\t.-JOZEF Wening IEEUWSE TOPZWEMSTER SYLVIA SCHMITT I39' Blessure kwelt Fon Terhole in degradatiegevaar B.V. HIST B.V. rm Voetbalclub Goes bestaat 90 jaar lolland bv NSTBUKTEUR -LAND B.V. MAVO-SCHOOL OVERSLAG - 'Wat goed is komt snel' en 'talent verloochent zich niet' zijn stel lingen die vaak ge hoord worden en die in de praktijk ge bracht worden door Sylvia Schmitt uit Overslag. SLUISKILLENAAR WORDT ER Onderschat TAL VAN ACTIVITEITEN OP HET PROGRAMMA BOUWMIJ. AR Breda citaties ön [jliek en/of elektronica voorwaarden in een If dat met veel succes ale maritieme markt. Iiteren aan de direktie Ssterhout. keert spanninggevers Igen, electro-stimula- Ithuizen en LPG-in- In. tig is er op en IDA, tel. 076-415800, zwangerschaps- Dril Ir week. naandag- en dins- voor zaterdag 9 jet bestuur van de jtholiek MAVO en hjesingel 11, 4811 ifschrift te zenden jteur van de school, l, 4817 LH Breda. Leijten (directeur), i of 612742 (privé). d met oud met de et recteur ■nililiilfillliiilJmf(iiiilllliiiiiilliiiiiliiiiiii(iii(iiiliiiiiiiiiiiiliiiiiliiiiiili>iiiiiiiiliiiiiliiilllliiii»'iilliliiiliiil"liii"'i'lllll')""i>iilllliiiiilllliiilllirL' lijn keus is nog niet bepaald' DoorRinus Verberkmoes Deze net 13 jaar ge worden zwemster gros siert tot nu toe niet al leen in titels, maar komt eveneens voor in het Guinessbook of re cords. Een vermelding waar de weinig spraak zame Overslagse Bruinvis-zwemster trots op is. De start van Sylvia als zwemster ging in eerste in stantie niet van een leien dakje. „Op mijn zevende jaar begon ik met zwemles nemen bij ZCK in Koe wacht. Bij deze club mocht ik onder grote twijfels mee doen aan de examens en slaagde met de hakken over de sloot. Pas daarna is het begonnen. Bij de zogenaam de niet-startvergunning- houders ben ik toen begon nen aan wedstrijden en dat ging zo goed, dat ik over mocht stappen naar de startvergunninghouders" aldus Sylvia, die vanaf dat moment successen ging oog sten. Dat hiervoor stevig ge traind en naar geleefd moet worden, is Sylvia niet onbe kend. Niet minder dan vijf keer per week, soms eens wat minder, duikt zij het bad in om haar kilome tertjes te maken. Twee keer per week onder coaching van Bruinvis-trainer Henk Goethals en als die eens niet kan, onder leiding van Wal ter van Haelst en drie keer onder coaching van de Bel gische zwemcrack Robert Dullaert. Bij laatstgenoem de traint zij bij de Waese Zwemkring in St.-Niklaas. Sylvia Schmitt, de talentvolle zwemster van De Bruinvis, die zowel op de korte als de lange afstand uitstekend voor de dag komt. - fotowim koovman Trainingen waarbij moe der Cathy nimmer verstek laat gaan. Al met al arbeid, die tot nu toe loonde. Niet minder dan 14 provinciale titels stak zij reeds in haar zak. Een successenreeks die begon in 1981. „Toen werd ik Zeeuws kampioene op de vrije slag en vlinderslag. In 1982 werd ik vijf keer kam pioene. In het binnenbad op de vlinderslag en schoolslag en in het open bad op de rugslag, vlinderslag en vrije siag. In 1983 pakte ik slechts één titel. Dat was op de vlin derslag. Het beste jaar is tot nu toe 1984 geweest. Zowel tijdens de winter- als tij dens de zomerkampioen- schappen werd ik eerste op de rugslag, vrije slag en vlinderslag", licht Sylvia haar successtory toe. Dit jaar pakte zij net naast de titels. Als toen nog 12-jarige zwom zij bij de 13- jarigen en kwam toch in drie finales terecht. Het tastbare resultaat was een bronzen plak. „Dit jaar goed meekomen, zou al mooi zijn", aldus de Overslagse, die momenteel meer gechar meerd is van een verbete ring van haar tijden dan van medailles. Naast deze wedstrijden over 100 meter kwam Sylvia eveneens uit in lange baan- wedstrijden. Hierin acteerde zij eveneens ijzersterk met als resultaat de Zeeland cup, met twee vierde plaat sen in de landelijke wed strijden waaraan 75 zwem sters deelnamen. „Het lange baanzwemmen ligt haar eigenlijk het beste", weet vader Johan, van origine een Westfries uit Wieringen. „Sylvia is net als een die seltje. Langzaam komt zij op gang om daarna constant in hetzelfde tempo door te gaan", verduidelijkt hij. Toch ziet hij weinig heil in het lange baanzwemmen. „Dit is maar twee maanden per jaar en de rest is voor het korte baanwerk", zegt hij. Sylvia zelf heeft haar keus eigenlijk nog niet ge maakt. Voorlopig vindt zij alles nog goed, als ze ten minste maar kan zwemmen. Zo kon het gebeuren dat haar naam in het Guiness book of records kon worden bijgeschreven. Dit met haar tweede vereniging Waese Zwemkring. „Hiervoor hebben we, 95 zwemmers in totaal, 24 uur gezwommen. In die tijd leg den we 150.934,60 meter af en dat was een verbetering van het wereldrecord. Een pres tatie die sinds 22 februari vorig jaar gloor nog geen en kele club is verbeterd en daar ben ik toch een beetje trots op", zegt zij tevreden. Eenzelfde tevredenheid straalt zij uit als haar ge meentelijke huldigingen ter sprake komen. „Dit jaar was het voor de vierde keer dat ik door de gemeente Axel gehuldigd ben en dat is toch leuk", besluit de Bruinvis zwemster, die na ZCK Koe wacht sinds april 1983 furore maakt bij de Sasse zwem- club. En, het mag gezegd, met verve. iii(ii(iiififiiiiiiiiiiiii(iiHiififiiiiiiiiiiiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiiifiiiiiHiifUfiiifii(iiiiiiiif(((iii(fiiii((fiiiiiiiiiiiiiriir(iiiif(i(iii(iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifiififffiiiiii(iiiiiiiiiiiii(iiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiii(iiiii^' Van onze sportmedewerker SLUISKIL - „Je wordt er moedeloos van. Vooral als je naar wedstrijden gaat kijken. Dan merk je pas hoe je die hele ambiance mist", verzucht Fons Warrens, de 39-jarige hard loper uit Sluiskil. „Nu ben ik niet een man die snel bij de pakken neer gaat zitten, maar de ruim zeven maanden waarin ik nu al sukkel met deze blessure, zijn me net iets te veel van het goede", vervolgt hij. „Waar is Fons Warrens ge bleven, want die zie je nooit meer in de uitslagen staan"? Dat moet de geïnteresseerde, die vrij nauwlettend het ge beuren in het Zeeuwse hard loopwereldje volgde, zich afge vraagd hebben. Inderdaad het werd opvallend. Was hij an ders tijdens de lopen, die kwis tig mede door de inbreng van Remy Magnus in het Zeeuwsch-Vlaamse land rond gestrooid zijn, steeds in de kop van de klassering te vinden, nu verkeert hij in de totale anoni miteit. Geen wonder, want Fons Warrens kampt al vanaf augtistus vorig jaar met een hardnekkige blessure. Warrens daarover: „Ineens kreeg ik daar last van. In het begin wat gerust in de hoop dat het zou verbeteren, maar het bleef voortduren. Op den duur de Belgische sportarts Martens geraadpleegd en toen bleek dat een pees nabij mijn heup gedeeltelijk in de lengte gescheurd was. Dat kon alleen met rusten overgaan. Maar om het kort te houden, na de nodi ge rust in acht te hebben geno men, zou ik begin januari weer kunnen beginnen met trainen. Heel rustig ben ik twee keer gaan lopen en dat viel mee. Maar plotseling bij een onver wachte beweging tijdens mijn werk kreeg ik er weer last van. Momenteel gaat het en kan ik weer met de fiets naar mijn werk rijden. Ik hoop dan ook dat ik over enkele weken weer voorzichtig kan beginnen. Want ik word het nu langza merhand goed beu". Sporten zat er al vroeg in bij Fons Warrens. „Tot mijn zeventiende jaar ben ik lid geweest van de atletiekvere niging RKHAV in Hulst. Dat was bij de junioren en dat ging, zonder te overdrij ven, niet onverdienstelijk. Door studie en werkzaam heden moest ik het hardlo pen toen laten schieten. La ter kwam ik dan, nadat ik ook nog volleybal had ge speeld in het wielerwereldje terecht via de Tour du Flic. Dat heeft zo'n tien jaar ge duurd (tussentijds speelde hij ook nog tennis, wat zijn veelzijdigheid onderstreept, red.) en mede daardoor kwam ik weer met hardlo pen in aanraking. Door de wintertrainingen van de wielrenners in het Axelse bos kwam het lopen weer aan de orde en zo groeide mijn interesse daarvoor. Als een soort overbruggingspe riode heb ik een paar jaar gelopen en gefietst, maar sinds de laatste vier, vijf jaar is alle aandcht op het lopen gericht". Dat ging hem goed af, want naast diverse over winningen was hij bijna nooit uit de kop van de klas sementen te krijgen. Met als absoluut hoogtepunt een derde plaats tijdens de halve marathon in het Belgische St.-Jan in Eremo, waar ruim tweehonderd lopers aan de start kwamen. Toch ging het allemaal niet voor de wind, want tijdens de periode dat hij nu loopt is gebleken dat hij blessuregevoelig is. „Dat is zo", beaamt hij. „Eerder heb ik enkele ma len last van mijn achilles pees gehad. Ik ben gevoelig op dat punt en het is daar door dat ik nog nooit op vol le kracht heb kunnen trai nen. Interval bijvoorbeeld, daar ben ik nauwelijks aan toe gekomen. Want zodra ik daar mee begon, kreeg ik last. Dat is jammer, want ik zou echt wel eens willen we- Fons Warrens, de Sluiskilse trimmende atleet, die binnenkort zijn rentree hoopt te maken, na lange tijd uit de roulatie te zijn geweest door een akelige blessure. ten wat ik precies kan. Toen ik begon liep ik met jongens als Sam Polderman, Leon van der Velden en Piet Wes- terweele. Nu zijn die een stuk verder. Het is logisch datje de aansluiting mist als je niet op snelheid kan trai nen. Troywens, ik moest ook altijd voorzichtig zijn om veel kilometers te maken, want ook dan kreeg ik on herroepelijk last. Ik heb het zo eens uitgerekend en kwam aan een trainingsge middelde van ongeveer vijf tig kilometer per week. Dat is te weinig. De meeste jon gens draaien hun hand niet om voor het dubbele. Vooral tijdens een halve marathon kwam ik training tekort. Steeds moest ik in de laatste drie, vier kilometer opbok sen tegen een flinke inzin- - foto de stem/cor j de boer king. Misschien dat daarom mijn voorkeur uitgaat naar de tien kilometer of een uur loop. Dat zijn afstanden die ik goed aankan", zegt hij. Warrens hoopt er binnen enkele maanden weer bij te kunnen zijn. „Want de sfeer en de vriendschap die in de atletieksport heersen, kom je in geen andere tak van sport tegen", besluit hij. Jo de Silva, secretaris van de voetbalvereniging Terhole. - fotowim kooyman Van onze sportmedewerker TERHOLE - Op sportief ge bied gaat het niet bijster goed met? de voetbalclub Terhole. „Zo mag je het wel stellen. Persoonlijk had ik me er ook meer van voorge steld", aldus Jo de Silva, se cretaris van de zondagafde- lingstweedeklasser, spre kend over de minder benij denswaardige positie die zijn keurkorps halverwege de competitie inneemt. „Voorheen pakten we al tijd een plaatsje in de subtop en daar had ik eerlijk ge zegd dit jaar weer op gere kend. Helaaas is dat door blessures een beetje anders gelopen. Zo zelfs dat we in acuut degradatiegevaar ver keren", stelt De Silva, sinds de oprichting van zijn voet balvereniging in 1971 secre taris van Terhole. Dat zijn standaardteam er momenteel slecht voorstaat, is volgens De Silva terecht, al merkt hij hierbij wel op: „Het gemis van Lucien van de Walle en Peter Dobbelaar als grootste boosdoener aan te merken". Dit duo bepaalt immers het gezicht van Ter hole in de groene rechthoek en aangezien de kleine club niet bulkt van de talenten, is twee vaste krachten missen gauw merkbaar in het spel peil. Daarbij komt er moge lijk nog een tweede tegen valler bij, namelijk een eventueel vertrek van trai ner Piet van de Kerkhove. „Ik weet dat er door clubs aan hem wordt getrokken. Dus de kans dat hij vertrekt, zit er enigszins in", ver klaart Jo de Silva. Nu is het natuurlijk even eens zo dat Terhole dit sei zoen alleen maar te maken krijgt met standaardteams. Voorgaande competities moest het vaak tegen lagere teams uit regionale vereni gingen opboksen. Op zich werd deze wijziging met ge juich ontvangen, maar het betekende tevens een ster kere competitie. Zaken die mogelijk ietwat onderschat zijn in Terhole. Gaat het qua prestaties met Terhole iets minder goed, op sportief vlak gaat het uitstekend met de club. Zo levert het ruimschoots het vereiste aantal arbiters aan de KNVB en dat kan van veel omringende clubs niet gezegd worden. Toch moet het vaak zelf voor een arbiter zorgen, terwijl clubs die scheidsrechters te weinig of zelfs helemaal niet leve ren, wel een leidsman toege wezen krijgen. „Op zich is dat natuurlijk triest, maar als men er vanuit gaat een eerlijke verdeelsleutel te ge bruiken, dan heb ik daar geen moeite mee. Trouwens, je moet al blij zijn als je er in slaagt voldoende arbiters op de been te brengen. Mensen waar ik persoonlijk bewon dering voor heb, want begin er maar eens aan. En wat het zelf voor een arbiter zor gen betreft, vind ik dat niet zo erg. Mijn voorkeur gaat toch uit naar een man van buitenaf", aldus De Silva. Heeft hij veel waardering voor het arbiterskorps, min der is hij gecharmeerd van de parkeergelegenheid bij 'zijn' accommodotie. „Was het voorheen al een pro bleem, nu de weg opnieuw is geasfalteerd is deze hoger komen te liggen. De bermen zijn opgehoogd met grond en daarop, of beter gezegd daarin, moeten wij onze auto's parkeren. Het resul taat is dat we regelmatig wagens uit de blubber moe ten trekken, omdat deze zo vast als een huis staan. Een vervelende situatie, die naar ik hoop spoedig opgelost wordt door de gemeente". Voor de door veel zelf werkzaamheid goed draai ende voetbalclub Terhole, zou dit in ieder geval een juiste blijk van waardering betekenen. Temeer, omdat het zelf bijzonder zuinig is op het ene veld dat het voor de vier teams ter beschik king heeft. „Is het slecht weer dan komen wij er niet op. Daarom moeten wij naast de nieuwe verlichting die wij aangelegd hebben, nog een lichtmast plaatsen op het terreinfje bij de school. Een lichtpunt dat noodzakelijk is om eventu eel daar wat te trainen", al dus De Silva, die samen met voorzitter Piet de Bot en penningmeester Louis de Rijcke het dagelijks bestuur van Terhole vormt. Een trio dat voor de toe komst nog andere plannen heeft. „In 1990 willen wij een geheel nieuwe kantine ge realiseerd hebben. De spaar pot wordt daarvoor al regel matig gesmeerd", besluit De Silva. pillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllljllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^ Van onze sportmedewerker GOES - De voetbalvereni ging Goes, die in september 90 jaar bestaat, viert dit ju bileum met diverse activi teiten. Naast een receptie en een feestavond op 14 sep tember, wordt daarvoor een zestal toernooien afgewerkt. Heel wat clubs zijn dan bij Goes te gast. Naar verwacht wordt, zal vooral het toernooi voor se nioren van 4 augustus een publiekstrekker worden. Behalve de elf van de jubile rende club, komen dan in de wei de eerste divisieclub RBC uit Roosendaal en het Poolse Piast, dat in de hoog ste divisie uitkomt, terwijl nog onderhandeld wordt met de Belgische club FC Roeselaere. Daarin acteerde enkele jaren geleden als semi-be- roepsvoetballer onder ande re de huidige spits van Goes, Kees Dorrepaal. Enkele be stuursleden van de voetbal vereniging Goes zijn in ge zelschap van de ervaren Po- len-ganger Louw Traas be gin januari naar dit oost- blok-land afgereisd, om vas te afspraken te maken voor wat betreft de deelname van Piast aan het Goese toer nooi. Overeen gekomen werd onder andere dat de Goese voetballers eerst tij dens het komende pinkster- weekeinde te gast zijn bij Piast in Cliwice, een stad van 240.000 inwoners. Behal ve tegen genoemde club komt Goes dan ook in actie tegen twee andere Poolse clubs, namelijk Pokon en Sosnica. Tijdens deze trip brengen de Goesenaars ook een bezoek aan het voorma lige concentratiekamp Auschwitz en aan enkele zoutmijnen. Met de jubileumtoernooi- en die Goes houdt, wordt ge start zaterdag 4 mei. In actie komen dan Al-, A2-, BI- en Cl-teams. De deelnemende clubs zijn Roosendaal, DOS- KO, Internos, TEC uit Tiel, Watervogels uit Den Helder, Diepenveen, Kloetinge en Goes. Een week later, 11 mei, zijn het opnieuw jeudvoet- ballers die op Het Schenge zullen acteren. Tijdens dit toernooi voor D-, E- en F- teams, zullen zich presente ren de Zeeuwse clubs Vlis- singen, Kapelle, Wol- phaartsdijk, Yerseke, Kloe tinge, Robur, SSV'65 en Goes. Op Hemelvaartsdag zijn de veteranen aan de beurt, qp zondag 11 augustus spe len de tweede elftallen en tenslotte zullen zondag 18 augustus de derde, vierde en vijfde elftallen in toernooi- verband uitmaken wie de sterkste is. Een attractief voetbalprogramma dus dat de voetbalvereniging Goes op poten heeft gezet in het kader van de jubileumvie ring. Organisatorisch tim merde men daarmee ook flink aan de weg. Trouwens ook op het groene veld doen de spelers van Goes het dit seizoen uit stekend. De selectiegroep van Lieven van Belzen bezet momenteel de derde plaats op de ranglijst en dat over treft de verwachtingen. „We zitten inderdaad in de lift en dat geeft vertrouwen voor de toekomst", stelt elftallei der Rinie Houtepen vast. „Temeer omdat erbij ons ge noeg jongens rondlopen die amper twintig jaar zijn of daar zelfs onder zitten. De verjongingskuur die Van Belzen bij ons doorvoerde, is dan ook goed uitgepakt. Naast technische kwali teiten, waar het bij Goes eigenlijk nooit aan ontbrak, is er nu bij ons ook meer agressie te bespeuren. Er wordt voor elke meter ge knokt en dankzij een perfec te conditie kan men ook de volle anderhalf uur blijven gaan. Dit alles wierp vruch ten af en ik dacht dan ook dat we het resterende deel van de competitie met opti misme tegemoet kunnen zien".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 8