GESCHIEDENIS VAN UW TUIN
TOERISTEN
Hypotheekrente per 16 juli 1985
maandag 22 juli 1985
Mcb)
EXTRA OP MAANDAG1
Het begon allemaal als een grap. Twee eeuwen
geleden kwam een Duitse vorst op het idee om
zijn personeel, van tuinknecht tot hofmeester,
als karikaturale dwergen door een beeldhou
wer weer te laten geven.
Met plezier
Tun
Bedriegertjes
Exotica
Wild tuin
VAN EIJSDEN
Kerk op vakantie
W-Ss^iT
VS-S5S™S3
PAPIER
VOOR UW PEN
Dolle pret
Christelijk reveil
Niet verdiend
Onbegrijpelijk
pagina zeeland 1
V erkeersdoden
in' Valkenisse
T48
Van bleekveld tot gazon
Door drs. Maurits van Rooijen
De beeldjes plaatste hij in zijn paleistuin. Niemand
kon toen vermoeden dat deze grap een ware mode zou
worden.
Door een combinatie met
het volksgeloof dat kabouters
's nachts de mensen stiekum
helpen met het onderhoud van
huis en tuin, ontstond name
lijk de tuinkabouter. Miljoe
nen mannetjes met rode punt
muts en grijze baard bevolken
nu onze tuinen.
Wie in zijn luie tuinstoel
ligt, moe van grasmaaien en
onkruidbestrijding, zal zich
slechts met moeite kunnen in
denken, dat ook zijn groene
lapje een verleden heeft van
vele eeuwen. Toch is zelfs de
gewoonste tuin het resultaat
van een lange cultuurgeschie
denis. Bijvoorbeeld het keurig
rechthoekige grasveldje, dat
zojuist werd gefatsoeneerd, is
een verre erfgenaam van een
bleek veldje. Tegenwoordig
voorzien wasmiddelfabrikan
ten hun produkten van opti
sche witmakers en soortgelij
ke hokus-pokus. Onze voorou
ders echter legden het witte
wasgoed gewoon plat op het
bleekveldje in de volle zon te
drogen. Zo wordt het ook wit
ter dan wit. Een bleekveldje
ontbrak zelden in een tuin, ze
ker in de Nederlandse, want
hier gold de opvatting dat een
tuin niet alleen mooi moest
zijn, maar ook nuttig. Vandaar
dat eveneens de combinatie
met een kruiden- en moestuin
heel gebruikelijk was.
Om nog even bij het gras
veldje te blijven, dit dankt zijn
keurig verzorgde gedaante
aan de uitvinding van de
'grasscheermachine' in 1830.
Daardoor kon de zeis voorgoed
in het schuurtje worden opge
borgen. Door verbetering van
deze machine was het maaien
van gras aan het einde van de
negentiende eeuw een tame
lijk licht karwei geworden.
Tuinieren werd steeds meer
een tijdsbesteding waar de
burgerij zich met plezier mee
bezighield. Bovendien raakte
men toen overtuigd van de
grote betekenis ervan: „Be
kend is, dat in Amerika in ze
kere gevallen de gevangenen
in hun cel bloemen om te ver
zorgen en op te kweken wor
den gegeven. De eerste dagen
moet een dergelijke situatie
hen soms tot razernij brengen.
Na enige tijd wordt echter de
belangstelling opgewekt, en
het slot is meestal, dat het op
kweken van bloemen voor de
gevangen een waren verpo
zing is geworden. Zoveel mo-
beta
rente vast
af-
rentepercentages
lings
gedurende
sluit-
wijze
provi-
met gemeente
zonder gemeente
siein
garantie
garantie
opgave
werke
opgave
werke
bank
lijk
bank
lijk
Annuïteiten-
hypotheken
A.B.N.
M/A
Var.
1.5
7,4
7,82
7,6
8,04
M/A
1 jr.
1,5
7,5
7,93
7,7
8,15
M/A
3 jr.
1,5
7,8
8,25
8,0
8,47
M/A
5 jr.
1,5
8,0
8,47
8,2
8,69
Plushypotheek
M/A
7 jr.
1.5
8,2
8,69
8,4
8,91
Amro bank
M/A
var.
1,5
7,4
7,82
7,6
8,04
M/A
2 jr.
1,5
7,7
8,15
7,9
8,36
M/A
5 jr.
1,5
8,0
8,47
8,2
8,69
M/A
7 jr.
!5
8,2
8,69
8,4
8,91
Centrale
M/A
2 jr.
1
7,3
7,66
7,5
7,87
Volksbank
M/A
5 jr.
1
7,7
8,09
7,9
8,31
Direktbank/
M/A
1 jr.
1
7,4
7,77
7,6
7,98
NCB bank
M/A
3 jr.
1
7,7
8,09
7,9
8,31
M/A
5 jr.
1
7,8
8,20
8,0
8,41
Grenswissel-
M/A
1 jr.
1
7,4
7,77
7,6
7,98
kantoren/CDK
M/A
5 jr.
1
7,8
8,20
8,0
8,41
HJ/A
1 jr.
1
7,6
7,85
7,8
8,06
HJ/A
5 jr.
1
8,0
8,27
8,2
8,48
Hypotheek!
M/A
5jr
1,25
7,8
8,33
7,8
8,33
Noord-Br
M/A
10 jr.
1,25
8,0
8,54
8,0
8,54
gemeenten
M/A
15 jr.
1,25
8,2
8,76
8,2
8,76
M/A
30 jr.
1.25
8,4
8,98
8,4
8,98
M/A
renterust
1,5
8,0
8,57
8,0
8,57
Van Lanschot/
M/V
var.
1,5
7,1
7,66
7,5
8,00
Woon- opstart
M/V
var.
1,5
7,1
7,56
fonds
M/V
1 jr.
1,5
7,3
7,88
7,5
8,00
Holland*
M/V
2 jr.
1,5
7,5
8,10
7,7
8,22
M/V
5 jr.
1,5
7,8
8,43
8,0
8,55
comfort
M/V
max 10 jr
1,5
8,1
8,76
8,3
8,89
NMB
M/A
1 jr.
1,5
7,4
7,82
7,6
8,04
M/A
3 jr.
1,5
7,8
8,25
8,0
8,47
M/A
5 jr.
1,5
8,0
8,47
8,2
8,69
keuzehyp.
M/A
7 jr.
1,5
8,2
8.69
8,4
8,91
Postgiro en
M/A
2 jr.
1
7,4
7,77
7,6
7,98
Rijkspost
M/A
5 jr.
1
7,8
8,20
8,0
8,41
spaarbank
M/A
7 jr.
1
8,0
8,41
8,2
8,63
RABO (adv.)
M/A
var.
1,25
7,4
7,80
7,6
8,01
M/A
3 jr.
1,25
7,7
8,12
7,9
8,34
M/A
5 jr.
1,25
7,9
8,34
8,1
8,55
M/A
stabiel
1,25
8,1
8,55
8,3
8,77
HJ/A
var.
1,25
7,6
7,88
7,8
8,09
HJ/A
3 jr.
1,25
7,9
8,20
8,1
8,40
HJ/A
5 jr.
1,25
8,1
8,40
8,3
8,61
HJ/A
stabiel
1,25
8,3
8,61
8,5
8,83
RABO (hypo)
M/A
3 jr.
1,5
7,7
8,15
7,9
8,36
M/A
5 jr.
1,5
7,9
8,36
8,1
8,58
HJ/A
3 jr.
1,5
7,9
8,22
8,1
8,43
HJ/A
5 jr.
1,5
8,1
8,43
8,3
8,64
Verenigde
M/A
Vi jr.
1
7,6
7,98
7,8
8,20
spaarbank
M/A
3 jr.
1
7,6
7,98
7,8
8,20
M/A
5 jr.
1
7,8
8,20
8,0
8,41
M/A
ideaalr.
1
7,7
8,09
7,9
8,31
Westl. Utr. st.
M/V
2 jr.
1,5
7,7
8,32
7,9
8,54
standaard
M/V
5/9 jr.
1,5
8,2
8,87
8,4
9,09
standaard
M/V
10/15 jr.
1,5
8,4
9,09
8,6
9,32
no-risk
M/V
5 jr.
1,5
op
aanvr.
op
aanvr.
lage lasten
M/V
7 jr.
1,5
8,6
9,17
interim
M/V
1 jr.
1,5
7,6
8,21
7,6
8,21
1e kw 85 budg.
KW/A
var.
1,5
8,3
8,74
8,3
8,74
Leven
hypotheken
Centr Beheer
M/A
5/10/-
7,8
8,08
7,8
8,08
15/20 jr.
Levensverz.
KW/A
5/10 jr.
7,9
8,14
aangesl.bij NVL
M/A
5/10 jr
7,8
8,08
7,8
8,08
Van Lanschot/ met gemeentegarantie Woonfonds Holland
Woonfonds Holland zonder gemeentegarantie Van Lanschot
M/A maandbetaling achteraf HJ/A halfjaarbetaling achteraf
M/V maandbetaling vooraf KW/A kwartaalbetaling achteraf
Sinds enige weken is er sprake van rust op de geld- en kapitaal
markt. Ook deze week zijn de hypotheekrentetarieven ongewijzigd
gebleven. Verdere verlagingen van de tarieven worden op korte ter
mijn niet verwacht.
©Copyright „Vereniging Eigen Huis"
Een Victoriaanse mini-
tuin in binnenbak.
gelijk wordt dan aan deze lief
hebberij uitbreiding gegeven
en geestelijk moeten de resul
taten niet onbelangrijk zijn."
Werken met de natuur, zo
ondekte men, was niet alleen
een therapie voor de psyche,
maar bevorderde ook de licha
melijke gezondheid. Aan voor-
en achterkant van de meeste
woningen, werden tuintjes
aangebracht. Alleen wisten
sommige bewoners daar aan
vankelijk niet goed raad mee.
In de achtertuin kunnen
groenten verbouwd worden,
dat drukt de huishoudelijke
uitgaven, zo begreep men.
Maar wat kan men doen met
dat nutteloze strookje vóór het
huis, waaruit iedereen vanaf
de stoep de sla en worteltjes
kan stelen Maar de voor
standers van voortuintjes lie
ten zich niet ontmoedigen.
„Tracht zoveel mogelijk voor
tuinen te maken. Maak ze bij
volkswoningen niet onnodig
groot. Laat vooral de eerste
aanleg niet voor de rekening
van de bewoners komen. Dit
moet door de woningbouwver
eniging gebeuren. Is dit een
maal geschied, dan zal het re
sultaat werkelijk meevallen.
Enige inspectie vanwege de
vereniging kan ook geen
kwaad." Zo erg is het nu niet
meer. Bijna in ieders hart
heeft het tuintje een plaats
veroverd.
De kans is groot dat in uw
tuin de paden en randen niet
recht zijn, maar sierlijk gebo
gen, een beetje slingerend. In
direct doet zich hier nog de in
vloed van de Romeinen gel
den. Romeinse dichters
droomden van het ideale land
schap met groene heuvels en
fluitspelende herdersknapen
in vredige harmonie met de
omringende natuur. Ze noem
den het Arcadia. Dit romanti
sche idee leefde in de achttien
de en negentiende eeuw weer
op. Tuinarchitecten probeer
den toen om Arcadia na te
bootsen. Daartoe lieten ze een
glooiend landschap aanleggen
met kronkelende paden en
beekjes, houten bruggetjes en
doorkijkjes die ervoor moes
ten zorgen dat het allemaal
veel groter leek dan de werke
lijke, onvermijdelijk beperkte
afmetingen. Soms bouwde
men in dit 'landschap' een ver
vallen ruïne. Dat is het kasteel
van mijn voorouders, loog de
eigenaar dan tegen de bezoe
kers. Het kwam zelfs voor dat
een hutje werd gebouwd en
iemand in dienst werd geno
men om daarin overdag als
kluizenaar te leven. De wan
delaar kwam dan onverwacht
oog in oog te staan met een
'echte' zonderling die leefde in
de natuur
Vele tuinen, ook al zijn ze
nog zo klein, trachten nu nog
onbewust dit ideale landschap
te imiteren met vijvertjes,
struiken en kronkelpaden.
De beperkte afmetingen zijn
altijd een probleem geweest.
Een tuin op een landschap la
ten lijken, kan alleen wanneer
je heel vindingrijk bent. Een
slimme vondst was de zoge
noemde ha-ha. Wanneer de
tuin grenst aan een ander stuk
natuur - een weidegebied of
een openbaar plantsoen - dan
is het zonde om de afscheiding
met een hek of haag te maken.
De tuin lijkt immers veel gro
ter wanneer die afscheiding
wordt vermomd als bijvoor
beeld greppel. Ha-ha, lachte
de bezoeker als hij de truc ont
dekte. Vandaar de naam.
Aan de omheining dankt de
tuin overigens zijn naam. Een
'tun' is namelijk een gevloch
ten hek van twijgen, zoals men
nu soms nog aan een oever
rand kan zien. In het Engels is
Het bleekveldje van het Bredase Begijnhof.
Een 'bedriegertje' anno 1600.
van hetzelfde woord 'town' af
geleid: een ommuurde stad.
Deze afleiding verklaart ook
het gezegde 'om de tuin geleid'
(iemand beetnemen), dat dus
niet op een tuin slaat maar be
tekent: iemand langs de om
heining (mis)leiden.
Ook de andere woorden die
we hebben voor de tuin ver
wijzen naar afsluiting en be
slotenheid. Gaard - bijvoor
beeld in boomgaard - is im
mers niet alleen verwant met
het Franse jardin en het En
gelse garden, maar ook met
'guard' (bewaker). En de hof,
waar het klein, klein kleu
tertje alle bloempjes plukt,
kan tevens een binnenplaats
aanduiden.
De fontein is altijd een fraai
middelpunt van de tuin ge
weest. De fonkelende water
stralen en hun kletterend ge
luid heeft ontelbare generaties
in vervoering gebracht... en
nat gespetterd. Nietsvermoe
dende bezoekers plotseling on
der een fontein laten staan,
blijkt al eeuwenlang een
kostelijke grap te zijn. Bedrie
gertjes noemden men dergelij
ke verstopte fonteinen. Een
plotselinge waterstraal uit een
stenen tuinmeubel of uit ande
re onverwachte hoeken heeft
menig tuineigenaar doen
schudden van het lachen. Een
zeventiende-eeuws voorbeeld
van zo'n dijenkletser: een
fraai standbeeld van een
mooie, rondborstige vrouw.
Wanneer men haar schoon
heid nader wilde beschouwen,
dan spoten de tepels water in
het gezicht van de kunstlief
hebber.
Ook heel populair, maar
niet humoristisch, is het om in
de tuin rotsachtige stenen of
keien te leggen. Die vreemde
gewoonte hebben we overge
nomen uit de Japanse tuin.
Voor een Japanner vormden
de stenen, in harmonie met de
overige elementen van de tuin,
een aanleiding tot meditatie.
Soms werd men geacht derge
lijke tuinen met maanlicht te
bekijken, zoals Yoshimasa in
1487 dichtte:
Mijn hut staat aan de voet
van de heuvel die wacht op de
maan.
Bijna ben ik bedroefd
Wanneer de korter wordende
schaduw van de heuvel
uiteindelijk verdwenen is.
Een andere manier om de Ja
panse tuin te waarderen, en
wellicht meer passend bij uw
levensritme, is het drinken
van thee. De regels voor het
uitzetten van de stenen in een
echte theetuin zijn overigens
ongelooflijk ingewikkeld,
evenals de theeceremonie zelf.
In de achttiende en negen
tiende eeuw nam de interesse
van de Europeanen voor exo
tische tuinen sterk toe. Zo zijn
de stenen, bamboe, Japanse
kers en meer van dat soort za
ken in onze tuinen beland.
Chinese bruggetjes, Turkse
kiosken, Zwitserse chalets,
zelfs middeleeuwse burchten
en Oosterse tempels gingen
aan de 'japanaiserie' vooraf.
Deze voorkeur voor buitenis
sigheden heeft ook de theekoe
pel in de tuin geïntroduceerd.
Dit typisch Nederlandse ver
schijnsel - met de thee zelf uit
Azië ingevoerd - treffen we
nog in diverse grote tuinen
aan.
Ook vele uitheemse planten
zijn op deze wijze in onze tuin
terecht gekomen. De exotische
flora blijkt in de regel de zo
mermaanden van ons zeekli
maat nog wel te kunnen waar
deren, maar bij de eerste vorst
gaat het fout. Voor het houden
en kweken van de tere planten
is een serre nodig. De speciale
ruimtes voor deze niet-win-
terharde gewassen werden
aanvankelijk kachel genoemd,
omdat ze verwarmd konden
worden. Dergelijke planten
hebben ook veel licht nodig, zo
ontdekte men, en de glazen
serre ontstond. Deze planten
kassen werden uiterst popu
lair en in de negentiende eeuw
had elke welgestelde tuinlief-
hebber wel een serre of in
ieder geval een broeibak. Ook
binnenshuis ontbrak zelden
een kamerkas. De Engelse arts
Nathaniel Bagshaw Ward, een
enthousiast kweker van va
rens, was de uitvinder van de
glazen plantenbak voor bin
nen. In deze kleine kasjes met
een warm, vochtig klimaat
kunnen prachtige mini-
tuintjes worden aangelegd.
Tegenwoordig zijn deze Victo
riaanse glazen kisten opnieuw
in de mode. Het ideaal van de
Engelse dokter is echter een il
lusie gebleven. Hij meende na
melijk dat het lot van de ar
men verbeterd zou kunnen
worden door hen bloemen en
varens te laten kweken. Ook
zijn pleidooi om open plekken
in steden met sla en radijs te
beplanten bleef zonder effect.
Vanzelfsprekend zijn er al
tijd mensen die een hekel heb
ben aan tuinieren. Het on
kruid tiert bij hen weelderig.
Een wildtuin, verklaren zij
dan zonder blikken of blozen.
Een echte wildtuin vergt ech
ter wel degelijk enig onder
houd. Het principe van een na
tuurlij ke aanleg is gebaseerd
op een biologisch evenwicht.
Dit evenwicht ontstaat niet
zomaar. De natuur moet bege
leid worden, opdat het even
wicht snel en vooral op ge
wenste wijze wordt bereikt.
Zo'n tuin wordt dus niet aan
gelegd, maar ontstaat onder
toezicht van de mens.
Velen hebben moeite met
deze nieuwste ideeën. Mis
schien dat in die tuin nog iets
doorklinkt van de Hollandse
stijl - de Dutch Garden - die
internationale roem verwierf
met zijn laag gehouden luxus-
randen en vele bloemenran
den. Of wellicht geeft u de
voorkeur aan iets moderners
en heeft u enige spoorbielsen
als afperking gebruikt. De
spoorbiels werd door Mien
Ruys in de tuinkunst geïntro
duceerd. Overigens bieden de
achttien voorbeeldtuinen van
deze beroemde tuinarchitecte
een ware bron van inspiratie
die heel wat meer toont dan
dwarsliggers. U vindt haar
tuinen aan de Moerheimstraat
te Dedemsvaart.
Daarmee staan we midden
in de twintigste eeuw en zijn
we gearriveerd bij de laatste
inzichten in de tuinarchitec
tuur. De vele ideeën die in de
loop der tijd en op de verschil
lende continenten zijn ontwik
keld, klinken door in ons
tuintje. Wie door een wille
keurige straat loopt en zijn
ogen de kost geeft, wandelt als
het ware door een gigantisch
openlucht museum. En ontel
bare trotse tuinbezitters zijn
er als onbezoldigde suppoosten
werkzaam.
Op zondag in het
Spaanse stadje
Nerja op het grote
kerkplein weet ik opeens waar-
E om in mijn eigen land de kerk
zo ver en hemels en zo weinig
1 menselijk lijkt: er staat geen
E snoepkraampje van Ricardo te-
genover. Wanneer wij op zater-
dagavond of 's zondags na de
E mis in de nieuwbouw-stadswijk
E naar buiten lopen, het kerk-
plein op, dan staan daar alleen
1 auto's te wachten, keurig in de
E met dwarse tegels aangegeven
E vakken. Vlug-vlug in het heilige
huisje op wielen, portier dicht,
gierende motor, weg naar huis,
E naar koffie met koek en gezel-
E ligheid. Een enkeling springt
gauw op de fiets. De lopers
gaan naar alle richtingen nog
E even twee aan twee of in gtoep-
E jes, tot ook d&t samen-op-weg
E zich afsplitst in kleine paadjes:
naar een voordeur, een zij-
straat, een poortje achterom.
Tien minuten na het 'gaat - vre-
E de' - als ook de laatste napra-
E ters met een dag-dag haastig
naar het veilige thuis vluchten,
is het plein bij de kerk leeg, op
het lelijke eendje van de pastor
E na.
Toch is ook ons plein, net als
E in het stadje aan de Middel-
landse Zee, omzoomd met dik-
bebladerde bomen. Maar er
E staan geen groengeverfde ijze-
E ren banken onder zoals in Ner-
ja. Daar slenteren mannen en
vrouwen, jong en oud, arm en
E rijk in willekeurige mengeling
E over het plein - zaterdag en
zondag, middag en avond, lik-
kend aan de enorme ijshoorns
E van Ricardo. Ja, zelfs de vroeg-
oude Spaanse vrouwen in het
zwart, omringd door kinderen
E en kleinkinderen, sloffen daar
E op hun vormeloze pantoffel-
schoenen. Hele families bevol-
E ken de bankjes aan alle kanten
E van het plein. Voorbijslenteren-
de vrienden, buren, ooms, tan-
tes, collega's, neven houden
E luidruchtig halt. Ze kussen wie
E en wat hen maar toelacht, be-
wonderen al wat in de kinder-
E wagen ligt. Wankele kindjes,
E die een paar aarzelende stap-
pen alleen wagen, los van de
E mensen en van de bank, wor-
E den door het hele plein jui-
chend aangemoedigd.
E De kerk met de witte voorge-
E vel en de korte, brede en be-
trouwbare toren betuigt elk
E kwartier met een heldere klok-
E slag z'n instemming met deze
vrijetijdsbezigheid. Boven de
E gesloten deuren houdt het ron-
E de gebrandschilderde raam een
oogje in het zeil: op Ricardo en
z'n kleine beurzen-klandizie.
E Pubüek dat het simpele ijsje of
E de gevulde reep overstijgt
E wordt via een grote verlichte re-
E clamepijl boven Ricardo's stal-
letje doorverwezen naar bar-
E restaurante Rey Alfonso. Het
E kerk-oog monkelt naar het ene
gedekte tafeltje onder de para-
sol rechts van de kerk, waar het
E personeel van deze Koning Al-
Ij fons in een haastige eetpauze
E kip met harde broodjes zit te
E verorberen. Gauw-vlug, de
baas komt al in de deuropening
E kijken: zijn jullie nog niet
E klaar? Want het zal druk wor-
POTTd
den straks in de vroege avond,
als de wit en blinkend gedekte
tafels binnen bevolkt gaan wor
den door de eerste-kommuni-
kantjes en hun families. Me
neer Alfons wenkt ongeduldig:
vooruit. Nog een haastige slok
wijn, een mouwveeg langs de
mond, stuk brood of kippepooi
in de hand, en het personeel
sloft op een drafje naar binnen,
naar het koken, bakken, versie-
ren voor het feestmaal.
De taart voor bij de koffie-
na is al binnen. Het hele plein
heeft gezien hoe de plaatselijke
banketbakker met een grote
luxe auto vol schuimige inhoud
dit staartje van het menu kwam
afleveren. Op een ingenieuze
stellage over de achterbank en
op de plaats naast de chauffeur
werden zeker tien taarten veilig
Door Coks van Eysden
aangevoerd: culinaire bouw
werken met allemaal een zwart
wit paartje in top. 's Morgens
hadden we ze zo twee aan twee
de kerk zien binnengaan. Zo'n
vijftien jongetjes meest in zwart
matrozenpakje en meer dan
twintig meisjes, wit-zijïg ge-
wolkt, bloem in de zwarte
Spaanse haren.
Het patroon van de kommu-
nieviering was als bij ons. De
feesteüngen waren in een kerk-
zaaltje opgevangen door de
zusters van de school, die alle
liedjes nog eens met ze doorna
men. Daarvan was niets meer
te merken toen het groepje later
op het altaar aangezwaaid door
de juf (of een moeder?) met
dunne stemmetjes hun blijd
schap probeerde uit te zingen.
Maar de kerk zat ook barstens
vol grote mensen en alle maten
kinderen, de meesten met pak
jes waaromheen satijnen linten
met strikken. Als dat niet de
aandacht afleidt...
Na een stichtelijk uurtje
kwam alles en iedereen naar
buiten gebarsten. Het kerkplein
liep over van geluid, kleur, ge-
kus, gekraak van papier: één
groot allesomvattend en ieder
een omhelzend feest. Nadat de
uitverkorenen, omstuwd door
verwanten, huppelend huis
waarts trokken voor de koffie
met een likeurtje en voor nog
meer kadootjes van weer ande
re mensen, bleef er niet alleen
wat verdwaald papier achter.
Zeker niet.
De bankjes op het kerkplein
zitten vol, hele families slente
ren ijsjeslikkend heen en weer,
kindjes huppelen achter een bal
aan. Bim-bam, zegt de kerkklok
van Nerja, zo is het goed.
31IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
Waar is het ministerie van
Justitie nu eigenlijk mee be
zig? Criminelen worden we
gens plaatsgebrek op het
volk losgelaten, maar aan de
andere kant worden via de
TV reclamespots inzake be
veiliging van huis en haard
de huiskamer ingesmeten.
Heeft het ministerie van
Justitie nu nog niet in de ga
ten dat dit haaks op elkaar
staat en dus voor ieder wel
denkend mens lachwekkend
overkomt. Als ik deze spot
op de TV zie, dan val ik van
m'n stoel van de dolle pret.
Mijn hond vliegt bij het zien
van deze komedie luid blaf
fend onder de tafel. M'n
vrouw en dochter snellen
luid lachend naar de kleer
kast om hun garderobe te
registreren en dit alles na de
spot door te bellen naar de
vrouwen en mannen met de
witte beffen. Want zo zeggen
de meiden: wat je vandaag
in de kast hebt hangen,
hangt morgen misschien op
de vlooienmarkt. Maar - zo
redeneren ze - Justitie weet
dan tenminste hoe onze
spullen er uitzien en dat is
een hele troost! Kijk, dit is
nu een van die dingen waar
om ik van dit land houd. Een
klein land, maar groot in z'n
daden. Ja toch!
Oud-Vossemeer
B.C.M.Th. Derwig.
Als het waar is wat F. Vos-
tenbosch in deze rubriek be
weert (en waarom zou ik,
gezien zijn oprechte stijl van
brieven stellen, daaraan
twijfelen), dat de Mariën-
burgers zich opnieuw bruut
en ongenuanceerd tegen de
nederigste man van het
pausbezoek: de paus zelf,
hebben afgezet, dan zeg ik
dat dit groepje ideeën pro
duceert die geen enkele in
houd en betekenis hebben:
Rudy Kousbroek geeft het
christendom nog 100 jaar. Ik
voorspel binnen een tijdsbe
stek van 200 jaar herleving
van het katholicisme vanuit
de 'latijnse landen' en met
België als voortrekker, groei
van het christendom in Azië,
Derde Wereldlanden enz. en
een grote bloei en uitbouw
van het rooms-katholicisme
in Oost-Europa, dat ideolo
gisch op instorten staat. Op
langere termijn zou het wel
eens zo kunnen zijn dat
Oost-Europa aan West-
Europa laat zien welke wér
kelijke betekenis het evan
gelie biedt. Misschien dat
deze gedachte de schijn-ver
nieuwende Mariënburgers
ook eens tot nadenken kan
stemmen!
Princenhage
Rinie Maas.
Ruim vijf jaar ga ik al om
met een mevrouw die bin
nenkort 87 jaar wordt. Vier
jaar lang heb ik voor haar
allerlei klusjes verricht, zo
wel kleine als bijna onmoge
lijke voor mij, aangezien ik
geen verpleegster ben. On
geveer een jaar is zij nu in
een verpleegtehuis. De eer
ste maanden was zij hier ver
vandaan maar ondanks de
buskosten bezocht ik haar
elke woensdagmiddag. De
laatste 10 maanden verblijft
zij hier in de buurt en be
zoek ik haar 3 a 4 maal per
week omdat zij op mij zit te
wachten, en daar zij doof is
ben ik vrijwel de enige
waarmee zij contact heeft.
Maandag 1 juli 1985 zei een
van de bewoners van het
verpleegtehuis mij dat de
dochter van die mevrouw
aan haar had gevraagd of ik
soms aan moeders centen
zat. Op dat moment was ik
overdonderd, daar die doch
ter verduveld goed weet, dat
dit niet waar is, daar zijzelf
de financiën van haar moe
der beheert, en moeder
praktisch geen geld in haar
portemonnaie heeft. Een van
de laatste keren had ik voor
ruim elf gulden aan bood
schappen gedaan en zij be
taalde met zeven gulden
klein geld, ze had niet meer.
Zoiets gefleurde wel vaker,
hetgeen ik niet leuk doch
ook niet erg vind, ik zal er
niet armer van worden en
ook niet failliet aan gaan.
Wel heb ik besloten geen
boodschappen meer te doen,
daar mag de dochter voor
zorgen. Ik neem het de doch
ter zeer kwalijk dat zij mij
verdacht maakt en toen ik
om opheldering vroeg smeet
zij de telefoon op de haak en
mijn man werd buiten gazet
toen hij erover wilde praten.
Mijn eerste reactie was er de
hele boel bij neer te gooien,
maar dan heb ik niet alleen
die mevrouw maar ook de
anderen, waar ik zowat da
gelijks voor klaar sta. Ze
vragen mij wel eens: „Ben
jij bij de zonnebloem of is er
een instantie die jou be
taalt". Dit is echter niet het
geval, ik ben een doodge
woon tevreden mens, die
voor anderen wat probeert
te doen. Ik behoef geen lof,
of bedankjes, maar tegen
mijn schenen geschopt te
worden, dat verdien ik niet
en neem ik ook niet.
Naam en adres inzendster
bij redactie bekend.
Onlangs heeft de katholieke
vredesbeweging Pax Chris-
ti, samen met de voorzitter
van het IKV een bijeen
komst bijgewoond voor in
ternationale kernontwape
ning te Praag. Er is de laat
ste jaren al vaak op gewe
zen, dat deze conferenties
onder controle staan van
Oosteuropese autoriteiten.
Wat ik nog steeds niet be
grijp is, dat ontwikkelde
mensen, die toch bij Pax
Christi aanwezig zijn, zich
onbewust achter de propa-
gandawagen laten spanen
van het communisme. Ge
lukkig is bij de secretaris
van Pax Christi, Jan Ter-
laak een lichtje gaan bran
den op de Praagse vredes
conferentie. Hij hoorde niets
anders dan dat niet het
Oostblok maar het Westen
de grote schuldige was aan
de wapenwedloop in de we
reld!
Breda
A. Nelemans sr.
076-877850-653950 RÜTTCHEN
Van een onzer verslaggevers
TERNEUZEN - De Terneu-
xense politie heeft zaterdag
vergeefs geprobeerd een plot
seling opgedoken zeehond uit
liet Scheldewater te vissen.
Het dier werd bij de uitwa
teringssluis nabij Ter Schorre n
door voorbijgangers gesigna- ti
Zeel
Schepentrekkers brengen de
Van onze correspondente
VALKENISSE - In de ge
meente Valkenisse zijn in de
nacht van zaterdag op zondag
twee inwoners van Middel
burg om het leven gekomen
bij verkeersongelukken.
In Biggekerke kwam de 24-
jarige A. Vader om het leven.
Zijn auto raakte naar de poli
tie vermoedt in de loop van de
nacht in een bocht van de weg
en kwam op de kop in een
sloot terecht. Omdat de plaats
waar de auto lag vanaf de weg
slecht te zien was, werd het
voertuig pas om 11.00 uur zon
dagochtend ontdekt, aldus de
politie. De man was toen ver
dronken.
In Koudekerke reed de 27-
jarige J.P. Poortvliet op de
Klaassesweg met zijn auto te
gen een boom. Vermoedelijk
door te hoge snelheid was de
auto in een bocht van de weg
geraakt, aldus de politie. De
man, die bekneld in de auto
zat, is door de brandweer be
vrijd en overgebracht naar het
Gasthuisziekenhuis. Daar is
hij aan zijn verwondingen
overleden.
Van een onzer verslaggevers
BREDA - De vrijdag ontsnap
te A. B. uit St. Willebrord is
nog steeds voortvluchtig.
Inmiddels zijn alle politie
korpsen in Nederland via het
gesloten telexnet van de poli
tie gewaarschuwd voor B. Hij
geldt als bijzonder gevaarlijk:
bij aanhouding moet een spe-
