De kunstheup
ONENIGHL
ECHTPAAR ROMPA UIT DONGEN OVER DE KAPING:
c
Man uit
Biervliet
enkele
keren
overreden
maandag 14 oktober 1985
EXTRA OP MAANDAG
MEDISCHE
RUBRIEK
VAN EIJSDEN
HA
PAPIER
VOOR UW PEN
Smartegeld
Emancipatie
Zwarte makelaars
pagina zeeland
ZWAAR GEWOND
T48
De vier Nederlanders, gistermorgen op
Schiphol. Weer wat bijgekomen na hun
avontuur, kunnen het echtpaar Nienhuis
(links) en de heer en mevrouw Rompa, met
kleindochter Stepahanie op de arm, weer
lachen.
- FOTO ANP
DE HEER en mevrouw Rompa-Van Loon
zijn weer thuis in Dongen, na een spannend
en hachelijk avontuur op het cruiseschip
'Achille Lauro'. Zondagochtend arriveerden
zij samen met het echtpaar Nienhuis dat zich
eveneens aan boord van het gekaapte Ita
liaanse schip had bevonden, met een KLM-
vlucht uit Cairo op Schiphol. Begroet door
opgeluchte familieleden. Dit is hun relaas.
SCHIPHOL/DONGEN (ANP) -
„Het begin en het einde van de
kaping waren de naarste mo
menten", zegt de heer Rompa
(67). Dat begin was maandag
middag, toen vier gewapende
kapers het restaurant op de
Achille Lauro binnenstormden.
Het echtpaar Nienhuis - 80 en 78 jaar oud -
bevond zich daar.
Dongenaar Rompa en zijn 61-jarige echt
genote niet. De heer Rompa: „Wij lagen te
zonnen op het dek. Een Duitser kwam ons
vertellen dat er sprake was van een kaping.
We geloofden dat niet, maar besloten toch
maar om naar onze hut te gaan. We dachten
daar veilig te zijn. Via de boordradio werd
even later echter iedereen die zich in een hut
bevond, gesommeerd naar het restaurant te
komen".
4Begin en einde
waren het
Grimmig
Nadat de 400 passagiers twee tot drie uur
'op elkaar gepakt' hadden gezeten, moesten
zij naar de veel ruimere Aruzzi-lounge, die
tot het einde van de kaping woensdagmiddag
hun verblijfplaats zou worden. Al die tijd
werden de passagiers bewaakt door twee van
de kapers.
De passagiers werden op basis van hun na
tionaliteit in twee groepen gescheiden. De
Amerikaanse en Engelse passagiers moesten
aan de ene kant van de lounge bivakkeren, de
overigen aan de andere zijde. De beman
ningsleden werden in het midden neergezet.
Het optreden van de kapers was volgens
Rompa met name de eerste dag hard en
grimmig. Maar lichamelijk geweld gebruik
ten zij niet. „Onze grootste zorg was dat het
lang zou duren. We wisten niets over hun
eisen, over eventueel op gang zijnde onder
handelingen of wat er zou gaan gebeuren. De
kapers spraken slechts twee woorden Engels.
Alles ging in het Arabisch".
Grootste ongemak in de lounge was aan
vankelijk vooral het ontbreken van sanitaire
voorzieningen. De mannelijke passagiers
kregen als toiletruimte de opslagplaats voor
muziekinstrumenten toegewezen. De vrou
wen konden gebruik maken van twee toilet
ten.
Voedsel was er voldoende in de vorm van
sandwiches. Ook sigaretten en dekens wer
den in opdracht van de kapers door de be
manningsleden in ruime mate uitgedeeld.
De heer Rompa: „Dit alles onder de voort
durende dreiging die uitging van vier grote
vaten met brandstof die de kapers op de
dansvloer hadden neergezet. Verder hadden
ze de geweren die gebruikt werden voor het
kleiduivenschieten, nadat ze onbruikbaar
waren gemaakt, op de grond gegooid. Kenne
lijk met de bedoeling om ons angst aan te ja
gen". De kapers zelf liepen voortdurend met
een geweer in de hand. Ook hadden zij ieder
twee handgranaten bij zich.
De snor
De tweede dag werden de kapers soepeler.
De vrouwen mochten naar hun hut om zich
te wassen en te verkleden. Op die tweede dag
moet de Amerikaanse invalide passagier
Leon Klinghoffer door de kapers zijn ver
moord. Maar daar heeft het Dongense echt
paar niets van gemerkt. Mevrouw Nienhuis
wel; die heeft schoten gehoord.
De herinnering van de heer Rompa: „De
Amerikaanse en Engelse passagiers moesten
op de tweede dag op een zeker moment naar
het dek waar zij vier uur hebben gezeten. In
die tijd zou de man zijn doodgeschoten. Het
gerucht ging aan boord dat dit gedaan zou
zijn door de kaper die wij 'de snor' noemden.
Deze had opdracht gekregen van de com
mandant van het viertal en zou ook het stof
felijk overschot overboord hebben gezet. Hij
zou zelf zijn doodgeschoten wanneer hij de
opdracht zou hebben geweigerd, zo ging het
verhaal". Volgens Rompa had niemand aan
boord iets begrepen van het waarom van
deze moord.
Bewering
Ook de bewering dat de kapers niet als
doel hadden gehad de Achille Lauro te kapen
maar in het Israëlische Ashdod een gewa
pende actie hebben willen uitvoeren, deed op
het schip de ronde. Rompa daarover: „Ze
zouden een Israëlische vrouw aan boord ge
schaduwd hebben. Deze merkte dit echter en
lichtte de gezagvoerder in. Zelf ging zij in
Alexandrië van boord. Toen de kapers dit
merkten, kregen zij argwaan en gingen tot de
kaping over".
Dreiging
De Nederlanders zelf hadden van een drei
ging voordat de kaping een feit was, niets ge
merkt. De vier kapers waren tot dat moment
passagiers die door de Nederlanders niet wa
ren opgemerkt.
Na vele onzekere uren, waarin het een
paar maal leek of de kaping afgelopen was
en waarin hoop op een spoedig einde en angst
voor het voortduren van de kaping elkaar af
wisselden, verlieten de vier kapers woens
dagmiddag de Achille Lauro en stapten over
op een andere boot.
„Terwijl we dachten dat ze al weg waren,
stonden ze plotseling weer in de lounge om
afscheid te nemen van ons en van de beman
ning. Ze openden heel nadrukkelijk hun ba
gage om aan te tonen dat ze niets hadden
ontvreemd. Het leek op een show. Van de
verklaring die zij kennelijk aflegden om ons
uitleg te geven van hun handelen, hebben we
niets begrepen", aldus de heer Rompa.
De stemming direct na het verdwijnen van
de kapers was volgens mevrouw Rompa be
drukt en terneergeslagen. De opluchting
kwam pas later. Volgens haar is heel veel te
danken geweest aan het rustige en beheerste
optreden van de gezagvoerder.
„Hij wist ook de bemanningsleden, van wie
velen zeer bang waren, goed in de hand te
houden. Hij was het die voortdurend opriep
tot kalmte, die ons dringend verzocht niets te
ondernemen en die ook herhaalde malen
heeft gevraagd niets aan te raken dat we niet
kenden", vertellen de Dongenaren.
Onzeker
Aanvankelijk wilden de twee echtparen
doorvaren naar de Israëlische plaats Ashdod
waar zou worden bezien pf de bootreis naar
het punt van vertrek Genua al dan niet zou
doorgaan. „We hadden geen reden van boord
te gaan. Toen echter het vertrek uit Port Said
onzeker werd en er hierop vrijdagmiddag
nog geen zicht was, zijn we maar op het aan
bod van de vertegenwoordiger van de Neder
landse ambassade ingegaan en van boord ge
stapt", zegt de heer Rompa. Alle vier waren
vol lof over de wijze waarop functionarissen
van de Nederlandse ambassade in Cairo hen
hadden opgevangen. Per ambassade-auto
werden ze naar de Egyptische hoofdstad ver
voerd en in een hotel overgebracht. Zaterdag
werden ze ontvangen door de Nederlandse
ambassadeur met wie ze hebben geluncht.
Over de hele wereld lopen 2
miljoen mensen met een
kunstheup rond. In Neder
land (cijfers 1982) wordt een
kleine 10.000 medelanders
per jaar van zo'n geval voor
zien. Een enorm aantal, maar
goed beschouwd valt het nog
mee ook. Het is eigenlijk on
begrijpelijk dat een heupge
wricht een heel mensenleven
mee kan.
Zo'n heupgewricht bestaat
uit een fraaie halve bol bo
venop het dijbeenbot, dat
precies past in een holte van
het bekken. Beiden zijn be
dekt met superglad kraak
been. Bol in hol, dat wil wel
draaien. Maar het verba
zingwekkendste is dat het
gewricht bijna ongevoelig is
voor slijtage. Dat komt om
dat het gladde kraakbeen
steeds weer aangroeit. Het
heupgewricht is zoals elk an
der gewricht een superko-
gellager met ingebouwd re
paratievermogen.
Onkwetsbaar zijn onze ge
wrichten niet. Zeker niet het
heupgewricht. Bij alle bok-
kesprongen die we in ons le
ven maken, kan de belasting
in die gewrichten ongeloof
lijk oplopen. Een ongeluk is
gauw gebeurd. De kop kan
verbrijzelen, een infectie kan
toeslaan, of de spiegelgladde
oppervlakken van kop en
kom kunnen gaan slijten. En
hoe ouder je wordt, hoe gro
ter de kans op malheur.
Vooral het slijten van de
|0| to? titüi bfhv
vt
.3
De kunstheup wordt
met een lange steel in
het dijbeenbot veran
kerd. Ondanks dat, en
het gebruik van cement,
blijkt deze op het oog
stevige bevestiging niet
zo stevig te zijn als men
wel zou willen (links
een normaal dijbeen
bot).
spiegelgladde draaivlakken
van het gewrricht komt op
oudere leeftijd veel voor.
Waarom? Daarom, niemand
die het precies weet. Erfe
lijke aanleg, overbelasting of
gewoon slijtage?, wie het
weet mag het zeggen. Het is
De totale heupprothese,
kop en steel zijn van ce
ment. De kom is van een
kunststof zodat het hele
kunstgewricht toch nog
schokken kan opvan
gen.
dan net of je zand gooit tus
sen soepeldraaiende kogella
gers. Met elke beweging
wordt de gladde laag uit het
gewricht geslepen, totdat op
een gegeven moment ruw
bot over ruw bot knarst. Het
gewricht wordt dan steeds
stijver en elke beweging doet
vlammend pijn. Zoveel pijn
dat de patiënt ten lange leste
van elke beweging afzient en
zich blijvend in een stoel
parkeert. Arthrosis Defor
mans, zo heet deze afwijking,
leidt uiteindelijk tot invali
diteit.
Wat daaraan te doen?
Eerst maar de afdeling pap
pen, poederen en nathouden.
Injecties met corticosteroi-
den helpen, maar ze helpen
slechts tijdelijk. Vermageren
doet heel vaak goed omdat de
slijtage door overbelasting
vanwege overgewicht in de
hand wordt gewerkt. Een
wandelstok heeft hetzelfde
nuttige effect. Maar ja, als
dan ook pijnstillers niet
meer helpen, en ook niet de
goede zorgen van een fysio
therapeut, wat dan?
Tot pakweg 1960 hadden
de orthopeden (de chirurgen
van het hang- en sluitwerk
van het skelet) maar één ra
dicale oplossing: Het ge
wricht simpelweg stilleggen.
Voor die tijd hadden ze wel
eens geprobeerd om een
kunstheup in te brengen,
maar al die pogingen had
den maar matig resultaat.
Niet eens door chirurgische
onkunde: Ze konden dood-
simpel niet de goede mate
rialen vinden waaruit zo'n
kunstheup moet worden sa
mengesteld. Trouwens, de
ideale kunstheup bestaat tot
op de dag van vandaag nog
steeds niet.
Wat zijn de problemen?
Op de eerste plaats moet het
lichaam al die niet levende
materialen kunnen verdra
gen. Dat probleem is opge
lost. Verder moet het kunst
gewricht bestand zijn tegen
slijtage. De eerste kunstheu
pen bestonden uit kop en
kom die allebei van metaal
waren. Onvermijdelijk sle-
pen kop en kom metaal
deeltjes van eikaars opper
vlak af. Bovendien gaf zo'n
gewricht niet mee en ketste
bij een sprongetje beide op
pervlakken met een belas
ting van tot 8 keer het li
chaamsgewicht op elkaar.
Dat moest mis gaan, en dat
ging ook mis. Dit probleem is
nu opgelost door de kom van
de kunststof polyethyleen te
maken. Dat geeft minder
slijtage en ook nog veer
kracht in het gewricht. Maar
het lastigste probleem is
eigenlijk nog steeds niet on
dervangen. Hoe bevestig je
zowel kop als kom muurvast
in het bot?
Dat gaat als volgt. Als het
heupgewricht is opengelegd
wordt de heupkop verwij
derd. In het dijbeenbot wordt
acrylcement gestort en
daarin wordt de 'kunstkop'
afgezonken. Men bijtelt de
kom uit het bekken, stort die
vol met hetzelfde cement, en
plakt daarin de nieuwe
kunstkom. De gewrichtsban
den worden weer hersteld en
na een dag of twee kan de
patiënt al met zijn nieuwe
heup oefenen. Zo simpel gaat
dat natuurlijk niet. Een 'to
tal hip' is een zware operatie
die eisen stelt aan de krach
ten van de patiënt. Boven
dien moet het overblijvende
bot van redelijke kwaliteit
zijn, ivant het heeft geen zin
om een kunstheup muurvast
te verankeren in poreus ma
teriaal. Dus je zou zeggen dat
de operatie de beste resulta
ten geeft bij jonge mensen.
Tja, en dat is het probleem,
dat is niet zo.
Men is er eigenlijk nog
steeds niet in geslaagd om
zo'n kunstheup in alle geval
len blijvend muurvast in het
bot te bevestigen. Op een of
andere manier lukt het maar
niet om het cement omwrik-_
baar hecht met het bot te la
ten versmelten. Bovendien
lijkt het bot rondom het ce
ment zich na een tijdje op te
lossen. Gaat de prothese
maar een beetje los zitten
dan wrikt het zich onvermij
delijk helemaal vrij. Een
hersteloperatie is dan erg
moeilijk en de resultaten
duidelijk minder. Welnu.
Die kans is evenredig met
het aantal jaren dat je met
zo'n kunstheup rondloopt.
Vandaar dat specialisten zo'n
operatie vooral geschikt vin
den voor oudere mensen. De
beetje cynische gedachten-
gang daarachter is dat men
hoopt dat de patiënt het eer
der begeeft dan zijn kunst
heup.
Over vrouwen en het
sportgebeuren
schreef ik laatst. En
over het plakken van waarde-
punten voor een Ajax-pyjama
via de SRV-man. Nu hoop ik
dat in deze eerste zin van dit
stukje ook werkelijk het woord
SRV staat, met de letter S
voorop en dan de R gevolgd
door de V. Want in die bewuste
column een paar weken geleden
veranderde onze brave melkbe
zorger onderweg van mijn
schrijfmachine naar de Stem-
pagina in een RSV-man, of hij
dat leuk vond of niet. Er is de
laatste tijd ontzaglijk veel te
doen geweest rond de RSV,
maar dat ze Ajax-pyjama's le
verden is zo ongeveer het enige
dat dit bedrijf niet in de schoe
nen geschoven kan worden.
Hadden ze zich maar gewaagd
aan zo'n ongevaarlijke, politiek
onbesmette business. Bedrijven
die op de tocht staan zouden
dit soort omschakeling van
produktie in overweging kun
nen nemen. Als het spelresul-
taat van Ajax tenminste genoeg
perspectief biedt, zoals in die
tijd van de SRV-pyjama-actie.
Een ander soort verschrijving
moet ik hier ook melden. Bij
het begin van de zomer werd
een rijwiel geïntroduceerd, spe
ciaal ontworpen voor ouderen
en voor wie niet zo soepel van
lijf en krachtig van benen is.
Deze Abraham-fiets heeft pre
cies de goeie aanpassingen om
je er veilig en betrekkelijk
moeiteloos mee te kunnen ver
plaatsen, schreef ik enthousiast.
En ik bejubelde de lage instap,
de mogelijkheid bij een stop
licht beide benen op de grond
te plaatsen, de verlichte rich
tingaanwijzers die ook bij stil
staan functioneren en de min
der kracht vergende traphou-
ding. Dit ontwerp werd door de
firma Rivel in produktie geno
men en als Abram-fiets in de
handel gebracht. Die verkorte
naam stond zwart-op-wit in de
folder, die ik na een proefritje
op de fiets had meegekregen.
Maar Abram békt kennelijk
niet. Niet bij mij - niet bij an
deren.
Ik nam de proef op de som en
stapte fietsenwinkels binnen.
„Verkoopt u ook die nieuwe
fiets voor ouderen met richting
aanwijzers, waarbij je je han
den aan het stuur kunt hou
den?" Het antwoord was dan:
„O, u bedoelt de Abraham-
fiets, ja, die heb ik hier staan."
Elders kon-ie voor me besteld
worden, maar steeds had de rij
wielhandelaar het over de
Abraham-fiets. Zodat ik ver
wacht dat dit toch wel de roep
naam zal worden. Abraham
kennen we immers allemaal als
rnro
de vertrouwenwekkende
man van de mosterd, terwiiil
half ingeslikte Abram zo'n i,
kie lijkt aan wie je lijf en
niet graag toevertrouwt,
onrechte in dit geval.
Het wemelt van de misverst
den in de samenleving.
han
je dat er een handige
hulpmotortje in de
komt, dan kijkt iedereen
of je gek bent. „Kennén
toch, zo'n mobilet zeker,
ouwe koek dat gekke fc
Maar het gaat nu over
doodgewone fiets waar die»
tor als een extraatje
Een fiets waarop je nor®
trapt en rijdt en alleen bij
moeidheid, harde wind of k»
helling overschakelt op meet
nische kracht. En niks
zwengelen of krampachtig
trappen dan, maar al rijden
even aan een touwtje onder k
zadel trekken. Inderdaad,
je in een auto zit en
gaat rijden. Het aantrekkeli)
is natuurlijk dat het géén bro;
mer is, zodat de helmplicht
valt.
Ik ben benieuwd welke ni
de volksmond zal geven j
zo'n vervoermiddel dat
bromt en niet snort. Het woi
vast een leuke typering. Ik h
ook benieuwd of ooit nog
een fiets uitgevonden zal »t
den, waarbij je als hel ga
genen een doorzichtige
over je heen kunt trettt
Zoiets als een waterdicl
klamboe. Niemand zou a
meer gaan autorijden,
zelfs in de stromende r
je mooiste plunje op de li
kon stappen om bij tegenin
ook nog lekker op een
over te schakelen. Eén li
zwaar: met zo'n luxueusti
voermiddel zou je geneigd a;
automatisch de grote weg op
gaan. Zoals ik laatst bij eenk
kend kruispunt gedachte!»
met de auto het rijwielpad
reed.
En klein foutje maar? Nou»
alles begint immers in het kit:
Wèl een vergissing van heelï
dere orde dan het RSV-g
maar wat voor letters
geldt ook voor mensen: jen»
je plaats weten.
kun je de centrales gewoon
illllllllllllUllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIlillllllllllllllllllllllimilllllllllllllll 1 openhouden. v°oide bühne
roep je zo nu en dan nog: ze
.moeten dicht, maar je hoeft
verder niets te doen," aldus
Goedmakers, volgens wie een
aantal partij bestuursleden
'blijkbaar niet begrepen' heeft
dat het afvalprobleem steeds
groter wordt.
In dezelfde Voorwaarts zegt
het Partij bestuurs- en Tweede
Kamerlid Hans Kombrink, die
zich altijd tegenstander heeft
getoond van een snelle sluiting
van de bestaande kerncentra
les, dat financiële overwegin-
De Belgische regering is er
de schuld van dat er on
schuldige mensen worden
vermoord in een supermarkt
omdat die regering het toe
laat gevaarlijke wapens te
laten verkopen zonder ver
gunning. De nabestaanden
van deze vermoorde mensen
hebben het volste recht
smartegeld te vragen. Ze
moeten een advocaat in de
hand nemen. Helpt dit niet
dan een brief geschreven
naar het Euorpese Hof.
P.S. Een medelezer van uw
Stem
Groenendijk
Frans van Leuven
Op de voorpagina van De
Stem van 4 okt. jl. was een
berichtje geplaatst met als
titel 'Geld voor Emancipa
tie'. In dat stukje staan een
aantal onduidelijkheden die
wij hierbij willen toelichten.
Het geld waarover wordt
gesproken is een jaarlijks
beschikbaar bedrag vanuit
de WES-pot WVC-Emanci-
patie Stuurgroep) en be
draagt ƒ800.000,- voor het
hele land wat, rekening hou
dend met een redelijke ver
deling over de type aanvra
gen, over alle provincies
wordt verdeeld. De WES-pot
(voorheen STEC-pot) is be
doeld voor financiering van
eenmalige projekten die een
landelijk karakter of een
landelijke uitstraling heb
ben, die niet uit een andere
regeling bekostigd kunnen
worden, die liggen op het
terrein van welzijn volksge
zondheid of cultuur en die
uitdrukkelijk zijn gericht op
de emancipatie van de vrou
wen. Vrouwen(groep) die
denken met hun initiatief in
aanmerking te komen voor
deze regeling kunnen het
beste eerst kontakt opnemen
met het provinciaal bureau
Landelijk Kontakt van
WVC. Er zijn twee indie-
ningstermijnen t.w. vóór 1
dec. en vóór 1 maart.
Breda
Trudy Wajon
en Ela Vloet
Kennelijk ontleent de socia
list Kombrink zijn stelling,
als zouden ook makelaars a-
sociaal handelen, aan een
'enquêteverslag' van eet
Boulevard-blad. Dat derge
lijke bladen daarbij specule
ren op de sensatiezucht var,
hun lezers, is nog tot daar
toe, maar als zij bij het ver
garen van 'inlichtingen' on
der valse vlag varen stellet
zij zich op als anonieme on
verlaten, aan wier bedenke
lijke acties geen zinnig mens
enige aandacht zou moget
schenken. Voor de VAM
scheen dit echter koren
haar molen en met veel op
hef en een haar eigen be
smuikte lach werd dit 'ver
slag' door Sonja ten tones
gebracht in haar t.v.-uitzen-
ding. Afgezien van het fel
dat er uiteraard geen trans
acties tot stand kwamen et
dit 'onderzoek' beperkt blei
tot uitsluitend grote, moei
lijk af te stoten objecten, zijl
de antwoorden van een
'geënquêteerden', ook al zijn
deze onder bedrieglijke
valse voorwendsels uitge
lokt, niet goed te prater-
Hier gaat het om eventuele
ontduiking van 6%
tierecht, maar er zijn
andere, grootschalige en be
wezen gevallen van frau®
om maar te zwijgen van*
wijze waarop deze zijn er-
worden berecht. Ten slow
telt iedere categorie 'f°uK*
rikken'. Ritselende gezags
dragers, die met belasting
gelden smijten, gemeen!»
die te lichtvaardig
doen uitvoeren onder
motto: 'Den Haag be
90%, frauderende en mei»
edige ambtenaren, maar i
alles wil niet zeggen dat
doorsnee fout is! 't Is een™
wel zo dat er met twee
ten wordt gemeten, imj®
de 'kleinen' worden als 've
dachten', dus als hun
niet is bewezen, z.g.
belang van het onderzo®
opgesloten, uit hun werk
gezin gerukt en broden"
gemaakt. De 'groten' daa
entegen worden van j>
kanten ontzien en hunza*
maar al te vaak gesepon#-
en in de doofpot ge
Voorbeelden hiervan zijn
te over! De niveller®,
woede t.a.v. het mate
heeft haar uiterste i
reeds lang bereikt, zo
ruimschoots overschre0,
maar op het gebied
mensenrechten met
een eerlijke rechtsbejttj»
als vorenbedoeld, is all#
het oude gebleven en va'
nog veel te nivelleren.
Hoogerheide
H. van Opstal sr.
Van onze correspondent
AXEL - De showband Axel
is zaterdag in de klasse ere
divisie show kampioen van
Nederland geworden. Op het
jn Barneveld gehouden
KNF-topconcours kreeg de
Axelse showband 324 pun
ten, een eerste prijs met lof
en dat was voldoende voor
de titel. Aan dit concours
werd door 32 topkorpsen uit
Nederland deelgenomen.
De leden van de Axelse
band kregen deze verheu
gende mededeling pas te ho
ren zaterdagavond vlak
voor hun optreden in Vee-
r
r
c
c
u
PvdA
met c
Van onze parlementair
DEN HAAG - Binnen de
blijft onenigheid bestaan
sluiting van de bestaanc
Borssele en Dodewaard.
Dat blijkt uit de jongste edit!
gaan Voorwaarts.
Partijvoorzitter Max van
den Berg en bestuurslid Anne-
marie Goedmakers kondigen
daarin aan te zullen streven
naar aanscherping van het
concept-program, dat de slui
ting nu afhankelijk stelt van
technische èn financiële voor
waarden. „Met die formule
BIERVLIET - Vrijdagavond
om 23.10 uur werd de 62-jarige
P. de J. uit Biervliet zwaar ge
wond liggend op een rijbaan
van rijksweg 61 aangetroffen.
Volgens de politie is de man
verschillende keren door een
auto overreden.
Aan een misdrijf wordt
vooralsnog niet gedacht. Hij
werd eerst per ambulance
overgebracht naar het Julia-
naziekenhuis in Terneuzen en
vandaar direct naar het Aca
demisch Ziekenhuis te Gent.
Zijn toestand is zorgwekkend.
Het slachtoffer, liggend op
de weg nabij de afslag van de
Weststraat, was kort daarvoor
°P zo'n honderd meter afstand
van de plaats van het ongeluk
nog lopend gesignaleerd. De
gemeentepolitie te Terneuzen
verzoekt eventuele getuigen,
die de man tussen 23.00 en 23.10
uur hebben gezien, zich met
haar in verbinding te stellen,
telefoon 01150-94151.
gen
kui
der
teli
los1
zijr
vel
ger
ver
kin
Boi
Koi
con
mij
lag
een
ger
ove
kui
ma
wo
gel
act
hee
me
dei
mi;
I
ste
ger
Door
Theo Giele
WOENSDRECHT - Een kater
b'i de actievoerders en glim-
Jhende neuzen bij 'de autori-
•*Wen'. Dat was het beeld na
wee dagen 'hekje ontdekken'
'ondom de vliegbasis Woens-
drecht. Door de aanwezigheid
Van 350 man Mobiele Eenheid
en 200 man marechaussee was
0' voor de meeste actievoer
ders de lol af. „Dan kan ik net
J? goed meteen naar het poli
tiebureau lopen", was het ant-
Wo°rd van een Friese activist
"P de vraag of hij nog de
.naar in het hekwerk zou zet
ten.
op
pc
tie
ve
de
kc
Vi
he
ge
he
ge
he
vc
de
di
de
