Milieubeleid is een zaak van lange adem
Nyerere laat land
in diep dal achter
Bon<
even.
UITBLAZEN
Lubbers: uitleg nodig
wordt u onthaald
op koffie met gebak?
Verwarring
met namen
Mwinyi krijgt voile steun
TANZANIA:
STRAATARM
VNG: ONDEh
DE STEM COM
Te weinig K
A
WIM KOCK
DINSDAG 5 NOVEMBER 1985
■ACHTERGROND
Gezondheidszorg
„IMF-rellen"
Kijk in de krant van vrijdag.
Haags
hoogstandje
Uit elkaar
Noormannen
AGENDA
DINSDAG 5 NOVEMBEF
Klacht Organon
tegen Wemos
wel gegrond
SVR stemt in
met premiebeeld
fondsen en SVB
LS HET beestje
maar een naam heeft.
Maar zo simpel was
het niet. Ik herinner me de
visite, lang geleden. Drie
hoogzwangere vrouwen en
hun echtgenoten. Gele
genheidskennissen. Het
gesprek ging over namen.
Het gesprek van de vrouwen
tenminste, want wij mannen
zaten er zomaar een beetje bij;
in de geest van het hierboven
aangehaalde gezegde. Een van
de vrouwen had een dik boek
bij zich. Daar stonden alle na
men in die sinds Adam en Eva
op de wereld zijn gebruikt,
maar ze kon maar niet tot een
keuze komen.
De jaren '60 waren zowat
halverwege. Het was de tijd van
de Patricks en de Michaels
(spreek uit-: Maikels), de Moni-
ques en de Mireilles. Sommige
meisjes werden zelfs Conchita
genoemd en menige, inmiddels
volgroeide, jongeman torst de
naam Joeri omdat zijn vader
destijds zo onder de indruk was
van 's werelds eerste kosmo
naut. Op de Angelsaksische na-
mengolf volgde de Mediterrane
vloed. Daarna kwamen de Vi
kingen: Lars, Niels, Björn,
Olaf, Sven enz. Die buiten
landse namen vond de vrouw
met het boek maar niets. Ach
teraf gezien zat zij in de voor
hoede van de restaurateurs van
de goed-Nederlandse naam. De
naam die het dikke boek uitein
delijk opleverde was gewoon
Paul.
De Nederlandse naam werd
niet eenvoudigweg in ere her
steld, maar ook gemoderni
seerd. Piet werd (weer) Peter of
Pieter, Bart werd Norbert,
Kees werd Korné (echt een
mooie verbetering vond ik) en
met Jan kon je verschillende
kanten uit. John bijvoorbeeld,
maar Jan werd ook een popu
laire combinatienaam. Kees-
Jan en Jan-Kees, Hendrik-Jan,
Jan-Willem en Willem-Jan, Pie-
ter-Jan en Jan-Carel (met 'n
'C'), Jan-Jozef en Jan-Joost.
Mijn vrouw en ik hadden
weinig problemen met het vin
den van een naam. Als het een
jongen was zou hij de stamhou
der zijn en naar z'n opa - mijn
vader - heten. Een meisje zou
naar oma worden genoemd.
Daarmee zouden we twee vlie
gen in een klap slaan want die
heetten beiden Maria. Dat was
allemaal conform de gewoonte
in de familie. Ik heet ook naar
m'n opa hoewel ik geen stam
houder was. Dat was een
oudere neef die ook Willem
heette. Om de een of andere re
den bleken mijn vrouw en ik
aan die traditie te hechten en er
de voorkeur aan te geven boven
de 'vrije' namen.
Opa deed aanvankelijk net
of het hem niets kon schelen
hoe zijn stamhouder zou heten,
maar hij kon zijn vreugde
slecht verbergen toen we hem
ons besluit meedeelden en toen
we dat zagen hadden we het ge
voel nog nooit een betere be
slissing te hebben genomen.
Het belang van dit soort zaken
is natuurlijk betrekkelijk want
enkel gevoelsmatig. Mede door
de rage van buitenlandse na
men en als gevolg van het feit
dat mijn opa zelf geen Willem
had voortgebracht, dreigde die
naam voor de nieuwe generatie
verloren te gaan. Die had im
mers geen opa's meer die Wil
lem heetten. Daarom werd
onze tweede zoon een Willem,
terwille van de tijdgeest: Wil
lem-Jan. Met die louter mo
dieuze toevoeging laadde ik de
verdenking op me dat ik hem
naar mezelf heb genoemd want
mijn tweede naam is ook Jan,
maar hij heet in werkelijkheid
natuurlijk naar z'n overgroot
vader.
De twee W.J.'s in één gezin
geeft soms enige verwarring. Zo
werd ik een keer opgeroepen
om een hockeywedstrijd te ko
men fluiten. Een andere keer
wilde men mij bij de bank het
gevraagde bedrag niet geven
omdat het saldo op 'mijn' reke
ning ontoereikend was en nu en
dan openen we per ongeluk wel
eens mekaars post, maar verder
valt het wel mee met de verwar
ring.
Dat dit heel wat erger kan
laat me een lezeres weten naar
aanleiding van een feestelijke
geboorteadvertentie in De Stem
van 29 oktober jl. Daarin wordt
de geboorte aangekondigd van
een jongen wiens voornaam
met een 'J' begint. Uit de ad
vertentie blijkt dat ook de na
men van de vader en de twee
broertjes van de boreling met
een 'J' beginnen. De brief
schrijfster uit Hoeven voorspelt
voor deze familie veel verwar
ring en zij kan het weten. In
haar eigen gezin komen de ini
tialen 'J' en 'A' veelvuldig voor.
„In het begin geeft het geen
problemen", schrijft ze, maar
dan komt de periode van de
inentingskaarten en dan wordt
het goed opletten geblazen dat
je de juiste kaart bij het juiste
kind hebt als er eentje moet
worden ingeënt."
Daarna kwamen de spaar
bankboekjes, die moeder na
tuurlijk bewaarde. „Wederom
was het scherp opletten gebla
zen dat de eerste 'A' niet met
het boekje van de tweede of
derde 'A' op stap ging om woe
dend terug te keren omdat
moeder het verkeerde boekje
had meegegeven." Enfin, de
rest laat zich raden, kleine kin
deren worden immers groot: de
bankafschriften, aanvragen
voor rijbewijzen, paspoorten,
visa etc. „Die ouders van de ad
vertentie vinden al die 'J's op
een rijtje nu misschien nog
leuk, maar later slaat de ver
warring toe en daarbij komt
dan nog dat je als ouder zult
moeten toegeven zelf schuldig
te zijn, want wie had de langste
vinger in de pap bij het namen
uitzoeken?" aldus de brief
schrijfster.
Ja, de oude Willem Shakes
peare heeft de vraag eeuwen ge
leden al opgeworpen 'Wat bete
kent een naam?' Voor de
meeste mensen heel veel, luidt
het antwoord. Men hoeft er
maar een willekeurige namen
lijst op na te slaan om te zien
hoeveel moeite er is gestoken in
het uitzoeken van namen.
iliiiiiilillllllltlllliillillillllilllliiiliiiilllllllllllllliilllllllllllllllllillliiillllllliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiir?
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229,4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Postadres: Postbus 65, 4600 AB Bergen op Zoom.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Postadres: Postbus 363, 4870 AJ Etten-Leur.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Postadres: Postbus 13, 4460 AA Goes.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Postadres: Postbus 62, 4560 AB Hulst.
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Postadres: Postbus 23, 4900 AA Oosterhout.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Postadres: Postbus 35,4700 AA Roosendaal.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Postadres: Postbus 145,4530 AC Terneuzen
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Postadres: Postbus 50514380 KB Vlissingen.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen:
J 22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag.van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Ron if ml otipc
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5 PAGINA
Door Frans Boogaard
CATHY Ubels (EVP)
vatte de situatie vorige
week wel heel kort sa
men, toen ze aan het
eind van haar eerste ter
mijn over de milieube
groting het Indiaanse
stamhoofd Seattle ci
teerde: „De honger van
de blanke man zal de
aarde kaalvreten en
slechts een woestijn
achterlaten."
Oude wijsheden van in dit
geval ruim 125 jaar terug
blijken vaak een verrassende
actualiteitswaarde te heb
ben. Want als één ding vorige
week tijdens de overigens
zeer matte behandeling van
de milieubegroting duidelijk
is geworden, is het wel dat de
vraatzucht van de blanke
man nog steeds geen grenzen
kent en de woestijnvorming
onverminderd doorgaat.
Het nog steeds in barakken
ondergebrachte ministerie
van Volkshuisvesting, Ruim
telijke Ordening en Milieu
beheer mag dan in de per
soon van dr. Pieter Winse-
mius (WD) een aardig
stukje 'probleemoplossend
vermogen' hebben binnenge
haald, met alleen maar het
lanceren van dure termen als
'integratie', 'doelgroepen',
'verzinnelijking', 'communi
catie' en 'milieuvernieuwing',
schiet het milieu niet echt op;
wordt de bodemsanering niet
voltooid, het chemisch afval
niet opgeruimd en de verzu
ring niet gestopt.
Tommei (D'66) ergerde er
zich deze week flink aan: „Ik
ben allergisch voor dat opge
fokte taalgebruik. En zeker
als het, zoals hier, in feite
weinig of niets inhoudt."
Winsemius - die eer komt
hem toe - heeft flink wat za
ken op de rails gezet. De inte
gratie heeft vorm gekregen
door een meerjarenprogram
ma, waaraan voor het eerst
ook twee collega-ministers
(Braks van Landbouw en
Smit-Kroes van Verkeer en
Waterstaat) hun naam heb
ben verbonden.
De communicatie met
doelgroepen (landbouworga
nisaties, exploitanten van
raffinaderijen en kolenge-
stookte elektriciteitscentra
les) is ongetwijfeld verbeterd
en de 'verzinnelijking' (ver
vuilers zelf tot het inzicht
brengen dat ze fout zitten, en
hen vervolgens naar dat
nieuwe inzicht laten hande
len) is in gang gezet.
Op termijn zullen delen
van dit beleid zeker vrucht
afwerpen, maar in de uitvoe
ring lijkt steeds grotere stag
natie op te treden:
de bodemsanering, een nog
steeds geldverslindende ope
ratie, lijkt in de praktijk
steeds meer neer te komen op
isoleren in plaats van
schoonmaken. In de Kamer
bleek overigens geen meer
derheid te vinden voor ver
ruiming van middelen op
korte termijn;
de berging van chemisch
afval is op papier rond, maar
laat in de praktijk nog alles
te wensen over. Grote produ
centen blijven exporteren,
voor kleine blijven de kosten
(mede daardoor) te hoog. Re
sultaat: nog steeds raken
grote hoeveelheden chemisch
afval zoek;
de verzuring, onderkend als
milieuprobleem nummer 1,
wordt zeker de komende ja
ren niet echt aangepakt. De
ammoniakuitstoot (inten
sieve veehouderij) zal pas te
gen 2.000 gehalveerd zijn, het
autoverkeer (stikstofoxiden)
wordt selectief en te lang
zaam aangepakt, de raffina-
gesector blijft (om redenen
van concurrentie, blijft Win
semius volhouden) helemaal
buiten schot;
in EG-verband (Nederland
is het komende halfjaar
voorzitter) huldigt Winse
mius het principe dat een
klein stapje samen beter is
dan een grote stap met een
aantal landen; waarmee Ne
derland ook op milieugebied
van trendsetter trendvolger
dreigt te worden.
Winsemius, in een vorig le
ven organisatiedeskundige,
heeft met die aanpak zijn
eigen, goede bedoelingen.
Anders dan Schoo (Ontwik,
kelingssamenwerking) valt
hem geen 'uitverkoop' van
departementstaken aan 'con
currerende' collega's (zoals
die van Economische Zaken)
te verwijten. De opstelling
van Braks (Landbouw en
Visserij) waar het gaat om de
aanpak van de intensieve
veehouderij (vanuit milieu-
oogpunt veel te weinig, van-
uit landbouwoogpunt een
hele stap) is in dat opzicht Il
lustratief.
Toch zou vanuit de in de
praktijk al zo vaak bewezen
filosofie dat milieukosten op
termijn onevenredig hoog
oplopen, van Winsemius èn
van de Kamer vooral ook op
de korte termijn meer mogen
worden verwacht.
Maar blijkbaar is de hon
ger van de blanke man nog
steeds te groot.
GEEN enkele Tanza-
niaan behalve de ver
trokken president zelf
durft een uitspraak te
doen over wat voor ver
anderingen het aftreden
van Julius Nyerere als
staatshoofd van Tanza
nia met zich mee zal
brengen. „De stijl van
regeren zal ongetwijfeld
veranderen, maar niet
het beleid", is zijn reso
lute mening.
De kersverse nieuwe pre
sident Ali Hassan Mwinyi is
de rustige, vrij onbekende
leider van het semi-auto-
nome eiland Zanzibar en een
devoot moslem. Hij neemt
het bestuur over op een mo
ment dat Tanzania steeds
dieper in een economische
crisis weg zinkt en de stabili
teit van het land bedreigd
wordt door de burgeroorlog
in het buurland Oeganda.
Nyerere, of Mwalimu
(leermeester) zoals hij in heel
Tanzania genoemd wordt,
blijft wel voorzitter van de
enige politieke partij van het
land, de revolutionaire rege
ringspartij Chama Cha Ma-
pinduzi (CCM).
Tot ongenoegen van de
Westerse landen zal zijn stem
ook nog op wereldconferen
ties te horen zijn. In tegen
stelling tot Fidel Castro, Mao
of Ho Chi Minh kan deze
bedachtzame, liberale chris
ten niet terzijde worden ge
schoven als een communist.
Zijn roep om een verande
ring van de economische we
reldstructuur en een beper
king van de enorme militaire
uitgaven hebben hem de
woede van de Westerse we
reld bezorgd. Zijn belofte in
Ali Hassan Mwinyi is met 92,2 procent van de stemmen tot
president van Tanzania gekozen. Aan zijn verkiezing heb
ben 5,2 van de 6,9 miljoen geregistreerde kiezers deelgeno
men. Mwinyi was de enige kandidaat en de kiezers konden
alleen ja of nee zeggen. Mwinyi is Julius Nyerere ais pres-
dient opgevolgd. Nyerere blijft zelf nog wel aan als voorzit
ter van de eenheidspartij van Tanzania. De 54-jarige Ali
Hassan Mwinyi, in feite door Nyerere aangewezen tot zijn
opvolger, geldt als een pragmaticus, die zich een goed minis
ter van Binnenlandse Zaken en Handel heeft getoond. Ove
rigens kwam de keuze van Nyerere wei als een verrassing.
Mwinyi is sinds 1984 president van het bij Tanzania horende
eiland Zanzibar, maar hij was op het vasteland van Afrika
nauwelijks bekend. Op Zanzibar is hij erin geslaagd de le
vensstandaard te verhogen. Of hij de zieke economie van
Tanzania kan verbeteren, is nog maar de vraag. Met span
ning wordt nu afgewacht of Mwinyi inderdaad het huidige
socialistische beleid zal voortzetten.
Nyerere bezocht dit jaar no ons land.
Aantal inwoners: 21 miljoen
Inkomen per hoofd: 660 gul
den per jaar
Inschrijvingen lagere school:
99 procent
Inschrijvingen middelbare
school: 3 procent
Analfabetisme volwassenen:
15 procent
Voedselimport 1984/85:
185000 ton granen
Geschat handelstekort 1984/
85: 541 miljoen dollar
Exportartikelen: koffie, katoen,
sisal, cashewnoten, thee, ta
bak
de verklaring van Arusha uit
1967, dat hij een socialistische
staat voor arme boeren zou
bouwen, werd toentertijd be
groet met een scepticisme,
dat nooit opgehouden heeft
de internationale mening te
domineren.
Al twintig jaar lang ge
bruikt Tanzania het grootste
deel van de financiële ont
wikkelingshulp voor wel
zijnsvoorzieningen, opvoe
ding en onderwijs. Volgens
de VN is „de gezondheidszorg
in Tanzania de beste van het
hele continent". Zeventig
procent van alle kinderen
leeft op vijf kilometer af
stand (of minder) van een
medisch centrum, er is lagere
schoolonderwijs voor ieder
een, volgend jaar zal er een
landelijk inentingspro
gramma van start gaan en 85
procent van de volwassenen
kan lezen en schrijven: een
indrukwekkend percentage,
vergeleken met dat van rij
kere Afrikaanse landen als
Senegal (tien procent), Nige
ria (34 procent) en Kenia (47
procent).
Toch sterven er per dag 600
kinderen onder de vijf jaar.
De armoede op het platteland
is in Tanzania net zo verne
derend als waar ook in Afri
ka. De oogstopbrengst in de
dorpjes, waarvan de inwo
ners in groepen zijn inge
deeld zodat ze de essentiële
voorzieningen kunnen delen,
is in de meeste gevallen niet
verbeterd.
Soms ook wel: vlak bij Do-
doma, waar Nyerere na zijn
aftreden zal leven en zijn
eigen druiven, bananen, mais
en papaya zal kweken, ligt
het dorpje Chamwino, dat
een gemeenschappelijke
wijngaard bezit en waar de
kuddes geiten en koeien de
indruk maken regelrecht uit
een plaatjesboek te komen.
Het gebied rond Dodoma
heeft dit jaar een recordoogst
aan sorgum binnengehaald.
De economische crisis ver
hindert echter dat het graan,
het hoofdvoedsel van de Tan-
zanianen, over het hele land
verspreid kan worden, aldus
Anna Abdallah, de commis
saris van het gebied. „We
hebben geen brandstof", legt
ze uit. „Het enige dat het
goed doet, is de corruptie".
„De neerwaartse economi
sche spiraal is niet een speci
fiek Tanzaniaans probleem,
maar zie je ook in andere
Afrikaanse landen onder de
Sahara. Tenzij er een veran
dering in het internationale
beleid komt, zal de situatie
steeds slechter worden", al
dus Amir Jamal, voormalig
minister van Financiën en nu
bezig aan zijn laatste weken
als Nyerere's minister van
Binnenlandse Zaken.
President Nyerere is er
van overtuigd dat, als Tanza
nia een lening bij het IMF
zou afsluiten, hij het leger de
straat op zou moeten sturen
om de woede van de bevol
king onder controle te hou
den. De voorwaarden voor
een IMF-lening betekenen
namelijk hogere prijzen voor
levensonderhoud. De „IMF-
rellen" in Soedan, Egypte,
Tunesië en Marokko vormen
een afschrikwekkend voor
beeld voor de Afrikaanse lei
ders.
De uitvoer van Tanzania
berust voor negentig procent
op landbouwprodukten. De
val in de exportprijzen, die
zich over de hele wereld
voordoet, betekent dat Tan
zania veel minder geld bin
nen krijgt voor haar export-
produkten en dus minder
overhoudt voor de import-
produkten die het land nodig
heeft. Als resultaat van de
neerwaartse spiraal in effi
ciëntie en aanvoer van
grondstoffen is de exportpro-
duktie bovendien met meer
dan een derde gedaald.
Regering en bevolking
moeten elk jaar de broekriem
een stukje verder aanhalen.
Sinds 1981 heeft Tanzania
zijn munteenheid, de shilling,
tweemaal gedevalueerd, zijn
er bijna 20.000 ambtenaren
ontslagen, zijn de exportprij
zen opgeschroefd en is er be
zuinigd op de voedselsubsi
dies. Niets van dit alles heeft
de talloze missies van het
IMF echter weten over te ha
len het in augustus 1980 toe
gezegde reserve-krediet van
600 miljoen gulden vrij te ge
ven.
Tanzania heeft eigenlijk
de meeste voorschriften van
het IMF wat betreft de land
bouw al uitgeprobeerd en
binnen de CCM wordt heftig
gediscussieerd over de resul
taten. Premier Salim Salim
legt uit: „Onze partij is niet
totalitair. Er is een linkse en
een rechtse manier waarop
er tegen het beleid en de ver
klaring van Arusha aange
keken wordt. Over ons socia
listische principe is iedereen
het echter eens".
„De landbouw zal de red
ding van Tanzania zijn.
Sinds vorig jaar hebben we
daar nog meer de nadruk op
gelegd. We kunnen onszelf
voeden, we kunnen onze pro-
duktie voor de export uit
breiden, kunnen de kwaliteit
van het onderwijs en de pro-
duktie verbeteren", zegt hij,
rotsvast vertrouwend op een
betere toekomst.
Nyerere is wat voorzichti
ger. Voor de toekomst „moet
een overlevingsstrategie
worden gezocht", zegt hij.
Amir Jamal is nóg voorzich
tiger: „Er zullen nog wat
gaatjes in de riem komen. De
wereld blijkt ongevoeliger te
zijn dan we ooit hadden ver
wacht".
(COPYRIGHT THE GUAR
DIAN)
VanRossum: ...degelijk...
-FOTO DESTEM/JOHANVANGURP
DEN Uyl was er verreweg
het meest uitgesproken in:
een gotspe noemde hij het,
en in diplomatieke zin een
schoffering.
Dat de PvdA-leider, die de
stationering van 48 Ameri
kaanse kruisvluchtwapens
te Woensdrecht al vroeg tot
verkiezingsonderwer uit
riep, bij geen enkel plaat-
singsbesluit zou staan te jui
chen, was natuurlijk op
voorhand duidelijk.
Maar zijn verwijt dat
Lubbers op een vitaal mo
ment het initiatief uit han
den geeft - ook andere linkse
fracties stelden dat vrijdag
vast - blijkt achteraf méér
waar dan zelfs Den Uyl kon
bevroeden.
Natuurlijk: het blijft zo
dat, zoals Lubbers nu ander-
halve week geleden eerst de
vredesbeweging en vervol
gens zijn eigen achterban
voorhield, hij het was die
luttele weken na de herden
king van veertig jaar bevrij -
ding het initiatief nam om
op een openhartige toon
Sovjet-leider Gorbatsjov te
vragen of het niet mogelijk
was wederzijds de kernbe
wapening terug te brengen.
Maar even waar is het dat
Lubbers op twee uitgebreide
brieven van de Sovjet-leider
(van 14 augustus en 21 okto
ber) volstrekt niet reageer
de, en dat hij de briefwisse
ling op 8 oktober van zijn
kant als afgesloten be
schouwde - de premier be
dankte toen Gorbatsjov voor
'de ernstige gedachtenwisse-
ling die wij schriftelijk had
den' - terwijl wat Gorbats
jov betrof die gedachtenwis-
seling nog helemaal niet was
afgesloten. Let wel, even af
gezien van de verschillen in
omvang en politiek gewicht
tussen de Sovjet-Unie en
Nederland: nadat Lübbers
de gedachtenwisseling was
begonnen!
Voor iemand die ander
halve week eerder nog zei
iedere dag te hopen en bid
den dat er een nieuw signaal
uit Moskou zo'u komen, blijft
dat plaatsingsbesluit-zon-
der-meer (en zeker zonder
nieuw tussentijds contact
met de Sovjets) dus een op
zijn minst merkwaardige
reactie.
Maar misschien heeft
Lubbers - als hij deze week
wat minder bidt en hoopt -
nog tijd om het parlement
daarover uitleg te verschaf
fen.
De Kamer zal hem er zé
ker voor uitnodigen.
„HET is te wijten aan de
jarenlange interne verdeeld
heid van het CDA dat Neder
land nu pas weer een vol
waardig lid van het bondge
nootschap is.(WD-leider
Nijpels na het kabinetsbe
sluit over de raketten).
EINDREDACTIE:
FRANS BOOGAARD
HET was maar een achte
loos zinnetje tussendoor,
maar voor zijn overwegend
Vlaamse gehoor legde Frits
Niessen (PvdA-cultuurspe-
cialist) er zaterdag toch eer
mee in: „Als ik moet zoeken
naar overeenkomsten tussen
de Nederlandse en Vlaamse
cultuurminister, dan is er
één heel treffende: dat ze op
dit soort bijeenkomsten al
tijd volstrekt onvoorbereid
verschijnen."
Plaats van handeling: een
door zware slagregens ge
teisterde tent in het Ant
werpse Bouwcentrum, waar
dezer dagen de 49-ste
Vlaamse boekenbeurs wordt
gehouden - een evenement
dat traditidiegetrouw ook
altijd nogal wat Nederlan
ders trekt, en waar zaterdag
onder leiding van Jozef De-
leu, hoofdredacteur van Ons
Erfdeel, uitgebreid werd ge
debatteerd over de boeiende
vraag: „Groeien Nederland
en Vlaanderen uit elkaar?"
Om dat in elk geval op
taalgebied te voorkomen
sloten nu alweer enige tijd
geleden het Koninkrijk der
Nederlanden en de deelrege-
ring van Vlaanderen in de
Ridderzaal plechtig het
Taalunieverdrag af.
Die Taalunie heeft een se
cretariaat, een eigen raad,
een interparlementaire
commissie en - dat was
waar Niessen op doelde -
een eigen comité van minis
ters, waarvan dit jaar
Brinkman (WVC) voorzitter
is.
Vraag aan het forumlid,
daags na de drukbezochte
discussie in Antwerpen:
Doet Brinkman het écht zo
slecht?
Niessen: „Nogal. Je moet
weten dat het voorzitter
schap jaarlijks wisselt en
dat Brinkman nu sinds 1 ja
nuari voorzitter is. Op de
eerste vergadering met de
interparlementaire commis
sie liet hij zich door Poma
vervangen (de Vlaamse cul
tuurminister - FB) en die
kreeg er zó van langs dat-ie
op het laatst uitriep: 'Nu ben
ik zo goed geweest om die-
jen Brinkman te vervangen
en nu word ik zó behandeld!'
Maar de laatste keer was
Brinkman er wel zelf en
toen ging het nog harder
mis: hij bleek de hele inhoud
van het Taalunieverdrag
niet te kennen!"
Het forum kwam zater
dag na een uurtje praten tot
de slotsom dat het met het
uit elkaar groeien van Ne
derland en Vlaanderen best
meevalt. Maar als we Nies
sen mogen geloven, dus
meer ondanks dan dankzij
de twee cultuurministers.
SINDS het vertrek van
Maarten Schakel (CDA) en
Marcus Bakker (CPN) is het
aantal in historisch perspec
tief geplaatste betogen in de
Kamer procentueel flink af
genomen, maar ook onder de
zittende Kamerleden zijn er
(gelukkig) nog wel die bij
een passende aanleiding
graag eens wat verder terug
kijken dan de lopende kabi
netsperiode.
Eén van hen is Van Ros-
sum (SGP), die niet alleen
vanwege zijn staatkundig-
gereformeerde achtergrond
vaak op het Oude Testament
terugvalt, maar ook overi
gens houdt van het soort de-
gelijke betogen, dat in de
kerken van de gerefor
meerde gemeente elke zon
dag nog wel te beluisteren
valt.
En die doorgaans be-
halye in lengte, ook uitblin
ken in godvrezendheid en
een onvoorwaardelijk geloof
in het eigen gelijk.
Afgelopen week gaf de
toetreding van Spanje en
Portugal tot de EG Van Ros-
sum aanleiding tot een his
torische terugblik.
„Vroeger," zo meende de
SGP-er, doelend op de tach
tigjarige oorlog, „waren
onze betrekkingen verre van
vriendelijk. De staatkundige
overheersing en godsdien
stige onderdrukking hebben
diepe sporen in het bestaan
van de Nederlandse natie
achtergelaten."
Waarna Van Rossum nog
eens herinnerde aan de ge
boorte van Nederland, de
Unie van Utrecht in 1579, het
afzweren van Filips II in
1581 en het tiende couplet
van het Wilhelmus, dat
daarover zo aanschouwelijk
verhaalt: „Niets doet mij
meer erbarmen//dan dat
men ziet verarmen//des Ko-
nings land en goed//dat u de
Spanjaard krenke//o edel
Neêrlands zoet//als ik daar
aan gedenke//mijn edel hart
dat bloedt".
Van Rossum verbond er
een lange tirade aan over
het leed dat invallende lan
den, voornamelijk onder ka
tholiek bewind, door de eeu
wen heen in Nederland heb
ben aangericht.
Kamervoorzitter Dolman,
oplettend als altijd, be
speurde echter een omissie:
„Vergeet de heer Van Ros
sum de Noormannen niet?"
Die was Van Rossum dus
inderdaad vergeten.
Maar dat waren dan ook
geen verfoeide katholieken.
DE Tweede Kamer be
handelt deze week de begro
tingen van Justitie en Ver
keer en Waterstaat en zal -
maar dat moet formeel nog
worden aangevraagd - on
getwijfeld ook aan het ra
ketstandpunt van het kabi
net nog een verhit politiek
debat wijden.
De Eerste Kamer volstaat
met een paar minder be
langrijke wetswijzigingen.
Van onze correspondent
ARNHEM - De krijgsraad
in Arnhem heeft gisteren
een 54-jarige oorlogsrecht-
specialist van de defensies
taf in Den Haag, een kolonel
uit Alphen aan de Rijn, tot
2500 gulden boete veroor
deeld omdat hij valse aan
gifte deed van diefstal van
cheques.
De kolonel was de nacht
voor de opening van een
grote Amerikaanse opslag
plaats bij AFCENT in
Brunssum vorig jaar maart
op bezoek gegaan bij de
plaatselijke nachtclub La
Strada, waar hij zich vol-
DEN HAAG (ANP) - De
klachtencommissie van de Na
tionale Commissie Voorlich
ting en Bewustwording Ont
wikkelingssamenwerking
(NCO) heeft een klacht van de
Nederlandse chemie-multina-
tional Organon tegen de
Werkgroep Medische Ontwik
kelingssamenwerking (We
mos) gegrond verklaard.
De Wemos had contact met
Organon moeten opnemen
voor men een pershericht uit
gaf waarin stond dat Organon
nog steeds onjuiste bijsluiters
leverde bij geneesmiddelen
voor verkoop in ontwikke
lingslanden. Dit heeft de NCO
meegedeeld.
ZOETERMEER (ANP) - De
Sociale Verzekeringsraad
stemt in met de vaststelling
van de arbeidsongeschikt
heidspremies door de centrale
fondsen AAF (AAW) en AOF
(WAO), van de AOW, AWW
en AKW door de Sociale Ver
zekeringsbank (SVB) en het
premieadvies van het werk
loosheidsfonds.
Dat blijkt uit een concept
advies van de commissie fi
nancieel economische zaken
van de SVR. De commissie ad
viseert de SVR op zijn beurt
staatssecretaris De Graaf po
sitief te adviseren over de be
stuursbesluiten van de fond
sen en de SVB. Donderdag
stelt de SVR het advies vast.
Overleden
DE secretaris-generaal van
het ministerie van Financiën,
mr. G. van Setten, is geheel
onverwacht op 64-jarige leef
tijd overleden. Mr. Van Setten
zou op 1 januari 1986 met pen
sioen gaan.
g
v
ti
b
tri
n
bi
v
V;
ei
k<
oi
b
iï
d
ti
b]
ei
ee
S]
h
ac
m
ET
g<
T
z<
O'
re!
op
d<
de
be
o\
m
w
d?
he
IT
v:
IT
re
vi
g(
vi
de
de
n:
g*
be
k<
v<
re
DE KATHOLIEKE Universiteit van N
net zich zelf in de knoop. En opni
genspraak. Uit een onderzoek van
dat 84 procent van de medewerke
denten geen boodschap heeft aan
Nijmeegse universiteit. Van de leer
van het voorbereidend wetenscha
slechts vier procent de katholieke i<
ven. Uit deze cijfers concludeert h
bureau, dat de teruglopende belar
denten voor Nijmegen te wijten is
van de universiteit. Reden waaron
doen, zeggen de onderzoekers, de
keremanen.
Bij deze conclusie en de daarop
enkele kanttekeningen te maken
draagt eveneens het predikaat kat
daar de 'vertaling' van de katholiciti
™ng en in het persoonlijk leven, ma
studenten geen reden te zijn om Ti
den zijn, zoals in universitaire kring<
oe wetenschapsbeoefening en de
oerzoekprojecten in het Tilburgse ji
ken dan wat Nijmegen op dit gebiei
niet uit het oog verloren, dat Nijmegi
en met Wageningen, Maastricht en
add heeft de laatste jaren meer rr
diversitaire studies. Die grotere ke
°'9 dat studenten zeker in een tij
en tekort aan hooggekwalificeerde
®n universiteit of hogeschool, was
en biedt voor een goede toekomst.
Natuurlijk speelt ook de K van Nij
Fen van het aantal eerstejaars. Mae
erzoekbureau bevroedt. Nijmegen
®n®tig en zeventig met veel ru
d net Rijke Roomse Leven, wa<
het ldecennia lan9 doordrenkt is c
lure ,er van een revolutie, niet"
Tiih n' maar legen de totaliteit van de
w Hr9 'ijkt dat onstuimige veranc
oeri 'e hebben, maar Nijmegen zi
Den i i waarin katholieke onderwij
derV n te worden door het marxis
oQ„ van maatschappelijke vernieuv
uATVatten kijken naar de rücksich
M n en normen,
in ^s®c|d'en is het probleem van Nij
sen weinig eigentijdse begeleidi
