UITBLAZEN Top bracht EG schade toe CNV geeft CDA de gele kaart Berri had succes bij gijzeling hard nodig MINDER even. MAAR LUBBERS KRIJGT TOCH 'VRIJ SPEL' Hoge Raad handhaaft levenslang Bnkx niet na; Gszag van Ass Medieval banquet DE STEM COM DINSDAG 2 JUL11985 ACHTERGROND Twee Europa's Les geleerd Vrij mild OORLOG MET PALESTIJNEN LEVERDE AMAL NIETS OP Politieke actie DINSDAG 2 JUL11985 Ex-RSV-werknemers krijgei toch bonus en 13e maand Dineren op z'n middeleeuws kan te genwoordig in Ne derland ook, heb ik me la ten vertellen, maar de ba kermat van dit eetfestijn is natuurlijk Groot Brittan- nië. Jaren geleden al ad verteerde het kasteel van Ruthin in Noord-Wales met zijn middeleeuwse banketten. Het ging er daarbij, naar ver luidt, stijlvol en waarheidsge trouw toe. Zo zouden de vlees gerechten geen zout bevatten omdat in pre-Tudor Engeland ook geen zout gegeten werd. Het vlees werd met tuinkruiden op smaak gebracht. In de loop der jaren heb ik dikwijls medieval banquets aan geprezen gezien. Een groei-in- dustrie blijkbaar. Maar de gele genheid en de lust ook eens aan te zitten en met handen en voe ten te eten ontbraken me. Tot goed een week geleden en toen was het niet zozeer de lust als wel de gelegenheid die me aan een middeleeuwse tafel deed belanden. Dal was in Bungay, een lichtelijk versleten stadje in de buurt van Norwich, op za terdagavond, de avond waarop de Engelsman lol wil trappen. Licht teleurgesteld moest ik vaststellen dat het banket niet in een echt kasteel plaatshad, maar in een door de tijd achter haald hotel met de prozaïsche naam De Drie Tonnen dat, na dat het daglicht eruit was ver wijderd, een nieuw leven was begonnen als medieval banque ting hall. De 'hall' was op de eerste verdieping. Een scheme rige zaal waar met electrische middelen kaarslicht werd ge suggereerd, met in donkere kleuren geschilderde muren waaraan voorwerpen hingen die misschien wel kurassen, zwaarden en hellebaarden kon den zijn. Maidens Er was plaats voor 150 per sonen aan lange tafels met ban ken. De tafels waren al gedekt. Veel aardewerk van de sobere soort die je tegenkomt in de souvenirwinkels van afgelegen streken. Een grote pul voor ale een roemer voor de cider, een beker voor de mead, in het Ne derlands mede of mee en vol gens Koenen 'een bedwelmen de drank, door gisting bereid uit honing.' Ik dacht meer aan overjarige azijn toen ik de eer ste slok over de tong liet rollen. Een heraut kwam de zeer rumoerige menigte - er was ook een groep binnengekomen, ge wapend met voetbaltoeters, verkleed als holbewoners en dronken als tempeliers - ver welkomen en stelde de maidens voor. Een van hen, met een diep decolleté dat een van zweet zwak glanzende, sneeuw witte boezem vrijliet, werd ont haald op een geestdriftig fluit concert van de holbewoners. Toen de maidens deze hulde in ontvangst hadden genomen bonden ze de gasten grote slab ben voor waarna ze zich naar de keuken repten om de groen tesoep te halen. Terwijl de hol bewoners van hun hete soep slurpten kregen de drie min strelen op het podium eindelijk vat op de zaal. Een van de mu zikanten, een roodharige vrouw die erg goed bleek te kunnen zingen, droeg een bril met een modieus stalen montuurtje. Aan de pols van de /idler glans de een digitaalklokje. De flui tist leek op Rembrandt. WIMKOCK daarentegen was zeker van na de Industriële Revolutie en als het niet uit Sheffield zelf kwam dan toch uit Korea. Uit vrees voor billenknijpers waarschijn lijk, waagden de maidens zich niet tussen de gasten, maar kwamen met hun dienbladen aan de kop van de tafel en lie ten de gasten zelf de porties doorgeven. Het tempo was hoog en na anderhalf uur zat het banket erop, inclusief de declamaties met schuine, mid deleeuwse verzen tussen de gangen door. Het hoofdgerecht was een karbonade met een flinke ve- trand, zwemmend in een sub stantie waarin ik zonder lees bril slechts schijven wortel en bonen kon ontwaren, maar hij smaakte goed. Daarna kwamen de kippepoten, vergezeld van kommen sla met veel grof ge snipperde kool erin. Het nage recht was appeltaart en als klap op de vuurpijl poederkoffie op z'n Engels. Je kon Richard Leeuwenhart horen grommen in de hemel. De holbewoners waren, te gen de tijd dat de kip kwam, over het hoogtepunt van hun euforie heen en er werd dus niet met afgekloven botten naar de minstrelen gegooid. Daar had de heraut wél om ge vraagd toen hij in zijn gladde welkomstwoord bij wijze van grap de gasten verzocht de klui ven niet naar andermans hoofd te gooien, zoals andere, minder beschaafde, aanzitters wel ooit hadden gedaan volgens hem. Het gejoel van de holbewoners dat op dit verzoek volgde, had weinig goeds beloofd, maar zo als gezegd: hun vuurtje was ge smoord in soep, grauw brood, karbonade en winterwortelen. Hooligans Ik heb me over het bescha vingspeil van de middeleeuwen nooit enige illusies gemaakt. Ook niet wat 's-konings hof be treft. Franse diplomaten no teerden nog tegen het einde van de zeventiende eeuw - twee honderd jaar dus nadat Henry Tudor een einde maakte aan de Engelse middeleeuwen - dat de hovelingen hun behoeften in de gangen van het paleis van Westminster deden. Het stonk er een uur in de wind, schreven ze naar het beschaafdere Ver sailles, waar ze al zo ver waren dat ze hun stank met parfums probeerden de verdrijven. Nu had De Drie Tonnen meer weg van de ruige Jamaica Inn dan van het feestvierend hof van een pre-Tudor koning, maar het bleef er voor middeleeuwse begrippen tamelijk beschaafd. Er boerde hoogstens af en toe iemand. Ik vond het een knap rumoerig en primitief avondje, maar de ridders van de Ronde Tafel of de smokkelaars uit de Jamaica Inn zouden het onge twijfeld een tamme boel gevon den hebben. Dat heet vooruit gang, beschaving. Toen we naar buiten kwa men stonden we meteen weer in 1985. Het pleintje voor De Drie Tonnen was afgezet door politieauto's met zwaailichten. Uit het nabijgelegen Great Yarmouth werd een bende hooligans verwacht. Robin Hood en de zijnen? Karbonaden Middeleeuws was in elk ge val dat we geen lepel of vork ter j| beschikking hadden. Het mes S IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINIIIIUIliÜ Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b v. Directie: drs. J.H.M. Brader. Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans. Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda. Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda. 076-236911 Telex 54176. Centrale redactie Breda: Nieuwsdienst 076-236883. Sportredactie 076-236884. Rayonkantoren: Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850. Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326 Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550. Goes, Klokstraat 101100-28030 Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751 Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957. Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150. Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920. Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910. Openingstijden: Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur; overige kantoren 8 30-12.30 en 13.30-17.00 uur Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen: 22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand, 1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W. Voor post-toezending geldt een toeslag. Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses. Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor. Lezersservice: Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911 Fotoservice 076-236573. Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur): Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882. Grote advertenties uitsluitend 076-236881 Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442. (Buiten kantooruren maandag t/m vrt|dag van 19.00 tot 20.30 uur en zondag van 18.30 tot 21.30 uur ©076-236394/236911 Bankrelaties: Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447. NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738. T5 PAGINA 2 Door Aad Jongbloed De chaotische EG-top van regeringsleiders in Milaan, die beslissend werd genoemd voor de toekomst van Europa, heeft de Europese Ge meenschap schade toe gebracht. Om de schijn op te houden meldden de regeringsleiders de poli tieke wil om de interne markt ofwel het wegne men van alle grensbe- lemmeringen per 1992 van de grond te tillen en namen zij zich op ondui delijke wijze voor om naar een technologische gemeenschap toe te wer ken. Maar het slagen van beide omvangrijke projecten is sterk afhankelijk van de vaart, die de besluitvorming in de EG kan nemen. Zo lang lidstaten nog kunnen blijven dreigen met een veto-recht, en daar te pas en te onpas ge bruik van maken, zo lang de minderheid de wens van een meerderheid van de Europe se lidstaten kan blokkeren, is niet te verwachten dat ambi tieuze plannen binnen rede lijk korte termijn gestalte kunnen krijgen. En juist die verandering in de besluitvor mingsprocedure is het grote struikelblok gebleken tijdens de Top in Milaan. De oudste zes leden van de EG plus Ier land bleken bereid tot veran deringen, de nieuwkomers Groot-Brittannië, Denemar ken en Griekenland bleven tegen. De redenen van de Britten en de Denen zijn legitiem te noemen. De Denen verwijzen naar artikel 236 in het Ver- De Eurotop van Milaan. drag van Rome, dat stelt: „De wijzigingen treden in wer king, nadat zij door alle lid staten overeenkomstig hun onderscheiden grondwette lijke bepalingen zijn be krachtigd". Gezien het sterk corrigerende karakter van het Deense parlement, mocht de Deense premier Poul Schluter verwachten dat wij - zigingen van het Verdrag hem op moeilijkheden zou den komen te staan. De Brit se premier mevrouw That cher sprak van tijdverlies. Want, meende zij, als we eerst moeten gaan praten over Verdragswijzigingen en als dan nog alle parlementen die moeten gaan ratificeren dan gaan jaren verloren en verliezen we, omdat een ge meenschappelijke markt en een technologische gemeen schap zo moeilijk ontstaan, de slag met Japan en de Ver enigde Staten bij voorbaat. Laten we tot een soort heren akkoord komen, aldus That cher, waarbij we het elkaar binnen de huidige Verdrags- regels niet moeilijk maken. De Grieken vormen een ver haal apart: premier Papan- dreou meent dat dwarsliggen binnen de Gemeenschap uit eindelijk leidt tot het spek ken van zijn eigen staatskas. De vraag is waarom de Italiaanse voorzitter Craxi, daarin gesteund door 7 lid staten, toch de conferentie wilde doorzetten, die zou moeten leiden tot een betere stemprocedure. De kans op een breuk is immers groot. Wellicht hebben de 7 niet al te veel vertrouwen in het „naar de hand zetten van het Verdrag", zoals mevrouw Thatcher wil. De ervaringen met de Britten zijn van dien aard dat verwacht mag wor den dat een 'herenakkoord' alleen geldt als dat de Britten van pas komt. Misschien wil len de 7, zoals premier Lub bers suggereerde, inderdaad dat de partijen tijdens de voorgestelde Conferentie met de billen bloot komen: laten de voorstanders van de wer kelijke Verenigde Staten van Europa met één binnenland se en één buitenlandse poli tiek maar opstaan. Misschien blijken de Britten dan onder de dreiging in een isolement te komen alsnog mee te wil len doen en haken de Denen en Grieken af. Via bilaterale akkoorden, zonder aanpas sing van het Verdrag, want dat kan dan niet, maar ook zonder veto-recht, zouden de 7, wellicht 8, toch af kunnen stevenen op waar ze heen willen gaan, dat echte ge meenschappelijke Europa, de anderen op achterstand vol gend. Daarmee is dan het Europa van de twee snelheden gebo ren, met welke mogelijkheid president Mitterand tijdens de Top in Fontainebleau al speelde. Een Europa van de twee snelheden mag niet als winst gezien worden, want het haalt het ideaal niet, dat zo benadrukt werd door de toetreding van Spanje en Portugal. Maar voor het zover is, zal de verdeeldheid dusdanig aan de dag treden dat de EG hier alleen maar schade door ondervindt en zal haar geloofwaardigheid sterk inboeten. De omstreden beslissing van de chaotische Top betekent hoe dan ook, dat er in het gunstigste geval een pas op de plaats is ge maakt en op zijn ongunstigst een flinke pas teruggezet is. Het was beter geweest als premier Lubbers zijn idee hard op tafel had gelegd: een afkoelingsperiode van twee jaar, waarin men zich bezint op een betere besluitvorming en intussen een evenwichtige vooruitgang boeken wat be treft de interne markt en de technische gemeenschap met de afspraak dat men meedoet als de meerderheid dat wenst. Van het Europa van de twee snelheden was dan misschien pas sprake ge weest als de interne markt geregeld was en een techni sche Gemeenschap de slag met de Japanners en de Amerikanen volwaardig aan zou kunnen. Door Pieter-Jan Dekkers HET is er dan toch niet van gekomen: die nieu we progressieve chris ten-democratische par tij, tegenhanger van het CDA en gepropageerd door een aantal CNV- bestuurders. Een voor stel van een Limburgse afdeling van de ambte narenbond van het CNV om een progressief al ternatief voor het CDA op te richten, kwam niet verder dan het stadium van kretologie en in de top van het CNV kan men ondanks alle kri tiek, best uit de voeten met dat CDA. Mogelijk dat de groep rond oud-CDA-Kamerlid Jan Ni co Scholten straks in mei nog een gooi doet naar een Ka merzetel, maar dat initiatief zal het spinterstadium zeker niet overslaan. En de Evan gelische Volkspartij, ooit op gericht als een soort voort zetting van de in het CDA opgegane ARP, heeft met die ene Kamerzetel nooit ook maar enig politiek gewicht in de schaal kunnen leggen. Ge zien de twisten binnen deze splinter moet trouwens be twijfeld worden of de partij ooit nog op een volgende kieslijst zal voorkomen. Slechte tijden dus voor die progressief ingestelde chris tenen, voor wie de overstap naar de Partij van de Arbeid net iets te groot is en voor wie de PPR, gezien het lon ken van deze van huis uit christen-radicale partij naar uiterst links (PSP en zelfs CPN), ook al niet aantrekke lijk is. Er valt steeds minder te klinken tussen CNV en kabi net. - FOTO ANP Toch barst een organisatie als het CNV van leden, die vinden dat een christelijke partij voorop moet lopen als het gaat om de solidariteit met de zwakken. CNV'ers die vinden dat het christendom verplicht, die de 'theorie' in de praktijk willen brengen en gruwen van alles wat 'be houdend' is. Misschien is dat een van de redenen dat het CNV bezig is de ontwerp-verkiezingspro- gramma's van de politieke partijen de meetlat aan te leggen, waarbij vanzelfspre kend de meeste belangstel ling uitgaat naar wat het CDA de kiezers in mei vol gend jaar zal beloven. Im mers, op dat concept-pro gamma heeft het CNV, of lie ver gezegd de CNV'ers die lid van het CDA zijn, nog enige invloed. Duidelijk is wel dat het CNV deze keer duidelijker aan de weg timmert dan bij voorgaande verkiezingen. En in een eerder stadium. Bin nen de top van het CNV zegt men ronduit dat men de af gelopen vier j aar z'n les heeft geleerd. Volgens bestuurder Terp stra heeft de vakbeweging sinds het aantreden van het huidige kabinet weinig in vloed op het politieke beleid kunnen uitoefenen, vooral omdat dat beleid al was vast gelegd in een muurvast re geerakkoord, waarin alles al tot in punten en komma's was bedisseld. Bij de vorige verkiezingen haalde het CNV de 'meetlat' pas uit de kast nadat de meeste politieke partijen hun verkiezingspro gramma's al definitief had den vastgesteld. Er viel dus weinig meer te sturen. Het CNV is er deze keer tijdig bij, er wordt nog volop gesleuteld aan de program ma's. Of het enig effect heeft, wordt ook in de CNV-top be twijfeld. Terpstra: „Natuur lijk, papier is geduldig en partijen kunnen hun pro gramma's weer bijschaven als er een coalitie moet wor den gevormd en een regeer akkoord in elkaar getimmerd moet worden. Maar we hopen de politici nu wel duidelijk te maken dat het voor iedereen en voor de parlementaire de mocratie in het bijzonder een uiterst droevige zaak zou zijn als er straks weer een re geerakkoord uit rolt waar aan geen splinter meer is te veranderen en dat als een heilige politieke koe te pas en te onpas wordt gehanteerd". Uit zijn woorden en uit die van CNV-voorzitter Van der Meulen spreekt enige frus tratie, opgelopen tijdens de nu aflopende regeerperiode van de CDA-VVD-combina- tie. Het CNV gaat zelfs zover te stellen dat het parlemen tair systeem van binnenuit in gevaar wordt gebracht om dat er vanwege dat regeer akkoord nauwelijks verschil meer is tussen regering en parlement. De volksvertegenwoordi ging raakt z'n waakhond- funktie kwijt. De Kamer meerderheid is met handen en voeten gebonden aan het regeerakkoord en ministers of staatssecretarissen moeten wel iets verschikkelijks heb ben uitgehaald, willen ze op het altaar van de politieke samenwerking van CDA en VVD worden opgeofferd. Het ontwerp-CDA-pro- gramma is inmiddels aan dat van het CNV getoetst en de conclusie is vrij mild. Net als het CNV wil het CDA de staatsbemoeienis terugdrin gen en de sociale partners (werkgevers en vakcentrales) meer eigen verantwoorde lijkheid geven. Dat is natuurlijk mooi, ze ker als Van der Meulen con stateert dat de uitgangsunten van CDA en CNV elkaar tot bondgenoten maken. Maar ook Van der Meulen kan niet om de laatste drie-en-een- half jaar heen. De praktijk, zegt hij, heeft CDA en CNV sterk van elkaar vervreemd, vooral op het terrein van de sociale zekerheid. In het nieuwe CDA-programma staat dat de sociale partners straks de verantwoordelijk heid over de sociale voorzie ningen moeten dragen. Het verwijt van hét CNV is dat het CDA daar pas toe wil overgaan als eerst het be staande sociale zekerheids stelsel is uitgekleed. Wat dat betreft liegt de uitspraak van Van der Meu len in het CD A-partij blad er niet om: „Het CDA moet stoppen met verdere uitkle- ding van de sociale zeker heid. Anders houden we er een trauma aan over. We krijgen dan straks van het kabinet een geplukte kip waar we zelf weer wat veren op mogen plakken". Of Van der Meulen hier aan op consequenties ver bindt, laat hij in het midden: het CDA krijgt de gele kaart maar mag straks gewoon verder spelen. Óök met de VVD, de drijfveer achter het strakke regeerakkoord, dat gezien de ervaringen uit het recente verleden vooral be doeld was om het 'onbe trouwbare' CDA met z'n dis sidenten en loyalisten op het voorgenomen beleid vast te pinnen. Vrij spel dus. En daar zal komend CDA-lijsttrekker Lubbers dan ook gretig ge bruik van maken. Door Ian Block Nu de Amerikaanse gij zelingscrisis voorbij is, kan de rol van Amal- leider Nabih Berri nader onder de loep worden genomen. In de loop van de gijzeling is steeds duidelijker geworden hoe groot de last was die hij onder druk van de Libanese politieke situa tie op zijn schouders had genomen door die zich als bemiddelaar tussen de kapers en de VS op te werpen. Hoewel Berri volhield dat dat hij de kaping afkeurde en alles in het werk zou stellen om de veertig gegijzelde Amerikanen te bescher men, stelde hij zich wel achter de eis van de ka pers om de 735 Libane- zen vrij te laten die in Israël gevangen zitten. Met „de kaping van de ka ping" hoopte de Amal-leider dat een succesvolle afloop zijn eigen leiderspositie en de rol van Amal als een van de hoofdrolspelers op het Liba nese politieke toneel zou ver stevigen. Wanneer de gijze lingszaak echter in een im passe terecht zou zijn geko men, zou het resultaat van zijn inspanningen wel eens averechts hebben kunnen uitvallen. Een goede afloop van de gijzelingscrisis is precies wat Berri nodig heeft op dit mo ment. Er is vanuit binnen- en buitenland nogal wat kritiek gekomen op zijn rampzalige beslissing vorige maand om de Palestijnse kampen in Zuid-Beiroet aan te vallen. Hoewel de Amal-militie wel iswaar succes heeft geboekt in de guerrillastrijd op eigen sji'itisch terrein tegen de Is raëlische bezetting, bleek de beweging niet opgewassen tegen het doorzettingsvermo gen en de vindingrijkheid van de Palestij nen in de smalle straatjes van Sabra, Chatila en Burj al-Baranjeh. De verliezen aan Amal-zijde waren groot en het uiteinde lijke resultaat van de strijd, een door Syrië bemiddelde overeenkomst, leverde Amal niets op. Dat Berri heeft besloten dit akkoord van Damascus te accepteren, is volgens een doorgewinterde waarnemer hier kenmerkend voor de gang van zaken in de Liba nese politiek: „Ze rennen maar door, vallen van het ene haastig in elkaar geflan ste compromis in het andere en zijn daarvoor bereid door een absolute hel te gaan." Op het leiderschap van Berri wordt ook kritiek geuit door extreem religeuze groe peringen, zoals de pro-Iraan- se Hezbollah en de islamiti sche Amal-organisatie. Ook binnen de Amal-beweging zelf is men verdeeld over Berri's positie. Berri en zijn in het westen opgeleide collega's zien er op het eerste gezicht niet uit als leiders van 'de beweging van de onterfden', om de wellui dende naam de gebruiken die de in Iran geboren imam Moessa Sadr aan de bewe ging gaf. Het was deze geestelijke leider, die in het midden van de jaren zeventig de ingeslapen sji'itische ge meenschap tot politieke actie aanspoorde. In tegenstelling tot de populaire imam, die in augustus 1978 in Libië ver dween en vermoedelijk ver moord is en wiens foto je overal in Libanon tegenkomt, houdt Berri zich voorname lijk in de hoofdstad op en is hij sinds het vertrek van Is raël niet meer in het zuiden geweest. Ogenschijnlijk hebben de sji'iten het ver gebracht sinds de mysterieuze verdwijning van hun imam. West-Beiroet en het internationale vlieg veld staan onder de controle van de Amal-militie en de sji'itische zesde brigade van het Libanese leger; Nabih Berri is minister van Justitie in de Libanese regering van nationale eenheid die in fe bruari 1984 werd opgericht en de overheersing van de christelijke maronieten en islamitische soennieten is verleden tijd. Bovendien heeft Amal de grens van haar mogelijkhe den nog niet bereikt. Vanwe ge de numerieke meerder heid van de sji'ieten (veertig procent van de Libanese be- Amal-leider Berri. volking bestaat uit sji'ieten) zullen ze een grote stem heb ben in het bepalen van de toekomst van Libanon. Net als de druzen, die met hun acht procent een kleine, maar zeer hechte bevolkingsgroep vormen, zullen ze waar schijnlijk eisen dat het huidi ge systeem ofwel 'ge-decon- fessionaliseerd' ofwel aan hun eisen aangepast zal wor den. Amal en de sji'ieten heb ben echter een traditionele erfenis van verdeeldheid met zich meegebracht uit het zui den. Jaren van afzondering en verwaarlozing en het ver woestende effect van de aan wezigheid van de PLO, ge volgd door de Israëlische be zetting, hebben verhinderd dat er een eenvormige sji'it- sche politieke beweging kon ontstaan, zoals dat bijvoor beeld wel gebeurde bij de druzen en de falangisten. Berri wordt vaak verwe ten een zwak leider te zijn. „Hij brengt zijn positie in ge vaar doordat hij er niet in slaagt de nodige discipline af te dwingen", aldus een Liba nees journalist, „hij rent ach ter de menigte aan." Onder zijn leiding dreigt Amal soms het contact met de achterban te verliezen. Het was Berri die besloot de terugtrekkend Israëlische troepen niet over de grens te volgen en die, tot grote erger nis van de Arabische wereld, herhaaldelijk verklaard heeft niet geïnteresseerd te zijn in de bevrijding van Pa lestina. De veel radicalere Hezbol- lah-beweging heeft net als haar Iraanse helpers, veel grootsere toekomstplannen. De demonstranten die vorige week het asfalt van het vliegveld in Beiroet bevolk ten en felle kritiek leverden op de Amerikaanse 'onder drukkers' in Nicaragua, wil den Berri de boodschap bren gen dat de sji'itische macht zich verder dan Libanon al leen uit moet gaan strekken. Westerse opvattingen over partijen en organisaties kun nen misleidend werken wan neer men probeert iets te be grijpen van de warrige poli tiek van de Libanese sji'ieten. Steun aan de vele fracties binnen Amal blijkt onderling verwisselbaar, een reden waarom de verwarring over waar de loyaliteiten van de de kapers van het TWA-toe- stel nu precies liggen, nog al tijd voortduurt. COPYRIGHT THE GUARDIAN AMSTERDAM/ANTWER PEN (VNP) - Volgens de Ant werps advocaat mr. Lange is de onsnapping van de Sirius, het atieschip van Greenpea ce, ui de Antwerpse haven niet srafbaar. Vorens het Belgisch Wet boek 'an Koophandel is de Si rius een zeeschip omdat het niet oor commerciële uitba- r< ting s. Het is dus een roerend F Mes DSN HAAG(ANP) - De man dé in april 1983 in het Delftse cifé "t Koetsiertje' zes mensen d«odscho«t en er vier verwon dingen toebracht, de 29-jarige C.Y. uit Delft, houdt de levens lange gevangenisstraf die het Haagse gerechtshof hem in oktober1984 oplegde. Dit leeft de Hoge Raad der Nederlanden besloten. Het ferechtshof veroordeel de de man wegens een geval van maord en wegens vijf ge vallen van doodslag tot le venslange gevangenisstraf. Y. ging van dat vonnis in cassa tie. Zijn advocaat was van me ning dat een nieuwe behande ling door het gerechtshof no dig was omdat het Haagse hof niet objectief genoeg had geoordeeld en omdat niet zou zijn voldaan aan bepaalde processuele voorschriften. ROTTER)AM(ANP) - De RSV-wer.nemers in Rotter dam die sinds de surséance van betalng (begin 1983) ont slag hebbn gekregen krijgen de dertieide maand en de bo- nusregeliig van 5 procent doorberelend in hun uitke ring. Rottenam heeft hiertoe be sloten n een recente uit spraak un de Centrale Raad van Benep, die een verbod van staasseptetaris De Graaf (Sociale Zaken) op doorbere kening van de dertiende maand >ij de ex-RSV-werk- nemers ongegrond heeft ver klaard. De uispraak van de Cen trale Rad van Beroep heeft betrekkng op doorberekening van de lertiende maand in de daglono voor een uitkering. De herbrekening vindt plaats met tengwerkende kracht tot het begn van de surséance. DEN IAAG (ANP) - Staatssecrel ting zi niet solliciteren naar het Haag. Ditiesluit heeft hij genomen presidnt Lubbers en minister Wi In de gesprekken hebben Lubb gend mrzocht zijn huidige functie Brax (CDA) was door de Haage gemeenteraad gevraagd van hirgemeester van de reside verzak in het nieuws. Dat was vc merlil Van der Sanden aanleidi ervaite betichten schuldig te zijn Brok: de voorkeur had van de vei VOCR DE publieke opinie heeft rieue test in zijn politieke leven kraiten hebben de president uitb wijs waarop hij het eindspel var speild. „De combinatie van druk Regan bekwaam gehanteerd", z< HÉ doet merkwaardig om Reac ioopjvan een subtiel spel van po schermen, terwijl de Amerikaanse van de gijzelingszaak diverse m; dool het lanceren van de van he spr^en. Maar het blijft een feit d£ slachtoffers weer verenigd worde Regan formeel kan blijven bewer siein de richting van de terroris wa#r Reagan eloctoraal gezien we Door het met grote geheimzin SP9I rond de kaping zullen offici blijven maar het is riet al te gewa diverse eisen van de sji'itische ka 's natuurlijk niet toevallig dat Isra S|i iten zal vrijlaten, hoewel prest dat dit toch al de bedoeling was Reagan na de vrijlating van de Ar ab te serieus worden opgevat. E functionaris van de staf van Rea üeen bevredigende basis is voor t worden opgemaakt dat er geen c den. Een stelling de door de Arr 'andse zaken Shultr min of meer i: Duidelijk is ook dat tijdens het i sPel rond de kaping een uiterst voor president Assad van Syrië, verenigde Staten al jarenlang te deen kan wannee' er zich conflic den-Oosten. President Reagan i Door de intervente van Assad te bet groeiend gezag van de Syrist cepteerd. Dat gegeven zou wel e zijn op het in inpasse verkeren Oosten.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 2