'Ik wil geen
vedette zijn'
FORMULE 1-RACE IN ROME
BILJARTSPORT KOST WILLY STEURES HANDENVOL GELD
Jolanda de Rover:
14 JANUAR11985
PAGINA SPORT 5
Regioduels
De Kreeft
uitgesteld
Bosland-dames
kloppen leider
T2 PAGINA
Heyndrickx 1 3-0 (is..,,
15-13), Old Tuffy's-vv H,,i
2 (10-15, 7-15,15-8). TwS18!1
Ambulo-Solmar SV jfi
(15-11, 16-18, 15-1),
Morres 1-2 (7-15,15-7 6-R, 20W-
Fassaert-Solmar SV 4i',c7C
(15-3,15-12,15-5), CVC 3'«
Brandax 0-3 (6-15 13
Derde klas: Rijk-Luctör n^15>'
15, 11-15, 4-15), OrthoMnv,"'
Heyndrickx 2 3-0 (15.10 ?:»V
15-9). Dames eerste klL15,;11'
Damme-Lybeert/Verstralt 5r'
2 (13-15, 16-14, H-15U&!1
Morres 1 2-1 (2-15 17 1? .^2.
Tweede klas: Solmar SV ai"61
Proprijsstop 3-0 (15-0 15 sVi0?-
Derde klas: VaA de Si5'5»
VV Hulst 3 1-2 (12-lsflÏSfjj;
IOK
tra-
I Het
1 een
likte
jTa-
*Bok
jig te
leker
J nog
|uwe
de
|15-6,
ken-
I sets
At-
J pas,
■rook
Katte
Wijk
i At-
Toch
■aar
pen.
1:6-15,
ioe-
lioge-
Eerrit
let de
pver-
dwin
feluk-
Jiitde
Ivoor,
)nder
prage
naar
niet
MAANDAG
let is allemaal ze betrekkelijk'
HXJLST - De wedstrijden
die voor vanavond
(maandag) waren vastge.
steld voor de regionale
Zeeuwsch-Vlaamse zaal-
voetbalcompetitie in
Hulst zijn uitgesteld. Dit
in verband met het over
lijden van Nico Nagi-
zaam uit Hulst, die jaren
lang bestuurslid van de
HuZaVo in Hulst is ge
weest en het laatste jaar
als coach fungeerde van
De Kreeft, de Hulsterse
zaalvoetbalploeg die in
de regionale competitie
acteert.
Ook de wedstrijd Wa
pen van Axel-De Kreeft,
die op het programma
stond voor woensdag
avond in de Axelse sport
hal 't Sportuus is in ver
band met het overlijden
van Nagtzaam uitgesteld.
Van onze sportmedewerkn
HULST - De spanning in 1
top van het damesvoetba:
sement in de HuZaVo is c
het verlies van leider
terug.
Met name de winst van
land op koploper Repro
een verrassing. De zege kwal
tot stand door doelpunten vaij
Petra Serraerens en Marin
Meyer voor Bosland.
Uitslagen eerste klas: Disco
Vervaet 1-3, BLZ/Bilderbeek-De
kei 2 0-14, Klaus/Napoleon-Capp
2-1, Vervaet-De Snor 3-0, Goo
BLZ/Bilderbeek 9-1. Tweede -
Klaus/Napoleon 2-PZS 1-7, Necta|
mann-De Meerpaal 6-0. Dames: Rep:
Bosland 1-2, De Vliegere-Ko Jansen 0-
AZWZ-Disco Love 3-0, Napoleon/Kiaus
Van Jole/Anthonis 4-1, stad
Neckermann 3-3.
Stand eerste klas: Klaus/Napc
11-19, Goossens 11-17, De Smicke! 1MJ1
Vervaet 11-12, De Snor 11-11, CappenJII
11-10, Spitters Sport 11-8, Disco Loveil-I
8, Biesbroeck 10-7, BLZ/Bilderbeek M"
Tweede klas: Neckermann 10-23, Ta
Movies 10-22, Walhout/De Visser 10-tJ
PZS 10-15, Witte Huis 10-12, GTI Ml
Shing Garden 10-10, De Meerpaal 1'
Klaus Napoleon 2 9-4, Van Putte/Ra"
10-3. Dames: Repro 11-24, NapolM
Klaus 11-23, De Vliegere 11-20, Stads!'
berg 11-14, AZWZ 11-13, Neckermann !:j
11, Van Jole/Anthonis 11-7, Ko Jar
11-7, Bosland 11-6, Disco Love 11-5.
^kele weken geleden werd Willy Steures in Gemert voor de derde maai in zijn
carrière nationaal kampioen. En opnieuw in het ankerkader 71/2, zijn favoriete
spalsoort.
Opvallend daarbij is dat de Nijmeegse biljarter ook de twee voorgaande titels
behaalde met een tussenpoos van zes jaar (1972 en 1978). Een toevalligheid
natuurlijk, maar het geeft wel aan dat Willy Steures niet elk jaar in staat is om te
t'lammen. Wanneer hij aan een Nederlands kampioenschap deelneemt, dan
staat hij altijd wel zijn mannetje en is hij goed voor een stunt, maar een 'super
star' is Willy Steures zeker niet.
Hij heeft ook niet de intentie dat te willen zijn. Hij heeft geen tijd en zin om elke
bug enkele uren achtereen trainingsarbeid te verrichten, zoals mannen als Jan
Arnouts, Hans Vultink en Jos Bongers dat wél doen. Willy Steures is een
vreemde eend in de bijt.
Aan onze verslaggever legt hij uit dat hij door dé jaren heen het betrekkelijke
van de biljartsport heeft leren inzien. Het gezin en het werk genieten bij hem
duidelijk de voorkeur.
Door Gerard Hachmang
k'IJMEGEN - Willy Steures neemt in het bonte vaderlandse biljartge-
Izeischap een heel speciale plaats in.
Terwijl veel van zijn collega's enkele uren per dag de nodige kilometers rond de
«roene tafel afleggen, moet hij zich noodgedwongen beperken.
Het klinkt misschien raar",
Jt Willy Steures, „maar ik
[Sn niet meer dan twee keer
jzo'n drie kwartier per week en
het weekeinde zo af en toe
n uurtje. Ik heb gewoon niet
Leer tijd. Ik maak lange da
gen en wanneer ik 's avonds
'om half zeven thuiskom, dan
eft het gezin ook recht op
Me. Ik vind het bijvoorbeeld
heerlijk om met de kleine wat
te spelen of een stuk te gaan
fietsen".
,Voor het toernooi in Ge-
lert heb ik twee weken geen
|keu aangeraakt. Alleen de
ivond voor het kampioen-
top heb ik nog een drieban-
[denpartij gespeeld. En toch
melde ik dat ik een goed toer-
looi zou gaan spelen. Ik zei
dak voordat ik vertrok nog
mijn vrouw: ik ga ge-
raon die titel pakken. Nor-
taal gesproken maak ik me
Ivoor een toernooi nooit echt
druk. Ik zie wel waar het op
uitdraait. Maar nu was ik er
[toch al een paar weken geeste
lijk mee bezig".
„Omdat ik in een poule was
Ingedeeld, die er op papier wat
onder sterk uitzag, rekende
ik er zeker op de finalegroep te
dien halen. Maar door het
/egvallen van Jan Arnouts
[kwam ik plotseling in de poule
erecht met Hans Vultink en
los Bongers. Dat was eigenlijk
'est balen. Maar toen ik de
rrste de beste partij van Bon
ders won, gaf me dat een enor-
|me kick. Het toernooi kon niet
leerstuk".
En dat zou later ook blijken,
log voor de laatste seance
west worden afgewerkt, kon
Willy Steures al de felicitaties
ontvangst nemen. En hij
tigde en passant ook nog
?n nieuw Nederlands record
loor het moyenne van 53.84
(Vultink) op te vijzelen naar
55.55.
Een nieuwe hoogtepunt dus
in de loopbaan van Willy
Steures. Maar lang wil hij er
beslist niet bij stil blijven
staan. „Ach, het is allemaal zo
betrekkelijk", zegt hij. „Zo'n
titel is natuurlijk best leuk.
Maar na de huldiging is het
voorbij en de dag erop moest
ik gewoon weer om kwart
over zes op om naar mijn werk
te gaan. En wanneer je dit
soort dingen meemaakt, dan
leer je de sport wel te relative
ren".
„Het biljarten is een leuke
hobby, maar het levert je geen
stuiver op. Laat ik het sterker
zeggen: het kost me alleen
maar veel geld. Als je een tijd
aan de top wil blijven mee
draaien, dan moet je toch re
gelmatig trainen. Omdat ik
geen zin heb om naar een café
te gaan, heb ik zelf een biljart
op zolder staan. Maar om dat
te realiseren, moesten we wel
verhuizen naar een duurdere
woning. We hebben zes jaar
gezocht naar een huis met een
bovenverdieping die zo groot
was dat ik er met gemak een
wedstrijdttafel kon plaatsen".
De 'biljartzaal' waarover
Willy Steures beschikt, mag
gezien worden. Werkelijk een
fantastische ruimte met een
schitterend snel lopend biljart,
voorzien van originele ver
lichting. Kortom, een snoepje
voor elke biljartliefhebber.
„Maar ja, ook dat kost heel
wat centjes", reageert de 34-
jarige systeem-ontwerper van
een computerbedrijf. „Denk
alleen maar eens aan de
stroom. Dat is toch gauw zo'n
veertig gulden in de maand".
Ondanks het kostenaspect
zal de evenwichtige biljarter
uit Nijmegen zijn geliefde
sport de komende tijd trouw
blijven. En dat in tegenstelling
tot enkele jaren geleden, toen
hij abrupt stopte met biljar
ten. „Ik heb altijd mijn maat
schappelijke carrière voor la
ten gaan. Op een gegeven mo
ment was het noodzakelijk om
te gaan studeren en toen heb
ik drie jaar werkelijk niets ge
daan. Toen ik daarna weet
wat meer vrije tijd kreeg, ben
ik weer aan de slag gegaan. En
toen bleek dat ik nauwelijks
achterop was geraakt. Ik denk
dat dat te maken heeft met
ean bepaalde klasse en erva
ring. Alleen mis je natuurlijk
wat ritme, maar dat was snel
bijgespijkerd".
Willy Steures is een school
voorbeeld van een rustige bil
jarter. Niet dat deze sport nu
bol staat van emotie, maar de
Nijmegenaar zal zich nooit
vergalopperen. „Ik voel me
daar ook het best bij", bekent
hij. „Jan Arnouts is een jon
gen, die zich nog wel eens kan
laten gaan. Maar dan zie je
toch dat zoiets ten koste gaat
van zijn spel. Niet dat het al
tijd zo gemakkelijk is je in te
houden. Zeker niet. Maar als
je dat niet kunt, dan heeft dat
altijd concentratie-verlies tot
gevolg. Het vervelende van de
biljartsport is, dat je veelal
machteloos bent als je op de
stoel zit. In de voetballerij kun
je bij balverlies alles op alles
zetten om de bal terug te vero
veren. Maar bij het biljarten
moet je wachten op de fout
van de tegenstander, voordat
je weer punten kunt maken.
Dat is wel wel eens frustre
rend".
Uitspattingen zul je bij bil
jarters zelden aantreffen.
Wanneer iemand een titel ver
overt, dan wil hij nog wel eens
zijn keu in de lucht steken,
Willy Steures: „Het biljarten is een leuke hobby, maar het levert je geen stuiver op".
- foto paul dijkstra
maar dat is op zich al een uni
cum. Nederlandse biljarters
begroeten een titel over het al
gemeen laconiek, vrijwel zon
der emotie. Terwijl sport en
emotie toch hand in hand
gaan. Misschien dat daarom
het biljarten ook niet zo popu
lair is, terwijl er toch weinig
mannen zijn, die nog nooit een
partijtje hebben gespeeld in
het café.
„Ik denk dat de afnemende
interesse vooral te maken
heeft met het feit, dat andere
hobbies de overhand hebben
gekregen", oordeelt Willy
Steures. „Je hebt de tijd gehad
van het trimmen. Iedereen
moest aan beweging gaan
doen en dan denk je op de eer
ste plaats niet aan het biljar
ten. Dat de toernooien door
gaans niet al te druk bezocht
worden, komt omdat de ka-
derspelen voor de leek niet zo
aantrekkelijk zijn. De mensen
komen vooral af op bandsto
ten, driebanden en kunststo-
ten. Daar is spektakel te ver
wachten".
In professionalisering van
de biljartsport ziet Willy Steu
res weinig heil. „Ik denk niet
dat de markt daar rijp voor is.
Je bent in zo'n geval toch af
hankelijk van sponsors en die
staan niet te trappelen om
geld in het biljarten te stop
pen. Echte televisiesporten
zijn daarvoor veel geschikter".
„Er zijn maar weinig spelers
die werkelijk van hun sport
kunnen profiteren. Ik denk
dat je dan toch in de horeca-
sector terechtkomt. Een goed
voorbeeld is Raymond Ceule-
mans, maar dat is een uitzon
dering. Hij is dan ook een ech
te persoonlijkheid. Hij straalt
iets uit. Het is geen toeval dat
juist hij in een televisiespotje
te zien is en niet iemand an
ders".
Hoewel Willy Steures de
kaderspelen voorlopig nog wel
trouw zal blijven, overweegt
hij op langere termijn zich te
gaan toeleggen op het kunst
stoten. „Dat ligt me wel. Dat
heb ik met het ankerkader
71/2 ook. Dat is niet zo'n gepier
op de lijnen, het is allemaal
wat ruimer. Dan voel ik me op
mijn gemak. Maar het nadeel
van één spelsoort beoefenen is
wel dat je erg eenzijdig bezig
bent. Ik hoorde de afgelopen
dagen van Jean Bessems, die
zich in het kunststoten heeft
gespecialiseerd, dat hij weer
van plan is zich in te schrijven
voor de kaderspelen. Zo zie je
maar weer. Bovendien, als ik
op mijn biljart op zolder alleen
maar ga kunststoten, kost me
dat zeker een laken in de
maand. En dat gaat me na
tuurlijk wel wat te ver".
Hezen veor Caesar ef centen
ROME (RTR) - Alle wegen leiden naar Rome. Dat is het probleem,
waarmee de organisatoren van de Formule 1-race kampen, die ko
mend seizoen in de Italiaanse hoofdstad zou moeten worden ge
houden.
Ironisch genoeg maakten de bedenkers hun plan bekend op het moment,
dat Rome aan het bijkomen was van de ergste verkeerschaos, die de stad
sinds jaren had beleefd.
,i
~n Starlift. Het blok van Starlift W
- foto ww w
EUo de Angelis: „Ik ben uit principe tegen racen tussen huizen".
""""UHHiiiiiiiiiimiiiii
Eén van de grootste voor
standers van de Formule 1-
wedstrijd, die zou moeten
meetellen voor het Grand
Prix-klassement, is burge
meester Ugo Vetere. „Met de
race steken we onze nek
uit", weet Vetere. „maar het
is een unieke kans de jonge
mensen in onze stad spekta
kel te bieden. Het organisa
tie-comité heeft me verze
kerd dat de hinder voor het
stadsverkeer tot een mini
mum wordt beperkt".
Tot de grootste tegenstan
ders van het evenement -
naast die van Imola en Mon-
za de derde Italiaanse For
mule 1-race - behoort de in
Rome geboren coureur Elio
de Angelis. „Julius Caesar
zou zich in zijn graf om
draaien als ie ervan zou ho
ren. Trouwens, ik ben uit
principe tegen racen tussen
huizen". Ook Altieri Spinel-
li, namens de regering ver
antwoordelijk voor histori
sche monumenten, en diver
se natuurverenigingen ke
ren zich tegen de wedstrijd.
De Angelis' collega en
stadgenoot Andrea de Cesa-
ris is net als de Italiaanse
Automobiel Club groot
voorstander. „De strijd tus
sen de zwaarste wagens kan
de autosport populariseren",
zegt De Cesaris. „En wat de
moeilijke en gevaarlijke si
tuaties betreft: er zullen
heus wel voldoende veilig
heidsgaranties zijn voor
coureurs en publiek".
De Cesaris voelt zich ge
sterkt door het verwachte
aantal toeschouwers:
200.000, twee keer zo veel als
op Imola of Monza. Volgens
de Automobiel Club brengen
publiek en sponsors 4,6 mil
joen dollar (ruim 16 miljoen
gulden) op. De kosten bedra
gen 'slechts' 3,4 miljoen dol
lar (bijna 12 miljoen gulden).
Bijna de helft daarvan is be
stemd voor de noodzakelijke
verbetering van het wegdek.
Het 3,7 kilometer lange
parkoers ligt middenin Eur,
de door Mussolini's architec
ten geschapen wijk met als
hart een permanent exposi
tiecentrum. De zes-baans
Columbus-hoofdstraat is in
de huidige staat niet bestand
tegen het geweld van de
Formule 1-wagens. Om de
nodige voorbereidingen te
kunnen treffen, willen de
organisatoren de buurt rond
het parkoers enkele dagen
voor de race, die 13 oktober
van dit jaar moet plaatsvin
den, afsluiten.
Tegenstanders van de
Grand Prix-strijd beweren,
dat een groot aantal strui
ken en bomen moet verdwij
nen en dat de gebouwen
schade zullen lijden. „Ik hou
van sport, maar kan niet
toestaan dat brullende wa
gens door de stad scheuren",
stelt regeringscommissaris
Spinelli. „Ik zal me met
hand en tand verzetten te
gen elke poging de prachtige
omgeving schade te berok
kenen".
Voorstanders duiken de
geschiedenis in en wijzen op
de autorace, die in 1948 in
Rome werd gehouden. „Toen
ging toch ook alles goed". De
topsnelheid van de wagens
was toen overigens nog niet
half zo hoog als de 300 kilo
meter per uur, die de auto's
nu kunnen bereiken.
Burgervader Vetere heeft
inmiddels geprobeerd beide
kampen te verzoenen door
een beroep te doen op het
Italiaanse nationaliteitsge
voel. „De kans is groot dat
de geweldige autobouwer
Enzo Ferrari zal besluiten
zijn afkeer van Rome te
overwinnen als we de race
laten doorgaan. Hij is name
lijk van plan te komen kij
ken".
Illllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllljllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^^
Door Hans Braat
AMSTELVEEN - Een vader
landse vedette a la Ada Kok
zal Jolanda de Rover nimmer
worden.
De Amstelveense mag dan
Olympisch goud op de 200 me
ter rugslag in de wacht heb
ben gesleept, het komt niet in
haar hoofd op dat publicitair
of geldelijk uit te buiten, zoals
inmiddels in de atletiekwereld
niet meer dan normaal is.
De 21-jarige, gevraagd hoe
zij het heeft ervaren om tij
dens het grootste sportevene
ment ter wereld de hoogste
plaats op het ereplatform te
mogen betreden, levert slechts
als respons: „Ontzettend leuk
en een beloning voor alle in
spanningen".
Het tekent het karakter van
Jolanda de Rover ten voeten
uit. Voor de zwemsport heeft
ze (bijna) alles over. Van daar
bij horende revenuen heeft ze
amper vernomen, of ze wil er
niet van horen.
„Zwemmen en presteren
vind ik leuk. Daar wil ook al
les voor doen, maar het ligt nu
eenmaal niet in mijn aard om
winkels en dergelijke te gaan
openen. Toen ik na de Olympi
sche Spelen terugkeerde in
Nederland, zijn er wel enige
telefoontjes geweest, maar ik
zie me al in Limburg of Zee
land lintjes doorknippen. Mij
in ieder geval niet gezien".
Het typeert de Amstelveen
se. Sport en school blijken het
leven van de prille twen te be
heersen. „Voor andere zaken
heb ik gewoon geen tijd. Het
deert me trouwens ook nau
welijks. Ik ben gelukkig met
het leventje dat ik nu leid.
Eenzijdig is het ook niet be
paald te noemen. Ik zie veel
van de wereld. In vergelijking
met een groot aantal leeftijds
genoten verkeer ik zelfs in een
bevoorrechte positie. Neem
bijvoorbeeld de Olympische
Spelen. De eerste week was
het in de States natuurlijk
flink aanpakken, maar ver
volgens kwam er nog een
week, waarin we konden gaan
en staan waar we wilden.
Toch een aardige kans niet
waar? Dankzij de zwemsport
heb' ik zo'n beetje de.hele we
reld kunnen zien en hoeveel
mensen kunnen mij dat na
zeggen".
Hoewel Jolanda de Rover
zich tevreden toont over haar
verrichtingen tijdens de Zo
merspelen, goud en brons vor
men daar ook een acceptabele
reden voor, op een onbewaakt
ogenblik laat zij zich toch ont
vallen, dat het 'wat vreemd
overkomt' dat de schijnwerper
steeds gericht is gebleven op
het duo Annemarie Verstap
pen en Conny van Bentum. En
juist dit paar maakte de hoog
gespannen verwachtingen niet
waar.
Jolanda de Rover: „Niet dat
ik enige jaloezie koester, maar
het is toch tamelijk eigenaar
dig, dat de Olympische kam
pioene een half jaar later al
weer vergeten is, terwijl de
tweestrijd Van Bentum-Ver
stappen continu de aandacht
blijft opeisen".
De Atheneum-leerlinge
haast zich vervolgens om daar
lachend aan toe te voegen dat
zij zich beslist niet ongewaar-
deerd voelt. „Het ligt ook een
beetje aan mijn specialiteit, de
rugslag. In Nederland heb ik
weinig last van echte concur
rentie. Bij Conny en Annema
rie is het altijd maar weer af
wachten wie er gaat winnen.
Dat maakt het voor de buiten
stander direct een stuk span
nender".
Een relativerende opmer
king, kenmerkend voor de
Amstelveense. Zij wil niet
slechts tot topprestaties in het
water komen, maar daarnaast
ook nog gezien zijn bij haar
ploeggenoten. „Tja, moeilijk
heden maak ik nooit. Met bij
na iedereen uit de selectie kan
ik goed opschieten en ik zou
het ook niet anders willen".
„De opvolging van Sitters
door Ruud Beele is voor mij
ook nimmer een punt van dis
cussie geweest. Beiden hadden
het beste met me voor, dus
waarom zou ik dan stennis
maken. Trouwens de clubtrai
ner is in mijn ogen een stuk
gewichtiger. Bert Sitters zag
ik een of twee keer in de
maand, mijn clubcoach zie ik
bijna dagelijks".
Een nuchtere constatering,
maar de Noordhollandse doet
dan ook weinig moeite om te
beantwoorden aan het stereo
type beeld, dat men van de
Nederlandse zwemster heeft.
Chloorblond haar, maar zon
der brede schouderpartijen.
Krachttrainingen, in het oost-
blok vrij gebruikelijk, staan
dan ook niet genoteerd in haar
agenda. Met haar dagelijkse
gang naar het zwembad hou
den de voorbereidingen op de
grote toernooien zo ongeveer
wel op.
„Het enige verschil met een
paar jaar geleden is, dat ik
meer aan duurtraining ben
gaan doen. Het resultaat was
direkt merkbaar. Jarenlang
leek ik vastgeroest op 1.04 min.
op de 100 en 2.10 min. op de 200
meter, dit jaar dook ik daar
telkens gemiddeld twee secon
den onder. Bij die nieuwe trai-
ningsopzet heb ik dus duide
lijk baat gehad: het heeft me
in ieder geval een gouden plak
opgeleverd".
Een medaille waar de 21-ja-
rige trots op zegt te zijn, hoe
wel er voor het brok edelme
taal nog steeds een passende
plaats moet worden gezocht.
„Het wegblijven van de oost-
bloklanden doet weinig aan
mijn prestatie af. Wanneer zij
tijdens de Vriendschapspelen
onder mijn tijd waren gedo-
•ken, had dat iets anders gele
gen, maar nu kan ik mij als
een echte kampioene beschou
wen".
Zonder enige opsmuk ko
men de woorden uit de mond
van Jolanda de Rover. Trots
op haar verrichting is de Am
stelveense 'slechts kort ge
weest. Dat is verleden, maar
de toekomst boeit. De wed
strijden als zodanig dan, want
de Olympisch kampioene
denkt er niet aan om via ne-
ven-aktiviteiten de zwemsport
ook bij het publiek bekender
te maken.
Jolanda de Rove „Als
kijksport heb ik het 7 wemmen
ook niet hoog op i lijn lijst
staan. Wat is er nu spectacu
lair aan 'baantjestrekken'? In
het verleden is dat voor de po
pulariteit niet zo relevant ge
bleken. Schaatsen is per slot
van rekening ook niet veel
meer dan rondjes draaien.
Toch spreekt die sport de
meeste mensen wel aan. De
schaatssport heeft altijd ido
len gehad, zoals Ard en Kees-
sie. Door onze verrichtingen
tijdens de Olympische Spelen
zijn wij dat ook geweest, maar
niet langer dan één week. Ver
volgens raakte iedereen weer
in de vergetelheid. Niet hele
maal onbegrijpelijk, want ik
zelf heb er niets voor gedaan
om a la Verkerk of Geesink
een volksidool te worden".
„Dat zou ik ook niet willen.
Zwemmen en de school zijn de
hoofdbestanddelen van mijn
leven. Populariteit, ach wat
koop ik daar voor. Of beter ge
zegd: wat zou ik ermee denken
te kunnen kopen? Niets, geloof
ik, daarom houd ik het op
zwemmen en presteren. Van
daar dat ik, in tegenstelling tot
een aantal heren, beslist nog
niet aan stoppen denk. Bij de
EK wil ik bewijzen nog steeds
tot de wereldtop te behoren".
j|'
Jolanda de Rover: „Het wegblijven van de Oostbloklanden
doet weinig aan mijn prestatie af'. - fotoanp
