GEEN DAG ZONDER MISSVERKIEZING IN ITALIË
Computers keuren de
mooisten van het land
Politiek
in rep e:
V ertrek
toont pr<
Greenpeat
Eskimoja^
Vissen
zonder
weerhaak
BEL GEWOON 06'0543 DE BELASTING TELEFOON
woensdag 4 september 1985
EXTRA OP WOENSDAG1
Kolonialisme
en opium I
V-' «C SlÉ" c
fêèss"
PAPIER
VOOR UW PEN
Kolonialisme
en opium (2)
Kleine Stem
Kernwapens
T?
woensdag 4 septe
Elite
Dekens
NOG VRAGEN OVER HETRSCAAL NUMMER?
Microfonisten
T11 pagina 4 i
Door onze correspondent
Cees Manders
ROME - Feministen gaan zich
ergeren aan dit verhaal, maar
het is onmogelijk niet te wij
zen op dat merkwaardige Ita
liaanse fenomeen van de miss-
lust, de miss-koorts, de miss
verkiezingen. Zonder over
drijving: elke dag, althans in
het seizoen dat schaarse kledij
toestaat, brengt hier een nieu
we miss. Moeders mooisten
kunnen in Italië haar geluk
niet op.
De 'Miss Computer' is geko
zen, zodat daar in elk geval
geen onzekerheid meer over
kan bestaan, en de 'Miss Ro-
ma', de 'Miss Eleganza', de
'Miss Cinema', de 'Miss Model-
la Domani' (toekomstmodel),
'Miss Campania', de 'Miss
Lombardia', de 'Miss Turismo'
en ga zo maar door.
Elke landstreek, elk (eer
baar) beroep of bedrijf heeft
haar eigen miss. En voor de
rijpere dames (van rond de
dertig) die het miss-stadium
achter zich hebben is er altijd
nog de titel 'Donna Italiana'.
De 'Donna' van dit jaar, een
vrouw uit Milaan, is gekozen
vanwege haar 'rol in de maat
schappij', haar 'sociale capaci
teit'. Voor de mannen is er nu
ook wat, want de Italiaanse
amateurs van lichamelijke
schoonheid hebben één van
hen tot 'miss' te gekozen. Maar
'Miss Man' schijnt te verkom
meren in eenzaamheid.
Klapstuk
En dan het klapstuk van de
'veiling' en zonder twijfel het
hoogtepunt van het Italiaanse
miss-jaar: 'Miss Italia Inter-
nazionale' is (na drie dagen
champagne-drinken in het
mondaine Salsomaggiore) ge
worden Eleonora Resta, 17
jaar uit Bergamo. Haar vitale
maten (van boven naar bene
den) zijn 86-47-96. Ingewijden
mogen zich hierover best ver
bazen want opgemelde maten
passen niet bij het Italiaanse
cliché (dat eerder in de buurt
van 96-47-86 komt). Maar de
jury heeft de natie verzekerd
dat met opzet van het geijkte
model is afgeweken. Eleonora
zingen in Italië ook de aan
wending van een computer
overwegen, om zo van het een
voudige meetwerk te worden
verlost. De keurmeesters zijn
moe, en doen een beroep op
Olivetti. Maar wat wil je: in de
lange Italiaanse zomer gaat er
werkelijk geen dag voorbij of
er moet opnieuw een miss
worden gekozen. Zelfs de zon
dag is wat dit betreft geen
rustdag meer. Ach, miss-se-
lecties zijn interessant voor
het voornamelijk mannelijke
publiek, voor de lokale politici,
voor de middenstand in de
buurt.
Rustpunt
De mooisten van Italië in de race om dé titel: Miss Italia Internationale.
gaat Italië vertegenwoordigen
bij de 'Miss Universo' verkie
zingen, en het moet maar eens
uit zijn met die stereotiepe
ideeen die ze in het buitenland
over de Italiaanse boezems
hebben. De concurrentie van
Eleonora is dus gewaar
schuwd.
De recentste 'Miss Italia In-
ternazionale' is overigens ge
kozen volgens de 'modernste'
procedées, waarbij de inzet
van computers (van het merk
Olivetti, de sponsor) niet is ge
schuwd. De aspirant-missen
mochten al haar 'data' (geeste
lijke en lichamelijke gegevens)
voeden aan een computer, en
deze kon in een ommezien van
tijd aan de jury de 'meisjes' le
veren die het meest aan de
eisen van een 'Miss Italia In-
ternazionale' beantwoordden.
Dus geen eindeloze verhoren
of defilé's meer, maar een een
voudige druk op de juiste
toets. Kwestie van program
meren. De rest was voor een
beetje kundige jury dus kin
derspel.
Meetwerk
Het schijnt dat de organisa
toren van andere miss-verkie-
Rimini, Italië's hoofdstad in
de zomer, is gewoon onvoor
stelbaar zonder een 'Miss Es
tate' (zomermiss) of een 'Miss
Spiaggia' (strandmis), of, ja
wel, een 'Miss Umbrellone',
een miss parasol. Een Ita
liaans vakantiegezelschap in
Zuid-Tunesië kiest geheid zijn
eigen miss, opdat iedereen vol
daan huiswaarts kere. Een
miss-verkiezing is een rust
punt in het woelige bestaan
van alle dag, een 'rots in een
branding vol twijfel'.
Allermooiste
Toen de jury-uitslag bekend
werd gemaakt, barstte Eleo
nora in tranen uit, en riep dat
het niet waar was, dat het niet
waar kón zijn: „Ik, de mooiste
van het hele land?" En ook dit
is een tafereel dat net zo oud is
als het instituut miss-verkie
zing zelf. 'Miss' Eleonora gaat
nu met haar bekroonde con
touren eventjes 150.000.000 lire
verdienen, zo'n twee en een
halve ton in florijnen. Niet gek
voor iemand die als werkzoe
kende staat (stond) ingeschre
ven. De 999 andere missen van
Italië moeten het met heel wat
minder doen. Het is een groot
onrecht, maar in dit land van
louter missen moet er toch
echt één de allermooiste zijn.
Gelukkig vallen de anderen
nooit buiten de prijzen. En
volgend jaar is het trouwens
weer zomer, met nieuwe miss
verkiezingen. Je kunt niet al
tijd de mooiste zijn, maar het
is te proberen.
Voor het vissen met een
hengel is een haak het
meest noodzakelijke attri
buut. Zonder haak geen
vangst, da's duidelijk. Bin
nen het sportvissen is de
haak danook altijd onder
werp van discussie geweest.
Daarbij gaat het vaak om
de beste haak voor de soort
vis, de beste haak voor het
soort aas of doodgewoon de
haak met de meeste in-ha-
kingskansen. Vooral op dat
gebied zijn de laatste jaren
weer wat ontwikkelingen
op gang gezet in de vorm
van de meest bizarre haak-
ontwerpen. Haken met de
punt extreem naar binnen
of naar buiten, uit propor
ties gevormde haakbochten
enz.
Daar is sinds het laatste
decennium 'n onderwerp
aan toegevoegd, namelijk
het vissen zonder weer
haak. In eerste instantie
werd dat niet ingegeven uit
humane overwegingen. Het
waren vooral de wedstrijd
vissers die het vissen zonder
weerhaak propageerden en
zij zijn ook degenen die er,
verhoudingsgewijs, het
meest mee vissen. Enkele
jaren later kwamen steeds
meer sportvissers er achter
dat het vissen zonder weer
haak voordelen in zich
bergt.
Op de eerste plaats be
schadigt men de vis nog
minder dan al het geval
was, het gaatje dat in de
bek ontstaat is praktisch
niet meer te zien. Veel
voornamer, en vooral
sportvisser zijn zich daar
van bewust, is de snelheid
waarmee men de vis kan
onthaken. Dat komt de vis
zonder meer ten goede, im
mers hoe korter uit het wa
ter hoe beter. In veel geval
len komt de vis bij het vis
sen zonder weerhaak niet
eens meer het water uit.
Liggend in het schepnet of
vrij onder handbereik kan
men de haak zo lossen, als
dat al niet spontaan is ge
beurd door het wegvallen
van de spanning op de lijn.
Er zijn lieden die het vissen
op een dergelijke manier al
sportief winen noemen.
Toegegeven, het is al een
vooruitgang wanneer
sportvissers zich bewust
zijn van hetgeen zij doen,
maar voor sportiviteit
komt meer kijken.
Er zijn steeds meer hen
gelaars die net als vroeger
hun vangst mee naar huis
nemen. Die vissen voor de
pot. Dat is hun goed recht
al staat de waarde van de
door hen meegenomen vis
rechtevenredig op de waar
de van de door hen aange
schafte vergunning. Bra
sem en voorn daargelaten
is de situatie voor wat de
roofvis betreft, waaronder
paling, op zijn zachtst ge
zegd beroerd. Plaatselijk
kan men spreken van een
goede snoekbaarsstand,
baars en snoek (vooral de
laatste) staan er beroerder
Vist men voor de pot dan
is het onzin zonder weer
haak te willen vissen, im
mers men doodt de vis die
men wil meenemen direct
Laten sterven in het leefnet
kan een sportief hengelaar
gewoon niet makenDe
georganiseerde sportvisse-
rij ijvert al jaren vor een
verbod op het gebruik van
een leef (lees: sterfjnet.
Vooral brasemvissers wij
zen er dan op dat losgelaten
brasems de rest van de
school van de voerplek
meenemen. Men vangt dan
minder. Het antwoord is
eenvoudig: Nou én...
Sportvissers die hun
vangsten netjes willen te
rugzetten zouden danook
uitstekend zonder weer
haak kunnen vissen. Het
fabeltje dat men dan min
der vis vangt doet belache
lijk aan. Immers een haak
zonder weerhaak haakt
veel sneller, men kan er dus
scherper mee vissen. Nog
lang niet elk haaktype voor
de zoetwatervisserij is in
weerhaakloze uitvoering
verkrijgbaar. In dat geval
kan men volstaan met de
weerhaak dicht te knijpen
(lukt bij harde haken niet)
of weg te slijpen tot een
bobbeltje. Dat laatste ver
dient de voorkeur, vooral
bij het vissen met maden.
Maden blijven op geheel
gladde haken slecht zitten.
Uw artikel in De Stem van
23 augustus over het boek
van Ewald van Vugt moet
wel enig protest uitlokken.
'Nog in 1930' verdiende de
overheid 27 miljoen gulden
aan de opiumhandel. Erg?
Hoeveel verdiende de over
heid in Nederland aan het
gebruik van alcoholische
dranken? Ik hoop voor het
genoemde boek niet dat de
schrijver inderdaad ge
schreven heeft wat in de
laatste zin staat: „In geheel
Nederlands-Indië bestonden
staatswinkels, waar wettig
opium als warme broodjes
over de toonbank ging." De
lezer met wel een geheel
verkeerde indruk van de be
moeienissen van de regering
met de opiumhandel krij
gen. De waarheid is anders.
In de vorige eeuw was de
opiumhandel verpacht aan
Chinese handelaren. Deze
trachten zoveel mogelij k
opium te verkopen, ook in
gebieden waar geen opium
werd geschoven. Dit gaf
aanleiding tot wantoestan
den, en deze lokten weer
verzet uit; onder meer door
het stichten van een Anti-
Opium-Bond, en het ver
schijnen van boeken als de
'opium roman' 'Baboe Dali-
ma' van M.T.H. Perelaer in
1886. Daardoor werd de re
gering gedwongen een eind
te maken aan de opium
pacht en zelf de aanmaak en
handel in handen te nemen.
Er kwam een opium-regie,
en er werden gebieden aan
gewezen waar het opiumge
bruik geheel werd verboden
- zogenoemde 'gesloten
kringen'. Dan waren er 'ge
mengde kringen' waar het
gebruik aan bepaalde perso
nen was vrijgegeven, maar
dan moest men over een li
centie beschikken, maar die
werden alleen uitgereikt
aan personen, ten aanzien
van wie de verslaving aan
opium vaststond. Men had
ook nog 'licentiekringen'
waarin het gebruik van re
gie-opium uitsluitend
krachtens gebruikslicentie
was toegestaan. En tenslotte
de 'open kringen', waar ge
bieden - bijvoorbeeld ha
venplaatsen - waar het
opiumgebruik algemeen
verbreid was. De controle op
de verstrekte vergunningen
om opium te kopen was
scherp om te voorkomen dat
daarmede zou worden ge
handeld als de betrokken
opiumschuivers zouden
overlijden. De Opium- en
Zoutregie in Batavia stelde
er een eer in de internatinale
verdragen op het terrein van
de vervaardiging en de dis
tributie van verdovende
middelen nauwgezet na te
komen. Alles bij elkaar ge
nomen is de slotzin van het
genoemde artikel niet meer
dan onzin.
Den Haag
Dr. H. Bouman
In De Stem van 23 aug. jl.
vielen mij twee zaken op
waarvoor ik de redactie me
de verantwoordelij k houd.
In de eerste plaats het slot
van de kolom van Toon
Kloet. Hij schrijft daar, dat
je de kaart van het 'Komitee
Kruisraketten Nee' óf be
wust (moet) kapotscheuren
omdat u zo graag kernwa
pens wilt, óf ondertekenen
en zorgen dat de kaart bij
het Komitee terugkomt.'
Hiermee schakelt hij op ge
mene manier de zeer grote
groep mensen uit, die hele
maal niet graag kernwapens
willen, maar de noodzaak
van het bezit daarvan wel
inzien. Hierop ga ik thans
niet verder in. In de tweede
plaats wijs ik op het sinds de
vorige eeuw 'consequent
verzwegen stuk geschiede
nis': 'de Nederlandse maagd
als opiumpusher' in het arti
kel 'Kolonialisme dreef op
handel in opium'. Dit zou in
een boek van Ewald Van-
vugt staan; ik ken dat boek
niet. Maar als het artikel
werkelijk de meningen van
die schrijver weergeeft dan
is Vanvugt zeer te laken en
de redactie, die een en ander
zonder commentaar door
geeft, met hem. Ik haal uit
dat bedorven broodje twee
krenten. Eerste krent: han
del in opium zou een ver
zwegen stuk geschiedenis
zijn. Welnu, in elk stan
daardwerk over Ned.-Indië
wordt over het opiumge
bruik en opiumregie gespro
ken. Ik noem slechts: mr. dr.
H. Westra, De N.I. Staatsre
geling, 1927, blz. 148 A.D.A.
De Kat Angelino, Staatkun
dig beleid en bestuurszorg in
N.I., 1930, deel II blz. 343/345,
B.H.M. Vlekke, Geschiedenis
van den Indischen Archipel,
1947 blz. 260. Bovendien ver
scheen er elk jaar een open
baar verslag van de Dienst
der Opiumregie. De tweede
krent is de zin: 'In geheel
N.I. bestonden staatswin
kels, waar wettig opium als
warme broodjes over de
toonbank ging.' Dit nu is een
volkomen miskenning van
het opiumregiestelsel. Het
opiumgebruik was in de ne
gentiende eeuw tamelijk
verbreid en het recht tot
verkoop ervan was ver
pacht. In 1904 werd dit ver
pachtingsstelsel principieel
verlaten met het doel alle
rokers een licentie te geven,
te rantsoeneren, door prijs
verhoging het verbruik te
verminderen en de rokers te
laten uitsterven. Dit stelsel
kreeg internationaal erken
ning. Als belangrijkste
hulpmiddel tegen illegale
handel stelde de conferentie
van de opiumcommissie van
de Volkenbond van 1925 te
Genève de plicht van de be
trokken landen de papave-
raanplant te verminderen.
Zolang dit niet geschiedt zou
regie het enig juiste middel
zijn om de smokkel binnen
de perken te houden. In N.I.
waren geen papaveraan-
plantingen. Het Statistical
pocket book of Indonesia
1941 (uitgegeven in 1947)
vermeldt als aantal opium
rokers in 1933 150.000 per
sonen en in 1940 77.000
personen, terwijl van toene
mende smokkel niet is ge
bleken. Wettig opium ging
derhalve niet als warme
broodjes over de toonbank,
maar werd alleen verkocht
aan ingeschreven personen.
Prinsenbeek
dr. A.H. Böhm
Gezien het veelvuldig voor
komend onbeschaafd gedrag
en onbeschaafd woordge
bruik van mensen, vind ik
uw vergelijking: 'Mieren lij
ken net mensen' een beledi
ging voor deze dieren. In uw
artikel (Kleine Stem, zater
dag 17 augustus j.l.) zijn er
joekels van mieren, die naar
beneden donderen en zich
rot werken. In 'Zuidafri-
kaanse puinhoop' blijken
negroïde kinderen een stapel
broertjes en zusjes te heb
ben. Ik dacht dat negroïde
kinderen net als blanke kin
deren meerdere broertjes en
zusjes hadden. In hetzelfde
artikel gaan huizen ook niet
in brand, maar in de fik.
Nieuw is volgens de redactie
van 'De Kleine Stem' dat
zwarten nu andere zwarten
aanvallen. Hebben deze
journalisten dan nooit van
Zimbabwe gehoord waar de
heer Mugabe de aanhangers
van Nkomo dreigt uit te
moorden 'De anthropo-
loog Klaas de Jonge kent
veel mensen van het ANC'.
Bovengenoemde redactie
schildert Klaas zo onschul
dig als een pasgeboren kind
af. De activiteiten van zijn
ex-vrouw en hemzelf wijzen
in andere richting. Als oud
leraar aan een Pedagogische
Akademie dacht ik, dat het
gemanipuleer van kinderen
zo langzamerhand voorbij
was. Ik blijk me lelijk te
hebben vergist. Een kran
tengedeelte voor jonge men
sen: O.K., maar dan wel be
schaafd en zonder gemani
puleer.
Fijnaart
W.G. Brandenburg
Onlangs besteedde de heer
Toon Kloet in De Stem wat
ruimte aan het uiten van
zijn vreugde over het feit,
dat hem een plaats in een
comité KKN was aangebo
den en hij knoopte er meteen
een (natuurlijk verwacht)
aanbevelingsverhaal aan
vast. Heerlijk, dat iemand
aan zoiets zoveel vreugde
kan beleven en natuurlijk
heeft hij het volste recht aan
verwachtingen te voldoen,
maar dan moet dat niet ont
aarden in minderwaardige
insinuaties aan het adres
van andersdenkenden. Als
Toon schrijft, dat je de
KKN-kaart misschien be
wust kapotscheurt, omdat
'je zo graag kernwapens
wilt', dan vind ik, dat hij
hiermee wel erg ver over de
schreef gaat. Ik heb nog
nooit iemand ontmoet, die
'zo graag' die rotdingen wil;
en collectie keurige
I 1 .heren in overwegend
rfgrijze pakken van uit
nemende snit. Een gymna
siumklas uit 1936 van het Aloy-
siuscollege, bastion van het
roemruchte gezelschap der pa
ters jezuïeten, die daar, toege
wijd en streng, menig man heb
ben gelanceerd naar ijle hoog
ten van maatschappelijk suc
ces. Met vrouwen bemoeiden
zij zich niet. Koos Postema kon
in zijn programma 'Klasgeno
ten' de oude mythe opwrijven
dat een vorming in de geestelij
ke smederijen van deze schran
dere, wereldse paters slechts
kon uitmonden in kloeke ge-
zagsdragerij. De klas van '36
maakte indruk, want daarin
treffen we rond Norbert
Schmelzer enkele zware kanon
nen aan; de procureur-generaal
bij de Hoge Raad der Neder
landen, de president van de
rechtbank te Almelo, de heer
Vroom van V D, de ambas
sadeur te Moskou, een kunste
naar, enkele jezuïeten en
iemand die korte tijd Carmeliet
geweest is maar daar te spraak
zaam voor bleek. Het jaar '36
moet voor het Aloysiuscollege
een groot wijnjaar zijn geweest.
In het programma van Koos
werd onder meer onthuld dat
deze mannen van de legendari
sche pater Kolfschoten hadden
geleerd dat seks gepaard ging
met 'een aangenaam maar laag
staand gevoel'.
Norbert Schmelzer volgde
danslessen zonder medeweten
van de paters (wat niet weet dat
niet deert) maar sloot zich an
derzijds aan bij een 'ethische
club', waarin de jeugdige den
kertjes vraagstukken van tijd en
eeuwigheid uiteenrukten onder
het toeziend oog van een pater
die de rol van Socrates speelde.
Dat moet de dageraad zijn ge
weest van 'De Nacht van
Schmelzer', een wat melancho
liek hoogtepunt in onze parle
mentaire geschiedenis. Nor
bert, die bewonderd werd om
een gladde huid waarop een
dun laagje Teflon lijkt te zijn
aangebracht, werd minister van
Buitenlandse Zaken en het gaat
hem ook nu nog voor de wind.
In dat norse gebouw onder het
zware lommer van de Haagse
Oostduinlaan is zelfs Luns
voorzien van de principiële ze
kerheden die hem later zo goed
van pas zijn gekomen. Of zijn
broer er ook gezeten heeft weet
ik niet.
Een klas als die van '36 komt
natuurlijk nooit meer terug.
Het bastion is geslecht; er gaan
nu zelfs meisjes naar het Aloy
siuscollege en je ziet er bijna
geen paters meer, die vroeger in
lange togen op damesfietsen re
den om als reusachtige vleer
muizen te kunnen neerdalen
waar de duivel op de loer lag,
bij het meisjeslyceum dus.
Ik ben zelf van de klas van
'52, een heel wat schraler jaar.
Misschien is 1952 wel een
rampjaar geworden. Misschien
is die dikke jongen met de rose
knieën op de achterste bank
wel een welvarend bordeelhou-
der geworden; mogelijk is de
rumoerige tweede rij uitge-
groeid tot een groep fraudeurs
en malversanten; god weet
heeft de slungel met de paarde-
tanden en de puisten zich ont
wikkeld tot een geslepen bank
rover. Een paar drankorgels,
enkele knutselaars in lege bv's,
een beroepswielrenner. Voor
zover ik weet heeft de klas van
1952, in schrille tegenstelling
met die schitterende fossielen
van een halve eeuw geleden,
niets bijzonders opgeleverd. We
mogen aannemen dat dit een
gevolg is van de steeds verder
voortschrijdende democratie.
Kijk, die kerels van '36 groei
den op met ijzersterke zekerhe
den. Wij werden verstrikt in
vraagtekens. Vandaar de grote
verwarring die in ons wroet.
Die lui van '36 hebben overal
antwoord op. die van '52 weten
het gewoon niet. Ik ben de
godsbewijzen, uit het ongerijm
de of anderszins, vergeten,
maar ik herinner me een slagzin
van een desperate oude pater,
die bij kwelling en tegenslag
zijn gele tanden blootlegde en
riep;
„Blijf optimist
tot in de kist."
Alle pogingen tot het vor
men van een elite zijn inmid
dels gestaakt.
miiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinmiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiiiiiiimiiiiii
ook nog nooit iemand, die zo
graag zijn huis met extra
sloten afsluit, of die zo graag
dievenpennen in zijn ramen
maakt, of die zo graag rol
luiken voor zijn ramen
hangt, of een politiechef, die
zo graag een aantal agenten
uit hun normale werk haalt
ten behoeve van een voet
balwedstrijd, of een NS-di-
rectie, die zo graag een aan
tal spoorwegrechercheurs
oproept om een supporters
trein te begeleiden, of... en zo
kan ik nog wei even door
gaan. Dat zijn allemaal han
delingen, die men verricht,
niet 'omdat men dat zo
graag wil', mar omdat ze,
helaas, als noodzakelijk
worden gezien ter bescher
ming van persoon, vrijheid,
materieel. Zolang men in
Oost-Europa nog steeds
vasthoudt aan de bij de tot
standkoming van de Unie
van Soc. Sovjetrepublieken
aanvaarde doelstelling (28
jan. 1918), het brengen van
het geluk van het commu
nisme aan alle volken ter
wereld, en zolang de manier,
waarop dit gebeurt duidelijk
gedemonstreerd wordt in
een gordel van landen tot
Afghanistan toe, zolang lijkt
het me gewenst iets achter
de hand te hebben voor het
geval dat, en in elk geval te
zorgen, dat anderen weten,
dat er hier weerstand te ver
wachten is bij een eventuele
poging om ook ons dat geluk
deelachtig te dioen worden.
Breda
A.H.J. Vinkenborg
Volgens radio en krant zijn
alle 120 dekens van de Ne
derlandse Bisdommen uit
genodigd voor een landelijke
ontmoetingsdag op 8 oktober
a.s. in Amersfoort. De grote
eensgezindheid met het re
belse protest, houding en
handelen van de 31 dekens
van het Bisdom Den Bosch
tegen de Benoeming van
mgr. J. ter Schure, geeft
(ADVERTENTIE)
Eén dezer dagen heeft u, net als alle andere
mensen van 15 jaar en ouder in uw omgeving, een
brief ontvangen van de belastingdienst. Daarin werd
u een belastingnummer, het fscaal nummer, gegeven.
Is het u niet duidelijk of hebt u nog vragen?
Bel dan (gratis) 06-0543. De medewerkers van de
BelastmgTelefoon helpen u graag.
Hibl Ratu- vo/i dr boluMinjidtenu fój
enerzijds daartoe aanlei
ding, terwijl anderzijds al
hetgeen zich afspeelde rond
het bezoek van paus Johan
nes Paulus II aan ons land,
aan de orde zal worden ge
steld. Alles wijst erop, dat de
lijn Bekkerg-Bluvssen ten
koste van een verdere af
braak van de Kerk moet
worden doorgedrukt, dan
wel afgedwongen en doet
daarom de vraag rijzen of de
aan deze bijei nkomst deel
nemende dekens hiermede
wellicht vrageti om hun sus-
pensatie, voor zover zij zich
toch al niet buiten de Kerk
hebben geplaastt?
Leende
F.C.M. Vogels
Zaterdagochtend j.l. vond in
Breda de start plaats van
een etappe in de Ronde van
Nederland. Ik heb 'genoten'
van het daarbij geleverde
commentaar. De heren com
mentatoren slaagden erin
om de meest flauwe banali
teiten door de microfoon te
kraaien, daarbij alleen oog
hebbend voor zichzelf en
niet voor de renners of het
publiek. Dat het gebeuren
ook nog iets met wielrennen
te maken had, was eigenlijk
alleen te merken aan de cou
reurs die aanwezig waren.
De commentatoren bleven
1 uur lang oreren over hun
uitgaansleven, hun al dan
niet dikke buik en het ont
breken van het startpistool.
Over de coureurs vrijwel
geen woord. Toen men dan
uiteindelijk de leider in het
algemeen klassement Eric
Vanderaerden voor de mi
crofoon kreeg, was zo onge
veer de enige vraag die hem
gesteld werd, of de nachten
in België ook zo lang zijn als
in Nederland. Het pleit voor
een man als Vanderaerden
dat hij nauwelijks antwoord
gaf op dergelijke onzin. Tij
dens de Tour de France
wordt er bij de start van el
ke etappe uitvoerige infor
matie gegeven aan het pu
bliek. Achtergronden van
renners worden belicht, be-
langrij ke resultaten geme
moreerd en er worden over
zichten gegeven van de di
verse klassementen. Vaak
worden er uitstekende in
terviews gehouden. Kortom
alles wordt op een professio
nele manier aangepakt. De
organisators van de Ronde
van Nederland zouden daar
een voorbeeld aan kunnen
nemen. Blijkens de vele re
clamewagens gaat er nogal
wat geld om in de Ronde van
Nederland. Kan er dan niet
wat geld worden uitgetrok
ken voor iemand die zinvol
en deskundig commentaar
geeft? Een van de commen
tatoren vergeleek zichzelf
regelmatig met een oude
auto. Er is toch een sloop?
Breda
p. van Antwerpen
BEIROET (AP) - Een
voeringen waarbij chr
islamitische milities el
stuk geven veroorzaal
nomische chaos in Wes
De voorraden raken op
ciens beschieten elkaar on
tigen wat er nog over is.
Vanwege de ontvoering vai
mensen in de afgelopen weken
ne Lijn heeft het Libanese leg<
posten langs de scheiding tu
West-Beiroet gesloten.
Daardoor is er in West-Beii
ontstaan aan benzine en brood
mitische stadsdeel ondanks d(
wordt bevoorraad via het chr
Beiroet. Want zelfs al is het oor
zaken voor de handige Libanez
stamming van de nijvere vc
Phoenicische handelaars eer aai
De schaarste aan benzine, b;
kippen en eieren wordt door
radiozender het gevolg genoem
KOPENHAGEN (UPI/AFP) -
De internationale milieu-or
ganisatie Greenpeace heeft
dinsdag spijt betuigd tegen
over de Eskimojagers van
Groenland voor het berokke
nen van schade aan htm be
staan door de campagne tegen
de jacht op zeehonden.
De actie van Greenpeace te
gen het voor de commercie
doodslaan van zeehondenba
by's voor hun pels vooral door
Noorse en Canadese jagers,
heeft geleid tot de volledige
stopzetting van de Groenland-
se pelsexport naar Europa en
de Verenigde Staten.
Alan Pickaver, het lid van
Greenpeace dat de weerslag
bestudeert van het optreden
van Greenpeace op de tradi
tionele economie van Groen
land, zei dat de organisatie de
jagers op Groenland het brood
uit de mond had gestoten, zon
der dat dit de bedoeling was.
Voor de Eskimo's zijn de zee
hondenpelsen een bijprodukt.
Ze eten het vlees en gebruiken
het skelet. „U hebt alle recht
Van onze corres
BRUSSEL - Vrijwel alle Belgis
zondering van de christen-den
grote verontwaardiging gereagi
ment ontbonden is en er geen sp
ralisering van het onderwijs.
Voorzitter Van Miert van de
een permanente crisissituatie v
een groot schandaal", vond hij,
lement het recht wordt ontzeg
overhevelen van het onderwijs r
blokkeerd wordt door een klei
christen-democraten). Dit zal zi
kiezingen van 13 oktober."
Zijn Waalse geestverwant Spi
situatie geen aanleiding om dee
ring bij voorbaat uit te sluiten.
verder te gaan met federaliserin
zullen we partners zoeken, die c
men."
Voorzitter Anciaux van de Vo
van de regering ongrondwettelij
mingen door mogen blijven gaan
blijven betalen voor Wallonië, te
gemaakt."
Van de regeringspartijen zei
Verhofstadt dat met deze gang v
Vlaamse en Waalse christen-den
op het gevoerde beleid van het ka
BONN (OPA) - Hans-Jürgen V
dinsdag afgetreden als penningi
SPD, de sociaal-democratische
Duitse Bondsrepubliek die in de
De 63-jarige Wischnewski, dl
treedt als lid van het hoofbestui
tij, heeft in een brief aan partijv(
Brandt geschreven dat hij tot zijt
komen omdat de andere leden v
bestuur niet overtuigd zijn van
zuinig om te springen met partj
verband schreef hij 'nief langer
de bovenmeesterachtige houdin;
leider Hans-Jochen Vogel te aan
Het hoofdbestuur van de
maandag uitgesproken tegen eei
Wischnewski, twee SPD-bladen
gen. Het gaat om het met fors
de partijblad 'Vorwarts' en de
zialdemokrat Magazin' (SM),
beter boert.
Partijvoorzitter Willy Bran
maatregel van Wischnewski
sprak van een paniekhandeling,
ringspartij CDU beschouwt het
le