OISTER WIJKER BOUWDE ZIJN HUIS HELEMAAL VAN GASBETON: 1 DE STEM gasbeton deel elf niet! '.00 uur DFFEN 15 OKTOBER AAN de Willem Alexanderlaan in Oisterwijk is mr. Tom Willems enige weken geleden in zijn riante nieuwe huis getrokken. Op het eerste oog niets bijzonders. Nadere beschouwing leert echter, dat Willems' huis is opgetrokken uit Helemaal uit gasbeton, óók het dak. En dat is - in ons land althans- nog steeds redelijk uniek. „Ik ben op zeker moment met mijn eigen ontwerp naar de architect en de constructeur gelopen. Ik zeg: asjeblief, vertaal het maar bouwkundig. Maar zó moet het er wel gaan uitzien!" Besparing Lyrisch Risico Afwerking 'Ik heb er nog steeds geen spijt van' TonuWillems voor zijn nieuwe huis, dat in 85 werkbare dagen werd gebouwd tussen 3 april en 1 september. De mu ren moesten op het moment van het fotograferen nog gepleisterd worden, zodat de blokken-structuur nog te zien is. Door Peter Schouten i De kap - van gasbeton-blokken uiteraard - ligt erop Willems loopt eigenlijk al een hele tijd te broeden op de verwezenlijking van wat je bijna een jongensdroom kunt noemen. „Vooral heb ik het overgehouden aan vakanties in Zwitserland. Daar werken ze al veel langer met het materiaal. Het kan daar 's zomers erg warm zijn en 's winters erg koud. Die Zwitsers zijn niet helemaal gek. Dus daar moest ik het fijne van weten". Zo ging hij op onderzoek uit, niet alleen in Zwitserland, maar ook in Duitsland, Scandinavië en België. „Gek eigenlijk", zegt Willems, „dat we daar in ons land zo mee achterlopen. Er bestaat natuurlijk wel een geweldige psychologische barrière tegen het gasbeton. Want tot nog toe worden er eigenlijk alleen maar industriehallen en varkensstallen mee gemaakt. Ik heb nu bewezen, denk ik toch, datje er ook een heel beste woning van kunt bouwen". Hij ging dus praten met veel mensen in binnen- en buitenland. En zo leerde hij alle voor- en nadelen van het materiaal kennen. Dat gasbeton weliswaar vederlicht is, nog geen 33 procent van het gewicht van gewapend beton, maar niettemin beresterk. Dat het materiaal universeel toepasbaar is. En het afvalpercentage tijdens de bouw buitensporig klein. Hij kwam er ook achter, dat door dat lage soortelijke gewicht de fundering en de draagconstructie veel lichter zouden mogen zijn. Hij leerde, dat door de luchtcellenstructuur (door de toevoeging van alluminiumpoeder aan het mengsel van zand, kalk, cement en water ontstaat een soort stenen spons) de thermische én de geluidsisolerende werking van gasbeton optimaal zijn. Vooral van de thermische isolatie was Willems gecharmeerd. „Er is uitgerekend, dat ik door het gebruik van gasbeton maar liefst 35 procent bespaar op het totaal in de woning geïnstalleerde vermogen. Niet te geloven, ik verwarm dit hele huis met zo'n klein frutkacheltje. Afgelopen zomer hebben we natuurlijk niet veel warme dagen gehad. Maar die paar keer dat het écht warm was, bleef het onder mijn dak toch heerlijk koel". Hij is even helemaal de pleiter. Willems praat alsof hij voor de balie staat, snel, met klemtonen waar hij iets wil benadrukken, trefzeker. „Er zijn nog zo veel andere voordelen. De leidingen in de muren aanbrengen bijvoorbeeld, een fluitje van een cent. Even met een sleuvenfrees langs de muur, en huppekee, de leidingen konden er zo in". „De leidingen in de muur?" vraag ik als bouwkundige leek. „Waarom niet in de spauw?" Willems lacht. „Hoe bizar dat ook lij kt, we hebben in mijn huis geen spauw. Dit huis is helemaal opgetrokken uit enkelsteense muren. We hebben ook helemaal geen spauw nodig. Want de isolerende werking wordt volledig door het materiaal overgenomen. Op die manier vervallen natuurlijk ook alle nadelen van een spauw. Je moest eens weten, wat er zo overal ongemerkt in die spauw verdwijnt, wat voor troep ze er soms ingooien". „Vocht?" denk ik hardop. „Is dat dan geen nadeel? Je ziet toch in die industriehallen zo vaak na een fikse regenbui het vocht nog zo lang in de muur zitten? Willems legt uit, dat in de dragende muren blokken van 25 cm dik zijn gebruikt. „Het regenwater komt er op zijn hoogst 17 centimeter in. Dat hebben proeven uitgewezen. Dus wat dat betreft zitten we eigenlijk al veilig en droog. Maar bovendien worden de muren aan de buitenkant nog afgewerkt met een pleisterlaag. Dat wordt een coating van poly-urethaan, een laag die ademt, maar ook waterwerend is. Ik maak me daar absoluut geen zorgen over. Want daar hebben ze tot nog toe vooral in België buitengewoon positieve ervaringen mee". De bouw na enige weken: als een Lego-constructie krijgt het huis langzaam t'orm. Het hoogste punt is bereikt. Aan de kopse kant zijn de draagmuren voor de kapcon structie met driehoekige blokken recht afgewerkt. Daarachter lijken die muren nog 'kantelen' te hebben. goedkoper zijn uitgeweest, als ik alleen de muren uit gasbeton had opgetrokken. Maar omdat ik ook de kapconstructie uit het zelfde materiaal heb laten maken, is dat voordeel vervallen. Nee, ik denk dat ik nu het zelfde kwijt ben als wanneer ik traditioneel gebouwd zou hebben". Waarom heeft hij zich dan zo vastgebeten in het alternatieve materiaal? Waarom dan toch in gasbeton gebouwd? Waarom dat risico genomen van een bouwmethode met een relatief gezien toch experimenteel karakter, waarvoor - in ons klimaat althans - nog niet zoveel precedenten zijn? „Helemaal geen risico. Ik heb er nog steeds geen spijt van. Ik heb net zo duur gebouwd als een ander. Maar ik ga nu pas verdienen. Ik ga echt beduidend minder stoken dan ieder ander". En hij loopt naar de hoek van zijn ruim bemeten woonkamer, waarin een fraaie schouw is gemetseld van natuursteen. Daarin staat een haard met deurtjes, zo'n haard die tegenwoordig wel eens overdreven een 'allesbrander' wordt genoemd. „Ik verwarm niet alleen met het cv-keteltje boven. Ik heb hier ook deze haard nog. Die werkt met luchtcirculatie. Helemaal uitgerekend. Ik kan van de winter de woonkamer in elk geval helemaal verwarmen met deze haard". Bezeten als hij was van zijn eigen ideeën over de bouwkundige conceptie van het huis, kon Willems het niet laten om elke dag op de bouw te verschijnen. Hij was immers de principaal, ,,'s Morgens voor ik naar mijn Mr. Tom Willems (38), advocaat bij een groot Tilburgs-Bredaas kantoor, laat de maquette zien die hij zelf enkele jaren geleden al gemaakt had. En inderdaad, als twee druppels water zijn huis. „De architect heeft nog een paar alternatieven ontworpen, maar die haalden welstand niet", glimt hij van trots. „Uiteindelijk is het toch precies de tent geworden, die ik zelf bedacht had". Een mooi huis ook, al is dat niets bijzonders. Er worden vandaag de dag wel meer mooie huizen gebouwd. In een plaats als het sjieke Oisterwijk valt een mooi vrijstaand huis trouwens helemaal niet op. Nee, het bijzondere van het huis zit hem niet in de vormgeving, maar in het gebruikte materiaal. Aannemer Wijten uit De Moer heeft het nieuwe onderkomen van het gezin Willems namelijk opgetrokken uit blokken van gasbeton. Alsof het helemaal van grote Lego-stenen is gebouwd. Het gebruik van gasbeton in de woningbouw is op zich al evenmin een nouveautée. Maar helemaal van het zelfde materiaal, muren én dak, dat is tot nog toe in Nederland nog maar zelden vertoond. „Ik heb gewoon moeten zoeken naar een aannemer, die het voor me wilde maken", herinnert Willems zich. „Maar weinigen in ons land hebben ervaring met het materiaal. Wijten durfde het uiteindelijk aan. Die is tijdens de bouw dan ook erg enthousiast geraakt. Dit was zijn eerste gasbeton-huis, maar zeker niet zijn laatste". Aan de Vrachelsestraat tussen Oosterhout en Den Hout wordt momenteel ook een huis geheel uit gasbeton opgetrok ken. - FOTO'S DE STEM J0HAN VAN GURP werk ging, had ik er meestal al dik een uurtje op de bouw opzitten, 's Middags ging ik ook vaak nog even terug. Zo heb ik heel wat van bouwen geleerd". En hij wordt bijna lyrisch, als hij uitlegt hoe gemakkelijk het gasbeton te verwerken was, hoe kaarsrecht en maatvast de ruimte voor de ramen was, hoe gemakkelijk daar binnen- en buitenwerks de kozijnen in konden worden aangebracht. „Geen kiertje. Nergens. Echt waar". Voor een echte metselaar is aan een muur met gasbeton-blokken geen eer te behalen. „Nee, 'mooi werk' zoals dat heet is er natuurlijk niet bij. Daar leent het materiaal zich gewoon niet voor. Maar daar staan weer andere voordelen tegenover. De blokken worden met bouwlijm tegen elkaar gezet, zonder voeg, en raken dan nooit meer los. Zoals je dat toevallig mooi, dat is mijn smaak. Maar je kunt er verder natuurlijk alle kanten mee uit. Het grootste deel van mijn huis ga ik afpleisteren met een witte coating. Maar je kunt er ook tegels op lijmen. Je kunt er zelfs nog wel steenstrip op lijmen. Dan heb je tóch nog je schoonmetsel werk Nu nog, nadat hij al 'ingehuisd' is en het feitelijke afwerken en inrichten begonnen is, profiteert hij van de vele voordelen van het ongewone bouwmateriaal. „Een schilderijtje ophangen? Geen enkele moeite! Ik loop gewoon rond met een lichte draadloze boortol, die op een batterijtje draait. Die muren zijn als koek. De boor vliegt er gewoon in. Als je er daarna dan een eigenlijk net iets te dikke plug in slaat, zitten de haken toch muurvast en kun je er de zwaarste dingen zonder enig risico aanhangen". vaak bij verlijmd hout ziet: het kan nog wel breken, maar niet op het lijmvlak". Volgens Willems is er op een bouwplaats van gasbeton-blokken geen dankbaarder gereedschap als de waterpas en het schietlood. „Alles zonder enige moeite haaks en in het lood. Ik geloof niet dat er materiaal bestaat, waarmee je dat zelfs maar kunt benaderen". „Je kunt de blokken ook met een steenzaag bijvoorbeeld alle gewenste vormen geven. Op die manier los je in de bouw elk klein probleem ogenblikkelijk op. Hoekjes, kantjes en gaatjes? Ter plekke verzin je de oplossing. Dat het dan niet meteen zo fraai oogt, dat geeft niks. Dat los je later bij de afwerking wel weer op". Bij die afwerking zijn de mogelijkheden volgens Tom Willems vrijwel onbegrensd: „Je ziet, dat ik een groot deel van de kopgevel met een houten beschoeiing heb afgewerkt. Dat vind ik nou Wie denkt, dat Willems nu veel goedkoper gebouwd heeft dan ieder ander, die vergist zich. „Ik zou

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 19