even..u UITBLAZEN Voedselhulp stagneert door corruptie Meer orders, meer winst, maar banen.. W erklol wat ges Vervalsen dagboeken Hitier goudmijntje KORTE: Bij de dood van 'n boom HEIDEMANN EN KUJAU OP VRIJE VOETEN SÊÉÊi. Groei economie spjectjj DE STEM COD Moord BV WIM KOCK WOENSDAG 10 JULI 1985 ACHTERGROND t5 PAGINA BUREAUCRATIE EN HEBZUCHT IN SOEDAN EN ETHIOPIË VIEREN HOOGTIJ OPTIMISME ONDERNEMERS MOET KIEZER VAN 'VERKEERDE' KEUS AFHOUDEN e<v - JfrTRO eXpicOptimisi economi Economie groeit Sjgg WOENSDAG 10 JULI 19f den haag/amsterd| DE BOOM 'van de gemeente' voor mijn huis heeft het loodje gelegd. Hoveniers hebben hem gisteren afgezaagd. Om de een of andere re den hebben ze een stomp van ongeveer een meter hoog laten staan. Wat het voor een boom was weet ik niet. Een appelachtige zou ik zeggen. In het voorjaar droeg hij witte bloesems en later in de zomer lagen er groene appeltjes onder. 'Onze' boom was er maar één uit een rij die de straat af- zoomt. Hij was nog niet hele maal dood. Alleen de top was kaal. Het lijkt nog maar enkele weken geleden dat ik 's-nachts op straat vol bewondering naar die rij bloeiende bomen stond te kijken. De bloesems weer kaatsten het licht van de lan taarns en verspreidden in de straat dezelfde witte scheme ring die er ook heerst als er pas sneeuw gevallen is. De boom heeft het niet ge makkelijk gehad. Geen van de bomen in onze straat had een gemakkelijke jeugd. Velen stierven omdat de wortels, wanhopig schrapend over een ondoordringbare leemlaag, geen voedsel konden vinden. Dan kwamen de hoveniers weer langs, haalden de dode bomen uit de gierige aarde en plantten nieuwe. Kwestie van volhouden. Op de duur leek het erop dat de aanhouders gingen winnen, maar in de afgelopen winter hebben vorst en ziekte blijkbaar weer toegeslagen. Er staan nog meer halfdode bo men in de buurt. Weiland In de lange, hete en droge zomer van 1976 stonden de boompjes er nog maar kort. M'n buren en ik hebben ze toen regelmatig water gegeven. Niet omdat de gemeente daarom vroeg. Die zou gewoon in het najaar de hoveniers weer langs hebben gestuurd met een kar nieuwe boompjes om de ver droogde te vervangen. Wij in de straat echter zagen in dat systeem geen vooruitgang. Zo kreeg je nooit een plekje scha duw om je auto in te zetten. We sproeiden zonder veel hoop want we wisten, ook uit erva ring met onze eigen flora, hoe 'moeilijk' de grond was voor bomen. Onze wijk was weiland ge weest. Het gras was vast aange reden door bouwverkeer tot een harde laag. Daarna was er zwart zand opgegooid, ook niet van de beste kwaliteit. Nu nog verpulvert het in de zon of trekt samen in harde, droge kluiten die als stof uit elkaar vallen als je erin knijpt. En dat ondanks de kilo's compost, turfmolm, pootaarde, wit zand en kalk die er de afgelopen jaren in werden vermengd. Nog wat dieper, on der de bijna versteende veen laag zit de leemlaag waarvan stukken zijn afgebrokkeld die zich weer hebben vermengd met de bovenlaag zodat je, wer kend in de tuin, af en toe denkt dat je een hondedrol aan je laars hebt hangen. Het is dan meestal een groen-grijze leemkluit. Een overbuurman die - het zij toegegeven - weinig geduld had met het groene leven plant te wel vier berken in zijn voor tuin eer er één een volle zomer overleefde. Hij was er diep de grond voor ingegaan. Door veen- en kleilagen heen. De uit gegraven grond verspreidde hij over het gemeenteplantsoen naast zijn huis en het gat werd gevuld met humus uit de bos- wachterij Dorst. Als getuigen van deze titanenarbeid waren ook wij trots op het zich voor spoedig ontwikkelende berkje- IV. Toen verkocht de buurman zijn huis. De nieuwe bewoner, zich niet bewust van het mede leven dat de berk in de straat had opgewekt, gooide de boom uit z'n voortuin en plantte er een ceder voor in de plaats, zo'n exotische blauwe spriet die je vast moet binden aan een ro- tanstok. Bezuiniging Het is uiteindelijk allemaal nog goed gekomen en we kun nen zeggen dat we in een groe ne wijk wonen. De berken van de eerste generatie, nu twaalf tot dertien jaar oud, wuiven al hoog boven de huizen uit. Zelfs de coniferen, die in de beginja ren bij bosjes stierven maar wier opmars door de tuinen desondanks niet te stuiten was, staan er florissant bij al heeft de strenge winter hier en daar wel een bruin litteken achterge laten. De gemeentebomen zijn nog niet indrukwekkend hoog en verspreiden nog onvoldoen de schaduw voor een hele auto, maar er hoeven er steeds min der te worden vervangen. Wij hebben geluk gehad. Onze wijk werd ontworpen in de tijd dat ze op het gemeente huis nog dachten dat bomen tot in de hemel groeiden. Ruime huizen, veel openbaar groen, gazons groot als voetbalvelden. Sindsdien is 'de bezuiniging' gekomen en het viel mij eerlijk gezegd al mee dat de hovenier deze week überhaupt in onze straat verscheen. Ik dacht niet dat de gemeente zich nog lan ger om het groen bekommerde. Of om de straat als zodanig. De rozen zijn uit de plantsoenen gehaald. Alles wat 'onderhoud' vergt is vervangen door stoffig struikgewas. Het gras wordt nog maar een doodenkele keer gemaaid, hetgeen - volgens een deskundoloog uit de buurt - leidt tot veelvuldige pech aan de maaimachines waardoor alle bezuinigde onderhoudsuren weer verloren gaan met repare ren en wachten. Zandvlekken Groen is uit op het stadhuis. De nieuwe manie richt zich op de bestrating. Ingewikkelde plaveisels van gemengde sa menstelling in geometrische pa tronen gelegd. Klinkers, sierbe tontegels, keien en basaltblok jes. Dit alles opgesierd met bul ten, palen, drempels, randen, bakken en banden. Slecht ge- straat dikwijls of snel weer ver zakkend zodat het toch veiliger blijft om je er, ondanks de ob stakels, slechts per auto op te begeven. Groen en bestrating kunnen trouwens heel goed samengaan, zo blijkt nu de gemeente niet langer de straat onkruidvrij houdt. Bij mij op de hoek bloeien klaprozen en kamille tussen de trottoirtegels. Het zou een aardig gezicht zijn ware het niet dat er nog heel wat meer woekert tussen die tegels. Het is een smerig gezicht, nog verergerd door de talloze zand vlekken die de miljarden mie ren onder de tegels vandaan omhoog werken. Maar wat doe je eraan? IlillllllllllllllllllllllllllllllNlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllK Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v. Directie: drs J.H.M. Brader. Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236883. Sportredactie 076-236884. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zpivelstraat 26, ©01640-36850. Breda, Nwe. Gmnekenstraat 41076-236326. Etten-Leur, Markt 28. 01608-21550. Goes, Klokstraat 101100-28030. Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957. Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150. Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920. Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen: 22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar. Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje® 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911 RdnkrAlütioc Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. IN de grote havenplaat sen van Soedan en Etio- pië liggen honderddui zenden tonnen voedsel opgestapeld op de kaden. En in een gruwelij k con trast, in het binnenland sterven de mensen bij de honderden van de hon ger. Er is genoeg aanvoer van voedsel, maar uit gesprekken met hulpverleners doemt een beeld op van stagnerende hulp als gevolg van een com binatie van hebzucht, onbe kwaamheid, onwetendheid, politiek en trots. 'De cavalerie kwam wel op tijd, maar vervolgens was er niemand die de paarden le verde om mee in de strijd te gaan', zegt een westerse hulpfunctionaris in Etiopië. De achterstand in Assab, de haven waar 70 procent van de hulpgoederen voor Etiopië binnenkomt, en in Soedans enige haven Port Soedan is verbijsterend. In Port Soedan ligt bijna 250.000 ton voedsel opgesla gen, meer dan een kwart van het totaal dat sinds december is aangevoerd, wachtend op transport naar de 11,5 mil joen hongerenden. In Assab, aan de Rode Zee, ligt 100.000 ton voedsel, genoeg om twee maanden lang de 7,9 miljoen mensen in Etiopië te voeden. Volgens VN-functionaris- sen is in Soedan een deel van het probleem te wijten aan het falen van de Verenigde Staten, die wel massale voed selhulp stuurden, maar het daar bij lieten. Maar volgens de meeste zegslieden treft de ontvangende landen nog meer blaam. 'Het is een schandaal. Er is een uitgesproken gebrek aan politieke wil, aan motivatie van de kant van de ontvan gers om voedsel te vervoeren van de havens naar de plaat sen waar het nodig is', zegt Doug Freeman, in Khartoum werkzaam voor het Wereld- voedselprogram van de VN. De stadsbewoners in Soe dan en Etiopië lijken zich niet bewust van de omvang van de hongersnood. De staatstelevisie in deze landen vertoont geen beelden van de hongerramp. Hulpwerkers menen dat onwetendheid be langrijk bedraagt tot de on verschilligheid van de stads bewoners tegenover de ellen de van hun medeburgers op het platteland. Sinds de val van de Soeda- nese president Numeiry in april is de situatie wel iets verbeterd, maar scheve prio riteiten blijven de hulpverle ning dwarsbomen. In Soedan vervoeren de spoorwegen wel commerciële vrachten uit de haven naar de steden. Voedselhulp kan wachten. Intussen proberen zes mil joen mensen in de woestij nachtige gebieden van Kor- dofan en Darfoer te overle ven door het afstropen van termietenheuvels. 'Het staat vast dat de ramp in Darfoer en Kordofan voorkomen had kunnen worden. Als we van af begin dit jaar 10.000 ton per week over het spoor had den kunnen vervoeren naar westen, had dit niet hoeven gebeuren', zegt freeman. Hij beschikt niet over be wijzen, maar hij is er wel van overtuigd dat zakenmensen steekpenningen betalen aan spoorwegpersoneel om com merciële vrachten voorrang te geven boven voedselhulp. Vorig jaar sloeg de Soeda- nese regering een voorstel van de Wereldbank af om de spoorwegen te verbeteren omdat de leiding dan in han den zou moeten komen van 14 buitenlandse bedrijfslei ders. 'De spoorwegen waren daar te trots voor en ver wierpen het aanbod', aldus Jesse. Zowel Freeman als Jesse signaleren een verbete ring in de situatie sinds begin juni, dankzij direct ingrijpen van de nieuwe militaire machthebber Soewar El Da- hab. Maar hulpfunctionarissen zijn er niet van overtuigd dat deze wending ten goede ook blijvend zal zijn. Nu veroor zaakt de onderbreking van het commercile vrachtver voer nieuwe problemen. Sinds begin juni is geen vliegtuigbrandstof aange voerd, zodat de vijf vliegtui gen die de EG beschikbaar heeft gesteld voor een lucht brug naar het binnenland aan de grond staan. Hulpverleners vrezen dat de beelden van rottend voed sel op de kaden zullen leiden tot 'donor-vermoeidheid', te ruglopend enthousiasme bij de donorlanden. De VN over wegen de voedselaanvoer naar Etiopië enige tijd stop te zetten totdat de regering een grotere bereidheid aan de dag legt om het graan ook verder te vervoeren. Volgens hulpverleners wordt slechts een op de vijf vrachtwagens voor de lange afstand in Etiopië gebruikt voor voedselhulptransport. Honderden legervrachtwa- gens worden vrijwel nooit gebruikt. Vorige maand be loofde de Etiopische leider Mengistoe Haile Mariam 300 legervrachtwagens beschik baar te stellen. Maar dat aanbod kwam pas nadat VN- functionarissen hadden ge dreigd de beloofde levering van 400 nieuwe vrachtwa gens te annuleren. Hulpverleners in Etiopië willen alleen anoniem vertel len over de vertragingstak- tieken van de regering. Ze menen dat Mengistoe de hon gersnood gebruikt als wapen in de strijd tegen de afschei dingsbewegingen in de westelijke provincies Eritrea en Tigray. 'Ze proberen de bevolking onder controle te krijgen. Hoe meer mensen er sterven in de rebellerende provincies, des te meer worden deze mensen gedwongen naar ge bieden onder regeringscon trole te gaan om voedsel te krijgen. Hoe meer mensen worden overgebracht naar hervestigingsgebieden, des te minder steun blijft er over voor de rebellen', aldus een westerse functionaris. De hulpverlening wordt ook belemmerd door buiten sporig hoge havenlasten en ontschepingkosten. Pas sinds kort is de haven van Assab 24 Hongerende inwoners van Ethiopië met zakken graan, die door de Britse RAF zijn ge dropt wegens gebrek aan andere vervoermiddelen. - foto new york daily news uur in bedrijf, voordien werd per dag slechts acht uur ge. werkt en lag het werk in het weekend stil. In Soedan is de situatie niet veel beter, al is er sinds de coup wel wat ten goede veranderd. Numeiry heeft df hongersnood uit overwegin. gen van politiek prestige lan ge tijd verzwegen. De VSver. zonden hun eerste noodhulp van 82.000 ton in november vorig jaar, een maand voor- dat Numeiry toegaf dat er hongersnood heerste. Ook een Amerikaanse hulpverlener is ervan over- tuigd dat Numeiry de hon- gersnood verzweeg uit vrees dat dergelijke berichten in een reeds instabiele situatie een staatsgreep zouden uit- lokken. Ook de corruptie staat de hulpverlening in de weg. In Soedan willen hulpverleners geen legervrachtwagens ge. bruiken want dan 'raakt het grootste deel vermist'. De corruptie onder de functio narissen die aan het eind van het distributienetwerk staan betekent dat 20 procent van de hulp de hongerlijdenden nooit bereikt. Een groot deel daarvan belandt op de zwar te markt. De hulpverleners zijn wat ontmoedigd geworden. Naast de reeds opgesomde proble men zijn er nog bureaucrati sche obstakels. In Etiopië bij voorbeeld weigert de rege ring de Amerikaanse hulp verleners visa te geven voor langer dan een maand. Er is een keer ten goede: de Etiopische regering heeft de westerse hulporganisaties een grotere autonomie bij het voedseltransport beloofd. In Soedan stemde de regering in met de vorming van een ge meenschappelijk comité van Soedan en de westerse do nors dat toezicht zal houden op het transport van de hulp en van commerciële vracht per spoor. Voor veel hongerende mensen is dat ondanks de aanwezigheid van veel voed sel te laat. (UPI) Door Gerard Kessels DE dagboeken van Adolf Hit ler kwamen voor Stern-ver slaggever Gerd Heidemann als een geschenk uit de hemel. Financiëel zat hij volkomen aan de grond en op de redactie van Stern werd de journalist met zijn nazi-tic met scheve ogen bekeken. De dagboeken van Adolf Hitler zouden hem met één klap van zijn geldproblemen verlossen en zijn naam wereldberoemd maken. Dat de notities van de Führer echt waren geloofde hij zelfs nog nadat deskundigen hadden vastgesteld dat het plompe vervalsingen waren. „Heidemann was zo gefascineerd door de nazi-tijd dat hij bereid was de avontuurlijkste dingen te gelo ven", zei rechtbankpresident Hans- Ulrich Schroder tijdens het deze week afgesloten proces. „Hij werd met huid en haar opgeslokt door de onderwerpen waar hij mee bezig was. Hij geloofde erin alsof zijn le ven ervan afhing". In Hamburg werd voorlopig het laatste hoofdstuk geschreven van het dagboeken-debacle, dat Stern miljoenen kostte en het blad tot op het bot blameerde en de olijke ver valser Konrad Kujau een grote faam bezorgde. Officier van Justitie Konrad Kujau Klein („we hebben hier met rijke verdachten van doen") had fors uit gehaald naar de hoofdrolspelers in het schelmenstuk. Tegen Heide mann had hij zeven jaar geëist, te gen Kujau zes. Eisen die in Neder land slechts bij moord en doodslag gehoord worden. De rechtbank deed er iets vanaf. Heidemann werd ver oordeeld tot vier jaar en acht maan den en zijn compagnon Kujau tot vier jaar en zes maanden. Kujau's vriendin Edith Lieblang kreeg acht maanden voorwaardelijk. Maar het duo heeft het ergste al achter de rug. Het tweetal heeft al meer dan twee jaar in voorarrest gezeten en heeft nog maar een maand of tien voor de boeg. Bij goed gedrag immers wordt in Duitsland de straf met eenderde bekort. Om dat beiden in hoger beroep gaan zij n ze in afwachting daarvan al op vrije voeten gesteld en het is dus nog maar de vraag of ze de rest van hun straf ooit zullen moeten uitzitten. Na de jaren in de gevangenis krijgt het debacle voor beiden toch nog een gouden randje. Als journa list is Heidemann voor altijd afge brand, maar wellicht kan hij zijn oude stiel van fotograaf weer op pakken. In elk geval verlaat hij de gevan genis als een gefortuneerd man. Een deel van de ruim 9,3 miljoen die Stern neertelde, besteedde Heide mann voor de aankoop van huizen in Hamburg en Spanje. Hij gaf daar ruim twee miljoen voor uit. Kujau bekende 1,5 miljoen gekregen te hebben. Volgens de officier van Jus- Gerd Heidemann titie moet er nog een half miljoen bijgeteld worden. Waar het niet onaanzienlijke res tant van ruim vijf miljoen gebleven is, weet niemand. Heeft Heidemann het, of Kujau? Of hebben beiden het bedrag gedeeld? Het antwoord op die vraag, is ook na 94 procesdagen en 37 getuigen volledig in nevelen gehuld. Hoe dan ook, Kujau hoeft zich, evenals Heidemann, over zijn (fi nanciële) toekomst weinig zorgen te maken. Zijn Hitler-vervalsingen hebben zijn kostje gekocht. Teke ningen en handschriften van Kujau leveren veel geld op, zoals een vei ling van zijn spullen vorig jaar al bewees. En Stern? In de burelen van het kapitaalkrachtige blad zal opge lucht adem worden gehaald na dit vonnis. Noch de Officier van Justi tie, noch de rechter hebben het met miljoenen strooiende weekblad flink op de korrel genomen. Natuur lijk, Stern had zich weinig bekom merd om de echtheid. Bovendien werden de onderzoeken naar de echtheid te zeer uitgevoerd onder het oogpunt van een geslaagde ver koop. „Het onwrikbare geloof in de echtheid had het verstand bij Stern uitgeschakeld", zei rechter Schro der. „De hoop van de pers en het pu bliek op een Stern-proces kon hier niet vervuld worden, hoezeer het me ook spijt", zei officier van Justitie Klein. Op die lijn zat ook Schroder. De advocaten die er op wezen dat Stern zo met geld gestrooid had dat het blad de vervalsing welhaast had uitgelokt, vonden geen gehoor. „Wie", zo argumenteerde Kujau's advocate Gesine Frömming, „een Rembrandt-schilderij koopt of Hit- Ier-dagboeken, moet zorgvuldig te werk gaan". Door Pieter-Jan Dekkers DE grote Nederlandse bedrijven worden steeds optimistischer: meer or ders, meer winst en meer vertrouwen in de toekomst. Meer investe- ringslust zelfs. Alleen: nog steeds niet méér ar beidsplaatsen. Die conclusie kan getrok ken worden uit de laatse en quête van het bureau-Lagen dijk, in opdracht van het Fi- nancieel-Economisch Maga zine (FEM). Was in het eerste kwartaal van dit jaar nog sprake van een lichte stagnatie, voor de rest van het jaar verwachten de meeste ondervraagde on dernemers een verdere eco nomische groei. Vooral de orderportefeuil le blijkt goed gevuld. Maar liefst 82 procent is daar 'te vreden' over, van wie 18 pro cent 'zeer tevreden'. Wat de winst betreft denken de meeste ondernemers weer een uitermate goed jaar 'te maken'. Een jaar geleden ging nog ruim 10 procent uit van een daling van de winst, momenteel vreest nog maar 5 procent van de bedrijven dat. Opvallend is het sterk stij gende vertrouwen van Ne derlandse ondernemers in de Nederlandse en Westeurope- se economie. Dat is tot vrij recent wel anders geweest: elke gelegenheid werd aan gegrepen om de Nederlandse economie als 'doodziek' te kwalificeren en de Ameri kaanse c.q. Japanse economie als alleenzaligmakend te be schouwen. Die situatie, zo wijst de en quête uit, is drastisch gewij zigd. Het beeld dat de Neder landse ondernemer tot voor kort van de Amerikaanse collega had was dat van fris se, risicobereide, hardwer kende Amerikanen en inven tieve, nog harderwerkende Vw* Japanners. Inmiddels blijkt uit de nieuwste cijfers over de Amerikaanse economie een verdere stagnatie van de groei, alle optimistische kre ten uit het Witte Huis ten spijt. Veel Nederlandse onder nemers zien die frisse, risico- bereide en hardwerkende Amerikaanse collega's dan ook niet meer zitten. De cij fers uit de FEM-enquête spreken wat dat betreft voor zich: nog maar iets meer dan de helft van de ondervraagde ondernemers, 52 procent, heeft nog enig vertrouwen in de toekomst van de Ameri kaanse industrie. Daar staat tegenover dat maar liefst 86 procent van de ondernemers alle vertrouwen heeft in de toekomst van de Nederlandse en Westeuropese economie. Al die positieve geluiden zouden vertaald moeten wor den in investeringen. Nou, wat goede voornemens be treft: die zijn er genoeg, wijst de enuete uit. Maar daar blijft het dan ook bij. Vorige maand meldde 40 procent van de ondervraagde ondernemers 'belangrijke in vesteringen' van plan te zijn. Dat was evenveel als in maart, maar de cijfers van het Centraal Bureau wijzen (nog) niet uit dat die woorden ook in daden worden omge zet. Nu is de periode tussen het uiten van 'goede voorne mens' op dat terrein en het daadwerkelijk investeren geen kwestie van weken. Maar precies een jaar gele den schermde ruim 34 pro cent van de ondernemers ook al met die 'goede voorne mens', zonder dat die belof ten waar zijn gemaakt. CBS-cijfers wijzen wel uit dat er geinvesteerd wordt, maar door slechts enkele grote bedrijven (500 man en meer) en dan voornamenlijk nog in de delfstoffen-sector (olie, aardgas), de chemische- en de metaal- en elektrotech nische industrie. De rest van het bedrijfsleven blijft ver achter. Het grootste deel van de wél uitgevoerde investerin gen was bovendien bedoeld om oude installaties te ver vangen: 56 procent. Met an dere woorden: veel nieuwe banen leverde dat niet op. In tegendeel, een belangrijk deel van de de gepleegde in vesteringen had tot doel het (dure) personeelsbestand te verminderen. Vergeleken met januari is het aantal ondernemers dat de verwachting uitspreekt meer personeel te zullen aan trekken ondanks het groeiende optimisme ge daald: met 3 tot 34 procent. Slechts eenderde van de on dernemers heeft dus voor de rest van het jaar plannen om AMERIKA AASJAGER !ll.lj 4JIfcKIA/l /I/IIW"™" ■tyi m 'o.\de Economie groeit 8f ferstel Harder dan tot f AbBE^ ssnu toe geraamd (bINE^ -j* j*®1" ir>tWVe (£ï*ofk 'f i5 secretaris-gexeraa\ VOORSPELLING IMF VOOR 198s tol «n®* 'ys-BESTE JAAR SINDS 1951 ECONOMEN VOt 9 VS: DUikJ 1 l-J WASHINGTON-I het personeel uit te breiden. Maar over aantallen wordt gezwegen. CBS-cijfers, die vorige week werden bekend ge maakt, gaven al aan dat er dit er jaar tot nu toe nauwe lijks meer banen in de indu strie bij zijn gekomen. Het gaat in de verschillende be drijfstakken om slechts en kele duizenden banen en dan nog voornamenlijk in de delfstoffen- en de chemische industrie. Het overgrote deel van de ondernemers laat het afweten. Dat is politiek gezien hoogst onverstandig. Uit de FEM-enquêtes is tot nu toe gebleken dat het overgrote deel van de ondernemers zweert bij het huidige kabi netsbeleid van de CDA- WD-coalitie. Dat beleid moet, zo blijkt steeds weer, ook na de Kamerverkiezin gen van 1986 worden voort gezet. Nu wijzen politieke enquê tes een onverminderde popu lariteit aan van de PvdA: de ze partij zou met gemiddeld 65 zetels de verkiezingen winnen als die nü zouden worden gehouden. De zitten de coalitie blijkt duidelijk uit de gunst van de kiezer en dat is iets waar de ondernemers wel degelijk rekening mee moeten houden. Dat deden ze eerder dit jaar nadrukkelijk toen hen, ook door FEM-Lagendijk, werd gevraagd wat ze zou den doen als PvdA-leider Joop den Uyl volgend jaar toch zijn tweede kabinet-Den Uyl zou kunnen presenteren. Alom afschuw onder onder nemers: alleen al het voor uitzicht op een mogelijke verkiezingsoverwinning haalde bij 22 procent van de ondernemers de investe- ringslust weg. Ruim 37 pro cent zou die afschuw over een 'socialistisch' bewind ook in 'daden' omzetten. Het zou dus zaak zijn er voor te zorgen dat het laatste jaar van het bevriende CDA- VVD-kabinet een rijke 'oogst' zou opleveren in de vorm van een economische opleving en in de richting van de kiezer vertaald - een forse daling van de werk loosheid. Immers, hoe meer Lubbers vóór mei volgend jaar binnenhaalt, hoe groter de kans dat het huidige be leid wordt geprolongeerd. En dus zijn de meeste on dernemers zéér positief en worden ze alsmaar optimisti scher naar gelang de verkie zingsdatum nadert. Hun ge drag gaat zelfs zover dat men niet meer protesteert als de huidige, 'bevriende' coalitie hen vette investeringspre mies onder de neus weg kaapt. Ze laten zich in hun onbe grensd optimisme ook niet meer van de wijs brengen door prognoses van de OESO of cijfers van het CBS. Als de OESO voorspelt dat de groei van de Nederlandse econo mie volgend jaar belangrijk zal achterblijven bij die in de rest van West-Europa meldt Lagendijk dat de onderne mers optimistischer zijn dan ooit tevoren. En als het CBS zwart op wit vaststelt dat de omzet in de industrie weer daalt (waarmee Nederland de Amerikaanse ontwikkeling wel erg op de voet volgt) spreken de ondernemers hun vast overtuiging uit dat he toch echt goed gaat met de Nederlandse economie. De consequentie van die uitspraak - meer investeren en dus meer banen - bliji voorlopig beperkt tot goede voornemens. Dat de km2® zich straks in het stemhok] zal afvragen of dat onbe grensde optmisme al dan nie in daden cq. banen is omgeze is een vraag die ondernemer zich blijkbaar niet stellen. Dat is nogal kortzichtig. Je kunt de kiezer anno 19°b eenmaal geen fraai verpa maar afgekloven bot voo houden. Van een onzer verslaggevers ZEIST - Onder de slogan 'Europa truckt voor Afrika' is de Holland Duck Club een bliksemactie gestart voor de vluchtelingenkampen in Kassala, een gebied zo groot als Nederland. Begin augus tus zullen vanuit Nederland 30 trucks met voedsel en me dicijnen naar Soedanrijden. De Nederlandse actie ge beurt in navolging van een soortgelijke Duitse actie (van de Duitse Truck und Countryclub), die al enkele maanden loopt. De bedoe ling is om bij het Westduitse konvooi aan te sluiten om zo met in totaal 60 trucks naar Afrika te gaan. Vine Van onze Haagse r Cambodjaanse en Vij gen is gistermorgen op a en verwelkomd door st] Van Hemel (Justitie). De komstig van kampen in 1 De bewindsvrouw beschou litieke vluchtelingen, in tege deel van de asielzoekende Tai Negentig van de eerste, hon derd, asielvragende Tamils moeten er rekening mee hou den dat ze ons land dienen te verlaten, zo maakte het minis terie van Justitie maandag be- jtend. Tijdens een persconferentie op de luchthaven Schiphol (naakte mevrouw Korte-Van Hemel bekend waarom de eerst aangekomen Tamils Ne derland uit moeten en een bij na even grote groep Vietna mese en Cambodjaanse vluch telingen daarentegen welkom „De nu aangekomen Vietna- mezen en Cambodjanen ma ken deel uit van een zoge naamd 'quotum' van 250 vluchtelingen. Dit jaarlijkse aantal is door het kabinet vastgesteld. Daarbij zijn deze uitgenodigd door een selectie commissie, waar vertegen woordigers van de ministeries van Buitenlandse Zaken, Cul tuur en Justitie deel van uit maken. De commissie is zorg- DEN HAAG (ANP) - Eind jun nen als werkloos ingeschrevei betekent dat ten opzichte vai werklozen gestegen is met 100 De werkloosheid bij de mai bij vrouwen steeg die met 7.10 Dit heeft het ministerie vai legenheid dinsdag laten wetei met seizoensinvloeden, dan is daald met 16.600 tot 756.200 pc dan een daling op van 10.500 e van 6.100. ZINSPELEND op de huizenhoge tiendaagse gijzelingsaffaire rond kaanse publiek heeft losgeslager 9enlang als het ware overspoelc vloed van zeer indringende tv-be een vijftal landen er van beschulc tische activiteiten te hebben gev< 'nternationaal georganiseerde te Verenigde Staten hebben gemun Libië, Noord-Korea, Cuba en Ni< waarmee Rusland, zo voegde hij banden onderhoudt. Nicaragua koploper van het ini Z|et kennelijk nog steeds spokc achterland. De andere door hen seer kwalijke zaken op hun gew> vaar samenspannen om Amerik beeft voor het bestaan van zo'n SJeval geen bewijzen overgelegc Unie minstens sympathiek staat t floor de president evenmin met d wel aanwijzingen in die richting r schikte moment om daarop zo m 9en, Reagan's eerste prioriteit van de relatie met Moskou als hij aioeting met Gorbatsjov een succ Ei is nog een reden waarom voorzichtiger zou kunnen zijn m« flen laat ontsnappen: de Veren) schoon Wat de CIA op vele plas Pen en andere gewelddadighedr 9®en lectuur voor gevoelige zie b'et zelf rond met plannen om m< sas in El Savador de moord te wi fl'ers? Wat hij blijkbaar als een gi oaschouwde zullen anderen als c Reagan's boutades doen het c fl"rote Communicator' begaat e "enen via dit medium ook de w Profijtelijke zin te kunnen bespel^ I °°k nog maar 'ns de beelden oek, vorig jaar, aan Engeland. eneens op de buis te verkoper

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 2