(BE).
ir
1st] "/v
Tegen NAC mag
Simon Tahamata
eindelijk
weer aan de bak
kleintje intje
ïmanalist m/v
beeld ook het „pay
J)og in het vaandel
Leid is gericht op het
Iele bezetting, zoda-
Tonomische situaties
oehoud van werk in
itale struktuur is dat
I „flat lean"-organi-
|e flexibele struktuur
Ik van eigen kwalitei-
kunnen realiseren.
vroeger was het ieder voor zich en God voor
ons allen, nu hebben we wal voor elkaar over.
A52
tn u geïnteresseerd
jnktie en het perspek-
lu biedt, belt u dan met
Ines van den Berg, en
een sollicitatieformulier
Ifoon:
\112 34.
jn aanvullende
i op het gebied van
|ek, electrotechniek
heeft gevolgd,
tief kunnen nemen
Jventiviteitbeschik-
laarbij belangrijke
appen om storingen
Imen of snel te ver
adat het produktie-
min mogelijk
Istoord.
daat die in deze
et best tot zijn recht
Schikt over de
varing metfabrieks-
fes en is omstreeks
ri
llenden worden
|igd hun schrifte-
aitatie te richten
aerF. Muller,
Personeelszaken,
nbedrijf B.V.,
aan 10,
BREDA.
DE STEM
NOOIT MEER
MM OM
Door
Chris van Nijnatten
ROTTERDAM - Het
Feyenoord-shirt heeft
johanCruyff vorig jaar
nooit goed gestaan. Wim
Jansen in een Ajax-shirt
was een paar jaar eerder
helemaal een giller. Van
avond doet zich weer zo'n
merkwaardig geval voor.
Ajacied Simon Tahama-
ta, de artistieke kleine
aanvaller uit de Betuwe,
tooit zich in het NAC-sta-
dion in het tricot van
Feyenoord. Geen gezicht
natuurlijk, maar Simon
is blij met zijn nieuwe
kans om op Nederlands
topniveau te kunnen
voetballen. Wat dat be
treft kende hij in zijn ge
boorteland na het echec
bij Standard Luik maar
twee mogelijkheden; PSV
of Feyenoord.
„Want naar Ajax wil ik
nooit meer terug," klinkt het
resoluut in de catacomben van
De Kuip in Rotterdam Zuid.
,In mijn hart blijf ik Ajacied,
natuurlijk. Maar na wat ze me
daar allemaal hebben aange
daan, hoe ze me daar eigenlijk
gewoon weggeschopt hebben
naar België, dat vergeef ik ze
nooit meer."
Geen zin
In de afgelopen periode
heeft Tahamata maar weinig
publiciteit gezocht. Veel ver
zoeken om interviews wimpel
de hij zelfs af. Voorzichtig ge
worden? „Helemaal niet. Maar
ik heb gewoon geen zin om
iedere keer opnieuw te vertel
len over hoe ik me in het afge
lopen half jaar gevoeld heb en
hoe ik alles allemaal verwerkt
heb. Ik werd daar ziek van.
Dat is toch privé zeker. Binnen
mijn gezin en mijn familie
hebben we de hele gang van
zaken verwerkt en daarmee
uit. Bovendien, ik ben een
paar keer afgeschilderd als
een zielepootje. Dat ben ik he
lemaal niet. Ik heb zelf geko
zen voor dit vak, alles wat me
overkomt is voor mijn eigen
verantwoording."
Toeval
Op de vraag of Slmon Taha
mata dan misschien iets ge
leerd heeft van de omkopings
affaire 'Standard-Waterschei'
klinkt een driftige ontkenning,
„ik heb echt niks geleerd van
die zaak. Nee, helemaal niks.
Integendeel. Mocht het ooit
nog eens ergens zo ver komen.
Dat er een wedstrijd gespeeld
moet worden en iedereen is
het er over eens dat er 'iets'
met de tegenstander gedaan
moet worden, dan doe ik wéér
mee. Ik bemoei me dan niet
met het geld natuurlijk. Heb
ik bij Standard ook niet ge
daan. Ik heb dat geld zelfs niet
gezien, het waren francs uit de
zwarte kas van Standard.
Maar geloof maar niet, dat ik
in zo'n geval ga zeggen 'jon
gens, hou op' of zo. Welnee.
Het is toch zeker gewoon toe
val, dat die zaak bij Standard
aan het licht kwam. Onder
zoeksrechter Bellemans botste
er op. Maar die man had eer
lijk moeten zijn, door moeten
zoeken. Als hij was doorge
gaan, was het hele Belgische
voetbal naar de knoppen ge
gaan. Dat wilde niemand, Bel
lemans is onder zware druk
gezet."
Graag terug
Het heeft er alle schijn van,
dat de drie spelers Jos Daer-
den (Roda JC), Walter Meeuws
(Ajax) en Tahamata nog een
laatste klap krijgen uitgedeeld
van de Koninklijke Belgische
Voetbalbond (KBVB). Deze
week zijn er al geluiden in die
richting geweest, maar over
twee weken krijgt het drietal
te horen, dat het nooit meer
onder de vlag van de KBVB
mag spelen. Dit vanwege het
feit, dat ze de euvele moed
hadden om de bond via een
rechtszaak te dwingen hun
schorsingen te bekorten.
„Als ik echt nooit meer in
België mag spelen, neem ik
vergaande stappen. Ik heb
toch zeker recht op arbeid. Ik
wil dolgraag later terug naar
België om er weer te gaan
voetballen. Ik heb er een stuk
je grond liggen bij Tongeren,
waar ik me voorgoed wil Ves
tigen. Mijn vrouw wil er ook
erg graag terug naar toe."
Begrip
Eigenlijk wordt de Zuidmo-
lukse voetbal-virtuoos een
beetje misselijk van de na
sleep van 'de affaire'. Liever
richt hij zich geheel op het
voetbal. Bijvoorbeeld op de
wedstrijd van vandaag: NAC-
Feyenoord. Hij weet nog niet
waar hij staat. Als linkerspits
naast Houtman, of als han
gende spits op het middenveld,
of helemaal op rechts.
„Fafié weet nog niet wat hij
met me aan moet. Kan ik wel
begrijpen, trainer zijn is moei
lijk hoorHij kan veel kan
ten met me uit, want ik ben
veel veranderd. Vooral van
Ernst Happel heb ik veel ge
leerd. Hij stelde me op als te
ruggetrokken linksbuiten,
maar ik moest wel achter mijn
back aan. Keihard werken, dat
was Happel's devies. Als je dat
bij hem geleerd hebt, verleer
je dat niet gauw."
Te gemakkelijk
Feyenoord heeft de naam
een werkersploeg te zijn, van
oudsher zelfs. Toch wordt er
volgens Tahamata juist te
weinig gewerkt bij de Kuip-
ploeg. „De jongens hebben het
hier vorig jaar veel te gemak
kelijk gehad. Er wordt te wei
nig gelopen. Dinsdag speelden
we een oef en wedstrijdje. Ik
roep ineens 'Ruudje, jaag nou
eens een beetje door'. Nou dan
word ik me toch met een ver
baasd gezicht aangekeken. De
Feyenoorders moeten gewoon
een wedstrijd lang wakker ge
houden worden. Ze zijn niet
scherp genoeg."
Wel leuk
Vandaag mag Simon Taha
mata eindelijk weer aan de
slag in een 'echte' wedstrijd.
Dat zal zijn vele Molukse sup
porters, en ook de anderen, ge
noegen doen. „Ik wil niet zeg
gen, dat het volgénde week in
het stadion zwart van de men
sen zal zien vanwege mijn
supporters. Maar ik ken er een
stuk of honderd, die aan het
begin van de competitie een
seizoenkaart kochten en nog
niet een keer in de kuip ge
weest zijn. Gewoon, omdat ik
niet speelde. Gek misschien,
maar wel leuk."
Simon Tahamata kijkt
verlangend naar het veld.
Vandaag mag hij eindelijk
weer eens echt aan de bak.
- FOTO COR VOS.
istenpakket voor haar
:n in textiel, confectie,
in luxe artikelen,
et van de aangesloten
feiten van de ca. 250
koop, reclame,
iting, verzekering en
wordt met een I.B.M.
!PG II, op bij voorkeur
sen breed terrein. De
vakken aangevuld
dBI. Leeftijd tot 35 jaar.
t schriftelijk kenbaar
aheerM.A. J.Selbach,
6-879335.
Moeit - tegen de
stroom
in - toch
weer
heimeet op
door
ROB VAN DEURSEN
HEERENVEEN-Hil-
j rt van der Duim is
Plotseling volgens de
*Hharde rapportcijfers
het schaatsseizoen
Jot nu toe niet meer de
oeste van de klas'. Die
Positie vol voorrechten
™ordt binnen de kern-
Ploeg van Henk Gemser
'"genomen door Euro
pees kampioen Hein
ergeer. Jarènlang de
Kroonprins van koning
■JU der Duim, maar nu
„„/'.definitief langszij,
o niet voorbij gekomen.
loch blijft Hilbert van der
Duim een opmerkelijk fi
guur. Dit weekeinde bijvoor
beeld zou hij in Alkmaar zijn
zevende nationale titel all
round schaatsen op rij bin
nen kunnen halen. Een man,
die na zijn afscheid vorig sei
zoen terugkwam, omdat zijn
'verloving' met het ministe
rie van WVC geen huwelijk
opleverde. Het beloofde ge
schenk, een baan, werd, zoals
bekend, niet op de cadeauta
fel gedeponeerd en dat dreef
de Fries uit Heerenveen als
actief sporter terug naar de
schaatspistes.
Andere manier
Wie Hilbert van der Duim
op het ogenblik op het ijs aan
het werk ziet, kan zijn ogën
nauwelijks geloven. Maakte
hij de afgelopen twee seizoe
nen beslist een uitgebluste
indruk, nu gaat de Heeren-
vener als een jonge hond te
keer. Zo zeer zelfs dat hij in
Eskilstuna op de 5000 meter
van het EK alle opdrachten
vergat op het moment dat de
Oostduitser Sauerteig (echt
geen hoogvlieger) demar
reerde. Haast beschaamd
zegt hij dan ook: „Om eerlijk
te zijn: ik heb het vreselijk
naar mijn zin. Ik beleef mijn
sport op een heel andere ma
nier. Die Heerenveen-situa-
tie van dat lange trainings
kamp was ideaal voor mij. Ik
kon gewoon thuisblijven bij
mijn vrouw Audrey en mijn
zoon Atze. Deze aanpak leek
wel op mijn buik geschreven.
Hilbert van der Duim:
„Ik heb alle kanten van het
schaatsen gezien. De top en
de grauwe onderkant."
- FOTO ARCHIEF DE STEM
Ik kreeg soms het gevoel dat
de KNSB-officials mij tege
moet wilden komen. Dat was
natuurlijk niet het geval,
omdat het in principe toeval
was dat er in mijn woon
plaats getraind werd. Dat
kwam alleen door het gege
ven dat de coaches Gemser
en Kloosterboer daar wer
ken. Het leverde ook nadelen
op, hoor. Als je driemaal per
dag moet trainen vanuit een
gezinssituatie, dan ontstaan
er wel eens problemen. De
jongens, die bij pleegouders
waren ondergebracht, hoef
den nergens naar om te kij
ken. Daar werd alles voor
gedaan. Maar ik stond 's
avonds samen met Audrey af
te wassen. En ik smeerde
mijn eigen boterhammen.
Niet erg natuurlijk, maar het
lag toch anders. Uiteindelijk
had ik het er zelf erg druk
mee, terwijl voor anderen
het meeste werd gedaan".
Perfect
Ondanks het feit dat Hil
bert van der Duim zich in
Eskilstuna op de eerste dag
van het EK even 'vergat' en
zijn sporthart liet spreken,
gelooft coach Henk Gemser
in de nieuwe Van der Duim.
De trainer zag hem te vaak
'wiegend' over het ijs gaan
om die stelling te kunnen on
derbouwen. Van der Duim
bereikte vele malen een per
fecte belans tussen techniek
en snelheid. „Dat klopt. Dat
gevoel heb ik sinds het sei-
zopn van 1982 niet meer zo
veel gehad. Toch ben ik in de
aanloopperiode naar deze
wedstrijdmaanden begonnen
als schaatser tegen wil en
dank. Dat gevoel is nu ver
sleten. Ook na die misschien
voor de buitenwereld tegen
vallende vierde plaats in
Zweden. Deze zomer voelde
ik me, nadat die baan niet
doorging, alleen in een diep,
groot, zwart gat. Ik had me
er helemaal opingesteld te
zullen stoppen. Maar omdat
ik geen werk kon krijgen,
bleek dat ik wel weer moést
gaan schaatsen. Voor een
uitkering kom ik niet in aan
merking, omdat ze zeggen
dat ik eerst mijn spaarcenten
moet opmaken. Daarom was
het gaan schaatsen wel zo
voordelig. Via de Nederland
se Sport Federatie heb ik tot
mei financiële zekerheid. Het
is - nu ik er zo over praat -
eigenlijk uitstel van execu
tie. Daarom staat het schaat
sen ook niet meer zo primair
als voorheen".
Hilbert van der Duim
waardeert vooral de door
Gemser strak doorgevoerde
trainings-dicipline, die zich
van 's ochtend half zeven
(„Dan sta ik op") tot 's
avonds zes uur („Tijd om
naar huis te gaan") uitstrekt.
„Topsport is hard. Dat weet
je als je kiest voor een plaats
in de kernploeg. Eric Heiden
heeft in zijn tijd al aange
toond dat twee uurtjes trai
nen per dag lang niet vol
doende is. Die rende 's och
tends om zes uur ook al rond
de baan. En daarnaast: ik
heb graag wat om handen. Ik
heb tot nu tqp nog nooit ge
dacht aan het moment dat er
niks meer zal zijn. Ik reken
de altijd op een baan als ik
zou stoppen. Tenminste zo
redeneerde ik steeds. Ik ben
immer op zoek naar bezighe-
den. En, vergeet niet, je raakt
aan die keiharde training ge
wend. Toen we in Davos za
ten en voor het eerst de och
tendtraining lieten schieten,
had ik moeite met in slaap te
komen. Ik was niet vermoeid
genoeg. Uiteraard had ik er
net als iedereen moeite mee
met die aanpak van Gemser.
Vorig seizoen bij Henk Boer
deden we veel tempo-trai
ning. Nu ligt de nadruk op
duurwerk. Bij tempo ga je
veel sneller kapot. Omdat we
dit seizoen met die hartslag
meters werken, kunnen we
het punt, waar de opbouw
stopt en het afbreken van de
spiercellen begint, veel
nauwkeuriger vaststellen.
Dat is belangrijk. Ik denk
wel eens dat we voorheen op
de verkeerde momenten
hard getraind hebben. Juist
"als de concurrentie lekker
het ijs poetste, waren wij als
krankzinnigen bezig. Bij
Gemser en ook door de
bloedproeven van dokter
Pluijmers wordt het beter in
de hand gehouden. De ma
nier waarop je traint is het
belangrijkste. Gemser geeft
aan dat het gemakkelijk
moet gaan. Dat het niet moet
ontaarden in echt werken.
Vandaar misschien dat ik er
ook meer plezier in heb ge
kregen".
Werk
Hoe groot dat plezier ook
moge zijn, Van der Duim
leeft als schaatser van dag
tot dag. Afgelopen donder
dag nog had hij een sollicita
tie-gesprek en elke morgen
bladert hij vol aandacht de
kranten door op zoek naar
werk. „Ik weet dat ik m'n he
le leven niet kan schaatsen.
Dat ik de laatste jaren bij
Adidas op de loonlijst stond,
was een mooie tussen-oplos-
sing, omdat beide partijen
elkaar nodig hadden. Maar
het zette gericht op de toe
komst geen zoden aan de
dijk. Vandaar dat het best zo
kan zijn dat ik er van de ene
op de andere dag een punt
achter zet. Zodra er een baas
opstaat, die zegt: Van der
Duim je kunt hier werken,
maar dan moetje het schaat
sen laten schieten, doe ik dat.
Tenslotte zijn er ook nog de
marathons waar ik lekker op
kan aftrainen. Helemaal af
scheid nemen zal ik toch
nooit doen".
Merkwaardig
Dat alle aandacht nu uit
gaat naar Hein Vergeer
deert Hilbert van der Duim
niet. „Ach, het is merkwaar
dig. Ik heb alle kanten van
het schaatsen gezien. De top
en de grauwe onderkant. Nu
zit ik in de middenmoot.
Echt, ik was blij voor Ver
geer met die Europese titel.
Ik voelde me een beetje de
captain van de ploeg. Dat
hebben we in ieder geval be
reikt. Vroeger was het ieder
voor zich en God voor ons al
len, nu hebben we wat voor
elkaar over. Voor mijn ver
dere leven in de normale
maatschappij waarschijnlijk
het punt wat mij het langst
bij zal blijven. Want nog
maals, ik heb het verrekte
naar mijn zin op deze ma
nier.
