden.
Principieel heeft dat derde net
niks te betekenen. Dit gezegd
hebbend, als dat derde net er
komt, laten we er dan iets
moois van maken, dan kan de
NOS eindelijk die hele wed
strijd brengen waarvoor vol
uit en duur betaald moet wor
den, maar waarvan maar een
fractie wordt uitgezonden.
De hoofdformule van dat
derde net moet live zijn, zendt
desnoods de hele dag maar een
belangrijk Kamerdebat uit.
Nu gaan we de netten volstop
pen met edukatieve pakketten.
Zit je weer naar die postnatale
depressie te kijken terwijl op
Carel Enkelaar: „Wat me al jaren verbaast is dat de omroeporganisaties de indruk wekken
niet in de gaten te hebben wat er in 1990 staat te gebeuren. Men doet of het sciencefiction is."
- FOTOT STICHT
het andere net Wimbledon
trekt. Moet voor Teleac, voor
Feduco dat net gebruikt wor
den? Het is net of je kernener
gie gebruikt om een sigaret
aan te steken. Ik vind dat heel
betreurenswaardig. Nu heb
ben we 1 plus 2. Daar komt
straks 3 bij. En daar stoppen
we dan de kleine doelgroepen
op. Dat vind ik ondoelmatig
gebruik van de tv. Want er be
staat een alternatief: de video
recorder. Om 11 uur moet de
schooltelevisie aan, terwijl het
de schoolmeester misschien
beter past om daar pas om
half twaalf mee te beginnen.
We hebben toch overal die re
corder. Zendt dat programma
's nachts uit, laat ze het opne
men en bekijken op een tijd
stip dat het ze uitkomt."
De zogeheten geprofileerde
omroepen doen er volgens En
kelaar verstandig aan om zich
te ontdoen van de ballast die
totaal programma heet. „Die
verspert hun eigen boodschap.
Nou moet de VARA, de KRO
dingen brengen die niets met
het socialisme of katholicisme
te maken hebben. Laat de an
deren of de NOS dat doen. En
daarbij is de NOS het cement
in mijn bouwsel. Dat is dan
ook mijn grote bezwaar tegen
de Mediawet die uitsluitend
terug kijkt, restaureert, maar
naar de toekomst, naar 1990,
wordt niet gekeken. Dertig
kanalen! Dan ga je toch niet
meer in je agenda kijken of de
VARA 'die avond komt. Dan
zitje toch op je stoel met je af
standsbediening. De jeugd
kijkt zo al, de boodschap komt
op de klassieke wijze niet
meer aan de bak.
Vroeger, de eerste jaren was
het: ha, tv vanavond. We blij
ven thuis. Later: de VARA
komt, daar moet ik rekening
mee houden. En nu? Kanaal 13
is niks, hup de volgende, en het
dondert niet of dat de VARA
of een ander is, als het maar
interessant is."
Wrestlemania tegenover
Kerkepad, knik ik begrijpend.
Inderdaad, zegt Enkelaar, de
televisie wordt toch een kraan.
Mijn visie is dat de zuilen
voorlopig niet zulen onder
gaan. Nederland is een pluri
form land. Maar dan moeten
de geprofileerde stromingen
wel zichtbaar zijn. Een pastoor
kan een prima preek hebben,
maar hij moet er wel voor zor
gen dat hij mensen naar zijn
kerk trekt, anders predikt hij
voor lege stoelen."
Maar, vraag ik, Van den
Heuvel van de VARA en Lan-
gebent van de KRO worden
pissig als je opmerkt dat An-
dré Hazes niet socialistisch is
en de 1.2.3-show
van katholiciteit.
Dat is nu net het probleem I
zegt Enkelaar. „Daar zijn n
van mening dat alles c"
drenkt moet zijn van de
levenshouding, ik ken dat pro.'
bleem, ik kom van katholiek;
huize. Mr.Jan Derks, toenma.
lige hoofdredacteur van dJ
Tijd, zei eens: 'Zelfs als iki
scheer, scheer ik me ka% I
liek.' De levenshouding houdt
natuurlij k niet op bij de s
kamer of kerk, maar nu -wordt I
er zelfs over voetbal geruzied
Je maakt mij niet wijs dat
Ajax-Feijenoord katholiek j, I
Ze verschuilen zich allemaal
achter die opdracht van
totaalpakket. Die verplichting I
moet worden afgeschaft, die I
leidt tot de ondergang van de
geprofileerden. Laat dan i
plicht weg, belast de omroep I
niet meer. Wat me al jaren I
verbaast is dat de omroepor-l
ganisaties de indruk wekken
niet in de gaten te hebben wat I
er in 1990 staat te gebeuren
Men doet of het science fiction
is."
Vraag: hoe denkt Enkelaar, I
als ex-baas van het Nieuws,
over de suggestie van WD'er I
Hermans voor een tweede
Journaal. „Heel objectief ge-
zien zou dat goed zijn", zegt
Enkelaar. „Dan hou je de com
petitie erin. Ik weet alleen niet I
hoe dat tweede Journaal te
verwezenlijken is. Het is onzin I
om elke omroeporganisatie I
een eigen Journaal te laten I
verzorgen. Het huidige heeft I
100 man in dienst en kost mil-1
joenen per jaar."
Enkelaar is voorstander van I
het Engelse systeen van parti-1
culiere televisie, niet te ver-1
warren met commerciële tele-1
visie. Particuliere televisie I
wordt uit reclame bekostigd, I
maar verpest de uitzendingen I
niet. Bedrijven als met name J
uitgevers met hun redacties en I
hun know how van adverteren I
zouden zo'n net moeten invul-1
len, vooral regionaal.
„In de regio's zullen de men-1
sen rond 1990 nauwelijks we-1
ten waar ze zelf wonen. Zei
hebben dan psychologisch be-1
hoefte aan een eigen omge-|
ving. Ik geloof dat de uitgevers I
deze mogelijkheid onvol-j
doende bestudeerd hebben
Maar, werp ik op, lokale tv-1
reclame is de nekslag voor een
uitgever. „Weet ik niet",
Enkelaar peinzend, die vervol-
gens toegeeft op dit terrein j
niet helemaal thuis te zijn, „ik
denk dat de uitgevers op
manier compensatie voor hun
verliezen kunnen vinden."
Hoogtepunten uit zijn tv-1
carrière. Hij hoeft niet 1
te denken. „Het staatsbezoek I
aan Indonesië van 1971. Del
eerste keer dat een gekroond
staatshoofd daar op
kwam. Ook voor de tv een eve-1
nement van de eerste
Nog nooit was er rechtstreeks j
iets uit Indonesië gekomen. I
nog wel in kleur. Kosten, z
ton, drie keer een voetbalwed-
strijd. En de Maanlanding.
natuurlijk de Elfstedentocht'
Plannen: werken aan zijn
eigen memoirs, door hemzeïl
'een autobiografische reports-1
ge' genoemd. Slotvraag:
een bandje bij de videotheekl
om de hoek gehaald? Maar I
Carel kijkt of hij aangerand is f
Door Frans Baljeu
ANNO 1985 een plaat met
voornamelijk Marialiederen
voor mezzosopraan met orgel
begeleiding uitbrengen lijkt
het toevoegen van een wel
haast overbodige herhaling
aan een markt die zeker in de
komende decembermaand
toch al overvoerd is met muzi
kaal suikerwerk. Voor wie
goed zoekt blijkt er echter
meer repertoire op dit terrein
te vinden dan de door hun zeer
frequente uitvoering toch wat
versleten rakende werken als
de Ave Maria's van Schubert
en Bach-Gounod.
Lia Ligthart (mezzoso
praan) en Gerard Habraken
(orgel) produceerden met Pie-
ter van Moergastel in eigen
beheer een grammofoonplaat
waarop een verrassend ander
repertoire is opgenomen dat
geen concessies doet aan 'het
grote publiek' maar dat desal
niettemin zeer vélen zal kun
nen aanspreken. In eerste in
stantie wil deze plaat een do
cument zijn van specifieke
composities voor solo-stem en
orgel van NEDERLANDSE
componisten van na 1900.
Min of meer ter vergelijking
zijn ook drie liederen van Re-
ger opgenomen. Wie deze
plaat vanuit deze vergelijking
benadert zal alleen maar kun
nen vaststellen dat de keuze
uit het werk van Diepenbrock,
Andriessen, van Hemel, Stra-
tegier en Toebosch een volko
men gerechtvaardigde en ver
antwoorde keuze is.
Tijdens een concert ter gele
genheid van de presentatie
van de plaat op 27 oktober jl.
in de Goirkese kerk (parochie
St.Dionysius) te Tilburg werd
door de initiatiefnemers de
motivatie tot het uitbrengen
van de plaat toegelicht. Geïn
spireerd en wellicht geïm
pregneerd door hun opleiding
aan het Brabants conservato
rium tijdens het directeur
schap van L. Toebosch kregen
de mensen achter de plaat de
overtuiging dat het opkomen
voor meer eigentijdse muziek
van met name landgenoten
een goede zaak is.
Degenen die bewust de tijd
van het rijke roomse leven
hebben meegemaakt zullen
met muziek als die van Hen
drik Andriessen waarschijn
lijk helemaal niet zoveel
moeite hebben als door de ma
kers van de plaat wordt ver
ondersteld. Orgelkenner drs.
F. Jespers vergeleek bij de
plaatpresentatie het hele ge
beuren met de produkten van
de orgelbouwersfamilie Smits,
die de fraaie, voor de uitge
voerde muziek geknipte, laat-
romantische orgels rond 1900
in Tilburgse kerken bouwde.
Mezzosopraan Lia Ligthart
durft in haar interpretatie de
geschetste sfeer recht te doen
zonder ooit de grenzen van
goede smaak met overdreven
exaltatie te overschrijden. Een
zeer ontroerende Ave Maria-
zetting is die van Diepen
brock; dit in sommige melo
diewendingen aan Mendels
sohn's Hör mein bitten remi-
niscerende werk is de enige
compositie uit de vorige eeuw
op deze plaat. De afwisseling
binnen het op zich begrensde
genre is goed te noemen.
Zo klinkt er naast het laat-
romantische werk het zorgelo
ze, lyrische melos van Van He
mel die in zijn Trittico Litu-
rico het twaalftoonsysteem op
organische wijze assimileert.
Verder is er de ingetogenheid
die Toebosch meegaf aan de
ontwapenende eenvoud en
echtheid van de Zuid-Afri
kaanse Mariavertelling van
Lia Ligthart.
Elisabeth Eybers. De als van
zelfsprekend klinkende orgel
partijen worden met fraaie re
gistraties gespeeld door Ge
rard Habraken. Jammer dat
deze voortreffelijke organist
niet met een solo-bijdrage op
deze plaat is vertegenwoor
digd. Dit unieke document van
Nederlandse toonkunst kost
ƒ24,- en is in Breda verkrijg
baar bij muziekhandel
Spronk. Van harte aanbevo
len.
Van onze rtv-redactie
ZEIST - De kabelexploitant
Casema gaat bij wijze van ex
periment televisiekijkers in
Delft en Zeist aanbieden zich
te abonneren op zes televisie
kanalen of op een totaalpak
ket waarin alle beschikbare
televisiekanalen zijn opgeno
men. In beide paketten zit
overigens het volledige radio
FM-aanbod. Dit is tijdens een
persconferentie van Siemens
door directeur G.B. Deelman
van Casema meegedeeld.
Casema heeft voor de tech
nische realisering van dit ex
periment met Siemens een
contract afgesloten voor de le
vering van in totaal duizend
zogenoemde segmentatiedo
zen, waarmee een bedrag ge
moeid is van een half miljoen
gulden.
De experimenten vinden
plaats in wijken waar het ka
belnet gerenoveerd wordt. In
Delft zal in januari begonnen
worden met de aansluiting
van circa 700 dozen, waarmee
enkele duizenden abonnees
bediend kunnen worden. In de
loop van 1986 volgt Zeist op
een iets kleinere schaal.
De oude kabelsystemen in
de renovatiewij ken hebben
een capaciteit van ongeveer
zes televisiekanalen. Toepas
sing van de door Siemens ont
wikkelde 'segmentatie-multi-
tap' heeft volgens Deelman het
voordeel dat de abonnee voor
het kleine pakket, dat onge
veer overeenkomt met het
oude aanbod, hooguit een gul
den meer moet betalen. Diege
nen die een volledig aanbod
willen hebben (twaalf kana
len) zullen het dubbele moeten
betalen.
De kijkers in Zeist en Delft
kunnen een keuze maken uit:
Het basis-programmapak
ket, met zes zenders (Neder
land 1 en 2, Duitsland 1 en 2 en
België Vlaams 1 en 2). Voor dit
pakket betalen de abonnees
zeven gulden per maand.
Het volledige pakket zal on
geveer 14 gulden per maand
kosten. Hierin komen in totaal
zo'n veertien zenders.
Casema-directeur Deelman
verwacht overigens niet dat
deze, zij het eenvoudige en
goedkope keuzemogelijkheid
op korte termijn (vijf jaar) na
volging zal vinden in be
staande moderne netten. De op
stapel staande nieuwe wetge
ving en de politieke besluit
vorming binnen de gemeente
raden als machtiginghouders,
alsmede problemen van eco
nomische aard zullen
snelle invoering in de Wf(l
staan, zo meent Deelman.
Tijdens de persconferend
zei de heer Van Siemens®
verwachten dat de bekak'
lingsgraad van Nederland®;,
moeten worden bijgesteld vsJi
82 naar 75 procent. Gebie®
waarin de kabel schaars is W j
West-Brabant en Zeela
Noord Oost Nederland en
de kop van Noord-Holland.
Op het ogenblik is NeWn
land voor circa 65 procent v
kabeld, wat er op neerko®
dat circa 3,3 miljoen
op een kabelsysteem zijn
gesloten. Voor de toekojpi
verwacht het bedrijf dat da
nog ongeveer 300.000 woning1
bij zullen komen. J
Lijkt de markt voor nieu j
aansluitingen zijn verzaJ
gingspunt te naderen, voor
novatie komen volgens m
schattingen tussen 5001-
één miljoen aansluiting^!1
aanmerking. Het gaat hier ,1
kabelnetten met een capa£1
van zes tot twaalf Ran2J
Kabelnetten die na 1975 ftl
aangelegd kunnen naar 1
wachting nog een lange
mee omdat ze, zij het me
benodigde investeringen, K
nen worden uitgebreid tot
capaciteit van 18 of zelfs 24
nalen.
Harry Vermeegen en Henk
weer leuk te zijn in Pisa.
20.45 I Despeurder
De café's en goktenten in de
buurt van het station krij
gen op een dag regelmatig
bezoek van een jongeman,
die kennelijk niet in dit mi
lieu thuishoort. Alles wijst
erop dat Hammer-Uwe, die
voorgeeft een dichter te zijn,
van goeden huize is. Intus
sen is Faber naar hem op
zoek, want de ouders van
Hammer-Uwe hebben hun
zoon ais vermist opgegeven.
De jongeman maakt echter
kennis met Edith, die hem
weet over te halen mee te
doen aan een plan, dat door
haar vriend is bedacht.
16.46 I Bambinger
In haar jeugdprogramma
brengt de VPRO vanmiddag
een korte Canadese film
over een familie in Mont
real, die in 1942 besluit een
joodse vluchteling in huis te
nemen. Sammy, de twaalf
jarige zoon des huizes, vindt
het absoluut niet leuk, dat
zijn ouders meneer Bambin
ger in huis hebben gehaald.
Hij voelt de aanwezigheid
van de man als een inbreuk
op zijn privé-leven. Sammy
gaat echter meneer Bam
binger heel anders zien, als
hij hoort wat deze en zijn
gezin hebben meegemaakt.
20.55
Denk aan
mij
Met steun van onder meer
de Stichting Kinderpostze
gels maakte Joost Ranzijn
een film, die vandaag de
opening van de Kinderpost-
zegelweek inluidt. De titel
'Denk aan mij' vormt tevens
het motto van de actie, die
dit jaar als thema 'kind en
verkeer" heeft gekregen.
Ranzijns film gaat over
twee kinderen van negen
jaar, Nico en Lenie. Ze zijn
helemaal in de ban van el
kaar en ze willen zoveel mo
gelijk samen avonturen be
leven. Ook Leni's hondje Ja-
pie is altijd van de partij.
Hun avonturen spelen zich
meestal op de autosloperij
van Leni's vader af. Op een
Hag raakt Nico's vader tot
°ver zijn oren verliefd op
een nieuwe auto.
jWi SPOKEtl i DE KWADE HAEID IS AAH
mis dat
Irumoer hier
ii 'i
De kist!(eesten!Ste\
Ik wil naar Mis, kap\
1/ EaAMoazD-SPP/orS
\aSC/ss\ *OCW vol
