REGIO ZEELAND
Lamswaarde
rewegh B.V.
Fa. Th. Kindt
en Zonen
H. Hamelinck
de Bakker
Nieuw Namen
Vermeirssen
en Zn.
Roland
van Damme
J.A.J. Loc kef eer-
Van Haelst
Constand
Tieleman
Oostburg
auwels
Lotus"
.T. Choi
'eur
Jack Visser
v.d. Branden
Ed. Hinneman-
De Windt
't Knutselhuis
Houtmagazijn
W3
ZATERDAG 29 DECEMBER 1984
BALANS VAN
EEN ROERIG
SLEEPJAAR:
MARIA
KOOL-FREYSER
VIEL 20 KILO AF
I Mevrouw Kool uit Hulsti
is sterkste afslankster
FLEXIBEL
OPTIMIST
OUDERWETS
ONGEMERKT
LUCRATIEF
A?3
Iwbedrijf
Lamswaarde. tel. 01142-282
61 NS Hulst, tel. 01140-13325
|t allen een
sedig 1985
Dreef 1-3
Lamswaarde
Landbouw-
mechanisatiebedrijf
wenst familie, klanten en
vrienden een alleszins
zalig en gelukkig
nieuwjaar
Gaarne wensen wij al onze
vrienden, kennissen
en klanten een
voorspoedig 1985
Melk- en
zuivelprodukten
Fred. Hendrikstraat 17
Lamswaarde
NfEUW JAARS
WENSEN
Drankenhandel
Smetstraat 26
Nieuw-Namen
tel. 01144-260
wenst allen een
voorspoedig
nieuwjaar
Foto
wenst alle klanten
en vrienden een
Voorspoedig 1985
Verzekeringen
Nobelstraat 9
Nieuw-Namen
klanten, familie
en kennissen
zalig nieuwjaar
Voor al uw levensmiddelen,
groenten en fruit
moet je bij
zijn
Kapelleberg, Nieuw-Namen
prettige feestdagen
en
gelukkig nieuwjaar
Keurslagerij
lostburg, tel. 01170-2832
enst allen een
spoedig 1985
-Indisch restaurant
Oostburg, Holland
I. 01170-3361
nst cliënten een
spoedig 1985
lie
n
aar
k.
aar
loten
n wij
185
is
2
Met dank voor het genoten
vertrouwen in het
afgelopen jaar wensen wij
al onze cliënten een
voorspoedig 1985
Ook in het nieuwe jaar
zijn wij
weer geheel tot uw dienst
Radio-tv
Brouwerijstr. 19
Oostburg
Bloemsierkunst
wenst een ieder een
fleurig 1985
Levensmiddelen
Weststraat 36a
Telefoon 2278
Familie, cliënten en
begunstigers
zalig nieuwjaar^
Brouwerijstraat 45-47
wenst clienten, vrienden
en bekenden een
voorspoedig 1985
DE STEM
vertrok een aantal van de Muller-
shipbrokers en richtte blijmoedig een eigen
bedrijf op: ARA Shipping Terneuzen.
Willem Muller Shipbrokers nieuwe stijl
verloor weliswaar 25 procent omzet door
het terugvallen van de LPG-overslag in de
Sloehaven maar heeft aldus Roeland voor
de rest haar omzetniveau weten te
handhaven.
Wat er van Muller werd
Begin dit jaar kwam het Ter-
neuzense sleepbedrijf Willem
Muller in moeilijkheden. Di
recteur Cees Muller had 'te
groot' gegokt met een wereld
omvattende zeesleepdienst.
De banken draaiden de geld
kraan dicht. Miljoenschulden
maakten van dit traditionele
Zeeuwse bedrijf een sterfhuis.
De managerskwaliteiten van
Cees Muller of liever het ge
brek eraan werden aangewe
zen als de oorzaak van het de
bacle. Er volgden een reorga
nisatie en ontslagen. Niet
Smit Internationale maar con
current Wijsmuller kocht na
veel juridisch geharrewar het
geraamte van de Muller-hol-
ding. Nu, eind '84, zijn de stof
wolken wat opgetrokken.
Door Paul de Schipper
Wat is er geworden van hen die al dan niet
gedwongen het bedrijf verlieten? Niet
alleen voor het oorspronkelijke Muller-
bedrijf maar ook voor de oogst van nieuwe
bedrijfjes opgericht door voormalige
Muller-mensen. Een paar namen:
Multratug, Terneuzen, ARA Shipping
Terneuzen, Technisch Bureau Gommers
Axel en World Marine Houston.
Bij Willem Muller Terneuzen werken
momenteel bijna negentig man. Dat zijn er
vijftig minder dan begin dit jaar. Directeur
Cees is vertrokken na onenigheid met de
nieuwe eigenaar Wijsmuller. Drie nog zo
goed als nieuwe zeeslepers zijn tegen
dumpprijzen verkocht. Het oorspronkelijke
management is vertrokken en in de meeste
gevallen heel aardig terecht gekomen.
„We zijn terug op de basis", zegt de pas
benoemde directeur Joop Roeland van
Willem Muller Terneuzen „terug bij het
werk op het kanaal met zes
havensleepboten. Daar is het bedrijf mee
groot geworden en dat is nog steeds goed
renderend. Daarnaast hebben we voor de
berging nog de sleepboot Zwitserland op
station liggen op de rede van Vlissingen".
Wijsmuller na de overname behalve de
havendienst ook de Willem Muller
Shipbrokers in leven. Deze bv houdt zich
bezig met alles wat nodig is om schepen te
bevoorraden en schepen te begeleiden bij
vertrek en aankomst en bij het afhandelen
van de benodigde wal-dministratie. Tijdens
de troebelen in de periode februari maart
rvOOR MIJ IS EEN ANDER LEVEN BEGONNENj
Maria Kool-Freyser (51) uit
Hulst kwam in maart van dit
jaar in het nieuws, omdat ze
via het Weight Watchers-dieet
20 kilo was afgevallen. Het le
verde haar het predikaat
'sterkst afgeslankte vrouw van
Zeeuwsch-Vlaanderen' op.
Een zwangerschapsperiode la
ter schommelt ze nog steeds
rond haar ideale gewicht, 64
kilo. Af en toe een paar kilo's
erboven, maar nooit eronder.
„Dan kom ik zo ruim in mijn
vel te zitten".
Juridisch gevecht om overname: Cees
(rechts) en Heken Muller (midden) bij bij
de Middelburgse rechtbank, wel geknakt,
maar niet gebroken
FOTO JAAP WOLTERBEEK
Willem Muller Zeesleepdienst bestaat ook
nog, maar voor de enige resterende en
sterk verouderde sleepboot Nederland is er
nauwelijks een markt. De vroegere
paradepaardjes van de dienst: de slepers
IJsland, Schotland en Groenland zijn nu
eigendom van het Rotterdamse
sleepvaartbedrijf Goliath BV. De
Breskense rederij Vroon verzorgt het
technisch management van de boten. De
Groenland is momenteel met een
afgedankte supertanker op weg naar een
scheepssloperij op Taiwan.
Samenvattend lijken de perspectieven voor
het afgeslankte bedrijf goed. Roeland mag
dan als initialen JR hebben, mede door zijn
toedoen is Muller Terneuzen ontdaan van
alle geldverslindende vroegere franje.
Roeland: „Het bedrijf is levensvatbaar. We
denken zelfs aan een vlootvernieuwing
binnen nu en twee jaar. Wellicht gaan we
ook iets doen met duwboten. Een van onze
goede klanten is Ovet, het Terneuzense
kolenoverslagbedrijf. fn de kolen wordt veel
met bakken gewerkt. Daar ligt voor ons
een kans om zo'n gespecialiseerde boot
rendabel te maken".
Hans Pey was tot eind januari directeur van
Willem Muller Shipbrokers. Hij ging tijdens
de reorganisatie-besprekingen niet akkoord
met het uitkleden van deze rendabele
Muller-poot, vertrok en richtte met vier
andere inmiddels ex-Muller mensen ARA
Shipping op. Prompt liet z'n vroegere
werkgever beslag op z'n woning leggen en
spande een kort geding tegen hem aan.
Voor advokaten volgden er gouden tijden.
De partijen schikten uiteindelijk en ARA
Shipping heeft nu vijf medewerkers. Het
bedrijf zorgt ervoor dat een kapitein op tijd
olie en drinkwater krijgt, dat er een
ligplaats voor z'n schip is, kortom regelt dat
schip zo probleemloos havens als
Terneuzen, Vlissingen, Antwerpen,
Rotterdam en Amsterdam kan aan doen.
De belangrijkste gereedschappen zijn een
paar telexen en een batterij digitaal
gestuurde telefoons.
Het bedrijf beweegt zich voor een deel
opdezelfde markt als Willem Muller
Shipbrokers. Directeur Etien Thieleman,
afkomstig van de Zeesleepdienst Willem
Muller: „We zijn in rustig vaarwater terecht
gekomen en we hebben ons plekje in de
markt veroverd, maar als ARA moeten we
heel flexibel zijn. Het leuke is dat we
volledig onafhankelijk zijn, een klein clubje
en niet te beroerd om hard te werken,
zeker ook omdat je weet dat alles direct je
eigen portemonnee beïnvloedt".
Zijn collega Hans Pey over het
'shipbrokeren' vanuit Terneuzen: „De
gasoverslag is, vooral door toedoen van de
politiek, verloren gegaan. Nederland heeft
een kans gemist. Dat is het verdwijnen van
een stuk markt. LPG-overslag in het Sloe is
er nauwelijks meer. 't Is geen winter en de
prijzen van het gas zijn hoog. Nou, dan
moet je wat anders gaan zoeken. Dat lukt
aardig. Laatst hebben we de begeleiding
van een booreiland gedaan en we doen
zelfs supertankers in Rotterdam".
„Welgemoed opnieuw begonnen". Zo
omschrijft Cees Muller de stemming
waarmee hij en z'n vrouw Heieen het
bedrijf Multratug begonnen zijn. Formeel
opgericht door Heieen Muller gaf de
inschrijving bij de Kamer van Koophandel
Wijsmuller juist het argument dat nodig
was om Cees Muller de toegang tot zijn
voormalige bedrijf te ontzeggen. Daarmee
gebeurde wat algemeen werd verwacht. De
nieuwe eigenaar maakte grondig schoon
schip. Cees Muller mocht dan zelf
Wijsmuller boven Smit verkozen hebben,
hij kwam op straat. Wel geslagen, maar
niet geknakt kwam hij terug met Multratug.
Dit tot verbazing van een deel van de
toekijkende maritieme wereld waar de
zakelijke ontsporingen van de vroegere
Muller-directeur hier en daar nog
nawerken.
Multratug wil zich bezig gaan houden met
sleepwerk, agenturen en
handelsaktiviteiten. Cees Muller nu: „Ja zo
rond zulke dagen als kerst en oud en nieuw
denk je wel eens terug aan wat er allemaal
gebeurd is, maar we kijken ook vooruit en
we denken dat het mogelijk is op een goeie
manier een boterham te verdienen".
Een vraag: Wordt het niet een beetje druk
op en rond de Westerschelde met al die
shipbrokers en sleepbedrijven? „Nee", zegt
Cees Muller „er is nog wel degelijk een gat
in de markt, zeker wat betreft het kleinere
werk, waar anderen minder interesse voor
hebben. Met de twee sleepboten die we nu
hebben kunnen we wat dat betreft een
aardige service bieden". Muller denkt
daarbij ook aan het transport van
duwbakken en aan assistentie bij 'droge
offshore', dat wil zeggen olie-en gas-
exploratie in bijvoorbeeld de Waddenzee.
Multraship beschikt momenteel over twee
sleepboten van elk 500 pk gestationeerd in
Terneuzen.
'Nu tel ik weer mee'
Door Frank Deij
Het dieet heeft haar leven totaal veranderd.
„Ik ben veel opgewekter, en voel me veel
jonger. Ik heb ook overal weer zin in",
vertelt ze met een stralende lach op het
gezicht. „Ik dans heel graag. Vroeger zat ik
in een hoekje. Dan zagen ze me niet
hangen. Maar nu tel ik weer mee. Ik word
nu ook door jongere mannen gevraagd.
oen ik nog zo dik was, kwamen alleen die
ouwetjes op me af. Van die 'seutjes'
eigenlijk", zegt ze in plat Hulsters.
Haar omgeving reageerde verschillend,
toen ze de sterk afgeslankte Maria, die nu
ook weer een badpak durft te dragen, voor
het eerst weer zagen. „Er wordt nog steeds
over gepraat. 'Wat zie je er goed uit',
zeggen ze dan. Maar er zijn ook mensen
bij, dikke vooral, die jaloers zijn en me tot
eten willen aanzetten. 'Wat geeft het, een
koekje kan geen kwaad', hoor je dan".
Maar Maria geeft er niet aan toe. Blij als ze
is, dat ze weer fatsoenlijk voor de dag kan
komen. „Kleren kopen is nu een lust
geworden. In mijn maten waren er alleen
maar ouderwetse dingen te krijgen.
Trouwens ik stond ook helemaal niet met
dat moderne goed. Maar nu wel. En dat is
een fijn gevoel. Nee, ik zou niet graag meer
dik willen zijn".
Het heeft haar overigens heel wat moeite
gekost de overtollige pondjes kwijt te
raken. Een lijdensweg. „Je moet wel een
beetje doorzettingsvermogen hebben
hoor", zegt ze met enig gevoel voor
'understatement'. Het niet meer mogen
snoepen was voor haar de zwaarste straf.
„Ik eet best wel lekkere dingen hoor. Maar
ik moet wel alles wegen. Snoepen is taboe.
En dat deed ik zo graag. Maar ik haal het
spul niet meer in huis. Dat is voor een
ander wel eens lastig, maar meer dan een
droog koekje is er niet bij de koffie. Soms
zondig ik, en dan ben ik kwaad op mezelf.
Zeker op de feestdagen is het moeilijk
hoor".
Met een lichte blos op haar wangen bekent
ze, dat ze nu ook veel meer aan haar
uiterlijk doet. „Ik ben er geen uren aan
bezig, maar ik heb echt zin om me op te
maken. Dat deed ik vroeger ook niet. Wat
hielp dat ook?".
Het dikworden, op een gegeven moment
ging ze zelfs naar de honderd toe, is min of
meer ongemerkt gegaan. De oorzaak? „Ik
denk door het kinderen krijgen, ik heb er
zes. Elke keer als ik beviel, waren er weer
wat kilo's aangekomen. En, natuurlijk ook
verkeerd eten. Weet je dat ik nu veel meer
eet dan vroeger. Maar geen friet meer en
Cees Muller als optimist die over de
hoogste golven heenkijkt ziet alweer een
grote toekomst. Vol van de nog oude
fighting spirit zegt hij „Onze capaciteit is nu
nog een beetje klein, wanneer je je
diensten aanbiedt moet je goeie service
kunnen verlenen. Dat betekent dat we een
boot of zes moeten hebben. Ik denk dan
aan boten van tussen de 1000 en 3000 pk".
Goed terecht gekomen? Ja, in de meeste
gevallen wel. Een kleine opsomming: Piet
Gommers, voormalig technisch directeur
bij Muller, nu zelfstandig als tekenaar en
ontwerper van vissersschepen. Cees van
der poe, oud-directeur zeesleepdienst, nu
mede-directeur van het garnalenpelbedrijf
Jansen in Brouwershaven. André
H.Grosveld, voorheen financieel directeur
Willem Muller, nu lucratief opererend als
'slechtweer-manager' bij bedrijven in
problemen.
Ja, en dan is er nog Gerard Visser in het
verre Houston. In 1982 bij Muller
binnengestapt omdat het hem een jong
dynamisch bedrijf leek, keek hij al snel
door de schone schijn heen. Begin dit jaar
kreeg de directeur van Muller-Houston
voor miljoenen guldens aan Amerikaanse
Muller-crediteuren op zijn dak. De nieuwe
eigenaar Wijsmuller liet Visser zitten waar
hij zat en zo zag ook hij zich geconfronteerd
met een beslaglegging op zijn privé-
bezittingen.
De Groenland vertrekt uit Terneuzen
FOTO DE STEM COR J. DE BOEF
Via aandelen-transacties en juridische
procedures wist hij de Amerikaanse Muiler
vestiging over te nemen. De 1300
crediteuren zijn inmiddels voor een deel
door Wijsmuller in redelijke mate voldaan,
al is er dan veel financieel leed aangericht.
Ter wille van het gemak en de telexcode
'WM' doopte hij zijn nu zelfstandige bedrijf
om tot World Marine. Hij werkt inmiddels
al met tien man en beweegt zich vooral op
het terrein van offshore-sleepvaart en
zware transporten. Onberoerd door alle
drukte rond het Amerikaanse Santa
Clausgebeuren kijkt ook hij 1985 redelijk
happy tegemoet: „Het gaat prima, ik kan
niet anders zeggen. De olie-ïridustrie hier in
de buurt in de Golf van Mexico is
'booming' zoals dat hier heet en dat
betekent dat er ook voor ons muziek in zit,
al worden we er niet een, twee, drie rijk
Muller december 1984. Eigenlijk is het
netto effekt van het Muller-debacle nog niet
eens zo gek geweest. De meeste ontslagen
of vertrokken medewerkers zijn weer
onderdak. Veel werknemers van de vrijwel
opgeheven zeesleepdienst konden bij
andere bedrijven in dezelfde branche
terecht. En tenslotte: De M in de pijp, die
'worldwide Cees Muller' zo graag op alle
wereldzeeën had gezien, vaart nog steeds
als is het dan maar op de Westerschelde.
El
in haar 'vette jaren
spek. Groenten, melk en fruit, ja. En daar
zijn veel lekkere recepten van".
Op een fotootje uit haar 'vette jaren' is nog
duidelijk te zien hoe 'kolossaal' ze op een
gegeven moment was. „Die foto bewaar ik
als goud. Om te laten zien hoe ver je kunt
komen als je er niets aan doet". Dat 'er wat
aan moeten doen' werd haar overigens
door de huisarts opgelegd. Hevige pijnen
in spieren en knieën waren klachten, die
niet met een pilletje te verhelpen waren.
„Nu heb ik geen dokter meer nodig. Ik heb
me nog nooit zo lekker gevoeld. En daar
heb ik best wel wat voor over".
