ROLF MENGELE GEEFT OPENING VAN ZAKEN:
7v
VV4
ZATERDAG 22 JUN11985
erkaveling
Publiciteitsvrees
Tolerantie
Afschuwwekkend
Latijn
1 J&Ti fr
Romplengte
Opmars
Agressief
Bio-industrie
natuurreservaten. Er broeden
onies weidevogels. Op de oevers
wilde paarden, schapen en
/oor recreanten is dit gebied ta-
t bos, dat het natuurgebied be
tegen de invloeden van recreatie
iouw, heeft veel last van iepziek-
probleem waar Staatsbosbeheer
cs raad mee weet. Het wachten
landelijk bestrijdingsplan, want
Nederland komt iepziekte voor.
wel dat de iep bij uitstek een
voor het Zeeuws Landschap om-
i goed bestand is tegen de immer
>e zilte zeelucht.
zullen in het kader van een ruil
ing, die vrijwel het gehele eiland
en omvat, opnieuw keuzes moe
den gemaakt. Ruilverkaveling is
ërlei reden dringend gewenst. De
w schreeuwt om een oplossing
kleinschaligheid van het boeren-
De gemiddelde bedrijfsopper-
>p Walcheren is zestien hectare,
voor Zeeuwse begrippen is dat
weinig. Bovendien is het grondbe-
Wrsnipperd. De ontwatering kan
s daarop staan de belangen van
stische sector. De recreatieboeren
hun campings uitbreiden. Boven-
oeten er meer zogeheten 'slecht
orzieningen' komen. Strandgas-
eten ook bij regen wat te doen
et herinrichtingsplan, dat Staats-
eer voor Walcheren heeft ge
wordt daarom gepleit voor uit-
g van het bosgebied langs de kust-
naar het voorbeeld van het Veer-
De boerderijen in de zones die
osbeheer een recreatieve bestem-
leeft toebedacht, moeten worden
jlaatst naar het midden van het
de open vlakte die bekend is als
latte van Walcheren'. Probleem
is weer dat dit 'Platte van Walche-
juist zo'n bijzonder landschap is.
josbeheer wil dat daarom graag
mogelijk in stand houden. Het
nu zover in procedure dat de be-
jbenden er hun zegje over mogen
Dat wil zeggen druk uitoefenen op
itici. Die moeten uiteindelijk de
i doorhakken.
en kunnen goed lobby-en, dat is
i, maar vlak de recreatiebazen ook
Per slot van rekening is het toe-
n Zeeland een uitermate winstge-
edrijf. Dat er nog bressen worden
ten in het 'al-van-alles-een-beetje-
van de landschapsarchitekt, lijkt
/e onafwendbaar. Bij Staatsbosbe-
ggen ze niet voor niets: Een land-
architekt moet eerst een cursus
itie-bestendigheid' volgen.
landschap: een vliet berg op het 'Platte
vergane tijden, toen bij springtijd f
<ood deze vlietberg de eilanders een vei-
van deze vlietbergen zijn geweest. W
overgebleven vlietbergen zijn, uiteraard,
k nog de Lange Jan van Middelburgte
'e Italiaanse politie in Genua
zou in 1949 kamp-arts Josef
Mengele per ongeluk hebben
gearresteerd maar hem na drie
weken „met welgemeende
verontschuldigingen" hebben
vrijgelaten. Ze heeft nooit vermoed
welke vis zij in het net had. Dit
staat in het verhaal „zo ontkwam
mijn vader" van Mengele's zoon
Rolf, dat deze week in het
Westduitse weekblad „Bunte"
wordt gepubliceerd.
De 41-jarige advocaat heeft aan
het blad documenten, foto's en
aantekeningen overgedragen
waaruit kon worden
gereconstrueerd hoe zijn vader de
afgelopen vier decennia heeft
doorgebracht.
MUENCHEN (DPA) - Het bijna
40 jaar durende verstoppertje spe
len van „De Engel des Doods" van
het concentratiekamp Auschwitz
was - volgens Rolf in 'Bunte' - zo
gemakkelijk vol te houden omdat de
omstandigheden waaronder Josef
Mengele in Zuid-Amerika leefde,
zo erbarmelijk waren. Niemand
zocht achter het zo schamele voor
komen de beul van Auschwitz, de
man op wiens hoofd de hoogste
prijs ter wereld was gezet
Rolf Mengele, die volgens eigen zeg
gen in 1977 in Zuid-Amerika zijn vader
voor het laatst een bezoek bracht, stelt
dat de geheime „organisatie Odessa", die
na de oorlog hoge nazi's het overleven
mogelijk maakte, nimmer een hand heeft
uitgestoken voor Josef Mengele. Ook de
Amerikaanse inlichtingendienst CIA zou
nooit betrokken zijn geweest bij zijn
vlucht en schuilhouden. Een boer in Ro
senheim, in Beieren, had Mengele na de
oorlog vier jaar als stalknecht in dienst,
en verbaasde zich er alleen over dat deze
zo vaak de handen waste.
Rolf Mengele verwees ook naar de in
de Tweede Wereldoorlog hoogst gedeco
reerde Duitse kolonel van de luchtmacht,
Hans-Ulrich Rudel: aan deze „door alle
Zuidamerikaanse dictators bewonderde
oorlogsheld Rudel" kon de Paraguayaan-
se president Alfredo Stroessner geen
dienst weigeren. Een van Rudels wensen
zou zijn geweest Mengele het staatsbur
gerschap van Paraguay te verlenen.
De familie in Duitsland heeft volgens
Rolf Mengele altijd geweten waar Josef
Mengele zich bevond. De intussen over
leden vader Karl bezocht zijn zoon in
Argentinië. Procuratiehouder Sedlmeier
van het familiebedrijf in Günzburg ging
ontelbare malen naar Mengele. De fami
lie en niet de firma zou Mengele geld
hebben gestuurd. Hij zou maandelijks
van 300 a 500 Mark hebben geleefd.
Rolf Mengele verklaart dat hij sinds
1979 weet van de dood van zijn vader.
Hij zweeg daarover uit vrees voor de pu
bliciteitsgolf die over de familie zou ko
men en wilde daaraan ook niet diegenen
blootstellen die zijn vader hebben gehol
pen. „Nu is de druk te groot geworden...
Ik heb mijn vader niet gesteund, maar ik
wilde hem ook niet verraden".
Mengele in de jaren '40
Een foto van Mengele in de jaren zeventig met leden van de familie die hem toen onderdak verschafte.
„Mijn vader
overleefde
omdat hij
zo arm was"
Rolf Mengele heeft schriften waarin
zijn vader honden- en kinderverhalen
schreef. Hij heeft ook foto's van Josef
Mengele, die in Auschwitz gruwelijke ex
perimenten uitvoerde op kinderen, die in
Brazilië met kinderen van vrienden een
bootje roeit. Op een foto uit 1977 draagt
zijn vader snor en baard.
Rolf Mengele ontmoette zijn vader in
1956 in Zwitserland voor het eerst. Daar
verbleef Mengele onder de naam „Hel
mut Gregor" enige weken voor een ski
vakantie. Daarna begonnen vader en
zoon een correspondentie.
De ideeën van Josef Mengele blijken
uit een brief die hij de familie zond: „heb
ik niet de minste innerlijke aanleiding
welke besluiten, handelingen en houding
dan ook in mijn leven, buiten de zakelij
ke motivering te „rechtvaardigen" of
zelfs te verontschuldigen... Mijn toleran
tie kent werkelijk een precieze grens, na
melijk daar, waar het gaat om de ondub
belzinnige traditionele waarden en waar
ik gevaren moet vrezen voor mijn familie
of mijn volks-gemeenschap". De brief
zou Mengele in Brazilië hebben gegeven
aan zijn vriend Wolfram Bossert, die
hem vermoedelijk zond naar Sedlmeier
in Günzburg. Via hem kwam de brief bij
Rolf.
Dit is Mengele wel. De foto werd in
1977 door zoon Rolf genomen en staat de
ze week op de omslag van 'Bunte'.
- (AP-FOTO).
In mei 1977 vloog Rolf Mengele naar
Rio de Janeiro om naar Sao Paulo verder
te reizen. Wolfram Bossert reed hem
naar Cairas, een armenwijk in het noor
den. Rolf verklaart bij de eerste ontmoe
ting met zijn vader „een gevoel van ver
vreemding" te hebben ervaren.
Hij zag hoe zijn vader van opwinding
over het hele lichaam beefde. De man die
in 1977 voor mij stond, was een af
schuwwekkend schepsel, zegt hij. Tijdens
14 dagen ervoer hij dat Josef Mengele vol
angst was, aan depresssies leed en zelf
moordplannen koesterde. Op de vraag
waarom hij zich niet aan zijn rechters
wilde overgeven, antwoordde Josef Men
gele dat er voor hem geen rechters en al
leen wrekers waren. Zijn vader, zegt
Rolf, was niet boetvaardig. Hij erkende
;een rechter want hij voelde geen schuld,
"ij sprak nog altijd van „onwaardig le
ven". De vader had nooit begrepen dat
niemand het recht heeft te oordelen over
waarde of onwaarde van een leven, laat
staan dit leven te vernietigen.
Geestelijk was zijn vader nog helemaal
bij, aldus Rolf Mengele. Hij sprak latijn
en grieks en vertelde dagen- en nachten
lang over zijn leven, vrienden, helpers en
zijn vlucht.
„Bunte", dat het bericht „niet onkri
tisch" weergeeft in de vorm van een ver
hoor, zet het verhaal nog voort. Rolf
Mengele kreeg geen honorarium. De op
brengst van de meer-oplage zou gaan
naar een hulporganisatie van overleven
den van Auschwitz of van nabestaanden
van slachtoffers. Bij onderzoek van het
materiaal zijn historici en nazi-speurders
betrokken, aldus het weekblad.
ii et beest zou kinderen
aanvallen. Hij lust piepschuim en
veevoer. De zwarte rat, ooit de
schrik van de middeleeuwers,
wandelt weer rond in onze streken.
De zwarte rat is een rappe gast die
moeilijk te vatten is. Reden voor de
rattenbestrijders om extra attent te
zijn.
Het
'pestbeest'
is terug
Van onze verslaggevers
BREDA/ TERNEUZEN - De
zwarte rat is terug in het zuiden van
ons land. In de Zeeuwsvlaamse ka
naalzone is men als de dood dat het
beest binnenkomt aan boord van
Amerikaanse schepen en in Brabant
is het 'pestbeest' gesignaleerd rond
boerderijen. De zwarte rat leek ver
dreven, verdrongen door de nog
minder kieskeurige bruine rat. Deze
week echter signaleerde de inspec
tie voor Milieuhygiëne een sterke
aanwas van het dier. Een oude
'landgenoot' is weer onder ons.
In de middeleeuwen behoorde de
zwarte rat tot het straatbeeld. Riolering
ontbrak, het huisvuil lag voor de deur en
daar tussen speelden kinderen en woon
den mensen. De zwarte rat droeg de
pestvlo met zich mee. Hele generaties
middeleeuwers gingen aan de zwarte
dood ten onder.
In de late middeleeuwen echter kwam
de bruine rat ons land binnen. Dit beest
is meer waterbestendig. Het dier voelt
zich uitstekend thuis in een vochtige om
geving. Een zwarte rat is wat kieskeuriger
en prefereert hoger gelegen plaatsen.
Niet voor niets heet het dier ook wel de
dakrat. Met een beter woonhygiene en
het op de achtergrond raken van de
zwarte rat verdween ook de pest uit de
Westerse wereld.
De zwarte rat bleef wel aanwezig maar
naar verhouding in geringe aantallen.
Het dier hield zich vooral op rond boer
derijen, dikwijls welkome voederplaat
sen.
De zwarte rat heeft een gemiddelde
romplengte van 18 centimeter, de staart
is dikwijls nog iets langer. Ónder zijn
soortgenoten is het een atleet, een goede
klimmer en een snelle loper. Bovendien
is het beest zeer vruchtbaar en dat bete
kent dat de soort snel een plaag kan wor
den.
Van de zwarte rat is ook het merk
waardige verschijnsel van de 'rattenko
ning' bekend. Dat is een noodgedwongen
vereniging van soms wel dertig ratten,
waarvan de lange staarten met elkaar in
de knoop zitten.De dieren waar het om
gaat zijn meestal van dezelfde leeftijd.
De 'rattenkoning' onstaat vlak na de ge
boorte. Het laatst bekende geval deed
zich voor in Rucphen.
Sinds het begin van de jaren '60 is het
dier weer in opmars. De zwarte rat kwam
eigenlijk weer in het nieuws door de
Vietnamese oorlog. Terugkerende Ame
rikaanse soldaten namen rond 1970 de
pestvlo mee uit Zuid-Oost-Azië en deze
kwam in de VS op de zwarte rat terecht.
Reden voor de Dienst Bestrijding Dier-
plagen in Wageningen om de nationale
havengebieden in het oog te houden.
Daar immers arriveren Amerikaanse
schepen en die kunnen wel eens zwarte
ratten aan boord hebben.
„De kanaalzone van Gent naar Ter-
neuzen houden ze haarscherp in de ga
ten. Vooral omdat er bij Dow Chemical
veel Amerikaanse schepen komen. Ieder
schedeltje dat we vinden, soms in de
braakbal van een uil, geven we door", al
dus de Hulster bioloog G. Sponselee.
De zwarte rat staat bekend als een
agressief dier. Uit het verleden is weten
we dat het beest zelfs loden waterleidin
gen doorknaagde. Ook zijn er gevallen
bekend,dat kinderen aangevallen wer
den. De Japanners maakten in de oorlog
gebruik van die agressieve eigenschap
pen. In de kampen martelden ze hun ge
vangen met het dier. Ze bonden een
bamboekooitje rond de voet van hun
slachtoffer, smeerden de voetzolen in
met kaas en stopten er dan twee uitge
hongerde ratten in.
Bij de Dienst Bestrijding Dierplagen
en de Plantenziektenkundige dienst in
Wageningen schat men dat er in zo'n
drieduizend Brabantse agrarische bedrij
ven zwarte ratten rondlopen. Het dier is
in 1984 in 57 gemeenten gesignaleerd.
Reden genoeg voor de Brabantse ge
meenten om de krachten te bundelen om
het dier te bestrijden. Een niet zo makke
lijk klus, alweer omdat het dier hoog en
droog verkiest en zich graag in daken
van boerderijen nestelt. Bij de bestrijding
wordt gebruik gemaakt van vergif in
voerkisten. Het spul veroorzaakt bij de
rat maagbloedingen.
In Wageningen vermoedt men dat de
zwarte rat zich verspreid heeft vanuit de
bio-industrie in de buurt van Eindhoven.
In de steden is er te weinig voedsel, maar
bij varkensmesterijen en legbatterijen is
er genoeg te vinden, vooral restanten
veevoer. Bovendien is het dier verzot op
moderne dakisolatie zoals glas-, en steen
wol.
