GESPONSORDE SUPPORTER FONS COMPERNOLLE:
PHIL AN1
Japanse tvv
beheerst
marathon
DE
MAANDAG 14 OKTOBER 1985
T47 PAGINA SPORT;
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiimii
spoor van het Nederlands elftal ORANJE-SUPPORTER CEES VAN GROESEN:
blijft de afstand. Oosterhouter Cees
van Groesen heeft op zijn vele bui
tenlandse reizen met Oranje slechts
af en toe contact met de uitverkore
nen.
Soms een handtekening, een praatje in
het hotel of vliegtuig, meer niet. Een sup
porter op de achtergrond.
Peetvader
Gemoedelijker
Geld
Sponsor
Vaderland
miniui
Happel
Karakter
Speibos
Diplomaat
Apart
MAANDAG 14 OKTOE
Boksteam wint
van Wales
'Ik ben den peetvader van de nationale ploeg
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII^
Cees van Groesen in zijn Oranje-uitrusting. „Als je eenmaal in zo'n sfeervol stadion gezeten
hebt, blijf je gaan". - foto de stem johan van gurp
Door Romain van Damme
'Iedere kreet Is er één'
iiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiijLiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
Vraag in het kamp van de
Rode Duivels naar Fons Com
pernolle en iedereen wijst hem
onmiddellijk aan. 'Ah, den
Fons moet ge hebben'. En Fons
duikt op. In paviljoen 't Zoute,'
aan de rand van Knokke,
waar de Belgische ploeg zich
voorbereidt op de twee beslis
sende interlands tegen die Ol-
landers.
Met Fons. Want Fons hoort
er bij. Ergens in het gesprek
zegt hij: 'Awel, ik ben den
peetvader van de nationale
ploeg'. En zo is het. Waar de
Belgische ploeg is, is Fons.
Niet zo maar een supporter.
Alsof het de gewoonste zaak
van de wereld is: „Awel ja, ik
eet met de jongens mee. Hier
in het paviljoen. Overal in de
wereld. Als er geklapt wordt
over den tactiek, zal er nie
mand zijn die zegt, awel Fons,
kunt ge niet ergens anders
gaan zitten. Ik zit daar bij. Nie
altijd hè. Ik zoek da nie op.
Maar niemand stoort zich
daar aan. Da's zo gegroeid hè".
Moet je eens in Nederland
proberen. Als vaste supporter
het tactisch praatje van Leo
Beenhakker meemaken. Vol
strekt onmogelijk. „Ach", zegt
Cees van Groesen, „ik ben niet
zo opdringerig. Voor mij hoeft
dat niet zo. Tijdens het EK in
Italië ben ik in het hotel waar
de Nederlandse ploeg zat, ge
weest. Kon je wat praten. En
op het vliegveld lukt dat
meestal ook wel. Toen we te
rugkwamen vanuit Argentinië
heb ik de spelers in het vlieg
tuig handtekeningen op een
pesos-papierke laten zetten.
Niet eens van alle spelers.
Vooraan zaten er een paar te
kaarten. Dan denk ik, laat ze
maar. Die zijn ook moe, te
leurgesteld en dan kom ik nog
eens zeuren. In Londen ben ik
wel eens met Van Hanegem en
zijn vrouw een krantje wezen
kopen. Was gezellig".
Die afstand kent Fons Com
pernolle dus niet. De supporter
uit Zeebrugge staat er tussen.
„Dat gaat bij ons wat makke
lijker. Wat gemoedelijker. Ge
kent da wel. Het is begonnen
in '70, het WK in Mexico. Ben
ik voor het eerst meegegaan.
Dan legt ge wat contacten met
de spelers. Een beteke klap
pen. Zo groeit dat. Ik ken
iedereen, iedereen kent mij.
Vanaf Mexico ken ik alle jon
gens die voor de nationale
ploeg gespeeld hebben. Van
Mexico is er natuurlijk nie
mand meer over. Alleen den
kinesist nog. Af en toe doe ik
eens wat voor de jongens.
Luistert, die jongens zitten in
trainingskamp. Kunnen moei
lijk weg, maar ze willen ook
wel eens wat meenemen voor
thuis, of nie dan. Dan is het,
allez Fons, kunt ge nie wa ko
pen voor mij. En dan ga ik op
pad. Kom ik afgeladen gelijk
n'n winkeljuffrouw het hotel
weer binnen. Of ik bestel vis
en garnalen voor de jongens.
Ik zit in Zeebrugge en werk
als mekanieker op n'en sleep
boot. Ik zit daar dicht bij den
vis en zo. En de jongens moe
ten vers eten hebben. Da doe
ik dan".
Zoiets moet toch veel geld
kosten. Cees van Groesen,
hoofdagent bij Dagblad De
Stem op het kantoor Oostór-
hout, heeft zowat heel de we
reld rondgereisd om Oranje te
ondersteunen. Je gaat niet zo
maar even naar Argentinië of
Mexico. Fons Compernolle
heeft uitgerekend dat hij er
reeds '105 Europese verplaat
singen' heeft opzitten. „Ik heb
alle landen in de wereld ge
had, behalve China."
„Het kost wel wat", zegt
Cees van Groesen laconiek,
„vroeger moest je vrijwel alles
met het openbaar vervoer
doen. Vanaf '68 rij ik auto. Dat
is toch wat gemakkelijker als
je naar de omringende landen
gaat. Ik geloof dat het gehele
WK in Argentinië volgen meer
dan 8000 gulden kostte. Ik ben
er na de kwartfinales heen ge
gaan. Het moet niet te ge-
kworden".
Den Fons kent dat probleem
niet. Althans, niet meer. Want
Fons heeft het keurig voor
mekaar. Jawel, Fons heeft
sponsors. „Ik doe op mijn ma
nier de public relations voor
Lano. Kent ge wel hè. N'en
groten tapijtenfabrikant.
Awel, als ik dan ergens ben,
laat ik die mappen van Lano
eens zien. En voetballers ver
huizen nog al eens hè. Ga ik
daar bijzitten en over Lano
praten. Als tegenprestatie be
taalt Lano mijn reis-en ver
blijfkosten."
Maar dat is nog niet alles.
Op vrijwel ieder kledingstuk
dat Fons aan heeft, lopen drie
strepen. Voor Fons zeer be
langrijke strepen. „Ook zoiets.
Adidas geeft me kleding. Als
er iets nieuws uitkomt. Da
draag ik in die trainingskam
pen. Ge weet oe da gaat. Dan
is't, hé Fons da's schoon spul-
leke, waar kunt ge da krij
gen?"
Fons heeft in paviljoen 't
Zoute waar een deel van de
Belgische selectie zich bezig
houdt met het dartsspel en
uiteraard kaarten, zijn pers
kaart dan al laten zien. „Luis
tert, ik zit overal vlak bij. Ik
hoor veel. Meer dan de journa
listen. Daarom heb ik een
perskaart gekregen, kan ik
overal komen en eens wat
door vertellen. Als het kan
hè."
Voor Cees van Groesen is
het dan maar behelpen. Maar
voor de Oranje-supporter is
dat geen ramp. Het gaat hem
vooral om het voetbal. Maar:
„Daar zit ook een deel vader
landsliefde bij. Waarom niet?
Als ik in het buitenland het
Wilhelmus hoor, zegt me dat
wel wat. En ik wil Oranje
steunen. Iedere kreet is er één,
zeg ik altijd maar. Ik doe dit
nu ongeveer twintig jaar. Zo
veel mogelijk wedstrijden van
Oranje volgen. Maar ik volg
ook andere sporten. Wielren
nen. Probeer ik ook zoveel mo
gelijk bij te zijn. Als je een
maal in zo'n sfeervol stadion
gezeten hebt, blijf je gaan. Je
komt vaak dezelfde personen
tegen. Dat is gezellig. Een
pilske drinken voor de aftrap,
wat kletsen. En weet je, je
moet het betrekkelijke van dat
alles blijven inzien. Ik ben in
veel landen geweest, veel ge
zien. In Napels bijvoorbeeld.
Veel armoe, veel criminaliteit
en veel ellende. Daar kun je
niet zomaar aan voorbij
gaan."
Bijna vijftiger Fons Com
pernolle hoeft daar weinig aan
toe te voegen. „Het is n'en mi-
croom hè. Zeker voor mij is
het iets speciaals. Ik mag in
het innerlijke van de keuken
kijken, overal bij zijn. Da's
schoon. Ik heb thuis wel eens
gezegd, ik stop er mee. Maar
dan zegt mijn vrouw, Fons,
blijf gaan, anders wordt ge
ziek. Vaderlandsliefde? Da's
minder dan in het begin. Awel,
België zie ik zeer graag win
nen, maar bij mij gaat het toch
ook vooral om het voetbal."
Een duidelijke overeen
komst tussen de twee suppor
ters. Cees van Groesen was er
bijvoorbeeld bij in Spanje. Op
het WK waar Oranje als toe
schouwer fungeerde. „Ben ik
een aantal weken opgetrokken
met de Belgische supporters.
Dat vonden ze aanvankelijk
wat raar, een Hollander bij de
Belgische ploeg. Maar dat was
Twee supporters. Oosterhouter Cees van
Groesen al meer dan twintig jaar in het spoor van
Oranje. Fons Compernolle uit Zeebrugge sinds
het WK in Mexico deel uitmakend van het
Belgische kamp.
i Twee supporters die op hun manier de nationale
teams ondersteunen. Cees van Groesen veelal
op een eerbiedwaardige afstand van de vedetten.
I Fons Compernolle staat er tussen. Is in ieder e
trainingskamp te vinden, eet en helpt de spelers
en is wellicht de enige gesponsorde supporter
ter wereld. 'Ik ben de peetvader van de nationale
i ploeg'. f
Twee supporters die gemeen hebben dat ze
i vooral om het voetbal de nationale teams van
s beide landen volgen. Al stelt Cees van Groesen
aan de vooravond van de eerste interland tussen
de twee rivalen in Brussel: „Vaderlandsliefde
speelt wel wat mee. Het is toch mooi als de
Nederlandse leeuw wint". I
Twee supporters die niet hoog van de toren
blazen. Niet roepen dat hun land Mexico haalt.
i Cees van Groesen is iets optimistischer dan zijn
Belgische collega. „In wedstrijden tegen België
kan Oranje altijd iets meer."
f Het optimisme van Fons Compernolle wordt iets
i groter als hij verneemt dat Speibos wellicht in de
1 basis staat. „Da's schoon. Daar zijn we heel blij
mee. Ronald is nogal traag hè? Voor hem zijn we
niet bang".
snel voorbij. Het waren gezel
lige weken. Beter een goede
buur dan een verre vriend zeg
ik maar. Trouwens, ik probeer
altijd contact te maken met de
buitenlandse supporters. In
Argentinië ook. Teleurgesteld
toen? Ja, maar in zo'n stadion
is dat toch anders. Thuis, bij
de televisie kan ik dan wel
janken, maar daar niet. Je
wordt meegetrokken in die
sfeer. Dat is heel anders. Het is
telkens weer een geweldige
belevenis".
Fons Compernolle was er bij
in Argentinië. Toen niet als
supporter van België dat des
tijds Nederland knarsetan
dend voorrang moest verle
nen. „Happel is een goede
vriend van mij. Sinds '39 ben
ik supporter van Club Brugge.
Ge weet, Happel is daar trai
ner geweest. Met hem ging ik
vaak kijken naar matchkes
voor talent te zien. In Spau-
beek, da's een klein plaatske
bij Hasselt, René Vander-
eycken gezien. Wat doen we
Fons, zei Happel. Nemen hè.
Vandereycken naar Brugge,
voor hem n'en groten stad. Ik
heb hem daar wat opgevan
gen. Nou is hem n'en vedette.
Maar René is da van toen nie
vergeten. Daar profiteer ik
van. Awel, in Argentinië heb
ik bij Happel in het hotel geze
ten. N'en schonen tijd".
De wedstrijden dan. België-
Nederland en omgekeerd. Van
oudsher wedstrijden die aan
spreken. Die in beide kampen
heel wat los maken. Met Ne
derland in belangrijke wed
strijden vaak aan de win
nende hand. Tot twee keer toe
hield Nederland (in '74 en '78)
België van het wereldpodium
af. België heeft ten opzichte
van Nederland een minder
waardigheidscomplex heette
het alras. „In belangrijke wed
strijden heeft België het nog
nooit gehaald", weet Cees van
Groesen, „ja, ik geloof dat Bel
gië ook nu weer banger is. Dat
is nou eenmaal zo gegroeid.
Weet je nog dat Cruyff die
schitterende goal tegen Pfaff
maakte. Pfaff gaf Cruyff een
hand en wilde later het shirt
van Cruyff hebben. Dat zegt
toch wat. De Belgen kijken er
tegenop. België weet dat Ne
derland in dergelijke wed
strijden altijd iets meer kan."
Fons Compernolle schudt
slechts het hoofd als hij daar
mee geconfronteerd wordt.
„Vroeger ja. Maar pas op hè,
toen had Olland een wereld-
ploeg. Wie had daar geen
schrik van? Nu is dat voorbij.
'Tis waar, Olland kan tegen
ons altijd iets meer. Maar wij
zijn nu toch niet slechter. Nee,
kijk hier maar rond. Niemand
is zenuwachtig. Albanië of Ne
derland. Dat maakt niets meer
uit. Vroeger wel. Ja, wa wilt
gij. Cruyff, Neeskens, Krol, ga
maar door. Amai."
En in een adem er aan toe
voegend: „Olland heeft geen
karakters meer zoals vroeger.
Zoals n'en Krol. Die stond er.
Daar konde nie omheen. Luis
tert, Olland heeft goede voet
ballers. Maar nie meer als
vroeger. Nee, nee. Pas op, 't zal
nie makkelijk zijn voor ons.
Maar wij hebben toch routien.
Vandereycken ja. Da's wat he.
Die spot mee alles. Awel ja, zo
als vroeger bij jullie Van Ha
negem. Die halen je uit de
.wedstrijd. Hier, laatst tegen
Polen. Boniek tegen Vander
eycken. Boniek kwam er niet
aan te pas in Brussel. Maar het
moet voetbal blijven. Ik ben
Belg maar zie de fouten wel.
In Frankrijk, op het EK. Tegen
Denemarken. Vandereycken
ging te ver. Da heb ik hem na
de match gezegd. René, ge hebt
niet gevoetbald, daarom heb
ben we verloren. Die gele
kaart voor hem toen was te
recht. Daar sluit ik mijn ogen
niet voor. Maar allez, hij kan
zeer belangrijk zijn voor een
team. Eentje met karakter."
Clubliefde
Nodig in het tegenwoordig
zeer proffesionele en zakelijke
voetbal. Daarom klinkt het
verrassend als Cees van Groe
sen opmerkt: „Ik vond dat het
voetbal vroeger harder was
dan nu. Ik zal dat uitleggen.
Vroeger was er veel meer
clubliefde. Ik ben al sinds '53
supporter van NAC. Daar za
ten ook spelers met echte club
liefde. Die werkten zich kapot
voor de club. Toen waren er
ook wel eens beenbreukskes.
Njet omdat er zo vuil gespeeld
werd. Maar omdat het voor de
club was. Nu wordt er voor het
geld gespeeld. Meer aan het
eigen hachie gedacht. Er
wordt in het Nederlands elftal
minder gebikkeld. Ja, je speelt
toch voor je land. Vroeger was
dat een hele eer. Tegenwoor
dig minder. Ik geloof dat het in
Belgïe nog meer meespeelt.
Spelen voor het vaderland."
„Valt mee, valt mee", heeft
Fons Compernolle in al die ja
ren ontdekt, „ik geloof nie dat
het hier meer speelt. Het gaat
om het geld. Ja, het voetbal is
slechter geworden. Tactiek
overheerst teveel he. Vroeger,
Carteus, Lambert bij Club. Da
was voetbal, echt voetbal. Nu
is iedereen gericht op een an
der."
Cees van Groesen, als hij op
pad is voor Oranje steevast
gekleed in in Oranje-shirt met
leeuw, oranje-petje en sjaal,
loopt vervolgens de selectie
van Leo Beenhakker en Rinus
Michels eens door. „Ik heb
daar wel vertrouwen in ja. In
deze groep. Er staat nu veel op
het spel. En dan kan Neder
land veel. Kijk maar naar
Hongarije. Wie had dat ver
wacht. Ja, België heeft een
goede ploeg. Een ingespeelde
ploeg. Ceulemans, daar zal een
mannetje bijgezet moeten
worden. Ik neem aan dat Ne
derland in Brussel België wel
zal laten komen. Dat zie ik
toch niet zo graag. De aanval
is toch nog altijd de beste ver
dediging. Weet je wat het pro
bleem met verdedigen is? Als
je dan toch een goal tegen
krijgt, is het niet gemakkelijk
over te schakelen naar een
aanvallender concept. Maar ik
zie het desondanks wel zitten
met dit team."
Fons Compernolle draait
dan de rollen even om. De
vraag komt van hem. „Awel,
speelt Speibos mee?" Als het
antwoord ja is volgt er: „Da's
schoon. Daar zijn we heel blij
mee. Want. Ronald, ik ken hem
zeer goed van bij dlub, is
nogal traag hè. Vandenbergh
is wel wat rapper. In ons voor
deel dus. Ja, ja, Ronald kan
fors spelen. Ik weet het. Maar
ge moet op tijd zijn om te kun
nen trappen hè."
Fons Compernolle slaat
daarna een zijweggetje in. Om
duidelijk te maken dat hij al
lang naar voetbal kijkt en toch
wel iets begrijpt van dat spel
letje. „In België wordt ieder
jaar de gouden schoen uitge
reikt aan de meest waarde
volle speler. Ieder jaar stuur
ik 24 uur voor de uitslag be
kend is, een telegram aan de
winnaar. Ik geef dan zelf de
punten, hou dat allemaal bij.
Slechts één keer was ik mis.
Toen kreeg Vandereycken dat
telegram. En Pfaff werd win
naar. De overige keren had ik
het steeds goed."
En Fons Compernolle moet
nog wat kwijt. Voor er over
begonnen is zegt hij„Da
drama in den Heizel. Hier, ik
heb voor mezelf wat opge
schreven omdat ik wel ver
wacht had, dat ge daar over
zoudt beginnen. Ik ben daar
bij geweest. Twee uur voor
den aanvang liep ik een rondje
rond het stadion. Doe ik altijd.
Ik zag die hooligans. Dronken,
liggend in hun eigen braaksel.
Fons Compernolle bij
Belgische selectie. Kaarten
de tijd dodend. Vlnr Georj
Grün, den Fons, René Van
dereycken en Eric Gerets.
- FOTOWIMKOO»
Verschrikkelijk. Ze zeggen
dat er te weinig rijkswacht
waren. Gelukkig zeg ik. Wai
die hooligans hadden die wi
pens afgepakt en waren
schieten. Door het dolle
Het was verschrikkelijk. Ze
ker, die slachtoffers, da's ha
erg. Maar het is gebeur:
voorbij. N'en goeien Ollanda
supporter en n'en goeien
gische supporter hebben
rijkswachten nodig. Ja,om df
weg te vragen. Maar luiste
goed, ik zeg, goeie supporter
Ik vind het jammer dat
niet in den Heizel mogen spf
len. Daar hangt n'en aparte
sfeer. Nu moeten de Vlamin
gen ook naar het Anderlechi-
stadion. Da's Brussel. Da"
kan een Vlaming zich niet
goed uiten. Geloof me, Of
Thijs heeft het ook niet
makkelijk met die twee werel
den in dit landje. De V'
pers wil veel Waalse spelers
het team. De Vlaamse f
houdt het op de Vlamingen'
Maar: „Thijs is n'en dipt'
maat. Als ge zegt, mijnheer
Thijs, hebt ge tien minute
voor mij. Dan kan dat of zei-
hem, seffens. Beenhakker?.1'
ja, ik weet wat hem over
gië gezegd heeft. Daar laches
we mee. Dat raakt ons nie-
Laat hem maar zeggen. Strate
op het plein moet het geW'
ren. En dan kan Beenhakker
alleen maar toekijken. Thijs
in dat alles wat rustiger"
Fons Compernolle haalt
foto uit zijn binnenzak. Hij°f
de bank met naast hem de on
langs overleden Ludo Coeck
„Dat is hier hard aangekomes
De jongens kennen hem, h»
ben met hem gevoetbald. TW
pakt dat op zijn manier
Hij heeft gezegd, 'tis
schrikkelijk, maar wij moe®
verder. Wij moeten wat doe»
voor Ludo, winnen.
Thijs".
De uitslag. Want
draait het immers allema3-
om. Wie gaat er straks
Mexcio om daar deel te ne®<*
aan het WK. Cees van Groe*
blijkt optimistisch te zijn
geloof dat we het redden
Brussel een gelijk spelletje
wel winnen met 1-2. En dan -"
Rotterdam de zaak afmak'
Ja, als Nederland zich kwal'
ceert ga ik naar Mexcio. Ik
daar nog niet geweest,
speelt ook wat mee. En oi
voetbal. Dat blijft voot
staan".
Fons Compernolle
zich wat meer op de vlakte
gevraagd wordt naar hete®,
resultaat. Even diploma''
als Thijs: „Hier in Brussel f!
ik ons zestig procent kans-
Rotterdam Olland zestig P
cent kans. Ik denk dat de 6^
scoorde uitdoelpunten
doorslag gaan geven.
weet, dit zijn aparte match'
KIJKDUIN (ANP) - Robby
Naish heeft in Kijkduin bij
pen Haag het derde en voor
laatste toernooi om de wereld
beker brandingzeilen gewon -
„en zonder in een onderdeel de
sterkste te zijn geweest. De
Amerikaan, veelvoudig we
reldkampioen, verzamelde in
de afgelopen week voldoende
punten voor de eindzege.
In elk van de vijf onderde
len eindigde Naish, ook leider
in het algemeen klassement, in
de subtop. Wegens de te
zwakke wind werd in het
Het eindklassement van
de Super Prestige-trofee
is: 1. Sean Kelly (Ier) 309
punten; 2. Phil Anderson
(Aus) 288; 3. Greg Le-
mond (Vst) 208; 4. Ber
nard Hinault (Fra) 185; 5.
Moreno Argentin (Ita)
170; 6. Joop Zoetemelk
(Ned) 153; 7. Stephen Ro
che (Ier) 130; 8. Eric Van-
deraerden (Bel) en Ro
bert Millar (Schot) 120.
Het eindklassement van
het klassement om de
wereldbeker voor mer
kenploegen is: 1. Panaso
nic 93 punten; 2. Kwan
tum 68; 3. Siil 57; 4. Ver-
andalux 41; 5. Hitachi 38;
6. Campagnolo 37; 7. Re
nault 35; 8. La Vie Claire
31; 9. Ariostea 27; 10.
Sammontana 26.
AMSTERDAM (ANP) - Een
Nederlands team, gevormd
door boksers van de Amster
damse school de Albert Cuyp,
heeft een overtuigende zege
geboekt op de ploeg van Wa
les: 12-2.
Lichtweltergewicht Rocky
Elfallah, die met Reino van
der Hoek een plaats in de WK-
afvaardiging zal moeten be
twisten, won op punten (3-0)
van Peter Hanlon, die in 1980
Olympisch zilver won in Mos
kou en een jaar later Europees
kampioen werd. Hanlon
keerde na hersteld te zijn van
een gebroken hand in Amster
dam terug in de ring. Hij nam
wel het initiatief maar moest
halverwege de tweede ronde
duidelijk gas terugnemen. El
fallah werd unaniem door de
jury tot winnaar verklaard.
Pedro van Raamsdonk bok
ste slim tegen Morley, maar
wilde een beslissing forceren.
Zover kwam het niet. Dg pun-
tenoverwinning van de mid
dengewicht kwam niet in ge
vaar. Gilbert Hallie versloeg
Melfah, die dit seizoen de fi
nale haalde van het Brits
kampioenschap, op punten.
De gedetailleerde uitslagen: Elfallah -
Hanlon 3-0; Van Raamsdonk - Morley 3-
0; Hallie - Melfah 3-0; Kensmill - Nelos-
sia 3-0; Koens - Noyolett 0-3, Krakshuis -
Purcell 3-0; Linge - Riack 3-0.
PEKING (RTR) - De brildra-
gende tweelingbroers Shigeru
en Takeshi So hebben zich
zondag tijdens de vijfde mara
thon van Peking, gadegesla
gen door 60.000 mensen, wel
erg onafscheidelijk getoond.
Het Japanse duo kwam zij
aan zij over de eindstreep in
de knappe tijd van 2 uur 10
minuten en 23 seconden. De
aankomstrechters zagen de de
wenkbrauw van Shigeru iets
eerder over de finishlijn ko
men en klasseerden hem als
eerste. „We hadden afgespro
ken samen te winnen", zei Shi
geru So ook namens zijn even
beeld, „maar we zijn nog het
meest tevreden over onze tijd".
De Brit Hugh Jones, die in
1982 de marathon van Londen
°P zijn naam bracht, werd
derde in 2.10.36. Jones en de
Japanse tweeling liepen na 22
kilometer weg bij de grote
groep. De Brit kon het tempo
volgen tot de veertigste kilo
meter, maar gaf zich toen ge-
Wonnen. „Het was een perfecte
jamilie-taktiek. Ik dacht het
te kunnen bijbenen, maar dat
°leek niet het geval", zei Jo
nes. Ook de Deen Svend Erik
kristensen, die vierde werd,
roemde na afloop de Japanse
Winnaars. „Die tweeling liep
ais één atleet, een unieke com
binatie in de geschiedenis van
de marathon".
De broertjes So verbeterden
"et record van de Peking-ma-
athon, dat sinds vorig jaar
met 2.12.16 op naam stond van
min landgenoot Kita Hideki,
uimschoots tot groot enthou-
lasme van de toeschouwers.
"Bet Chinese publiek rea
geerde even positief als in
ew York of Londen. Iedereen
Werd
aangemoedigd", zei
