D'66 op zoek naar het grote verband
Nieuwe blokkade voor
onafhankelijk Namibië
Plannen voor basis-inkomen
niet gestoeld op realiteit
KABINE
4Tamili
veilig ti
E
1
PRETORIA INSTALLEERT WEER EENZIJDIG INTERIM-BEWIND IN WINDHOEK
Belastingdi
25.000 ges
Veelkleurig
Reykjavik
HET FENOMEEN VAN MIERLO
BE STEM co;
Papieren vuis
DONDERDAG 20 JUN11985
ACHTERGROND
Contactgroep
Uit handen
Op eerste gezicht
DONDERDAG 20 JL
PER JAAR
REGERING WUZIG'
EN LAND waar de
mensen hun auto's en
zelfs hun huizen niet
op slot doen;
dat bulkt van de energie,
schóne energie, hoogstens
een beetje naar zwavel rui
kend;
waar de lucht zo schoon is
dat je het al na één dag merkt
zonder één sigaret minder te
hebben gerookt;
waar je je koffers gerust even
tegen een pilaar in de luchtha-
venterminal kunt zetten om
even een kop koffie te halen;
een land ook waar de weinige
politiemannen die je er ziet
geen wapens dragen;
welks hoofdstad op bijna ieder
willekeurig punt uitzicht biedt
op water en bergen;
waar nog niet één procent van
de beroepsbevolking werkloos
is en waar men een van de
hoogste inkomens per hoofd
haalt en men zich met meer
dan 408 auto's per 1000 inwo
ners (1983) het meest gemobili
seerde volk van Europa mag
noemen.
Dit land bestaat. Een in
drukwekkend mooi en soms
angstaanjagend woest eiland
op de rand van Europa: IJs
land. De kinderen leren er al op
de lagere school drie talen. IJs-
lands, Deens en Engels. In die
volgorde van belangrijkheid.
En nergens ter wereld worden
de mensen ouder dan in IJs
land waar mannen gemiddeld
73,7 worden en vrouwen 79,7.
Desondanks is IJsland
evenmin een paradijs op aarde
als bijvoorbeeld Denemarken,
Nederland of Luxemburg. De
inflatie is niet meer zo extreem,
maar nog steeds een belangrij
ke zorg voor de no nonsense- re
gering van de 53-jarige me
vrouw Vigdis Finnbogadóttir.
Anti-inflatie-maatregelen ver
oorzaken onderhuidse politieke
spanningen en er wordt gepraat
over naderende stakingen. Aan
de andere kant hoeft niet ge
vreesd te worden dat de werk
gelegenheid zal afnemen, zo
verzekeren alle deskundigen in
koor.
Kleuren
De zomers zijn er kort, hel
der en koel, maar de winter
heerst er de helft van het jaar.
In de andere helft zijn naast de
zomer ook nog de lente en de
herfst samengeperst. Geen
wonder dat de IJslanders, veel
meer nog dan wij, gericht op de
zomer leven. Tussen mei en
september dienen de (kost)
scholen als zomerhotels voor
het groeiend aantal toeristen
(nu ruim 80.000 per jaar). On
derwijzers hebben zomerbanen
als reisgids of assistent-hotel-
manager. De kinderen prijzen
met ijle stemmen kranten aan
in Reyjaviks Austurstraeti of
helpen, gestoken in blauwe
pakjes, Amerikaanse toeristen
en Scandinavische zakenlui met
hun bagage in hotel Loftleidir,
het enige hotel dat ik ooit heb
WIM KOCK
even.
UITBLAZEN
gezien met vlak voor de deur
een parkeerplaats voor zaken-
en privé-vliegtuigjes.
Reykjavik moet wel de kleu-
rigste stad van de wereld zijn.
Zelfs de daken van de huizen
zijn geschilderd in frisse kleu
ren die aangenaam contraste
ren met die van de gevels.
Blauw, bruin, rood, roze, groen,
geel in talloze tinten en veel
wit. Hagelwit is ook de eigen
aardige Hallgrimskirkja, een
pompeus betonnen gevaarte,
als de scherpe boeg van een
reusachtig vikingschip, opge
trokken op Reykjaviks hoogste
punt. De kerk, genoemd naar
een dichter, is nog steeds niet
voltooid.
Uitzicht
Ik mis nu een Michelin-
gjds. Brochures met stadsplat
tegronden heb ik genoeg, maar
die zijn voornamelijk gevuld
met informatie over hotels, res
taurants, disco's (Reykjavik is
er trots op de grootste disco
van Europa te hebben), wol
winkels en verhuurbedrijven
van auto's met vierwielaandrij-
ving. Het boekje dat ik heb be
machtigd door bemiddeling
van het IJslands Verkeersbu
reau in Hamburg bevat meer
het soort informatie dat minis
teries van Buitelandse Zaken
over hun landen verstrekken.
Het is bovendien minstens 15
jaar oud.
Niemand schijnt te weten
hoe lang er al aan de Hall
grimskirkja wordt gebouwd.
„Vijftig jaar", denkt iemand
met wie ik in de bar van Loft
leidir aan de praat raak. Ik
meen echter ergens gelezen te
hebben dat de architect in 1942
is geboren, dus dat kan niet.
„Dan weet ik het ook niet",
zegt ze, „in elk geval zo lang als
ik me heugen kan." Ik schat
haar op midden dertig.
Of ik de kerk mooi vind.
Nee, zeg ik. Er wordt gelachen.
Men kent het antwoord.
„Gek", zeggen ze, „wijzelf vin
den het een mooi gebouw, maar
alle buitenlanders zeggen dat
het lelijk is. Wie heeft er ge
lijk?"
„Jullie natuurlijk." Dat
blijkt het juiste antwoord te
zijn want na een dag is me al
duidelijk dat menige IJslander
een licht maar volstrekt onge
rechtvaardigd minderwaardig
heidscomplex paart aan een pa
triottisch getinte trots op eigen
land en kunnen.
De toren van de Hallgrims
kirkja is hoog en je kunt er met
een lift naar boven. Het uit
zicht is, vooral op een kristal
heldere dag, adembenemend.
(Wordt vervolgd).
...38 O
rww tiïïfffw' p;
N De Hallgrimskirkja, nog altijd in de steigers.
llinillllllllllllllllllllMlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli?
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader,
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28. 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen:
22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleint|e® 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5 PAGINA 2
Door Paul de Schipper
DONGEN - Z'n eerste optre
den in de provincie na het roe
rige D'66-congres van afgelo
pen weekend. Het fenomeen
Van Mierlo is terug en D'66
met hem.
Redevoeringen houden wil hij
niet. Contact met de kiezer, commu
nicatie. Kijken of gehoor is voor de
nieuwe boodschap van D'66. Is er
plotseling echt iets aan de hand?
Aftasten, kijken of het straks de
moeite waard is lijsttrekker wor
den. Van Mierlo gisterenavond in
zaal Wilhelmina in Dongen. D'66 op
zoek naar het grote verband of hoe
lieg ik minder dan een ander om het
volk de waarheid te vertellen.
In de zaal zeker tweehonderd
man. De leden uit Dongen en Oos
terhout, en opvallend veel CDA-ers
uit de wijde omgeving: Nieuwsgie
rig geworden na de wederopstan
ding.
„Denk niet dat ik niets liever doe
dan redevoeringen afsteken. Doe ik
alleen als het absoluut onvermijde
lijk is. Het afgelopen half jaar heb
ik het twee keer gedaan. Het is veel
belangrijker om te discussiëren dan
om naar een ongevraagde mening te
luisteren. Daar heb ik zelf steeds
meer een afkeer van gekregen".
Een aardig begin voor een man
die plotseling weer in het volle licht
staat. Van Mierlo, peuk in de hand,
constateert dat er na zondag iets ge
beurt in het politiek landschap,
schetst dan het beeld van twintig
jaar D'66, de partij, die geen etiket
meer had: „Dat beeld moeten we
doorbreken. Onze boodschap moet
overkomen, want anders hoef ik er
m'n nek niet voor uit te steken".
„Het verband leggen tussen het
dagelijks lot van de mensen en de
machtscircuits". Het klinkt theore
tisch, naar goede D'66-traditie. Nee,
zegt Van Mierlo, „het verschil is dat
de mensen het nu ook doorzien, be
ter zelfs dan politieke partijen". Hij
vertelt hoe de maatschappij is ver
anderd, maar hoe de beddingen van
de politiek behouden zijn gebleven:
„Het bestuurscentrum wordt
krampachtig in stand gehouden
door lieden die daar een positie heb
ben verworven, maar het potje past
niet meer op 't dekseltje. Er worden
wetten aangenomen, waar niemand
behoefte aan heeft. Kijk naar de
RSV, die wild-west story. Op iedere
pagina van het eindrapport kom je
het falen van ons politiek systeem
tegen. De regering moet toezicht
houden, maar doet dat niet. De ka
mer moet de regering controleren,
doet dat niet. Het gaat afzichtelijk
mis en het kost een paar miljard en
duizenden werklozen. Dat is het
verband!".
Hij slaat de hand voor de ogen,
peinst, zegt dan: „Maar is die bood
schap te vertellen? Het enige wat de
minima vragen is: Kan er niet wat
bij. Kun je in een labiele economie
aandacht vragen voor nieuwe struc
turen. Praten over het aanpassen
van de spelregels. Ik geloof het wel.
Na RSV is de maatschappij iets
gaan voelen. En dat is de reden dat
we bij D'66 het afgelopen jaar zijn
gaan zien dat er een taak voor ons
ligt".
Van Mierlo is nog steeds de ket
tingroker van toen. Het vuur en de
overredingskracht is er ook nog. De
man spreekt in korte directe zinnen.
Hij overtuigt als een politicus die
echt meent wat hij zegt maar z'n ge
zicht is het vleesgeworden berg en
dal van twintig jaar D'66.
Hij rept van het rollenspel in de
Haagse politiek: links en rechts, het
simpel maken van problemen die
niet simpel zijn. Over de macht die
de macht bestuurt en structuren die
er niet meer voor de burger zijn
maar andersom. Over de eigen
koers die de partij ditmaal wil va
ren, als revolutionairen die noodge
dwongen meedoen aan het spel. Het
alternatief 'met de bijl de straat op
gaan', vindt Van Mierlo weinig re
delijk. Dus is het meedoen, zonder
het verdacht te maken. Geen pro
gressieve volkspartij meer. Van
Mierlo: „Eén keer verraden zijn
door de PvdA is genoeg".
Iemand vraagt hem hoe hij dat
wil overbrengen: „Jezelf profileren
is je afzetten tegen een ander en
daarin zijn we altijd te lief ge
weest". Van Mierlo: „Weet ik niet zo
gauw. Ik kan hetzelfde zeggen als
vroeger op school: Ik zal m'n best
doen, dat wil zeggen: Uitleggen.
Vertellen dat we leven in het Land
van Doen-Alsof. Dat de mensen te
veel beloofd wordt. Duidelijk ma
ken dat de ene mens minder liegt
dan de ander en dat je moet zorgen
dat jezelf zo min mogelijk liegt en
(lachend) als je een keer liegt, dat je
zorgt dat je niet gepakt wordt". Dat
Hans van Mierlo
- FOTO DE STEMXI0HAN VAN GURP
we leven in het Land van Doen-Als
of. Maar een toverformule, nee, die
heb ik niet".
Ja D'66, ineens uit de stengel
schietend als een bloem die water
krijgt. Een frisse Van Mierlo en een
nieuw realisme getuige de vraag
van een vrouwelijk partijlid: „Ja,
machtstructuren doorbreken.
Prachtig, maar hoe als we straks
nog drie zetels hebben?". Van Mier
lo, even nuchter: „We hebben zicht
op de macht gehad, een zondeval ge
daan. Nu gebeurt er weer iets. De
toppen van de politiek reageren nog
niet. Het land wel. Dat betekent dat
D'66 een aktiepartij moet worden.
Er moet een golf komen van onder
af".
Door Jan Bouwmans
ZUID-AFRIKA behoort
al geruime tijd tot de
vaste nieuwshaarden
van de wereld. Is het
niet vanwege de toene
mende interne onrust,
waarbij als regel zwarte
doden vallen door poli
tiekogels, dan is het wel
vanwege geheime of
openlijke militaire ac
ties in een van zijn
buurlanden of zogeheten
thuislanden.
Daarnaast is de apartheid
een permanent discussiepunt
op vele internationale poli
tieke podia, waarbij anno
1985 weer krachtig over de
mogelijkheden van een eco
nomische boycot wordt ge
sproken. Met name in de
Verenigde Staten is een ster
ke boycotstroming op gang
gekomen, die inmiddels ook
het Capitool in Washington
heeft beroerd.
Namibië, het vroegere
Duitse Zuidwest-Afrika, is
een van de blokken aan het
been van Pretoria in zijn in
ternationale verkeer. Zuid-
Afrika werd na de eerste we
reldoorlog door de Volken
bond, de voorloper van de
huidige Verenigde Naties,
tijdelijk belast met het be
stuur over deze Duitse kolo
nie. Zuid-Afrika heeft die
tijdelijkheid nooit bestreden,
maar toen de Verenigde Na
ties dat tijdelijke mandaat
wilden terugnemen teneinde
Namibië naar de onafhanke
lijkheid te leiden, bleek Pre
toria niet bereid de macht te
rug te geven.
De smoes was heel door
zichtig: de Volkerenbond
heeft ons het mandaat ver
leend en dus moet dat orgaan
het terugnemen; dat dit or
gaan niet meer bestaat, is
jammer, maar de Verenigde
Naties kan niet in de rechten
treden van de Volkerenbond.
De VN is nooit in staat ge
steld om kracht bij te stellen
aan zijn rechtmatige eisen
aan Zuid-Afrika en dat heeft
weer geleid tot het militaire
De installatie van het interim-bewind in Namibië werd door de bevolking 'gevierd'
met protestbetogingen die later door de Zuidafrikaanse politie uiteen werden geslagen.
optreden van de SWAPO, de
onafhankelij ksheidsbewe-
ging voor Namibië.
In 1978 presenteerde de zo
genoemde Westerse Contact
groep, bestaande uit de VS,
Canada, Engeland, Frankrijk
en West-Duitsland, een afge
rond voorstel voor de onaf
hankelijkheid van Namibië
welk voorstel officieel werd
aanvaard door de Veilig
heidsraad in resolutie 435. In
die resolutie wordt de SWA
PO erkend. Zuid-Afrika
heeft dat plan aanvankelijk
aanvaard als basis voor on
derhandelingen om gesprek
ken vervolgens in een gepast
tempo dood te laten lopen.
Daarop installeerde Pretoria
in de Namibische hoofdstad
Windhoek eenzijdig de eerste
interim-regering, die alle
kenmerken had van een va-
zallenbewind.
Wijst Zuid-Afrika een on
afhankelijk Namibië dan af
en wil het dit grote gebied
gewoon inlijven? Nee en ja.
Doelstellingen en strategie
van het blanke bewind in
Zuid-Afrika zijn de laatste
jaren steeds helderder ge
worden.
Centraal staat het
behoud van de blanke alleen
heerschappij. Alles wat die
doelstellling bedreigt en in
gevaar brengt, zowel van
binnenuit als van buitenaf,
wordt met sluwe politiek
en/of harde militaire hand
weggevaagd.
Veiligstelling van blanke
alleenheerschappij gebeurt
in eigen land ondermeer door
de politiek van de thuislan
den waarbij zwarte Zuid-
Afrikanen in feite het staats
burgerschap wordt ontno
men en economisch op water
en brood worden gezet. Die
zogenaamde onafhankelijke
thuislanden vormen de eerste
buffer rond het blanke bol
werk.
Veiligstelling van de
blanke alleenherschappij is
echter ook erg gebaat bij he
gemonie over geheel zuide
lijk Afrika. Die hegemonie
tracht Pretoria te realiseren
en bestendigen langs de weg
van economische afhanke
lijkheid en dat lukt vrij aar
dig. De zogeheten Frontlij n-
staten, die gezworen hebben
het apartheidsbewind met
alle kracht te zullen bestrij
den, eten in feite uit de ruif
van Zuid-Afrika en maakt ze
tot tandeloze leeuwen. Ook
het marxistische Mozambi
que van Samora Machel
heeft via de Nkomati-ak-
koorden het hoofd gebogen.
Een apart hoofdstuk vormt
nog Angola en Namibië, die
niet alleen aan elkaar gren
zen, maar in het beleid van
Pretoria's ook aan elkaar zijn
gekoppeld. Zuid-Afrika's po
litiek is erop uit in beide lan
den bevriende regeringen
aan de macht te brengen
waardoor de ring van buffer
staten gesloten is. Wordt An
gola vooral militair bewerkt
via steun aan de guerrillabe
weging Unita van Jonas Sa-
vimbi, geheime commando
operaties zoals niet zo lang
geleden tegen de olie-instal
laties van Cabinda en blik-
semoperaties tegen SWAPO-
vestigingen, in Namibië kan
Pretoria zich verlaten op po
litieke middelen.
Een van die politieke mid
delen is de deze week geïn
stalleerde tweede interim-
regering in Windhoek. Zuid-
Afrika heeft van deze tweede
tussen-regering meer werk
gemaakt door er ook verte
genwoordigers in op te ne
men van authentieke natio-
nalistisch-Namibische oor
sprong. Pretoria geeft ook
veel zaken uit handen, behal
ve uiteraard defensie, bin
nenlandse veiligheid en bui
tenlands beleid. Of hierdoor
de kans wordt vergroot dat
het bewind in Windhoek in
derdaad wortel zal schieten
in de Namibische maat
schappij en daardoor gezag
wint bij de bevolking en zo
geleidelijk aanspraak kan
maken op wettigheid, is de
vraag, maar daarop mikt
Zuid-Afrika. Ten koste van
alles wil Pretoria voorkomen
dat de SWAPO, die tot nu toe
door de meerderheid van de
Namibische bevolking wordt
gesteund, de macht in han
den krijgt en dat zou zeker
gebeuren als resolutie 435
van de VN-Veiligheidsraad
wordt uitgevoerd. De eenzij
dige installatie van een nieu
we tussen-regering „als blijk
van de wil Namibië onafhan
kelijk te maken" is in feite
een doelbewuste nieuwe
blokkade voor uitvoering
van resolutie 435.
Zuid-Afrika wil de SWA
PO ook via Angola uitscha
kelen. De strategie daarvoor
lijkt te zijn het bewind in
Loeanda zo murw te maken
dat Unita-leider Savimbi in
de landsregering wordt op
genomen. Savimbi moet er
dan voor zorgen dat de SWA
PO elke basis in Angola
wordt ontnomen. Militair ge
neutraliseerd zou de SWAPO
dan alleen nog een normale
politieke strijd resten tenein
de zich een plaatsje te vero
veren in de door Pretoria ge
schapen en gecontroleerde
Namibische machtsstruc
tuur. Daarmee zou tegelijk
het VN-plan voor Namibië
van binnenuit om zeep zijn
gebracht, omdat de SWAPO
immers de onafhankelijk
heidsstrijd zou hebben opge
geven.
Pretoria heeft zich voor
deze politiek de nodige tijd
verschaft door met steun van
het Reaganbewind de eis te
stellen dat van een onafhan
kelijk Namibië geen sprake
kan zijn zolang er Cubanen
zijn in Angola. Toen Fidel
Castro niet zo lang geleden
publiekelijk verkondigde dat
over terugtrekking viel te
praten als er veiligheidsga
ranties voor Angola konden
worden verkregen, was dat
in feite een streep door Pre
toria's rekening. De mislukte
geheime commando-operatie
op de olieraffinaderij van
Cabinda had mede tot doel
ervoor de zorgen dat de Cu
banen ofwel onvoorwaarde
lijk vertrekken of ten gerieve
van Pretoria's Namibië-poli-
tiek voorlopig gewoon in An
gola blijven.
Van onze Haagse redactie
DEN HAAG - „Het lijkt
revolutionair, maar dat
is het niet." Wat prof. De
Wit, voorzitter van de
Wetenschappelijke
Raad voor het Rege
ringsbeleid (WRR), be
treft is een basisinko
men niet een wondere
droom van de Voedings
bond FNV, Emancipa-
tieraad of klein links.
Het liefst vergelijkt hij
het met het ontstaan van
de kinderbijslag of met
toeslagen die in deze
„pluriforme maatschap
pij" uit de rijkskas rol
len.
De man onder wiens lei
ding het WRR-plan voor de
herziening van het sociale
stelsel is uitgebroed, prof.
Douben, houdt zich liever
aan een vergelijking met
spoorlijnen. Zijn plan is zo'n
lijn. Dat van het kabinet
spoort mee, maar op rails die
er vooralsnog naast liggen.
„Ergens aan den einder ont
moeten die twee elkaar", zegt
Douben, ogenschijnlijk mik
kend op de jaren negentig.
Het kabinet ziet die einder
niet. Volgens minister De
Koning (Sociale Zaken en
Werkgelegenheid) biedt het
WRR-plan te weinig aan
mensen die het echt nodig
hebben en is het overbodig
voor de anderen.
De WRR heeft met deze -
om het VNO te citeren -
„mengeling van half radicale
en traditionele ideeën" de
boot gemist. Niet alleen om
dat het stelsel als mosterd na
de maaltijd komt en de roep
om rust voor de uitkerings
trekkers met de dag groter
wordt, maar ook omdat het
hele plan stoelt op de gedach
te dat wie niet werkt weinig
te verteren heeft en houdt.
Op het eerste gezicht lijkt
een basisinkomen voor ieder
een niet zo gek. Want met een
dergelijke bodem in het inko
men zouden banen met onge
wone arbeidstijden aantrek
kelijker worden, arbeidstijd
verkorting kan erdoor wor
den gestimuleerd en de deur
voor allerhande vormen van
deeltijdarbeid zou kunnen
worden opengegooid.
Het probleem schuilt niet
alleen in de financiering,
maar ook in de gedachte aan
een basisinkomen zelf. Na
tuurlijk is het basisinkomen
met een beetje goede wil te
^vergelijken of te verwisselen
met de toeslagen die het ka
binet straks wil bieden aan
hen die er samen niet in sla
gen het hoofd boven water te
houden.
Maar een basisinkomen
suggereert meer. Suggereert
dat iedereen boven de 18 in
eens een uitkering krijgt. Op
papier is dat zo, maar in de
praktijk niet. Voor werken
den wordt de basisuitkering
in de bruto-lonen verwerkt,
het basisinkomen van niet-
werkende partners wordt
Prof. N. Douben
weggepoetst door belasting
verhoging en wil iemand een
bijstandsuitkering, dan telt
het eventuele inkomen (ook
basisinkomen) van een part
ner mee. Met andere woor
den: het levert per individu
geen economische zelfstan
digheid op.
lit i i i S
- FOTOARCHIEF DE STEM
Maar de grootste grief te
gen het plan schuilt in de
werkloosheidsuitkeringen.
De WRR verlaat de traditio
nele gedachte van solidariteit
in de huidige verzekeringen:
samen en naar draagkracht
je verzekeren tegen risico's
van ziekte en werkloosheid.
Waar in de kabinetsplan
nen werklozen en arbeidson
geschikten in halfjaarlijkse
stappen al snel op het sociale
minimum terechtkomen,
vindt de WRR dat de over
heid niet méér moet regelen
dan een uitkering ter hoogte
van dit sociale minimum. En
de WRR gooit alle uitkerin
gen op één hoop. Of het nu
om werkloosheid, om ar
beidsongeschiktheid of zelfs
ziekte gaat.
Voor alle duidelijkheid: in
de WRR-plannen is het so
ciaal minimum niet gekop
peld aan de lonen, maar aan
het gemiddeld inkomen per
hoofd van de bevolking.
Schommelt de economie en
blijft er voor koopkracht of
loonsverhoging niets over,
dan schommelen de uitke
ringstrekkers naar hartelust
mee. Dan te bedenken dat het
kabinet nu al - omdat de
koppeling tussen uitkering
en loon uit bezuinigingsdrift
tijdelijk is bevroren - met
forse, eenmalige toeslagen bij
moest springen om in elk ge
val de koopkracht van de
laagstbetaalden veilig te
stellen.
Werkenden die bij ziekte,
arbeidsongeschiktheid of
werkloosheid willen voorko
men dat ze met een klap te
rugvallen op het sociaal mi
nimum, moeten zich vrijwil
lig bijverzekeren. De parti
culiere verzekeraars krijgen
er een hele kluif aan, want
Douben en de zijnen menen
dat de overheid hen moet
verplichten iedereen die zich
aanmeldt, te verzekeren. Dat
neemt niet weg dat onmid
dellijk de gedachte post vat
dat alleen werkenden die ge
noeg verdienen om hoge pre
mies te betalen, zich afdoen
de kunnen verzekeren.
De WRR laat van de socia
le zekerheid boven het so
ciaal minimum zogezegd
niets over. De vakbeweging
mag dan proberen bij de
werkgevers wat bovenmini-
male uitkeringen (zoals nu
gebeurt bij het ziekengeld en
WAO-uitkering) los te peute
ren, de arm van de overheid
reikt zover niet. Niet voor de
uitkeringsgerechtigden, niet
voor de werkenden. Want als
een basisinkomen wordt in
gevoerd, kan - aldus de WRR
- ook het wettelijk mini
mumloon op de helling. Het
moet weg omdat het nog alles
in zich draagt van een huis-
houdinkomen en dus indivi
dualisering van de lonen in
de weg staat.
„Wij bieden geen uitge
werkte blauwdruk", zo zei De
Wit tijdens de presentatie. De
WRR heeft die pretentie ook
niet gehad. Maar in de pogin
gen om de spanning tussen
sociale zekerheid en inkomen
weg te nemen, de concurren
tie tussen de uitkeringen te
verkleinen, lijkt te veel een
florerende economie op de
achtergrond te zijn gezet en
niet de realiteit van alledag.
Ook al zegt Douben „heus
niet in het luchtledige te heb
ben gewerkt" en verwijt hij
de commentatoren „een klein
deel van de problematiek bij
de kop te pakken om het hele
rapport om zeep te helpen."
DEN HAAG WASHINGTf
(REUTER) - Namens pre
dent Reagan zal de Ame
kaanse vice-president Geor
Bush bij de Nederlandse ref
ring 'krachtig' aandringen
plaatsing van de kruisrakf
ten.
Dit heeft een Amerikaan
regeringsfunctionaris ve
klaard. Bush brengt komen
dinsdag en woensdag een t
zoek aan Den Haag als ondf
deel van een 11-daagse Eur
pese rondreis.
b
Mist
Van onze
DEN HAAG - De belasting
deld 25.000 verzoeken om g
gen en een inspecteur te bes
De dienst velt pas een oo
vuldige afweging. Daar koi
te pas.
Dat zei directeur-genera
dienst bij de presentatie vai
van het persoonlijk ingrijp
Financiën) in een enkel ine
directeur Wibo v.d. Linde,
vallen moet de staatssecret
antwoorden voor de Tweedi
Alle gevallen die op het b
recht komen gaan buiten d<
ken zijn meestal afkomstig
staatsssecretaris wordt met
heeft de bevoegdheid tot he
slag. Daarvoor is hij polit
teur-generaal vindt overig
in deze zaken een terughou
flictsituaties tussen de sta
kan de vaste commissie vo(
mer worden ingeschakeld.
De heer Boersma ziet tl
plicht van de staatssecretar
gevallen waarin hij persooi
teem heeft geen zin indien d
het departement van Finani
Van onze J
DEN HAAG - De regering zie
inzake de Tamilproblematiek
vast aan de mogelijkheid Tai
krijgen, terug te sturen naar
dan wel het land van eerste op
„De feiten in het rappor
Wijnaendts zijn ook door an
dere rapporten niet weerspro
ken. Waar er sprake is vai
rapportages waarin gesteli
wordt dat Tamilis om veilig
heidsredenen beter niet terug
gezonden kunnen worden,
beurt dat niet op basis van
telijke argumenten maar of
grond van gevoelens en inter
pretaties."
ge
fei
Dat stelde minister Van der
Broek (Buitenlandse Zaken
gistermorgen tijdens een mon
deling overleg met de vaste
kamercommissies voor Justi
tie en Buitenlandse Zaken.
Dat overleg werd gehouden
als voorbereiding op het ka
merdebat van volgende week.
Volgens de minister blijkt
uit niets dat Tamils die terug
keren ook maar één haar ge
krenkt wordt. Van detentie is
de regering (op drie gevallen
van korte duur na) evenmin
iets bekend.
In het overleg meldde staats
secretaris Korte van Hemel
(Justitie) dat de stroom Tamil-
vluchtelingen -er zijn er nu
zo'n 3500- sinds half april bij
na is opgedroogd. Toen maak
te het ministerie van WVC be-
MET de afronding van het deba
n de jaren negentig, gisteren in
yoor minstens twee nieuwe kerr
instantie zijn nu, de Eerste Kam
leitswereld en de lagere overhec
De twee dagen durende pari
"Olgens verwachting verlopen: c
ae VVD, verzet van de oppositie
ja mits' viel ditmaal in tweeën i
«oor de nieuwe centrales voord
e niilieu-effecten volgens de w<
-Namens het kabinet ging min
uimtelijke Ordening) gisteren i
gaarden akkoord. En waarom
mits' het gevaar in zich bergt ni
2|jn. Vergunningaanvragen mi
9ronden zich daartegen verzett
eerd; ook als aan de CDA-vo<
oaan.
vpH* CDA had dan ook zijn ge
han als het 2iin instemming me
aa opgeschort totdat aan de g<
als Het de minister he
nder meer het jaarlijks Elektr
na te laten heeft het CDA zijr
