BOEKEN EK Jimi Hendrix: gemakkelijk slachtoffer van uitbuiters Synagogen ledenwinst Veronica, ïs voor VPRO Ilam De Heilige Herodes Vrouwen zijn ook mensen Erfgoed Nieuwe serie Nederlandse thrillers Jeanne d'Arc Zonder dialoog Kinderdag 3 januari 1985 LVERSUM 2 IeTO van de meest exotische loponenten van de popmuziek lii de jaren zestig, Jimi Hen- Ijilx, is na zijn plotselinge litod, op 18 september 1970, re- Ijilmatig onderwerp geweest lian speculatie en legende- Ivirmiiiff. Werd hij uitgescha- litld door zakenmensen, of |itlis vermoord? ■IILVERSUM 4 HILVERSUM 5 T1 sst T2 1 ruim 4000 leden Lt nu op 338.500. VARA boekte een le nst van bijna 9.500 en daarmee op 527.565. PRO tenslotte kreeg prlies te verwerken Jüim 15.500 leden en Puit op 343.791 leden. I-se teruggang van het ll leden bij de VPRO volgens de omroep ;end voor rekening de zogenaamde les-leden. Het aantal abonnees gaf een I stijging te zien van lleine 1500. I AVRO blijft ondanks erlies van bijna 19.000 de grootste omroep len totaal ledental van tl. punt-interview. 18.30 Discus- 19.02 KRO's Country time Ter overweging. 20.03 Tombo- p2 Goal op donderdag. NOS: Met het oog op morgen. EO: True Light (00.02 EO's Coun- ur. 01.02 Zingen in de nacht. Muziek motief. 03.02 Snaren- >6.02 Kayen Rasja, progr. in larokkaans). 7.00 Nws. 7.06 AM (7.30, 8.00 ,J Nws). 9.30 Nws. 9.33 Buiten J Nws) 10.50 Snotneus ahoy! I Hollywood Boulevard. 11.30 111.33 Kijk op kunst. 11.58 Per 12.00 Buitenland spectrum, -i.voorl.: 12.16 Uitzending voor ■ndbouw. NOS: 12.26 Meded. land- en tuinbouw. 12.30 Nws. 3: 12.36 AVRO's Radiojour- r 13.00 Nws. 13.10 AVROs ftpanorama. 13.30 Nws. 13.33 fengymnastiek. 14.00 Hilver- 3 bestond nog niet (14.30 Nws). De burgemeester is jarig J Nws). 16.00 De Nederlandse llen willen, maar... (16.30 1.17.00 AVRO's Radiojournaal. I Nws. VOO: 17.36 Nieuwsradio i Nws). 19.00 Veronica Sport. V: 20.00 Nws. 20.03 De wereld v Gods lof. 21.00 In beweging. - Bij de tijd. 22.00 Literama- Berdag. 22.15 Onder de kop. 1 Nws. 22.35 Hier en nu. 22.45 lurne. 23.00 Waken en dromen. Albert Helman schreef poëtische roman vanuit denkend hart Door Henk Egbers ALBERT HELMAN (81) is de laatste ja ren ongewoon pro- duktief. Zijn jongste telg heet 'Hoofden van de Oayapok!'. Het is een zeer fijnzinnige kleine roman, waarin hij op een originele manier de bot sing tussen de 'westerse' en 'de' indiaanse cultuur tot uitdrukking brengt. Een zeer poëtisch boekje waarin Heimans' gevoeligheid en strijdlust tot een prachtige harmonie komen. Helman zegt in zijn inlei ding, dat de opzet van dit werkstuk hem met tussen pozen zo'n twintig jaar heeft beziggehouden. Hij zocht naar een nieuwe structuur voor de roman. In dit boek meent hij die gevonden te hebben door de klassieke re devoering (de oratio), de re dekunst, te gebruiken. „Er bestèén volken", zegt hij (los van oratores als Demosthe nes en Cicero) „onder wie de redenaarskunst nog altijd vrij algemeen beoefend wordt. Dit is namelijk het geval bij tal van Indianen volken". Deze structuur koos hij derhalve voor deze roman, die daardoor een voor onze tijd originele dramatische vorm kreeg. De roman be staat uit vijf redevoeringen, die door Helman zo eenvou dig mogelijk zijn gehouden. Zijn intentie was, dat ze door een 'redenaar' voorge dragen zullen worden. Die intentie verdient gereali seerd te worden, want als de atmosfeer ervan door een acteur ingevoeld wordt, zul len de vijf oraties van deze roman ongetwijfeld inruk maken. Het 'verhaal' betreft een indiaan, die in zijn jeugd door een missionaris is mee genomen naar het land der blanken. Hij keert terug, omdat hij de oorlogszuchtige verhoudingen in die wester se wereld zat is. Hij opteert weer voor zijn 'roots' en sol liciteert in zijn redevoerin gen voor een heropname binnen de indiaanse cultuur. Het lijkt erop, dat Helman, die ook indiaans bloed door zijn aderen voelt vloeien, be zig is zijn eigen oorsprong te verwerken in dit boek. Het wordt er alleen maar echter door. De poëzie is daardoor tegelijk keihard! De teruggekeerde verlo ren zoon hield het dus bij de blanken niet meer uit. Waardering hield hij wel over voor hun geneeskunst. Hij wil zich onderwerpen aan alle voorwaarden (on der meer een pijnlijke ini tiatie-ritus) om weer bij zijn Albert Helman. indiaanse stamvolk te ho ren. Toch zijn er zaken waaraan hij moeilijk kan wennen; met name de ma nier waarop deze indianen - foto nijgh en van ditmar met hun doden omgaan (lij ken laten oppeuzelen door vissen). Als dan de vrouw met wie hij gelukkig is, na de dodelijke bevalling van hun eerste kind, dit lot over komt haakt hij af en keert terug naar de niet-indiaanse wereld. Als anthropoloog in het Amazonegebied doet hij dan wetenschappelijk onderzoek naar het leven der indianen volken. De laatste redevoe ring is 'veertig jaar later' als hij daarvoor een onderschei ding krijgt. In dat slothoofd stuk legt Albert Helman zijn grote strijdbaarheid weer bloot: verandert het karak ter van het boek vergeleken bij de voorgaande orationes, die poëtischer zijn. Hij be toogt nu. De 'trieste tropen- landen', waarin de indianen grotendeels zijn uitgemoord, werden een 'zelfzuchtige vrouw' voor hem in 'wier exclusieve dienst' hij zich stelde. Hij heeft daarbij ont dekt dat zijn kennis vooral uit zijn eigen hart is geko men. „Ook het hart denkt, maar het denkt onwetensch appelijk en met zijn eigen logica". Helman wijst dan op de totale afwezigheid van het begrip 'schuld' bij de Guya nese indianen. Dat inzicht zou voor een westerse cul tuur, met zijn nihilistische wanhopige jonge generatie, van belang kunnen zijn. Daar staat tegenover dat het begrip 'schaamte' (in het Westen gereduceerd tot 'dwaze schaamachtigheid op genitaal gebied') in oude culturen geheel ontbreekt. 'Wisten wij nog maar wat echte schaamte is!' Dat zou de medemenselijkheid ten goede komen en racisme uit bannenIk ken geen nobel wilden.... Het is beter om uw wilde inboorling in vrede te laten blijven wat hij is....". Is ook hier een wat ont goochelde Lou Lichtveld aan het woord? Een man met grote verdiensten voor de li teratuur, het onderwijs, de cultuur van het Caraïbisch gebied. Een man, die binnen zijn oorspronkelijke cultuur vaak verweten is te westers geworden te zijn. Een man die, met een roots-gevoel, nu herbront? Hij is enkele jaren geleden - zo vertelde hij ons - door de militairen in Suri name gevraagd hen te hel pen bij de opbouw van het land. Hij wilde dat toen niet. Eigenlijk is dat jammer, want mogelijk zou hij heel wijs deze in Nederland ge vormde soldaten weer meer in contact gebracht hebben met hun werkelijke cultuur. Het is jammer dat Neder landse politici nog steeds menen voorwaarden aan dit land te moeten stellen die behoren bij een Nederlandse cultuur en niet bij die van origine indiaanse leefwereld (om nog maar te zwijgen van de Afrikaanse en India se). Wanneer zij nog een hart hebben als dat van Hel man, dat denkt met zijn eigen logica, moeten zij dit boekje lezen. Iedereen die zich betrokken voelt bij wat zich tussen mensen kan af spelen is deze fijnzinnige ro man aanbevolen. Albert Helman: Hoofden van de Oayapok!. Uitg. Nijgh Van Ditmar, prijs 19.90). Door Dirk Vellenga i Jerry Hopkins, die eerder ■uitstekende biografieën ■maakte van Elvis Presley en (Jim Morrison, schreef 'The Ji- ii Hendrix Story', dat in Ne- lèrland de titel 'Jimi Hendrix l een leven voor muziek' kreeg. ■Hopkins verdiepte zich in 1975 Inopracht van het blad Rol ling Stone in het fenomeen pendrix en concludeerde toen ldat de nalatenschap van de pnger-gitarist was geplun- derd door 'een berekenende lende advocaten, promotors, pjlichters en andere aasgie- i®'. Hij werd daarop gebeld pwNoel Redding, bassist van Ie Jimi Hendrix Experience, [die zei dat het artikel nog maar een heel klein deel be- latte van de schokkende Baarheid. Hopkins dook er (verder in, sprak met familiele- (derv en zakenrelaties, helaas met manager Michael |Mfrey, die niet meer in leven Ook na het lezen van het lek over Jimi Hendrix (het is vierde biografie) blijft de toelachte overeind dat veel J'ezenlijke informatie ont weekt Over de jeugd van ■Hendrix is Hopkins kort. Jimi Pas een verlegen, stotterende Jagen, die in Seattle werd op- gevoed door zijn vader Al, een tuinman die van orde en tucht hield. Moeder Lucille had al snel de benen en de fles geno men. Ze stierf in 1958. Een tan te bracht Jimi naar haar sterf bed, maar de jongen deed niets anders dan naar haar staren. Jimi Hendrix ging in dienst, zoals zijn vader dat graag zag, en bracht het bij de 101-ste Airborne Division tot soldaat eerste klas. Toen hij in de herfst van 1962 zijn burgerkle ren weer aantrok, was hij ech ter niet de model-soldaat die zijn leven volgens strikte re gels zou inrichten. Voor zijn diensttijd had hij al ervaring opgedaan in de donkere hoe ken van de samenleving. In een cafetaria dronk hij met andere scholieren hoestsiroop om high te worden. Soms kwam er ook benzedrine aan te pas. Met zijn vriendjes pleegde hij een paar inbraken en maakte hij zich schuldig aan joy-riding. Het waren lichte vergrijpen en Hopkins noemt hem 'de verlegen inbre ker'. Ondertussen was Jimi gi taar gaan spelen. Hij speelde in verschillende bandjes, bij Little Richard en bij Curtis Knight. Hendrix vestigde zich in het artistieke Greenwich Village in New York, waar hij in muziek en drugs een uit laatklep vond voor zijn gevoe lens. Curtis Knight bracht Hen drix in contact met Ed Chal- pin, met wie hij op 15 oktober 1965 een exclusief platencon tract tekende voor drie jaar. Hendrix was niet erg kieskeu rig op dat gebied. „Hij tekende een contract met iedereen die een dollar en een potlood had", zei een van zijn vriendinnen. Bovendien hield hij zijn mond al open, als iemand hem LSD of iets anders met geestverrui mende werking aanbood. Chas Chandler (ex-Animal) en Michael Jeffrey (ex-com- mando) haalden Hendrix naar Engeland en regelden verder zijn zaken. Toen Hendrix één van de grote sterren van de psychedelische popexplosie werd, bleek hoe naïef Hendrix altijd was geweest als het ging om contracten en afspraken. Hij was een ideaal doelwit voor slimme jongens, die hem met drugs en meisjes konden inpalmen. Ed Chalpin kreeg bijvoorbeeld twee procent van de opbrengst van de eerste drie elpees van Hendrix en had de volledige rechten van de vierde elpee, die Hendrix nog moest maken. Sloten geld verdwenen naar advocaten en via manager Mi ke Jeffrey naar een onduide lijke firma op de Bahama's. Jimi Hendrix leefde toen al volledig op stimulantia. De problemen stapelden zich op. Zijn twee managers gingen el kaar bestoken, zijn begelei ders werden aan de kant gezet en Hendrix werd gearresteerd door de Canadese douane we gens bezit van drugs. Hopkins vermeldt ook het vreemde verhaal van de 'ont voering' van Hendrix door mafia-figuren. Het berust op de verklaringen van één man, die ook persoonlijk de ont- Jimi Hendrix. voerders onschadelijk ge maakt zou hebben. De waar heid komt niet aan het licht en ook over de dood van Hendrix (hij stikte in zijn eigen braak sel) wordt weinig onthullende - foto archief de stem informatie toegevoegd. Meer zat er niet in, ook niet voor Jerry Hopkins. Jerry Hopkins: 'Jimi Hendrix -een leven voor muziek'. Uitg. De Kern, Baarn, prijs 29,50. J. van Agt en E. van Voolen: Ne derlandse Synagogen. Uitg. De Haan, prijs ƒ25.-). Een zeer instructief boekje over de ongeveer 100 synago gen in Amsterdam en de vele over het land verspreid; al of niet in gebruik. Van Agt van de Rijskdienst Monumenten zorg en Van Voolen, conserva tor van het Joods Historisch Museum in Amsterdam stel den het samen, terwijl de ci neast Willy Lindwer er talrij ke inzichtelijke foto's bij maakte. Na een algemeen verhaal over oorsprong en functie van de synagoog, als plaats van sa menkomst voor gebed, studie en religieuze praktijken, wordt de - architectonische - geschiedenis van de synago gen in Nederland behandeld. Middeleeuwse synagogen zijn er niet meer over, maar wel die gebouwd zijn op de ge schiedenis van de komst van de Spaans-Portugese joden die zich eind 16e eeuw vestigden in steden als Middelburg, Kampen, Naarden en vooral Amsterdam. Twee monumen tale synagogen uit die periode bestaan niet alleen nog in Am sterdam, maar ook elders in de wereld zijn joodse godsdienst huizen geïnspireerd op die Amsterdamse modellen nog in functie (Willemstad, Parama ribo, Londen, New York etc.). Buiten Amsterdam zijn pas laat synagogen gebouwd. De oudste staat in Middelburg (1705). Na de burgerlijke ge lijkstelling op het einde van de 18e eeuw konden joden zich overal vrij vestigen in Neder land en bouwden er hun syna gogen. Dit boek bevat een in teressant overzicht over de stijlvormen waarin dit ge beurde. Voor sommige lezers is het misschien verrassend om te horen dat er na de Tweede Wereldoorlog weer nieuwe synagogen gebouwd werden, onder meer in Rotter dam, Oss en Amstelveen. De lijst met samenvattende beschrijvingen van nog be staande gebouwen, bevat on der meer synagogen in Bergen op Zoom, Breda, Geertruiden- berg, Tilburg, Eindhoven, Den Bosch, Vierlingsbeek, Middel burg en Zierikzee. Een goed - summier - historisch geschrift met gevoel voorhet anecdoti- sche, zoals de vermelding van voorzanger en slachter Izak de Haan met dochter Carry van Bruggen bij de Zienagoog van Zaandam. heel uur nieuws. TROS: 7.03 havermoutshow. 9.03 De Hugo Gelderenshow. 11.03 De pol' opparade. 12.03 50 Pop of oen r-lop. 14.03 Dan weet je wat we NOS: 18.04 De avondspits. DS: 19.02 De Nederlandstalige tien. 20.02 De disco-action top lan 1984. 22.02 De LP-show. [RA: 7.00 Opmaat (8.00 Nws). 9.00 estelijke muziek. 10.00 Colle- !m Aureum: Klassieke muziex- L5 20e Eeuwse hoboconcerten. X) Promenade concert: Frag- inten uit muzikale sprookjes. >RO: 13.00-22.00 De beweging- it om: 13.00 Nws. 13.02 Muz. a£- Ialiteit. 14.30 De wandelende ta*; wzi Al-Aiedy. 16.00 Het portre krin Curran. 17.00 Het concert, nponisten rond Alvin Curra 02 De tafel van IV. 19.30 Musica ïctronica. 20.30 Jazz, met n_ abants Leer Orkest. NOS: 22.w iz. uit Middeleeuwen en Rena ice. 22.30 Akkoord. 23.00 Musica >va Live. DS: 9.03 NOS-Sportief. 9.25 Wa- rstanden. RVU: 9.30 Alleen op RO/RKK: 10.00 Uit de grond va" ijn hart, herh. IKON: 18. wartier. PP: 18.20 Uitzending VD. IKON: 18.30 Liturgie en >rkmuziek. NOS: 19.00 'Tl6 K>r buitenlanders (19.00 Tur 1.10 Berbers. 19.20 Marokkaans rabisch. 19.30 Spaans). Teleac. ■9.40 Turkse vrouwen proje^' |herh. 11b). 20.10 Duits voor begin Iers (herh. 9b) 20.40 Cadcam (4ht Ï1.10 Follow me II (herh. extra ie» MacLaverty: Het lam. Wereldbibliotheek, prijs Van deze auteur verschenen 'Cal' en de verhalen- Ijindel 'Een tijd om te dansen'. rons niet gelezen. Deze ro- J-ati heeft een Iers accent. Ir«fdfiguur is Michael Lamb I® zijn leven als religieus Jwoeder Sebastiaan in een te- ï«ls voor vastgelopen jonge- Is' vaarwel zegt. Hij neemt |Jarbij een van de pupillen, de Owen, mee op sleep- l'TVi. Het boek beschrijft hoe li van Ierland naar Londen iWten met het geld, dat Mi- |"ael meekreeg uit de erfenis |;ri zijn zojuist gestorven va- Pr. Hoewel 'het' nieuws mel- Ï®S maakt van deze zogehe- I® kidnapping, is de angst V® achtervolging bij de twee IMer dan de werkelijkheid, ■"'•eindelijk gaan ze terug |5ar Ierland. Michael is als o-vader van Owen gaan ■Wen en denkt dan dat hij ï.®1 de beste dienst bewijst 'een eind aan zijn leven te Mien. 1 De indruk bestaat dat Ma- IJaverty redelijk op de hoogte r'W het reilen en zeilen bin- l«i een traditionele (Ierse) ^-katholieke broedercon- 'tie en de daarbij horende rban. Ook de manier Jarop Michael zijn 'roeping' r' broeder, onder druk van «gerespecteerde vader, om- I '"leen leven tegen heug en g in het klooster met een van een overste, is 'insi- |J* Öet jochie Owen zit niet in de puberteit, maar is I, log epileptisch. Daarvan I,®11)' in de ontknoping ge- gemaakt. - - over om er een heftig Wende roman - desnoods een seanduleuze kant - van te maken. Hoewel MacLa verty goed schrijft en, zoals de flap zegt, gevoel voor detail heeft, 'gebeurt' er te weinig in deze roman. Krijg je geen ech te kick - noch literair noch in houdelijk die kenmerkend is voor een echt goed boek. Er worden wel allerlei zaken aangesneden, zoals de paral lelle relatie vader Lamb en vader/zoon Michael, maar de ze krijgen noch emotioneel, noch literair een echte uitdie ping. Zeker geen boek om van in de ban te raken, zoals de flap suggereert. Het lam wordt wel ter slachtbank ge leid, maar niet écht drama tisch. H.E. J. P. Guépin: De Heilige Herodes. Uitg. Bert Bakker Amsterdam. Prijs 17,50. Dit kleine boekje bevat de tekst van een lezing die de auteur hield op basis van een passage uit zijn 'magnum opus' De Beschaving. Kern van deze lezing: „Het Christendom is het kwaad". Guépin beweert dat het ty pisch christelijke medelijden met slachtoffers (ook te zien in bijvoorbeeld sympathie voor bevrijdingsbewegingen en on derdrukte volkeren) slechts kan leiden tot haat tegen de genen die de slachtoffers ma ken/ onderdrukken. Medelijden loopt uit op haat, haat op wraak, wraak op bloed, etc., zo beweert Guépin ongeveer. Uitvoerig gaat hij in op de geschiedenis van de aller vroegste martelaren, waar volgens hem de kiem werd ge legd voor de bloeddorstige his torie des Christendoms. „Uit de vroege MARTELAREN AC- TEN en PASSIES stijgt niet alleen de stank op van geron nen bloed en geroosterd vlees, maar ook de geur van weeë heiligheid en walmende haat". Bloed moet dus niet met bloed worden vergolden, luidt (Guépins les, want de kringloop van geweld is daar mee onontkoombaar. Veel be ter is het de boosdoener/ machthebber te verzoenen met offers, hem gunstig te stem men, hem te vergoddelijken, zoals de oude (en in Guépins ogen werkelijk beschaafde) Grieken deden, of heilig te verklaren. Vandaar de titel van dit ge schriftje: Herodes had men moeten heilig verklaren, om zo een hoop ellende te voorko men. H.R. Lodewijk Brunt: Vrouwen zijn ook mensen. Uitg. De Arbeiderspers Amsterdam. (Synopsis). 248 blz. „Van 'de' vrouwenbeweging kan nauwelijks worden ge sproken; er beweegt van alles en het beweegt zich in de meest uiteenlopende richtin gen. Daarnaast is er trouwens heel wat stilstand en achter uitgang. Dat is in overeen stemming met de aard van vrouwen: vrouwen zijn nu eenmaal wat vrouwen doen. Wat dat betreft lijken ze als twee druppels water op man nen: dat zijn ook mensen". De journalist Lodewijk Brunt is één van de (weinige) mannen die zich systematisch en diepgaand in de vrouwen beweging hebben verdiept. Van de vele artikelen die hij de afgelopen paar jaar aan dit (bijna onafzienbare) onder werp heeft gewijd, is nu een keuze verschenen. De goed ge documenteerde artikelen ver schenen eerder in Vrij Neder land en Maatstaf. Deel I van het boek behan delt de 'Vrouwengeschiede nis': Vrouwen en liefdadigheid in het negentiende eeuwse En geland. Engeltjesmaaksters. Artsen in de strijd tegen abor tus omstreeks 1900. Mode en de Antoon Coolen taal van de kleding. Huisart sen bijeen over geweld in ge zinnen. Deel II geeft een 'damesga lerij', een reeks portretten van vrouwen die allemaal een as pect van de vrouwenstrijd be lichamen: 'Linda Lovelace, het meisje met het gouden hart', 'Patty Hearst: stadsguerilla', 'Mooie Marie: Marie Ragg- hianti en de redneck-maffia van Tennessee', 'Margaret Mead: an original punk'. Het derde deel van Brunts bundel is gewijd aan 'De oor log tussen de seksen': de boe ken van Shere Hite, Nancy Friday, Lillian Rubin en Gay Talese, en onderwerpen als prostitutie en transseksuali- teit. Voor geïnteresseerden is dit boek een handig compendium van vijftien jaar brandende items in de vrouwen- (men- sen)beweging. H.R. Antoon Coolen: Erfgoed. Uitgeve rij Nijgh Van Ditmar, 's-Gra- venhage, prijs 24,90. 'Het erfgoed' is een van de vijf verhalen van de Brabantse schrijver Antoon Coolen die zijn verschenen in een nieuwe bundel in de reeks 'Neder landse klassieken van de twintigste eeuw'. Het is ook de toepasselijke titel die de uitge ver aan deze bundel heeft ge geven. AI de verhalen zijn eer der gepubliceerd, vier ervan in 1949, het vijfde in 1954. De titel 'Erfgoed' is dus heel toepasse lijk. f Hoewel het werk van de in 1961 gestorven Coolen heel tijd- en plaatsgebonden is zou de schrijver oneer worden aangedaan door van streekli teratuur te spreken. Ook nu nog (of weer?) blijken Antoon Coolens vertelkunst, zijn knap taalgebruik, zijn kijk op de ontwikkeling van de zo tradi- tiegevoelige Peelgemeenschap tot de verbeelding te kunnen spreken. Tijdbestendig erf goed dus. T.K. Uitgeverij Veen is begonnen met de serie 'Nederlandse Thriller' (NT) om meer aan dacht te krijgen voor het spannende werk van eigen bo dem. Er zijn zes delen op de markt gebracht, die ƒ.8,50 per stuk kosten. De eerlijkheid ge bied wel te zeggen dat het om tweede drukken gaat. De zes thrillers zijn 'Jacht- schade' van Felix Thijssen, 'Weggegooid geld' van Theo Capel, 'Stille Waters' van Jac ques Post, 'Wie zwijgt stemt toe' van Hans Neber, 'Spelen met de dood' van Willy Corsa- ri en 'Zwart geld' van Bert- Hiddema. Michel Tournier: Gilles et Jeanne, een vertelling. Vertaald door Jean ne Holierhoek. Uitg. Meulenhoff Amsterdam. Prijs 39,75. Michel Tournier, een van Frankrijks meest vooraan staande romanschrijvers (De Elzenkoning, Prix Goncourt 1970) heeft zich door histori sche documenten over Jeanne d'Arc laten inspireren tot deze 'vertelling', die vooral gaat over de invloed die het meisje Jeanne had op maarschalk Gilles de Rais. Van Tournier is bekend dat hij op geheel eigen wijze om gaat met mythen en vastlig gende verhalen. In deze episo de uit de Franse geschiedenis laat hij zijn licht schijnen over vragen van goed en kwaad, natuurlijk en bovennatuur lijk, middeleeuwen en renais sance, en hij komt daarbij tot weinig traditionele resultaten. H.R. Koba Swart: Nora, een val. Uitg. De Bezige Bij Amsterdam. 132 p. Prijs 24,50. Een roman zonder dialoog schrijven is een schier onmo gelijke taak voor een schrij ver, en zo mogelijk een nog zwaarder opgave voor de le zer. Zo'n boek zal het moeten hebben van andere kwalitei ten die de leesbaarheid bevor deren, zoals een sterk thema of een sterk verhaal. Maar zelfs al is daarvoor gezorgd, dan nog kun je het een lezer eigenlijk niet aan doen bladzij na bladzij door te moeten ploegen zonder dat er een woord wordt gesproken. In Nora, een val staan wel langdradig uitgesponnen her senspinsels van de hoofdper soon, een iets oudere alleen staande juriste die zich tot haar eigen verbijstering voelt aangetrokken tot een onaan nemelijke man, maar meer ook niet. Geen pleziertje voor een eenvoudige lezer. H.R.

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1985 | | pagina 19