Derby op een laag pitje
4 Geen laffe Belgen meer'
'Ik was fout
\LE0 BEENHAKKER BLIJ MET KLEINE NEDERLAAG
'Er was geen paniek'
nONDERDAG 17 OKTOBER 1985
ORANJE MOREEL WINNAAR MET EEN MAN MINDER
BRUSSEL - De opluchting over het voorko
men van een regelrechte afgang was zo groot,
dat de deur van de Nederlandse kleedkamer in
het Constant Vandenstock-stadion gister
avond al na enkele minuten wagenwijd open
zwaaide.
Overwinning
nr. 38 voor België
Cruijff: 'Complimenten'
Komedie
Zijkanten
Onmacht
Gewend
BELGISCHE BONDSCOACH GUY THIJS:
Niet best
Les
Stom
WIM KIEFT:
AANVOERDER WIJNSTEKERS
Geen problemen
met supporters
DE 8TEM-S
IjoorTed van Leeuwen
IjjUSSEL - De deur naar Me-
1(10 blijft voor het Nederlands
Lltal <>P een kier. Gisteren
Ljloor Oranje de eerste van
L twee kwalifikatiewedstrij-
LD tegen België in Brussel
loet 1-0.
I Maar het is niet alleen de
Issrge die overwonnen moet
Iworden. Vooral het feit dat
■Oranje het op 20 november
Ijinder de aanvallers Kieft en
|t'jn Basten zal moeten doen,
Li een zwaarwegend aspekt
Lorden.
Ha een derby, die op een
pitje werd afgewerkt,
i,rïiet Oranje als een over-
Itinnaar het Constant Van-
Lnstock-stadion. En in mo-
IW1 opzicht was dat ook zo,
|»ant bijna een hele wedstrijd
Let tien man spelen, is geen
Itleinigheid. Anderzijds vielen
|e Belgen in aanvallend op
licht zwaar tegen. Verdedigen
lshun kracht en vandaar dat
Joranje de geringe marge ten
nog lang niet gerust
leeft te zijn op een ruime
Lore in return, te meer daar
lie Belgen het countervoetbal
Linde finesses beheersen.
Zelden zal de derby der
Lage Landen zo geladen zijn
geweest als de 104e, die giste
ren in het bomvolle Ander-
lechtstadion gespeeld werd.
De enorme belangen die er op
het spel stonden en de langdu
rige trainingskampen waarin
beide ploegen vertoefd had
den, droegen bij tot een ge
spannen sfeer binnen de lij
nen.
Wat Kieft deed, was dom.
Kieft had, als speler in de Ita
liaanse competitie, op de
hoogte moeten zijn van de re
putatie van deze arbiter.
Pietro D'Elia is gevreesd in
eigen land. In de zeven jaren
dat hij in Italië op het hoogste
niveau fluit, heeft de meubel-
handelaar annex politicus al
25 rode kaarten uitgedeeld. Bij
FC Porto gaf hij al na luttele
seconden een gele kaart aan
Silooy.
Kieft's vertrek betekende
niet alleen een gigantische
aanslag op het moreel van het
gespannen Oranje-team, maar
haalde bovendien een fikse
streep door de offensieve
plannen van het technisch duo
BeenhakkerMichels. Na we
ken van piekeren had het il
lustere tweetal zich het hoofd
bijkans gebroken over het
vraagstuk aan te vallen of te
verdedigen. Het duo wilde
aanvallen, maar moest gas te
rug nemen toen Kieft van het
'plein' verdween.
Tegen de numerieke over
macht probeerden de Oranje
hemden er wel uit te komen,
maar België is een veel te ge
routineerd team om zich te la
ten verrassen. Bovendien
speelden de Nederlanders te
onnauwkeurig om de bal over
grote afstanden te verplaat
sen.
Daarnaast bleken de Belgen
ook individueel sterker. Ceu-
lemans was doorgaans beter
dan Rijkaard en Vercauteren
liet Wijnstekers nogal eens
staan. Als de Belgische links
half naar rechts uitweek, dan
bleef Oranje's aanvoerder aan
de inmiddels lege flank ge
kluisterd. Vanaf rechts had
Vercauteren Ceulemans al
eens een scherpe kans gebo
den, maar in de 20ste minuut
legde hij het 4500 man grote
Oranje-legioen het zwijgen op
met een draaiend schot van 25
meter. Voor Van Breukelen
kwam de bal als een complete
verrassing: 1-0.
De Belgen bleven ook nadat
ruggesteuntje in hun gedul
dige tactiek volharden, in de
veronderstelling dat de onder
bezette Hollandse muur toch
wel zou bezwijken. Een laf
heid die hen duur te staan
kwam.
Oranje greep - net als de
Belgen overigens - af en toe
naar sinistere middelen, maar
D'Elia hield de partij strak in
de hand. België heerste uiter-
Het beslissende moment. Van Breukelen gaat te laat naar de hoek om het afstandsschot van
Vercauteren te keren. - fotoanp.
aard en Nederland leefde op
sporadische uitvallen. Pfaff in
het Belgische doel bleef echter
vrijwel werkloos.
Ondanks het Belgische
overwicht kreeg zijn collega
T26 PAGINA SPORT 1
Van Breukelen ook weinig
werk op te knappen, omndat
de Oranje-defensie in de lucht
heer en meester was tegen
Vandenbergh en Claesen. Al
leen het opkomen van stopper
Grün en rechtsback Gerets le
verden problemen op, maar li
bero Van de Korput bleek over
een scherp spelinzicht te be
schikken. Pas halverwege de
tweede helft nam de Belgische
bondscoach Thijs meer risico
door met Czerniatinsky voor
verdediger Grün een extra
aanvalskracht in het veld te
brengen.
Maar ook met 'Czernia' ble
ken de Belgen aanvallend
nauwelijks in staat een vuist
te maken. De geniale invallen
van de geblesseerde Scifo wer
den node gemist.
België - Nederland 1-0 (1-0). 20. Vercau
teren 1-0. Scheidsrechter: d'Elia (Ita).
Toeschouwers: 36.300: Rode kaart: Kieft
(Ned). Gele kaart: Frank Vander Eist
(Bel). Vercauteren (Bel) en Van Basten
(Ned).
België: Pfaff; Gerets. Grun 68. Czernia
tinsky), Frank Vanderelst en Renquin;
Leo Vanderelst, Vandereycken, Ceule
mans en Vercauteren; Claesen en Van
denbergh.
Nederland: Van Breukelen; Wijnstekers,
Spelbos, Van de Korput en Van Tiggelen;
Gullit (85. Ophof), Rijkaard, Van de
Kerkhof en De Wit (87. Tahamata); Van
Basten en Kieft
;els met broodverkoop.
geldig t/m 23/10/1985.
Nederland kan trots zijn'
Door Bert Willemsen
Het bescheiden verlies tegen de Belgen werd met
opluchting en vreugde begroet.
Drukte in het Nederlands strafschopgebied. Spelbos contra Vandenbergh. Ceulemans, Rijk-
wrd en Van de Korput kijken gespannen toe. - fotodestem/johanvangurp.
Van onze sportredactie
BRUSSEL - In de 114 derbies
Ier lage landen heeft Neder-
'ead zijn voorsprong in ge
wonnen wedstrijden woens-
toe met één zien verminderen.
Het Belgisch elftal kwam
foor de 1-0 in Brussel tot de
®ste overwinning. Nederland
foeft al 52 keer gewonnen.
Vierentwintig keer kwam er
gelijkspel op het score
ford. In doelcijfers leidt
franje na woensdag met 58
óffers voorsprong: 260-202.
De 69ste interland van Bel-
Sè onder leiding van Guy
"djs betekende de 32ste zege
foor de oud-international. De
«■jarige Antwerpenaar
eidde woensdag voor de der-
uende achtereenvolgende keer
sinds 1979 zijn elftal naar de
overwinning in een kwalifica-
®duel voor de twee grote
voetbaltoernooien, de Euro-
teen wereldtitelstrijd.
Van onze sportredactie
BRUSSEL - Johan Cruijff, de technisch directeur van Ajax, was
onder de indruk van de karaktervolle prestatie van de tien Ne
derlanders in het Astrid-park.
„Voor het verdedigen met tien man moet ik ze een compliment
geven. Het was goed georganiseerd. Er werd keihard gewerkt.
Je kunt in de gegeven situatie ook niet veel anders. Je weet, dat
de Belgen zwak zijn in de kleine ruimte. Als ze dan aandringen,
moet je het zo spelen als is gedaan. Misschien had Nederland bij
de uitbraken en de vrije trappen op de andere helft misschien
iets meer mankracht naar voren kunnen brengen. Maar de klus
was op zich al moeilijk genoeg. En het elftal heeft die behoorijk
geklaard."
„Nog nooit in mijn carrière
ben ik blij geweest met een 1-0
nederlaag, maar vanavond is
dat het geval", lachte Leo
Beenhakker te midden van
alle drukte. „We zijn overeind
gebleven op karakter en men
taliteit Voor mij is dit resul
taat een morele overwinning."
De bondscoach werd door
twijfels overvallen op het mo
ment dat Kieft het veld moest
ruimen. „Op zo'n ogenblik valt
alle voorbereiding in duigen.
Alle plannen kun je vergeten.
Je vraagt je dan af hoe de
ploeg onder die omstandighe
den overeind blijft. Nou,
iedereen heeft kunnen zien
hoe goed dat gebeurd is. Met
tien man heeft het team er nog
een schepje bovenop gedaan.
Ik denk dat heel Nederland
trots kan zijn op dit elftal. Te
gen Hongarije hebben de jon
gens het onderste uit de kan
gehaald, en nu gebeurde dit
weer. Geweldig met hoeveel
werklust er werd gestreden."
Van onze sportredactie
BRUSSEL-Even leek de botsing tussen Kieft en Vercauteren een
vervolg te krijgen. In de slotfase van de wedstrijd tuimelde de
Belgische invaller Czerniatinsky tegen het gras met Willy van de
kerkhof in zijn onmiddelijke nabijheid. Nog een rode kaart?
„Welnee", lachte van de Kerkhof, „Daar ben ik geen moment
bang voor gewest. Ik heb Czerniatinsky niet eens aangeraakt. Er
waren een paar plastic ballen op het veld gegooid en die Belg
dacht daar eerder bij te zijn dan ik. Dat lukte hem natuurlijk
niet. Daarop begon hij komedie te spelen, maar daar trapte de
scheidsrechter mooi niet in.
Het wegzenden van Kieft
noodzaakte Beenhakker tot
een aanpassing. Hij dirigeerde
van Basten naar de rechter
flank. „De zijkanten moesten
worden afgeschermd", ver
klaarde de bondscoach. „Dat
gebeurde goed met van Basten
en Wijnstekers op rechts, en
de Wit en Van de Kerkhof
links. Want hoe je het ook
wendt of keert, we kwamen
natuurlijk een man te kort.
Laat die vrije speler van de
Belgen dan maar door het
midden komen. Daar ving
Gullit de eerst stroom op en
hadden we ook nog van de
Korput achter de hand.
Die opzet slaagde uitste
kend, want de Belgen liepen
zich regelmatig vast in de
trechter. Bovendien ontbrak
hen aan de zijkanten vol
doende ruimte. De onmacht en
het gebrek aan durf bij de Bel
gische formatie speelden na
tuurlijk ook een belangrijke
rol. Beenhakker kon het niet
laten een schimpscheut in de
richting van de tegenstander
uit te delen. „Wat een gestun
tel was dat bij de Belgen. Als
ik toch zie hoe laat Grun ver
vangen werd door Czernia
tinsky. Nou, ik had er direkt
een extra aanvaller in plaats
van een verdediger ingegooid.
Heel lang hebben onze twee
aanvallers vier tegenstanders
aan zich gebonden. En ga
maar na, de Belgen hebben
toch geen echte uitgespeelde
kans gehad."
Over de rode kaart van'
Kieft was Beenhakker beslist.
„Daar viel niets op aan te mer
ken. Bij de wedstrijd Porto-
Ajax vond ik D'Elia een thuis-
fluiter, maar nu heeft hij het
goed gedaan. Ik begrijp alleen
niet hoe Kieft zo iets heeft
kunnen gebeuren. Die speelt
in de hardste competitie ter
wereld en is toch wat gewend,
zou je zo denken."
Beenhakker was in een
rooskleurige stemming. Ook
de onvermijdelijke absentie
van Kieft en van Basten in de
return over vijf weken kon
zijn humeur niet bederven.
„Daar ga ik pas morgen over
nadenken", zei hij.
Door Chris van Nijnatten
BRUSSEL - De vooraf vooral
de Nederlandse media
kritiek op de veelal de-
fflsieve wedstrijden van de
Bode Duivels moet de Belgen
erg hoog gezeteq hebben,
a de gewonnen derby kon de
™|6ische bondscoach Guy
Ju het niet laten zijn gram
"kalen.
»Nu kunnen ze in Nederland
Diet meer van laffe Bel-
spreken. Oranje heeft la
aien dat ze ook verdedi-
kan spelen en tergend
- Jam de bal kan doen
foidgaan".
np?J? de vraaS aan de win-
in a coach, of een rode kaart
u eerste minuten geen de-
tee tactiek rechtvaardigt,
«mis maar half toe: „Een
schi van wn 'man is mis-
u'en een geldig excuus,
vergis u niet. het is zeker
leen
voordeel om tegen tien
w spelen. We moesten
ven S{fe<^ °P onza hoede blij-
De laatste 25 minuten
hebben we zelfs consequent
drie man achtergehouden."
Thijs toonde zich maar ma
tig tevreden met de 1-0. „Zo'n
uitslag is niet best. Met een
goal meer was ik dik tevreden
geweest, maar goed, wat ook
belangrijk is, Nederland heeft
niet gescoord. Als we nu in
Rotterdam snel een doelpunt
maken, zien ze daarna in de
Kuip een België zoals Oranje
vanavond speelde."
De mededeling dat het Ne
derlands elftal in Rotterdam
in ieder geval niet beschikt
over Wim Kieft en Marco van
Basten (vanwege de ver
wachte schorsingen), bracht
Thijs niet in mildere stem
ming: „Nederland heeft meer
goede spitsen."
In de drukbevolkte kleedka
mer van de Belgen lieten zich,
vreemd genoeg, maar weinig
blije gezichten zien. Aleen Eric
Gerets stopte zijn vreugde niet
onder stoelen of banken. „Na
tuurlijk ben ik blij met 1-0. Al
vermoed ik dat de Hollanders
er ook mee in hun sas zijn. We
hebben echter een belangrijke
winst geboekt: In Nederland
mogen ze ons nooit meer als te
defensief afschilderen. Wat
betreft hebben ze ons van
avond een les gegeven. Okay
wij zijn in de tweede helft ook
niet voluit gegaan. Dat kwam
doordat we voelden dat ons
spel niet lekker liep. In dat ge
val kun je beter geen risico's
nemen, anders ga je nog de
boot in."
De 'matchwinner' van de
Belgen, Frank Vercauteren,
hij maakte het doelpunt en
provoceerde Wim Kieft de
wedstrijd uit, was kort over
het incident met de spits van
Pisa: „Ik maakte een tackle en
raakte daarbij zijn voet. Kieft
sloeg me toen en dat is stom in
zo'n belangrijke internatio
nale wedstrijd. Ik kan niet
zeggen dat ik het leuk vond
dat hij van het plein moest"
De Anderlechter bleek een
van de weinigen in het Belgi
sche kamp, die begrip op
bracht voor Oranje's spel. „Ja,
ze speelden sterk defensief.
Maar wat moesten ze anders?
In Rotterdam zal het anders
zijn. Spelen Van Basten en
Kieft niet? Dan zal ik zeker
Peter Houtman tegenkomen."
René Vandereycken, de
grote motor op het middenveld
van België, had vooraf voor de
1-0 van Brussel getekend.
„Maar achteraf ben ik toch
ontevreden. We hadden dit
karwei moeten afmaken.
Maar wij hebben geen ploeg
om zo'n situatie uit te buiten,
te killen. In het strafschopge
bied is het bovendien even
druk als anders. Daar maakt
dat verschil van die ene speler
niet uit", aldus de 45-voudige
international, die zonder per
soonlijke tegenstander in bal
bezit voortdurend het hele
veld kon oversteken.
nr
-«#
Wim Kieft kijkt toe. Pas na de rust durfde Kieft de kleedkamer te verlaten en ver
scholen tussen het publiek een blikte werpen op het duel. - foto de stem/johan van gurp
Van onze sportredactie
BRUSSEL - Na precies drie minuten en
vijftien seconden viel het doek voor Wim
Kieft. De strubbeling met Frank Vercaute
ren en de daaruit voortvloeiende rode
kaart, ogenblikkelijk verstrekt door de
strenge Napolitaan D'Elia, dwongen de
blonde Oranje-aanvaller tot een roemloze
aftocht naar de kleedkamer.
„Hoe heb ik zo dom kunnen zijn", vroeg
hij zich daar in alle eenzaamheid af. „Hoe
heeft me dit kunnen gebeuren.?"
Aangeslagen haalde Wim Kieft het fatale
moment nog eens terug in zijn gedachten:
„Vercauteren schopte me tegen de knie en
ik reageerde door hem met de vlakke hand
in het gezicht weg te duwen. Stom natuur
lijk, ik begrijp er nog niets van. Ik was fout.
Duw ik die Belg tegen zijn borst, dan doet
de scheidsrechter waarschijnlijk niets."
Voor de aftrap schudde Kieft vriendelijk
de handen van D'Elia en diens assistenten.
Zij kennen elkaar uit het Italiaanse voetbal.
Kieft: „Dat die scheidsrechter een Italiaan
is, maakt niets uit. Een andere arbiter had
waarschijnlijk hetzelfde gedaan. Ik kan ook
niet zeggen dat de rode kaart onterecht
was. D'Elia zal de spelregels wel kennen."
En weer vroeg Wim Kieft zich af hoe hij
zo had kunnen reageren. „Ik begrijp het
werkelijk niet. Wat provoceren betreft, ben
ik toch wel wat gewend. Nog nooit ben ik
erin getrapt, nog nooit heb ik een rode kaart
gekregen. En uitgerekend nu, in zo'n be
langrijke wedstrijd, ga ik in de fout. Voor
mezelf is het natuurlijk niet leuk, maar
voor de ploeg vind ik het nog veel erger. Die
jongens moesten met tien man verder."
Aan een sigaret trekkend zocht Kieft te
vergeefs naar de oorzaak van zijn black out.
„Ik was voor deze wedstrijd niet meer ge
spannen dan normaal, daar heeft het dus
ook niet aan gelegen."
Tenslotte gaf hij de pogingen tot zelfon
derzoek op en bleef gedurende de eerste
helft berouwvol in de kleedkamer zitten.
Tijdens de rust stelde Kieft zich 'verdekt' op
in een hoekje. „Nee, niemand heeft iets over
die rode kaart gezegd", verzuchtte hij op
weg naar de dug out om de tweede helft te
volgen. „Gelukkig maar."
Van onze sportredactie
BRUSSEL - Ofschoon een 1-0
nederlaag in een uitwedstrijd
een pront resultaat lijkt, was
er gisteren geen Nederlandse
speler te vinden die al over
tuigd was van de kwalifikatie
voor Mexico.
„Het wordt zwaar", ver
tolkte Frank Rijkaard de alge
meen heersende mening. „We
weten nu wat de Belgen aan
vallend kunnen, dat is niet al
te veel. Maar in Rotterdam
moeten wij scoren, dus aan
vallen en kunnen zij counte
ren, hun ideale spel. Ik be
greep niet dat België zo lang
bleef afwachten. Vander
eycken was een vrije man,
maar hij schoof pas laat in de
wedstrijd op. België bleef te
lang achter, zij waren bang."
Marco van Basten, die zijn
tweede gele kaart incasseerde,
kon het nog steeds niet begrij
pen. De Ajacied: „Ik snapte er
werkelijk niets van. Ik nam
die vrije trap zo snel mogelijk,
dat doe ik altijd. Opeens trok
die man geel. In een gelijk ge
val gaf hij Vercauteren geen
kaart. De KNVB gaat nog wel
informeren naar de mogelijk
heid de zaak mondeling te la
ten behandelen, maar zelf re
ken ik nergens op. Het is jam
mer, meer niet."
„In de thuiswedstrijd zullen
we het moeilijk krijgen. Aan
vallend zijn de Belgen dan niet
zo sterk, maar in Rotterdam
gaan ze counteren, dat ligt hen
goed. Gisteren had ik toch wat
meer lef van ze verwacht. Ze
hielden in de achterhoede
steeds twee man over. Het is
me een raadsel, waarom ze
niemand opschoven."
Aanvoerder Ben Wijnste
kers: „Toen Kieft rood kreeg,
dacht ik, wat gebeurt er nou
toch allemaal. Maar er was
geen tijd om na te denken, we
moesten hard aanpakken. Gek
hè, ik heb al dagen het voorge
voel gehad, dat er snel iets zou
gebeuren, waardoor onze hele
aanvallende filosofie in het
water zou vallen. Een snelle
goal, of wat nu gebeurd is, een
rode kaart. Paniek was er niet,
we hebben zo hard mogelijk
gewerkt. Alleen na het ope
ningsdoelpunt was er even pa
niek."
„Wat we thuis moeten doen,
weet ik nog niet. Er is toch nog
genoeg materiaal achter de
hand. Houtman, van der Gijp
en Tahamata. Houtman is de
enige centrum-spits die me
goed genoeg lijkt. Van Loen
van FC Utrecht lijkt me nog
niet sterk genoeg. We moeien
in Rotterdam wel heel voor
zichtig spelen, dat is duide
lijk."
Van onze sportredactie
BRUSSEL - De eerste pre-
Mexicobotsing tussen België
en Nederland heeft op het veld
hardere botsingen opgeleverd
dan op de tribunes, waar de
supportersgroepen scherp ge
scheiden waren.
De Nederlandse groep,
voornamelijk geconcentreerd
achter het doel dat Van Breu
kelen na rust verdedigde, ge
droeg zich hoofdzakelijk als
supporter voor het elftal dat
die steun nodig had. Alleen
een Belgisch initiatief in de
rust, leidde tot een wat speelse
verstoring van de strijd. In de
rust werd een honderdtal
plastic ballen de tribune inge
schoten, uit de Nederlandse
hoek kwamen de meeste terug
op het veld toen ook de Belgen
nadrukkelijk probeerden de
echte bal ook zo veel mogelijk
in de buurt van Van Breuke
len te houden.
Scheidsrechter d'Elia had
aan een paar kleine onderbre
kingen voldoende om het veld
schoon te krijgen. De Neder
landers zongen uit volle borst:
'Oh, wat zijn die Belgen dom',
uiting gevend aan hun onbe
grip stoormateriaal voor de
strijd gratis beschikbaar te
stellen.
