Het vervelende is dat ik niets leukers weet dan Kamerlid te zijn' D, T„ Zure regen en haar bronnen Winsemius Milieubeheer voorstander van beleid-met-mate ZATERDAG 26 OKTOBER 1985 W2 Gewicht Zwak punt Voor Mest Heiligheid Afstraffing voor gedrag in RS V-affaire Aansporing Pionnen Behandeld ZATERDAG 26 OK Groeten 'E KOLENCENTRALES en raffinagesector zijn al meer dan evenredig aangepakt, het autoverkeer is 1 januari aan de beurt en de mestproblematiek Tja, dat is het enige échte probleem. Minister Winsemius (Miüeubeheer) is zelf dik tevreden over zijn anti-verzuringsbeleid: „De kritiek dat het te langzaam gaat is terecht. Maar het kan niet sneller." Door Frans Boogaard en Thom Meens EEN BREDE glimlach: „Vorig jaar november heb ik in twee dagen tijd van drie kanten letterlijk op mijn donder gehad. Van de boeren, die vonden dat ze te hard werden aan gepakt; van de automobilisten èn van de exploitanten van de kolen centrales." Handgebaar: „Dat geeft denk ik wel aan hoe gevoelig het probleem ligt. Iedereen roept, maar niemand wil." Nederland werd er begin '83 wel erg onverwacht mee geconfronteerd: de ver zuurde bossen en meren, tot dan een Skandinavisch en düs een ver-van-mijn- bed-probleem, bleken plotseling ook in Nederland op grote schaal voor te ko men. In no-time moest beleid worden ont wikkeld om de voornaamste veroorza kers aan te pakken: de kolengestookte elektriciteitscentrales, de raffinaderijen, het autoverkeer en de intensieve veehou derij. Samen zorgen zij voor een jaaruitworp van rond 275.000 ton zwaveldioxide, 500.000 ton stikstofoxiden en 150.000 ton ammoniak. Als het beleid van Win semius, voorzover nu op papier gezet, onverkort wordt uitgevoerd, zijn die aan tallen in 2000 teruggebracht tot achter eenvolgens 90.000, 240.000 en 60.000 ton. -De milieu-organisaties vinden dat veel te weinig. Ze vinden dat u méér moet doen en het tempo moet opvoeren. Winsemius: „Ik denk dat ze daar voor een belangrijk deel gelijk in hebben, maar ze weten ook dat het niet sneller kan. Ik herinner me nog goed wanneer bij mij voor het eerst een medewerker kwam, die zei: misschien wordt die zure regen ook voor ons een probleem. Dat was in januari '83. In de anderhalf jaar daarna hebben we toch al veel bereikt: iedereen weet nu wat zure regen is, en mede daardoor heeft de zaak het poli tieke gewicht gekregen dat ze verdient. Als ik verder kijk naar wat we intussen zelf hebben gedaan - de maatregelen te gen de kolencentrales en andere grote vuurhaarden, de aanpak van het autover keer, de mestproblematiek. Ik denk dat er maar weinig departementen zijn die in anderhalf jaar tijd zoveel beleid op de rails hebben gezet." -De 100 rookgasreiniging van de drie grote kolencentrales in NijmegenGeer- truidenberg en Borssele is door de Kamer afgedwongen. Dat was toch niet üw ver dienste? „Afgedwongen? Ik zou liever zeggen dat mijn voorstellen in de Kamer veel onder steuning hebben gevonden. Wat ik overi- oivuuutg ueuuui gevui gens heel prettig vond." 'Verzuring gaat nog genoeg pijn doen' ALS EEN vloedgolf spoelde de publiciteit over de zure regen begin '83 over ons land. PvdA-leider Den Uyl, na een rondwandeling door de sterk aangetaste bos sen van Hollandsche Rading, zag de verzuring zelfs als hèt item voor de Kamer verkiezingen van '86. Andere problemen hebben inmiddels de aandacht opgeëist, maar de strijd te gen de verzuring gaat door: beperking van de uitstoot van de kolengestookte elektriciteitscentrales (zwaveldioxide en stikstofoxiden, SO2 en NOx), van de raf finaderijen (idem) het autoverkeer (hoofdzakelijk NOx) en de intensieve veehou derij (ammoniak, NH3). Dr. Pieter Winsemius (Milieubeheer) wil er komend halfjaar in de EG een hoofdthema van maken; de Kamer doet dat volgende week al tijdens de behan deling van zijn milieubegroting. Volgens de milieu-organisaties en (een deel van) de Kamer gaat het allemaal te langzaam. Het beleid is er, maar de uitvoering stokt. Vooral de raffinaderijen, zeggen de critici van Winsemius, wordt nog steeds te veel ruimte gegund. Maar ook de intensieve veehouderij (mestinjectie onder de grond) en het autoverkeer (snellere introductie van de katalysator, minder vrij blijvende bepalingen) zouden veel harder kunnen worden aangepakt. Voort gaande rookgasreiniging (met inbegrip van de kolengestookte centrale in Bugge- num, die nu buiten schot blijft) en introductie op grote schaal van lage NOx- branders zouden de rest moeten doen. Een poging de huidige situatie, de situatie in 1990 bij ongewijzigd beleid en in hetzelfde jaar bij toepassing van de best-bestaande technieken voor de verschil lende verzurende componenten onder te brengen in een staatje, bleek in het korte tijdsbestek van een paar dagen niet mogelijk. Uiterst globaal kan worden gesteld dat bij toepassing van de best-bestaande technieken in samenhang met een stringent beleid, de uitstoot van veroorzakers van verzuring met tot één derde van de voorziene omvang (in 1990) zou zijn terug te brengen. -Dus ook zonder tussenkomst van de Kamer was die volledige rookgasreiniging doorgevoerd? „Dat weet ik niet. Ik denk dat de wis selwerking met de Kamer heel positief is geweest. Maar in het parlement beston den ook best twijfels, zeker bij de finan ciële woordvoerders - je zit nou eenmaal met gigantische kosten. Vanuit milieu oogpunt waren we het allemaal wel eens. En wat zeker meegespeeld heeft waren de problemen in West Duitsland. Ik hoorde daar via de wereldomroep van: dat de hele Bondsdag van vakantie was terugge roepen vanwege verwikkelingen rond de Buschhaus-centrale. Dat gaf op zich al wel aan dat het niet om een mineur pro bleempje gaat, maar echt om een heel se rieuze zaak." „Zou Den Uyl dan de raffinagesector wèl hebben aangepakt? Hoe zou hij dat dan heb ben gedaan met zijn investeringsklimaat? Ik wil dat nog weieens meemaken, dat de groot ste partij van het land het grootste bedrijf van het land boycot.- fotos de stem/johan van gurp -In Duitsland is er ook serieuzer op ge reageerd. „Niet over de hele linie. Onze kolen centrales zijn schoner dan die van de Duitsers, en daar staat tegenover dat wij wat minder doen aan de uitworp van de raffinaderijen, omdat die bij ons econo misch in een nogal kwetsbare positie zit ten." Claimend: „Ik vond het in ieder geval mooi dat kort na de afkondiging van onze maatregelen, Shell besloot tot zijn hycon-project ter waarde van 2,5 mil jard. Als we op de maximale scherpte hadden ingezet, waren er wellicht hier geen uitbreidingsinvesteringen geweest. Die waren dan naar elders gegaan: naar Duinkerken, Wilhelmshafen, Engeland of Italië. Je weet dat natuurlijk nooit ze ker, het is een mengeling van analyse en geloven, maar het risico bestaat. Wij heb ben in Nederland dusdanig belang bij de raffinagesector, dat we ons dat risico niet kunnen veroorloven. Heel Rijnmond zou op losse schroeven komen te staan. En Daarbij, het Hycon-project van Shell, de flexiekoker van Exxon, het zijn in wezen milieuvriendelijke projecten. De zware olie, echt van the bottom of the barrel, wordt doorgekraakt naar hogere fracties. En dat levert weer schonere produkten op." -Vraag blijft of een vergelijking met de Bondsrepubliek zo reëel is. In onze grote, moderne raffinaderijen zijn milieumaatre gelen toch veel eenvoudiger te nemen dan in de kleine Westduitse? „Dat sluit ik niet uit. Ik besef ook best dat het een zwak punt was dat we bij de aanpak van de raffinage sector minder ver zijn gegaan dan technisch mogelijk was. Daarom heb ik het naar de Kamer toe ook open gespeeld, ik wist dat ik kwetsbaar was. Maar ik had nog weieens willen zien welke milieuminister in een ander land het had aangedurfd om zulke vergaande maatregelen (aanpak van de kolencentrales èn raffinagesector - FB/ TM) in één pakket aan te bieden. Die was vermóórd!" -In Italië waarschijnlijk wel. Lachend: „Daar reageer ik niet op. Ik bedoelde natuurlijk: politiek ver moord. Maar hoe dan ook: je moet zulke dingen naar de Kamer toe open spelen. Je keuzes uitleggen. En het is dan aan haar om je te corrigeren of niet. Maar voor de bestrijding van de verzuring heb ik inmiddels door alle partijen heen een draagvlak." -De PvdA verwijt u anders dat u de grote vervuilers laat lopen, en dat u alleen maar de kleintjes pakt. Rie de Boois zegt: als de raffinagesector buiten schot blijft, steunen wij de minister niet in zijn aanpak van het autoverkeer. „Flauwekul! Zou Den Uyl dan de raf finagesector wèl hebben aangepakt? Hoe zou hij dat dan hebben gedaan met zijn investeringsklimaat? Ik wil dat nog wei eens meemaken, dat de grootste partij van het land het grootste bedrijf van het land boycot." Verontwaardigd: „Ze kan dit niet se rieus menen!" -Doet ze wel. Haar verwijt is dat u in het algemeen in de uitvoeringssfeer te wei nig doet. Of zoals ze zelf zegt: die Winse mius laat wel steeds triomfantelijk de slag roomklopper zien, maar ik zie nog steeds geen slagroom Vlak: „Dat kin ze niet menen. Ze heeft ons pakket maatregelen gezien, ze weet wat er nog op stapel staat. Het is écht onzin." 'c*> v Winsemius zelf - hij maakt dat zonder omhaal van woorden duidelijk - be schouwt de aanpak van de kolenge stookte centrales en de raffinagesector in Nederland in ieder geval op papier als afgerond. En tot tevredenheid: „We lo pen op tal van terreinen voor op het bui tenland. Als België, Frankrijk, West Duitsland, Engeland en Italië op de helft gaan zitten-van wat wij hebben gedaan, hebben we het probleem een heel eind onder de knie." Dat de Bondsrepubliek met name aan de raffinagesector strengere eisen heeft gesteld, deert de milieuminister aller minst: „Ze hebben mooie spelregels, maar worden ze ook toegepast? Volgens mijn informatie nog niet. En dan zwijg ik maar over het veel lagere zwavelgehalte van onze olie -Duitsland ligt wel voor op Nederland met de aanpak van het autoverkeer. „Klopt, maar dat halve jaar voor sprong heb ik bewust ingebouwd. Ik had de maatregelen die we nu klaar hebben anders er in Nederland absoluut niet doorgekregen. De maatregelen die we nu in april hebben vastgesteld, zijn voor Ne derland het maximaal haalbare. Per 1 ja nuari worden de auto's met katalysator goedkoper. De campagne waarin we dat duidelijk maken - we praten daar deze week inhoudelijk over - begint in decem ber. Daarin zullen we ook duidelijk moe ten maken dat het niet alleen om die rotte boeren, die rotte kolencentrales en die rotte olieraffinaderijen gaat, maar om ons allemaal." -Natuur en Milieu heeft berekend dat per ton zwaveldioxide en stikstofoxiden de aanpak van het autoverkeer minstens f3500 duurder uitkomt dan sanering van de vervuiling in de raffinagesector. Had dat niet meer voor de hand gelegen? „Ik ken die cijfertjes niet precies uit mijn hoofd, maar vroeg of laat zal iedere sector moeten bijdragen aan het terug dringen van de vervuiling. Daarbij komt dat de raffinaderijen misschien wel voor 70 voor de export werken. Je kunt daar niet ongestraft ingrijpen." -En de mest? „Dat wordt het grootste probleem. Niet omdat Braks (Landbouw en Visse rij) en ik daar zoveel ruzie over hebben, maar als je dat probleem te snel aanpakt, draai je in bepaalde gebieden - ik denk vooral aan Oost Brabant - de regionale economie compleet de nek om. Je kunt daar niet voluit op de rem trappen. Op dat terrein gaat de strijd tegen de verzu ring aan het eind van de rit nog genoeg pijn doen." -Als je het totaal van de maatregelen overziet, moet dan toch niet de eindconclu sie zijn dat de milieubelangen het van de ministers van Economische Zaken, van Verkeer en Waterstaat en van Landbouw en Visserij hebben verloren? „Vind ik zeker niet. En het gekke is: ik hoefde er zelfs nauwelijks voor te bok sen. Met Van Aardenne was ik het al heel snel eens, zeker over de kolencentra- les. -Die dacht natuurlijk: kan ik straks mooi een paar kerncentrales bouwen „Nee, dat liep volstrekt los van elkaar. Wel een hele aardige trouwens. Nee, over de rookgasreiniging voor de kolencentra les heb ik vooral met Ruding moeten praten. Dat kostte het rijk immers 110 miljoen? Voor de rest ging het opvallend makkelijk. Het autoverkeer! Hoe vaak denk je dat ik met Smit-Kroes daarover heb gepraat?" Trots, met de vingers een nul vor mend: „Niet één keer! En in het kabinet ging dat ook heel snel. Het enige onder werp waaraan we in de ministerraad veel tijd hebben gespendeerd, was de mest problematiek. Maar dat is dan ook een gi-gan-tlsch probleem. Ik heb bewonde ring voor Braks, die uiteindelijk toch het initiatief heeft genomen tot het nood wetje, waarmee de mestoverschotten worden beperkt. Maar ik voorzie nu al de problemen." Proevend: „Ik hoor het nu al vaak, van collega's die zeggen: je pakt er nog vier jaar bij en je maakt je werk af." Resoluut: „In het milieubeheer geldt dat niet. Daar kom je met vier jaar erbij absoluut nog niet klaar." h. H. Joekes - de ietwat gebogen voortschuifelende, altijd breekbaar ogende nestor van de Tweede Kamer, 23 jaar in de bankjes voor de WD - lijkt aan zijn laatste maanden als beroepspoliticus bezig te zijn. Deze week bevestigde het hoofdbestuur van de WD de wel erg lage 38ste plaats op de kandidatenlijst voor de Tweede Kamerverkiezingen van komend voorjaar, waarop de Kamercentrales (zeg maar de afdelingen) Joekes wilden hebben. Door Pieter Eggen „IK HOEF niet zo nodig gered te worden. Wat heeft het voor nut om iedereen te gaan afbellen om een betere plaats te krijgen? Misschien dat ik de kans nog wel waarneem om mijn kandidatuur mondeling toe te lichten voor de verkiezingsraad in december". Het VVD-Kamerlid Joekes is 62 jaar, draagt altijd pakken van een snit uit de jaren vijftig, met bijbehorende bril; bijna trendsettend dus. Werd verleden jaar landelijk bekend toen hij het presteerde als vice-voorzitter van de RSV-enquêtecommissie zijn frac tievoorzitter Ed Nijpels te kapittelen over diens wat opzichtige poging de ge wraakte minister Van Aardenne te vrij waren van blaam. Joekes haalde zich bij die gelegenheid de gram van vele WD'ers op de hals als mede de lof van vele anderen. Als een lichtend voorbeeld van de integere parle mentariër had hij, Joekes, de loyaliteit je gens de enquêtecommissie boven die voor zijn eigen partij en fractie gesteld. Gedrag als dit kom je niet veel tegen. Was Joekes op zoek naar de status van de heilige, die als fraai voorbeeld voor de jonge generatie kan dienen? „Het aardige is dat het etiket van hei ligheid in de RSV-zaak niet op mij maar op Cees van Dijk (CDA, enquêtecom missievoorzitter, PE) is geplakt", zegt Joekes, en hij vervolgt met die ironische glimlach die steeds op zijn gezicht komt als hij wat prikkelends zegt: „Voor iemand van CHU-afkomst is dat een veel minder vanzelfsprekende omstandigheid dan voor een rooms-katholiek". Hij ontkent niet dat zijn RSV-verleden voor sommigen een reden voor vader- of broedermoord kan zijn. „WD-voorzitter Kamminga heeft in april hardop en na drukkelijk gezegd dat mijn opstelling géén effect heeft gehad. Dat heeft toen ook in de kranten gestaan. Mijn moeder zei vroeger: het staat in de krant, het is dus niet waar". En op een toon die hier mee volstrekt in tegenspraak lijkt: de RSV-zaak speelt geen enkele rol, wilde ik maar even gezegd hebben". Om aan te geven dat er vreemde mo tieven in het spel zijn, filosofeert Joekes: „Iemand deugt voor het Kamerlidmaat schap of niet. Als blijkt dat je niet func tioneert, dan moet je afgevoerd worden. Er bestaat geen enkele noodzaak wie dan ook op de lijst te zetten. Je kunt tot de conclusie komen dat een Kamerlid na één periode toch niet de belofte lijkt waar te maken". Joekes weet wat hij zegt; hij heeft er over een half jaar zeven Kamerperioden opzitten, dus het verhaal is op hem niet van toepassing. „De enige reden om dan niet meer terug te komen in de Kamer is dan de leeftijd, maar dat heb ik niet als argument gehoord. Ik probeer het dus nog een keer", aldus Joekes. Vervolgens barst hij uit in een hoestbui, die het vale gezicht rood doet aanlopen. Als hij de controle over zijn ademhaling hervonden heeft zegt hij: „Als ik het volgende jaar tenminste haal". Het stormlopen tegen hem blijkt voor Joekes een extra aansporing nogmaals de run op een Kamerzetel te maken. „Ik ben nog steeds in staat een rolletje te spelen. Dat heb ik in de RSV-commissie ook bewezen. Daar heb ik twee jaar lang keihard gewerkt en voor de VVD heel wat publiciteit gemaakt. Ik vind dat bij het samenstellen van de lijst ook gekeken moet worden wat je over de achterlig gende Kamerperiode gedaan hebt. Ik denk dat ik de vergelijking met ieder üd van de fractie kan doorstaan als het gaat om wat ik voor de partij gedaan hebt." „Soms denk ik ook wel: Ik heb een aardig pensioen, waarom ga ik niet wat leukers doen. Het vervelende is dat ik WD-Kamerlid Joekes. Pakken van een snit uit de jaren vijftig en een bijbehorende bril. Bijna trendsettend - foto de stem/johan van gurp niets leukers weet". In de WD worden kamerkandidaten door hun centrale naar voren geschoven. Joekes hoeft van de Haagse Kamercen trale, die hem in betere dagen wel eens placht voor te dragen, niet zo nodig in de Kamer. Twee redenen spelen een rol. Er zijn genoeg kandidaten voor Den Haag en Joekes is er niet de man naar om zich voor de kar te laten spannen. „Kijk, ik heb me altijd een beetje afzijdig van de partij gehouden. Ik heb de vergaderingen van de centrale altijd bijgewoond, maar ik weiger me als zetbaas te gedragen. Het bestuur pikt dat niet". Joekes heeft duidelijke kritiek op de wijze waarop zijn partij kandidaten werft. Dat gebeurt volgens regionale voordracht. Het gevaar daarvan is vol gens Joekes, dat „mensen gekozen wor den omdat ze uit provincie A of B ko men, of omdat ze vrouw zijn. Lig je niet goed bij de Kamercentrale dan ben je bovendien niet onderhandelbaar. Jouw centrale kan het dan niet met een ander op een akkoordje gooien, zoals: als jij Joekes goed plaatst, dan zet ik Marietje wat hoger. Omdat ik slecht hg in mijn centrale kan dat niet. Ik zie vaA bij col lega's dat die er slecht tegen kunnen het gevoel te hebben pionnen te zijn in een spel waarop ze geen invloed hebben. Ik heb dat altijd een weinig verheffende ver toning gevonden". Het lijkt een mooi onderwerp voor een regelrechte 'whodunnit'. Dat moet de amateur-detectiveschrijver Joekes wel aanspreken. „Ik geef toe dat dit soort verhalen dezelfde hersendelen prikkelen als het schrijven, maar voor een detective is dit allemaal veel te eenvoudig.Hij glimlacht, bijt op zijn hp en zegt dan: „Nee, hier moet ik verder niet op ingaan. Dat levert vergelijkingen op Vier jaar geleden weigerde Den Haag de ex-journahst Joekes te kandideren. In grijpen van het hoofdbestuur leverde hem toen toch een comfortabele 25ste plek op de üjst op. En eerder dankte hij volgens eigen mededeling zijn kandidaat stelling alleen aan het feit dat van de twee 'oudjes' in de fractie Joekes en Por- teijne de laatste verdween. „Men wilde de oudste garde niet helemaal de nekslag geven en dus ben ik toen door het hoofd bestuur op de lijst opgekrikt", zegt Joe kes. Dat is er deze keer niet van gekomen, want Joekes reikt na het rondje hoofdbe stuur niet verder dan een 38ste plaats. De suggestie van een strafexpeditie dringt zich aan de toeschouwer op. Joe kes antwoordt verrassend: „Ik voel me niet slecht behandeld". Maar mocht hij dan niet een betere kandidatuur ver wachten? Het woord verwachten büjkt aan Joekes wel besteed voor een verhan deling over de waarde van dit woord. „Ik verwacht nooit wat. Ik heb voor mezelf niet gezegd; ik moet hoger eindigen dan X en lager dan Y. Maar ondanks alle weerstand die er tegen mijn kandidatuur bestaat moet ik wel constateren dat ik wel op de lijst terecht ben gekomen. Be denkt U zich daarbij dat ik niet op de üjst van 8 van 19 kamercentrales terecht ben gekomen". Nog een poging dan: Een 38ste plaats is voor de VVD een onverkiesbare plaats, op de PvdA-lijst zou het wat meer zeker heid bieden. Joekes: „De prijs van dat laatste zou ik er overigens nooit voor willen betalen. Maar, het is duidelijk. Ik kom niet met een in de Kamer bij de verkiezingen. Dat kan alleen na een kabinetsformatie met de WD. Daarover ben ik trouwens nog niet zó somber. In het verleden waren er tal van gelegenheden dat een regerings partij een half jaar vóór de verkiezingen er slecht voor stond". De WD'er weet ervan mee te praten want een dergelijke gang maakte de par tij bij de verkiezingen van 1981. Die be loofden een slechte uitkomst te geven, terwijl in werkelijkheid de schade voor de toenmalige regeringspartij onder lei ding van Wiegel reuze meeviel. De schade moet voor de liberalen ko mend jaar heel wat meer meevallen wil Joekes nog een periode aan zijn politieke loopbaan vastknopen. Toch wil hij van afscheid nog niet spreken. „De draaiin gen van het noodlot zijn nimmer te door zien. Dat heb ik wel geleerd". _/EN BARRE voettq weken door Afghaans oorlogsgebied, over 5.C hoge bergpassen. Nach grensoverschrijdingen 'wakend oog' van zwaa militairen. Bombarden aardbeving. Maandenl ingesneeuwd zitten in berggehucht. De Bredase arts Rola pas terug van een verbl maanden in Afghanista werkte daar onder prin omstandigheden onder Afghaanse bevolking e| Wat beweegt iemand el van zijn bed en notabei vuurlinie vrijwilligerswl verrichten? Hier volgt D in „AAN DE ene ka culturen mij naar i lisme een rol. Hie| groot tekort aan snel gemaakt." Voordat Roland Sn besloot naar Afghanis! al in verschillende Afiï werkt. Hij was dus al I werk in een ontv weken nadat hij met sen zonder Grenzen'I had opgenomen, zati Franse artsen en ven vliegtuig naar Karach Wie Afghanistan zonder dat de Russeil ben doet dat via Pakia taans-Afghaanse greij Pakistan een hoge ghaanse vluchtelingen kampen vormen een! Afghanistan. Roland! moeizaam het is om ir Afghaans verzet door „We zijn in Pakist grensplaats Peshawar I je de kantoren van dj ghaanse verzetsgroepj dien'. Naast veel ver het er van joumalisteil en mensen van hulpoij Onze medische equ] tact getreden met eei de Jamiat. Vergezeld den van deze groep zil 20 paarden, beladen i te voet de grens over) zijn we de Afghaanse j lings gepasseerd". „Drie weken duurl door het besneeuwde f den vooral 's nachts f dreiging van Russisch! gen te groot is. On| 2.000 meter hoogte bezaaid met kleine d] die dorpen hebben opend. De natuur, dj daar zo mooi, de stiltq dig dat je bijna zou oorlog woedt. Helaal vaak genoeg met diel teerd worden". In 1983 is een Fran stan door de Russen showproces als spion I nen veroordeeld tot aq straf. Ben je je destijd j wust geweest? „Jazeker, er kleven gevaarlijke kanten aaj ming. Maar omdat onze organisatie, zen', ook zonder kle ruggekomen, had ik in. Daarbij zaten wl door de Moedjahedie leerd berggebied. Om zijn we wel enkele ma verhuisd". „Het nieuws dat zich in het gebied hac namelijk als een lof Vaak komt zo'n beric kringen terecht. Dat een patiënt met een verwezen naar het rej een nabijgelegen stad het door de Russe kwam de patiënt bij i de groeten overbren artsen in zijn dorp. Z van onze komst af. Die gevangengeno trouwens door de 1 om in ruil voor stra de televisie te verkla CIA werkte. Onder d opinie in het Westen ten. De Russen hebb schuwd dat de vol journalist of arts - d worden gefusilleerd"

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 26