t ENSCHAP IS EEN BEGIN' WIELERCOACH AN listrateur(mv) ervice en koeltechniek airconditioning UIS d.d. 29 en 30 januari a.s. OORRAAD GEKOCHT VAN DE LANDRE-MIJNSSEN B.V. :RIGOMAT IRANTIE RVICE ILANG DE VOORRAAD STREKT! ting Gekoördineerd nwerk Gladde pad Reclame Successen Nota Te veel gas Controverse 710 GROOTKEUKEN slagroomapparaten soft-ijsmachines w.o. htmodellen 1- en 3 kraans dkastmodellen ichines s te koop en inruilmogelijkheden. lagen niet, maak dan een afspraak. 12/hoek Vijverstraat, 4255 HS bij Gorinchem). 80/1962. Vergeer knipoogt naar commercie ESKILSTUNA - Hein Vergeer schat dat onge veer twintig van zijn supporters vandaag en morgen langs de ijspiste van Eskilstuna zullen plaatsnemen. Hij noemt dat een begin. Zij het hoopgevend. Dat zijn 'slapie' Emiel Hopman, eveneens debutant, de steun zal krijgen van tenminste dertig aanhangers vormt de aanleiding tot vele grappen. Ook van Hein Vergeer zelf. Want plezier, dat hoort er bij, zo vindt het Zuidhollands talent. „Ard Schenk en Kees Ver kerk zijn ook klein begonnen. Waarom zou ik dan gelijk in honderden gaan denken", klinkt het met een brede glim lach onder de guitige, donkere ogen. Een zondagskind noemt hij zich zelf vaak. Jongste uit een gezin met zes kinderen. Offi cieel nog thuiswonend, al vraagt vriendin Carolien uit Gouda meer en meer aan- dacht. Kroonprins ongetwij feld van het Nederlandse schaatsen wat betreft het all round-gebeuren, En misschien wel troonopvolger in het spoor van Hilbert van der Duim. Een sportman in ieder geval, die een gevestigde kracht als Frits I Schalij definitief achter zich I heeft gelaten. Is het niet dit weekeinde bij het EK in pres tatie, in ieder geval in presen tatie. Een duveltje in een doos- j je vaak, maar evenzovele ma len serieus met zijn 'vak', het schaatsen, bezig. Lijn nten op voor de part-time funktie sbestuur verwacht van de sollici- ihoorlijke kennis en ervaring met ieerde instelling. ite taken van een administrateur g zijn: van de boekhouding an de personeelsadministratie en van begroting en afrekening et door de overheden gestelde en verbonden aan subsidies e.d. louden van kontakt met bestuur eel aangaande de financiën verwacht dat de sollicitanten van taken kennis en ervaring heeft. worden gevraagd uiterlijk 10 da- erschijnen van deze advertentie naar het bestuur van de ekoördineerd Bejaardenwerk tentrum „de Lieve", 4561 CC Hulst. gen kunt u tijdens kantooruren 15513 en vragen naar de heer P leider. Hein Vergeer volgt een door hem secuur uitgestippelde lijn, die stopt in Galgary '88, de Olympische Winterspelen. Het doel van zijn streven. Vanaf vandaag tot dan ligt de periode, waarin gezaaid moet worden om uiteindelijk te kunnen oogsten. Een waar heid, die hij leerde op de land rond Haastrecht, waar de boe ren nijver werken om in hun dagelijks onderhoud te kun nen voorzien. Hein Vergeer ziet namelijk wel wat in de schaatssport als akker voor een gewas, dat geld opbrengt. Hij heeft er althans en diep over nagedacht. Getuige zijn uitspraken: „Er zijn mogelijkheden te over om uit te buiten, dat je bekend bent via een tak van sport. Ook een amateursport als het schaatsen. Indertijd had die affaire met Van der Duim en Labello heel anders gespeeld moeten worden. Van der Duim had er gemakkelijk profijt van kunnen trekken. Nu heeft hij zich alleen maar laten ge bruiken en bleef met lege han den achter. Het gebeurde te abrupt. Hilbert wilde direct door een muur heen. Dat kan niet. Zeker binnen de schaats bond niet. Dat zitten en zaten nu eenmaal geen commerciële mensen. Een voorbeeld? Een autofabrikant, die als officiële sponsor van de Winterspelen in Sarajevo fungeerde, bood de KNSB een aantal wagens aan, die dan aan ons ter beschik king moesten worden gesteld. Daarbij werd verteld, dat wij die auto's misschien aan het eind van het seizoen mochten houden. De toenmalige direc teur van de KNSB, Wim Co- mello, pakte het helemaal ver keerd aan. Die zei: 'De jongens hebben allemaal van zich zelf leuke auto's. Dus het is niet nodig'. Het gevolg was dat we geen kar hebben gezien. En dat anderen er waarschijnlijk mee zijn gaan lopen. Kijk, op die manier speel je het hele maal fout. Dan begrijp je er niet veel van". Hein Vergeer berekende dat de tijd rijp is voor een andere, betere aanpak. Al zal hij ten alle tijden voorkomen, dat zijn activitei ten op het gladde pad van de commercie dezelfde kant op glijden als dat bij Hilbert van der Duim meestal gebeurde. Vergeer, die vindt dat hij recht heeft op een redelijk tot goed bestaan, omdat hij na de HA VO en de militaire diensttijd door het schaatsen niet die baan kan krijgen of nemen, die hij hebben wil, denkt aan het instellen van een hem be geleidende commissie. „Met een vent die mijn belangen in de gaten houdt; iemand van de eventuele sponsor plus een vertegenwoordiger van de schaatsbond. Op die manier dek je wel het gehele scala van eventuele problemen. Ik neem vaak Gerrie Knetemann als voorbeeld. Dat is een jongen die het link aanpakt. Die vormt het bewijs van het ge geven, dat bedrijven meer en meer gébruik maken van me dia-bekende personen. Na tuurlijk, het kan ook in je na deel werken. Als je geen fluit presteert, heb je niets in te brengen. Een risico als Geatan Boucher nu neemt door het geld na zijn twee gouden plak ken van Sarajevo te laten lig gen, dat zal ik nooit doen. Als het met hem mis gaat, kan hij zijn broek ophalen en staat hij zonder een cent in het hoekje te huilen. Dan heeft geen mens op deze aarde medelijden met je". Niemand moet er van uit gaan, dat Hein Vergeer te hoog van de toren blaast. Al leen al het denken over com mercie in de sport verdient lof. Zelfs al ben je er qua presta ties nog niet aan toe. Zeker Vergeer dient zich met zulke zaken bezig te houden. Niet al leen oogt hij mensvriendelij ker dan Hilbert van der Duim, vergeten mag ook niet worden, In zijn woonplaats Haastrecht noemen ze hem 'de bisschop'. Waar die toch als koosnaam bedoelde titel vandaag komt, is eigenlijk niemand duidelijk. Vaststaat in ieder geval, dat Hein Vergeer als 23-jarige jongeling tot de populairste inwoners behoort van het Zuidhollandse dorp in de buurt van Gouda. Zijn supportersclub groeide dit seizoen al uit tot een ledental van over de 300. Niet vreemd. Immers, behalve de strijd om de Brabant Cup op 16 december van het vorig jaar, won 'Vergeertje' tot aan de dag van vandaag alles wat er te winnen viel. Met als voorlopige pieken de prolongatie van het Nederlands kampioenschap sprint en meer nog de eindzege in het individueel klassement van de landenontmoeting Noorwegen-Zweden- Nederland, eind van het vorig jaar in Oslo. In Davos nog schreef hij vorig weekeinde de kleine meerkamp op zijn naam, al werkten de Russen in dit geval mee door Zelekovsky voor de afsluitende vijf kilometer aan de kant te laten. Maar toch....weer een overwinning op het conto van Vergeer. Dit weekeinde staat de Zuidhollandse bediende in een ijzerwarenhandel voor een zware test. In het Zweedse Eskilstuna debuteert hij in de strijd om het Europees kampioenschap all-round. Sommigen schatten Vergeer in als de grote favoriet; anderen geloven dat hij ietwat te 'licht' is om een toernooi vol erkende, ervaren kanonnen winnend af te sluiten. Onder die laatste groep Hein Vergeer zelf. 'Ik hoef niet zo nodig zo hard', luidt zijn stelregel. Hein Vergeer: „Ik neem vaak Gerrie Knetemann als voorbeeld. Dat is een jongen die het link aanpakt". - fotoanp dat het razendsnel gaat met de Zuidhollander. Dat bewees hij in Davos met zijn fabelachtige 1.54,46 op de 1500 meter. .En dan staat er, voor je het weet, een aantal 'aasgieren' voor de deur, dat het zo goed met je meent. Vergeer, fel: „Tijdens het seizoen hoeven ze niet bij me aan te kloppen". „Dan ben ik met mijn sport bezig en kan ik geen andere dingen aan mijn kop gebrui ken. Voor of na een seizoen moet je zulke zaken regelen. Als ze 'tijdens' komen moeten ze wachten. Zo simpel ligt dat. Het voorbeeld Van der Duim is nog te vers. Ik ben er van overtuigd dat hij titels heeft verspeeld, omdat hij met zijn gedachten soms ergens anders was. Nu ligt dat ook gevoelig. Ik sta nog aan het begin. Ben een piepeltje. Van der Duim is getrouwd, heeft nu een kind en kocht onlangs een huis. Dat schept verplichtingen. Niet negatief bedoeld, maar hij moet wel zorgen dat er brood op de plank komt. Dat de hy potheek afgelost kan worden. Dan ga je misschien te gretig op sommige voorstellen in. Kijk maar naar die Elfsteden- plannen van Van der Duim. Luister goed, ik had hem graag gegund, als die tocht verreden zou zijn, dat hij hem had gewonnen. Dan was hij gelijk financieel binnen ge weest. Maar de praktijk is dat hij toch een paar dagen met zijn gedachten ergens anders vertoefde. En dat moet je voorkomen. Je kiest voor het lange baanschaatsen en daar mee basta". Het typeert Hein Vergeer, dat hij geen blad voor de mond neemt. En tevens maakt hem dat de kampioen van de toe komst. In het Nederlandse schaatswereldje wordt al ge sproken van de wederopstan ding van het tijdperk Ver kerk-Schenk. Vergeer in de rol van Kees Verkerk en Emiel Hopman in die van kracht mens Schenk. Een beeld dat Hein Vergeer graag koestert. „Het zou toch mooi zijn als die tijden nog eens terugkwa men. Ik heb er veel over ge hoord". „Al zal het anders zijn. Denk niet dat ik zeur, maar het wordt commerciëler. Sinds de tijd van Verkerk en Schenk is er wat betreft de sportspon soring nogal wat veranderd. Veel meer bedrijven zien hun kans in dit soort reclame. Vandaar dat, als het zover komt, we zullen moeten uitkij ken. Dat we geen prooi wor den van de gangsters met hun tien procent-contracten. Er moet een blaffer tussen, zodat je niet zelf onderhandelt. Dat kan het. bondsbureau van de KNSB niet zijn. Daar zit nu iemand als opvolger van Co- mello, die komt uit de vlees sector. Daar kun je niet van verwachten, dat die even in speelt op zaken die persoonlij ke sponsoring aangaan. Door het grootte van het contract met Aegon kan er niet geïm proviseerd worden. Ook al be staat er ruimte voor. Daarom zullen we het zelf moeten op lossen". Dat moet Hein Vergeer ze ker vandaag en morgen op het kunstijs van het Zweedse Es kilstuna. Daar zal de eerste stap gezet moeten worden, die moeten leiden tot het uitko men van al die mooie dromen vol van briefjes van duizend. „Ik zeg niet dat ik Europees kampioen moet worden voor de commercie. Dat heeft zijn- tijd. Let maar op. Ik ben al blij dat ik mee mag doen. Dat is een begin". Net als die twintig suppor ters uit Haastrecht. Een begin van een lange, moeilijke weg. Vergeer realiseert zich dat verdomd goed. Maar ja, dro men zijn mooi. Zelfs al eindi gen ze wel eens in bedrog. Door Hein Groothuis GRONINGEN - Ooit - begin 1979, toen hij nog maar 22 jaar was - was André Bos kamp de jongste bondscoach ter wereld. Nu is er opnieuw iets opmerkelijks met hem aan de hand. Twee jaar voor de datum van ingang - 1 ja nuari 1987 - is hij reeds ze ker van het feit dat hij de eerste wegcoach in full-time dienst van de Koninklijke Nederlandse Wielren Unie (KNWU) wordt. „Het is een teken van groot vertrouwen in mij, dat me enorm heeft gesterkt. Want het is natuurlijk niet niks", zegt de 29-jarige coach in zijn smaakvol inge richte bovenhuis aan een uitvalsweg van Groningen. „Het is een contract voor on bepaalde tijd, waardoor de risico's voor mij minimaal rijn. Voor minder dan een Periode van vijf jaar zou ik het overigens niet gedaan hebben. Met een contract van een jaar kun je niet werken". André Boskamp, die nu nog als socio-therapeut werkzaam is in de Mesdag- Winiek, heeft de junioren al ?es jaar onder zijn hoede. vwig jaar boekte hij met die categorie grote successen bij ue WK in Frankrijk - Tom Cordes werd wereldkam pioen en in de ploegentijdrit werd brons veroverd waardoor hij de wind stevig W de zeilen kreeg. Alom oogst de toekomsti ge opvolger van Piet Lie- bregts evenwel geen bewon dering. De meeste ploeglei ders van de gastrennersver- enigingen (sponsorploegen) zien hem namelijk liever gaan dan komen. Zij lieten dat eind vorig jaar, toen de overeenkomst tusen de KNWU en Boskamp voor de toekomst nog niet was geslo ten, ook onomwonden we ten. De ploegleiders vielen Boskamp zeer heftig aan naar aanleiding van het rapport, dat de Groninger ten behoeve van het hoofd bestuur en de sportcommis- sie had gemaakt. Boskamp: „Het is een evaluatierap port, dat bedoelt is als intern discussiestuk, maar al snel bij velen bekend was. Ik heb er in aangegeven wat er naar mijn idee moet veran deren. Ik heb het behoorlijk hard op papier neergezet, te gen schenen geschopt. Het effect dat daardoor ontstond - ik werd zelfs beschuldigd van chantage - daar ben ik wel van geschrokken. Ik heb ermee geleerd dat jaloezie mijn grootste vijand is. Dat het een beetje uit de hand is gelopen, heeft echter moge lijk ook een voordeel. De on derwerpen zijn snel aan de orde gekomen, waardoor er misschien tijdwinst geboekt kan worden". Boskamp, die een CIOS- opleiding heeft („Bij de KNWU is men denk ik toch terug gekomen van het wer ken met pure praktijkmen sen; baancoach Peter Nieu- werihuis heeft ook het CIOS gedaan".), trok in zijn nota fel van leer tegen de gast- rennersverenigingen, die hij overigens geenszins van het toneel wil zien verdwijnen. Boskamp: „Mij zal niemand horen zeggen dat de gast- rennersverenigingen weg moeten. We kunnen eenvou dig niet zonder om de wie lersport op niveau te hou den. Ze zijn van de belang rijkste middelen. Wat denk je, ze brengen meer dan een miljoen gulden in. Ik heb echter kritiek op de manier, waarop er veel aan toegaat. Ik vind dat er een aantal dingen kan verbeteren". Een van die zaken betreft de begeleiding. „Er is een ar moe in de begeleiding. Trai ningsbegeleiding ontbreekt bijna volledig bij de gast- rennersverenigingen", zegt de Groninger, die vroeger zelf enkele jaren coureur was en op nationaal niveau zeer verdienstelijk op de baan reed. „Dat is een on verteerbare zaak. Het kan toch niet dat amateurs zelf maar uit moeten zoeken hoe ze moeten trainen. Ik vind dat elke gastrennersvereni- ging een gediplomeerde trainer moet hebben. Bij de KNWU deelt men die me ning. Binnen afzienbare tijd zal een gediplomeerde trai ner bij elke gastrennersver- eniging een eis zijn". „Andere vormen van be geleiding laten echter ook veel te wensen over. Ik zal een voorbeeld geven. Vorig jaar tijdens een trainings kamp voor de 100 km-ploeg in Roden, kreeg een renner twee dagen voor wij naar de ploegentijdrit in Forst ver trokken een telefoontje van zijn ploegleider. De ploeglei der deelde mee dat de renner toch mee moest naar Olym- pia's Toer en gaf de op dracht in Forst rustig mee te draaien om maar niet te for ceren. Het is echt belache lijk, maar zo gaan ze bij een aantal gastrennersvereni- gingen met hun coureurs om. Ik baal daar zwaar van. Op het laatst vraag je je af: waar zijn we in gods naam mee bezig". Boskamp wil ook dat de commerciële belangen van de gastrennersverenigingen wat naar de achtergrond ge drongen worden. „De com merciële belangen zijn over het algemeen te belangrijk. Daardoor wordt bijvoor beeld vaak te veel gas gege ven in het voorseizoen en is het zo dat de geselecteerde renners pas na Olympia's Toer beschikbaar zijn voor de bondscoach. Dat betekent pas in juni. En dan te beden ken dat eind augustus de wereldkampioenschappen zijn. In de huidige situatie is het zo dat de bondscoach voor de resultaten op die wereldkampioenschappen verantwoordelijk is, hoewel hij maar voor vijftig procent heeft kunnen werken met de renners. Dat kan gewoon niet. Al in de winterperiode moet hij met die renners be zig kunnen zijn. Het niet willen afstaan van renners heeft er vorig jaar ook voor gezorgd dat Jong Oranje, waarmee we dit jaar waar schijnlijk niet doorgaan, omdat er slechts een paar talentvolle jongeren niet in de selecties zitten en er ver moedelijk geen geld voor is, een grote flop werd. De gast rennersverenigingen vor men een tussenfase voor de overstap naar de profs. Zij moeten de renners daarbij helpen, steunen. Een andere instelling dan nu is daarvoor nodig. Het zou totaal geen probleem moeten zijn, maar het gros van de ploegleiders is er huiverig voor". Het gekrakeel naar aan leiding van zijn rapport leidde er volgens Boskamp ook toe dat hij Piet Lie- bregts, de huidige amateur- coach, tegenover zich kreeg. Boskamp: „Er is een vuurtje gestookt door anderen. Er werd zoveel over Boskamp gesproken en er kwamen zo veel ongenuanceerde uit spraken, o.a. dat ik Lie- bregts een schop wilde ge ven, dat Liebregts begon te geloven dat ik de poten on der zijn stoel uit wilde ha len. Nou, dat wil ik aller minst. Ik heb in het verleden altijd goed met hem gewerkt en ik kan nog veel van hem leren. Zijn aanwezigheid geeft mij de tijd en gelegen heid alles goed op te bou wen". De wat gespannen ver houding had tot gevolg dat Liebregts wilde tornen aan een eerder gemaakte af spraak. „Liebregts had mij toegezegd dat ik dit jaar de eindverantwoordelij kheid zou krijgen voor de 100 km- ploeg, waarvoor ik in 1984 de voorbereiding heb gedaan. Dat wilde hij plotseling niet meer. Ik heb echter wat dat betreft mijn poot stijf ge houden". Andre Boskamp: „De prioriteit ligt bij de weg individueel. Daarmee ben ik het hele maal eens". - foto frank straatemeier De controverse leidde er niet toe dat beide coaches ruzie gingen maken om de renners. Boskamp: „Wij hebben samen een gesprek gehad op het Unie-bureau. Liebregts gaf daarbij te kennen dat hij niet weer wilde touwtrekken. Er werd daarom een prioriteit ge steld. Op de eerste plaats kwam de weg individueel, zodat Liebregts de eerste keus kreeg bij de selectie. Ik was het met die prioriteit stelling volledig eens, omdat de weg individueel het be langrijkste is in verband met de doorstroming en om dat ik toch met jonge jon gens moet beginnen. De werkgroep van vorig jaar is immers bijna geheel over gegaan naar de profs. Dat met jonge jongens werken vind ik zinvoller dan het te proberen met de ouderen Kleine en Schipper er bij, die er vorig jaar net tegen aan hingen. Anders koers je weer op hetzelfde niveau als vorig jaar, toen we vierde waren bij de Spelen, maar zes of zeven zouden zijn ge worden met het oostblok er bij. We moeten proberen door te stomen. Ik heb er vertrouwen in dat dat in de toekomst kan. Drie jongens, Cordes, Rakers en Dijkstra, maakten deel uit van de ju- niorenploeg, die derde werd bij het WK. Die jongens re den over 70 kilometer een gemiddelde van vijftig. Een jaarlje ouder en met meer ervaring moet dat ook mo gelijk zijn over 100 kilome ter. Verder zit er een erva ren man als Boeve bij en een Van Beusichem, die ook be wezen heeft dat hij het kan. Bogers is er ook een goede voor. Vorig jaar is hij door pech niet zo opgevallen. Breukink en Talen zijn eigenlijk de besten voor de 100 km, maar Liebregts wil geen combinatie sinds zijn ervaring met Solleveld. Ik heb er echter alleen maar positieve ervaringen mee. De Oostduitsers en de Rus sen laten altijd dezelfde ren ners beide wedstrijden rij den. Ik ben van mening dat als een renner in twee dagen niet kan herstellen van de 100 km, hij zeker niet ge schikt is om prof te worden. We moeten echter nog ge sprekken hebben met de renners. Als Breukink en Talen gemotiveerd blijken te zijn voor de 100 km, vind ik toch dat daar over ge praat moet worden". Boskamp, die de weg indi vidueel in '86 waarschijnlijk ook in handen krijgt („Lie bregts gaat niet meer naar de WK in de Verenigde Sta ten"), heeft veel ideeën. Een groot deel daarvan hoopt hij met behulp van de bonzen bij de Wielrenunie te verwe zenlijken. „Ik vind het fijn dat men bij de KNWU ook inziet dat er professioneler gewerkt moet worden. Een man als Elshof, de nieuwe voorzitter van de sportcom- missie, werkt er hard aan, KNWU-voorzitter Van der Molen trouwens ook. Er worden nu echt spijkers met koppen geslagen".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 18