NEDERLAND MOET ZICHZELF BLIJVEN BEDRUIPEN
UIT J WOENSDAG 27 MAAF
\„Doodsa
oiets als\
Karpervissen zonder pen
Italië en
EXTRA OP WOENSDAG1
Lente in Moskou
PAPIER
VOOR UW PEN
K.
HENGELEN
Sovjet-apartheid
Rattenvanger
Arbeidstijd
Aan de balk
Luns
Toekomst
Maatregelen
Belachelijk
STA A TSBEZOEy
IWeinberger: „Eerst sc
lom.
lriif'S voorbeeld hoe de Ame-
|a anen zoiets heel anders
lonen3 en vertelde Burch dat
lij? maart drie Russische mi-
linü'6 verbindingsofficieren
Ibii' h 3uto in verboden gebied
Idón Beierse plaats Hof wer-
Ivan aangehouden door leden
de eerste divisie van het
Ito't6 3anse 'eger toen zij fo-
1boogden te maken van een
Itic uitse defensie-installa-
Iduite Werden aan de West-
Itpr,, poIitie overgedragen en
bracht naar hun mis-
|Sle'n Frankfurt.
WOENSDAG 27 MAART 1985
T11 PAGINA 4
Amerika: de
OPEC van de
plasmahandel
NEDERLAND heeft sinds de tweede
wereldoorlog een ideëel stelsel van
bioedvoorziening. Jaarlijks zorgen
400.000 Nederlanders ervoor dat art
sen en ziekenhuizen voldoende
bloed in huis hebben. Zonder dat ze
daar een cent voor krijgen.
Dat gaat niet overal zo. In Ameri
ka verkoopt de bevolking het bloed
aan commerciële bloedbanken. De
bloedgroothandel verkoopt dat
weer aan landen die een bloed- of
plasmatekort hebben. Nederland
heeft op dit moment een plasmate
kort van 35.000 liter. De Ameri
kaanse bloedbanken vullen dit te
kort gedeeltelijk aan.
Moeten we ons afhankelijk ma
ken van de commerciële handel in
bloed? Of is het zaak het Nederland
se ideële systeem in stand te hou
den?
Van een onzer verslaggevers
NIJMEGEN - Nederland moet zorgen dat ze in de toekomst zichzelf
van voldoende bloedprodukten kan voorzien. De overheid moet daarom
een aktiever beleid gaan voeren ten aanzien van de ideële donatie, dis
tributie en levering van Nederlandse bloedprodukten.
Dat zei de auteur van het boek 'Blood, gift or merchandise', P. Hagen, tijdens een
Studium Generale aan de Nijmeegse Katholieke Universiteit.
Volgens Hagen bedruipt
Nederland zich voor het groot
ste deel zelf met bloedproduk
ten. De 22 bloedbanken die ons
land telt zorgen voor een vol
doende hoeveelheid volbloed.
Probleem begint echter de
aanlevering van bloedplasma
te worden. Bloedplasma is een
onderdeel van het volbloed dat
door centrifuge of filtrering
gescheiden kan worden.
De vraag naar dit plasma is
de laatste jaren sterk toegeno
men. Het meest spectaculair is
de vraag naar stollingsprepa
raten die uit plasma vervaar
digd worden. Deze preparaten
zijn nodig voor de behandeling
van hemofilie-patienten. Op
dit moment is er in ons land
een tekort aan plasma van
zo'n 35.000 liter. Dat is onge
veer 10 procent van het totale
aanbod van Nederlands plas
ma.
Gekocht
Het tekort aan plasma
wordt aangevuld door ideële
leveranties van het Rode
Kruis uit België en West-
Duitsland. Daarnaast wordt er
bloedplasma en plasmapro-
dukten gekocht in de Verenig
de Staten.
En juist voor die ontwikke
ling moet Nederland uitkij
ken. Hagen: „We hebben in
ons land een wet die de com
merciële handel in bloed ver
biedt. Na een uitspraak van de
Raad van State in 1978 is een
beperkte handel in bloed met
een vergunning van de over
heid toelaatbaar."
Nederland heeft meer bloedplasma nodig dan de donors geven en dus komt de commerciële
import ertussen. - foto archief de stem
„Sinds 1978 is de commercië
le import van bloedprodukten
uit de Verenigde Staten elk
jaar toegenomen. Die com
merciële handel in bloed heeft
een aantal nadelen. Als eerste
een puur economische. Als je
je afhankelijk maakt van een
commerciële import uit de VS
ontstaat er zodra het Ameri
kaanse bloed een plaats op de
markt veroverd heeft een
prijsopdrijving. Bloedproduk
ten worden dan stukken duur
der.
„Er is ook een medisch na
deel. Via bloedimport kunnen
er zonder dat we dat in de ga
ten hebben virussen ons land
binnen komen. Een goed voor
beeld is Aids. Als er een vrij
verkeer van bloed is, kan die
ziekte zich gemakkelijker ver
spreiden. Maar ook virussen
waarvan we het bestaan nu
niet eens weten kunnen via
bloedimport ons land binnen
komen."
Ethisch
Maar het belangrijkste ar
gument om in Nederland een
ideëel stelsel van bioedvoor
ziening te handhaven heeft
een ethische reden.
Hagen: „Vanaf de tweede
wereldoorlog geven elk jaar
meer mensen twee keer per
jaar een halve liter bloed. Op
dit moment zijn dat 400.000
mensen per jaar. Eigenlijk een
heel aardig systeem. Een van
de weinige dingen die mensen
op zo'n grote schaal voor el
kaar doen zonder er maar ook
een cent voor te krijgen."
Misschien wel ter afschrik
king werd op het Nijmeegse
Studium Generale de Duitse
film 'Bluternhte' vertoond. De
film geeft een uitstekend beeld
van de gevaren die aan een
commerciële handel in bloed
plasma kleven.
In de Verenigde Staten zijn
zo'n 300 commerciële bloed
banken. Tien procent van die
plasma-banken staat aan de
Amerikaanse grens met Mexi-.
co. Dagelijks zwemmen
straatarme Mexicanen de
grensrivier over om honderd
meter verderop hun bloed
plasma te verkopen. De acht
dollar die ze voor een halve li
ter bloedplasma krijgen moet
ze de rest van de week in leven
houden. Een streep met onwis-
bare inkt voorkomt dat ze bij
verschillende bloedbanken te
gelijk bloed afgeven. Staan in
Nederland donoren twee keer
per jaar bloed af, in de VS ge
beurt dat wekelijks.
Hemelschreiend zijn de
beelden die de cameraploeg in
Bolivia schoot. Met gevaar
voor eigen leven legden de
Duitsers het werk van de
bloedmafia in dat land vast.
Dezelfde beelden als in de VS.
De armsten verkopen hun
bloed om in leven te blijven. In
dozen die eigenlijk bestemd
zijn voor het verpakken van
bloemen worden vliegtuigen
vol met plasma illegaal het
land uitgevlogen.
„Wij zijn de OPEC van de
plasmahandel", vertelt een di
recteur van een Amerikaans
plasmacentrum trots. Beneden
liggen de paria's van de grote
stad te strijden om de titel van
'Donor van de maand'. Degene
die deze maand het meeste
bloed geeft krijgt een officieel
document, een horloge en zijn
foto prijkt met naam en eer
volle vermelding aan de voor
deur van het plasmacentrum.
Reclame-spots, T-shirts, ba-
lonnen, frishbies en buttons
moeten zorgen dat de aspi
rant-donoren zich bij het plas
macentrum aanmelden. Rela
tiverend verteld Hagen na de
film dat niet alle plasmacenta
in de VS zo werken. Maar het
zijn zeker geen uitzonderin
gen.
Efficiënter
Terug in Nederland, met ons
systeem van ideële plasma
voorziening.
Hagen: „Om het tekort aan
plasma terug te dringen moe
ten we efficiënter gaan wer
ken. Er moet een centraal punt
komen waar vraag en aanbod
in bloedplasma goed gecoördi
neerd en gepland kan worden.
De bloedbanken, het centrale
laboratorium en de bloed
transfusiediensten moeten zo
danig orde op zaken stellen
dat er minder bloed verloren
gaat. 'Den Haag' moet zich
daar eens mee gaan bemoeien.
Er ligt al jaren een wet op de
plank die in zo'n coördinatie
punt voorziet. Maar de politiek
denkt vaak: 'Bloed? Dat is een
zaak van het Rode Kruis'.
Maar de politiek moet wel de
voorwaarden scheppen voor
een goed 'bloedbeleid'."
Nieuwe technieken bij het
afnemen van bloedplasma
kunnen het tekort terugdrin
gen. In plaats van een halve li
ter volbloed kan er 600 cl
bloedplasma worden afgeno
men.
Hagen: „Maar die techniek
kost op dit moment wat meer
dan de normale manier. En
dat geld is er niet. Maar als je
nu niet investeert in een eigen
bioedvoorziening dan valt
over een paar jaar de deksel
op de neus. In Groot-Brittan-
nië zie je dat de conservatieve
regering Thatcher overal op
bezuinigd, maar op het gebied
van de eigen plasmavoorzie
ning flink investeert.
Zolang dat in Nederland
nog niet gebeurt, hebben we
gewoon meer plasmadonors
nodig. De ervaring leert dat
als de nood hoog is de donoren
zich vanzelf aanmelden."
Hoewel de zetels
van de banken
het Serpukhovsky
park in Moskou nog steeds
bedekt zijn door een
dikke laag sneeuw, is
ook in Rusland de
lente vorige week
officieel begonnen.
De kiosken in de
hoofdstraten van
Moskou verkopen,
naast de gebruikelijke'
ijsjes of warme dough
nuts, weer het speciale lente
gebak.
Werklieden zijn in de weer
met lange stokken om de soms
wel meer dan één meter lange,
levensgevaarlijke ijspegels te
verwijderen, die de hele winter
boven de hoofden van de niets
vermoedende voorbijgangers ge
hangen hebben. De bovenste
laag van de sneeuwhopen op de
binnenplaatsjes verandert lang
zaam in een grijze smeltbrij.
Net zoals de katholieke mis
sionarissen uit de duistere mid
deleeuwen de christelijke feest
dagen zorgvuldig lieten samen
vallen met, of in de plaats stel
den van de heidense feestdagen
in de winter, lente en herfst,
heeft de Sovjet-staat haar eigen
alternatieven ontworpen voor
Pasen en Kerstmis.
Heel toevallig, omdat de bo
ter op was, kwamen we het afge
lopen weekeinde in aanraking
met deze feestelijkheden. Zon
dag is een rustdag in Rusland,
maar uit de officiële cijfers blijkt
dat ongeveer één op de drie per
sonen dan toch geacht wordt te
werken. Ook blijft er altijd een
aantal winkels op zondag open.
Deze zondag bleek van de
winkels waar we altijd naar toe
gaan echter alleen de bakker ge
opend. En ter ere van het lente
festival was de zaak in twee ge
deelten gesplitst: in het ene ge
deelte kon je vers brood kopen,
in het andere het gebak, de
koekjes en andere zoetigheden,
zonder welke geen Russisch
feest compleet is.
Om de hoek, buiten de winkel
die normaal gesproken jam en
ingeblikt fruit verkoopt, stond
een kleine rij, die wees op op de
aanwezigheid van een voorraad
speciale artikelen. De winkel
bleek stampvol mensen te staan
en door de zee van bontmutsen
heen zagen we het oranje van si
naasappels schitteren.
Dit waren niet de kleine, ma
gere oranje bolletjes, nauwelijks
de naam sinaasappel waardig,
i die je soms kan kopen bij de
i voornaamste metrostations van
i Moskou, maar sappige en enor-
me en wonderbaarlijk helderro-
de sinaasappels uit Griekenland,
j Ze waren belachelijk goedkoop:
acht gulden per kilo. Op de vrije
I markt waar de Georgische boe-
ren hun eigen produkten verko-
pen, betaal je al gauw tien keer
zo veel. Er waren ook grote, van
j rijpheid druipende vijgen voor
j maar zes gulden per kilo. Kort-
1 om, de moeite waard om in de
rij te gaan staan.
Boter hadden we echter
nog
niet kunnen vinden en geen van
de andere winkels bleek open
Op weg naar huis namen we een
omweg die ons door een klem
straatje voerde, waar het ge
drang van mensen ons op Je
aanwezigheid van een open win.
kei wees. Door de beslagen ra
men zagen we enorme kazen en
flessen Russische champagne.
Twee Russische vrouwen gin.
gen voor ons de winkel binnen
en lieten een klein pasje zien aan
de wil-gejaste vrouw die de in-
Door Martin Walkor
KfsT^
arpervissen wordt op al
lerlei manieren uitgevoerd.
In vroeger jaren werd het
karperen bijna uitsluitend
met de karperpen en de (pols-
dikke) vaste stok uitgevoerd.
Sinds de komst van de werp
hengel (een dwaze verzamel
naam voor een soort hengel
waar van alles mee kan wor
den gedaan en, jazeker! ook
werpen), is dot anders gewor
den. De pen werd vervangen
door technieken waarbij
brood, deeg en aardappel via
een systeem van vissen met
lood werd aangeboden. Die
vistechniek wordt ook wel
eens grondvissen genoemd.
Wartellood
Bij het vissen op de grond
werd veel schuiflood ge
bruikt. Dat schuiflood doet in
de meeste gevallen niet wat
het moet doen. Van schuiven
komt meestal niets vanwege
de hoek die de lijn met het
lood doorgaans heeft. Verbe
tering daarin kwam met het
wartellood, waarbij allerlei
variaties daarop het ook mo
gelijk maakten te vissen met
loodjes die de lijn vrij van
een zachte bodem hielden.
Licht vissen
Bij het karperen is licht
nissen (dus met weinig lood-
gewicht) noodzakelijk. Op
sommige wateren komt het
weieens voor dat karper zich
weinig van de loodvoering
aantrekt maar echte grote
karpers zullen dan niet wor
den gevangen. Vissen zonder
lood dus als het even kan. Het
vissen met een deegbal of een
aardappel als loodgewicht
met Rien van Nunen
behoort tot de hedendaagse
(alhoewel niet nieuwe) vis
technieken. Het gewicht van
de deegbal (in elke hengel
sportzaak kan men uit vele
merken deeg kiezen) of de
zachtgekookte Eigenheimer
(of bint), zorgt voor het werp-
gwicht.
Registratie
Na het inwerpen komt de
beetregistratie. Voor karper
vissers wel het meest bespro
ken punt. Het aantal karper
wakers is legio en werkelijk
er zijn hele goeie bij zoals bij
voorbeeld de buiswaker van
Etten-Leurenaar dhr. v.
Looyen. Een op en neer dan
send plastic rolletje met bel
in een goedverlicht doorge
sneden plexiglazen buis. Maar
ook allerlei 'gewone' wakers
die men in de lijn hangt. Na
tuurlijk kan men ook op
'elektronisch' gaan en wakers
aanschaffen zoals bv. de
CARP AMP van Dikmans uit
Prinsenbeek. Er zijn dus vele
variaties op het thema waker.
Eenvoud
Ik zal de karpervissers niet
de kost durven geven die ge
woon op de top van de hengel
nissen. Eenvoud kan ook bij
het karperen geen kwaad.
Leuk is wel dat een geheel
andere methode, welke niet
werkt volgens het principe
van andere wakers, heel leuk
vist en veel resultaat geeft.
Dat is het vissen met een
stukje tempex. Men werpt het
aas, met wormen gaat dat
overigens op kunstmatige
karpervijvers of zandputten
uitstekend in het voorseizoen,
in via een uiterst klein war
telloodje. Vist men net dikker
dan 22/100 dan moet 5 gram u
al een aardig eindje uit de
kant helpen. Na het inwerpen
bevestigt men een klein stuk
je tempex via een kerfje, ge
maakt met een scherp mesje,
op de lijn. Men trekt de hen
gel strak op het loodje en be
vestigt het stukje tempex zo
danig dat men het gemakke
lijk vrij strak t.o.v. het lood
op het water kan leggen.
Daarna zet men de beugel van
de hengel open (hengel met
de top naar het water). In ne
gen van de tien gevallen zal
de karper bij aanbeet het
stukje tempex (enkele centi
meters lang) met een razende
vaart meenemen zonder al te
veel weerstand te voelen. Men
kan de vis erg ver weg laten
lopen, maar meestal is een
voudig en snel heffen van de
hengel in dergelijke omstan
digheden wel gewenst.
Blijkt dus maar weer dat
karpervissen ook kan zonder
al te dure apparaten aan te
schaffen. Uiteraard zijn er ve
le karpervissers die nu een
maal graag met toeters en
bellen werkenlaat ze!
Als uw melding (De Stem
15-3 j.l.) inzake de 'gemiste'
miljarden-orders van Ne
derland aan de Sovjet-Unie
juist is, moet die afscheidne
mende ambassadeur, me
neer Beletski, toch wel tot
een suffisant oordeel zijn
gekomen over de sufferig
heid van het Nederlandse
volk. Wanneer 'n Philips, 'n
AKZO, 'n Mackintosh ge
weldige kansen laten voor
bijgaan en 'n Nederlandse
regering niet zo heel erg
warm loopt voor een lang
durig agrarisch accoord;
nou ja, dan zitten we toch
nog net zo hard te slapen als
indertijd toen de staatskas
drastisch geplunderd werd
door een kabinet dat ons
land naar de financiële af
grond leidde; alsook 'n par
lement dat het eigen volk in
feite beduvelde met die RSV
en andere soortgelijke za
ken, en daarvoor iemand
willen wegsturen, maar zelf
wel 'mooi' blijven zitten. Er
zijn wel zaken gedaan. On
danks die 'gemiste kansen'
steeg het handels-volume
zelfs tot acht miljard gulden
vorig jaar. Of onze echte bo
ter hierbij ook is begrepen,
werd niks gezegd. Wij me
nen ooit eens gehoord te
hebben dat dit een aparte
aangelegenheid is, n.l. dat
voor die agrarische leveran
tie een ander product voor
ons gereserveerd wordt. De
Sovjets zullen (voor die ech
te boter dan) leveren die
drie-koppige russische eie
ren (uit' de leg-batterijen).
Deze worden dan achterge
houden (opgesteld en op ons
gericht) ter vereffening (la
ter) voor dat rood-staan
bij/in het Koninkrijk der
Nederlanden. Met de-pin-
op-de-neus, heet dat; want
zij alleen bepalen wanneer
ze die proppen-schieters af
leveren. Hij laat ook heel
wat vrienden achter die
geen kruisraketten willen;
en die ook niet willen dat ze
in de Sovjet-Unie worden
weggehaald, want bij ver
kiezingen zijn ze toch wel
heimlijk blij met die kruis
raket als gegeven. Onze zui-
der- en oosterburen weten
daarover ook mee te praten.
Meneer Beletski zou het zó
zeggen: Wij doen er echt
niks mee, hoor; daarom la
ten we ze ook staan; en (nou
ja) zetten er zo af en toe en
kele bij. En, jullie moeten
wel goed vinden dat wij ons
met jullie binnenlandse de
fensie-aangelegenheden be
moeien. Aparter kan 't niet
En, aangezien apartheid
(onderdrukking) in welke
vorm dan ook bestreden
dient te worden, wordt het
dus heel hoog tijd hiermee
maar direct te beginnen.
Breda
Duijnstee
Vanaf 1982 is dit kabinet, dat
orde op de staatshuishou
ding is gaan stellen, door de
oppositie verguisd als een
rattenplaag. Aanhangers
van het kabinetsbeleid zou
den zo snel mogelijk moeten
verdwijnen. Dat je met de
koers van de jaren zeventig
de opgroeiende generatie
zou opzadelen met een ver
pletterende schuldenlast
heeft niet tot de verbeelding
mogen spreken. Waar zal
het in 1986 naar toegaan? Is
het verhaal van de ratten
vanger van Hameln ook
voor ons land in deze tijd ge
schreven? Er blijken men
sen en wetenschappelijke
instanties te zijn, die zich
daarover wel zorgen maken.
Oosterhout
Jan Mommers
Het inleveren van betaalde
werkuren levert behalve een
verdeling ook structureel
nieuwe werkgelegenheid op.
Dit kan indien de lagere uit
gaven voor de werkloos
heidsvoorzieningen worden
verrekend in een verlaging
van de bruto-loonkosten
(loonbelasting of soc. pre
mies). De PvdA wil lagere
bruto-loonkosten voor meer
werk, maar vindt stemmen
winst belangrijker. De PvdA
steunt nl. ook die CAO's
waarin de ATV ook betaald
moet worden door de werk
gever. Daardoor worden de
kosten per arbeidsuur juist
flink verhoogd. Machines
worden weer goedkoper dan
arbeid. Bovendien werken
hogere loonkosten uit in een
stijging van de prijzen
waardoor onze koopkracht
én exportpositie verslechte
ren. Deze vorm van ATV
breekt de werkgelegenheid
af.
Kruisland
L. Nelen
In vroeger tijd was het een
sociaal kwaad: mensen die
meer verteerden dan zij be
talen konden, lieten hun
schuld aan de balk in de
winkel of in de herberg
schrijven. In onze zeventiger
jaren is deze kwaal op natio
nale schaal in de vlag van
rood-progressief gehuld.
Gevolg? Momenteel is de
hoogste post in het huis
houdboekje van de Neder
landse staat de aflossing van
de verplichte rente- en
schuldenlast. Dit zal zo nog
een aantal jaren moeten
blijven. Vindt links die erfe
nis wel normaal en sociaal?
Je hoort daar zo weinig over.
Wat gaat Den Uyl eventueel
het volgend jaar doen? Zal
er dan weer meer aan de
balk geschreven worden,
mocht hij de vinger in de
staatspap krijgen? Het Cen
traal Planbureau en de on
dernemingen schijnen daar
niet gerust op te zijn.
Breda
Willem Woutersz
Voor de 'talkshow' van Ivo
Niehe op woensdag 20 maart
had de Tros ook de heer
Luns uitgenodigd. Het ver
haal, dat hij kwam vertel
len, had overigens nauwe
lijks enige nieuwswaarde.
Op de keeper beschouwd,
was het allemaal 'ouwe
koek' inclusief zijn eindeloos
herhaalde bewering, dat de
kernbewapening door de
Westerse landen noodzake
lijk is voor het zogenaamd
nucleair evenwicht tussen
Oost en West en ter af
schrikking van grote broer
Rusland. De verrassing had
de heer Luns evenwel voor
het laatst bewaard. Hij had
namelijk nog een boodschap
voor het Nederlandse volk.
Gevraagd naar zijn Roomse
identiteit, moest het de heer
Luns nog wel even van het
hart, dat de zedenverwilde
ring en zedeloosheid in Ne
derland alle perken te bui
ten gaat. Als voorbeelden
van dit moreel verval noem
de de heer Luns de kerkelij
ke bevestiging destijds van
de relatie tussen twee homo
fiele vrouwen in Groningen
en van dito mannen elders
in het land, alsmede het ver
weer van de Nederlandse
katholieken tegen de recente
bisschopsbenoemingen.
Kijk, daar ligt nu heel erg
duidelijk de schijnheiligheid
en mentale bekrompenheid
van een man als Luns, die
blijkbaar weinig moeite
heeft met het vol zetten van
geheel west-Europa met
kernraketten, die stellig ooit
zullen dienen om deze van
God gegeven mooie aarde
met al wat daar op is naar
haar einde te helpen, en te
gelijk zedeloos noemt als
mensen van elkaar houden
en dit van Godswege beves
tigd willen zien. Het zich
verzetten tegen de ongebrei
delde éénzijdige machtuit
oefening en willekeur door
Rome en het verzieken van
het kerkelijk leefklimaat in
ons land, is de heer Luns
kennelijk ook een doorn in
het oog. In één adem worden
beide gruwelen genoemd.
Wat Luns betreft moeten we
maar slikken en stikken,
want orde en gezag moet er
nu eenmaal zijn!
Breda
A.W. van Mil
Pagina's groot zijn de ad
vertenties. Zure regen, onze
eigen schuld, onze eigen
zorg. Maar heren politici,
wat dacht u van de club van
Rome en de talloze milieu
groepen? Nooit van ge
hoord? Weer eerst de zaak
onderzoeken, weer verloren
tijd! Maar als men nu eens
het rapport van de B.M.D.
(Brede Maatschappelijke
Discussie) uit de prullemand
opvist? Dan hebt u al een
leuk begin. Shell helpt! Oké!
Herenakkoord! Knoei maar
door jongens, kapitaal is
toch heilig. De rijken nog
rijker. Zijn de heren politici
nog geloofwaardig of bang
voor hun baantje? Voor de
natuur en mensheid is het 5
voor 12. Een groen revival?
Of een Starwars - SS20 tijd
perk in een 'Sahel' land
schap.
Zundert
Kees Struyts
Regering doe maar niks (Ik
bedoel aan het stelen). Als
we hier in dit land allemaal
dieven zijn geworden, (wat
al goed opschiet) merk je er
niks meer van. Je kan de
vrijheid nog vergroten door
te zeggen: Alles is van ieder
een; dus dan kan er niet
meer gestolen worden. Het
lijkt er trouwens al wel op of
deze stelling door een niette
verwaarlozen deel van onze j
bevolking reeds druk in
praktijk wordt gebracht
Het grote verschil tussen
mijn en dijn wordt door ve
len wel erg sterk genivel
leerd. Ik vind deze verbroe-
dering toch wel iets te ami
caal en redicaal. Zijn er dan
totaal geen goede middelen
om deze al te grote liefde op
andermans bezit eens wat de
kop in te drukken, zoals bij
voorbeeld desnoods dan toch
maar door afschrikking of
iets dergelijks. Of denken ze
in Den Haag dan toch; dat ze
de duivel uit kunnen drij
ven, door hem alleen maar
over de rug te wrijven
St. Jansteen
J. Rottier
In uw editie van 20 maart
1985 heeft u een foto met
tekst afgedrukt van de 'hul
diging' van mevrouw F.W
Groeneveld uit Groningen
bij de gemeentepolitie van
Groningen. Mevrouw Groe
neveld was bekeurd voor het
rijden door rood licht en
aangezien haar bekeuring
de 200.000-ste was, die het
bureau Afhandelingssys
teem van de politie had ver
werkt, vond de gemeentepo
litie dat dit 'heuglijke' fel'
gevierd moest worden. Een
belachelijke situatie. Wij 'e'
ven op dit moment kennelijk
in een maatschappij dat aan
wetsovertreders méér posi
tieve aandacht wordt be
steed dan aan die category
die de wet eerbiedigt. Laat
de gemeentepolitie van Gro
ningen zijn kostbare tijd en
geld maar besteden aan in- I
woners, die zich verdienste
lijk hebben gemaakt. j
Breda
J. Peeters
«agdad/teheran/
londen (rtr/afp/1
nl'A) - Irak en Iran heb
ben dinsdag gedreigd de
54 maanden oude oorlog
uit te breiden. Bagdad
meldde nieuwe luchtaan
vallen op burgerdoelen in
Iran en op schepen in de
Golf-
De Verenigde Staten twijfe
len nauwelijks nog aan het ge
bruik door Irak van chemische
wapens. De Amerikaanse mi
nister van buitenlandse zaken,
George Shultz, heeft er maan
dag bij ziin Iraakse ambtge
noot, Tareq Aziz, op aange
drongen daarmee te stoppen.
In Tunis sprak de conferentie
van de ministers van buiten
landse zaken van de Arabische
Liga haar 'volledige solidari
teit' uit met Irak.
Het Nieuwsagentschap van
de Islamitische Republiek (IR
MA) meldde dat negen mensen
de dood vonden en 14 verwon
dingen opliepen bij een Iraaks
bombardement door een enke-
I le gevechtsbommenwerper op
buitenwijken van de Iraanse
hoofdstad. Voorts zouden Isfa
han, Hamadan en Bakhtaran
gang bewaakte. We slaagden er
in achter de vrouwen de winkel
binnen te glippen en staarden in
stomme verbazing naar de uiige-
stalde runder- en varkensbouten I
en de stukken vette bacon, wam
de Russen zo dol op zijn.
Op dat moment greep de wit- I
gejaste vrouw mijn arm beei.
„Jij bent te jong om een pasje te I
bezitten, kameraad", zei ze.
„Deze winkel is voor jou niei
open."
En waarachtig, alle mensen in
de winkel waren „op leeftijd",
behalve een enkele jongere
vrouw, die de boodschappentas
van haar ouders droeg. De wil-
gejaste dame brak het gesprek al
om nog meer passen te controle
ren. We stonden net op het punl
te vertrekken toen de oudste be
zoekster van allemaal, die zekei
de eerste revolutie in 1905 nog
had meegemaakt, de winkel
kwam binnenstrompelen, Ze
had geen pas om aan de be
waakster te tonen, maar stopte I
met een discretie, die op een ja
renlange ervaring wees een
klein, anomiem pakketje in de I
zak van de bewaakster. „Je be
grijpt het wel, burgeres, ik heb
mijn pas verloren", mompelde
ze, „een klein ongelukje."
Terwijl we teleurgesteld en I
zonder boter terug hel
inliepen, keken we nog even om I
De oude vrouw had zich in de nj I
wachtenden voor de bacon
voegd. De vrouw in de witte jas I
staarde ons woedend na, de
handen in haar zakken,
vingers tastend naar het
ketje dat ze zojuist
had. (Copyright De SÏem/The
Guardian).
Ïïlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllll! I
Van onze correspondent
ROME - „Een land dat weet
door te zetten, een land van
precisie, van orde, en tege
lijkertijd een land van dro
men, van kunst, van kleur
en van liefde voor alles wat
mooi is in het leven."
Er is geen twijfel over
mogelijk. Hier wordt over
Nederland gesproken. De
Italiaanse president Sandro
Pertini gebruikte deze
fraaie woorden in zijn toe
spraak tijdens het galadiner
dat hij dinsdagavond aan
koningin Beatrix en prins
Claus in Rome aanbood.
Pertini omschreef Neder
land zelfs als een „amfibie-
land."
Koningin Beatrix, die tot
veler verrassing in het Ita
liaans sprak, deed niet voor
haar gastheer onder. Zij
sprak over de 'onuitwisbare'
rol van Italië in het verle
den, over Marco Polo, Co
lumbus, en over Amerigo
Vespucci, 'de enige mens uit
de geschiedenis naar wie een
continent is genoemd'.
De Koningin roemde de
Italiaanse bijdrage aan de
kunst, de wetenschap, de
economie en niet te vergeten
de samenwerking in Europa.
De Italianen smullen van dit
soort dingen, vooral als die
komen uit de mond van een
buitenlands staatshoofd van
wie ze denken dat die weet
waar ze het over heeft. En
van koningin Beatrix heb
ben ze om wat voor reden
LUXEMBURG/WASHING
TON/MOSKOU (RTR/DPA/
I UPI) ue Amerikaanse mi-
IS™* van defensie Caspar
I Weinberger heeft het dood-
I schieten van een Amerikaanse
I militaire waarnemer in de
I vergeleken met het neer-
I schieten door de Sovjet Unie
I van een Koreaans verkeers
vliegtuig in september 1983.
Daarbij kwamen 269 men-
jsen aan boord van het vlieg-
I u'g van Korean Airlines KAL
I 'n de nucleaire plangroep
I an de NAVO in Luxemburg
I Prak Weinberger dinsdag
IJ?n "een voorbeeld van de
I (VAL-mentaliteit aan de kant
|an de Sovjets inzoverre zij
Istu sJ;bieten en later vragen
lir C11"' Dit zei woordvoerder
I Michael Burch van het Ameri-
|saanse ministerie van defen-
|(37. ®I°°r Arthur D. Nicholson
l^m bevend zich volgens het
Ibuit aanse ministerie van
|verh„nandse zaken n>et op
lstat°d^n militair gebied. Het
I. bf'Dflrtmont onrolr aan
-wnt.au gcuicu. X1CI
Department sprak een
g tegen van een Sov-
naat in Washington
erlc'aring tegen van een Sov-
m
dat IV,lau veriuaara
'obolson foto's had ge-
maandag had verklaard
"laakt J-oios naa ge-
da 0p verboden terrein en
Wsc k waarschuwingsschot
«J*fohoten toen hij pro-
6 te vluchten. De Sovjet-
1
Nii
un
nit
Ru
de
fic
de
sto
ver
scl
bet
ma
lijk
het
par
het
ges
r
Sch
mil
nig
trot
Luc
Om
in c
milt
Toe
daa
bosj
zone
schc
was
