'Wij staan juist helemaal open'
GERARD DE SCHEPPER KEERT BE
'Ik moest meer
presteren dan
mijn B-collega 's
RING
Voorzichtig
Rustiger
Spanning
Arrogant
Ieder voor zich
Stoppen
Koppelaar
Internationals
LEO VAN DER KROFT
Nauwgezet
Karakter
Vertaald
tartmotor. Hij maakt dan
1200 Lp.m. Met tiet op be-
temperatuur komen, zakt
>erental naar pakweg l
ninuuL Voor geen enkele
Is het gezond om er direct
i start voluit mee weg te
ren. Bi] zo'n perfect ge-
trueerd Alfa-machientje |t
i helemaal uit den boze.
het lange rechte stuk en tij.
stevige bochten gedraagt de
zich prettig neutraal. Alleen
eer het echt hard gaat, ne-
we soms dribbelverschijnse-
an de achteras waar. De mo-
ledraagt zich lekker soepel,
schakelen hoett niet, althans
n rustige rijstijl. Wil men er
tegenaan, dan moet er driftig
„bak" geroerd worden mei
jevolg de reeds genoemde
lak-geluiden.
ór overzien we de 439 cm lan-
fa overzichtelijk. Achter moe-
ve ons knap uitrekken om c
t" te ontwaren. Vanuit de
hoekige koplampen komt een
van licht. Alfa Romeo g
de „90" 2.5 i een topsnelheid
x>ven de 200 km/u od.
)nze" Alfa 90 raffelt de sprinl
0-100 km/u af in precies 9.0
nden, terwijl hij er 13.6 sec
doet van 0-120 km/u. Opval-
zijn de exacte snelheidsme-
Die komen we zelden tegen,
it gevoelige punt bij deze
htpatsers komt vaak bij
dstofpomp tot uiting. Immers,
elijke wagens vragen om een
tieve rijstijl en dan lust zon
pitter" wel een beste slok. Al-
s zo dachten wij. Maar het viel
zins mee. Tijdens onze test-
ik verstookten we gemiddeld 9
superbenzine per 100 kilome-
(1 op 11.0). Met een tankin-
d van slechts 49 liter betekenl
ien actieradius van krap 550 ki-
eter. Op de lange trip regelma-
tankstops derhalve.
15,-.
8.495,
456.
C/~'
Door Romain van Damme
HULST - Pratend
over zijn besluit om
te stoppen met flui
ten in het betaald
voetbal, probeert
Gerard de Schep
per zijn verhaal
duidelijk te maken
met een aantal
voorbeelden.
„Ik floot een aantal ja
ren geleden SC Amers-
foort-De Graafschap. Een
belangrijk duel voor een
periodetitel. Halverwege
dat duel stapte Leo van der
Kroft de kleedkamer bin
nen. Ik weet niet eens meer
of hij mij gegroet heeft.
Hij stapte op me af, trok
het linkerborstzakje open
en riep: zie je wel, je hebt
de gele kaarten toch bij je.
Vervolgens ging hij naar
het toilet, liet de deur zo
open staan dat hij alleen
mij zag en stond daar met
gebalde vuist. Om te zeg
gen, laat ze eens wat zien.
Zo moest ik de tweede helft
in. Mijn eerste confrontatie
met Leo van der Kroft, de
voorzitter van de scheids-
rechterscommissie. Dat is
toch geen benadering van
scheidsrechters die pas in
het betaald voetbal actief
zijn. Dat is toch te dol om
over te praten".
Vijf jaar lang offerde
Gerard de Schepper een
groot deel van zijn vrije
tijd op om zijn hobby, flui
ten in het betaald voetbal,
zo goed mogelijk te kunnen
uitoefenen. Vanuit het
Zeeuwsch-Vlaamse Hulst
reed hij duizenden kilome
ters in dienst van de Ne
derlandse voetbalbond.
Wetend dat scheidsrech
ters regelmatig geconfron
teerd worden met bijtende
kritiek. Gerard de Schep
per rekende daarom op een
goede ondersteuning van
de scheidsrechterscommis-
sie. Volgens hem een mis
rekening. Het gebrek aan
'bescherming' en begelei
ding vanuit Zeist deed hem
onlangs besluiten te stop
pen met het fluiten in het
betaald voetbal.
Gerarde Schepper, 35
pas, weet inmiddels dat
zijn beslissing met argus
ogen bekeken wordt. Im
mers, voor het nu net afge
lopen seizoen kreeg de eer
ste Zeeuwsch-Vlaming die
zo ver reikte in het
scheidsrechters wereldje, te
horen dat hij teruggezet
werd naar de B-lijst. Bo
vendien liet Leo van der
Kroft, de baas van de
scheidsrechters, onlangs
weten dat Gerard de
Schepper net iets tekort
kwam voor het betaald
voetbal en beter terug kon
naar de amateurs.
Vandaar dat Gerard de
Schepper zijn woorden op
een weegschaaltje legt en
zijn relaas doorspekt met
voorbeelden om een zo
goed mogelijk beeld van
het reilen en zeilen in
scheidsrechtersland te
schetsen. Beseffend dat
zijn verhaal door menig
een gezien wordt als na
trappen. Maar dat neemt
de Zeeuwsch-Vlaming
voor lief. Bovendien, dat is
de bedoeling niet.
scheidsrechterscommissie
Gerard de Schepper: „De scheidsrechterscommissie is hautain en arrogant".
- FOTODESTEM/JOHANVANGURP
„Waarom ik gestopt
ben?". Gerard de Schepper
neemt er even de tijd voor.
Ordent zijn gedachten en
zegt dan: „Op de eerste
plaats dat het werkklimaat
dusdanig was dat ik wist
dat er voor mij geen pro
gressie meer in zat. Aan de
andere kant vindt men dat
ik meer moest presteren
dan mijn B-collega's. In
mijn ogen een oneerlijke
zaak. Ik vond dat ik tegen
een bierkaai aan het vech
ten was".
Dat laatste vraagt om
uitleg. Vijf jaar geleden
belandde Gerard de
Schepper na een succesvol
le carrière in het amateur
voetbal op de B-lijst. Twee
jaar kreeg hij de tijd om
zich verder te ontplooien.
Dat verliep redelijk. Ge
rard de Schepper promo
veerde naar de A-lijst,
handhaafde zich twee jaar
en kreeg toen te horen dat
hij weer terug moest naar
de B-lijst. "Ik kreeg af en
toe de pers over me heen",
weet hij nog goed, "zou ik
weer te nsel geel getrokken
hebben. In Zeist vond men
het toen beter me een tijdje
in wat rustiger vaarwater
te brengen. Goed, daar had
ik op zich niet zoveel moei
te mee. Maar in het afgelo
pen seizoen werd ik
zwaarder beoordeeld dan
de andere B-scheidsrech
ters.
Ik neem aan omdat ik
van de A-lijst kwam. Maar
nogmaals, dat vind ik on
eerlijk."
Gerard de Schepper
staat vervolgens uitvoerig
stil bij het werkklimaat
waarin de heren scheids
rechters, met name de jon
geren, moeten presteren.
„Dat loopt over van span
ning en onrust", zegt hij
daarover, „ik heb dat erg
sterk ervaren. En met mij
andere collega's. De gele
verde kritiek op scheids
rechtersland is niet geheel
ten onrechte. Ik herinner
me uitspraken van trai
ners. Over bepaalde
scheidsrechters zeiden ze,
in het amateurvoetbal wa
ren dat keien. Nu, in het
betaald voetbal, zien we ze
terug met bleke bekkies en
holle ogen. Dat zegt wel
genoeg".
geeft jongeren
geen steun'
Die signalen bereikten
volgens Gerard de Schep
per Zeist, waar de scheids
rechterscommissie zetelt,
niet. „De opvang, de onder
steuning", laat hij weten,
„is er niet. Er is geen ver
trouwen in scheidsrechters
onder de top. Er wordt een
muur gebouwd tussen die
scheidsrechters en de com
missie."
Die kreeg Gerard de
Schepper in zijn vijf jaar
durende carrière als
scheidsrechter in het be
taald voetbal dus niet om
ver. Integendeel. Hij ver
wijt de scheidsrechters
commissie arrogantie. Een
hautain gezelschap. „De
scheidsrechterscommissie
zegt dan", vertelt Gerard
de Schepper uit eigen er
varing puttend, „het is de
schuld van de scheidsrech
ters. Jullie komen niet met
de problemen bij ons. Maar
zeg nou zelf, iemand die
arrogant en hautain over
komt, nodigt niet bepaald
uit om eens lekker je hart
te luchten."
beeld om de andere kant
van de medaille te laten
zien. „Jan Keizer werd tij
dens een bijeenkomst eens
getracteerd op kritiek. Ik
weet niet precies meer
welke wedstrijd, maar ik
dacht PSV-Ajax. Keizer
hoorde dat aan, zei 'prima,
prima', en liet eenmaal
buiten weten: „daar kan ik
me allemaal niet druk om
maken, ik ga straks lekker
naar Manchester United-
Juventus."
„In scheidsrechtersland
is het ieder voor zich",
weet Gerard de Schepper
inmiddels, „ik zeg niet dat
er totaal geen contact is,
maar het blijven toch
scheidsrechters. Thomas
kan gemakkelijk zeggen,
nergens naar kijken, ner
gens iets van aantrekken,
je eigen wedstrijd fluiten.
Sommige scheidsrechters
hebben die mentaliteit.
Veel scheidsrechters niet
en hebben daarom begelei
ding nodig. Weet je, je
durft niet veel te zeggen.
Je denkt dat het raar vin
den. Als er een goede bin-
Een van de redenen dat
Gerard de Schepper ver
trekt. Van Leo van der
Kroft kreeg hij tijdens de
'afscheidsreceptie' vorige
week nog eens uitvoerig te
horen dat de internationals
ook keihard aangepakt
werden. „Maar ik blijf zeg
gen dat die internationals
daar maling aan hebben",
brengt Gerard de Schepper
daar tegenin, „Jacques
d'Ancona begon erg fris
aan zijn taak. Ja, hij pakte
ook de internationals aan.
Was er eens een bijeen
komst in Amsterdam. Gin
gen de internationals bij
elkaar zitten. Jacques
d'Ancona moest volgens
hen wat water bij de wijn
doen.
Let wel, ik kan niet
aantonen in hoeverre
zoiets bepalend is. Maar ik
heb het gezien." En grinni
kend volgt er: „Jan Keizer
stond eens op om te vertel
len dat de jongeren niet of
nauwelijks naar het noor
den durfden om daar een
wedstrijd te fluiten. Je
weet dat d'Ancona uit het
noorden, Groningen, komt.
Volgens Keizer waren de
heb problemen gekregen
toen ik op de A-lijst te
recht kwam. Dit besluit is
niet zomaar genomen. Op
een gegeven moment heb
ik tegen mezelf gezegd, de
groep krijg je toch nooit
helemaal mee. Ik neem het
voortouw. Misschien dat
het straks voor de jongere
scheidsrechters wat verbe
tert. Wij hebben wel eens
aan de bel getrokken bij de
belangenorganisatie. Maar
daarin zitten de topfigu
ren. Ze hebben wel eens
wat doorgeseind aan de
scheidsrechterscommissie,
maar veel minder hard
dan wij wilden."
De toekomst. Gerard de
Schepper denkt er hard
over om het fluiten in het
voetbal voor gezien te hou
den. Geen terugkeer in het
amateruvoetbal. „Zo denk
ik er nu over. Ik heb toch
wat megèmaakt. Ik denk
dat de overgang te groot is.
Er zijn nu wel mensen die
vinden dat ik weer in het
amateurvoetbal moet gaan
Kees Koppelaar wordt
dan naar voren geschoven.
Conditietrainer en volgens
Gerard de Schepper wel
iemand die respect af
dwingt. „Koppelaar staat
midden in de groep. Hij
kent iedereen. Niet alleen
Keizer maar ook De
Schepper. Hij dwingt res
pect af. Met hem ik heb ik
wel eens wat probleempjes
besproken. Het is toch te
gek dat je daar niet mee
naar de scheidsrechters
commissie kan. Vanwege
die kloof. Niet te overbrug
gen. Te hautain. Je moet
het toch samen doen. Als er
kritiek is, is dat altijd ge
richt op de scheidsrechter
zelf. Nooit op de leiding. Ik
heb Leo van der Kroft ge
vraagd, hoeveel tele
foontjes betreffende pro
blemen, heb jij nou gekre
gen. Ik denk dat het er nog
geen vijf geweest zijn."
De internationals. Een
heel ander verhaal, pro
beert Gerard de Schepper
duidelijk te maken. "Ouwe
jongens, krentebrood, dik
ke mik. Wij, de jongere
scheidsrechters die onder
aan de ladder staan, wor
den niet eens bekeken. De
scheidsrechterscommissie
ontkent dat natuurlijk."
Vandaar weer een voor-
ding was, zou je zoiets niet
vinden. Het is een kwestie
van vertrouwen."
Nog eens de scheidsrech
terscommissie. Bemand
door Leo van der Kroft,
Jacques d'Ancona en Cees
de Bruin. „Te weinig",
meent Gerard de Schepper,
„die commissie zou uit vijf,
zes man moeten bestaan. O
ja. Laatst werd er gespro
ken over het binnen halen
van mensen om problemen
waarmee je niet bij de
commissie terecht kan, op
te lossen. Onvoorstelbaar.
Dan geef je toch een brevet
van onvermogen af. Ik
denk dat Charles Corver
een uitstekend man voor
de commissie is. Gesteund
door een aantal capabele
mensen zou hij de kar
moeten trekken. Maar dat
zie ik nog niet zo vlug ge
beuren."
jongeren bang voor d'An
cona. Ach, je kwam zoveel
zaken tegen. Ik heb me wel
eens afgevraagd, stel dat ik
international was, aan de
top zou zitten, zou ik dan
ook zo handelen?"
De teleurstelling. Want
die is er wel degelijk. „Lo
gisch", meent Gerard de
Schepper, „als sporter wil
je de top bereiken. Als
scheidsrechter wilde ik de
top bereiken. Maar ik heb
gemerkt dat het niet gaat.
Door al die redenen die ik
net genoemd heb. Nee, de
afstand heeft volgens mij
geen rol gespeeld. Dat
wordt wel eens gezegd ja,
de provincie-jongens wor
den achter gesteld. Maar ik
heb toch twee jaar op de
A-lijst gestaan. En Joop de
Wit, uit Den Haag, is even
eens afgevoerd. Kijk, ik
fluiten. Ik heb toch erva
ring. Maar ik weet het niet
Ik vermoed dat ik de am
biance van het betaald
voetbal te veel zal missen.
En er zijn nog zoveel ande
re leuke dingen om te doen.
Wat zaalvoetballen, wat
trimmen met de fiets. Daar
heb ik allemaal geen tijd
voor gehad. Nu wel. De
druk is weg. Want geloof
maar dat er in scheids
rechtersland spanning is.
Iedere keer weer die duim
omhoog of omlaag. Je
vraagt je iedere keer weer
af, wat nu weer. Op die
manier krijg je geen
greintje zelfvertrouwen.
En dat verwijt ik de
scheidsrechterscommissie
die veel te ver van de
scheidsrechters, met name
van de jongeren, afstaat."
"eo van 4cr Kroft. 'Wij staan juist helemaal open voor de jongere scheidsrechters'.
Van onze
sportredactie
BREDA/HAARLEM - Leo
van der Kroft, voorzitter
van de scheidsrechterscom
missie stelt het diverse ke
ren zeer nadrukkelijk:
„Eigenlijk praten we naar
buiten toe het liefst niet over
scheidsrechters. Maar nu
Gerard de Schepper meent
zo te moeten reageren, kun
nen we dat niet zo maar la
ten passeren".
Kort samengevat komt
het er op neer dat volgens
Gerard de Schepper de
scheidsrechterscommissie te
ver van de jongere scheids
rechters uit de betaalde sec
tor staat. Leo van der Kroft
beweert het tegendeel.
„Ik denk juist dat wij he
lemaal open staan. Dat be
gint al bij de amateurs. Ze
komen op de overgangslij st.
Let wel, nog niet in het be
taald voetbal. We volgen die
scheidsrechters nauwgezet.
Als dan eenmaal de stap
naar het betaald voetbal ge
nomen kan worden, doen we
er van alles aan de begelei
ding zo optimaal mogelijk te
maken. We zeggen tegen de
senioren-scheidsrechters,
laat ik ze zo maar noemen,
bemoei je met die gasten. En
tegen de jongeren zeggen
we, zoek zoveel mogelijk
contact"
Leo van der Kroft komt
dan terecht bij Gerard de
Schepper. „Een aardige jon
gen", zegt de oud-scheids
rechter, „en representatief.
Maar hij mist het juiste ka
rakter om in het betaald
voetbal goed te kunnen
functioneren. Hij zoekt het
bij iedereen, behalve bij zich
zelf."
Leo van der Kroft zoekt
vervolgens naar de juiste
woorden om het nog wat
duidelijker te maken. „Een
wielrenner moet het tenslot
te ook zelf doen. Peter Win
nen zal toch helemaal alleen
die berg op moeten. Dan kun
je wel als ploegleider roe
pen, doorzetten, kom op,
maar als er dat niet in zit,
lukt het niet".
En: „Ik heb Gerard de
Schepper diverse keren be
naderd. Maar dat wordt
door hem weer vertaald met,
ik word teveel geïnstrueerd.
Ik kan mijn eigen gang niet
gaan. Hij spreekt zich zelf zo
vaak tegen. Hij zegt dat we
ons te weinig bemoeien met
de jongere scheidsrechters.
Nou, ik heb dit seizoen onge
veer 65, 70 wedstrijden ge
zien. Zestig wedstrjjdenwa-
ren duels tussen de tweede
elftallen en uit de eerste di
visie. De wedstrijden waarin
jongere scheidsrechters flui
ten. Ik heb afgelopen seizoen
vrijwel geen eredivisie
wedstrijd gezien. Geen en
kele internationale scheids
rechter aan het werk gezien.
Gerard de Schepper heeft
blijkbaar vier d vijf keer per
dag een hand op zijn schou
der nodig. En dat kan niet.
Daar komt ook nog eens bij
dat er af en toe kritiek is..
Dat kan Gerard de Schepper
moeilijk aanvaarden, laat
staan verwerken. Ik vind
het jammer dat het zo gelo
pen is. Ik vind het begrijpe
lijk dat hij teleurgesteld is.
He kan zijn opmerkingen
daarom ook wel plaatsen,
maar hij belicht het te een
zijdig. Nogmaals, Gerard de
Schepper is een aardige jon
gen, maar hij mist de power
om zich in het betaald voet
bal als scheidsrechter staan
de te houden".
