KUNSTLENZEN
Financieel debacle, maar volgend jaar weer festival
„Gevangenisstraf
moet weg kunnen"
WACHTEN OP DE ZOMER OP DE BEEKSE BERGEN:
IN OO.
EXTRA OP MAANDAG1
ROND acht uur op zaterdagavond klaart de
lucht boven Tilburg wat op. Als ik rond een
uur of half negen richting Beekse Bergen rij
voor het Midzomernacht-popfestival is het
zonnetje zelfs lekker zo achter het glas van een
autoruit.
Afval
~jbkê
Tol
MEDISCHE
RUBRIEK
Honden
Stemvee
Scouting
VAN EIJSDEN
Schoonzingen
Deze week congres in Amsterdam
Buurtrecht
Omloop
GOES - Door de
zen, Hulst, Axel e
handicapten in
van Hulst dit j aai
Broers in de kra
gevat na overval
op bejaard echtf
IN GOES:
Krnstig gewon
bij vechtparti
in discotheek
I GOES - Zondagmorgen
streeks 01.30 uur is een v
Partij ontstaan in de bai
cotheek Toreador in de
eaardstraat te Goes. Daar
de 20-jarige E. S. uit Krui
Sen ernstig gewond geraa
Per ambulance overgebi
naar het Bergzichtziekenl
yj=^/y yj y s
748
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
VAN oudsher is de
midzomernacht iets
geweest om bij stil te
staan. Shakespeare
schreef er ooft een
toneelstuk over en in
donkerder tijden maakten
onze verre voorvaderen
van de zonnewende
uitzinnige feesten. Vorige
week nog probeerden
overjarige hippies de
afrastering rond de stenen
van het mysterieuze
Stonehenge te slopen om
daar op gepaste wijze de
kortste nacht door te
brengen. Het is dan ook
niet verwonderlijk, dat
omtrent of op de langste
dag popfestivals worden
gehouden om dat feit te
gedenken. Tot voor een
jaar of vijf had men in
Eindhoven jaarlijks een
festival waarop de kortste
nacht gevuld werd met
muziek. En van zaterdag
op zondag werd
geprobeerd die traditie
nieuw leven in te blazen op
het recreatiepark de
Beekse Bergen.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
OP DE Beekse Bergen rust geen zegen. De gemeen
ten Tilburg en Hilvarenbeek besteden jaar in jaar
uit menige vergadering aan het rendabel maken
van het recreatie en safari-park De Beekse Bergen.
Een afdoende regeling is er vooralsnog niet. Ook
popmuziek op de Beekse Bergen levert geen geld op.
Wat een goed bezocht Midzomernacht-popfestival
had moeten worden, werd een financieel debacle
voor organisator Frank de Bie. Het herstachtige
weer van zaterdagavond zorgde ervoor, dat hooguit
achtduizend mensen op het festival waren. Er wa
ren er ruim 10.000 nodig om een beetje uit de kosten
te komen.
„Ik zal eerlijk zijn, dit heeft me financieel de kop
gekost", aldus Frank de Bie, „Maar het is de bedoe
ling dat er komt volgend jaar een herhaling komt.
We moeten alleen nog gaan zoeken naar een andere
financieringsvorm en een andere opzet."
Dat De Bie doorgaat met het festival is terecht,
want hoe weinig mensen er ook mochten zijn, sfeer
en entourage waren uitstekend. Een goede geluids
installatie en een redelijk groepenaanbod zorgden
er bovendien voor dat er ook in muzikaal opzicht
heel wat te genieten viel en op grond daarvan zou
een dergelijk festival bestaansrecht moeten krijgen.
Afgezien van wat kinderziekten (de met veel
bombarie aangekondigde meer dan levensgrote vi
deo-projector stond bijvoorbeeld zaterdag nog in
Barcelona en niet op de Beekse Bergen) viel er op
het Midzomernacht-festival niks aan te merken.
Had het weer meegezeten dan was het ongetwijfeld
een daverende happening geworden.
Met popmuziek de
kortste nacht door
Door Wim van Leest
Niettemin heb ik trui en winterjas aan, want een
gewezen pantser-infaterist weet wat hij aan moet
trekken bij het vooruitzicht op een lange nacht buiten
met misschien wel regen en wind.
Het is niet echt druk bij de
Beekse Bergen. Op het spe
ciaal voor kamperende pop
liefhebbers ingerichte veldje
staat precies één tentje en voor
twee gulden kun je je wagen
zowat overal parkeren.
Bij de ingang van het re
creatiepark dwarrelt de mu
ziek je tegemoet. De Tilburgse
groep MAM warmt op dat mo
ment aan de andere kant van
het park het publiek op. Ik zie
dat ik een flink stuk moet lo
pen om het muziekpodium te
bereiken. Alles bij elkaar zo
wat twee kilometer en langs
de speciaal voor deze gelegen
heid geopende attracties als de
'Münchener Bahn'-achtbaan
en de 'Wild Wasser Bahn'.
Waarom die dingen Duitse na
men moeten hebben is me niet
helemaal duidelijk, maar in
ieder geval zijn ze redelijk be
zet.
Dichter bij het podium ver
mengt de wind de muziek met
lucht van oliebollen, frites en
panklare hamburgers. Het is
die typische lucht, die je te
genwoordig 's zomers zowat
elk weekend tegenkomt. Of
het nou bij een braderie is, een
wielerkoers of een popfestival,
de hamburger- en fritestenten
staan er en vaak doen ze hele
goede zaken.
Voor het podium is het zo
tegen half tien 's avonds nog
niet echt druk. Er staat hoog
uit duizend man naar de groep
The Dutch te kijken. Belgische
presentator Bart Peeters zegt
dat er voor iedere bezoeker zo
ongeveer twee man 'security'
is. En inderdaad is het achter
het podium een drukte van je
welste. Gespierde ordebewa
kers, politie, ambulance-per
soneel, brandweer, EHBO'ers
en zelfs een varende reddings
brigade helemaal uit Wester-
schouwen zijn present om
eventuele calamiteiten te be
strijden. Vanaf de achterkant
van het festival-veld gezien is
er zelfs erg weinig publiek. De
geluidsinstallatie was op
30.000 man berekend en spe
ciaal daarom zijn twee extra
torens met luidsprekers hal
verwege het veld geplaatst. Ze
zorgen er nu bij gebrek aan
mensenmassa voor dat het ge
luid op een vreemde manier
weerkaatst.
Al is het veld dan maar voor
een kwart gevuld, niettemin is
op dit tijdstip elke vierkante
meter al bezaaid met lege
bierbekers, fritesbakjes en an
der afval. The Dutch brengt
volstrekt misplaatst het hitje
'Another sunny day' ten geho
re. 'Oh my, it should be rai
ning' verzucht de zanger en
alsof de duvel er mee speelt
wordt zijn klaagzang een
uurtje later tijdens het optre
den van Belgische Jo Lemaire
beloond met een regenbui.
Rond een uur of half twaalf
zit er even agressie in de lucht.
Een popfestival trekt niet al
leen muziekliefhebbers aan.
i I
W"
m
Vanaf de achterkant van het festival-veld gezien is er zelfs erg weinig publiek.
- FOTO ERNEST POTTERS
maar ook figuren, die anders
toch maar tot een uur of twee
in bar of discotheek rond ge
hangen zouden hebben. De
eerste groep houdt bij hasj en
weed, de tweede zoekt zijn heil
in alcoholische versnaperin
gen en even botsen die twee
opvattingen van sfeer-maken.
Een vechtpartijtje levert een
gehavende bezoeker op, die
met veel vertoon en onder gro
te belangstelling per ambu
lance wordt afgevoerd.
Het is inmiddels drukker
voor het podium. Zo'n twee
duizend man schat ik, die niet
echt laaiend enthousiast rea
geren op de muziek die Roger
'Chapman en band op dat mo
ment voor hen spelen. Pas bij
het hitje 'Shadow on the wall'
is er sprake van stormachtig
applaus.
Het kwartier vuurwerk, dat
als begroeting van de zomer is
bedoeld, is voor een deel van
het publiek het teken om af te
haken en huiswaarts te gaan.
De popmarathon begint ook
zijn tol te eisen. Her en der op
het veld liggen mensen uitge
teld door drank, drugs of bei
den op stukken plastic en hier
daar zie je hoe figuren zich
met moeite proberen staande
houden aan twee plastic be
kers met bier.
De kleine tweeduizend man
die er nu nog zijn, zijn de mu
zikale fanaten, die zich hebben
voorgenomen tot het laatst te
blijven. Sommigen van hen
zijn zo slim geweest om hun
tentje op het veld op te zetten
en zo beschutting vinden tegen
de nachtelijke kou. Uit een
zo'n tentje steken twee paar in
elkaar verstrengelde benen.
Misschien groeit er binnen iets
moois, maar misschien houden
ze elkaar gewoon warm.
Het publiek maakt zich op
voor de verrassing van de
avond. Phil Manzanera en An
dy MacKay speelden ooit in
het fameuze Roxy Music en ze
zijn nu voor het eerst op een
Europees podium, met hun
groep The Explorers. Het pu
bliek raakt niet echt onder de
indruk van die band. Een
eindje van me vandaan wor
stelt een figuur zich onder een
berg van zwart plastic, jassen
en slaapzakken uit en mom
pelt 'Hoe laat leven we eigen
lijk...?'
Zo rond een uur of twee 's
nachts verkopen de drankten
ten meer koffie dan wat an
ders. Op het veld worden de
eerste stuntelige pogingen on
dernomen om een kamp
vuurtje aan te steken. Bij ge
brek aan voldoende hout en
papier worden de plastic bier
bekers opgestookt. De kleine
vuurtjes worden al gauw tal
rijker en binnen de kortste ke
ren stinkt het als de ziekte
naar verbrand afval. Erg
vindt men dat blijkbaar niet,
want men hurkt knus rond het
vuur om zodoende toch wat
warmte te krijgen. Het scheelt
de volgende dag in ieder geval
met opruimen. Later laaien de
vuren hoger op. Vlak voor
zonsopgang -in zoveel pop
songs bezongen als 'The dar
kest hour, always just before
the dawn- heeft het publiek
ontdekt dat houten afraste
ringspaaltjes op den duur heel
goed brandeft .ïn afwachting
van het concert van Third
World scharetl grote kringen
zich rond de kampvuren. Durf
fals springen voor een pilsje of
meer door de vlammen heen.
Tegen vieren daagt het in
het oosten. De feestelijke reg-
gae-muziek van Third World
brengt het publiek in bewe
ging en de opkomende zon ziet
een dansende menigte van een
man of twee duizend voor een
podium op de Beekse Bergen
staan.
Het daglicht heeft op het
festival dezelfde uitwerking
als op een vampier. De magie
van een nacht vol sfeer en mu
ziek verschrompelt tot een
grasveld, dat de aanblik van
een slagveld na de strijd biedt.
Wat de oorzaak daarvan is
weet niemand. Veroudering
van de lens eiwitten, zegt
men, maar dat verklaart ook
niet veel. Diabetes kan trou
wens ook grauwe staar ver
oorzaken. Zeker is dat elk
jaar 1 op de 500 Nederlanders
er last van krijgt. Reken
maar uit hoeveel blinden er
in Nederland zounden rond
lopen als daar niet wat tegen
gedaan zou worden. Werd
men voor 1900 blind door
grauwe staar? Welnee. Al
1500 jaar geleden praktiseer
de de Indiase oogarts al de
zogenaamde staarsteek. Dat
ging - houdt u rast - zo. Met
een gloeiende koperdraad
stak hij in het oog en drukte
vervolgens de lens uit zijn
kapsel. De resultaten sche
nen niet eens tegen te vallen.
Tegenwoordig gaat dat iets
geciviliseerder, maar de be
zwaren zijn hetzelfde geble
ven: zonder lens is het moei
lijk zien. Contactlenzen of
een speciale bril is van het
type borrelglas die ook nog
een vergroot beeld produ
ceert. (Vooral bij een eenzij
dige lensextractie een be
zwaar). Het permanent dra
gen van contactlenzen blijkt
zo bezwaarlijk dat 30% van
de mensen al na een jaar er
de brui aan geeft. Kortom,
geopereerde patiënten waren
vaak teleurgesteld in het re
sultaat, ook al was de opera
tie zelf geslaagd.
Tijdens de oorlog kwam
men er achter dat het oog
plexieglas goed kan verdra
gen, piloten met dat soort
splinters in de ogen leverden
het bewijs. De oogarts Ridley
maakte van deze wetenschap
gebruik en zette in 1948 de
eerste kunstlens van ple
xieglas in. Toch is de opera
tie pas de laatste jaren echt
gemeengoed geworden. Voor
die vertraging zijn twee re
denen te verzinnen. Er zijn,
reden één, twee manieren om
een kunstlens in planten. En
twee: er zijn misschien wel
100 verschillende kunstlez-
zen: elk jaar komen er tien
bij en vallen een onbekend
aantal in ongenade. Door dat
alles duurde het lang voor
dat oogartsen kijk kregen op
de verdiensten van de ver
schillende methodes.
De makkelijkste methode,
waarbij de lens met kapsel
en al wordt weggehaald,
blijkt helaas de meeste be
zwaren op te leveren. Maar
dan, Waar moet de nieuwe
lens komen? Niet in het kap
sel, want dat is weg. Er zit
dan niets anders op dan de
lens elders - tussen hoorn
vlies en iris, of anders aan de
iris zelf- vast te maken. (Iris:
u weet wel, het deel van het
oog dat blauw, bruin of
groen is). Beide lenzen heb
ben het bezwaar dat ze ofwel
nogal wat complicaties ver
oorzaken, ofwel niet onbe
perkt lang blijven zitten.
Niets voor jonge mensen dus.
Het ligt voor de hand om
de kunstlens op de vrijgeko
men plaats in te planten,
maar ja, dat blijkt weer net
de moeilijkste manier te zijn.
De grote Nederlandse pionier
Binkhorst begon daar al in
1968 mee, maar nog steeds
beschikken niet alle Neder
landse oogartsen over de
vaardigheid om via exact ge
peuter de lens te verwijderen
en tegelijkertijd het kapsel
intact te laten. De voordelen
zijn evident. De nieuwe lens
komt op een natuurlijke
plaats aan het kapsel te han
gen en drukt niet irritant op
andere oogweefsels. Boven
dien gaat er dan niets van de
vulling van het oog, het glas-
vocht, verloren. Glasvocht-
veries, zo blijkt nu, is eert be
langrijke oorzaak voor het
ontstaan van ernstige com
plicaties. Door deze tweede,
en moeilijkere methode wor
den mislukkingen bij een
gezond (niet aan andere
ziekten lijdend) oog terugge
bracht tot 2 a 3 procent.
„Voor een oogarts in een
perifeer ziekenhuis", schrijft
Leonard, „kan zo een weinig
benijdenswaardige positie
ontstaan: met de ene metho
de kan hij relatief weinig
bieden aan patiënten met
een te verwachten lange le
vensduur, terwijl hij voor de
andere methode aanvanke
lijk de nodige ervaring
mist."
Een scène uit een oude B-
film. Het laatste verband
wordt weggenomen en ont
hult de tegen het licht knip
perende ogen rran een knap
pe jongeman. Dan de kreet:
„Ik kan zien!". De dokter
staat er vergenoegd bij te
glimmen, de verloofde pinkt
een traantje weg. (U ziet, ik
schrijf met gemak een Kas
teelroman vol). Wat ik zeg
gen wil: dat soort scènes zie
je niet meer, want het bui
tengewone is gemeengoed
geworden. Wie nu door een
kunstlens weer kan zien,
komt niet in de krant, maar
krijgt hooguit een plaatsje
in de statistiek.
Wat cijfers. Alleen al in de
Verenigde Staten liepen per
1 augustus 1982 een dikke
miljoen mensen met een
kunstlens rond. Bij ongeveer
de helft was die operatie in
het voorafgaande jaar ver
richt. Met andere woorden:
het inzetten van kunstlenzen
is een nieuwe methode die
sterk in opkomst is. Onder
tussen is - ook in Nederland -
zoveel ervaring opgedaan
dat men nu de balans kan
opmaken. Uit een recent ar
tikel van de oogarts P.A.M.
Leonard in het Nederlands
Tijdschrift voor Geneeskun
de werd duidelijk dat de
kunstlens operatie eindelijk
volwassen is geworden.
Vroeger werd hij bij voor
keur bij ouderen ingeplant,
nu ook bij jonge mensen. Bo
vendien is de kans op mis
lukking tot een aanvaardba
re 3 procent gedaald. (97%
lukt dus wel.').
Reizen we even met het
licht het oog in. Het eerste
wat we tegenkomen is het
hoornvlies. Dat vlies kan
door troebeling ook blind
heid veroorzaken, maar dat
is een ander verhaal. Vervol
gens dringt het licht door
een gat in de iris - het deel
van het oog dat het oog
blauw, bruin of groen maakt
- het oog binnen. Achter de
pupil ligt de lens, die het
licht scherp op het netvlies
projecteert. Het netvlies
seint het beeld door naar de
hersenen en pas dan zien wij.
Wordt het signaal op deze
route onderbroken dan ben
je blind. Een veelvoorko
mende oorzaak van blind
heid is een vertroebeling van
de lens, alias cataract, alias
grauwe staar.
Sinds circa vier jaar zijn wij
geabonneerd op uw dagblad.
Over het algemeen ben ik
zeer tevreden over de in
houd van de krant. Maandag
jongstleden lazen wij het ar
tikel over de Wereldwinner
(hondententoonstelling in de
RAI). Nooit eerder was een
zo'n grote tentoonstelling op
hondengebied ter wereld ge
organiseerd. Tevens bestaan
er in Nederland zeer veel
hondenliefhebbers. Het ver
slag dat door u in De Stem is
afgedrukt, vonden wij, voor
een groot gedeelte, ronduit
slecht! De betreffende ver
slaggever geeft blijk van
geen verstand van zaken te
hebben. Juist de bonafide
kennels en fokkers zie je op
deze tentoonstellingen. Deze
verdienen geen goud met
fokken!! Hopelijk een me
daille. Wij doen met onze
twee Ierse Setters ook mee
met tentoonstellingen. Juist
deze Wereldwinner is een
geweldig uniek gebeuren
voor Nederland, zelfs voor
Europa. Dat daar op een iet
wat 'belachelijke' wijze over
geschreven moet worden,
blijkt dus een tekort aan
deskundigheid of interesse.
Breda
M.C. Bosma
Naar aanleiding van diverse
publikaties over de Tamils
wilde ik mijn mening hier
over eens ventileren. Op Sri
Lanka woonden van oor
sprong Singalezen. In de ja
ren 1850-1880 zijn Tamils,
waarvan de meerderheid
overigens nog steeds in In
dia woont, als arbeiders
naar Sri Lanka gehaald. Nu
hebben de op op Sri Lanka
verblijvende Tamils het in
hun hoofd gezet een aparte
Tamilstaat te willen hebben.
Dat is net zo gek als bijvoor
beeld Friesland onafhanke
lijk te maken of de Marker
waard toe te wijzen aan de
alhier verblijvende Turken.
Dat de Singalezen dit niet
pikken is logisch en de Ta
mils moeten daar de konse-
kwenties maar uit trekken
en teruggaan naar India,
waar ze vandaan komen.
Teraeuzen
A.W. Stadhouders
Graag wil ik reageren op het
stukje in de krant van
jongstleden maandag dat
ging over de 'Apotheose 75
jaar Scouting'. Het over het
algemeen goed weergegeven
bericht bevat toch wel een
grote onjuistheid, waar ik
mij vreselijk aan stoor. Na
melijk dat de leiding veran
derd zou zijn, dat er geen
uniform door onze gedragen
zou worden. Nu en dan heeft
de schrijven van het stukje,
de heer Houben, zijn ogen
wel in de zak gehad, want
het merendeel van de groe
pen zijn geüniformeerde
groepen, zoals voorgeschre
ven is door Scouting Neder
land. Het was de bedoeling
van Scouting Nederland om
een zogenaamde groene
wolk door Nederland te la
ten gaan en ik mag wel zeg
gen met succes. Het was
magnifiek om zoveel scou-
ting-fielen tegen te komen.
En de kwestie 'roken, een
hele dag', dat zal ook wel los
lopen. Dit percentage wordt
bij ons ook kleiner, net zoals
in de maatschappij rondom
ons.
Sluiskil
Kabouterleidster
Corry Duine
Hi
et is toch jammer
dat we Wim kan
-niet meer hebben.
Die heel echte goeie Wim Kan,
die ons zo vaak na wéér 365 da
gen tobben alle waanzin en
schijnheiligheid van dat jaar op
ons brood gaf. Een bijna niet te
behappen zo dik belegd brood
je werd dat altijd. Een enkele
hap wat oud - „hé, wat proef ik
daar? dat smaakje herken ik
niet". Maar al smakkend en
herkauwend groeide het genie
ten en bij de laaste - nog kers
verse - brokken die Wim ons
toewierp, zaten we allemaal ge
bakken. We wisten immers nog
als de dag van gisteren op wel
ke scheve manier het gehekelde
kabinetsbesluit bekokstoofd
werd; we riepen zelfs al voor
dat Wim's verhaaltje uit was de
naam van de bewindsman die
zo lelijk z'n vingers had ge
brand. En het liedje, waarmee
we eigenlijk zelf min of meer
belacheüjk werden gemaakt,
zongen we uit volle borst mee.
Want zo'n gezellig avondje be
leef je niet vaak; oliebollen én
een broodje-Kan. Dan wil je
wel zingen. „Nee, we noemen
geen namen", ook al weet je
donders goed dat het niets
helpt en niets oplost. 365 Da
gen verder zijn het alleen ande
re namen en andere verwikke
lingen, de verweven belangen
en de ongelijkheid büjven het
zelfde.
Zingen, terwijl je kan weten
dat daardoor niets wezenlijks
verandert, gebeurt keer op keer.
Een paar weken geleden nog bij
een grote schoonmaakdag in
Amsterdam. Het ging niet om
aanslibbende hondepoep of
zoiets, dat schoonmaken was
trouwens helemaal niet letter
lijk bedoeld. De opzet was
vooral om met een symbolische
actie Amsterdam te reinigen
van geestelijk verderf. Daartoe
liepen tweehonderd EO-jonge-
ren in lelieblanke overals een
dag lang de straten van de
hoofdstad te vegen. Ze waren
de zaterdag begonnen met ge
bed en ze eindigden hun dagje
dienstbetoon aan de hoofdstad
met samenzang. Zouden ze
denken, dat zo'n dagje eensge
zind samen er tegenaan gaan
iets helpt? Zou je niet tegelij
kertijd een vuist moeten ma
ken, situaties doorlichten, poli
tieke consequenties overwegen,
misstanden in de samenleving
aankaarten, kortom: naast het
gebaar daden moeten stellen?"
Er waren geen ongeregeldhe
den geweest, meldde de politie
na afloop. Nergens een kwaaie
Amsterdammer, die het legertje
schoonmaak-engelen met
krachtige hand van de straat
veegde. Ik kan het me nauwe
lijks voorstellen. Zoals ook de
"•hoge politieman in het teevee
programma Het Onderhoud te-
UK'MtJ
rnrc
gen Wim Kayzer zei: „Ik kan
eigenlijk niet begrijpen dat in
de huidige situatie met werk
loosheid en korting op toch al
minimale uitkeringen de span
ningen niet méér naar buiten
komen". De garantie van een
inkomen waarmee je redelijk
kunt bestaan is de menen als
een recht voorgehouden. Te
recht. Maar de verschillen tus
sen ieders persoonlijke be
staansmiddelen zijn van hoog
tot laag nog steeds onbehoor
lijk groot. De tijd van welvaart
is voorbij, wordt dan gezegd,
we kunnen alleen nog streven
naar welzijn voor iedereen.
Welke cryptische verklaring
ook, het is niet te rechtvaardi
gen, dat welvaart voor de een
zo heel anders mag worden in
gevuld dan voor de ander. Hel
smaakt echt naar niks, als je
steeds aan het gortdroge onder
ste randje van de taart zit te
knabbelen, terwijl naar het
midden en bovenop nog dikke
lagen en overdadige versiersels
liggen te lonken.
In zo'n moeilijke en verwar
rende tijd bidden en zingen en
met een bezempje het veelbe I
schreven vuil van de stad te lijf
gaan: ik ken Amsterdammers
die er lijfelijk niet goed van
werden en zo snel mogeüjk hun
huisdeur dichttrokken om hei
niet te hoeven zien. Anderen
bekeken de actie positief, ze
hoopten dat de EO-ers zouden
merken hoeveel frustraties, er-
gemis, onrecht er in zo'n si
bij elkaar te vegen zijn. Zulke I
grote hopen, dat je er eigenlijk
niet omheen kunt, dat je vanui:
je geweten wel verplicht beni
verder te gaan dan een veeg-
beurt.
Want symboliek is prachtig. I
maar zonder daden erbij kom
je er niet. Zoals ook ons zingen
boven de oliebollen destijds
niets uithaalde. Zoveel jaren
immers na de nationale tophit
„nee, we noemen geen namen
namen noemen we niet", is de I
verbijsterende stroom namen
over de voorpagina's van onze
kranten nog steeds niet gestopt
Er is helaas nog teveel waar no
dig de bezem doorgehaald moei
worden.
=IIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIItltlllll
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM - „Ik zie niet in waarom niet ooit in de I
toekomst de gevangenis zal zijn afgeschaft. Per slot
van rekening is het grote opsluiten in ons land pas
rond 1800 begonnen", aldus de Amsterdamse crimino
loog René van Swaaningen.
Van Swaaningen is een van
de organisatoren van het con
gres over het afschaffen van
de gevangenis - de titel van
het congres luidt: On Prison
Abolition - aan de Vrije Uni
versiteit in Amsterdam. Van
24 tot 27 juni zullen zo'n 250
wetenschappers, gevangenis
werkers (pastoraal werkers,
reclassering) en politici (van
het Europese parlement) dis
cussiëren over straffen en de
zin ervan.
Volgens de organisatie van
het congres blijkt uit een ana
lyse van het effect van gevan
genisstraf dat men er over het
algemeen uitkomt met een to
taal vervormd levensbeeld.
„Op dat moment staat men
verwrongen in de maatschap
pij."
Als alternatief willen crimi
nologen het slachtoffer meer
betrekken bij de problematiek.
Het juridisch bedrijf staat, al1
dus Van Swaaningen, zover
van de mensen af dat zelfs
mensen van wie men dat niet
zou verwachten zoals officie
ren van justitie er kritische
geluiden over laten horen.
Volgens hem steunt ons
strafrecht-systeem op de ver
keerde gedachte, namelijk dat
straffen iemand zou kunnen
verbeteren.
Ook de Coornhert-Liga, die
een bijdrage aan het congres
levert, is daar nogal kritisch
over. Volgens de Amsterdamse
advocaat en woordvoerder
van de Liga Joop Knap gaat de
Liga zich ook meer richten op
de slachtofferhulp.
„We zijn", aldus Knap, „be
zig met het organiseren van
een studiedag, waarop de juri
dische mogelijkheden voor het
slachtoffer centraal zullen
staan. Tot nu toe ging het
steeds om de psychologische
situatie. Wij zullen als eersten
het jurische aspect aan de orde
brengen."
De Coornhert-Liga is een
vereniging voor strafhervor-
ming. In de doelstellingen
staat dat men alles wil bevor
deren wat kan leiden tot een
betere en meer rationele straf
rechtspleging in Nederland er I
tot een daadwerkelijke hulp-1
verlening aan delinquenten e
slachtoffers van delicten.
Volgens woordvoerder I
Knap is het niet reëel om te I
menen dat ooit alle gevangel
nissen gesloten kunnen wor-r
den. Wel is het zo dat de Lige I
streeft naar het verminderen I
van vrijheidsstraffen. Als be-1
langrijk actiepunt staat op he: I
programma: het beëindigenI
van superlange vrijheidsstraf-1
fen. Daaronder worden ge l
vangenisstraffen van boven de
zes jaar verstaan.
Een van de sprekers op heil
congres zal de Amerikaanse I
criminoloog Raymond Shon-I
holtz zijn. Hij pleit voor he: I
weer invoeren van een soor. I
buurtrechtsysteem. Kleine I
criminaliteit in de buurt hoef: I
dan niet via de officiële poli-1
tierechter veroordeeld te wor-1
den.
Het buurtrechtsysteem kent
namelijk geen officiële rech-l
ter. Als een conflictsituatie!
ontstaat worden de strijdende
partijen bij elkaar geroepen
Door middel van gesprekken
moeten de problemen opgelos'
kunnen worden.
Deze manier van werken
heeft als tweede voordeel dat
conflicten veel eerder boven
water komen.
„Buren, familieleden en I
vrienden zien de problemen in
hun beginstadium De meeste
gevallen van aanranding en
moord vinden plaats tussen
mensen die elkaar kennen. De
oorzaak van de gewelddaden
is doorgaans een onbeduidend
kibbelpartij tje of onenigheid
over geld", aldus Schonholtz.
De dichter-criminoloog Ma' I
nuel Kneepkens laat zijn jaar-1
lijkse Jericho-omloop dit keer I
tijdens het congres plaats vin-P
den. i
Hij trekt zeven keer om»!
Bijlmerbajes in de vurige hoop
dat het gebouw zal instorten.
Ge<
YOC
Van ee
Omdat de ge noen
land niet meebetale:
Gehandicapten Adt
doelgroep in Zeeuw
ken raken van de br
hulp aan gehandicai
gerhand worden opg
Dit schrijft C. Lambe
als voorzitter van het
Zeeland in het jaarv
over 1984. Het zit er
hem niet meer in, dat z:
stelling in 1985 nog eer
pende hand kan bieden
Van onze correspondi
SCHORE - De rijskpolit
Kapelle heeft in same
king met de technische r<
che van de rijkspolitie tc
del burg een onderzoek
steid naar de overval b
bejaarde bakkersechtpa
op het Kerkplein te Schoi
In de nacht van 21 op 2
werden uit de winkel i
tabakswaren gestolen. C
terdag 15 juni na sluitir
het bej aarde echtpaai
dwongen werd de kluis t
nen. De overvaller met e
vakmuts op het hoofd d:
met een vuurwapen of ie
daarop leek. De dader
echter door het kordate -
den van bakker S. uit de
kei gedreven.
Het onderzoek van de
leidde tot de arrestatie
twee broers, te weten de
rige O. H. en de 16-jari
H., beiden woonachtig te
re. De inbraak werd do<
van hen bekend, terwi
grootste gedeelte van d(
deren werden teruggevoi
In verband met het v«
onderzoek wil de politie
verdere gegevens verstre
De politie verzoekt wel
tuele getuigen zich te rr
op het politiebureau te K
of telefonisch, 01102-16
met de meldkamer der
politie te Middelburg
01180-33333.
Van onze corresponds
Het tumult ontstond na
I nigheid tussen twee jon
t dat direct ontaardde
I vechtpartij tussen tien
I tien jeugdigen. Drie va.
I vijf ergste vechtersbazen
door de eigenaar buiten
en konden daar door de
worden ingerekend. Het
drie broers, te weten J. R
P- R. (21) en C. R. (23),
woonachtig te Kloetingen
De 78-jarige J. M. uit I
dendamme kwam zich
melden op het politiebu
terwijl de 18-jarige J. E
Nisse door de politie in he
kenhuis kon worden a£
houden. Hij was namelijl
wond aan zijn oog en is n<
handeld te zijn meegenc
naar het politiebureau,
hij nu nog vast zit. De a..^
Z13n in de loop van zonda
vrije voeten gesteld.
Het slachtoffer E. S.
diverse malen tegen het 1
geschopt en is in bewust
toestand overgebracht
het ziekenhuis.
