^4!
Arbiter beslist geen wedstrijd
99
99
ite
„FATSOENSGRENZEN OVERSCHREDEN"
Leo van der Kroft:
„Een trainer moet
zijn team leiden
niet ophitsen"
□noczirn
kleintje intte
I
IK WIL TERUGKOMEN
OP MIJN OUDE NIVEAU'
bleiding.
Vziening.
I voor
Martelgang
Tevreden
Respect
Kaarten
T uchtcommissie
Kreet
gemeen psychia-
inzichten in de
niek, 24 plaatsen
en uitgebreid tot
oorbereid.
oinnen de dienst
ling voor perso-
iding op het ge-
eid met belang-
ldig/organisatie-
lijkvan opleiding
ge arbeidsvoor-
imstig de C.A.O.
en.
unktie kunt U in-
van Meel, hoofd
100-30000.
onder vermel-
mmer linksboven
binnen 14 dagen
an de dienst per-
'sychiatrisch Zie-
)us 253, 4460 AR
Door Jean Bruynen
\'ENRAY - Het was
enkele uren na het
voor Nederland cata
strofaal verlopen we
reldkampioenschap in
Barcelona, dat een
ontgoochelde Peter
finnen zich in een
opwelling liet ontval
len: „Nóg zo'n rotjaar
en ik stop met wiel
rennen."
Hij had die dag de zoveelste
kleurstelling in 1984 te ver
kerken gekregen. Een voor
doen dat begon met een
sleutelbeenbreuk en via bron-
dijtis eindigde met een val in
sn ravijn. Een Tour de Fran
je waarin hij als klimmer op
sn bijna meelijwekkende
manier door het ijs zakte en
sn WK, waarin hij ondanks
een hoogtestage in de Franse
Pyreneeën niet eens aan de
meet kwam. Maagklachten
iwongen hem in de elfde ron-
ie tot opgeven.
Op dat moment nam de
wnhoop even bezit van de
loorgaans nuchtere Venray-
jaar. Thuisgekomen zette hij
iezaken op een rijtje, waarna
ilj weer op de fiets klauterde
met het voornemen alle ellen-
Je te vergeten en een nieuwe
start te maken. „Ik heb me ten
joel gesteld terug te komen op
mijn oude niveau", vertelt hij
aan de vooravond van de Ron-
ie van Spanje.
NOG niet zo lang gele
den werd hij liefkozend
de 'parel van de Peel'
genoemd. Sinds zijn
ster vorig jaar gelijk
een baksteen in het
grauwe veen verdween,
is Peter Winnen uit de
gratie. Rond de jaar
wisseling kwam hij nog
even in het nieuws, toen
Bep van Houdt, eindre
dacteur van het radio
programma Goal, hem
de Alternatieve Sport-
cup 1984 uitreikte, een
prijs voor de sporter die
dat jaar helemaal niets
brhootlijks presteerde.
Vervolgens werd het
weer stil rond de 27-ja
rige Venrayse wielren
ner. Geen supporters
die om een handteke-
Herexamen' voor Peter Winnen
ning bedelden, maar
ook geen fysieke tegen
slagen, waarmee hij in
voorgaande seizoenen
nogal eens de kranteko
lommen haalde. In die
hem niet onwelgevalli
ge anonimiteit werkt de
Venrayse coureur aan
een terugkeer in de
voorste gelederen van
het wielerpeloton, want
„mijn ambitie reikt ho
ger dan alleen maar
meefietsen."
kilometer onder de wielen
doorgedraaid en 37 bergtoppen
beklommen, waaronder tien
van de eerste en elf van de
tweede categorie.
Winnen: „Qua grafiek lijkt
de Vuelta lastiger dan de Ron
de van Frankrijk, maar ik
weet niet of het ook zo'n ze
nuwslopend gebeuren is. In de
Tour is iedereen ontstellend
nerveus. Door alle publiciteit
rust er een enorme druk op de
ploegen. Iedereen wil zich be
wijzen en vecht voor zijn eigen
hachje. Eerlijk gezegd ver
wacht ik dezelfde taferelen als
in Frankrijk, want tenslotte
komen er zo'n honderdzeven
tig renners aan de start."
Slaafje
De Vuelta vormt samen met
ie Ronde van Frankrijk het
hoofdbestanddeel van het her-
«amen, dat Peter Winnen,
wiens contract bij de ploeg
van Peter Post afloopt, dit jaar
aflegt. Slaagt hij, dan is zijn
kostje voorlopig weer gekocht.
Haar doorstaat hij de proef
niet, danja wat dan? Terug
voor de klas lijkt uitgesloten
bi slaafje spelen voor de ve
detten is zijn pakkie-an niet.
Voorlopig weigert Winnen, al
thans ten overstaan van der
den, een eind in de toekomst te
kijken.
„Ik geloof niet dat het alle
maal over is. Ik heb verdorie
drie keer een goede Tour gere
den, bewezen dat ik er iets van
kan. Dan is er toch geen reden
na één slecht jaar in paniek te
raken?", lijkt hij zich zelf
moed in te spreken. „Weet je
wat nog het ergste is? Dat ik
vorig seizoen erg veel voor
mijn vak heb gedaan en hele
maal niets paraat heb ge
maakt. Dat werkt erg frustre
rend. Talloze malen heb ik me
afgevraagd waar het fout is
gegaan. Het antwoord heb ik
niet gevonden. Als ik er met de
pet naar had gegooid, was al
les duidelijk geweest. Medisch
gezien is de terugval ook niet
te verklaren. Goed, ik heb wat
blessureleed gekend, maar
toch niet in die mate dat het
een heel seizoen doorwerkt."
„Hoe dan ook, ik vertrouw
er op dat het dit jaar beter
gaat", vervolgt hij. „De afgelo
pen winter heb ik ontzettend
veel gedaan, ben doelgericht
en intensief bezig geweest.
Vroeger begonnen dan ooit en
geleefd als Zoetemelk. Een
soort kluizenaarsbestaan ge
leid, ja, zo mag je het wel noe
men."
De eerste resultaten van
zijn zwoegen hebben zich al
afgetekend. Kwam hij voor
heen in het vroege voorjaar
nooit in beeld, nu was hij zo
waar even blikvanger in de
Ronde van Catalonië en de
klassieker Gent-Wevelgem. In
die eendagskoers effende hij,
nota bene als vervanger voor
enkele zieke ploeggenoten, in
de finale zowaar het pad voor
Vanderaerden en Anderson.
„Ik heb er weer aardigheid
in", zegt hij daarover. „Ik ben
ook feller dan in voorgaande
jaren om deze tijd. Dat komt
„Ik heb toch bewezen dat ik
gewoon doordat mijn conditie
beter is."
Omzien doet hij slechts met
tegenzin. De rossige Venray-
naar wil zo min mogelijk her
innerd worden aan zijn mar
telgang in de Alpen, waarin
hij uitgerekend op Alpe
d'Huez, zijn lievelingsberg die
hij in 1981 en '83 als winnaar
bedwong, de eerste fatale klap
kreeg toegediend. Acht minu
ten moest hij toegeven op
etappewinnaar Luis Herrera.
Vanaf dat moment zwabberde
hij als figurant verder.
„Vooral die eerste twee da
gen in de cols waren ver
schrikkelijk. Ik zat helemaal
stuk. Vervolgens heb ik berust
in de nederlaag en ben verder
gegaan in de hoop nog iets
voor de ploeg te kunnen bete
kenen. Achteraf zeg ik dat het
er iets van kan?"
- FOTO DE STEM/BEN STEFFEN
misschien beter was gefeest
als ik voortijdig de ronde had
verlaten. Nu heb ik geforceerd
naar het WK toegeleefd met
de intentie daar het verloren
seizoen goed te maken. Een
hoogtestage is op zich een uit
stekende voorbereiding, maar
de tijd tussen de laatste trai
ningsdag en het WK was te
kort. Er had eigenlijk een
week tussen moeten zitten in
plaats van twee dagen. Maar
ja, al doende leert men, zal ik
maar zeggen."
In tegenstelling tot voor
heen is zijn seizoen niet alleen
meer afgestemd op de Ronde
van Frankrijk. Vanaf dinsdag
maakt Winnen voor de eerste
keer in zijn loopbaan kennis
met de Vuelta, die in Vallado-
lid van start gaat met een pro
loog-tijdrit over 5,6 kilometer.
Wanneer de Ronde van Spanje
op 12 mei in Salamanca ein
digt, hebben de renners 3484
Onder de deelnemers met
wie Winnen de strijd gaat
aanbinden, bevinden zich
'grote namen' als Angel Ar
royo en Pedro Delgado uit
Spanje, de Fransen Pascal Si
mon en Eric Caritoux (de win
naar van verleden jaar), de
Schot Robert Millar, de Ier
Sean Kelly, de Italiaan Baron-
chelli en de Columbianen Her
rera en Corredor.
Peter Winnen: „Alles wijst
er op dat het een heel zware
wedstrijd wordt, maar ik ben
van mening dat een renner
best twee grote ronden per
jaar kan rijden. Persoonlijk
ben ik ook erg blij dat Peter
Post dit jaar de Vuelta in het
programma heeft opgenomen.
Nu duurt de aanloop naar de
Tour voor mij wat korter en
heb ik eerder een groot doel
waarop ik me kan richten. Ik
zal dan ook proberen eruit te
halen wat erin zit."
DE Nederlandse voet
balarbitrage werd in de
afgelopen weken weer
hevig bekritiseerd. Er
ging bijna geen voet
baldag voorbij of een
van de dertig in het
profvoetbal acterende
fluitisten werd in de
tang genomen door de
media, spelers, trainers
en toeschouwers. De
mannen in het zwarte
pak blijken vaker dan
hen lief is de gebeten
hond te zijn.
Een willekeurige greep
uit de kranten van de
laatste weken leert dat
de scheidsrechters (on
bewust) voor de nodige
opwinding hebben ge
zorgd. En niet alleen de
beginnelingen. In het
rijtje met negatieve da
den duiken ook gere
nommeerde namen als
Van Swieten, Van Ette-
IHMBMHHMHDHnaHUKim
koven en Thomas op.
Leo van der Kroft (56),
oud -internationaal
scheidsrechter en sinds
1977 voorzitter van de
scheidsrechterscommis-
sie geeft weliswaar toe
open te staan voor de
aantijgingen die de le
den van het korps moe
ten incasseren, de ex-
voetballer van het le
gendarische ADO uit
Den Haag zal 'zijn'
mannen nimmer in het
openbaar tot de orde
roepen.
Door John van Dinther
RIJSWIJK - Woensdag, de dag na de maandelijk
se werkbespreking van de arbiters in Zeist. De
avond tevoren hebben de scheidsrechters van Leo
van der Kroft nieuwe consignes mee nqar huis ge
kregen. De fatsoensnormen moeten worden her
zien.
Er moet scherper gelet en
opgetreden worden tegen
ondermijnende activiteiten,
luidt het credo. Arbiter
Luinge volgde de orders van
zijn baas strikt op en plaat
ste Helmond-Sport-trainer
Jan Brouwer na het uiten
van zijn misnoegen zonder
pardon achter de hekken.
Enkele uren voor het rigo-
reuze optreden van Luinge
gaf Leo van der Kroft een
toelichting op de nieuwe
richtlijnen. „De scheidsrech
ters hoeven niet langer het
vaak ongenuanceerde optre
den van trainers te tolere
ren. Het liep de laatste tijd
de spuigaten uit. Afgespro
ken is dat trainers die zich
herhaaldelijk op een on
geoorloofde manier mengen
in de arbitrage naar de tri
bunes worden verbannen",
zegt Van der Kroft. "Trai
ners die bij in hun ogen ver
keerde beslissingen het veld
bestormen kunnen erop re
kenen dat ze op de tribune
moeten plaats nemen. Het
gebeurt te vaak dat de gren
zen van het toelaatbare
worden overschreden. Er zal
Mht niet opgetreden worden
nis een trainer vanaf de zij
lijn zijn elftal coacht, maar
ordinaire opmerkingen en
gebaren zullen niet langer
geaccepteerd worden. Een
trainer moet zijn team lei
den en niet ophitsen".
Leo van der Kroft, lichtelijk geïrriteerd: „Ik bestrijd dat de arbiters een wedstrijd be
slissen". - FOTO: PETER SCHOLS
„Er moet wederzijds res
pect bestaan. Het ondermij
nen van het gezag is uit den
boze. Het is geen nieuwe
trend, maar inherent aan de
tijd waarin we leven. Een
scheidsrechter moet soms
Oostindisch doof zijn, maar
hoeft niet alles te slikken.".
Van der Kroft onderkent
de kritiek op zijn seheids-
rechtersclub, maar vindt de
beschuldigingen vaak over
trokken en niet fundamen
teel. „We constateren dat de
kritiek de kop weer op
steekt. Hij wordt heus niet
terzijde geschoven. In indi
viduele gesprekken wordt er
zeker over gepraat. Zo heb
ik onlangs met Egbert Mul
der de affaire Wijnstekers -
Van der Gijp besproken.
Wijnstekers had een rode
kaart moeten krijgen voor
zijn overtreding tegen de
PSV'er. Mulder besefte dat
ook achteraf. Zeker er wor
den fouten gemaakt, nie
mand is feilloos. Ik heb nog
geen scheidsrechter ontmoet
die zonder fouten was".
Van der Kroft verdedigt
het arbiterskorps begrijpe
lijk op een zakelijke en rus
tige manier. Hij laat geen
van zijn mensen vallen. De
kritiek op de scheidsrechters
spitst zich vooral toe op het
onomstotelijke gegeven dat
er geen consequente lijn te
bespeuren is in de arbitrage.
Zo zouden nieuwelingen
veel strakker en strenger
fluiten dan de routiniers, ze
ker als ze weten dat er een
rapporteur op de tribune zit.
„Ik ben ervan overtuigd
dat de rapporteurs nauwe
lijks van invloed zijn op de
prestatie van de jongere,
aankomende arbiter. Na
tuurlijk is ervaring een be
langrijk onderdeel in de top
sport, ik heb echter niet de
indruk dat een scheidsrech
ter anders en angstiger fluit
als hij weet dat een rappor
teur hem volgt", weerlegt
Van der Kroft die suggestie.
„Een jongere scheidsrechter
zal er gevoeliger voor zijn
dan een oude rot. Ik maak de
nieuwe generatie duidelijk
dat een oordeel van een rap
porteur alleen niet zaligma
kend is. De loopbaan wordt
niet bepaald door een of
twee goede, of slechte wed
strijden".
Zonder de woorden van
Van der Kroft in twijfel te
willen trekken, kunnen van
af de tribunes levensgrote
verschillen worden vastge
steld.
„Er zijn scheidsrech
ters die de feeling hebben
om een wedstrijd op de juis
te waarde in te schatten.
Van nature aanvoelen wat
wel en niet toegestaan is.
Een voorzichtig fluitende
arbiter zal eerder irritatie
oproepen dan een routinier,
die meer toestaat", erkent
Van der Kroft. „Bij de nieu
weling staat safety first
voorop. Ik vind echter dat je
incidenten niet mag genera
liseren".
Opzienbarend is het ge
middelde aantal gele kaar
ten per arbiter tot nu toe.
Cees Bakker deelde in 24
duels 43 gele kaarten uit (ge
middeld 1.79), Nederlands
toparbiter Jan Keizer trok
in 21 duels slechts 8 prenten
(0.38).
Een opmerkelijk verschil.
De reactie op die constate
ring levert Van der Kroft
met enige aarzeling. „Ik ver
onderstel dat Jan Keizer
verzuimd heeft in bepaalde
situaties gele kaarten te
trekken", reageert hij diplo
matiek, „of dat hij op een
dusdanige manier gezag af
dwingt dat hij geen waar
schuwingen heeft hoeven uit
te delen. Uniformiteit blijft
onmogelijk, maar uniform
toepassen van de spelregels
is dringend nodig."
Dit seizoen werden tot en
met afgelopen woensdag 653
gele en 29 rode kaarten ge
geven in 540 wedstrijden.
Verleden jaar waren dat er
respectievelijk 540 en 7.
„Dat
is een gevolg van de nieuwe
regeling. In de afgelopen
seizoenen was men sneller
geneigd de kaart niet te
trekken, omdat de conse
quenties te verstrekkend
zouden kunnen zijn", zegt de
scheidsrechtersbaas. „Het
was een automatisme. Het is
er niet gemakkelijker op ge
worden, maar consequenter.
Hard en ruw spel moet be
straft worden. Een dood
schop betekent een rode
kaart. Opmerkingen moet
een arbiter verbaal kunnen
pareren, tenzij het grof en
beledigend is. Ik heb het idee
dat het echte gemene spel
minder is sinds een aantal
jaren geleden. Als oud-voet
baller zeg ik dat hopen op
voetbal zonder overtredin
gen niet realistisch is. Ze ho
ren, althans de correcte, bij
het spel. Ik kan me goed in
die situatie verplaatsen van
uit mijn eigen ervaring. Ik
wil hier niet mee zeggen dal
er maar vrolijk geschopt
kan worden, verre van".
„Van Ettekoven is niel
gefrusteerd geraakt door de
uitspraak van de tuchtcom-
missie, die Schoenaker van
Ajax en Pattinama van Den
Bosch vrijsprak nadat ze
beide een rode kaart hadden
gekregen. Hij is er tegen be
stand. Hij was er zeker van
dat beide spelers het veld uil
moesten. De tuchtrecht
spraak van de KNVB hecht
meer waarde aan de mening
van twee getuigen (Schoen
aker en Pattinama) dan aan
die van Van Ettekoven al
leen. Deze uitspraak mag de
arbiters er echter niet van
weerhouden om een speler
indien noodzakelijk van het
veld te sturen".
Wekelijks roept het feil
dat bij een vrije trap hel
muurtje niet op de vereiste
9.15 meter afstand wordt ge
plaatst irritaties op. „De re
gel zegt dat het muurtje bij
een vrije trap op 9.15 meter
moet staan. De interpretatie
hangt van de situatie af,'
legt Van der Kroft uit, „de
vrije trap moet altijd geno
men worden. Vindt de arbi
ter dat men er hinder var
ondervindt dan moet hij
overgenomen worden. Ne
men de spelers dan niet de
voorgeschreven afstand ir
acht, dan wordt de meest
links geposteerde speler ir
de muur bestraft met eer
gele kaart. Waarom niet
meteen bij de eerste keer?
Gele kaarten zijn een mid
del, maar geen doel."
De arbiters worden te pas
en te onpas ervan betichl
mede verantwoordelijk te
zijn voor nederlagen var
clubs door verkeerde beslis
singen. „Ik bestrijd dat. Het
is de weg van de minste
weerstand", zegt Van dei
Kroft, „Het is niet zo moei
lijk om na een verloren dué
de arbiter de schuld in de
schoenen te schuiven. De
scheidsrechter hoeft de ba:
niet in doel te schieten. Hij
neemt foutieve beslissingen
maar die maken de spelers
ook. Zij moeten niet afhan
kelijk zijn van de arbiter
Als zij het duel niet naai
hun hand zetten, moeten ze
achteraf niet zeuren. Er is
geen mens die geen foul
maakt. Een scheidsrechtei
beslist geen wedstrijd, dat
doen de spelers. En niemanc
anders".
„Ik ken die kreet, de arbi
ter heeft de brood voetbal
lers bestolen. Er is echter
evenmin als bij de voetbal
lers, geen enkele arbiter di(
bewust erop uit is om eer
ploeg te bevooroordelen, ook
al wordt dat gesuggereerd
Het zou geen slechte zaak
zijn als arbiters met elkaai
zouden praten. Niet direc'
na afloop, maar bijvoor
beeld midden in de week er
dan zouden de arbiters naai
de clubs toe moeten. En niei
de spelers naar Zeist. We
derzijds begrip kweken is
een belangrijke zaak. Dar
voorkom je talrijke proble
men. Ik denk dat we dan eer
heel eind nader tot elkaai
zouden kunnen komen, er
dat het publiek ook meer be
grip voor de arbiter zoi
kunnen opbrengen."
