Dood Tancredo Neves slag voor
jonge Braziliaanse democratie
Een nieuwe adviseur voor
Reagan: een verbetering?
even..L
UITBLAZEN
'Grote communicator' Ronald Reagan krijgt het moeilijk
Onverteerba
Uit de hand
Waardeloos
stickertje
TOONBEELD VAN VERZOENING EN DIALOOG
SOCIALE ZAKEN
DE STEM CC
DINSDAG 23 APRIL 1985
ACHTERGROND
Wanhoop
Veel veranderd
'Stef en
Ik' exit
Zuinig
Haags
hoogstandje
Verkopen
Agenda
mUSPAG 23 APRIL 1S
(binnenland
T5 PAGINA
WIM KOCK
HET PLASTIC hoes
je met Deel III arri
veert altijd ruim
voor Kerstmis. Ik plak het
niet meteen op de voorruit
want die moet gewoonlijk
eerst schoongemaakt wor
den en dat is een karwei
dat zich goed leent voor
uitstel. Bovendien hoeft het er
{>as op 1 februari te zitten. Ik
eg Deel III dus weg op een
plaats waar het niet verloren
kan gaan. Tegen februari denk
ik er dan wel een keer aan.
Waar heb ik het ook weer weg
gelegd? Bijna elk jaar ben ik
dat vergeten, maar tot dit jaar
kwam ik het altijd wel weer er
gens tegen voor het te laat was.
Dit jaar niet. Ik was het echt
kwijt. Alle bureauladen leegge
haald. De boekenkast, de
schaal met oude post, de stapel
kranten en tijdschriften naast
m'n stoel. Zelfs de tele
foonklapper. Alles overhoop
gehaald of omgekeerd. Het was
nergens te vinden.
De eerste februari ging
voorbij. „Hoe zit het nou met je
Deel III?", vroeg mijn vrouw
voor de zoveelste keer. O ja. Ik
schreef naar de Rijksdienst
voor het Wegverkeer te Veen-
dam. Dat ik het kwijt was en of
ik een nieuw kon krijgen. Dat
ging echter zó maar niet. Ik
moest bij de politie aangifte
gaan doen van de vermissing.
Op Aswoensdag vervoegde Ut
me bij de dienstdoende wacht
meester. Deze vulde een formu
lier in, nam de rest van m'n
kentekenbewijs in beslag en
schreef een bonnetje uit dat ik
zolang in het oude hoesje kon
schuiven. Dat zou me dertig
dagen vrijwaren van arrestatie
of wat de politie ook in de zin
mag hebben tegen heden die
zonder geldig Deel III rondrij
den.
Verjongd
Een paar weken later was
m'n auto opeens een half jaar
'nieuwer'. De K-registratie was
vervangen door een L-nummer.
Ik ontving een nieuwe set ken
tekenbewijzen, belde de verze
kering op en gaf de wegenbe
lasting een seintje. Het kostte
me twee nieuwe kentekenplaten
voor de auto en een paar
tientjes voor het nieuwe kente
kenbewijs. Ik kan niet eens zeg
gen dat ik nog erg verwonderd
was over de nogal omslachtige
administratieve rompslomp
rond een verloren stukje papier
in een plastic hoesje, hoewel
mij dat nogal simpeltjes ver
vangbaar had geleken. Per slot
van rekening maken ze in
Veendam elk jaar opnieuw zo'n
Deeltje III voor vijf nuljoen
automobilisten.
Nu heb ik jaren geleden
eens een buurman gehad die
een gebruikte auto had gekocht
en zogenaamd zijn kentekenbe
wijs was kwijtgeraakt. Hem
ging het erom een nieuwer
nummer te krijgen om zijn auto
jonger te doen lijken. Hij kwam
daar heel eerlijk voor uit, tegen
over mij tenminste. Heel even
flitste de herinnering aan dat
foefje wel door m'n hoofd, toen
ik bij het poütiebureau aan de
balie stond. „Ze zullen toch
niet denken dat ik. Ach
welnee, hield ik mezelf voor.
Dat doe je toch (nog) niet met
een nummer dat maar een half
jaar oud is?
Had ik toen geweten dat er
in Veendam per dag 300 aangif
ten van verloren kopieën Deel
III binnenkomen, dan had ik
me minder op m'n gemak ge
voeld. Ik houd er niet van dat =j
gezagsdragers van me denken: E
„daar heb je er weer een met
z'n smoesje", terwijl ik m'n ver-
lllllllllllllllllllllllllllllllllllimillllllllllllimilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllli?
haal doe. Driehonderd per dag E
en dat zijn lang niet allemaal
bonafide gevallen als het mijne.
Het opzettelijk 'verhezen' van
kentekenbewijzen met het doel
de auto te verjongen komt veel
voor en ook autodieven en he- E
Iers maken druk gebruik van j|
deze mogelijkheid nieuwe ken- ee
tekens te krijgen. Dit laatste in E
zo sterke mate dat er nog nau- E
welijks een markt is voor ver-
valste Delen III. E
Gerard Reve
Wie, buiten de kring van E
zijn fans, herinnert zich nog dat
de invoering van Deel III voor ee
Gerard Reve de directe aanlei- E
ding was om uit Nederland te E
vertrekken? Ik weet nog wel dat g
Deel III ook mij vanaf het be- ee
gin heeft geïrriteerd. Met ontel- E
bare anderen zag ik er het nut E
niet van in. Gewoon een lepe
manier om jaarlijks vijf miljoen E
maal 17.50 (nu 22.50) binnen E
te halen. De naam van Wester-
terp is eraan verbonden, ook de e
man die het Nederlandse ver- e
keer verrijkte met de snorfiets E
voor vrouwen, die het dragen
van een valhelm zonde van hun e
kapsel vonden. e
De belangrijkste reden om ee
het Deel III in te voeren was j=
het tegengaan van autodiefstal- e
len. Het zou ook nog helpen bij E
het van de straat houden van E
afgedankte, maar niet opge-
ruimde autowrakken. Wat dit e
laatste betreft: die wrakken e
hielpen juist de penose bij het E
verkrijgen van nieuwe kente- E
kens en wat de eerste beweegre- E
den tot invoering betreft: het E
aantal aangegeven autodiefstal- e
len is in de periode dat het Deel e
III bestaat - tien jaar nu - meer E
dan verdubbeld. Van 10.494 e
aangiften in 1975 tot 22.538 e
vorig jaar. e
Hoe na mij wet en orde ook E
aan het hart liggen; ik kon een e
golf van leedvermaak niet on- e
derdrukken toen ik deze cijfers E
afgelopen zaterdag in de krant e
las. Een heb-ik-'t-niet-gedacht-
triomf waarvoor ik in tien jaar- e
lijkse termijnen nu een kleine E
200 gulden heb neergeteld. E
Mislukking
De 'bureacratische misluk- e
king' is niet nu opeens ontdekt. E
Er is een voortdurende stroom e
van kritièk uitgeoefend van al- e
lerlei instanties, maar die heeft E
de Tweede Kamer nooit be- e
reikt. De laatste keer dat erin
de Kamer over Deel III is ge- E
sproken - zo lees ik - was in
het jaar van invoering, toen een e
kamerlid het bestaansrecht er- E
van in twijfel trok. Dat dit lid e
de Boerenpartij vertegenwoor- e
digde zal, als ik me de stem- e
ming van die jaren nog goed e
herinner, op zichzelf al reden e
genoeg zijn geweest voor de |j
rest van de Kamer om verder e
gaan met de orde van de dag. E
Alleen Westerterp móest wel e
iets zeggen. Hij deelde de be- e
zwaren niet, maar beloofde wel e
„voortgezette proeven met de E
kleefkracht van het hoesje ten- e
einde tot een eventuele verdere e
kwaliteitsverbetering in de toe-
komst te komen." e
Die betere kwaliteit lijm e
moeten we inmiddels wel heb- §j
ben, neem ik aan. e
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen, bij vooruitbetaling te voldoen:
22,97 per maand; 66,30 per kwartaal of 258,- per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van f 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje® 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
DEN HAAG (ANP) - De
dood van Tancredo de
Almeida Neves is bui
tengewoon tragisch.
Niet alleen voor hemzelf
en voor zijn naasten,
maar zeker ook voor zijn
land en de miljoenen
Brazilianen die op hem
hun hoop hadden geves
tigd.
Nog voordat hij aan zijn
grote uitdaging kon beginnen
als eerste burgerpresident na
21 jaar militair bewind, werd
hij geveld door fatale darm
problemen. Het president
schap was het enige openba
re ambt dat hij tijdens zijn
lange politieke loopbaan nog
niet had bekleed.
Neves, die 75 jaar is gewor
den, was een voorzichtig
mens, een toonbeeld van ver
zoening en dialoog. Dankzij
deze eigenschappen is hij er
in geslaagd tijdens zijn poli
tieke carrière van bijna vijf
tig jaar alle crises in de tur
bulente geschiedenis van zijn
land zonder kleerscheuren te
overleven.
Hij bleek dan ook, zelfs als
oppositiekandidaat in het
door de militairen zorgvuldig
geplande verkiezingsproces,
de ideale figuur om Brazilië
door de overgangsperiode
van een militair bewind naar
een volwaardige democratie
te leiden. Aanvaardbaar voor
zowel de strijdkrachten, poli
tiek links en rechts, als ook
voor de particuliere sector.
Neves was jurist, promo
veerde in de economie en
ging al vroeg in de politiek.
Op 40-jarige leeftijd was hij
minister van justitie onder
president Getulio Vargas.
Neves stond aan diens bed
toen de president ondanks
zijn pleidooien zich dood
schoot.
Hij kreeg opnieuw het mi
nisterie van justitie onder
Joao Goulart en was gedu
rende negen maanden diens
premier, een jaar voor de mi
litaire staatsgreep in 1964.
Zijn vermogen zich aan te
passen en zijn gematigde op
stelling stelden Neves in
staat van 1966 tot 1978 lid te
blijven van de gedoogde op
positie onder de militairen
zonder te worden verwijderd
zoals met veel van zijn colle
ga's gebeurde.
De kleine kalende man met
een neus die een dankbaar
object vormde voor teke
naars van spotprenten, kende
door zijn jarenlange ervaring
alle kneepjes van het politie
ke vak. Óp vragen over zijn
rivaal om het presidentschap
Paulo Maluf, diens agressie
ve toon en op Amerikaanse
leest geschoeide verkiezings
campagne, rhurmelde hij
slechts „het is maar een ama
teur".
De overleden Braziliaanse president Tancredo Neves.
- FOTO AFP
Zijn terughoudendheid en
vaagheid tijdens de campag
ne konden tegenstanders en
waarnemers tot wanhoop
brengen. Hij liet nauwelijks
iets los over zijn plannen en
weigerde enige beloftes of
toezeggingen te doen.
Als liberaal heeft 'Tancre
do' zich altijd verzet tegen de
militaire regering van de af
gelopen 21 jaar zonder ecliter
ooit een radicale houding aan
te nemen. Hij is een man van
het centrum. Tijdens de her
vormingen van de partijen in
speeld. Als aanvaardbaar fi
guur voor alle partijen, mede
dankzij de enorme impopula
riteit van zijn tegenstander
Maluf, kwam Neves naar vo
ren als de ideale overgangsfi
guur. Hij zou het democrati
seringsproces moeten vol
tooien en de gigantische eco
nomische en sociale proble
men van het land moeten
aanpakken.
Tijdens de verkiezings
campagne wist hij zich zeer
geliefd te maken onder de
Brazilianen die in hem hun
democratische toekomst vei
lig gesteld zagen. De be
zorgdheid waarmee zij de
medische bulletins tijdens
zijn ziekbed volgden, de me
nigtes voor het ziekenhuis en
de volle kerken waar voor
zijn genezing werd gebeden,
spraken boekdelen.
1979, richtte hij een eigen
partij op. Driejaar later sloot ScHTIBV
hij zich aan bij de Partij van 3
de Democratische Brazi
liaanse Beweging (PMDB),
de grootste oppositiepartij
om redenen van verkiezings-
taktiek. In dat jaar verwe
zenlijkte hij bovendien zijn
grootste droom en werd hij
gekozen tot gouverneur van
de staat Minas Gerais.
Zijn rol in de landspolitiek
was echter nog niet uitge-
Vice-president Jose Sar-'
ney, de dichter en jurist die
automatisch president van
Brazilië wordt na de overlij
den van Tancredo Neves,
heeft het afgelopen jaar een
volledige ommekeer doorge
maakt in zijn politieke loop
baan.
Als voorzitter van de rege
ringspartij PDS onder de mi
litairen tot aan zijn aftredi
in juni vorig jaar, had hij
nooit verwacht dat zijn poji
tieke carriere zou voortduw
na het vertrek van de strijd"
krachten uit de regering.
Maar na zijn vertrek als
dissident uit de PDS werd te
snel door de oppositiepartij
PMDB als kandidaat vooj
het vice-presidentsch;
naast Neves geplaatst. De'
puur politieke keuze had t
doel de steun van de diss,,
denten uit de PDS voor d,
kandidatuur van de oppos..
tiekandidaat te verzekeren
en Neves' verkiezing veilig te
stellen.
De leiders van de Pi
de huidige regeringspartij
die Sarney hadden gedoogd
voor de louter ceremonie,,
post van vice-president als
een noodzakelijke verkie.
zingsmanoeuvre, zien zjch
opeens opgezadeld met eeri
president die zij nooit hebber!
gewild. Sarney won
schoorvoetende steun van
partij na de eerste schok van
Neves' ziekte uit vrees da
iedere stap tegen de grond,
wet de militairen zou kunnen
verleiden opnieuw de macht
te grijpen.
Ongeveer twee uur na di
dood van Neves noemde Sar
ney de verwezenlijking van
de democratie en de strijd te-
gen de armoede als dt
zwaartepunten van zijn re
gering. In een toespraak voor
radio en televisie vroeg hij
alle Brazilianen om steun'
„Ik sta hier met de last van
een moment, die ik niet
zocht noch gewild heb".
De Braziliaanse regering
heeft een rouwperiode van
acht dagen afgekondigd,
Door Dirk Vellenga
DE TRAGISCHE Bit-'
burg-affaire lijkt zo op
het eerste gezicht ten
minste één gunstig facet
te hebben. Witte Huis
adviseur Michael Dea-
ver, die vorige maand
het Duitse kerkhof uit
zocht voor een bezoek
van president Reagan,
verlaat zijn post en
krijgt een leuke baan in
het bedrijfsleven.
Het kan alleen maar goed
zijn dat een man die zo'n be
oordelingsfout maakt, het
veld ruimt.
De werkelijkheid ziet er
echter heel wat somberder
uit. Michael Deavers opvol
ger is de 46-jarige Pat Bu
chanan, een zwaar behou
dende man, die niet ver
trouwt op vriendelijke over
redingskracht, maar slechts
gelooft in de-vuist-op-tafel.
Buchanan is nu directeur
communicatie binnen de staf
van Reagan, hij is verant
woordelijk voor de toespra
ken van Reagan en verder
denkt hij mee over de vraag
hoe moeilijke politieke kwes
ties gepresenteerd moeten
worden.
Pat Buchanan was jaren
lang een van de meest in
vloedrijke commentatoren in
Amerika. Hij had een column
die onder meer in de Wash
ington Times verscheen en
zat in een veelbekeken tv-fo-
rum. Steeds hamerde Bucha
nan op een krachtig beleid,
een sterke defensie, een on
wrikbaar geloof in de
christelijke tradities, korte
metten met on-Amerikaanse
slappelingen. Ronald Reagan
las de columns van Bucha
nan altijd met veel genoegen.
In februari werd de man met
de scherpe pen naar het Wit
te Huis gehaald.
In de staf van het Witte
Huis is dit jaar veel veran
derd. James Baker en Ed
Meese, Reagans helpers van
het eerste uur, zijn minister
geworden, van financiën en
van justitie. De vroegere mi
nister van financiën, Donald
Regan, is chef geworden van
de Witte Huis-staf. Pat Bu
chanan heeft zoveel bevoegd
heden gekregen, dat hij be
schouwd wordt als de tweede
man binnen de staf.
Baker en Meese zullen hun
overplaatsing zeker niet be
schouwen als een degradatie.
Als minister zullen ze meer
op de voorgrond treden dan
als onzichtbare adviseurs.
Maar het geschuif is wel een
gevolg van de vastere greep
die de ultra-conservatieven
proberen te krijgen op presi
dent Reagan. De oude staf
was in de ogen van Nieuw
Rechts veel te toegevend.
Nieuw Rechts houdt zich
niet zozeer bezig met econo
mische zaken, maar wel met
kwesties als abortus, het ver
plicht bidden op school, het
verbieden van aanstootge
vende en ondermijnende pu
blicaties en het naar de ach
tergrond schuiven van socia
le zekerheid. Pat Buchanan
is hun man. Hij zal voorlopig
moeten luisteren naar zijn
chef, Donald Regan, maar
waarnemers verwachten dat
er straks botsingen zullen
komen tussen de ambitieuze
Buchanan en de harde, ook
weinig plooibare Regan. Ver
wacht wordt dat Buchanan
die strijd uiteindelijk wint.
Nu al wordt gezegd dat hij
bij Nancy Reagan beter in de
smaak valt dan Donald Re
gan.
De harde hand van Bucha
nan is overigens al voelbaar
in Washington. Hij was de
man achter de strategie die
de MX-voorstellen door het
parlement loodste. Hij zei
Reagan kortweg nee te ver
kopen aan de noodlijdende
boeren. Verder is hij inten
sief bezig Amerika rijp te
maken over actieve steun
aan de tegenstanders van de
sandinistische regering van
Nicaragua.
De contra's moeten zonder
meer met wapens gesteund
worden, vindt Buchanan en
hij wilde Reagan daarover
een tv-verklaring laten af
leggen op een tijdstip dat bij
na heel Amerika kijkt. Chef
Donald Regan heeft dat plan
afgewezen, omdat de politie
ke steun voor militaire hulp
veel te gering is. De eerste
misrekening van Buchanan?
Zelf ziet hij dat waarschijn
lijk niet zo. Hij zal blijven
doordrammen en wachten op
nieuwe kansen.
De gang van zaken rond
het bezoek aan het Westduit-
se kerkhof wijst er weer een
op hoe afhankelijk Reagan is
van zijn adviseurs. Of ze nu
Michael Deaver heten of Pat
Buchanan, de president, die
maar een paar uur per dag
actief met beleid bezig is,
leunt zwaar op zijn raadge
vers en die hebben dan ook
vaak grotere invloed dan zijn
ministers.
De pressie van Nieuw
Rechts, via de staf van Rea
gan, kan in de komende jaren
beslissend zijn voor de Ame
rikaanse politiek. In zijn
tweede termijn kan een pre
sident in onverwachte moei
lijkheden terecht komen, zo
als de historie illustreert.
Roosevelt werd in 1936 glo
rieus herkozen, maar hij
kwam toch in grote proble
men met zijn hervormings
plannen. Hij werd 'gi
toen hij op moest treden als
'oorlogspresident'. Nixon be
gon ook uiterst machtig aai
zijn tweede periode. Maar hel
werd een lijdensweg.
Gedurende de eerste
ambtstermijn van een p
dent is er nog een zeker even
wicht tussen de verschillende
stromingen en belangengroe
pen. Dat is ook zo bij Reagan
In de ogen van de uiterst con
servatieven is hij zeer ge
tigd. In de tweede termijn
kan duidelijk worden welke
richting zich in en om hel
Witte Huis de sterkste positie
heeft verworven. De vraag is
nu of Reagan in staat is
zeer behoudende krachten
tegen te houden. Maar
Michael Deaver na het be
zoek aan Duitsland zij biezen
pakt en Pat Buchanan in hel
Witte Huis zijn vuisten balt
moet gevreesd worden dal
Reagan in zijn tweede ter
mijn naar de uiterst rechtse
hoek wordt gedreven.
WASHINGTON(UPI/DPA/RTR) - Een week van blunders
lijkt het beeld van politieke onoverwinnelijkheid van de
'grote communicator' Reagan zo te kunnen aantasten dat het
hem aanzienlijk moeilijker zal vallen plannen door het Con
gres te krijgen, zo menen politieke analytici.
Met uitspraken en beslissingen over zijn komende bezoek
aan de Bondsrepubliek en de koers tegenover Nicaragua
lokte de Amerikaanse president vorige week in eigen land,
maar ook daarbuiten niet alleen stijgende verbaring, maar
ook een houding van niet langer meer begrijpen uit.
Vooral met de uitspraak over steun van Rome voor zijn
beleid in Midden-Amerika ging de Amerikaanse president
zo over de schreef, dat hij met een nauwelijks verhuld de
menti door het Vaticaan eigenlijk op de vingers werd getikt.
Reagans moeilijkheden waren begonnen toen officieel
werd meegedeeld, dat hij het Duitse soldatenkerkhof Bit
burg zou bezoeken. Protesten waren de maand tevoren al
gerezen toen hij bekendmaakte een bezoek aan een voorma
lig concentratiekamp te schrappen. Zij zwollen aan tot een
storm toen het Witte Huis zei dat hij Bitburg zou bezoeken
om de geest van naoorlogse verzoening te benadrukken,
maar bleek dat daar ook enige tientallen gesneuvelde SS-ers
begraven liggen.
Al met al was vorige week zeker de ergste in zijn meei
dan vier jaar in het Witte Huis. De vraag rijst daarbij hoe
zulke fouten een man kunnen overkomen die in het verleden
met zijn uitspraken wel meer opzien heeft gebaard, doch
zelden of nooit op rij de kritiek van de uiteenlopendste groe
pen wist uit te lokken.
De Amerikaanse media waren er in het weekeinde over
eens, dat de nieuwe ploeg van Reagan met stafchef Donald
Regan en communicatiechef Patrick Buchanan medever
antwoordelijk is.
SCHOLTEN zelf vond het
ook een prima bak: nota be
ne op de eerste persconfe
rentie van de groepering
Schol ten/Dijkman, onmid
dellijk na de geruchtmaken
de uittreding van het illus
tere tweetal uit het CDA in
de winter van '83, was er de
vraag van die journalist:
„En, meneer Scholten, hoe
lang denkt u dat het in déze
fractie goed gaat?"
De nieuwe fractieleider
lachte er eens smakelijk om,
maar wijdde zich toch alras
weer aan de wereldschok
kende veranderingen (Zuid
Afrika, kernraketten, so
ciaal-economisch beleid) die
'Stef en ik' nu in goede har
monie zouden gaan bewerk
stelligen.
Kort daarop congresseer
de in De Reehorst in Ede/
Wageningen de basisbewe
ging voor Vrede en Solidari
teit, een samenraapsel van
kleurlingen, gehandicapten,
sociale minima en andere
kansarmen, die - als inder
tijd op de Verlosser - nu hun
hoop vestigden op de basis
beweging. De tweede man
van de fractie, Dijkman, be
lastte zich vanuit Den Haag
met de opbouw van de par
tij, terwijl Scholten - die
zich hiermee alleen bemoei
de als aantrekkelijke kong
si's in richt kwamen, zoals
met de EVP of het CNV - in
het licht van de publiciteit
het politieke gezicht bepaal
de. Waarvan hij zich - in te
gendeel - zelfs door een
nachtje celstraf in de VS
niet liet weerhouden.
En nu was vorige week
EINDREDACTIE:
FRANS BOOGAARD
Dijkman zijn strijdmakker
door dik en dun, voor wel
licht de eerste keer in zijn
leven, te snel af. De vroegere
CDA-specialist volkshuis
vesting voelde zich al té lang
politiek dakloos, hij werd,
liefdevol maar weinig radi-
kaal, opgenomen door de
PPR en liet daarmee Schol
ten - die nu tenminste ook
weet wat het is om een dissi
dent in de fractie te hebben,
zoals een tv-commentator
vorige week snedig opmerk
te - eenzaam achter.
En Scholten zelf? Die zal
het nooit leren. Want wat
verklaarde hij eind vorige
week alweer? „Ik ben de
laatste anti-revolutionair in
de Kamer. Die stroming is
met Groen van Prinsterer
begonnen als éénmansfrac-
tie. En het riet ernaar uit dat
zij ook zo zal eindigen."
Scholten:
ste.
.de laat-
HET officiële reisverslag is
- door CD A-woordvoerder
Joep de Boer - nog maar net
aangevraagd, maar officieus
waren de Sovjet-avonturen
van minister Hans van den
Broek (Buitenlandse Zaken)
eind vorige week al te lezen.
„Schiphol, koud en som
ber," zo noteerde, ten behoe
ve van het partijblad CD/
Aktueel, de bewindsman
reeds bij vertrek. En onmid
dellijk daarna: „Zijn het
voortekenen van mijn ont
moeting met Gromyko?"
In zijn dagboekaanteke
ningen laat Van den Broek,
die de naam heeft zeer on
toegankelijk te zijn, zich
kennen als een man die veel
waarde hecht aan symbo
liek. Een historische omge
ving 'noodt tot bespiegeling',
het gezelschap van de minis
ters van Onderwijs en Ge
zondheid aan de dis tot de
verheugde kanttekening
'Wijsheid en gezondheid;
wat kun je meer wensen?' en
de voortzetting van de be
sprekingen met Gromyko
aan een ronde in plaats van
een rechthoekige tafel tot de
Smit-Kroes: .nèt iets
beter.
- FOTO DE STEM/JOHAN VAN GURP
hoop dat 'nu ook van het ge
sprek de scherpe kanten af
zijn'.
Vergeefse hoop, zo blijkt,
want niet alleen heeft Van
den Broek inhoudelijk wei
nig bereikt, ook de sfeer tij
dens de gesprekken had be
ter kunnen zijn. Volgens
Van den Broek zelf varieer
den de glimlachjes van Gro
myko al van 'zuinig' tot
'vluchtig'. En toen, naar de
zin van Van den Broek, de
Sovjet-minister ook nog wat
te veel kritiek uitte op de VS
(de inmenging in Centraal
Amerika, de nucleaire wa
penwedloop, SDI), vond hij
het tijd worden zijn veel
oudere collega een klein
rijmpje voor te houden:
„Isn't, isn't it terribly sad,
that I'm so good and the
world so bad?" (Is het niet
verschrikkelijk dat de we
reld zo slecht is en ik zo
goed?).
Zoals gezegd, het officële
reisverslag voor de Kamer is
er nog niet. Maar als De
Boer zijn eigen partijblad
wat beter las, had hij nu al
geweten waarom het niks
geworden is in Moskou.
„BIJ de PvdA spreekt men
niet meer over hervormin
gen, maar over samenwer
king met de WD."
(Directeur Joop van den
Berg van het PvdA-weten-
schappelijk bureau).
„HET gras bij de buurman is
altijd groener." „Je kunt
geem omelet bakken, zonder
eieren te breken." „De smal
le weg is altijd de beste."
Aan open deuren bij Nee-
lie Smit-Kroes, Verkeer en
Waterstaat, nimmer gebrek.
Toch vallen uit haar woor
denvloed, waartegen geen
deltaplan gewassen is, af en
toe ook wel zinvolle elemen
ten te halen. Dat mocht vori
ge week ook de Orde van
Nederlandse Raadgevende
Ingenieurs (ONRI) onder
vinden. Smit-Kroes hield
daar een inleiding over de
vraag: hoe kan Nederland
zich in het buitenland zo
goed mogelijk verkopen.
De eerste les is beschei
denheid. „Wij mogen best
trots zijn op onze technische
verworvenheden, maar la
ten wij die trots een beetje
voor onszelf houden," aldus
de bewindsvrouwe, die er in
één adem aan toevoegt (en
dat is de tweede les) dattë
ook onmiskenbaar belang
rijk is het verkooppraat
aan de markt aan te passi
„In de VS mag je gerust
scheppen; ze nemen je dl
niet kwalijk, want ze
wen toch zelf. In andere lat
den moet je over je gastlf
ren opscheppen, en niet ove
jezelf. Dan heb je een
dat je mag bouwen, als;
het zelf financiert."
En even later, voor 4
raadgevende Nederlands
ingenieurs die het nóg
hadden begrepen: „Bij
wat wij in het buitenlai'
aanvatten, moeten we d«
op gepaste wijze uitdrags
dat wij het nèt iets
kunnen."
Of het in het buitenlai*
werkt, wachten we M
maar even af. Maar in
geval is Smit-Kroes er
nister mee geworden.
IN de Tweede Kamer zal de
ze week de meeste aandak
uitgaan naar debatten ovB
de Omroep-CAO, het inb#
wen van de AOW/AWW-f
emie in de ambtenarensa:
rissen en het wetsvoors®
dat werkgevers de
geeft onder het minimi®''
loon voor jongere werk®
mers te duiken. Daarna®
stemt de Kamer vanmk®
over de notitie Gemeentel?
ke Herindeling.
De Eerste Kamer kan z®
vandaag voornamelijk
perken tot luisteren, en
naar de bewindslieden vi"
Sociale Zaken en Werkge®
genheid en van Verkeer
Waterstaat, die in eerste tef
mijn op de inbreng van
Senaat over hun begro®!
antwoorden.
nee
Reanimatie
DE Nederlandse Hartstichting
heeft bij minister Korthals Al-
tes van Justitie aangedrongen
op intrekking van een besluit
uit 1980 waarin het voor perso
neel van de Rijkspolitie niet
zinvol en gewenst wordt
geacht reanimatiecursussen te
volgen wegens de moeilijke
techniek, ingewikkelde diag
nostiek en de verplichting de
kennis van reanimatie op pei.
te houden. De Hartstichting
vindt de tijd rijp om ook
RP'ers - leden van de gemeen
tepolitie staat het vrij een cur
sus te volgen - de kans te bie
den hartmassage te leren on
te pogen het leven te redder
van mensen met een hartstil
stand.
Verkeersleiders
NA zes dagen van actie van d<
verkeersleiders op Schipho
vertoonde de nationale lucht
haven gistermorgen weer eei
normale aanblik. Alle vluch
ten verliepen keurig op tijd. E
waren nog wel drie binnen
landse vluchten geannuleerc
maar dat had niets meer me
de actie te maken. Na de op
roep van het Gilde van Ver
keersleiders zondagmidda
zijn de verkeersleiders wee
normaal op het werk versche
nen.
Doden door
kolendamp
OP een camping in het Gel
derse Tolkamer zijn dit week
einde twee Duitsers door koo
monoxydevergiftiging om hi
leven gekomen. Het giftige ga
kwam vrij uit een kacheltj
waarvan de afvoer verstol
bleek, aldus een rijkspolitie
woordvoerder.
Spijbelprobleem
IN steden als Amsterdar
Rotterdam en Utrecht is h<
spijbelen de laatste jaren
uit de hand gelopen dat
scholen dit groeiende pre
bleem niet meer alleen kunne
oplossen. Dit zegt coordinate
O. Slok van het Psychologisi
Pedagogisch Instituut (PPI)
Amsterdam, dat vrijdag in
hoofdstad samen met h
Duitse Goethe Institut en
British Council een symp
sium houdt over spijbelen
Amsterdam, Berlijn en Loi
den.
DE STRENGE vorst in het bej
danig onder druk gezet, dat
koopkracht (rond één procei
zien. Eén procent lijkt niet v
heel wat. Daarom had verwe
eigener beweging een comp
nister De Koning van Sociale
doeling: er is geen geld voor I
Tot dusverre is er in de Tv
derheid te vinden geweest vc
van de echte minima zo lanc
worden. Aan die gedachte
grondslag, waardoor het kab
jaar een eenmalige uitkering
ioen gulden. CDA-fractieleid<
dat daarmee voor dit jaar e
procent zou kunnen worden
cent hoger is uitgevallen, ms
den dat ze met die 350 milj
moet er dan nog steeds fors
worden, als het, zoals nu, w
- de meeste 'werknemers kr
verhoging - dan is het onve
menleving extra moeten inlev
HET IS nog maar tien jaar g
naar' riep (vanwege de oorlc
met de politie aan de stok. N
en politie doelbewust 'teruc
die het affiche waarin word
voor het raam hebben hangi
kers uit de Staatsliedenbuu
burgemeester Van Thijn bij e
overhaaste vlucht, hebben g<
»jk hun gang gaan.
Als we woningen binnenv
'e halen, kan de zaak uit de
Politie. Maar beste Amsterd
'en) dulden dat politie en jus
sem voor aap worden gezet
dig uit de hand gelopen?
