Verenigde Naties veertig jaar
PSP: De pacifistische grabbelton
Eureka! Maar wat?
Stormloop op keuringsstations
H;
m<
DeK«
even..L
UITBLAZEN
Zomerse
chaos
ZATERDAG 29 JUN11985
DlgTUM
ACHTERGROND
PAGINA 2
Conflicten
Vinger
Sancties
CONGRES KAN VAN DER SPEK DE POLITIEKE KOP KOSTEN
COMMI
LimburJ
'RietkerI
in Rottei
niet ingrj
etten zij]
VROUW
WIM KOCK
De kamerleden
hebben weer saté
staan eten op het
Binnenhof. Ed Nijpels
amuseerde zich met de
vrouw van Bert de Vries
lees ik in onze eigen Stem
onder een foto waarop je
de twee mekaar ziet toela
chen. Trouw gaat een stap ver
der en laat ons zien wat er te la
chen valt: Ed voedert mevrouw
De Vries. Steekt haar een volle
spies in de mond terwijl de bra
ve Bertus meesmuilend en libe
raal De Korte 'vergenoegd' toe
kijken. Naast mevrouw De
Vries staaf nog iemand te la
chen. Met opengesperde mond
als een jonge merel, hongerend
naar pieren.
In Plumelec is de Tour de
France van start gegaan en op
de druipende tribunes van
Wimbledon woedt weer de
jaarlijkse discussie over tennis-
gras. Wilander denkt weer dat
hij het op gras niet kan. Maar
er wordt daar op Wimbledon
nog altijd lawn tennis gespeeld
en daar heeft de rest van de we
reld zich maar bij aan te pas
sen.
Het wordt steeds moeilijker
de weekendbijlage van de krant
vol te krijgen. De jonge Turken
van de redactie, die de rest van
het jaar voortdurend en luid
ruchtig rond de bureaux van
eindredacteuren cirkelen om
hun pennevruchten aan te prij
zen, zijn allemaal verwenen. Ze
willen hun zonnebeurt gehad
hebben voor de scholieren- en
bouwvakkersgolven zich over
Europa verspreiden.
De studerende jeugd loopt
rond met knikkende knieën en
dikke wallen onder de ogen van
de examenfeestjes die pas leuk
worden als het al lang midder
nacht is geweest.
Kaarten
De eerste kaarten met groe
ten uit de Kempen, Eindhoven
en Colmar zijn binnen. In de
straat verschijnen steeds meer
caravans en in de kranten staan
berichten over een invasie van
Amerikanen die overal in Euro
pa de hotelprijzen opdrijven.
Kortom: de komkommer
tijd is begonnen. De grote zo-
merchaos. Weken zal het duren
eer iedereen weer op z'n plaats
zit en zelf de telefoon beant
woordt. Nog even en wij thuis
blijvers worden weer van deer
nis vervuld bij het lezen over de
rampspoed die landgenoten
overkomt bij hun ontmoetingen
met struikrovers op de Franse
autowegen en tasjesdieven in
Italië. Ik hoop vurig dat de
Grieken eerlijker zijn, want
naar Griekenland gaan er veel
dit jaar. Spanje is wat uit de
gratie. Duurder geworden hoor
ik.
In de Britse pers is de afge
lopen maanden een schaamte
loze hetze gevoerd tegen de
Spaanse vakantieoorden. Geen
Brit v as er nog veilig voor die
ven, rovers en afzetters als je de
kranten mocht geloven. De te
ruggang in Spanje-boekingen is
in Engeland dan ook drama
tisch. Zelfs de serieuze Sunday
Times wijdde er een commen
taar aan en schreef dat dit dan
misschien wel het jaar bij uit
stek was om in eigen land te
blijven en nu ook eens te genie
ten van de geneugten waarvoor
miljoenen vreemdelingen jaar
lijks zee en oceaan oversteken.
Maar dat commentaar ver
scheen net een dag voor bekend
werd dat de politie had ontdekt
dat de IRA deze zomer in alle
belangrijke Britse badplaatsen
bommen wilde laten ontplof-
fen. Spaanse toestanden dus.
llllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllll?
Rotzooi
Wordt de wereld van jaar
tot jaar onveiliger? „Vluchten
kan niet meer", luidde de kop
die ik deze week aantrof boven
een artikel over terrorisme. Als
je de kranten leest en de tv
volgt zou je geloven dat je maar
beter thuis kon blijven. Of dat
je op z'n minst zou moeten pro
beren er niet uit te zien als een
toerist. Stropdas om en col
bertje aan bijvoorbeeld. Bij de
tempels van Luxor of aan het
strand van Alicante zal dat wei
nig zin hebben, maar in Lon
den en Lyon ben je niet meer
van een ordentelijk burger van
die steden te onderscheiden.
Er niet toeristisch bijlopen
heeft, zo heb ik al dikwijls ge
merkt, het extra voordeel dat je
door de neringdoende inboor
lingen van je vakantieland een
stuk serieuzer genomen wordt.
Toeristen, zelfs als zodanig dui
delijk herkenbare dagjesmen
sen uit eigen land, worden óf
behandeld als kippen die ge
plukt moeten worden óf als
dreinerige kinderen die je zo
snel als het kan je zaak uit moet
zien te krijgen omdat ze rotzooi
en onverstaanbare herrie ma
ken en er toch geen stuiver aan
ze verdiend kan worden. Col
bert en stropdas, mantelpak of
bloemetjesjurk doen wat dat
betreft wonderen. Als je ook
nog kans ziet je fototoestel weg
te moffelen dan kan geen mens
nog een toerist in je vermoeden.
Herinnering
Maar ja, de ver- en ont
kleedpartijen zijn voor velen al
een belangrijke portie van hun
vakantieplezier. Hoe minder
kleren hoe minder zakken.
Daaraan dankt het polstasje
zijn opkomst en de polstasjes-
snijder zijn brood.
Het is koud en nat op onze
breedte dit jaar, dus zijn de
zonzoekers niet tegen te hou
den. Ik kan ze geen ongelijk ge
ven al zal men mij niet zien op
een vol, heet strand aan de
Middellandse Zee. Ik krijg ook
aardig m'n buik vol van de re
gen en toch: dikwijls, als er
weer een bui op de voorruit van
m'n auto klettert, welt in mij
een zoet nostalgisch gevoel op.
Een kaleidoscopische herinne
ring aan vele ritten door de re
gen. Ik ruik de geur van nat
hooi en bloemen en zie heuvels
groener dan Ierland. Daarmee
acht ik bewezen dat de vakan
tie zelf, het vrij en weg zijn, be
langrijker is dan het weer dat je
toevallig hebt. Een knappend
haardvuur in een oude dorps
kroeg die je binnenvlucht op
een koude, natte zomerwande-
ling is een vakantie-ervaring die
nog jaren later tussen je herin
neringen afsteekt als de rug van
een gebonden boek in een rij
pockets.
Aan zulke dingen moet u
maar denken als het regent.
Niet in de caravan, sjagrijnig
door de natte ruitjes blijven zit
ten gluren. Er is nog nooit een
Nederlander, bloot of in volle
tenue, in de regen gesmolten.
Zij die gaan wens ik nu vast een
plezierige vakantie toe. Stuur
maar een kaart met een zonne
tje als u mijn raad opvolgt en ik
gelijk blijk te hebben.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850
Breda, Nwe. Ginnekensiraat41, ©076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, ©01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, ©01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17,00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen:
22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per |aar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17 00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur ©076-236394/236911.)
Rfinlirpl^tiPR'
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5
Door Jan van de Ven
De Verenigde Naties be
staat deze week 40 jaar.
Op 26 juni 1945 werden
de grote naties het eens
over een 'blauwdruk
voor de vrede', welke
overeenkomst de afge
vaardigden met een
handtekening bezegel
den. Na negen weken
vergaderen in San
Francisco was de wereld
een vredesorganisatie
rijk.
Over het nut van de VN
lopen de meningen nogal uit
een. Na de oprichting verlie
pen niet alleen 40 jaren.r-
maar tevens zo'n 150 gewa
pende conflicten. Voor critici
een mooie gelegenheid om de
vredesorganisatie over de
hekel te halen. In de compe
titie zo scherp mogelijk uit
de hoek te komen wordt over
het hoofd gezien, dat de vre
desorganisatie een reeks van
goede daden heeft verricht.
De oprichters van de NV
hadden gedurende de jaren
van de tweede wereldoorlog
slechts een doel voor ogen:
nooit een derde wereldoorlog
met gruwelen gelijk in de
tweede of nog erger. De lei
ders van toen (1941), te be
ginnen met Roosevelt en
Churchill, stond een wereld
voor ogen, die op democrati
sche en vreedzame basis was
georganiseerd. Vier jaar la
ter (1945) kwam de interna
tionale organisatie tot stand,
waaraan de kort tevoren
overleden Roosevelt de naam
had gegeven: Verenigde Na
ties. Aan de tot standkoming
daarvan hadden bekende
namen meegewerkt: de Rus
Molotov, de Britten Anthony
Eden en Clement Attlee,
Paul-Henri Spaak uit België,
Zuid-Afrikaan Jan Chris-
tiaan Smuts en de Nederlan
der E.N. van Kleffens.
Hun namen leven voort in
de geschiedenis, maar zij
spraken namens al de onbe
kenden, die het over een ding
roerend eens waren: dit niet
weer. Ter vermijding van
een nieuwe oorlog kreeg de
VN als doelstellingen: de in
ternationale vrede en veilig
heid te handhaven; tussen
volken vriendschappelijke
betrekkingen tot stand te
brengen; internationale sa-
Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, wereldforum voor overleg en goede
bedoelingen. - fotoanp
menwerking tot stand te
brengen bij het oplossen van
vraagstukken van economi
sche, sociale, culturele of hu
manitaire aard; een centrum
te zijn voor het op elkaar af
stemmen van de nastionale
inspanningen ter verwezen
lijking van deze gemeen
schappelijke doelstellingen.
De leiders van veertig jaar
geleden beseften heel wel,
dat het verwerkelijken van
de doelstellingen een moei
lijke opgave zou zijn. Opeen
volgende conferenties met
Stalin (Jalta, Potsdam) leer
de het westen, dat het in de
toekomst kwaad kersen eten
met de Russen zou worden.
Bij de samenstelling van het
Handvest werd daarom heel
reëel rekening gehouden met
een verdeelde wereld in
plaats van een verenigde we
reld.
Het grote winstpunt, waar
niet genoeg de nadruk op
kon worden gelegd, van de
nieuwe internationale orga
nisatie was de mondiale
deelname aan de Verenigde
Naties. Op een wereldplat
form zou de kans op een der
de wereldoorlog kunnen
worden verkleind. Een hele
verbetering in vergelijking
met de Volkenbond, die als
voorloper van de NV wordt
gezien. Bij de Volkenbond
waren niet alle invloedrijke
staten aangesloten. De Ver
enigde Staten hadden zich
ervan afzijdig gehouden.
Het regionale karakter
van de Volkenbond wordt
gezien als haar zwakte.
Daardoor kon, zo werd na de
tweede wereldoorlog ver
kondigd, Hitier een wereld
brand ontketenen. Met een
organisatie als de VN zou de
stabiliteit in de wereld groter
worden, omdat tussen de sta
ten in de VN-organen een
constant diplomatiek overleg
zou bestaan. Op agressie zou
in een vroeg stadium kunnen
worden ingegaan.
De 150 gewapende conflic
ten in 40 jaar zeggen echter
nog niets over het al of niet
goed functioneren van de
VN. De organisatie opereert
temidden van het algemene
volkenrecht, dat om te be
ginnen de souvereiniteit van
elke staat onderschrijft en
het recht van een staat zich
zelf te verdedigen.
De '150 aanvallers' van ge
noemde conflicten hoeven
echter niet van buitenaf ge
komen te zijn. Vooral de ja
ren tussen 1950 en 1970 ken
merken zich door het in gang
komen en snel doorzetten
van het dekolonisatieproces.
Een vrijheid, die in veel ge
vallen moest worden be
vochten. Een strijd tevens,
die niet tot over grenzen
reikte, waardoor derden zich
van inmenging moesten ont
houden om niet in conflict te
komen met de regel, dat sta
ten hun interne aangelegen
heden zelf dienen op te los
sen. Ook de VN moet zich tot
derden rekenen.
Na vele brandhaarden van
na de oorlog ontstonden
nieuwe staten, die net als het
vroegere moederland lid
werden van de Verenigde
Naties. Op dit moment telt de
organisatie bijna 160 leden.
Van zo'n hoeveelheid konden
de initiatiefnemers bij het
schrijven van het Handvest
niet dromen, omdat de we
reld in 1945 uit vijftig
machtsblokjes bestond.
Het groeiend aantal VN-
leden bemoeilijkte het berei
ken van de doelstellingen
van de organisatie. Deson
danks bleef een derde we
reldoorlog uit. Wel drukte
een hoeveelheid nieuwe sta
ten een eigen stempel op het
ontwikkelend rechtsgevoel.
Op dit moment vindt de we
reld het normaal - om slechts
een voorbeeld te noemen -
dat de strijd om de vrijheid
een gerechtvaardigde strijd
is. Een volk of een deel van
een volk heeft het recht ge
kregen zich tegen een legi
tiem regiem te keren.
Zo zal de Verenigde Naties
geen vinger heffen tegen het
wapengekletter in Noord-
Ierland. Dat is een Britse
aangelegenheid en als de be
volking van Noord-Ierland
vecht om zelfstandigheid
dan heeft zij daartoe het
recht.
Een ander geval; de Rus
sen vielen Afghanistan bin
nen op uitnodiging van Af-
ghanen. Hoort de VN hier te
gen in het geweer te komen
door sancties tegen Rusland
bijvoorbeeld? Zonder het
verzoek van Afghanen zou
de daad van de Russen als
agressie zijn bestempeld. Nu
zij opereren op 'verzoek' ligt
het antwoord niet zomaar
voor de hand. Zelfs niet als
het overgrote deel van de Af
ghanen tegen de inval is.
Brutale staten weten de
regels gemakkelijk naar de
hand te zetten. Maar daar
mee laat de internationale
rechtsgemeenschap zich nog
niet in de luren leggen. Er
zijn namelijk in de afgelopen
veertig jaar heel wat regels
bijgekomen. Wat te denken
van de Universele Verkla
ring van de Rechten van de
Mens. Een geregelde erken
ning van menswaardigheid,
die de basis was voor meer
specifieke regelgeving.
Op grond van de Univer
sele Verklaring volgde de
Europese mensenrechten
conventie, die heel wat ver
der gaat in de bescherming.
En vanuit New York kwam
een stroom in regels vervatte
'algemene gevoelens' ten
aanzien van onder andere:
vluchtelingen, leefmilieu,
kind, vrouw, minderheden,
politieke en sociale onder
werpen. Al die regels maak
ten al snel deel uit van het
algemeen aanvaarde volken
recht.
De vergelijking gaat wat
mank, maar de wereldge
meenschap laat op den duur
de kat in eigen staart bijten.
Straks wordt het mogelijk op
grond van welke vorm van
agressie ook regels te hante
ren, die het nemen van sanc
ties mogelijk maken. Mits de
Veiligheidsraad, het orgaan
waarin een van de perma
nente leden nog al eens een
veto pleegt te hanteren, haar
goedkeuring geeft. En het is
ook de Veiligheidsraad, die
bepaalt welke sanctie wordt
toegepast:
Het geheel of gedeeltelijk
onderbreken van de econo
mische betrekkingen, alsme
de van de spoor-, zee-, lucht-,
post-, telegraaf- en ra
dioverbindingen en het af
breken van diplomatieke be
trekkingen.
Het inzetten van lucht-,
zee-, of landstrijdkrachten
om bijvoorbeeld demonstra
ties, blokkade en andere ope
raties uit te voeren.
De organen van de VN
gaan niet gemakkelijk tot
het voorschrijven van sanc
ties over. Na de veroordeling
van de apartheid in Zuid-
Afrika volgde niet automa
tisch of snel het isoleren van
de staat Liever dan vlagver-
toon maakt de organisatie
gebruik van de diplomatie
als middel. Diplomatieke
druk valt echter niet op en
bewerkstelligt slechts op
lange termijn enig resultaat.
Vandaar de veel gehoorde I
vraag: VN, wat heb je eraan?
Welnu, in de afgelopen veer- J
tig jaar heeft de organisatie j
heel wat scherpe kantjes
weggeslepen, een algemeen
rechtsgevoelen ontwikkeld.
En met deze constatering la- I
ten we talrijke activiteiten
ongenoemd. Vele hulp-orga- j
nisaties hebben, bergen werk
verzettend, hun bestaan ge
rechtvaardigd. Wie kent niet I
het optreden van Danny j
Kaye en Liv Ulmann ter ver
betering van het lot van kin- j
deren?
Als dienares van de we-
reldvrede doet de VN g
werk. In een beoordeling van I
dat werk dient men eigen
temperament echter niet in
de weging een rol te laten
spelen.
Het sportcentrum All
Inn in Utrecht vormt
vandaag een enorme
grabbelton waaruit pa
cifisten een greep mogen
doen om de koers van de
PSP in de nabije toe
komst te bepalen.
En nog nooit was de paci
fistische grabbelton zó wel
voorzien van mogelijkheden.
Want het congres van de PSP
staat voor de moeilijke keus
om zelfstandig, met een eigen
lijst, de Kamerverkiezingen
van 1986 in te gaan of in sa
menwerking met CPN en
PPR.
Dat is de simpele voorstel
ling van zaken. Want er lig
gen ook erg ingewikkelde
voorstellen. Bovendien speelt
een rol het conflict tussen
PSP-leider Van der Spek,
warm voorstander van een
pure PSP-lijst zonder invloe
den van buitenaf, en afzon
derlijke groepjes in de partij,
die weer steun vinden bij
groepjes binnen het 20 leden
tellende partijbestuur. De
laatsten willen wèl samen
werking met CPN en PPR,
hetzij op een gezamenlijke
lijst en een gezamenlijke
fractie, hetzij op terreinen
waarover binnen die partijen
geen verschillen van inzicht
bestaan.
Uiteindelijk gaat het van
daag om vier voorstellen:
Een minderheid van het
partijbestuur (8 leden) stelt
onderhandelingen voor met
CPN en PPR om na te gaan
of de nog bestaande verschil
len tussen deze partijen vol
doende overbrugbaar zijn
teneinde te komen tot sa
menwerking bij de Kamer
verkiezingen, bij voorkeur in
de vorm van een gezamenlij -
ke lijst en een gezamenlijke
fractie. De PSP mikt daarbij
op een beperkt programma,
toegespitst op actuele politie
ke vraagstukken en de radi-
kaal-linkse oplossingen
daarvoor. Het voorstel haalt,
volgens schattingen in PSP-
kring, ongeveer 30 procent
van de stemmen.
Een andere minderheid
van het partijbestuur (4 le
den) wil de PSP zelfstandig
laten deelnemen aan de Ka
merverkiezingen, maar tege
lijk streven naar een akkoord
met CPN en PPR op die ter
reinen waarop de partijen
het inhoudelijk eens zijn en
waarop een gezamenlijk op
treden noodzakelijk en mo
gelijk is. Dit voorstel wordt
geraamd op 20 procent van
de stemmen.
Een minderheid van vijf
leden van het partijbestuur
wenst zelfstandige deelne
ming aan de verkiezingen en
kiest voor een zelfstandige
fractie. Gezien de geconsta
teerde toename van overeen
komsten met CPN en PPR
streeft deze groep naar het
maken van afspraken met
deze partijen voor samen
werkingsverbanden met
linkse sociale bewegingen.
Geprobeerd moet worden het
resultaat van deze afspraken
in onddrling overleg tussen
de Kamerfracties van CPN,
PPR en PSP parlementair te
vertalen. Tien tot vijftien
procent van de congresgan
gers lijkt zich op dit voorstel
te verenigen.
Tenslotte de tendensgroep
'Pacifisme en Socialisme', op
gericht in februari 1985, die
op de lijn-Van der .Spek zit.
De bijna 200 leden tellende
groep stelt voor zelfstandig
aan de verkiezingen mee te
doen, als PSP-fractie zelf
standig te opereren en niet
verder te gaan dan te streven
naar een lijstverbinding met
de lijsten van alle deelne
mende progressieve partijen
(waartoe D'66 en SP niet
worden gerekend), maar ten
minste met CPN en PPR.
Zo'n dertig tot 35 procent van
het congres lijkt iets voor de
ze koers te voelen, waarmee
vast staat d-rer geen enkel
voorstel een meerderheid zal
halen.
Naar goed politiek gebruik
zijn de standpunten echter
aan het schuiven. De aan
hangers van eerste voorstel
neigen in de richting van het
tweede voorstel en lijken te
zamen goed voor ongeveer de
helft van de stemmen. Het
zelfde doet zich voor tussen
de groeperingen die het der
de en vierde standpunt steu
nen. Dit betekent een nek-
aan-nek-race, die wel eens
de kop kan kosten van de
PSP-leider van de afgelopen
jaren, Van der Spek.
Want de merkwaardige si
tuatie kan zich voordoen dat
de PSP verkiest zelfstandig
de verkiezingen in te gaan en
dat Van der Spek toch zal be-
Fred van der Spek
.race.
- FOTODESTCM/JOHANVANGUBPl
sluiten de pijp aan Maarter. I
te geven. Dat zal waarschijn-1
lijk het geval zijn als het con- J
gres zich uitspreekt voor een
zelfstandig optreden met I
daarnaast een of meer vor-|
men van structurele samen-1
werking met de twee andere I
kleine, linkse partijen. (ANPi f
door Louis van de Geijn
Misschien was het ver
standig geweest de
Europese politieke lei
ders die gisteren en van
daag in Milaan bijeen
komen, per pakketpost
te verzenden. Zij zouden
dan behangen met in-
voerdocumenten, vol
douanestempels en ver
moedelijk enkele dagen
te laat in Italië zijn aan
gekomen.
De top in Milaan bevat
zulke belangwekkende agen
dapunten als het Eureka-
plan van de Franse premier
Mitterrand. Een technologi
sche sprong voorwaarts, in
een gezamenlijke inspanning
van de Europese industrie,
met financiële steun van
Brussel.
Eureka, ik heb het gevon
den. Maar wat? Het lijkt
minstens zo belangrijk voor
de toekomst van de Europese
economie dat de nationale re
geringen het eens worden
over het vereenvoudigen van
het grensoverschrijdende
verkeer, over het op elkaar
afstemmen van produktnor-
men, het werkelijk mee laten
doen van buitenlandse on
dernemingen aan overheidsi-
opdrachten, het afbreken van
de subsidie-concurrentie en
meer van die prozaïsche za
ken.
In feite heeft de Ameri
kaanse president Ronald
Reagan twee jaar geleden
met zijn 'Strategie Defense
Initiative' (SDI), onmiddel
lijk van de doeltreffende bij
naam 'Star Wars' voorzien,
de knuppel in het Europese
hoenderhok gegooid. Het la
serstraaltje dat vorige week
de spaceshuttle streelde,
brandt het besef er nog eens
in: de Verenigde Staten zijn
begonnen aan de race naar
een nieuwe planeet, een vol
ledig computergestuurd
Ruimteschip Aarde. Wat doet
Europa?
De Europese Gemeenschap
probeert al enkele jaren de
industrie te stimuleren bij
het inhalen van de achter
stand die op onderdelen van
de moderne technologie, zo
als informatica, biotechnolo
gie, telecommunicatie, is ont
staan ten opzichte van Japan
en de Verenigde Staten. Dat
heeft een reeks nieuwe af
kortingen opgeleverd die
staan voor even zo vele pro
gramma's voor onderzoek en
ontwikkeling: ESPRIT,
FAST, BRITE, RACE etc.
Eureka is daaraan nu toe
gevoegd, als een door Frank
rijk geïnspireerd antwoord
op de Amerikaanse uitda
ging. Intussen lijken noch de
Europese industrie noch de
Europese politiek warm te
lopen voor Star Wars. Het is
niet duidelijk wat Europa uit
een oogpunt van veiligheid
heeft aan een systeem dat
vooral gericht is op het on
derscheppen van interconti
nentale raketten.
De industrie in Europa
verwacht evenmin gouden
bergen van het Amerikaanse
plan. Een viertal concerns,
Philips, General Electric
Company (Brits), Siemens
(Duits) en Thomson Brand
(Frans) hebben al ingehaakt
op het Eureka-plan van Mit-
terand, en er is sprake van
dat nog meer ondernemingen
Mitterrand
zich onder die noemer vere
nigen.
De industrie is de Brussel
se politiek al lang voorbij als
het gaat om gezamenlijke
aanpak van onderzoek en
ontwikkeling. De samenwer
king tussen Philips en Sie
mens in het submicron chips
project is maar een voorbeeld
van vele verbanden die tus
sen Europese multinationals
zijn gelegd.
Wat Philips en andere on
dernemingen vooral van
Brussel en nu dus ook 'Mi
laan' verwachten, is dat er
werk wordt gemaakt van een
werkelijk open interne Euro
pese markt. Technologische
produkten die uit al dan niet
militaire onderzoekspro
gramma's voortkomen, kun
nen alleen tot commerciële
successen uitgroeien als de
markt groot genoeg is. Dat
laatste geldt niet voor de na
tionale Europese markten.
Door Rene de Vries
Bezitters van bijna een
half miljoen personen-
autos van tien jaar en
ouder moeten vanaf 16
juli hun voertuig een
verplichte keuring laten
ondergaan. Maandelijks
kunnen de ongeveer 4000
door de overheid aange
wezen garagebedrijven
40000 voertuigen van die
leeftijd verwerken. De
Bovag verwacht in de
tweede helft van augus
tus, begin september een
stormloop op de keu
ringsstations.
De commerciële keurings
stations moeten speciaal zijn
uitgerust voor het onder
zoeken van de autos. De keu
ringsrapportage is gericht op
de veiligheid van het voer
tuig en staat onder controle
van de Rijksdienst voor het
Wegverkeer. De goedgekeur
de garagebedrijven zijn ver
plicht een of twee gediplo
meerde keurmeesters in
dienst te hebben.
De eerste auto's ouder dan
tien jaar, waarvan het ken
teken gedateerd is op 16 sep
tember van dat jaar moeten
dan ook vanaf 16 september
a.s. het keuringscertificaat
hebben, omdat op 15 septem
ber de uitvoeringsbesluiten
van de keurings'wet in wer
king treden.
Er is een nogal levendige
handel in deze oude auto's: in
1984 verwisselden er ruim
250.000 van eigenaar. Dat
blijkt onder meer uit een
studie van Euro Pers Pro
ducties BV in Utrecht. In to
taal werden vorig jaar
1.940.000 gebruikte auto's
verkocht met een geldwaar
de van bijna 14 miljard gul
den.
De kosten voor het keuren
van de auto bedragen ƒ50.
Dat bedrag kan worden ont
lopen wanneer men bij het
erkende keuringsstation, dat
tevens garagebedrijf is de
auto de zgn. „volledige on
derhoudsbeurt" laat onder
gaan en de eventuele nood
zakelijke reparaties direct
laat verrichten. De „volledi
ge onderhoudsbeurt" is de
terminologie van de Rijks
dienst voor het Wegverkeer".
De beurt komt nagenoeg
overeen met wat in de wan
del de „grote onderhouds
beurt" wordt genoemd, al
leen met dit verschil, dat de
„volledige onderhoudsbeurt"
niet gebonden is aan een be
paald aantal gereden kilo
meters.
Een auto, die niet het
goedkeuringscertificaat
krijgt en waarvan de eige
naar de aangetroffen gebre
ken eventueel zelf of door
een ander laat repareren, is
verplicht de auto daarna
weer te laten keuren. Be
trokkene is in dat geval twee
maal ƒ50 kwijt. Behalve de
erkende garagebedrijven
kan men de auto ook laten
keuren door de keuringssta
tions van de ANWB en die
van de Rijksdienst voor het
Wegverkeer. Maar deze sta
tions verrichten geen repa
ratiewerkzaamheden. Bij ge
constateerde gebreken en na
herstel zal de auto dan ook
opnieuw gekeurd moeten
worden. Ook in dat geval is I
men twee maal ƒ50 kwijt
aan keuringskosten.
In Conflictsituaties kan de I
eigenaar van de auto in be-1
roep gaan tegen het betrok-1
ken garagebedrijf of keu-I
ringsstation. De auto moetl
dan onderworpen worden I
aan de keuring van een sta-1
tion van de Rijksdienst voor I
het Wegverkeer. De kosten I
voor deze procedure kunnen I
ongeveer 300 bedragen.
Nadat alle auto's ouder
dan tien jaar een keuring I
hebben ondergaan komen I
volgend jaar de personen-j
voertuigen ouder dan zeven I
jaar aan de beurt. Eind 19811
moeten alle auto's die drie 1
jaar of ouder zijn een keu-I
ring hebben ondergaan. Dat I
zijn er dan volgens EPP i»l
totaal bijna 4,5 miljoen. I»l
1988 moeten alle personenau
to's jaarlijks de verplichte
keuring ondergaan.
Uitgaande van ƒ50 keu-J
ringskosten is met de ver-j
plichte keuring van de eerstel
groep auto's, die van tienj'
jaar en ouder, een bedrag]
van 23 miljoen gulden
moeid. Een deel van de kos-l
ten worden bestreden doo'1
verhoging van de opcenten!
op het kentekenbewijs deel 3 Ij
De verdeling van de auto's!
van tien jaar en ouder overl
de provincies is: Groninger!
16.762, Friesland 18.6731
Drente 10.985, Overijssel!
30.596, Gelderland 52.882 f
Utrecht 27.077, Noord-Hol;
land 74.462, Zuid-Hollancg
95.264, Zeeland 15.161, Noord
Brabant 69.758, Limburg!
43.548 en de Zuidelijke Us'|
selmeerpolders 2.478.
/LM i cnuM(
TILBURG(ANP
bussen behalve
post en kranten
ren kan dat ko
werken. Dat ste
uit Naarden ii
deerscriptie aan
Verkeersacadem
Verboon onde:
gelijkheden vo
vervoer in het Ls
den en Altena.
voer zou daar eet
de afvoer van h
sorteercentrum i
ting kunnen verz
de de bezorging
post.
BRUNSSUM(A
verantwoordelij
Iterson ontworr
ge staatsmijn El
Deze speciale!
dustrieel monui
monumenten ga
Het gemeente]
hebben dat de
is mogelijk omd
ren deel uitmaal
Voor de gem/
hoorde het terrd
mentenzorg wisl
ren op de monur
Om afbraak v
te voorkomen ga
AbvaKabo vc
ROTTERDAM(A_
ter Rietkerk van
se Zaken heeft zijl
te grijpen in het ij
afgesloten toesli
voor ambtenaren]
volcontinudienst
speeld door eerde j
deze zaak op land
met de ambtenar
bespreken.
De ambten
ACOP had daar
vraagd, maar ml
kerk vond dat dl
decentraal niveal
diende te worden!
den kan minister f
akkoord van de ge
terdam met de iL
bonden nu niet ml
zonder enig overl|
advocaat van de
bond AbvaKabo,
tier gisteren in kd
tegen de staat en f
Rotterdam.
Volgens landsal
Korthals Altes zc
waaieringseffect
terdamse akkoorl
naar schatting
gulden kosten. Mi!
kerk heeft eerder f
dat hij met nam^
voor uitwaaiering
ziekenhuizen enl
vervoer, maar noe|
geen bedrag.
Rechtbankpresid
vard doet over drig
spraak.
DEN HAAG(ANP) I
tal voor buitenlandl
regelgeving.
Tot die conclusie
lende ministeries g
voor wijziging in aa*
De werkgroep hl
centrum van het nl
1.300 bepalingen wl
2ijn. De studie is dm
was aangedrongen d
De werkgroep ml
Pratijk in het gehel
buitenlander positieF
stelling, zo is gisten]
maakt.
DEN HAAG(ANP) 1
ning (Sociale Zaken!
naar de feiten en i
ZIt'h recent hebben
ontslag van medew.i
wjn het Gewestelijl
(GAB) in Amsterdan
De directeur-gena
beidsvoorziening is j
t eze zaak te rappor!
kwestie noemt de miA
Het onderzoek moj
mogelijk discriminetf
ch gedrag binnen f
