t
ENSCHAP IS EEN BEGIN'
WIELERCOACH AN
listrateur(mv)
ervice en
koeltechniek
airconditioning
UIS d.d. 29 en 30 januari a.s.
OORRAAD GEKOCHT VAN DE
LANDRE-MIJNSSEN B.V.
:RIGOMAT
IRANTIE
RVICE
ILANG DE VOORRAAD STREKT!
ting Gekoördineerd
nwerk
Gladde pad
Reclame
Successen
Nota
Te veel gas
Controverse
710
GROOTKEUKEN
slagroomapparaten
soft-ijsmachines w.o.
htmodellen 1- en 3 kraans
dkastmodellen
ichines
s te koop en inruilmogelijkheden.
lagen niet, maak dan een afspraak.
12/hoek Vijverstraat, 4255 HS
bij Gorinchem).
80/1962.
Vergeer knipoogt naar commercie
ESKILSTUNA - Hein Vergeer schat dat onge
veer twintig van zijn supporters vandaag en
morgen langs de ijspiste van Eskilstuna zullen
plaatsnemen.
Hij noemt dat een begin. Zij het hoopgevend. Dat
zijn 'slapie' Emiel Hopman, eveneens debutant, de
steun zal krijgen van tenminste dertig aanhangers
vormt de aanleiding tot vele grappen. Ook van Hein
Vergeer zelf. Want plezier, dat hoort er bij, zo vindt
het Zuidhollands talent.
„Ard Schenk en Kees Ver
kerk zijn ook klein begonnen.
Waarom zou ik dan gelijk in
honderden gaan denken",
klinkt het met een brede glim
lach onder de guitige, donkere
ogen.
Een zondagskind noemt hij
zich zelf vaak. Jongste uit een
gezin met zes kinderen. Offi
cieel nog thuiswonend, al
vraagt vriendin Carolien uit
Gouda meer en meer aan-
dacht. Kroonprins ongetwij
feld van het Nederlandse
schaatsen wat betreft het all
round-gebeuren, En misschien
wel troonopvolger in het spoor
van Hilbert van der Duim. Een
sportman in ieder geval, die
een gevestigde kracht als Frits
I Schalij definitief achter zich
I heeft gelaten. Is het niet dit
weekeinde bij het EK in pres
tatie, in ieder geval in presen
tatie. Een duveltje in een doos-
j je vaak, maar evenzovele ma
len serieus met zijn 'vak', het
schaatsen, bezig.
Lijn
nten op voor de part-time funktie
sbestuur verwacht van de sollici-
ihoorlijke kennis en ervaring met
ieerde instelling.
ite taken van een administrateur
g zijn:
van de boekhouding
an de personeelsadministratie
en van begroting en afrekening
et door de overheden gestelde
en verbonden aan subsidies e.d.
louden van kontakt met bestuur
eel aangaande de financiën
verwacht dat de sollicitanten van
taken kennis en ervaring heeft.
worden gevraagd uiterlijk 10 da-
erschijnen van deze advertentie
naar het bestuur van de
ekoördineerd Bejaardenwerk
tentrum „de Lieve",
4561 CC Hulst.
gen kunt u tijdens kantooruren
15513 en vragen naar de heer P
leider.
Hein Vergeer volgt een door
hem secuur uitgestippelde lijn,
die stopt in Galgary '88, de
Olympische Winterspelen.
Het doel van zijn streven.
Vanaf vandaag tot dan ligt de
periode, waarin gezaaid moet
worden om uiteindelijk te
kunnen oogsten. Een waar
heid, die hij leerde op de land
rond Haastrecht, waar de boe
ren nijver werken om in hun
dagelijks onderhoud te kun
nen voorzien.
Hein Vergeer ziet namelijk
wel wat in de schaatssport als
akker voor een gewas, dat geld
opbrengt. Hij heeft er althans
en diep over nagedacht.
Getuige zijn uitspraken: „Er
zijn mogelijkheden te over om
uit te buiten, dat je bekend
bent via een tak van sport.
Ook een amateursport als het
schaatsen. Indertijd had die
affaire met Van der Duim en
Labello heel anders gespeeld
moeten worden. Van der Duim
had er gemakkelijk profijt
van kunnen trekken. Nu heeft
hij zich alleen maar laten ge
bruiken en bleef met lege han
den achter. Het gebeurde te
abrupt. Hilbert wilde direct
door een muur heen. Dat kan
niet. Zeker binnen de schaats
bond niet. Dat zitten en zaten
nu eenmaal geen commerciële
mensen. Een voorbeeld? Een
autofabrikant, die als officiële
sponsor van de Winterspelen
in Sarajevo fungeerde, bood de
KNSB een aantal wagens aan,
die dan aan ons ter beschik
king moesten worden gesteld.
Daarbij werd verteld, dat wij
die auto's misschien aan het
eind van het seizoen mochten
houden. De toenmalige direc
teur van de KNSB, Wim Co-
mello, pakte het helemaal ver
keerd aan. Die zei: 'De jongens
hebben allemaal van zich zelf
leuke auto's. Dus het is niet
nodig'. Het gevolg was dat we
geen kar hebben gezien. En
dat anderen er waarschijnlijk
mee zijn gaan lopen. Kijk, op
die manier speel je het hele
maal fout. Dan begrijp je er
niet veel van".
Hein Vergeer berekende dat
de tijd rijp is voor een andere,
betere aanpak.
Al zal hij ten alle tijden
voorkomen, dat zijn activitei
ten op het gladde pad van de
commercie dezelfde kant op
glijden als dat bij Hilbert van
der Duim meestal gebeurde.
Vergeer, die vindt dat hij recht
heeft op een redelijk tot goed
bestaan, omdat hij na de HA
VO en de militaire diensttijd
door het schaatsen niet die
baan kan krijgen of nemen,
die hij hebben wil, denkt aan
het instellen van een hem be
geleidende commissie. „Met
een vent die mijn belangen in
de gaten houdt; iemand van de
eventuele sponsor plus een
vertegenwoordiger van de
schaatsbond. Op die manier
dek je wel het gehele scala van
eventuele problemen. Ik neem
vaak Gerrie Knetemann als
voorbeeld. Dat is een jongen
die het link aanpakt. Die
vormt het bewijs van het ge
geven, dat bedrijven meer en
meer gébruik maken van me
dia-bekende personen. Na
tuurlijk, het kan ook in je na
deel werken. Als je geen fluit
presteert, heb je niets in te
brengen. Een risico als Geatan
Boucher nu neemt door het
geld na zijn twee gouden plak
ken van Sarajevo te laten lig
gen, dat zal ik nooit doen. Als
het met hem mis gaat, kan hij
zijn broek ophalen en staat hij
zonder een cent in het hoekje
te huilen. Dan heeft geen mens
op deze aarde medelijden met
je".
Niemand moet er van uit
gaan, dat Hein Vergeer te
hoog van de toren blaast. Al
leen al het denken over com
mercie in de sport verdient lof.
Zelfs al ben je er qua presta
ties nog niet aan toe. Zeker
Vergeer dient zich met zulke
zaken bezig te houden. Niet al
leen oogt hij mensvriendelij
ker dan Hilbert van der Duim,
vergeten mag ook niet worden,
In zijn woonplaats Haastrecht noemen ze hem
'de bisschop'. Waar die toch als koosnaam
bedoelde titel vandaag komt, is eigenlijk
niemand duidelijk. Vaststaat in ieder geval,
dat Hein Vergeer als 23-jarige jongeling tot
de populairste inwoners behoort van het
Zuidhollandse dorp in de buurt van Gouda.
Zijn supportersclub groeide dit seizoen al uit
tot een ledental van over de 300. Niet vreemd.
Immers, behalve de strijd om de Brabant Cup
op 16 december van het vorig jaar, won
'Vergeertje' tot aan de dag van vandaag alles
wat er te winnen viel. Met als voorlopige
pieken de prolongatie van het Nederlands
kampioenschap sprint en meer nog de
eindzege in het individueel klassement van de
landenontmoeting Noorwegen-Zweden-
Nederland, eind van het vorig jaar in Oslo. In
Davos nog schreef hij vorig weekeinde de
kleine meerkamp op zijn naam, al werkten de
Russen in dit geval mee door Zelekovsky voor
de afsluitende vijf kilometer aan de kant te
laten. Maar toch....weer een overwinning op
het conto van Vergeer. Dit weekeinde staat de
Zuidhollandse bediende in een
ijzerwarenhandel voor een zware test. In het
Zweedse Eskilstuna debuteert hij in de strijd
om het Europees kampioenschap all-round.
Sommigen schatten Vergeer in als de grote
favoriet; anderen geloven dat hij ietwat te
'licht' is om een toernooi vol erkende, ervaren
kanonnen winnend af te sluiten. Onder die
laatste groep Hein Vergeer zelf. 'Ik hoef niet
zo nodig zo hard', luidt zijn stelregel.
Hein Vergeer: „Ik neem vaak Gerrie Knetemann als voorbeeld. Dat is een jongen die het
link aanpakt". - fotoanp
dat het razendsnel gaat met de
Zuidhollander. Dat bewees hij
in Davos met zijn fabelachtige
1.54,46 op de 1500 meter. .En
dan staat er, voor je het weet,
een aantal 'aasgieren' voor de
deur, dat het zo goed met je
meent.
Vergeer, fel: „Tijdens het
seizoen hoeven ze niet bij me
aan te kloppen".
„Dan ben ik met mijn sport
bezig en kan ik geen andere
dingen aan mijn kop gebrui
ken. Voor of na een seizoen
moet je zulke zaken regelen.
Als ze 'tijdens' komen moeten
ze wachten. Zo simpel ligt dat.
Het voorbeeld Van der Duim
is nog te vers. Ik ben er van
overtuigd dat hij titels heeft
verspeeld, omdat hij met zijn
gedachten soms ergens anders
was. Nu ligt dat ook gevoelig.
Ik sta nog aan het begin. Ben
een piepeltje. Van der Duim is
getrouwd, heeft nu een kind
en kocht onlangs een huis. Dat
schept verplichtingen. Niet
negatief bedoeld, maar hij
moet wel zorgen dat er brood
op de plank komt. Dat de hy
potheek afgelost kan worden.
Dan ga je misschien te gretig
op sommige voorstellen in.
Kijk maar naar die Elfsteden-
plannen van Van der Duim.
Luister goed, ik had hem
graag gegund, als die tocht
verreden zou zijn, dat hij hem
had gewonnen. Dan was hij
gelijk financieel binnen ge
weest. Maar de praktijk is dat
hij toch een paar dagen met
zijn gedachten ergens anders
vertoefde. En dat moet je
voorkomen. Je kiest voor het
lange baanschaatsen en daar
mee basta".
Het typeert Hein Vergeer,
dat hij geen blad voor de mond
neemt. En tevens maakt hem
dat de kampioen van de toe
komst. In het Nederlandse
schaatswereldje wordt al ge
sproken van de wederopstan
ding van het tijdperk Ver
kerk-Schenk. Vergeer in de
rol van Kees Verkerk en Emiel
Hopman in die van kracht
mens Schenk. Een beeld dat
Hein Vergeer graag koestert.
„Het zou toch mooi zijn als
die tijden nog eens terugkwa
men. Ik heb er veel over ge
hoord".
„Al zal het anders zijn.
Denk niet dat ik zeur, maar
het wordt commerciëler. Sinds
de tijd van Verkerk en Schenk
is er wat betreft de sportspon
soring nogal wat veranderd.
Veel meer bedrijven zien hun
kans in dit soort reclame.
Vandaar dat, als het zover
komt, we zullen moeten uitkij
ken. Dat we geen prooi wor
den van de gangsters met hun
tien procent-contracten. Er
moet een blaffer tussen, zodat
je niet zelf onderhandelt. Dat
kan het. bondsbureau van de
KNSB niet zijn. Daar zit nu
iemand als opvolger van Co-
mello, die komt uit de vlees
sector. Daar kun je niet van
verwachten, dat die even in
speelt op zaken die persoonlij
ke sponsoring aangaan. Door
het grootte van het contract
met Aegon kan er niet geïm
proviseerd worden. Ook al be
staat er ruimte voor. Daarom
zullen we het zelf moeten op
lossen".
Dat moet Hein Vergeer ze
ker vandaag en morgen op het
kunstijs van het Zweedse Es
kilstuna. Daar zal de eerste
stap gezet moeten worden, die
moeten leiden tot het uitko
men van al die mooie dromen
vol van briefjes van duizend.
„Ik zeg niet dat ik Europees
kampioen moet worden voor
de commercie. Dat heeft zijn-
tijd. Let maar op. Ik ben al blij
dat ik mee mag doen. Dat is
een begin".
Net als die twintig suppor
ters uit Haastrecht. Een begin
van een lange, moeilijke weg.
Vergeer realiseert zich dat
verdomd goed. Maar ja, dro
men zijn mooi. Zelfs al eindi
gen ze wel eens in bedrog.
Door Hein Groothuis
GRONINGEN - Ooit - begin
1979, toen hij nog maar 22
jaar was - was André Bos
kamp de jongste bondscoach
ter wereld. Nu is er opnieuw
iets opmerkelijks met hem
aan de hand. Twee jaar voor
de datum van ingang - 1 ja
nuari 1987 - is hij reeds ze
ker van het feit dat hij de
eerste wegcoach in full-time
dienst van de Koninklijke
Nederlandse Wielren Unie
(KNWU) wordt.
„Het is een teken van
groot vertrouwen in mij, dat
me enorm heeft gesterkt.
Want het is natuurlijk niet
niks", zegt de 29-jarige
coach in zijn smaakvol inge
richte bovenhuis aan een
uitvalsweg van Groningen.
„Het is een contract voor on
bepaalde tijd, waardoor de
risico's voor mij minimaal
rijn. Voor minder dan een
Periode van vijf jaar zou ik
het overigens niet gedaan
hebben. Met een contract
van een jaar kun je niet
werken".
André Boskamp, die nu
nog als socio-therapeut
werkzaam is in de Mesdag-
Winiek, heeft de junioren al
?es jaar onder zijn hoede.
vwig jaar boekte hij met die
categorie grote successen bij
ue WK in Frankrijk - Tom
Cordes werd wereldkam
pioen en in de ploegentijdrit
werd brons veroverd
waardoor hij de wind stevig
W de zeilen kreeg.
Alom oogst de toekomsti
ge opvolger van Piet Lie-
bregts evenwel geen bewon
dering. De meeste ploeglei
ders van de gastrennersver-
enigingen (sponsorploegen)
zien hem namelijk liever
gaan dan komen. Zij lieten
dat eind vorig jaar, toen de
overeenkomst tusen de
KNWU en Boskamp voor de
toekomst nog niet was geslo
ten, ook onomwonden we
ten.
De ploegleiders vielen
Boskamp zeer heftig aan
naar aanleiding van het
rapport, dat de Groninger
ten behoeve van het hoofd
bestuur en de sportcommis-
sie had gemaakt. Boskamp:
„Het is een evaluatierap
port, dat bedoelt is als intern
discussiestuk, maar al snel
bij velen bekend was. Ik heb
er in aangegeven wat er
naar mijn idee moet veran
deren. Ik heb het behoorlijk
hard op papier neergezet, te
gen schenen geschopt. Het
effect dat daardoor ontstond
- ik werd zelfs beschuldigd
van chantage - daar ben ik
wel van geschrokken. Ik heb
ermee geleerd dat jaloezie
mijn grootste vijand is. Dat
het een beetje uit de hand is
gelopen, heeft echter moge
lijk ook een voordeel. De on
derwerpen zijn snel aan de
orde gekomen, waardoor er
misschien tijdwinst geboekt
kan worden".
Boskamp, die een CIOS-
opleiding heeft („Bij de
KNWU is men denk ik toch
terug gekomen van het wer
ken met pure praktijkmen
sen; baancoach Peter Nieu-
werihuis heeft ook het CIOS
gedaan".), trok in zijn nota
fel van leer tegen de gast-
rennersverenigingen, die hij
overigens geenszins van het
toneel wil zien verdwijnen.
Boskamp: „Mij zal niemand
horen zeggen dat de gast-
rennersverenigingen weg
moeten. We kunnen eenvou
dig niet zonder om de wie
lersport op niveau te hou
den. Ze zijn van de belang
rijkste middelen. Wat denk
je, ze brengen meer dan een
miljoen gulden in. Ik heb
echter kritiek op de manier,
waarop er veel aan toegaat.
Ik vind dat er een aantal
dingen kan verbeteren".
Een van die zaken betreft
de begeleiding. „Er is een ar
moe in de begeleiding. Trai
ningsbegeleiding ontbreekt
bijna volledig bij de gast-
rennersverenigingen", zegt
de Groninger, die vroeger
zelf enkele jaren coureur
was en op nationaal niveau
zeer verdienstelijk op de
baan reed. „Dat is een on
verteerbare zaak. Het kan
toch niet dat amateurs zelf
maar uit moeten zoeken hoe
ze moeten trainen. Ik vind
dat elke gastrennersvereni-
ging een gediplomeerde
trainer moet hebben. Bij de
KNWU deelt men die me
ning. Binnen afzienbare tijd
zal een gediplomeerde trai
ner bij elke gastrennersver-
eniging een eis zijn".
„Andere vormen van be
geleiding laten echter ook
veel te wensen over. Ik zal
een voorbeeld geven. Vorig
jaar tijdens een trainings
kamp voor de 100 km-ploeg
in Roden, kreeg een renner
twee dagen voor wij naar de
ploegentijdrit in Forst ver
trokken een telefoontje van
zijn ploegleider. De ploeglei
der deelde mee dat de renner
toch mee moest naar Olym-
pia's Toer en gaf de op
dracht in Forst rustig mee te
draaien om maar niet te for
ceren. Het is echt belache
lijk, maar zo gaan ze bij een
aantal gastrennersvereni-
gingen met hun coureurs
om. Ik baal daar zwaar van.
Op het laatst vraag je je af:
waar zijn we in gods naam
mee bezig".
Boskamp wil ook dat de
commerciële belangen van
de gastrennersverenigingen
wat naar de achtergrond ge
drongen worden. „De com
merciële belangen zijn over
het algemeen te belangrijk.
Daardoor wordt bijvoor
beeld vaak te veel gas gege
ven in het voorseizoen en is
het zo dat de geselecteerde
renners pas na Olympia's
Toer beschikbaar zijn voor
de bondscoach. Dat betekent
pas in juni. En dan te beden
ken dat eind augustus de
wereldkampioenschappen
zijn. In de huidige situatie is
het zo dat de bondscoach
voor de resultaten op die
wereldkampioenschappen
verantwoordelijk is, hoewel
hij maar voor vijftig procent
heeft kunnen werken met de
renners. Dat kan gewoon
niet. Al in de winterperiode
moet hij met die renners be
zig kunnen zijn. Het niet
willen afstaan van renners
heeft er vorig jaar ook voor
gezorgd dat Jong Oranje,
waarmee we dit jaar waar
schijnlijk niet doorgaan,
omdat er slechts een paar
talentvolle jongeren niet in
de selecties zitten en er ver
moedelijk geen geld voor is,
een grote flop werd. De gast
rennersverenigingen vor
men een tussenfase voor de
overstap naar de profs. Zij
moeten de renners daarbij
helpen, steunen. Een andere
instelling dan nu is daarvoor
nodig. Het zou totaal geen
probleem moeten zijn, maar
het gros van de ploegleiders
is er huiverig voor".
Het gekrakeel naar aan
leiding van zijn rapport
leidde er volgens Boskamp
ook toe dat hij Piet Lie-
bregts, de huidige amateur-
coach, tegenover zich kreeg.
Boskamp: „Er is een vuurtje
gestookt door anderen. Er
werd zoveel over Boskamp
gesproken en er kwamen zo
veel ongenuanceerde uit
spraken, o.a. dat ik Lie-
bregts een schop wilde ge
ven, dat Liebregts begon te
geloven dat ik de poten on
der zijn stoel uit wilde ha
len. Nou, dat wil ik aller
minst. Ik heb in het verleden
altijd goed met hem gewerkt
en ik kan nog veel van hem
leren. Zijn aanwezigheid
geeft mij de tijd en gelegen
heid alles goed op te bou
wen".
De wat gespannen ver
houding had tot gevolg dat
Liebregts wilde tornen aan
een eerder gemaakte af
spraak. „Liebregts had mij
toegezegd dat ik dit jaar de
eindverantwoordelij kheid
zou krijgen voor de 100 km-
ploeg, waarvoor ik in 1984 de
voorbereiding heb gedaan.
Dat wilde hij plotseling niet
meer. Ik heb echter wat dat
betreft mijn poot stijf ge
houden".
Andre Boskamp: „De prioriteit ligt bij de weg individueel. Daarmee ben ik het hele
maal eens". - foto frank straatemeier
De controverse leidde er
niet toe dat beide coaches
ruzie gingen maken om de
renners. Boskamp: „Wij
hebben samen een gesprek
gehad op het Unie-bureau.
Liebregts gaf daarbij te
kennen dat hij niet weer
wilde touwtrekken. Er werd
daarom een prioriteit ge
steld. Op de eerste plaats
kwam de weg individueel,
zodat Liebregts de eerste
keus kreeg bij de selectie. Ik
was het met die prioriteit
stelling volledig eens, omdat
de weg individueel het be
langrijkste is in verband
met de doorstroming en om
dat ik toch met jonge jon
gens moet beginnen. De
werkgroep van vorig jaar is
immers bijna geheel over
gegaan naar de profs. Dat
met jonge jongens werken
vind ik zinvoller dan het te
proberen met de ouderen
Kleine en Schipper er bij,
die er vorig jaar net tegen
aan hingen. Anders koers je
weer op hetzelfde niveau als
vorig jaar, toen we vierde
waren bij de Spelen, maar
zes of zeven zouden zijn ge
worden met het oostblok er
bij. We moeten proberen
door te stomen. Ik heb er
vertrouwen in dat dat in de
toekomst kan. Drie jongens,
Cordes, Rakers en Dijkstra,
maakten deel uit van de ju-
niorenploeg, die derde werd
bij het WK. Die jongens re
den over 70 kilometer een
gemiddelde van vijftig. Een
jaarlje ouder en met meer
ervaring moet dat ook mo
gelijk zijn over 100 kilome
ter. Verder zit er een erva
ren man als Boeve bij en een
Van Beusichem, die ook be
wezen heeft dat hij het kan.
Bogers is er ook een goede
voor. Vorig jaar is hij door
pech niet zo opgevallen.
Breukink en Talen zijn
eigenlijk de besten voor de
100 km, maar Liebregts wil
geen combinatie sinds zijn
ervaring met Solleveld. Ik
heb er echter alleen maar
positieve ervaringen mee.
De Oostduitsers en de Rus
sen laten altijd dezelfde ren
ners beide wedstrijden rij
den. Ik ben van mening dat
als een renner in twee dagen
niet kan herstellen van de
100 km, hij zeker niet ge
schikt is om prof te worden.
We moeten echter nog ge
sprekken hebben met de
renners. Als Breukink en
Talen gemotiveerd blijken
te zijn voor de 100 km, vind
ik toch dat daar over ge
praat moet worden".
Boskamp, die de weg indi
vidueel in '86 waarschijnlijk
ook in handen krijgt („Lie
bregts gaat niet meer naar
de WK in de Verenigde Sta
ten"), heeft veel ideeën. Een
groot deel daarvan hoopt hij
met behulp van de bonzen
bij de Wielrenunie te verwe
zenlijken. „Ik vind het fijn
dat men bij de KNWU ook
inziet dat er professioneler
gewerkt moet worden. Een
man als Elshof, de nieuwe
voorzitter van de sportcom-
missie, werkt er hard aan,
KNWU-voorzitter Van der
Molen trouwens ook. Er
worden nu echt spijkers met
koppen geslagen".