RIE
INTERNA'
PERSINS1
LEES ALLES OVER
DE KAART WAAR
JE WAT AAN HEBT
IN HET KERST
NUMMER VAN
AVR0B0DE
EN TELE VIZIER
Visserijonderzoek
Benedenrivieren
V ijftienhonderd
maal 'au!' in
plaats van 4aah!'
EXTRA OP WOENSDAG=
BELGISCHE
DEELNEMER
ROND-DE-
WERELD-RACE
Breskense werf bouwt
supermodern zeiljacht
HENGELEN
Onvoorspelbaar
ACTIES TEGEN VUURWERK-ONGELUKKEN
EG en België:
terugval
en tweespalt
Modern
WOENSDAG 19 DECEM
PAPIER
VOOR UW PEN
Westduits hof
wijst klacht
plaatsing
kernwapens af
A
ga
m
Ni
SJ
ro
te
an
Een dubbelnummer, dus 2 weken
programmablad voor de prijs van 1
-AVRQJ
bode
V»
SLAGROOM
dagvers,
beker AQ
1/4 liter
door Paul de Schipper
BRESKENS - Lief
hebbers van solide
schepen zal het een
gruwel zijn: een
schip waarvan het
achterste gedeelte
kan bewegen. Toch
is er zo'n schip in
aanbouw bij de
jachtwerf Standfast
in Breskens.
Dit bedrijf speciali
seert zich meer en meer
op de bouw van niet
conventionele zeiljach
ten.
Bij de nu op stapel staan
de Rucanor Tristar gaat het
om een supermodern wed
strijdzeiljacht. Het schip
met het swingende 'kontje'
wordt gebouwd in opdracht
van de Belgische zeezeiler
Staf Versluys. Eind septem
ber '85 verschijnt hij er mee
aan de start van de vierde
Whitbread Round the World
Race. Dit zeilspektakel
kreeg in Nederland vooral
bekendheid door twee ach
tereenvolgende overwinnin
gen van Conny Van Riet
schoten.
Rucanor Tristar valt niet
alleen op door de uitgekien
de lichte bouwtechniek,
maar vooral door gedurfde
technische snufjes. Het ver
stelbare achterschip spreekt
daarbij het meest tot de ver
beelding. De 'kont' van het
schip kan met behulp van
een takel tijdens het zeilen
vijfendertig centimeter om
hoog worden gesjord. Daar
door ontstaat een flexibele
waterlijn en een variabele
waterverplaatsing. Doel
daarvan is om het schip op
dagenlange voordewindse
trajecten beter uit de golven
te laten komen. Het achter
schip wordt 'gelicht' en kan
nu dieper in het water zak
ken. Daardoor komt het
voorschip orhhoog en dat
vermindert de neiging om
voorover in een volgende
golf te duiken. Bij hoge snel
heden op de lange deining
van de zuidelijke oceanen is
dat een bekend verschijnsel.
Zeiljachten boren zich dan
niet alleen in een muur van
water, maar lopen ook uit
hun roer. Zo'n golf is een
handrem voor de scheeps
romp. 'Zeilt' de tuigage door,
dan betekent dat mast en
zeilen over boord en het ein
de van alle illusies.
Het 'losse' achterschip is
minstens zo revolutionair
als de spraakmakende vleu-
gelkiel van het jacht
'Australia' waarmee de
Australiërs als eerste niet-
Amerikanen in 1983 de
America's Cup wonnen. Het
gaat om een vondst van de
Het swingende 'kontje
van Staf Versluys
Frans Maas bij het revolutionaire achterschip
- FOTO WIM KOOYMAN
Franse ontwerpe Guy Riba-
dault-Dumas. De beste pres
taties in oceaanracerij wor
den op het ogenblik geleverd
door Franse ontwerpen. Zo
presteerde de Franse zeiler
Mare Pajot het onlangs om
in welgeteld vijf dagen van
het Canadese Quebec naar
het Franse Saint Malo te va
ren met de catamaran Elf
Aquitaine. In vijf dagen
over de Atlantische Oceaan,
Colombus deed er in zijn tijd
maanden over. Als hoogste
daggemiddelde scoorde Pa
jot 560 mijl.
„De Fransen zijn iedereen
een slag voor", aldus direc
teur Frans Maas van jacht
werf Standfast „Ze zijn niet
bang voor iets nieuws. Die
Elf Aquitaine was een schip
met twee rompen met een
kruisverbinding. De mast
stond in het midden. Zoiets
raak je hier in Holland niet
kwijt, maar een Fransman
heeft geen last van tradities.
Hij stapt aan boord en zegt:
„Valt het uit elkaar nou
ja... dan zien we wel weer".
De Rucanor Tristar meet
17.50 meter en weegt bijna
15.000 kilo. Meer dan de helft
van dit gewicht is geconcen
treerd in en rond de kiel. De
uiteinden van het schip zijn
extreem licht. In het onder
deks gedeelte voor de mast
zal tijdens het zeilen alleen
de toiletpot staan. Ook de
zeilgarderobe die hier nor
maal ligt wordt dan naar
achter gebracht.
De romp bestaat uit
kunststof, verwerkt volgens
constructrie-technieken die
stammen uit de vliegtuig
bouw. 'Licht maar beres
terk', aldus Frans Maas. De
buitenhuid is vervaardigd
volgens het sandwich-prin-
cipe. Eerst een twee milli
meter dikke laag glasvezel,
dan twee centimeter veder
licht balsahout en vervol
gens weer vezel. Die vezel
heet kevlar. Het is kunststof
die tien keer zo sterk is als
gewoon polyester. Op plaat
sen waar schotten, mast en
tuigage vast zitten zijn extra
versterkingen aangebracht
met koolstofvezel, een exlu-
sief duur produkt, dat ook in
de ruimtevaart wordt ge
bruikt. Vooral voor de
schotten, die fungeren als
spanten, is die versterking
belangrijk omdat die nog
wel eens los willen scheuren
als eenmaal de gigantische
krachten van golven, wind
en tuig op de romp inwer
ken. Een aardig voorbeeld
daarvan is alleen al de mast.
Staat die eenmaal overeind
en is alle tuigage op de hand
vast gedraaid, dan zorgt een
hydraulische drukker onder
de mastvoet ervoor dat de
rek, ongeveer drie centime
ter, uit de staaldraden ge
trokken wordt. De drukker
oefent een kracht uit van 100
ton!
Rucanor Tristar wordt -
hoe kan het anders - ge-
sponsored door de gelijkna
mige fabrikant van sport-
kleding. Wedstrijdzeilen op
de oceaan kan niet meer
zonder sponsors. Een in
schrijving voor de Whit
bread kost tussen de ander
half en twee miljoen gulden.
Daarbij gaat het niet alleen
om de bouw van een zeil
jacht, maar ook om voorbe-
reidingskosten en investe
ringen in complete depots
met reserve-masten en zei
len bestemd voor de etappe
stops in Kaapstad, Auckland
en het Argentijnse Mar del
Plata.
Staf Versluys neemt met
Rucanor Tristar voor de
tweede keer deel aan de
Whitbread. Tijdens de derde
editie was hij een tamelijk
anonieme deelnemer, maar
zeilde de wedstrijd wel uit.
Ditmaal krijgt hij vijftien
concurrenten waaronder
twee Nederlanders: Pleun
van der Lugt en Dirk Nauta.
Dit duo koos niet voor 'de
Franse slag' van Versluys,
maar voor de zekerheid van
beproefde ontwerpen. Met
name Pleun van der Lugt
vindt het risico om op de
oceaan met nieuwe snufjes
te experimenteren te groot.
De Rucanor Tristar wordt
op 8 februari in Breskens
gedoopt. Nog voor de eerste
trainingstochten vertrekt
het schip naar Gent waar
het te kijk zal staan op de
beurs Flanders Technology.
Het feit dat de buurman op
deze expositie een Ameri
kaanse spaceshuttle wordt
onderstreept het weinig con
ventionele karakter van het
schip dat in Breskens in
aanbouw is.
GEDURENDE het jaar 1983/
84 werden ten behoeve van
een visserijkundig onder
zoek naar de trekgewoonten
van blankvoorn en snoek
baars op tal van plaatsen in
het gebied van de Beneden
rivieren vele duizenden vis
sen gevangen, gemerkt en
uitgezet. Het gebied omvat
ruwweg het gehele rivieren
stelsel tussen Nijmegen en
Rotterdam, Maas en Lek.
Zo werden bijvoorbeeld in
de periode oktober/februari
blankvoorns uitgezet nabij
de Haringvlietbrug en wel
zo'n 1726 stuks. Daarvan
werd een aantal van totaal 29
stuks teruggemeld (sportvis-
serij 14, beroep 15!). Dat bete
kent een percentage van iets
meer dan 11i hetgeen weinig
genoemd mag worden. In het
gebied van de Biesbosch en
de Amer komt men tot ge
heel andere getallen. Daar
werden 1564 voorns uitgezet,
waarvan er tot en met sep
tember 1984 150 exemplaren
teruggevangen. Bijna 10%!
Opmerkelijk hoog. Sportvis
sers vingen 41 exemplaren,
terwijl het beroep (kennelijk
in dit gebied overwegend
aanwezig wat vangsten be
treft) 104 exemplaren buit-
maakte. Opmerkelijk feit is
de uitstekende medewerking
van de sportvissers bij dit
onderzoek. Ten opzichte van
de veel effectievere vangst
methoden van beroepsvissers
werden toch erg veel vissen
door sportvissers terugge
meld. Bovendien mag wor
den verondersteld dat de be
roepsvissers bij een premie
van f10 op elke teruggemel-
de vis ook wel wat vaker in
de bun zal hebben gekeken!
In het gebied Spieringsluis
komt men zelfs tot een te
rugmelding van 24,62%. Een
kwart van de uitgezette vis
sen maar liefst. Hierbij stel
len de vangsten van het be
roep niets voor in vergelij
king met die van de sport.
Liefst 95 van de 128 terugge-
melde vissen wordt gevan
gen door sportvissers terwijl
(de hier sterk aanwezigei)
beroepssector er slechts 33
vangt. Gemiddeld komt men
over alle uitzetplaatsen,
waaronder ook De Maas
(Heerewaarden Alphen) en
de Waal (IJzendoorn) ge
noemd mogen worden.
Nut
WAT wordt door de onder
zoekers (in dit geval het RI-
VO in samenwerking met
Federatie de Maas) als doel
gezien? Het antwoord ligt
voor de hand. Het leren ken
nen van de trekgewoonten
van blankvoorn en in tweede
instantie die van snoekbaars
(in dezelfde periode). Vooral
onder sportbvissers in het
betreffende gebied rezen al
jaren (sinds de afsluiting van
het Haringvliet) twijfels
rondom de niet zo denderen
de voornvangsten (zachtjes
uitgedrukt). Brasem volop,
snoekbaarsvangsten enorm
in opkomst. Bovendien, zo
vernam men onder sportvis
sers vaak, werd beschuldi
gend gewezen naar de be
roepsvissers die, vanwege
hun kennis van de trekwe-
gen van blankvoorn, de
meeste vis al wegvingen
voordat ze de voor sportvis
sers belangrijke visgronden
bereikten. Nabij de Spiering-
sluis heeft het er daardoor in
de achter ons liggende jaren
nogal eens om gespannen
tussen beroep en sport. Het
effect op de visstand van de
elke dag opnieuw hevig
spuiende uitwateringswer-
ken van de haringvlietslui-
zen deed vermoedens rijzen
dat veel zoetwatervis ver
dween (en verdwijnt) rich
ting zee. Dat effect wordt
meegenomen in het onder
zoek.
met Rien van Nunen
Uit de terugmelding blijkt
echter (ook voor snoekbaars)
dat de vis lang niet zulke
enorme afstanden aflegt als
werd aangenomen. In tegen
stelling daarmee tonen de
cijfers aan dat de vis zich
zelfs vrij matig verplaatst.
Met andere woorden, de vis is
er wel maar laat zich (ook
door het beroep) slecht van
gen. Wel bleek op bepaalde
plaatsen het vangen van vis
tefj behoeve van het onder
zoek gemakkelijker te van
gen dan elders. Zo werden
bijvoorbeeld vrij gemakke
lijk 1330 snoekbaarzen in het
Biesbosch-Amergebied ge
vangen, gemerkt en uitgezet
(waarvan meer dan 6% te
ruggemeld) en elders in de
Waal bij IJzendoorn b.v.
slechts 135 (waarvan echter
wel 12,3% werd terugge
meld). Kennelijk is vis veel
honkvaster dan werd aange
nomen. Oorzaak daarvan zou
weieens de samenstelling
van het water ter plaatse als
mede de omstandigheden
(voedselaanbod en zichtdiep-
te) een rol kunnen spelen.
Duidelijk wordt daarmee
meteen dat men nog volko
men in het duister tast om
trent de werkelijke oorzaak
'van de verminderende
(vooralsnog in het geding)
voornstand. Al te gemakke
lijk wijst men daarbij op het
vernietigende effect van het
aanzuigen van koelwater
door de Amercentrale (waar
in ongelooflijk veel vis ver
dwijnt) alsook het vernieti
gende effect van de zure at
mosfeer die de Amercentrale
ongetwijfeld veroorzaakt...
Van een onzer verslaggevers
AMSTERDAM/NIJMEGEN -
Vrolijk over de drempel: voor
minstens vijftienhonderd Ne
derlanders ging dat vorig jaar
niet op.
Door ongevallen met vuur
werk moesten vijftienhonderd
- vooral jonge - landgenoten
klinisch of door de huisarts
worden behandeld voor ver
wondingen.
En van die vijftienhonderd
lagen er tweehonderd gemid
deld elf dagen in het zieken
huis. Een deel van die twee
honderd zal door blindheid
over een andere blijvende
handicap de oudejaarsavond
van 1983 nimmer meer verge
ten.
Deze onthutsende cijfers zijn
bijeengegaard door de Stich
ting Consument en Veiligheid,
die opnieuw actie voert om het
'vuurwerkgedrag' van de Ne
derlanders te verbeteren.
Dat blijkt hard nodig. Ken
nelijk is het niet alleen de
jeugd die meent dat het met de
gevaren wel meevalt. Dat
blijkt onder meer uit het feit
dat in 20 procent van de Ne
derlandse gezinnen al weken
voor de jaarwisseling vuur
werk is ingeslagen.
Dat is om twee redenen ge
vaarlijk. De eerste is dat vuur
werk altijd ontbrandingsrisi
co's met zich meebrengt, en de
tweede is dat dit 'illegale'
vuurwerk - officieel mag er
immers pas op het allerlaatst
worden verkocht - vaak uit
verdachte bron afkomstig is,
en daarom extra-gevaarlijk
kan zijn.
De ongelukken gebeuren over
het algemeen met het 'kleine'
vuurwerk, dat een onvoor
spelbaar gedrag vertoont: bij
voorbeeld de aloude rotjes,
voetzoekers en gillende keu
kenmeiden. Het is dus een
(veelverbreid) misverstand te
menen dat het zwaardere en
duurdere vuurwerk gevaar
lijk is en dat men kinderen re
delijk veilig met het 'kleinere
werk' de straat kan opsturen.
Niet alleen de ongelukken
zélf, ook de goedbedoelde re
actie daarop door huisgenoten
richt de nodige ellende aan.
Een van de vele instanties die
waarschuwen tegen het licht
vaardig omgaan met vuur
werk is de Nederlandse
Brandwondenstichting, die
onder het motto 'Eerst water,
de rest komt later' de strijd
aanbindt tegen het ondeskun
dig behandelen van brand
wonden. Volgens de stichting
grijpen veel mensen, als er
brandwonden door vuurwerk
(of andere 'feestelijke' oorza
ken als kaarsen en kerstboom
verlichting) ontstaan, naar al
lerlei smeerseltjes, die de el
lende alleen vergroten. De
j uiste methode is de verbrande
plaatsen koelen met veel wa
ter, de wond zo steriel moge
lijk afdekken, en de patiient
zittend vervoeren naar arts of
ziekenhuis.
De Rijkspolitie in het dis
trict Nijmegen is sinds twee
jaar, samen met gemeentelijke
korpsen, op dit gebied actief,
en constateert 'een lichte ver
betering' in het vuurwerk-ge
drag.
Maar toch, zegt de politie,
kennen veel mensen de regels
nog niet. Die houden in dat
iedereen die (dit jaar) vóór 29
december vuurwerk koopt,
strafbaar is - evenals natuur
lijk de handelaar die het vèr-
koopt.
Twee andere belangrijke re
gels: niemand mag meer dan
twee kilo vuurwerk in zijn be
zit hebben (tenzij een hinder
wetvergunning is afgegeven)
en vuurwerk mag alléén wor-
den afgestoken tussen oude
jaarsavond negen en nieuw
jaarsmorgen twee uur.
De processen-verbaal, die
dit jaar worden opgemaakt,
zullen versneld in de j ustitiële
molen komen, om te bena
drukken dat het niet om 'pa
pieren' regels gaat.
Veel ongelukken gebeuren
overigens niet op oudejaars
avond, maar op de morgen er
na, als vele ouders uitslapen
na de nachtelijke viering en de
kinderen op jacht gaan naar
'blindgangers' op straat. Van
vele zijden wordt erop gewe
zen dat de risico's daarvan
zéér groot zijn, omdat het
vuurwerk vaak aangetast is
en bij afsteken anders kan
ontploffen dat de bedoeling is:
de eerste hulp-afdelingen van
de ziekenhuizen kunnen er
trieste verhalen over vertel
len. Behalve het risico van on
gelukken zitten er méér nade
len aan het 'feestelijke' vuur
werk. Veel huisdieren worden
horendol van het lawaai, en
raken, als ze kans zien het huis
uit te komen, zelfs zó gedeso
riënteerd dat ze hun 'thuis'
niet meer kunnen terugvin
den.
Overigens blijkt dat ook
veertig procent van de ménsen
ernstige hinder ondervindt
van het vuurwerk-lawaai.
Acht van de tien Nederlanders
zijn het er van harte mee eens
dat het geknal beperkt dient te
blijven tot de uren rond de
jaarwisseling.
Hetgeen overigens betekent
dat twee op de tien landgeno
ten nog altijd niet overtuigd
zijn van de ellende die ge
luidshinder kan opleveren.
WIE ZICH in Bel
gië beroepsmatig
bezighoudt met
I het bijhouden van de ont
wikkelingen in de
Europese Gemeen-
schap en de Belgi-
sche politiek, komt
E bij het opmaken
van de balans 1984
uit op twee nega-
E tieve posten: de te-
rugval en tweespalt.
1 De terugval geldt
EG, die er naar mijn gevoel
E dan slechter voorstaat dan toen
op 9 september 1965 president
De Gaulle besloot Frankrijk
voortaan in de Gemeenschap te
laten vertegenwoordigen door
E een lege stoel. Dat duurde tot
29 januari 1966, op welke ge-
1 denkwaardige dag De Gaulle de
1 slag binnenhaalde, die de EG nu
nog parten speelt. De prominen-
te Fransman haalde bij zijn ac-
tie het veto-recht de Gemeen-
schap binnen, waarbij „de lid-
staten zich zullen inspannen om
1 binnen een redelijke tijdsspanne
E tot een eenparig besluit te ko-
1 men." Wie sindsdien dwars wil
liggen, ligt dwars. En dat heb-
1 ben we het afgelopen jaar gewe-
E ten. Nooit eerder in de geschie-
E denis van de Europese Gemeen-
schap, die bestaat bij de gratie
van het Verdrag van Rome van
E 1958, zijn ministers van alle gra-
E daties en departementen zo
vaak bij elkaar geweest als in
E 1984. Nooit eerder werd er zo'n
E beroep gedaan op de hoge amb-
=j tenaren, die in steeds andere
vormen gestalte moesten zien te
E geven aan de politieke grillen
van hun bewindslieden. En dat
E alles leidde alleen niet tot niets,
E het leidde tot een terugval. Ter-
wijl aan de ene kant idealisten
door middel van rapporten
E poogden de Gemeenschap op te
vijzelen tot een werkelijk politie-
ke unie, probeerden ministers
E elkaar vliegen af te vangen,
voornamelijk ten behoeve van
de eigen vaderlandse begroting.
E Als er ooit het idee bestaat dat
E men het op één punt met elkaar
eens is, kan men er donder op
zeggen dat het niets kost. Wat
E moet inmiddels de burger den-
E ken van een Europa, dat hoog
over zijn hoofd heen. het zelfs
E intern niet eens wordt over ma-
E ten en gewichten van vrachtwa-
E gens, versuikering van de wijn,
de relatie tussen export-kredie-
E ten en hulpverlening, terwijl hij
E zelfs aan de (Benelux)grens tus-
j§ sen Nederland en België bars
wordt toegesproken door dom
niers, omdat-ie toevallig ee:
flesje wijn teveel bij zich heeft
Terwijl hij op het vliegveld vu
Dublin lang in de rij moet sta#
omdat zijn paspoort gestempelj
moet worden. Terwijl hij zijn ij.
geënte hond niet mee mag nt.
men op vakantie naar Engelanl
Terwijl hij noem maar allt
Door Aad Jongbloed
Belgische koninkrijk. Hij
aangemoedigd door kwaadwil
gen, die zich in hun Luikse bun
len op de achtergrond houdt
het vuurtje op dat tot een
sche brand moet leiden. Hap
gekozen Europees Parlem
zegt alles over de stand vans
ken anno 1984 in België eni
Europa.
ïiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiJiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii»
DE gezamenlijke dekenale
raden hebben een verzoek
schrift tot de bisschoppen
gericht waarin zij klagen
over de huns inziens ver
keerde benadering van de
mensen met de moderne op
vattingen. Terwijl die men
sen toch ook Christus willen
leren kennen. Dit doet den
ken aan de episode van de
rijke jongeling uit het evan
gelie, die door Christus ge
fascineerd was, maar hij
kon de voorwaarden niet
aan want hij was rijk. Toch
bleef Chrustus op zijn punt'
staan. En er staat bij'Hij
keek de jongeling liefdevol
aan'. In dezelfde situatie als
Christus verkeren de bis
schoppen. Zijn zijn 'aange
steld' omdat het op de eerste
plaats gaat om de enig echte
Christus met zijn altijd zelf
de voorwaarden. En op de
tweede plaats, maar aan de
Vrij]
pers
verd
Van onze redactie bui
LONDEN - De vrijheid
'een uitstervend recht',
verslag van het Interna!
(IPI) dat in Londen is gepi
In 1984 is een toenemend aa
wezen, gevangengezet of verr
aantal kranten, tijdschriften
druk van de autoriteiten hun
digd.
In de inleiding schrijft IPI-
simpele dingen op, die het g.
voel zouden kunnen geve
Europeaan te zijn. Ze ebben
voorbaat weg.
Voor de belgen moet dat g
voel het afgelopen jaar al hels
maal verdwenen zijn. Wam
hebben nog de handicap dal i
zich nog niet eens Belg kunnt
voelen. De vleesgeworden illi
stratie daarvan was het afge]
pen jaar Joscé Happart, die
een interview dat ik eens mt
hem had een beminnelijk ma
bleek, maar die wèl model sta
voor de tweespalt binnen kt [directeur Peter~Galliner dat
deze tendens zich zal blijven
voordoen, tenzij de media zelf
maatregelen nemen om die om
te buigen. Al in 1983 heeft het
IPI de pers er toe opgeroepen,
:chendingen van de vrijheid
part, de ten onrechte benoemi voor de media^te publiceren.
Franstalige burgemeester 4
het Nederlandstalige Voera
maakt gebruik van elk z«i
punt dat het Belgische staalski
stel vertoont. Waar hij en dei
nen op uit zijn is duidelijk: t
suprematie van het Franstalig
België. Dat uitgerekend Jo:
Aan de andere kant krijgt
ie pers steeds meer kritiek te
verwerken van de openbare
ipinie, die boos is over het
voortdurend gebrek aan ver-
intwoording: „Journalistiek is
voor velen een vies woord ge
worden", aldus Galliner.
-.Steeds vaker blazen kranten
Happart ltd is van het dit ^richten op tot sensatie, en
iringen zij in het privéleven
an mensen binnen op zoek
naar schandalen en met de be-
loeling hun oplage te vergro
ten. „De pers lijkt niet alleen
laar vrijheid te verliezen,
naar ook het vertrouwen van
laar lezers", aldus de IPI-di-
'ecteur.
Het jaarverslag haalt twee
'oorbeelden aan van de in
vloed die de media in 1984 heb-
bs
ni
dt
to
ki
vi
ee
jo
in
oc
g£
m
Sc
nc
tei
vc
m
he
he
ka
eerste gelijk, om de mensen
Wie de volgorde omkeert
doet geen afstand van zijnol
haar z.g. modern levensge
voel, maar raakt steeds ver
der van Christus verwijderd
door aan Hem de voorwaar
den te stellen tot het volgen.
Over de rijke jongeling staat
niet meer vermeld. Teleur
gesteld in hem is Christus
verdergegaan.
Den Haag
H. Rutges
(ADVERTENTIE)
KARLSRUHE (DPA/RTR) -
Het Westduitse hof voor toet
sing aan de grondwet heeft
bezwaren van de milieupartij
der Grünen verworpen dat de
regering in Bonn de grondwet
beeft geschonden door plaat
sing van nieuwe Amerikaanse
kernwapens op Westduits
grondgebied toe te staan.
De regering had daarvoor
volgens de Groenen goedkeu-
'ing van het parlement moe
ren vragen via een aan het
parlement voor te leggen
wetsontwerp. Maar de presi
dent van het hof, Wolfgang
leidler, zei in de uitspraak,
iat speciale wetgeving vol
lens het hof niet nodig is. Eén
'an de acht rechters verklaar
de overigens het niet eens te
lijn met de uitspraak.
Het besluit tot plaatsing van
?ershing-2- en kruisraketten
n de Bondsrepubliek Duits
and werd goedgekeurd via
^en gewone stemming in het
Parlement.
c
dt
ov
sp
da
Ai
WINKELCENTRUM MOERWIJK BREDA
