6 Eigenlijk zouden wij voedsel uit
Derde Wereld moeten 9
RIET UI
EG pakt
Den Haa£
Weer bei
Snoekbaarsals viswaterbeheerder?
SffULTZ 0
PROF. DE HOOGH LAAKT OPVOEREN OVERSCHOTTEN
Wereidvoedseidag
WOENSDAG 16 OKTOBER 1985
EXTRA OP WOENSDAG=
Beperking
Voedselexport
Twee vliegen
Spanje en Den
Uyl: 1975
Overschotten
Weggedrukt
Kinder
postzegels
Grens sluiten
W ereldregering
Signaal
Kinderpostzegels
HENGEL.
RUBRIEK
WOENSDAG 16 OKTOt
STRENGERE
VANWEGE AANSC
T11 PAGINA 4
Door Louis van de Geijn
„HET HONGERPRO-
BLEEM is uiteindelijk
een armoedeprobleem.
Om aan je trekken te
komen, moet je koop
kracht hebben. De hon
gerenden in de wereld
hebben op de lange ter
mijn alleen maar belang
bij een eigen bestaans
basis, een rol in hun
eigen economie, een
functie waarvoor ze be
loond worden".
Prof. De Hoogh probeert uit
te leggen hoe het kan dat in de
armste landen één op de vier
mensen ernstig ondervoed is
terwijl de wereld in staat is
een veelvoud van het voedsel
voort te brengen dat nu nodig
is.
In 1979 publiceerde de Wa-
geningse hoogleraar samen
met drie anderen een studie
waarin zij tot de conclusie
kwamen dat de voedselpro-
duktie in principe tot het vijf-
entwintigvoudige kon worden
opgevoerd.
De Hoogh: „Dat maximum
haal je natuurlijk nooit. Wat
wij duidelijk wilden maken,
was dat de natuur niet de
grenzen stelt. Dat was overi
gens wel tegen het zere been
van de Club van Rome. Die
zag de honger als de voorbode
van de grote catastrofe. Wij
wilden duidelijk maken: hon
ger is een kwestie van armoe
de, van verdeling, niet van
eindigheid van de natuurlijke
bronnen."
Is dat inzicht eenmaal aan
vaard, dan wordt ook duide
lijk dat de oplossing niet ligt in
het opvoeren van de voedsel-
produktie, maar in politieke
en sociaal-economische maat
regelen.
Als prof. De Hoogh bij dat
hoofdstuk belandt, veront
schuldigt hij zich bij voorbaat
voor een eventuele overdosis
idealisme. Er zou een interna
tionale orde moeten komen
die, zoals dat op veel gebieden
in de nationale economie ook
gebeurt, de scherpe kanten
van de vrije markt slijpt. Een
beperking van de produktie in
de rijke exportlanden zou
daarbij voorop moeten staan.
Dat geeft de boeren in de arme
landen althans een kans.
Minder voedsel produceren
tegen de honger in de wereld?
„Dat klinkt gek, natuurlijk.
Ik spreek wel eens voor verga
deringen van boeren en als je
ze dan zoiets voorhoudt, wil
dat er niet zo gauw in. Het
strijdt met hun eigen belangen
als ondernemers, ook met hun
eigen waarde, ja. Terecht ont
lenen landbouwers een stuk
van hun zelfrespect aan het
feit dat ze werken aan heel
wezenlijke produktie"
„Maar als ik hen de boeren
in de derde wereld voorstel als
hun concurrenten en collega's,
die last hebben van alles wat
wij aan gesubsidieerde over
schotten afschuiven op hun
markten, dan is er meer be
grip".
Het zou eigenlijk zo moeten
zijn dat hoog ontwikkelde in
dustrielanden hun voedsel
grotendeels betrekken van
PAPIER^*2*
VOOR UW PEN
Dat de gemeente Amster
dam de strijd tegen de hon-
depoep heeft aangebonden
betekent niet alleen een hele
verbetering voor de proper
heid van de stad; maar de
Amsterdammers krijgen nu
daardoor op straat ook veel
meer tijd om op hun porte
monnee te letten.
St. Jansteen
J. Rottier
Het begin van uw artikel:
De Stem Commentaar:
'Welkome stimulans' van 11
oktober j.l. geeft bepaald
niet de gehele waarheid
weer. Ik haal de eerste 4 re
gels aan: 'Tien jaar geleden
nog maar protesteerden in
de Utrechtse straten, onze
premier voorop in de rol van
actieleider, duizenden Ne
derlanders tegen de laatste
gruwelijke stuiptrekkingen
van een stervende Franco',
'...onze premier voorop in de
landen waar ze het nog van de
landbouw moeten hebben. Dat
is niet het geval. De landen
van Noord-Amerika en van
West-Europa hebben zich de
laatste twintig jaar ontwik
keld tot de grootste voedselex-
porteurs van de wereld.
De Europese Gemeenschap,
die tot de jaren zestig nog veel
graan invoerde, is nu de derde
experteur van graan in de we
reld. In tien jaar tijd nam de
produktie toe van 96 miljoen
ton tot 150 miljoen ton. De op
brengst per hectare is in die
periode met 20% gestegen. Het
zelfde verhaal geldt voor zui
vel. Annie III geeft net zo veel
melk als twee van haar bet
overgrootmoeders.
De Europese landbouwpoli
tiek, die wirwar van verfijnde
prijs- en quotaregelingen, was
bedoeld als een poging tot be
heersing van de markt. Nu de
uitgaven in vijf jaar tijd zijn
verdubbeld tot ƒ50 miljard,
valt te constateren dat het
landbouwbeleid de inge
bouwde tendens tot overpro-
duktie in Europa alleen maar
heeft versterkt. Pas nu de wal
het schip keert en Europa geen
stuiver meer over heeft om
bijvoorbeeld een goed techno
logiebeleid op poten te zetten,
nu komen er ingrepen die hout
snijden. Zoals de superheffing
op melk. In plaats van met 4%
te groeien, is bijvoorbeeld de
Nederlandse zuivelproduktie
dit jaar 4% lager. Een trend
breuk, maar meer dan een be
gin is het nog niet.
De Europese politiek, stelt
prof. De Hoogh vast, is er niet
in geslaagd het 'opjaag-sys-
teem' in de landbouw te door
breken. Het resultaat is dat er
op dit moment in Europa 17
miljoen ton graan over is, dat
er 800.000 ton rundvlees in de
vrieshuizen ligt, dat er een
half miljoen ton magere melk
poeder en één miljoen ton (vier
miljard pakjes) boter opgesla
gen ligt. Overschotten die naar
de wereldmarkt worden ge
schoven tegen gesubsidieerde
prijzen.
„Amerikaanse boeren", al
dus prof. De Hoogh, „schelden
daarop omdat ze er pijn aan
hebben. Zij hebben een stem,
politieke macht. Zij kunnen
hun regering tot tegenmaatre
gelen oproepen. Maar de boe
ren in de derde wereld, die
minder aan de weg kunnen
timmeren dan hun collega's in
de Verenigde Staten, in
Nieuw-Zeeland of in Austra
lië, hebben er even veel last
van".
rol van actieleider...'. Ik
neem aan dat de heer Den
Uyl thans niet graag meer
herinnerd zou willen wor
den aan die septemberzater-
dag in 1975. Hij verkondigde
toen luid: 'Hun strijd is onze
strijd'. Mensen plegen snel
te vergeten, daarom: over
wie en over welke strijd had
de PvdA-voorman het nu
eigenlijk Het ging om Bas-
kische ETA-aanhangers, die
twee politie-agenten hadden
vermoord; het Franco-re
gime reageerde daarop met
de executie van vijf terroris
ten. Na het overlijden van
Franco werd Juan Carlos
koning, het regime liberali
seerde en uiteindelijk werd
Spanje een democratie. Den
Uyl blij maar... het moorden
van de ETA-terroristen gaat
tot op de huidige dag wél
door. 'Onze Joop' dacht in
1975 een rood etiket te kun
nen plakken op deze poli
tieke moordenaars; hij ver
giste zich deerlijk met de
kreet: 'Hun strijd is onze
strijd'.
Fijnaart
W.G. Brandenburg
Met stomme verbazing heb
ik de ingezonden brief gele
zen van W. de Swart over de
besteding van de opbrengst
van kinderpostzegels. Zon
der enig argument wordt
EEN half miljard wereldburgers hebben vandaag
niet genoeg te eten. De Europese Gemeenschap
geeft dit jaar ongeveer 50 miljard uit om bergen
granen, suiker, vlees en zuivelprodukten uit de
markt te nemen.
In dat contrast lijkt de oplossing voor het grij
pen te liggen: verscheep ons overschot naar
ginds en de honger is de wereld uit.
Nee, zeggen mensen die daar langer over na
gedacht hebben. Om een eind te maken aan de
honger moet de Europese en de Amerikaanse
boer juist minder gaan verbouwen.
Vandaag is het Wereidvoedseidag, is eeh mo
ment voor bezinning op deze verwarrende toe
stand. Onze verslaggever sprak over dit onder
werp met prof. dr. ir. J. de Hoogh, hoogleraar al
gemene agrarische economie aan de Landbouw
hogeschool in Wageningen.
Die Europese overschotten
(maar ook Amerikaanse,
vooral graan) hebben tot ge
volg dat de arme boeren op het
platteland van Afrika of Zuid-
Amerika van de markt wor
den gedrukt. De koopkrach
tige bovenlaag van de stadsbe
volking in die landen eet lie
ver tarwebrood, gebakken van
goedkoop geïmporteerd graan,
dan 'primitieve' maïskoeken
van eigen bodem.
„Wij zuigen dat beetje koop
kracht in die landen weg met
onze subsidies en onze koop
waardige produkten", zegt De
Hoogh. Meer graan, suiker en
melk produceren vergroot de
overschotten, drukt de prijzen
op de wereldmarkt verder en
stoot de arme boeren in Azië
en Afrika nog meer brood uit
de mond. Anders gezegd: min
der eten helpt niet. Het is mis
schien wel gezond voor de vet-
zuchtige Europeaan en goed
voor ons milieu, maar het
helpt de arme Afrikaan geen
zier als daardoor slechts de
overschotten groeien.
Arme landen zouden hun
markten voor landbouw-im-
porten moeten sluiten, meent
prof. De Hoogh. Een gewaagde
stelling, nu er algemeen wordt
gewaarschuwd tegen protec
tie, tegen het afsluiten van
markten, omdat daarmee de
hele wereldhandel in gevaar
wordt gebracht.
„Zo lang wij bezig zijn hun
markten te veroveren met
subsidies, met onze wervende
kracht, zo lang dat ten koste
gaat van de ontwikkeling van
hun eigen landbouw, zouden
zij er goed aan doen zich dan
maar te verweren door de
grenzen dicht te doen en hun
eigen markt in bescherming te
nemen tegen het overmatige
aanbod uit het westen."
Dat is gemakkelijker gezegd
dan gedaan. De meeste ont
wikkelingslanden hebben niet
zo veel ambtenaren om zo'n
beleid, éls dat al wordt geko
zen, uit te voeren. En als het
effect van de importstop is, dat
de prijzen voor eigen produk
ten omhoog gaan, is het ge
vaar van verzet, met name in
de steden, levensgroot.
Prof. De Hoogh is daarom
voorstander van ontwikke
lingshulp in een vorm die de
overheden in staat stelt een
prijspolitiek te voeren die de
eigen landbouw begunstigt
zonder dat de bevolking in op
stand komt. „Misschien heb je
wel twintig jaar nodig om zo
een doorbraak te krijgen.
Maar nu zitten die landen op
een dood punt. Ze hebben niet
De Westerse overschotten hebben tot gevolg dat de arme
boeren op het platteland van Afrika of Zuid-Amerika van
de markt worden gedrukt. - foto sepa
kon opleggen om de derde we
reld tot ontwikkeling te bren
gen".
„Maar als het alleen van
onze goede wil en van die an
derhalve procent van ons na
tionaal inkomen moet gebeu
ren, ben ik niet optimistisch.
En zo lang we die raketjes nog
zo tegenover elkaar hebben
staan
Misschien moet er eerst een
zware crisis komen, een loute
rend conflict?
„We gaan meestal pas tot
actie over als één probleem
ons te na komt. We zijn pas
aan een milieubeleid gaan
werken toen we die gifbelten
naast onze deur aantroffen. Zo
lang de honger nog zo ver weg
is, gebeurt er denk ik niet zo
veel. Maar de kans bestaat na
tuurlijk dat landen of groepen
van de bevolking daar het niet
meer pikken en ons gaan be
dreigen. Ik hoop het niet, maar
misschien is dat de enige ma
nier om ons ertoe te brengen
de bakens te verzetten".
de middelen om hun landbouw
tot ontwikkeling te brengen,
terwijl dat toch de voor
waarde is voor groei".
Overigens heeft de huidige
betalingscrisis in dat opzicht
ook een heilzame kant. „Veel
regeringen in ontwikkelings
landen remmen nu noodge
dwongen de voedselimporten
af, doodeenvoudig omdat ze de
rekening niet meer kunnen
betalen. Tegelijk komen zij tot
het besef dat ze jarenlang hun
eigen landbouw hebben ver
waarloosd. In veel had men
het eigen achterland uit het
oog verloren, oriënteerde men
zich te veel op het buitenland,
op het westen".
De Hoogh is geen optimist,
al probeert hij oog te hebben
voor positieve signalen. „Je
wordt er best wel eens moede
loos van als je ziet hoe moei
zaam het allemaal gaat. Op de
lange termijn zou eigenlijk al
leen een soort wereldregering
de problemen kunnen oplos
sen. Misschien wordt de schaal
van onze solidariteit langzaam
groter. Tenslotte was er vijf
honderd jaar geleden ook geen
sprake van dat Limburg er
iets mee te maken had als er in
Groningen wat aan de hand
was. We vinden het nu al weer
meer acceptabel dat wij in Ne
derland mee opdraaien voor
de zorgen van Zuid-Italië of
Portugal".
„Je ziet die blik van de soli
dariteit toch geleidelijk
groeien. Uiteindelijk zouden
de grenzen van de solidariteit
moeten samenvallen met de
grenzen van de wereld. Er zou
een gezag moeten komen dat
de rijke landen belastingen
De Hoogh zit niet bij de
pakken neer. De verandering,
betoogt hij, moet beginnen bij
de mensen. Door bewustwor
ding kan een basis worden ge
legd. „Neem zo'n actie als 'Eén
voor Afrika'. Natuurlijk, een
druppel op de gloeiende plaat.
Maar als manifestatie van het
gevoel 'zo még het niet verder
gaan' toch niet mis te ver
staan. De politici moeten daar
toch van leren. Als hun ach
terban zo'n signaal geeft, moe
ten zij toch aan verandering
gaan werken. Want de respons
op zo'n actie is toch een
schreeuw van: zo kan het niet
langer?"
In mijn buurt woont ene
Mister R.J. Edmonds.
Zijn vrouw is een
serse en lid van het Fransta
lige damesclubje van
mijn eigen echtgeno
te. Die meneer Ed
monds heeft hier
enorm veel gezag.
Werd in het Engels
nog een onder
scheid gemaakt tus
sen de beleefdheids
vorm u en het gewone
jij, dan zou je hem met u aan
spreken.
Want R.J. Edmonds is secre
taris van Boodle's, Londens
beste traditionele „gentlemen's
club". Boodle's leden betalen
momenteel een jaarlijkse contri
butie van 345 pond. Dat is meer
dan de periodieke bijdrage die
door om het even welke andere
Londense club wordt gevraagd.
Voor het privilegie van Boodle's
lidmaatschap tellen nieuwelin
gen bovendien het eenmalige
bedrag van 300 pond neer. Maar
als Mister Edmonds iets over je
weet dat een tikkeltje ongunstig
is en hij verklapt het aan Bood
le's bestuur, dan kom je er niet
in.
Lidmaatschap van een echte
„gentlemen's club" hangt min
der af van je goed gedrag en ze
den dan van je standing in de
maatschappij. Je mag je ma-
itresse op straat hebben gezet en
je vrouw en kinderen veel on
recht aangedaan hebben, maar
als twee sponsors van aanzien
het bestuur van de club vertellen
dat je een fidele kerel bent, die
bovendien veel centen en, wat
meer is, de nodige invloed heeft,
dan wordt je kandidatuur met
grote welwillendheid bekeken.
Hoewel de tijden sterk veran
derd zijn, telt Londen vandaag
de dag nog 40 echte, ouderwetse
„gentlemen's clubs." Het blijft
trouwens een waarheid als een
koe, dat de Engelse heer zijn
liefde voor andere levende we
zens in deze rangorde verdeelt:
zijn club komt eerst, dan volgen
zijn honden, daarna zijn paar
den, vervolgens zijn kinderen en
tot besluit zijn vrouw. Engeland
mag dan nieuwe wetten hebben,
die elkeen gelijke kansen geven,
en er mag in die natie ook een
vinnige feministische beweging
bedrijvig zijn, toch floreren de
„gentlemen's clubs" er tegen
woordig beter dan ooit.
Waaraan dat ligt, is niet
moeilijk te verklaren. De En
gelsman die vooruit wil komen
in het leven, heeft méér voor
spraak dan diploma's nodig.
Voor het soort bemiddeling dat
de Engelsen vooruit helpt, is een
goede club meestal het heste
adres. Clubleden vormen een
soort loge; zij helpen elkaar al
tijd.
Boodle's (28 St. James's
Street), waarvan mijn buurtbe
woner dus secretaris en terzelf-
dertijd manager is, werd gesticht
in 1762. Het is een apolitieke so
ciale club. Brooks's, eveneens op
St. James's Street (uitgesproken:
Saint Jamesses Street), is twee
jaar jonger en eveneens sociaal-
apolitiek. De Carlton (69 St. Ja
mes's Street) daarentegen trekt
prominente conservatieven aan.
Hij werd pas in 1832 gesticht en
heet de invloedrijkste, radicaal
ste, meest ultra-rechtse conser
vatieve club van de wereld te
zijn.
De Carlton telt ook een stel
bekende medici onder zijn le
den. Deze artsen grijpen vaak
hun kans aan om politieke me
deleden te beinvloeden betref
fende de manier waarop de
Britse Nationale Gezondheids
dienst moet worden gedreven.
De Reform (104-5 Pall Mali; ge
sticht in 1836) daarentegen is in
de eerste plaats een club van
Anglicaanse bisschoppen. Zijn
bibliotheek is naar verluidt de
beste in Londen na deze van het
befaamde British Museum.
Pratt's, op Park Place, is een
goedkope sociale club. Zijn ju
lijkse contributie ba'
slechts 100 pond en je
geen toetredingsgeld betal,
De eetkamer van Pratt's is g.
ter aan de kleine kant; ertu
nen maar 14 leden tegelijk dus
ren. Telkens wanneer 's avoft
een dame naar Pratt's
neert om te vragen of haar ecli
genoot van zins is nog lang
blijven plakken, antwoordt j
portier steevast: "Er zitten v#
avond geen getrouwde heren
de club, mevrouw."
De Gresham, in Abchi®)
Lane, serveert drinkbare, nitii
prijzige wijn en een voortreft
lijk koud buffet. De Savile,
Brook Street, is een apolitiek
sociale club die bitter weinig»
Gentlemen's club
Door Rogor Simons
Boodle's gelijkt en zelfs
daarmee wil worden vergelelta
De Caledonian, in Haft
Street, accepteert alleen Schots
leden. White's, ook in St. li
mes's en eveneens sociaal-apft
tiek, telt meer dan 140 leden va
de adelstand. Buck's, op CS
ford Street, werd na de
wereldoorlog gesticht voor jong
officieren van de cavalerie.
De Londense clubs zijn
hun leden comfortabele en rdi
tief goedkope hotel-restauiait
en café's. Zij kunnen er m
nachten, maaltijden en drankj
gebruiken en lekker luieren
de gemakkelijke fauteuils vt
hun ruime salons en bibliolk
ken. Grote clubs hebben wel!
man personeel. Zij worden dj
kundig gedreven door
nele hoteliers en restauratra
Vandaag de dag werken ze ti
den met verlies. De meeste ctó
verhuren trouwens geregeld ti
kamers en zalen aan zorgvuli
uitgekozen outsiders, die
feestjes organiseren. Dat bri
goed geld op. Praktisch geen
kele van de 40 Londense "g
lemen's clubs" heeft financill
problemen. De panden die
eigendom hebbent zijn goi
waard.
Sommige clubleden malt
wel eens van de gelegenheid g
bruik om elkaar onder de
te drinken. SJjr John Gave
destijds door zijn bloedeig
club aan de deur gezet omdat 1
op een avond „beestachtig dra
ken" was. Hoewel de mee
clubbesturen veel door de ffl
gers zien, vooral wanneet
pretmakers van adel zijn,
Sir John te ver gegaan. Hij ft
een duel op de degen gevocht
met een clubfauteuil, die i
tweegevecht nauwelijks over»
de.
De graaf van Carlisle gooi
ooit een vervelende kelner ta
het open raam van de Carta
Toen deze arme man jankei
van St. James's terugkeerde.nl
de graaf naar de ober: „Zetb
maar op mijn rekening!"
En dan vragen gewone®
sen zich af waarom prak®
aUe Londense „gentl
clubs" zich op St. James's
PaU MaU bevinden. Volgent
Londenaren is het ant«o°:
doodeenvoudig: omdat
Britse koningin, die vlakbij
Buckingham Palace
graag goede buren heeft
wool
nllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll1111"'
beweerd dat Sol Films een
links projekt is dat de jeugd
propageert hoe men het
beste de ouders en de maat
schappij kan ondermijnen.
Sol Films is kritisch; kri
tisch zijn is echter niet al
leen een linkse aktiviteit.
Het zou er slecht uitzien in
Nederland indien iedereen
kritiekloos zou zijn Sol
Films heeft o.a. projekten
gemaakt over: racisme,
echtscheiding en seksuali
teit. Is dit ondermijning van
het ouderlijk gezag en de
maatschappij? W. de Swart
is ongenuanceerd en kent
helaas het werk van Sol
Films niet!
Breda
Jeroen van de Noort
Bedankt, meneer W. de
Swart voor de informatie
dat SolFilms geld krijgt van
het comité Kinderzegels.
SolFilms leert iets anders
dan u veronderstelt: men
probeert kinderen/jong vol
wassenen kritisch te laten
denken. Van veel films en
t.v.-programma's, zoals bijv.
A-team en Knight Rider,
kan dat niet gezegd worden.
Ik heb de kinderen aan de'
deur gemist, maar zal attent
zijn op de stand met kinder
zegels op het postkantoor,
want naar mijn idee wordt
mijn geld GOED besteed.
Terheijden
Mevr. M. Koopman-Gijzen
SNOEKBAARS... veel
sportvissers vissen er graag
op. Niet zo verwonderlijk als
men weet dat snoekbaars
lekker is. Snoekbaarsfilet is
een exportartikel. Bovendien
is de snoekbaars al sinds vele
tientallen jaren in ons mi
lieu terecht gekomen en er
niet meer uit weg te denken.
Snoekbaarsvissers zijn daar
blij om, maar naar nu eerst
blijkt mogen viswaterbe
heerders ook niet ontevreden
zijn over de aanwezigheid
van snoekbaars. Immers het
aantal snoeken neemt in
onze wateren, weliswaar niet
spectaculair meer, maar toch
gestadig af. Het ontbreken
van paaimogelijkheden en
watervervuiling eisen daar
bij de grootste tol. Snoek
heeft tot taak, dat heeft moe
der natuur zo bedacht, om de
visstand, voornamelijk on
der de al wat grotere vissen,
te reguleren. Die taak kan de
snoek niet meer aan, van
daar de totale verbraseming
van ons viswater. Brasem
wordt immers niet (meer)
gegeten.
Kleine vis
De brasemstand moet in de
eerste levensmaanden wor
den aangepakt, zo blijkt uit
recente onderzoekingen van
■o.a. de O VB. De kans om de
brasemstand te reguleren
kan het beste worden waar
genomen als de brasem nog
in het speldaasstadium ver
keert. Daarna worden bra
sems al ras te groot om door
snoekbaars te worden gege
ten en komt de snoek aan de
beurt, die er helaas niet al
tijd in voldoende mate in
slaagt het teveel aan brasems
op te peuzelen. Het gevolg
daarvan is een verpaupe
rende brasemstand, teveel vis
in te weinig water, met daar
door het verdringen van an
dere vissoorten. Snoekbaars
slaagt er, blijkens proeven
door de ÓVB genomen, wél
in jonge brasems bijna in
zijn geheel uit bepaald water
te kunnen verwijderen. Een
zaak die ieder jaar weer te
rugkeert, want de aanwas
van brasems is enorm.
Kweek
De OVB (Organisatie ter
verbetering van het Binnen
water) heeft op dit gebied
een doorbraak weten te for
ceren. Men is er in geslaagd
een veel hoger rendement te
verkrijgen bij de kweek van
snoekbaars. Men kweek t
snoekbaars nu kunstmatig in
het duister. Stuksverlies kan
daardoor veel beter worden
voorkomen terwijl het
grootste winstpunt ligt in
het feit dat de kunstmatig
gekweekte snoekbaarzen een
groeivoorsprong hebben op
hun natuurlijke soortgeno
ten. Met andere woorden, de
OVB kan nu snoekbaarzen
leveren die precies groot ge
noeg zijn de jonge prooivis
op het juiste moment aan te
pakken. Dat is noodzakelijk
omdat de jonge snoeken
daartoe eenvoudig ontbre
ken. Snoekbaarsjes van 12
centimeter en daaromtrent
kunnen het witvisbroed uit
stekend aan. Of de snoek-
baarskweek een wapen tegen
de verbraseming zou kunnen
zijn, zullen praktijkproeven,
nu in gang op vijf natuur
lijke wateren, moeten uit
wijzen.
De onlangs te Prinsenbeek
gehouden snoekmanifestatie
werd door de organisators
een groot succes genoemd.
Ver over de honderd belang
stellenden konden kennis
nemen van allerlei zaken op
snoekgebied waarbij vooral
het vangen van grote snoe
ken in het middelpunt stond.
Een verrassend groot
bekende Nederlandse en b»j'
tenlandse hengelsporten-
feeën, waaronder Jan EgS^
Bertus Rozemeyer e.d. wis te"
het publiek te boeien. Sim*
vissen zit, samen met W
karperen, duidelijk weer
de lift nadat het een tip)
stil is geweest rond Esox. O1
minder goede snoekstand1
ons land, al mag die er
toch
nog zijn getuige de beeldig
is daar debet aan. NietP*
viswijzen, waaronder dooa
aas-vissen met haring,
kreel en andere grote aasv'{
sen, legt de zaak waar het o
echt grote snoeken gaat
open. Echte snoekvissers P
ten trouwens de snoek -
het een wereldrecord - "r
TIJD weer terug. Foto's
vaak stille getuigen van
er in sommige grotere
waf-
ren van ons land kan
zwemmen...
RIEN VAN NVfl"
VS:
BRUSSEL (ANP) - De
Van Buitenlandse Zakei
'het volste vertrouwen'
gering zal besluiten tot c
raketten.
Hij zei dat na een gesprek
bad met minister Van den
Zaken.
Van den Broek verklaarde
na afloop van de speciale bij
eenkomst van de Navo-raad
dat, tenzij zich 'zeer dramati-
sche veranderingen' voordoen
in het arsenaal van Russische
SS-20-raketten, 'men er van
moet uitgaan dat de Neder
landse regering op 1 november
zal aankondigen dat het 1-
juni-besluit wordt uitgevoerd'.
Geen van de vertegenwoordi
gers van de andere Navo-lan-
den, aldus Van den Broek,
moedigde Nederland aan een
besluit uit te stellen.
Minister Shultz werd ge
vraagd of datgene wat hij had
gezegd voldoende was geweest
om België en Nederland, die
op de speciale Navo-raad had
den aangedrongen, althans
voor enkele maanden het
zwijgen op te leggen. Hij ant
woordde dat de Belgische re
gering die het Navo-dubbelbe-
sluit van december 1979 - over
BRUSSEL (ANP) - De EG-lat
men de strijd aanbinden teg
van vervalste merkprodukte,
de Europese Gemeenschap.
Een eensluidende Europese
dening moet er voor zorgen
kanten van merkprodukten t
laten leggen op partijen verv
ten en deze kunnen laten v<
verordening wordt volgende
Europese parlement behandelt;
Volgens mr Y. van Rooy
Europese parlement voor he
kent de nieuwe verordening e
wapen in dë strijd tegen de m«
die de laatste jaren explosieve
aangenomen.
In een rapport dat zij voor
heeft opgesteld wordt geconsi
handel in namaakprodukten r
delig is voor de consument, n
zienlijke economische gevolge
De internationale Kamer
del in Londen schat de totale
in namaakprodukten op 60 n
De fabricage en handel in
dukten betekent binnen de
meenschap een verlies aan
heid van naar schatting 100.00
De vervalste produkten c
worden geïmporteerd zijn voc
komstig uit Derde Wereldlai
Oost Azië en Zuid-Amerika. 1
nen Europa (Italië, Griekenla
Portugal) worden vervalste i
fabriceerd, waarbij Nederlai
belangrijkere rol gaat spelen
of)
Van onze correspondent
Washington - Binnen 'on
geveer twee weken' zal het
Amerikaanse ministerie van
Defensie bekend maken op
welke wijze het de 300 miljoen
gulden aan tegenorders voor
"et Patriot-luchtafweerge
schut bij de Nederlandse wa
penindustrie wil gaan beste
den.
Staatsecretaris Van Houwe-
1 «ngen (Defensie) heeft dat gis-
teren in Washington meege
deeld. Volgens Van Houwelin-
gen is deze Amerikaanse be-
5® het gevolg van zijn pro-
st tegen het uitblijven van
ae_tegenorders.
"e staatsecretaris weet ech-
f niet of het Pentagon over
v n6 weken reeds voor het
i,l 8e bedrag van 300 mil-
-rijn orderplannen zal
j P'düwen. 'Maar het is dui-
"Jk dat het niet om krui-
c van een of twee miljoen
gaan, doch om een sub-
Damascus <afp> - De drie i
eeif8/11 Libanon hebben dinsdag
Z"««koord bereikt tot beëindig
en i* Het gaat om de christel
"de Druzische militie.
hpt r zjin geen bijzonderheden
,l ®kkoord tussen de Amal, i
st^tce 'Libanese strijdkra<
seh wam onder bemiddeling
Tn ^"President Abdel Halim
chri ,e* verleden hebben de
net~wtijke en islamitische leide;
het "fëelijke overeenkomsten
reet i °°r<* van dinsdag is het
jjls overeengekomen tussen d<
e drie groeperingen zijn de
