Deze winter vier liefdadigheidsshows
Suzanne Vega:
krachtige
luistermuziek
James Taylor
Alan Vega
e verloofde van Li
tppie Happie en Sti
Door Jan Koesen
EVEN de zaken op een rijtje zetten:
•KRO. 1.2.3.-show. Ted de Braak. Midlotto. (al
gestart, zou 7 afleveringen duren, dit worden er
vermoedelijk meer).
•VARA. Sterrenshow. Willem Ruis. Paardenkoer-
sen. Loten voor invalidesport. (al gestart, duurt tot
16 april).
•TROS. Showbizzquiz. Ron Brandsteder. Telelot.
Opbrengst voor sport, cultuur, welzijn en gezond
heid. (van 18 november-23 december).
•AVRO. Jos Brink. Wedden dat...? Ook Telelot. (3 j
januari-7 februari 1986).
Dat betekent 4 goede doe
len en 4 dure shows. Chari-
tas en omroep hebben elkaar
gevonden. De eerste krijgt
zijn centen en de tweede
heeft voor een prikkie een
programma dat zeer hoog
scoort. Dit alles op kosten
van de kijker die toch al een
omroepbijdrage plus vaak
gidsgeld betaalt en de lood
zware lasten heeft van de
sociale premies.
Hoe liefdadig klopt ons
hart! Daar gaat de porte
monnee open, snellen we
naar Postkantoor, Albert
Heyn of Rabo en kopen we
een lot. Vol verwachting zet
ten we ons voor de buis.
De Personalities. Wat kan
die Willem toch spontaan
gek doen, een boef, maar
toch wel gezellig, ja. En Ted,
zo menselijk! Die snor ver
bergt een gevoelige ziel. Met
Jos kun je lachen. Ja, het is
natuurlijk een flikker maar
hij spot er zelf mee en dan
mag het. Ron. Wat een lang
end, hè, en die bruine stem!
De show. Lekkere meiden.
Sprookjesdecors. Toch knap
hè, moeder. Zou het afge
sproken werk zijn? Nee va
der, jij altijd met je wan
trouwen. Wil je nog wat pin
da's? O sorry, je zou lijnen.
De kandidaten. Ik gun het
ze. Nee klootzak, laat dat
ding toch staan. Dat is de
mispoes, hufter. O God, die
spiraal van Willem, daar
krijg ik het altijd koud van.
Ach, wat zielig. Nou gaan ze
met niks naar huis. Je zult
het toch maar winnen, hè.
Merknamen
De prijzen. Op zich al een
show. Ronkend stuiven ze de
Bühne op, de merknamen
niet meer zo zorgvuldig af
geplakt. Met zijn tweeën ge
heel verzorgd naar de over
kant van de oceaan. Lekker
stemmig cruisen. Een
Droom die Werkelijkheid
wordt. Een boot, al kun je
niet zwemmen. Dikke, vette
prijzen, qua geldwaarde in
vijf cijfers uit te drukken.
Een wasmachine, brood
rooster of gewoon een
avondje eten met de Ster
van je Keuze is tegenwoor
dig al te min. Is dat ons
nummer, vader, kijk eens, ik
heb mijn bril niet op. Ja, ja,
ja, ach nee, die M is een 7 en
wij hebben 65 aan het eind,
jammer jammer, nou dacht
ik even-
Het Goede Doel. Het wat-
te? Het Goede Doel. Wat kan
mij dat schelen, moeder! Is
het voor de blinden, daar
heb ik vorige week al voor
en ronse/en de
met
charitas
Willem Ruis in zijn Sterrenshow.
Jos Brink: 'Wedden dat
gegeven, aan de deur. O, de
lammen deze week, ja, zielig
toch hè, dank God dat we
gezond zijn.
De tientallen miljoenen
stromen binnen, keer op
keer. Crisis, werkloosheid,
aftopping, onder het mini
mum, Bijstand, het dondert
niet. De organisatie rekent
Ron Brandsteder:
bizzquiz.
op dertig miljoen, op veertig
miljoen, op zestig miljoen.
Onder de tien miljoen rijden
de voorzitters en penning
meesters niet eens voor. En
het geld komt er. Altijd. Al
zwaait Ruding met zijn zui
nige bijl, al wordt er op het
andere net ook weer een gi-
ro'tje of bankoverschrijving
van u gevraagd. Want de
formule is onweerstaan
baar, voor de goede doelen,
voor de zuilen en voor het
publiek.
Toch zijn enkele vraagte
kens op zijn plaats. Om te
beginnen kent Nederland
een collectevrije periode, die
18 november start en die
twaalf weken duurt. In die
tijd mag er, zoals het woord
al aangeeft, NIET gecollec
teerd worden. Behalve in
Hilversum. The shows must
go on. Voorts heeft Omroep
land zijn eigen loterij-be
perkingen ingevoerd.
COPTV, een club van televi
siebazen (zo bestaat er ook
een COPRA), heeft bepaald
dat maar twee omroepen per
seizoen tegelijk iets aan de
combinatie show en charitas
mogen doen. In deze periode
is dat de AVRO en de TROS.
Hoe zit dat dan met de KRO
en de VARA? Die gaan ge
woon door met hun acties of
hun neus bloedt. Maar ver
donkeremanen het Goede
Doel.
De 1.2.3.-show is groot
geworden, een ware topper,
op het vehikel van liefda
digheid binnengereden bij
Ted de Braak:betrouwbare snor.
- FOTO ANP
een KRO die ook niet graag
voor een lege parochie
preekt. Ruim zes miljoen
kijkers, een zeer hoge waar
dering. Dat mag dus offi
cieel niet vervolgd worden,
maar een winning team zet
je niet aan de dijk. Dus
wordt het Goede Doel geca
moufleerd, discreet verpakt.
De opbrengst van de Mid
lotto is voor de Sport. De
combinatie show plus de
kans een smak geld te ver
dienen is onweerstaanbaar.
Ted de Braak, als troef inge
zet tegen de azen Willem,
Jos en Ron, mocht het dit
seizoen officieel maar 7 keer
doen, maar de KRO-leiding
peinst er voorzichtig over
om dit getal maar uit te
breiden tot diep in het, voor
jaar.
Rechter
De VARA is zelfs voor de
rechter gesleept door AVRO
en TROS, maar Salomon be
paalde dat de Sterrenshow
geen reclame maakt voor
liefdadigheid en dus geen
charitatieve massa-actie is.
Met het gevolg dat de kijker
deze winter met vier shows
zit opgescheept die allemaal
aan zijn portemonnee trek
ken onder het mom van lief
zijn voor je medemens.
We mogen rustig stellen
dat dit een verkapte sponso
ring is, een extra omroepbij
drage. Die sterren, die show,
die prijzen waarmee de om
roepen zo koketteren, zijn
door u betaalt, u thuis in de
stoel. Een TROS kan zijn
dure Showbuizzquiz nooit zo
brengen als zij die show zelf
moet betalen. Volgens de
Wet op de Kansspelen mag
veertig procent van de op
brengst van een loterij wor
den besteed aan de kosten,
waartoe ook de prijzen be
horen.
Als een actie dus 100
miljoen opbrengt (even ruim
denken), mag de organisatie
40 miljoen uittrekken voor
zichzelf. Daar kun je een
veer van wegblazen. TROS-
directeur Cees den Daas
komt er rond voor uit dat hij
verrukt is van de formule.
Zijn omroep zit dankzij Te
lelot voor een dubbeltje op
de eerste rang. Dat is nog
eens budgetteren!
Bewezen
Andere omroepen stellen
zich even knorrend van te
vredenheid op. En zij hebben
argumenten die met pure lo
gica niet zijn weg te poetsen,
al blijft er wat onbehaag
lijks knagen aan het chari
tatieve gemoed. Een fraaie
show, zo redeneert Hilver
sum, brengt veel meer geld
op dan een kale. Je kunt na
tuurlijk een juffrouw voor
de buis zetten die ons ge
kweld aan kijkt, wijst op de
noden van zus en zo, en ten
slotte een collectebus of gi
ro/banknummer projec
teert. De opbrengst is dan
een schijntje. Maar gooi je er
glorie, kabaal, spektakel, be
kende hoofden, spanning,
actie, keurige seks en de mo
gelij kheid met één klap uit
je financiële sores te zijn er
tegen aan, dan haal je tien
tallen miljoenen binnen. Dat
is keer op keer bewezen.
Ergo: charitas en Hilver
sum hebben elkaar broodno
dig. Ab Engelsman, direc
teur financiën van de VA
RA, spreekt gesluierd van
een 'wederkerige afhanke
lijkheidsrelatie.' Hij wijst er
op dat de omroepen regel
matig voor noppes aan
goede doelen meewerken én
mag het dan alsjeblief voor
een keer anders! Kunst
wordt toch ook gesponsord,
waarom amusement dan
niet? Boven kan de fonds-
werver (het Goede Doel) le
lijk op zijn bek vallen als de
show flopt. Humanitas-baas
Wilko Post onderschrijft dit.
Hij zegt dat je voor 20 pro
cent van de opbrengst niet
echt een aktie kunt voeren.
Het verzenden van een lot
van een gulden kost al meer
dan een gulden. En mislukt
de aktie, dan ben je gelijk
failliet.
Het Centraal Archief voor
het Inzamelingswezen-moet
er op toezien dat de inzame
lingen elkaar niet voor de
voeten lopen, vandaar de
collectevrije periode, waarin
de omroepen met de bus
kunnen rammelen en Rode
Kruis, Astma, Koningin
Wilhelmina en andere stil
moeten zijn.
Topsport
Brandende vraag is te
genwoordig ook: wat is een
goed doel? Is dat het uitzen
den van een hinkstapsprin-
ger naar de Olympische
Spelen, is dat salaris-aan
vulling voor de fysieke elite
die de nationale vlag in
Seoel moet doen hijsen, is
kortom topsport een Goed
Doel? Jawel, weten we sinds
enkele dagen. Onlangs pre-
senteerden AVRO en TROS
zich broederlijk samen voor
hun respectieve liefdadig,
heidsshows 'Wedden dat...?'
en 'De Showbuizzquiz.'
Hoofdlokker behalve de su
perstars Brink en Brandste
der is Telelot, de nieuwste
aktie. De TROS begint er
mee, waarna de bal wordt
overgenomen door dé
AVRO. Een hoofdprijs van
ƒ150.000, 136 auto's en 52.000
kleinere prijzen. Streefbe
drag: 54 miljoen. Totaal aan
prijzen plus kosten: 18,5 mil
joen. Resteert voor het'l
Goede Doel 35,5 miljoen.
Driekwart van die ruim 35
miljoen gaat naar sportdoel-
einden, van topsporters tot
korfbal veldjes voor de
jeugd. De rest naar sociale
projecten als hulp aan bui
tenlandse werknemers,
ouderen, zieken, uitkering
trekkers, cultuur, emigran
ten, musea en gaat maat
even zo door, kortom zaken
waarvan niemand betwijfelt
dat het mooi is als daar iets
gebeurt. Vraag aan de heer
A.van Emden, secretaris Te
lelot afdeling sociale projec
ten als bovengenoemd. Komt
zijn werkelijke Goede Doel
er niet bekaaid van af, ver
geleken met de topsport?
Ach nee, zegt Van Emden
goedmoedig, wij hebben vo
rige keren meer gekregen,
nu is de sport aan de beurt.
Is kunstzwemmen een Goed
Doel, vragen wij aan Dr.De
Heer, voorzitter Telelot. Het
antwoord is een gloedvol be
toog. Goede topprestaties,
bijvoorbeeld bij de Olympi
sche Spelen, hebben tot re
actie dat ook minder be
gaafden nu meer gaan spor
ten en dat is toch goed voor
de volksgezondheid. Ja,
kunstzwemmen is een Goed
Doel.
Geen problemen dus bij
de fondswervers. Maar on
dertussen is belangstelling
voor een noodlijdende groep
die de moeite van het helpen
waard is, gedegradeerd tot
een hanig schouwspel waar
mee de zuilen kijkers ronse
len. Zelfs de VARA, eens zo
blauwe knoperig en begaan
met het lot van de werkman,
heeft niet alleen de hebzucht
uitstralende ego-trip van
Willem Ruis in huis gehaald,
maar ook de gokwereld. VA-
RA-kijkers worden geïnvi
teerd een gok te wagen op
paarden rennende voor de
sjiek van Wassenaar. En de
verwaaide collectant die met
zijn busje staat te rammelen
voor uw deur, wordt aange
zien als een alien from outer
space. Want liefdadigheid
gebeurt tegenwoordig via de
buis. St.Vincentius is
daarom een doelgroep ge
worden. Wij geven onze aal
moes alleen als daar een
Toyota aan vast kan zitten.
2eeotters zijn een van de
weinige dieren, die gereed
schappen gebruiken. Het is
van hen bekend, dat ze bij
jjet duiken een platte steen
gieenemen en die op hun
borst leggen om daarop
schelpdieren stuk te slaan.
Vanmiddag is in de serie 'In
ge lens gevangen' te zien,
boe deze watervlugge vis
sers te werk gaan. De be
roepsvissers zien zeeotters
liever gaan dan komen. Zij
beschouwen de dieren als
schadelijke concurrenten. Al
vanaf 1910 mag er officieel
oiet meer op hen gejaagd
worden, maar de stand heeft
zich desondanks in al die ja
ren nauwelijks hersteld.
20.28
De helemaal in
je eentje show
Het mooie stadje Doesburg
vormt vanavond het toneel
van de 'De helemaal in je
eentje show', waarin twee
kandidaten de straat op
gaan om met de hulp van de
plaatselijke bevolking op
drachten uit te voeren. In
'De IJsselhoeve', van waar-
luit het programma wordt
gepresenteerd, zullen ze
I daarna verder hun geluk
(moeten beproeven met het
Iwoorden- en namenspel, de
'slabak' en eventueel de 'bal-
llebak', voordat een van hen
de hoofdprijs mee naar huis
(mag nemen. De groep Babe
en Frank en Mirella luiste
ren het spelprogramma mu
zikaal op.
19.12 Familie Wijntak
Vanavond volgt de laatste
aflevering van de serie over
[de Surinaamse familie
'ijntak. Moeder Wijntak
ligt nog steeds in het zieken
huis. Ze zou haar zoon Brian
op bezoek krijgen, maar
|deze is nog steeds spoorloos,
[iemand heeft dat echter
aan moeder durven vertel-
llen. Ze hebben maar gezegd,
dat hij ziek is. Alleen nu
moeder op het punt staat uit
het ziekenhuis ontslagen te
[worden, moeten ze Brian
zien te vinden.
POPMUZIEK beweegt zich
in cirkels. Afgezien van de
uitbreiding van het instru-
mentatium via allerlei elek
tronische apparatuur ge
beurt er weinig dat nog niet
gehoord werd. De in zwang
zijnde garage rock ontleent
zijn inspiratie goeddeels aan
muziek van twee decennia
terug en het zal waarschijn
lijk niet lang meer duren eer
in Amerika de country rock
in al zijn glorie wordt her
steld.
Engeland lijkt intussen
rijp voor een nieuwe punk
explosie, want het 'terug-
naar-de-wortels' van rond
'76 lijkt er helemaal verge
ten zijn en het stardom heeft
er nog groteskere vormen
aangenomen dan in de jaren
vlak voor de punk-hausse.
Dat de popmuziek weer
toe is aan een 'vroeger' ge
luid blijkt uit de grote waar
dering en lof die Suzanne
Vega oogst met haar titel
loze debuutelpee. Suzanne
Vega is iemhnd die terug
grijpt naar de aloude sin
ger/ songwriters-traditie
van het begin van de jaren
'70. Suzanne maakt overbe
kende luisterpop, waarin
tekst boven de muziek is ge
steld. Die teksten komen
dicht in de buurt van poëzie
en ze komen uit het hart c.q.
de ziel en dus zit er voor de
luisteraar veel herkenbaars
in.
Suzanne Vega is een aan
winst. Haar plaat is krachtig
en prachtig en als geïnteres
seerde luisteraar ontkom je
er niet aan in het muzikale
verleden te gaan wroeten
om vergelijkingsmateriaal
te zoeken. Carly Simon, Joni
Mitchell en vooral Dory
Previn zijn namen die zich
bij beluistering van Suzanne
Vega bij je opdringen, ter
wijl ook een recentere ar
tieste als Rickie Lee Jones
bij je opkomt.
Suzanne heeft overeen
komsten met genoemde zan
geressen, maar toch heeft ze
genoeg eigens om wel dege
lijk aan te spreken. Haar
songs zijn van een simpel-
een helderheid, die
zeer sympathiek overkomt.
Muzjkaal wordt er niet
moeilijk gedaan; de num
mers zijn opgebouwd rond
simpel akoestisch gitaarspel.
De keren dat er iets steviger
wordt gemusiceerd, zoals in
'Neighborhood girls', zingt
Suzanne misschien iets te
ingetogen, maar tegelijker
tijd laat ze in die nummers
horen, dat ze wel degelijk
ver buiten de kaders van het
singer/songwriter-idioom
kan treden.
De teksten op deze eerste
elpees zijn vaak haar
scherpe observaties van da
gelijks leven. Suzanne heeft
vroeger Engelse literatuur
gestudeerd en wellicht heeft
dat ertoe bijgedragen dat
haar teksten een zeer sterke
beeldspraak en verbeel
dingskracht hebben.
Suzanne Vega heeft met
haar eerste elpee eigenlijk al
meteen een klassieke plaat
gemaakt, die laat horen dat
luistermuziek anno 1985 heel
goed kan. Het gemak waar
mee de nummers lijken te
zijn gemaakt en waarmee ze
vertolkt worden, doet ver
wachten dat Suzanne Vega
nog veel van zich zal laten
horen.
HERNIEUWDE interesse
in luisterpop of niet, James
Taylor zou met zijn nieuwe
elpee 'That's why i'm here'
het in ieder geval hebben
gemaakt. Vier jaar na zijn
laatste plaat 'Dad loves his
work' is JT met een plaat
voor de dag gekomen waar
je je vingers bij aflikt.
Meer dan wie ook aan de
Amerikaanse west coast
heeft James Taylor vanaf
het eind van de jaren zestig
het begrip singer/songwri
ter inhoud gegeven. Zijn
klassieke songs 'Fire and
rain' en 'You've got a friend'
staan model voor een heel
tijdvak in de popmuziek.
James Taylor heeft het
grote voordeel dat hij niet
alleen uitstekende songs
schrijft, maar dat hij ze ook
nog eens op een meer dan
voortreffelijke wijze zingt.
Alleen al het feit dat zijn
stem sinds 'Dad loves his
work' nog beter is geworden,
doet 'That's why i'm here'
een zalige plaat zijn.
'That's why i'm here'
straalt een zorgeloosheid uit,
die. het zonnigste van het
west coast-genre overtreft.
Het is echter wel hoogst
geïnspireerde zorgeloosheid
en het pleit voor James Tay
lor dat hij zijn muzikale
vrienden en tijdgenoten
heeft weten te porren om op
deze plaat weer eens alles
uit de kast te halen. Zo
doende horen we Joni Mit
chell, Don Henley, Graham
Nash, Peter Asher, Leiand
Sklar, Rosemary Butler,
Russ Kunkel, Danny Dug-
more en Billy Payne de
juiste muzikale setting ge
ven, terwijl studio-groothe
den als Tony Levin, David
Sanborn, Randy en Michael
Brecker en Airto Moreira
voor een perfecte finishing
touch hebben gezorgd.
'That's why i'm here' is
misschien niet de muzikale
verrassing van 1985, maar de
plaat toont wel aan dat de
oude garde nog lang niet
uitgeteld is. Indien de geves
tigde namen met evenveel
toewijding platen zouden
maken als Taylor met deze
PW
SPI
AAK
EINDREDACTIE WIM VAN LEEST
elpee heeft gedaan dan zou
de popmuziek er alleen
maar beter van worden.
James Taylor heeft nog
veel te zeggen en hij weet als
geen ander de juiste atmos
feer te scheppen voor goede
vertolkingen. Zodoende
gaan 'Everyday' van Buddy
Holly en 'The man who shot
Liberty Valance' van Gene
Pitney uitstekend samen
met door Taylor zelf ge
schreven songs.
Je zou wensen dat de man
vaker elpees maakte, maar
wellicht is een per vier jaar
voldoende, zolang ze maar
de intensiteit hebben van
deze 'That's why i'm here'.
ALAN Vega is geen fami
lie van Suzanne Vega voor
zover ik weet en ook muzi
kaal zijn er geen overeen
komsten. Onbekend is Alan
Vega echter allerminst. Sa
men met Martin Rev
vormde hij indertijd het duo
Suicide en getweeën waren
zij in New York hun tijd ver
vooruit. Hun agressieve
synthesizermuziek zou pas
jaren later in Engeland na
volging krijgen in groepen
als Depeche Mode, New Or
der en Soft Cell. Rev en
Vega experimenteerden hal
verwege de jaren zeventig al
met synthesizer en ritmebox
toen iedereen nog met een
grote boog om die apparaten
heen liep.
Suicide ging rond 1980 uit
een en sinds die tijd maakt
Vega solo-platen. 'Just a
million dreams' is zijn
vierde elpee en het is een
plaat die een koerswijziging
laat horen. De eerste drie el
pees bevatten vooral rocka
billy, die in een waanzinnig
elektronisch geluidsdecor is
verpakt. 'Just a million
dreams' is meer jaren '80-
rock met heel toegankelijke
nummers.
Hoewel Cars-voorman
Ric Ocasek dit keer niet als
producer optrad -de twee
vorige elpees produceerde
hij wel - is juist deze nieuwe
plaat het meest in het Cars-
idioom. Weliswaar is Vega's
plaat iets gestoorder dan
bijvoorbeeld 'Heartbeat Ci
ty' van The Cars, maar 'Just
a million dreams' biedt wel
degelijk uitzicht op door
slaand Amerikaans succes.
De elpee is zeker geen
knieval voor de commercie,
het is eerder de juiste plaat
op het juiste moment. De
verstokte Vega- en Suicide-
fans zullen daar wellicht
niet zo blij mee zijn, maar
aan de andere kant zou suc
ces voor Vega een terechte
erkenning van zijn talent
zijn. 'Just a million dreams'
is een sterke plaat met een
compact geluid, dat voort
durend swingt en Vega's
persoonlijkheid goed doet
uitkomen
20.00
Voor niks
gaat de zon op
Buiten de sociale en levens
verzekeringen om geeft
iedere Nederlander per jaar
gemiddeld duizend gulden
aan verzekeringen uit. Zijn
deze verzekeringen nodig of
soms overbodig, dat is de
vraag, die vanavond in de
consumentenrubriek van de
NOS aan de orde komt. Het
pakket verzekeringen zal
kritisch worden doorgelicht.
Ook is het belangrijk om te
weten, hoe je van een een
maal gesloten polis afkomt.
Verder worden valstrikken
rond no-claimkortingen en
tips over klachtenprocedu
res behandeld.
EN 0AAB 16 JE ASSISTENT. \.UCW LAiKE
De agenda voor de komende
weken ziet er als volgt uit:
Dire Strait*, 24 november in Vb1
den (Groenoordhal) en 25 novetf-1
ber in Brussel (Vorst) I
Tom Walts, 5 november in Nijntf" I
gen (Vereniging), 8 novemberJ» I
Rotterdam (Boelen), 10 novemt*'!
in Utrecht (Vredenburg) en 11 I
vember in Brussel (Paleis Schoi* i
Kunsten) I
Gary Moore, 16 november in Ai»' I
sterdam (Edenhal) n I
John Cale Sc Band, 6 november i» I
Gent (Vooruit)
Anne Clark Sc Band, 13 novemW I
in Antwerpen (Hof ter Lo) I
Prefab Sprout, 8 december I
Utrecht (Vredenburg) en 9 decei»' I
ber in Antwerpen (Hof ter Lo) I
Long Ryders, 8 november in
terdam (Arena)
Fad Gadget, 7 november
Utrecht (Tivoli) en 8 november I
Nijmegen (Vereeniging) f
Johnny Copeland en Robert OJ' I
9 november in Utrecht (Vrede
burg) M
Untouchables, 16 november I
Rotterdam (Arena) >n I
Simple Minds, 1,2 en 3 december"
Rotterdam (Ahoy)
CO
Wi
I
N££,NÈ£ (JAARCZ
AQJIEST MQ£T CÖ
KLEINE VERöOEPI/
