BOEKEN
'Als grote mensen elkaar
willen a
ÉMen ze dat maar doen!'
Op reis met Meulenholil
~HEI$ OM D
Het bloed v
de Tamils
ds gekleurd
De dood als uitweg naar vrijheid
Oo i er land heeft het niet geweten
Sche
Uitgaan
AUTOBIOGRAFISCHE ROMAN VAN RENÉ CREVEL
DE FAMILIE ONDAATJE
OORLOGSTIJD IN SPOTPRENTEN
VEEL BUITE
DONDERDAG 23 ME11985
DEBUTANT CARLA BOGAARDS SPOT MET RELATIES
DONDERDAG 23 ME
Suske en Wiske:
Appie Happie ei
muziek
voeding*
man sji
reld van
„Spot is de enige manier van ove
program van anderhalf uur de
kunst: 'Lena en de mannen'. In d
meenteraadslid van Nederland
het podium bezig.
„Mijn verhalen in deze bun
del gaan over relaties tussen
grote mensen. In één verhaal,
dat ik schreef, komen ook kin
deren voor. Kijk, als grote
mensen elkaar willen afma
ken, moeten ze dat maar doen.
Maar niet ten koste van kinde
ren. Ik vind kinderen belang
rijk. Heb er zelf drie; van 16,15
en 414 jaar. Ik woon op een
boerderij in het Friese Mak-
kinga en melk een geit.
Wij weten allemaal dat er
vormen van onderdrukking
bestaan; dat vrouwen 't huis
netjes houden; dat mannen er
op uitgaan. Nee, niet in alle
verhalen maken mannen hun
vrouw af. Er is ook een verhaal
bij dat een vrouw een vrouw-
gigantisch afmaakt. Vrouwen
zijn uiteindelijk slim genoeg
om daden te stellen. Ik los dat
probleem op met bizarre ma
nieren. Het ironiseren van re
latieproblemen. Veel van de
verhalen heb ik voorgelezen.
Er wordt nogal gelachen. La
ter zeggen de mensen: Het was
helemaal niet leuk, hé! Nee, ik
schrijf het niet op om mezelf te
bevrijden. Ik kijk veel om me
heen. Moet toegeven dat één
verhaal te maken heeft met
een persoonlijke ervaring."
Carla stamt uit Voorburg; ij76
vader ambtenaar; gezin waar w
veel gediscussieerd, gelezen en
ogaards (37), nadat ze in een
6 et haar debuut in de schrijf-
i de ze ooit als het jongste ge-
ook al een jaar of vier op
allerlei
maar je
Ik heb ni
tij!
In mi
ik' werd. „Thuis
i.u! ik een goede
odem voor alles
ik nu bezig ben." Ze
en omdat haar
it :n Delft was,
in een studentenwe-
'.ost er jaren te-
kon toen. Een gi-
v jhi-id. Die tijd
rs. Ook voor vrou-
f ldi d niet aan
enlijk iltrjd' in mijn
m itschappij een
en ;j de kinderen,
in een patroon,
n Emmeloord in
en was ooit
.id van Ne-
n de PvdA, nu
s en al jaren
ndertijd naar
i met dege-
de grote jongens in
Iele aardige
de Stoel en zo),
lanipuleerd.
1 te pakken
omen door die par-
privéleven zijn toen
ird, die veel ener-
acht vroegen. In
Friesland gaan
i d actief ge-
n sch ij ven; tegen
heug en meug. Ik heb me ge
worpen op het kinderboek,
waarvan er één uitkwam bij
een piepkleine uitgever. Ik be
schouw 'Lena en de mannen'
als mijn schrijversdebuut. In
de herfst komt er een boek met
poëzie uit", aldus Carla.
In de verhalenbundel pesten
mannen en vrouwen elkaar in
relaties. Ze doden elkaar, let
terlijk en figuurlijk, al is daar
tussen niet zoveel verschil. Ze
zijn jaloers op elkaar en vech
ten om macht. Het zijn gemene
verhalen. Een man voedt een
fobie bij zijn vrouw voor tor
retjes en spinnen. Als hij
slaapt sluit ze alles goed af en
spuit een dozijn gif bussen leeg.
De rest laat zich raden. Een
operazanger, voortdurend op
reis, schaft zich een vrouw en
honden aan, totdat hij eens te
rugkerend struikelde over de
stinkende wraak van honde
keutels en door de honden die
hij van zich vervreemd had
(van zijn vrouw had hij niet in
de gaten) wordt verscheurd.
De mannen met viendinnetjes
worden in diverse verhalen
gepakt door verkeerde pilleijes
of verkeerde hotelboekingen,.
De mannen worden geken
schetst door hun 'overheersen
de, bijna feodale houdingen'
Hij had geprobeerd zijn han
den om haar middel te leg-
Carla Boogaards: „Wat stelt zo'n boek nu eigenljk voor!'
gen"). Mannetjes als sex-
diertjes, maar meestal afge
straft door vrouwtjes op hun
'rechten'Mannen met gel
dingsdrang zoals de kunste
naar Kai, die dat enkel tot
werkelijkheid kan brengen
door zijn omgeving (inclusief
vrouw) letterlijk het zicht op
zijn realiteit te ontnemen.
Maar ook de vrouwen weten er
wat van zoals in het verhaal
'Bezoek aan een huis', waarin
Fransje een man erotisch pest.
Of zoals in 'Kandidaat', waar
in vrouwen een sexgenote on
deruit halen bij verkiezing.
Soms is er sprake van zwarte
humor, als in het verhaal,
waarin de vrouw met een on
geneeslijke ziekte haar gevoel
loze man te pakken neemt door
de pruiken te verbranden die
zijn huidziekte moeten camou
fleren. Nee, het is niet leuk
Carla: „Maar ik spot ook
met mezelf". En om dat te be
wijzen, voert ze een hele ker
mis rond de debutant op.
„Wanneer ik mezelf serieus
nam, kon ik er niet zo mee
spotten. We zijn zo'n klein
taalgebied. Wat stelt zo'n boek
nu eigenlijk voor! Nee, mijn
spot berust niet op onzeker
heid of angst. Nee, een bepaald
soort spot kan alleen maar
voortkomen uit zekerheid. Ze
ker weten en tegelijk relative
ren". En ze spot verder mte een
fake-interview te spelen en te
getuigen 'Ik ben een vrouw.
mevrouw! De bewijzen stape
len zich op! Ik ben zeer emotio
neel met gevoelige gedichten
in de sfeer van Corry en de Re
kels: Daar straalt een ster!
Maar 'het altijd mooi moeten
zijn' als vrouw zijnde is een
zware last op mijn schouders.
Wij moeten ons gvd altijd uit
kleden bij de dokter. Waarom
alles zo bloot en niet gewoon
naakt? Maar ik ben vóór het
huwelijk. En dan recht op en
neer scheiden met keiharde
alimentatie-eisen
Theater! „Ik speel al vanaf
de lagere school", vertelt ze.
Een jaar of vier geleden ben ik
in het openbaar weer begon
nen met poëzie, begeleid door
muzikanten uit Friesland of
Amsterdam. Langzamerhand
ben ik steeds meer gaan im
proviseren op thema's. Schrijf
telkens nieuwe programma's.
Ik ben drie keer opgetreden in
FOTOABSTEDE
een psychiatrisch ziekenhuis.
Had dan eerst intensief contact
met de patiëntenraad. Er is,
hoe gek het ook mag klinken,
in die instellingen nauwelijks
plaats voor mensen die afwij
ken. Ik wijk ook af. Hoor ner
gens bij. Hoor bij niemand.
Maar dan word je wel geïso
leerd door je omgeving
Voor een Congres van Amnes
ty International, waarop ik in
'84 optrad, maak je natuurlijk
weer heel iets anders. En weer
anders was het onlangs in Pa-
radiso op het congres over
Jong-Oud. Daar heb ik gigan
tisch de spot gedreven met 'hoe
oud' en 'ons jongeren'
Carla Bogaards noemt zich
zelf 'een luie Kreeft, die zeer
actief is'. Daarom is ze blij, dat
het debuutboek eruit is. Ook
daarin speelt ze een spel met
de werkelijkheid. „In de eerste
klas van de lagere school
speelde ik de moeder van Dik
Trom. De juf zei toen al tegen
mijn moeder: „Nu kunt u zien
wat een kreng ze eigenlijk
is.
Carla Bogaards: 'Lena en de
mannen'. Uitg. Novella, prijs
ƒ19,50
Uitgeverij Meulenhoff zoekt de komende maanden
de publiciteit met de actie 'Reis om de wereld'. Vo
rige jaren werd de aandacht gericht op Japan en
Latijns-Amerika, nu gaat het om de rol van het op
reis zijn in de literatuur.
Er is een Reis om de wereld-krant uitgegeven (te koop II
voor 1,25) van 24 pagina's met verhalen en roman-frag. I
menten van Frans Kellendonk, Gabriel Garcia Marquez I
Adriaan van Dis, Rudy Kousbroek, Breyten Breytenbach f
Kester Freriks, Jan Siebelink, Monika van Paemel, Fleur I
Bourgonje, Henk Romijn Meijer, Carolijn Visser, Hubert
Lampo, Ethel Portnoy, Hermine de Graaf en Abram de||
Swaan.
Meulenhoff heeft ook een pocket uitgebracht, die 'Reizen
om de wereld' heet en 12,50 kost. Daarin staan zestien Ne
derlandse reisverhalen, afkomstig uit bestaande publicaties I
Renate Rubinstein schrijft ovr Parijs, Adriaan van Dis over I
New York, Carolijn Visser over China, Oek de Jong over
Egypte, Henk Romijn Meijer over Miami en verder zijner
bijdragen van Bertus Aafjes, J.M.A. Biesheuvel, Fleur Bour
gonje, Marnix Gijsen, Frans Kellendonk, Rudy Kousbroek, i
Hubert Lampo, Monika van Paemel, Ethel Portnoy, Joop I
Waasdorp en Jan Wolkers.
Dan is er ook nog een 'speciaal actie boek': 'Land van deII
lente' van de even vermaarde als mysterieuze schrijver B,
Traven. Het is een uitgebreid gedocumenteerd verslag van
een reis door het zuiden van Mexico, compleet met 120 foto's
Het boek kost tot 31 juli 35 en daarna 47,50.
Al eerder is Meulenhoff begonnen met de serie 'Biblio
theek voor de literaire reiziger', met o.a. Ierland van Marten
Toonder, Zwitserland van Maarten 't Hart en New York van
Hans Keiler. Aan die reeks zijn nu twee nieuwe uitgaven
toegevoegd, Toscane van Willem van Toorn en Parijs vanf
Jan Siebelink.
Door f^rlk Eabers
NU WE sinds kort alle
maal weten van het be
staan van Tamils krijgt
het boek van Michael On-
daatje een extra dimen
sie.
De naam 'Ondaatje' liet je
mogelijk al vermoeden, dat het
leven van die Tamils en ande
re bewoners van Ceylon (Sri
Lanka) iets te maken had met
Nederlanders, nu blijkt het
boek ook nog - overigens zon
der politieke stellingname - op
een zeer persoonlijke manier
het klimaat van de koloniale
nadagen in dit land te schilde
ren. Het brengt Sri Lanka
dichterbij, zoals dat mede door
Nederlanders koloniaal inge
kleurd werd met alle gevolgen
van dien. 'In de familie' speelt
overigens niet in een verre his
torie, maar tussen 1920-1950.
„Mijn eigen voorvader
kwam aan in 1600, een arts die
de vrouw van de toenmalige
gouverneur met een vreemd
kruidenextract genas en werd
beloond met land, een uit
heemse vrouw en een nieuwe
naam die een Hollandse spel
ling van de zijne was, On
daatje. Een parodie op de heer
sende taal. En toen zijn Hol
landse vrouw stierf, trouwde
neg i: deren kreeg, en
bleef'. Zijn nakomeling Mi
chael Ondaatje (1943) gaat na
zijn ouders in
Ion. In 1978 en
ofi r de geschie
denis van zijn ouders en groot
ouders. Hij heeft er met talrij
ke mensen gesproken waarbij
je namen tegenkomt als Lan-
Vanderwall,
Jonklaas, Vangeyzel en De
Het werd een merkwaardige
familiekroniek met Privé-ach-
tige kanten. Weliswaar zegt de
auteur, dat op Sri Lanka een
goedvertelde leugen evenveel
waard is als duizend feiten,
Ondaatje deed teveel moeite
om het boek als erg leugenach
tig f innen zien. Het verhaal
begint n de door Nederlanders
gt touv.de gnuvernementswo-
ning t J iffr.a Michael con
té kloof
sl n deel van
koloniale
Europeanen, een verkwistende
leven-van-de-bloemetjes-bui-
ten leidde. Drank, romantiek
en gokken (overal waren ren
banen), liefdesaffaires kleur
den -het leven. „Het eiland
bracht heel Europa in verlei
ding. De Portugezen, De Hol
landers De Engelsen. En zo
veranderde het van naam, zo
als het van omtrek veranderde
Serendip, Ratnapida (Juwe-
leneiland), Tapprobane, Ze-
loan, Zeilan, Seyllan, Ceilon,
en Ceylon - de vrouw van vele
huwelijken, het hof gemaakt
door bezetters die aan wal
stapten en alles opeisten met
de macht van hun zwaard, hun
bijbel of hun taal"... Wie zegt
er dan nog iets over die 'alles-
eisende Tamils', die momen
teel in het land van hun voor
vaderen (Nederland) wat terug
komen vragen?
Maar zoals je vaker ziet: de
Ondaatjes haalden reeds hun
wijsheid in het Westen (studie
universiteiten Engeland). En
mocht grootmoeder Lalle, die
maar bleef hameren op het
Tamilbloed in de familie, een
heel exentrieke tante zijn, wat
Michael boven water brengt
over zijn vader en moeder liegt
er ook niet om. Dat zijn moe
der de brui gaf aan zijn vader
nadat hij als militair in voort-
Michael Ondaatje
- FOTO BERT BAKKER
durende staat van delirium de
waanzinnigste dingen had uit
gehaald, ligt voor de hand. Zij
komt als rijke dame terecht in
een armoedig bestaan en slijt
de rest van haar leven in ho
tel-huishoudens. Maar toch
bleken de Ondaatjes geen ver
schoppelingen, maar bewaar
de iedereen de prettigste her
inneringen aan dit geslacht.
Tussendoor vertelt Ondaatje
ook aardige dingen over de
Ceylonse literatuur en Euro
pese schrijvers die hun tanden
hebben kapot gebeten op dit
gebied zoals Pablo Neruda,
D.H. Lawrence en Robert
Knox. Het hele boek snijdt te
weinig hout dm te kunnen zeg
gen dat het een goed beeld
geeft van de ontwikkelingen in
Sri Lanka tot wat het nu is.
Het tekent wel een klimaat dat
laat vermoeden. Leest prettig.
Michael Ondaatje: In de fa
milie. Uitg. Bert Bakker, prijs
ƒ24,50.
Door Henk Egbers
„Niemand is zo dikwijls 'kapotge-
gaan', niemand zo dikwijls 'herre
zen' als onze René Crevel. Zijn le
ven bestond uit een voortdurend
komen van en gaan naar ver
pleegtehuizen.
Hij ging er kapot in, om herrezen, fris,
stralend en vergenoegd als een baby
weer uit te komen. Maar dat duurde niet
lang. Hij viel opnieuw ten prooi aan de
waanzinnige zelfvernietiging... Alvorens
zelfmoord te plegen had hij aan zijn lin
kerpols een stukje karton bevestigd,
waarop hij in krachtige kapitalen RÉNE
CREVEL geschreven had".
Dat schrijft Salvador Dali onder meer
in zijn inleiding op dit boek, dat autobio
grafisch is voor Crevel. René's mentali
teit mag surrealistisch geweest zijn (in
het voetspoor van en brekend met Bre
ton), de zelfmoordgeschiedenis is als
'transpositie van werkelijk beleefde ge
beurtenissen' zeer realistisch.
Daarbij komt dat 'La mort difficile'
een soort sleutelroman is, die in zijn tijd
(zestig jaar geleden) zeer herkenbare
personen en feiten opleverde. Achter in
het boek zegt hij van zichzelf: „Hij liet de
logisch-realistische rommelzolder voor
goed voor wat die was, omdat hij inzag
dat het laf was zich te beperken tot een
redeneerzieke middelmaat, dat hij bij
echte dichters geen spel met woorden en
geen met beelden aantrof, maar dat hij
wel van hen hield - vooral van Rimbaud
en Leautrémont - om hun macht tot be
vrijding".
René Crevel
FOTOAGATHON
Het ideaal van bevrijding en ontplooi
ing van de mens, dat ten ondergaat aan
psychische en physieke onmacht binnen
een star gecodeerde maatschappij, voert
bij Crevel naar de dood. Een morbide
boek vol slachtoffers van verlangen
naar geluk. Dali schreef: „Ik legde me er
volgens mijn gebruikelijke Dali-tactiek
op toe in elke situatie zo veel mogelijk
niet op te lossen tegenstellingen te pro
duceren om uit al die gelegenheden het
maximum aan irrationele kracht te win
nen". En hij beweert dat Crevel de mooi
ste maanden van zijn leven bij hem en
Gala doorbracht
De roman begint met een samen|
spraak tussen twee dames. Van de
heeft haar man zelfmoord gepleegd; diil
van de ander is in een psychiatrische in
richting terecht gekomen. De een heeftl
een dochter, de ander een zoon. Daariil
zet zich dezelfde dramatiek voort. Datisl
het stramien, waarbinnen deze freuT
diaans gepredestineerde geschiedenis!
zich afspeelt. „De opmerkingen van mei
vrouw Blok en mevrouw Dumont-Dui
four over zelfmoord en waanzin hebbeil
van Diane en Pierre een soort broer ei|
zus gemaakt wier familieband,
vanaf het begin, krachtiger werd naar-l
mate de angst van Diane dagelijks toe-J
nam en die van Pierre bleef groeien".
Diane speelt het geluk van Peter (etui
engel die uit goedheid hoer speelt) en Pel
ter wil haar niet als verpleegster varl
zijn geluk gebruiken; zijn passie is gela l
den met angst omdat zijn moeder, die del
haat voor haar man heeft gecontinueerd!
in haar zoon, hem een afkeer van dij
vrouw bezorgd. Een homofiele relatul
volgt. Tegenstrijdige krachten heffen ei l
kaar èn het leven op; ook al beweerlj
Crevel dat deze 'verklaring' te
is. Maar de ware vrijheid lijkt te
in de dood.
René Crevel heeft de tegenstrijdig!»-!
den, die het leven van een mens kunncsl
gaan beheersen, op een tamelijk simpele!
manier gehanteerd in zwart-wit tekfT
ningen. Maar heel effectief. 'De moeilij l
ke dood' is geen opwekkende roman. Bel
uitzichtloosheid, die mensenlevens karl
bevangen, wordt wél op een indrukwek j
kende manier tastbaar gemaakt.
Réne Crevel: De moeilijke dood. W|
Agathon, prijs 26,50.
Door Henk Egbers
„Tijdens de dertiger ja
ren is er - met name ook
door politieke tekenau,
- voldoende gewezen op
de dreigende gevaren
voor democratische lan
den. Maar te weinig
mensen hebben er aan
dacht aan geschonken",
zei Hans Mulder bij de
presentatie van zijn
boek over Nederland en
Nazi's in spotprent en
karikatuur 1933-1945.
Het boek 'Een grote laars
een plompe voet' (geciteerd
uit spotvers uit de oorlog) is
dus op de eerste plaats een
kijkboek. Han Mulder heet er
echter ook een tekst bij g.
schreven, die een goed inzich i
geeft in de achtergronden
(kranten, tekenaars, politieke
kleuren e.d.) van deze pren
ten. Hij heeft zich niet be
perkt tot tijdschriften en bla
den die 'goed' (anti-nazi) wa
ren, maar laat ook zien hoe
'de fouten' hun visies teken
den. Er zijn angstwekkend
parallellen met gebeurtenis
sen en standpunten in onze
dagen. Nu wij, met name
rond deze herdenkingsdagen
van 40 jaar na dato, zo ge
makkelijk lijken te weten
wie toen goed en fout waren,
.UND WIR FAAAAHREN GEGEN ENGELAND
esch de 1 laat moge-
ijk 1: >n ii dc- eigen boe-
Er e duidelijk onder
scheid t u. in de spotprent uit
or!o De eerste serie
rdigd door
naar: 1 tijdens de oor-
onucj grond-, pers van teke
ningen voorzag. Maar ook
kwar, itaaef was het tussen
10-'45 minder, want het ver
zet com -rde zich vooral
rond mensen van communis
tische en c. vinistischef hui-
z i i meer op het
v. lord dan h leeld gericht.
Mu i er kwam niet
uit H n" Neder
land, zo con - eert hijzat in
de d« ig vol vooroor
delen n negers, joden,
bolsii wieken, die een soort
morele steun gaven aan de
NSB-er De Telegraaf-teke-
naar Raemaekers vertolkte
bijvoorbeeld in die dagen een
algemeen gevoel van wrevel
tegen de immigrerende Duit
se vluchtelingen in ons land
Hebben wij aan onze eigen
lasten niet genoeg?'), die lijkt
op de reacties die je nü kunt
horen tegen Tamils en gast
arbeiders...
Hoe in het gezagsgetrouwe
Nederland voor de oorlog
Hitier tot vlak voor de inval
het bevriende staatshoofd
bleef en het nationalisme de
basis was voor struisvogel
politiek bij het grootste deel
van het volk wordt geïllu-
slreerd in de meeste bladen
en kranten. Alleen in de so
cialistische pers werd heel
duidelijk afstand genomen.
Bij het doornemen van con
fessionele bladen (Volks
krant, Maasbode, Tijd) dringt
zich vaak een vergelij king op
met het huidige CDA, aldus
Mulder. „Het is nooit hele
maal ja en nooit helemaal
nee. Alles wat buiten de
christelijke wereld staat,
wordt met afstandelijkheid
bekeken".
Raemaekers, Yung, Lam-
mers, Spier en Henstra
werkten mee aan het 'gewat
teerde beeld van Hitier' dat
in De Telegraaf te zien was.
Eppo Doeve en Van der Hem
komen er in De Haagse Post
nu af als nationalistische on-
nozelaards. Alleen toen Rom-
me het arbeidsverbod voor de
gehuwde vrouw propageerde
werd Doeve progressief. In
De Groene Amsterdammer
liet Jordaan aan duidelijk
heid niets te wensen over en
wees heel direct op de geva
ren. Aan de orde komen ook
beruchte bladen als Volk en
Vaderland met de tekenaar
Meuldijk, die de joden af
maakte; De Zwarte Soldaat
(met Beekman en Van Deu-
tekom), De Misthoorn, die
kreten van o.a. dr. Th. Co-
pray op de kadercursus van
het Nationaal Front in de
gouw Noord Brabant, door
Telegraaf-tekenaar Henstra
liet 'vertalen'. Mulder con
stateert dat humor en satire
niet de sterkste punten wa
ren bij de nazi-bestrijders.
„Gelijk hadden ze echter wel,
al werd dat velen pas na mei
.KOM BINNE, KEES IE, MOT JE ÓÓK VEQ2UIPE...?
Spotprent van Karei Links op het Duitse marslied.
1945 ten volle duidelijk".
In de oorlog kwam de spot
prent pas enigszins tot bloei
vanaf 1944. Een grote rol
daarbij speelde Marten I
Toonder (die het voorwoord I
schreef van dit boek) en zijn
blad Metro, annex onder
grondse drukkerij David en I
uitgeverij De Bezige Bij. Ais I
tekenaars komen onder meer I
aan de orde Korpershoek. f
Soutendijk en Frederiks. „A:
speelde de spotprent als anti-1
Duitse propaganda nauwe-1
Iijks een rol in het verzet f
toch kunnen de illegale en
clandestien gemaakte teke-1
ningen niet als overbodige I
maaksels terzijde worden ge-1
schoven. In de grauwe infor-
matieve eenheidsbrij vol me' I
nazi-kreten werd zelfs MI
onnozelste anti-Duitse
prentje een document van
waarde".
Zelfs princesseboontjes i
je knoopsgat, oranjebloemen I
in de voortuin of een zach'
gemompeld 'plons-plons'
een Duitse compagnie langs I
marcheerde met 'Wenn wi' I
fahren!' gaf klein geluk. Zo-1
als het erg simpele anti-1
NSB-liedje waarmee I
boek begint: „Op de hoek van I
de staat/ staat een NSB-W I
Tis geen man, tis
vrouw/ maar een raspleb6'
jer...'
Hans Mulder: 'Een gi
laars een plompe voeT'. VW
Thomas Rap, prijs 39.50).
HET 13e Schelde Jazzfest
val, dat van donderdag
mei tot en met zondag 2 ju;
in Terneuzen wordt gehot
den, belooft weer een groo
muzikaal festijn te worden
g:
Daarvoor staan niet
leen de vele top-musici
rant, maar ook de tallo;
amateur-orkesten, die
dens de openlucht-conce;
ten, streetparades en
kroegentocht voor de sfei
zullen zorgen. Vrijwel al
stijlen komen ditmaal a
bod, zoals blues, sals
swing, bebop, boogie
jazz-rock.
Donderdag 30 mei won
in het Terneuzense jazz-cai
Porgy&Bess het festival ge
cpénd met een werkelij
uniek concert. De Latijns
Amerikaans geïnspireerd
formatie Batida treedt da
aan met als gast-solisten i
Amerikaanse ster-trompet
tist Chet Baker, percussio
nist Neppy Noya en gitari:
ANTWERPEN
Singel, Blauwe zaal, van
avond 20.00 uur, liederei
door Werner Hollweg (te
nor) en Susanne Reinl (pia
no). Werken van Schubert
Loewe en Schumann.
- Singel, Kleine zaal, van
avond 20.30 uur, concert voo
piano vierhandig doo
Christel Koen Kessels. O
het programma staan wer
ken van Mozart, Benneti
Brahms en Satie.
- Opera voor Vlaanderen
morgen en zondag 19.30 ei
15.00 uur, Die Entführuni
a us dem Serail van W.j
Mozart. Laatste uitvoerin
gen.
- Singel, Rode zaal, morgei
20.00 uur, Rikso met muziel
van Mendelssohn en de Mid
zomernachtsdroom vai
Shakespeare (toneel).
- Opera voor Vlaanderen.
zaterdag 20.00 uur, Concer
door het Antwerps- en leder
van het Gents orkest van di
Opera voor Vlaande
ren.Werken van Verbesseh
Debussy, Dukas, Mahler ei
Schumann.
- Singel, Rode zaal, zaterda;
20.30 uur, concert ter nage
dachtenis aan Davit
Oistrach door zijn zoon Igo
Oistrach (viool) en zijl
vrouw Natalia Zertzalov;
(piano). Werken van Bach
Beethoven, Ysaye, Sain
Saëns en Krennikov.
Arenbergschouwburg
maandag 20.30 uur, recita
'Zanger zonder meer' doo:
Johan Verminnen en Tan
Lootens.
- Singel, Rode zaal, dinsdaj
28 en woensdag 29 mei 20.0<
uur, Josse de Pausa met he
moderne toneel Usurpation
Een mengeling van theatra
le uitbeelding, live-muziek
en acteren.
- EWT, Randstadtheatei
(Deurne), vanavond 20.3
uur, De Maxibulen var
Marcel Aymé. Een zuur-
z/£ je
