GEEN DAG ZONDER MISSVERKIEZING IN ITALIË Computers keuren de mooisten van het land Politiek in rep e: V ertrek toont pr< Greenpeat Eskimoja^ Vissen zonder weerhaak BEL GEWOON 06'0543 DE BELASTING TELEFOON woensdag 4 september 1985 EXTRA OP WOENSDAG1 Kolonialisme en opium I V-' «C SlÉ" c fêèss" PAPIER VOOR UW PEN Kolonialisme en opium (2) Kleine Stem Kernwapens T? woensdag 4 septe Elite Dekens NOG VRAGEN OVER HETRSCAAL NUMMER? Microfonisten T11 pagina 4 i Door onze correspondent Cees Manders ROME - Feministen gaan zich ergeren aan dit verhaal, maar het is onmogelijk niet te wij zen op dat merkwaardige Ita liaanse fenomeen van de miss- lust, de miss-koorts, de miss verkiezingen. Zonder over drijving: elke dag, althans in het seizoen dat schaarse kledij toestaat, brengt hier een nieu we miss. Moeders mooisten kunnen in Italië haar geluk niet op. De 'Miss Computer' is geko zen, zodat daar in elk geval geen onzekerheid meer over kan bestaan, en de 'Miss Ro- ma', de 'Miss Eleganza', de 'Miss Cinema', de 'Miss Model- la Domani' (toekomstmodel), 'Miss Campania', de 'Miss Lombardia', de 'Miss Turismo' en ga zo maar door. Elke landstreek, elk (eer baar) beroep of bedrijf heeft haar eigen miss. En voor de rijpere dames (van rond de dertig) die het miss-stadium achter zich hebben is er altijd nog de titel 'Donna Italiana'. De 'Donna' van dit jaar, een vrouw uit Milaan, is gekozen vanwege haar 'rol in de maat schappij', haar 'sociale capaci teit'. Voor de mannen is er nu ook wat, want de Italiaanse amateurs van lichamelijke schoonheid hebben één van hen tot 'miss' te gekozen. Maar 'Miss Man' schijnt te verkom meren in eenzaamheid. Klapstuk En dan het klapstuk van de 'veiling' en zonder twijfel het hoogtepunt van het Italiaanse miss-jaar: 'Miss Italia Inter- nazionale' is (na drie dagen champagne-drinken in het mondaine Salsomaggiore) ge worden Eleonora Resta, 17 jaar uit Bergamo. Haar vitale maten (van boven naar bene den) zijn 86-47-96. Ingewijden mogen zich hierover best ver bazen want opgemelde maten passen niet bij het Italiaanse cliché (dat eerder in de buurt van 96-47-86 komt). Maar de jury heeft de natie verzekerd dat met opzet van het geijkte model is afgeweken. Eleonora zingen in Italië ook de aan wending van een computer overwegen, om zo van het een voudige meetwerk te worden verlost. De keurmeesters zijn moe, en doen een beroep op Olivetti. Maar wat wil je: in de lange Italiaanse zomer gaat er werkelijk geen dag voorbij of er moet opnieuw een miss worden gekozen. Zelfs de zon dag is wat dit betreft geen rustdag meer. Ach, miss-se- lecties zijn interessant voor het voornamelijk mannelijke publiek, voor de lokale politici, voor de middenstand in de buurt. Rustpunt De mooisten van Italië in de race om dé titel: Miss Italia Internationale. gaat Italië vertegenwoordigen bij de 'Miss Universo' verkie zingen, en het moet maar eens uit zijn met die stereotiepe ideeen die ze in het buitenland over de Italiaanse boezems hebben. De concurrentie van Eleonora is dus gewaar schuwd. De recentste 'Miss Italia In- ternazionale' is overigens ge kozen volgens de 'modernste' procedées, waarbij de inzet van computers (van het merk Olivetti, de sponsor) niet is ge schuwd. De aspirant-missen mochten al haar 'data' (geeste lijke en lichamelijke gegevens) voeden aan een computer, en deze kon in een ommezien van tijd aan de jury de 'meisjes' le veren die het meest aan de eisen van een 'Miss Italia In- ternazionale' beantwoordden. Dus geen eindeloze verhoren of defilé's meer, maar een een voudige druk op de juiste toets. Kwestie van program meren. De rest was voor een beetje kundige jury dus kin derspel. Meetwerk Het schijnt dat de organisa toren van andere miss-verkie- Rimini, Italië's hoofdstad in de zomer, is gewoon onvoor stelbaar zonder een 'Miss Es tate' (zomermiss) of een 'Miss Spiaggia' (strandmis), of, ja wel, een 'Miss Umbrellone', een miss parasol. Een Ita liaans vakantiegezelschap in Zuid-Tunesië kiest geheid zijn eigen miss, opdat iedereen vol daan huiswaarts kere. Een miss-verkiezing is een rust punt in het woelige bestaan van alle dag, een 'rots in een branding vol twijfel'. Allermooiste Toen de jury-uitslag bekend werd gemaakt, barstte Eleo nora in tranen uit, en riep dat het niet waar was, dat het niet waar kón zijn: „Ik, de mooiste van het hele land?" En ook dit is een tafereel dat net zo oud is als het instituut miss-verkie zing zelf. 'Miss' Eleonora gaat nu met haar bekroonde con touren eventjes 150.000.000 lire verdienen, zo'n twee en een halve ton in florijnen. Niet gek voor iemand die als werkzoe kende staat (stond) ingeschre ven. De 999 andere missen van Italië moeten het met heel wat minder doen. Het is een groot onrecht, maar in dit land van louter missen moet er toch echt één de allermooiste zijn. Gelukkig vallen de anderen nooit buiten de prijzen. En volgend jaar is het trouwens weer zomer, met nieuwe miss verkiezingen. Je kunt niet al tijd de mooiste zijn, maar het is te proberen. Voor het vissen met een hengel is een haak het meest noodzakelijke attri buut. Zonder haak geen vangst, da's duidelijk. Bin nen het sportvissen is de haak danook altijd onder werp van discussie geweest. Daarbij gaat het vaak om de beste haak voor de soort vis, de beste haak voor het soort aas of doodgewoon de haak met de meeste in-ha- kingskansen. Vooral op dat gebied zijn de laatste jaren weer wat ontwikkelingen op gang gezet in de vorm van de meest bizarre haak- ontwerpen. Haken met de punt extreem naar binnen of naar buiten, uit propor ties gevormde haakbochten enz. Daar is sinds het laatste decennium 'n onderwerp aan toegevoegd, namelijk het vissen zonder weer haak. In eerste instantie werd dat niet ingegeven uit humane overwegingen. Het waren vooral de wedstrijd vissers die het vissen zonder weerhaak propageerden en zij zijn ook degenen die er, verhoudingsgewijs, het meest mee vissen. Enkele jaren later kwamen steeds meer sportvissers er achter dat het vissen zonder weer haak voordelen in zich bergt. Op de eerste plaats be schadigt men de vis nog minder dan al het geval was, het gaatje dat in de bek ontstaat is praktisch niet meer te zien. Veel voornamer, en vooral sportvisser zijn zich daar van bewust, is de snelheid waarmee men de vis kan onthaken. Dat komt de vis zonder meer ten goede, im mers hoe korter uit het wa ter hoe beter. In veel geval len komt de vis bij het vis sen zonder weerhaak niet eens meer het water uit. Liggend in het schepnet of vrij onder handbereik kan men de haak zo lossen, als dat al niet spontaan is ge beurd door het wegvallen van de spanning op de lijn. Er zijn lieden die het vissen op een dergelijke manier al sportief winen noemen. Toegegeven, het is al een vooruitgang wanneer sportvissers zich bewust zijn van hetgeen zij doen, maar voor sportiviteit komt meer kijken. Er zijn steeds meer hen gelaars die net als vroeger hun vangst mee naar huis nemen. Die vissen voor de pot. Dat is hun goed recht al staat de waarde van de door hen meegenomen vis rechtevenredig op de waar de van de door hen aange schafte vergunning. Bra sem en voorn daargelaten is de situatie voor wat de roofvis betreft, waaronder paling, op zijn zachtst ge zegd beroerd. Plaatselijk kan men spreken van een goede snoekbaarsstand, baars en snoek (vooral de laatste) staan er beroerder Vist men voor de pot dan is het onzin zonder weer haak te willen vissen, im mers men doodt de vis die men wil meenemen direct Laten sterven in het leefnet kan een sportief hengelaar gewoon niet makenDe georganiseerde sportvisse- rij ijvert al jaren vor een verbod op het gebruik van een leef (lees: sterfjnet. Vooral brasemvissers wij zen er dan op dat losgelaten brasems de rest van de school van de voerplek meenemen. Men vangt dan minder. Het antwoord is eenvoudig: Nou én... Sportvissers die hun vangsten netjes willen te rugzetten zouden danook uitstekend zonder weer haak kunnen vissen. Het fabeltje dat men dan min der vis vangt doet belache lijk aan. Immers een haak zonder weerhaak haakt veel sneller, men kan er dus scherper mee vissen. Nog lang niet elk haaktype voor de zoetwatervisserij is in weerhaakloze uitvoering verkrijgbaar. In dat geval kan men volstaan met de weerhaak dicht te knijpen (lukt bij harde haken niet) of weg te slijpen tot een bobbeltje. Dat laatste ver dient de voorkeur, vooral bij het vissen met maden. Maden blijven op geheel gladde haken slecht zitten. Uw artikel in De Stem van 23 augustus over het boek van Ewald van Vugt moet wel enig protest uitlokken. 'Nog in 1930' verdiende de overheid 27 miljoen gulden aan de opiumhandel. Erg? Hoeveel verdiende de over heid in Nederland aan het gebruik van alcoholische dranken? Ik hoop voor het genoemde boek niet dat de schrijver inderdaad ge schreven heeft wat in de laatste zin staat: „In geheel Nederlands-Indië bestonden staatswinkels, waar wettig opium als warme broodjes over de toonbank ging." De lezer met wel een geheel verkeerde indruk van de be moeienissen van de regering met de opiumhandel krij gen. De waarheid is anders. In de vorige eeuw was de opiumhandel verpacht aan Chinese handelaren. Deze trachten zoveel mogelij k opium te verkopen, ook in gebieden waar geen opium werd geschoven. Dit gaf aanleiding tot wantoestan den, en deze lokten weer verzet uit; onder meer door het stichten van een Anti- Opium-Bond, en het ver schijnen van boeken als de 'opium roman' 'Baboe Dali- ma' van M.T.H. Perelaer in 1886. Daardoor werd de re gering gedwongen een eind te maken aan de opium pacht en zelf de aanmaak en handel in handen te nemen. Er kwam een opium-regie, en er werden gebieden aan gewezen waar het opiumge bruik geheel werd verboden - zogenoemde 'gesloten kringen'. Dan waren er 'ge mengde kringen' waar het gebruik aan bepaalde perso nen was vrijgegeven, maar dan moest men over een li centie beschikken, maar die werden alleen uitgereikt aan personen, ten aanzien van wie de verslaving aan opium vaststond. Men had ook nog 'licentiekringen' waarin het gebruik van re gie-opium uitsluitend krachtens gebruikslicentie was toegestaan. En tenslotte de 'open kringen', waar ge bieden - bijvoorbeeld ha venplaatsen - waar het opiumgebruik algemeen verbreid was. De controle op de verstrekte vergunningen om opium te kopen was scherp om te voorkomen dat daarmede zou worden ge handeld als de betrokken opiumschuivers zouden overlijden. De Opium- en Zoutregie in Batavia stelde er een eer in de internatinale verdragen op het terrein van de vervaardiging en de dis tributie van verdovende middelen nauwgezet na te komen. Alles bij elkaar ge nomen is de slotzin van het genoemde artikel niet meer dan onzin. Den Haag Dr. H. Bouman In De Stem van 23 aug. jl. vielen mij twee zaken op waarvoor ik de redactie me de verantwoordelij k houd. In de eerste plaats het slot van de kolom van Toon Kloet. Hij schrijft daar, dat je de kaart van het 'Komitee Kruisraketten Nee' óf be wust (moet) kapotscheuren omdat u zo graag kernwa pens wilt, óf ondertekenen en zorgen dat de kaart bij het Komitee terugkomt.' Hiermee schakelt hij op ge mene manier de zeer grote groep mensen uit, die hele maal niet graag kernwapens willen, maar de noodzaak van het bezit daarvan wel inzien. Hierop ga ik thans niet verder in. In de tweede plaats wijs ik op het sinds de vorige eeuw 'consequent verzwegen stuk geschiede nis': 'de Nederlandse maagd als opiumpusher' in het arti kel 'Kolonialisme dreef op handel in opium'. Dit zou in een boek van Ewald Van- vugt staan; ik ken dat boek niet. Maar als het artikel werkelijk de meningen van die schrijver weergeeft dan is Vanvugt zeer te laken en de redactie, die een en ander zonder commentaar door geeft, met hem. Ik haal uit dat bedorven broodje twee krenten. Eerste krent: han del in opium zou een ver zwegen stuk geschiedenis zijn. Welnu, in elk stan daardwerk over Ned.-Indië wordt over het opiumge bruik en opiumregie gespro ken. Ik noem slechts: mr. dr. H. Westra, De N.I. Staatsre geling, 1927, blz. 148 A.D.A. De Kat Angelino, Staatkun dig beleid en bestuurszorg in N.I., 1930, deel II blz. 343/345, B.H.M. Vlekke, Geschiedenis van den Indischen Archipel, 1947 blz. 260. Bovendien ver scheen er elk jaar een open baar verslag van de Dienst der Opiumregie. De tweede krent is de zin: 'In geheel N.I. bestonden staatswin kels, waar wettig opium als warme broodjes over de toonbank ging.' Dit nu is een volkomen miskenning van het opiumregiestelsel. Het opiumgebruik was in de ne gentiende eeuw tamelijk verbreid en het recht tot verkoop ervan was ver pacht. In 1904 werd dit ver pachtingsstelsel principieel verlaten met het doel alle rokers een licentie te geven, te rantsoeneren, door prijs verhoging het verbruik te verminderen en de rokers te laten uitsterven. Dit stelsel kreeg internationaal erken ning. Als belangrijkste hulpmiddel tegen illegale handel stelde de conferentie van de opiumcommissie van de Volkenbond van 1925 te Genève de plicht van de be trokken landen de papave- raanplant te verminderen. Zolang dit niet geschiedt zou regie het enig juiste middel zijn om de smokkel binnen de perken te houden. In N.I. waren geen papaveraan- plantingen. Het Statistical pocket book of Indonesia 1941 (uitgegeven in 1947) vermeldt als aantal opium rokers in 1933 150.000 per sonen en in 1940 77.000 personen, terwijl van toene mende smokkel niet is ge bleken. Wettig opium ging derhalve niet als warme broodjes over de toonbank, maar werd alleen verkocht aan ingeschreven personen. Prinsenbeek dr. A.H. Böhm Gezien het veelvuldig voor komend onbeschaafd gedrag en onbeschaafd woordge bruik van mensen, vind ik uw vergelijking: 'Mieren lij ken net mensen' een beledi ging voor deze dieren. In uw artikel (Kleine Stem, zater dag 17 augustus j.l.) zijn er joekels van mieren, die naar beneden donderen en zich rot werken. In 'Zuidafri- kaanse puinhoop' blijken negroïde kinderen een stapel broertjes en zusjes te heb ben. Ik dacht dat negroïde kinderen net als blanke kin deren meerdere broertjes en zusjes hadden. In hetzelfde artikel gaan huizen ook niet in brand, maar in de fik. Nieuw is volgens de redactie van 'De Kleine Stem' dat zwarten nu andere zwarten aanvallen. Hebben deze journalisten dan nooit van Zimbabwe gehoord waar de heer Mugabe de aanhangers van Nkomo dreigt uit te moorden 'De anthropo- loog Klaas de Jonge kent veel mensen van het ANC'. Bovengenoemde redactie schildert Klaas zo onschul dig als een pasgeboren kind af. De activiteiten van zijn ex-vrouw en hemzelf wijzen in andere richting. Als oud leraar aan een Pedagogische Akademie dacht ik, dat het gemanipuleer van kinderen zo langzamerhand voorbij was. Ik blijk me lelijk te hebben vergist. Een kran tengedeelte voor jonge men sen: O.K., maar dan wel be schaafd en zonder gemani puleer. Fijnaart W.G. Brandenburg Onlangs besteedde de heer Toon Kloet in De Stem wat ruimte aan het uiten van zijn vreugde over het feit, dat hem een plaats in een comité KKN was aangebo den en hij knoopte er meteen een (natuurlijk verwacht) aanbevelingsverhaal aan vast. Heerlijk, dat iemand aan zoiets zoveel vreugde kan beleven en natuurlijk heeft hij het volste recht aan verwachtingen te voldoen, maar dan moet dat niet ont aarden in minderwaardige insinuaties aan het adres van andersdenkenden. Als Toon schrijft, dat je de KKN-kaart misschien be wust kapotscheurt, omdat 'je zo graag kernwapens wilt', dan vind ik, dat hij hiermee wel erg ver over de schreef gaat. Ik heb nog nooit iemand ontmoet, die 'zo graag' die rotdingen wil; en collectie keurige I 1 .heren in overwegend rfgrijze pakken van uit nemende snit. Een gymna siumklas uit 1936 van het Aloy- siuscollege, bastion van het roemruchte gezelschap der pa ters jezuïeten, die daar, toege wijd en streng, menig man heb ben gelanceerd naar ijle hoog ten van maatschappelijk suc ces. Met vrouwen bemoeiden zij zich niet. Koos Postema kon in zijn programma 'Klasgeno ten' de oude mythe opwrijven dat een vorming in de geestelij ke smederijen van deze schran dere, wereldse paters slechts kon uitmonden in kloeke ge- zagsdragerij. De klas van '36 maakte indruk, want daarin treffen we rond Norbert Schmelzer enkele zware kanon nen aan; de procureur-generaal bij de Hoge Raad der Neder landen, de president van de rechtbank te Almelo, de heer Vroom van V D, de ambas sadeur te Moskou, een kunste naar, enkele jezuïeten en iemand die korte tijd Carmeliet geweest is maar daar te spraak zaam voor bleek. Het jaar '36 moet voor het Aloysiuscollege een groot wijnjaar zijn geweest. In het programma van Koos werd onder meer onthuld dat deze mannen van de legendari sche pater Kolfschoten hadden geleerd dat seks gepaard ging met 'een aangenaam maar laag staand gevoel'. Norbert Schmelzer volgde danslessen zonder medeweten van de paters (wat niet weet dat niet deert) maar sloot zich an derzijds aan bij een 'ethische club', waarin de jeugdige den kertjes vraagstukken van tijd en eeuwigheid uiteenrukten onder het toeziend oog van een pater die de rol van Socrates speelde. Dat moet de dageraad zijn ge weest van 'De Nacht van Schmelzer', een wat melancho liek hoogtepunt in onze parle mentaire geschiedenis. Nor bert, die bewonderd werd om een gladde huid waarop een dun laagje Teflon lijkt te zijn aangebracht, werd minister van Buitenlandse Zaken en het gaat hem ook nu nog voor de wind. In dat norse gebouw onder het zware lommer van de Haagse Oostduinlaan is zelfs Luns voorzien van de principiële ze kerheden die hem later zo goed van pas zijn gekomen. Of zijn broer er ook gezeten heeft weet ik niet. Een klas als die van '36 komt natuurlijk nooit meer terug. Het bastion is geslecht; er gaan nu zelfs meisjes naar het Aloy siuscollege en je ziet er bijna geen paters meer, die vroeger in lange togen op damesfietsen re den om als reusachtige vleer muizen te kunnen neerdalen waar de duivel op de loer lag, bij het meisjeslyceum dus. Ik ben zelf van de klas van '52, een heel wat schraler jaar. Misschien is 1952 wel een rampjaar geworden. Misschien is die dikke jongen met de rose knieën op de achterste bank wel een welvarend bordeelhou- der geworden; mogelijk is de rumoerige tweede rij uitge- groeid tot een groep fraudeurs en malversanten; god weet heeft de slungel met de paarde- tanden en de puisten zich ont wikkeld tot een geslepen bank rover. Een paar drankorgels, enkele knutselaars in lege bv's, een beroepswielrenner. Voor zover ik weet heeft de klas van 1952, in schrille tegenstelling met die schitterende fossielen van een halve eeuw geleden, niets bijzonders opgeleverd. We mogen aannemen dat dit een gevolg is van de steeds verder voortschrijdende democratie. Kijk, die kerels van '36 groei den op met ijzersterke zekerhe den. Wij werden verstrikt in vraagtekens. Vandaar de grote verwarring die in ons wroet. Die lui van '36 hebben overal antwoord op. die van '52 weten het gewoon niet. Ik ben de godsbewijzen, uit het ongerijm de of anderszins, vergeten, maar ik herinner me een slagzin van een desperate oude pater, die bij kwelling en tegenslag zijn gele tanden blootlegde en riep; „Blijf optimist tot in de kist." Alle pogingen tot het vor men van een elite zijn inmid dels gestaakt. miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiimiiiiii ook nog nooit iemand, die zo graag zijn huis met extra sloten afsluit, of die zo graag dievenpennen in zijn ramen maakt, of die zo graag rol luiken voor zijn ramen hangt, of een politiechef, die zo graag een aantal agenten uit hun normale werk haalt ten behoeve van een voet balwedstrijd, of een NS-di- rectie, die zo graag een aan tal spoorwegrechercheurs oproept om een supporters trein te begeleiden, of... en zo kan ik nog wei even door gaan. Dat zijn allemaal han delingen, die men verricht, niet 'omdat men dat zo graag wil', mar omdat ze, helaas, als noodzakelijk worden gezien ter bescher ming van persoon, vrijheid, materieel. Zolang men in Oost-Europa nog steeds vasthoudt aan de bij de tot standkoming van de Unie van Soc. Sovjetrepublieken aanvaarde doelstelling (28 jan. 1918), het brengen van het geluk van het commu nisme aan alle volken ter wereld, en zolang de manier, waarop dit gebeurt duidelijk gedemonstreerd wordt in een gordel van landen tot Afghanistan toe, zolang lijkt het me gewenst iets achter de hand te hebben voor het geval dat, en in elk geval te zorgen, dat anderen weten, dat er hier weerstand te ver wachten is bij een eventuele poging om ook ons dat geluk deelachtig te dioen worden. Breda A.H.J. Vinkenborg Volgens radio en krant zijn alle 120 dekens van de Ne derlandse Bisdommen uit genodigd voor een landelijke ontmoetingsdag op 8 oktober a.s. in Amersfoort. De grote eensgezindheid met het re belse protest, houding en handelen van de 31 dekens van het Bisdom Den Bosch tegen de Benoeming van mgr. J. ter Schure, geeft (ADVERTENTIE) Eén dezer dagen heeft u, net als alle andere mensen van 15 jaar en ouder in uw omgeving, een brief ontvangen van de belastingdienst. Daarin werd u een belastingnummer, het fscaal nummer, gegeven. Is het u niet duidelijk of hebt u nog vragen? Bel dan (gratis) 06-0543. De medewerkers van de BelastmgTelefoon helpen u graag. Hibl Ratu- vo/i dr boluMinjidtenu fój enerzijds daartoe aanlei ding, terwijl anderzijds al hetgeen zich afspeelde rond het bezoek van paus Johan nes Paulus II aan ons land, aan de orde zal worden ge steld. Alles wijst erop, dat de lijn Bekkerg-Bluvssen ten koste van een verdere af braak van de Kerk moet worden doorgedrukt, dan wel afgedwongen en doet daarom de vraag rijzen of de aan deze bijei nkomst deel nemende dekens hiermede wellicht vrageti om hun sus- pensatie, voor zover zij zich toch al niet buiten de Kerk hebben geplaastt? Leende F.C.M. Vogels Zaterdagochtend j.l. vond in Breda de start plaats van een etappe in de Ronde van Nederland. Ik heb 'genoten' van het daarbij geleverde commentaar. De heren com mentatoren slaagden erin om de meest flauwe banali teiten door de microfoon te kraaien, daarbij alleen oog hebbend voor zichzelf en niet voor de renners of het publiek. Dat het gebeuren ook nog iets met wielrennen te maken had, was eigenlijk alleen te merken aan de cou reurs die aanwezig waren. De commentatoren bleven 1 uur lang oreren over hun uitgaansleven, hun al dan niet dikke buik en het ont breken van het startpistool. Over de coureurs vrijwel geen woord. Toen men dan uiteindelijk de leider in het algemeen klassement Eric Vanderaerden voor de mi crofoon kreeg, was zo onge veer de enige vraag die hem gesteld werd, of de nachten in België ook zo lang zijn als in Nederland. Het pleit voor een man als Vanderaerden dat hij nauwelijks antwoord gaf op dergelijke onzin. Tij dens de Tour de France wordt er bij de start van el ke etappe uitvoerige infor matie gegeven aan het pu bliek. Achtergronden van renners worden belicht, be- langrij ke resultaten geme moreerd en er worden over zichten gegeven van de di verse klassementen. Vaak worden er uitstekende in terviews gehouden. Kortom alles wordt op een professio nele manier aangepakt. De organisators van de Ronde van Nederland zouden daar een voorbeeld aan kunnen nemen. Blijkens de vele re clamewagens gaat er nogal wat geld om in de Ronde van Nederland. Kan er dan niet wat geld worden uitgetrok ken voor iemand die zinvol en deskundig commentaar geeft? Een van de commen tatoren vergeleek zichzelf regelmatig met een oude auto. Er is toch een sloop? Breda p. van Antwerpen BEIROET (AP) - Een voeringen waarbij chr islamitische milities el stuk geven veroorzaal nomische chaos in Wes De voorraden raken op ciens beschieten elkaar on tigen wat er nog over is. Vanwege de ontvoering vai mensen in de afgelopen weken ne Lijn heeft het Libanese leg< posten langs de scheiding tu West-Beiroet gesloten. Daardoor is er in West-Beii ontstaan aan benzine en brood mitische stadsdeel ondanks d( wordt bevoorraad via het chr Beiroet. Want zelfs al is het oor zaken voor de handige Libanez stamming van de nijvere vc Phoenicische handelaars eer aai De schaarste aan benzine, b; kippen en eieren wordt door radiozender het gevolg genoem KOPENHAGEN (UPI/AFP) - De internationale milieu-or ganisatie Greenpeace heeft dinsdag spijt betuigd tegen over de Eskimojagers van Groenland voor het berokke nen van schade aan htm be staan door de campagne tegen de jacht op zeehonden. De actie van Greenpeace te gen het voor de commercie doodslaan van zeehondenba by's voor hun pels vooral door Noorse en Canadese jagers, heeft geleid tot de volledige stopzetting van de Groenland- se pelsexport naar Europa en de Verenigde Staten. Alan Pickaver, het lid van Greenpeace dat de weerslag bestudeert van het optreden van Greenpeace op de tradi tionele economie van Groen land, zei dat de organisatie de jagers op Groenland het brood uit de mond had gestoten, zon der dat dit de bedoeling was. Voor de Eskimo's zijn de zee hondenpelsen een bijprodukt. Ze eten het vlees en gebruiken het skelet. „U hebt alle recht Van onze corres BRUSSEL - Vrijwel alle Belgis zondering van de christen-den grote verontwaardiging gereagi ment ontbonden is en er geen sp ralisering van het onderwijs. Voorzitter Van Miert van de een permanente crisissituatie v een groot schandaal", vond hij, lement het recht wordt ontzeg overhevelen van het onderwijs r blokkeerd wordt door een klei christen-democraten). Dit zal zi kiezingen van 13 oktober." Zijn Waalse geestverwant Spi situatie geen aanleiding om dee ring bij voorbaat uit te sluiten. verder te gaan met federaliserin zullen we partners zoeken, die c men." Voorzitter Anciaux van de Vo van de regering ongrondwettelij mingen door mogen blijven gaan blijven betalen voor Wallonië, te gemaakt." Van de regeringspartijen zei Verhofstadt dat met deze gang v Vlaamse en Waalse christen-den op het gevoerde beleid van het ka BONN (OPA) - Hans-Jürgen V dinsdag afgetreden als penningi SPD, de sociaal-democratische Duitse Bondsrepubliek die in de De 63-jarige Wischnewski, dl treedt als lid van het hoofbestui tij, heeft in een brief aan partijv( Brandt geschreven dat hij tot zijt komen omdat de andere leden v bestuur niet overtuigd zijn van zuinig om te springen met partj verband schreef hij 'nief langer de bovenmeesterachtige houdin; leider Hans-Jochen Vogel te aan Het hoofdbestuur van de maandag uitgesproken tegen eei Wischnewski, twee SPD-bladen gen. Het gaat om het met fors de partijblad 'Vorwarts' en de zialdemokrat Magazin' (SM), beter boert. Partijvoorzitter Willy Bran maatregel van Wischnewski sprak van een paniekhandeling, ringspartij CDU beschouwt het le

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 2