UITBLAZEN
Misverstanden rond ondergang van het bos
Nieuw zeerecht nog
niet van kracht
Voedselhulp komt te
laat of ongelegen
UW NIEUWE AUTO HOEFT NIET ALTUD NIEUW TE ZIJN.
Bezu
trern
via p
even.
de stem cc
Vlucht naar
Sniphol
DE KON1
Kwetsbaar
DONDERDAG 13 DECEMBER 1984
ACHTERGROND
Kreet
Nauwelijks aanplant nieuw bos
Verschil
Onenigheid
EUROPESE REKENKAMER OVER 1983:
De aanschaf van een nieuwe auto dwingt u tot keuzes. Wat is het u waard? Waarvoor gaat u
de auto gebruiken? Met dat soort vragen
kunt u voortaan terecht bij de deskundi
gen van het ANWB Technocentrum. Want
misschien is in uw geval een gebruikte
auto wel beter. ANWB-leden krijgen daar
over gratis advies. En kunnen tegen 'n spe
ciale prijs hun auto laten keuren. Zo heeft
het ANWB Technocentrum trouwens ook
de nodige informatie over motoren, cara
vans, bromfietsen en fietsen. U kunt naar
het Technocentrum toe gaan, maar ook
even bellen. Uit en thuis met de /ANWB.
ANl
TECHNOCENTRA. ZE STAAN U BIJ MET RAAD EN DAAD.
DONDERDAG 13 DEC
Kamerdebat RSV
begin februari
SNIPHOL was de
naam die de Neder
landse en West-Indi
sche pers bedacht voor het
vliegveld Zanderij van Pa
ramaribo. Zaterdag is het
50 jaar geleden dat een
Fokker F-XVIII van de
KLM naar 'de West'
vloog, de laatste grote lucht
brug-operatie van de vooroor
logse KLM, misschien wel het
laatste echte luchtvaart-avon
tuur. De punt achter het pio
niers-tijdperk. Het opzetten
van een luchtnet in het Caraï-
bisch gebied was al een oud
plan, maar Oost-Indië eiste een
hogere prioriteit op. Bovendien
was het oversteken van de
enorme waterplas weer een heel
ander soort uitdaging dan de
vluchten over land naar 'de
Oost'.
Zorgvuldig onderzoek had
de F-XVIII aangewezen als de
meest geschikte machine voor
die oversteek, maar dan moest
het vliegbereik van ca. 1000 km
wel eventjes met 250 procent
worden vergroot. Een passa
giersvliegtuig was de PH-AIS
'Snip' dan ook niet meer toen
het toestel klaar was voor ver
trek. De stoelen waren eruit ge
sloopt. Daarvoor in de plaats
kwamen negen extra tanks,
acht voor benzine en één voor
olie. Om het gewicht zo laag
mogelijk te houden waren zelfs
de ramen uit de romp gehaald
en vervangen door linnen. Toch
was het vliegtuig met een start
gewicht van bijna 10.000 kilo te
zwaar. Nieuwe berekeningen
echter wezen uit dat de F-XVI-
II een sterker vliegtuig was dan
oorspronkelijk was gedacht en
de Rijksluchtvaartdienst gaf
ten slotte toestemming om met
een gewicht van in totaal
10.000 kg te starten.
Hondeweer
Traditiegetrouw bijna was
het hondeweer op Schiphol,
maar even traditiegetrouw wa
ren weer duizenden luchtvaart
enthousiasten op het vliegveld
samengestroomd om het nach
telijk vertrek van de 'Snip' te
kunnen gadeslaan. Tegen de'
morgen vertrok het toestel met
aan boord gezagvoerder J.J.
Hondong, co-piloot J.J. van
Balkom. marconist S. van der
Molen, boordwerktuigkundige
L.D. Stolk en 26.251 poststuk
ken voor Suriname en de Ne
derlandse Antillen.
De 'Snip' had vrijwel van
meet af aan te kampen met
slecht weer. Hevige regens en
ijsafzetting op vleugels en ra
men hielden de bemanning
druk bezig op het eerste trajekt
naar Marseille. Ook het passe
ren van de Pyreneeën daarna
ging met veel slecht weer ge
paard en in de buurt van de
Middellandse Zee was het al
niet beter. Het eindpunt van
het tweede trajekt, Tanger, was
WIM KOCK
niet bereikbaar omdat het
vliegveld onder water stond.
Casablanca lag er hetzelfde bij.
Hondong besloot toen maar in
Spanje te landen, maar op Ma-
laga sloten windstoten van 120 j§
km per uur een veilige landing
volkomen uit. Het werd uitein-
delijk Alicante. Daar kon de
bemanning slapen en de vol-
gende morgen bleek al het E
slechte weer te zijn wegge-
waaid. De rit naar Casablanca
werd een toeristisch vluchtje en
de ontvangst daar had de en- E
thousiaste stijl waarmee in die E
dagen vliegende helden nog
werden omgeven.
Radiocontact
Het volgende trajekt werd
de generale repetitie voor de
eigenlijke oversteek. Van Casa-
blanco naar Porto Praia op de E
Kaap Verdische eilanden is
2600 km. Tegen de avond ver-
liet het vliegtuig Casablanca en
twaalf uur later, na een rustige e
reis, landde het bij Porto Praia.
Na drie dagen rust en on-
derhoudswerkzaamheden be- E
gon de 'Snip' op de avond van e
19 december aan de lange over- E
steek naar Paramaribo. Om
ook boven water radiocontact
te kunnen houden waren af-
spraken gemaakt met de Ko- e
ninklijke Marine, die de onder- =j
zeeboot K-XVIII tn die wate-
ren had, en met de KNSM die
het s.s. 'Stuyvesant' op een ont- e
moetingskoers met de 'Snip'
stuurde. Hoewel de radio een E
paar keer uitviel kon met beide e
schepen radiocontact worden e
gelegd.
Wéér kreeg de bemanning
met slecht weer - onweer en E
zware wolkenmassa's - te ma- E
ken, maar 's-morgens om 23
minuten over tien kregen ze de
kust van Zuid-Amerika in E
zicht. Twee uur en twintig mi-
nuten later landde de 'Snip' op
Zanderij. De oversteek had ze-
ventien-en-een-half uur ge- E
duurd. Non stop. De ontvangst
in Suriname was natuurlijk E
overweldigend maar de beman- E
ning wachtte nog een sprong E
van 1700 km naar Curasao. Op
de Venezolaanse luchthaven La
Guaira regende het oude wij- E
ven, toen de 'Snip' er zijp^tus- 5
senlanding maakte, maar Cu-
rayao lag - als gewoonlijk - te
baden in de zon. Het was 22 e
december toen de 'Snip' er
neerstreek. Zeven dagen, ne-
gentien uur en twintig minuten e
had de reis geduurd. De vlieg-
tijd had echter 'maar' 54 uur en
27 minuten bedragen. E
De bemanning van de 'Snip': v.l.n.r. Van der Molen,
Hondong, Van Balkom en Stolk. Ze werden alle vier
ridder ON.
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
©076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, ©01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14, 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, ©01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, ©01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, ©01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementen:
22,10 per maand, 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
T5 PAGINA?
Door
Pieter-Jan Dekkers
DE laatste jaren wordt
de mens voortdurend
gewaarschuwd voor de
'aanstaande' ondergang
van het bos. Maar het in
een alarmerend tempo
ontbossen van de regen
wouden van Zuid-Ame
rika, Afrika en Indone
sië brengt slechts de ge
moederen van milieu
organisaties in bewe
ging. Het grote publiek
heeft er nauwelijks weet
van en reageert dan ook
dienovereenkomstig
ongeïnteresseerd.
Dat wordt anders als het
om onze eigen bossen gaat.
De enorme publiciteit rond
de 'zure regen' bewijst dat
het hemd nader is dan de rok.
In West-Duitsland bij
voorbeeld, waar automobilis
ten het als een heilig recht
beschouwen met ongelimi
teerde snelheden over Gods
wegen te racen, gaan steeds
meer stemmen op om een
snelheidsbeperking in te voe
ren als bijdrage in de strijd
tegen de luchtverontreini
ging. In een groot aantal
Westduitse deelstaten zijn de
afgelopen week zelfs nieuwe
'verkeersborden' geplaatst
waarop de automobilist be
leefd wordt gevraagd niet
harder dan 100 kilometer per
uur te rijden. 'Dem Wald zu-
liebe'.
En in eigen land kijken
steeds meer mensen zorgelijk
naar kalende en half dode
bomen. Voorbodes van de on
dergang van het bos, zeggen
pessimisten. En de jaarlijkse
inspectie van Staatsbosbe
heer lijkt hen in het gelijk te
stellen.
Des te opmerkelijker is de
uitspraak dat zure regen de
bossen niet doodt. Het staat
op bladzijde 47 van het on
langs verschenen boekje
'Mensen en bossen', dat door
de Stichting Maatschappij en
Onderneming is uitgegeven.
Vier auteurs, prof. ir. M. Bol,
prof. ir. A. van Maaren, prof.
dr. ir. R. Oldeman en ir. J.
Wassink, rekenen daarin af
met een groot aantal misver
standen die bij mensen leven
omtrent de funktie van het
bos en de invloed van ontbos
sing op ecologie, klimaat en
samenleving.
Zure regen is een onder
deel van de chemische belas
ting van het klimaat. En dat
is op zijn beurt weer een van
de vele faktoren die het bos
onder druk zetten. Al die
faktoren, zoals storm, droog
te, nachtvorst, schimmelziek
ten, schadelijke insecten,
werken samen in een sterf-
patroon van bomen en bos.
Het is wel zeker dat de lucht
vervuiling, 'zure regen' inbe
grepen, in meer of mindere
mate bijdraagt aan het on
gastvrij maken van milieu
voor het bos. Maar een kreet
als 'Zure regen doodt bossen'
is te ongenunanceerd en ves
tigt slechts de aandacht op
één van de vele oorzaken van
de bossterfte.
Een veelgehoorde uit
spraak is ook dat bos regen
zou aantrekken of veroorza
ken en dat bijvoorbeeld het
Amazone-gebied zou verdro
gen na ontbossing. Ook een
kreet, schrijven de auteurs.
Het effect van ontbossing op
het klimaat is niet bekend.
De wetenschap is trouwens
sterk verdeeld over de in
vloed van het bos op de wa-
terhuishoudkunde. Het ene
wetenschappelijke model
schetst meer regen bij ont
bossing, het andere houdt het
op minder regen. Wat overi
gens niet betekent dat ont
bossing zonder enige beteke
nis is voor het klimaat. Maar
het wordt te vaak gebruikt
als een op zich zelf staand ge
volg van ontbossing.
Dat geldt trouwens ook
voor erosie. Bomen voorko
men erosie, heet het. Maar
slechts complete bossen met
bomen, struiken, kruiden,
DE totale oppervlakte aan bossen In de wereld wordt ge.
raamd op 4.500 miljoen hectare, 30 procent van het aardop.
pervlak. Daarvan wordt 900 miljoen hectare ingenomen
door het tropische regenwoud.
Over de snelheid waarmee dat laatste verdwijnt bestaan ve-
schillende lezingen. De VN gaan uit van een ontbossing van
7,3 miljoen hectare per jaar, de Amerikaanse Academie van
Wetenschappen kwam in 1982 zelfs uit op 21 miljoen hectare.
Een laatste schatting uit 1983 houdt het op 11 miljoen hectare
per jaar, ruim 2,5 maal de oppervlakte van Nederland.
Daar tegenover staat slechts een jaarlijkse aanplant van l,i
miljoen hectare. Het ongunstigst ligt de verhouding ontbos
sing-nieuwe aanplant in Afrika: 1:29. In Zuid-Amerika is
dat 1:10,5.
Per jaar wordt er 3 miljard kubieke meter rondhout gepro
duceerd, waarvan de helft bestemd is als brandhout, 30 pro
cent is zaaghout en de rest is voor het gebruik in mijnen en
voor de produktie van papier.
Nederland is voor 90 procent van zijn behoefte aan hout af-
hankelijk van het buitenland. We geven daar meer dan 6
miljard gulden per jaar voor uit.
Niet harder dan 100 km. uit liefde voor het bos.
duktie van zuurstof.
Dat de vier auteurs met
deze 'misverstanden' afreke
nen betekent niet dat ze vin
den dat men dan maar bij de
pakken moet neerzitten. In
tegendeel. In het boekje doen
ze tal van voorstellen om de
ontbossing tegen te gaan en
de bossen op het noordelijk
halfrond te beschermen te
gen de steeds smeriger wor
dende lucht.
dood materiaal en humus re
guleren het water. Aparte
bomen verhogen alleen maar
de ernst van de erosie, schrij
ven de auteurs.
Bosgrond is vruchtbaar.
Nog zo'n misverstand. In
werkelijkheid liggen de
meeste bossen op arme tot
zeer arme bodems. Tropische
regenwouden staan dikwijls
op volkomen onvruchtbare
grond.
Het bos is de groene long
van de wereld en het produ
ceert zuurstof voor de mens.
Dat is, aldus de auteurs, een
sprookje, waarmee de onwe
rende burger de angst op het
lijf wordt gejaagd. Want het
geldt zeker niet voor het na-
tuurbos. Dat bestaat uit jong
bos, dat zuurstof produceert,
volwassen bos, dat evenveel
zuurstof produceert als het
gebruikt en oud, aftakelend
en dood bos dat alleen maar
zuurstof gebruikt.
In totaal produceert een
groot natuurbos evenveel
zuurstof als het gebruikt.
Juist het kaal slaan van grote
oppervlakten, waarop dan
jong bos wordt geplant, kan
als groene long fungeren: hoe
meer jong bos, hoe meer pro-
Het verschil met veel an
dere bos'liefhebbers' is dat de
vier zich niet willen laten lei
den door oneigenlijke en
overtrokken argumenten, die
vaak nog bezijden de (volle)
waarheid zijn ook. Een beleid
om de bossen te 'redden' mag
niet worden ingegeven door
paniek. Het moet gebaseerd
zijn op een evenwichtige sa
menwerking tussen de ge
bruikers van bossen.
Correct omgaan met bos
sen, noemen ze dat. Elke acti
viteit moet gericht zijn op de
duurzaamheid van het bos.
Daaraan mogen geen conces
sies worden gedaan. Daarbij
onderstrepen ze dat het bos
het onderspit delft wanneer
het beurtelings wordt over
geleverd aan verschillende
beheerders: elke periode
waarin duurzaamheid wordt
opgeofferd aan overmatig
gebruik, laat ontboste opper
vlakten achter, die door een
volgende generatie niet of
moeilijk te herstellen zijn.
De ondergang van de Ba-
bylonisch-Assyrische be
schaving is mede bevorderd
door de ontbossing van de
stroomgebieden van de grote
rivieren. Er zijn ook aanwij
zingen dat de Maya's in Mid-
den-Amerika als beschaving
ten onder zijn gegaan door
dat onder de bevolkingsdruk
de bossen verdwenen. Klas
sieke schrijvers uit het ge
bied rond de Middellandse
Zee tenslotte waarschuwden
al ten tijde van het Romeinse
Rijk voor de gevaren van
ontbossing. Er is dus weinig
nieuws onder de zon.
Door Jan van de Ven
VEEL landen onder
schrijven het nieuwe
zeerecht. Delen eruit
zijn zelfs voor afronding
van de afspraken in
praktijk gebracht. Toch
heeft het nieuwe zee
recht nog geen gelding,
omdat nog niet het afge
sproken aantal landen
het verdrag erover heeft
geratificeerd.
Overnemen van brokjes
nieuw recht, het eens zijn
met de grote lijnen van op
schrift gezette onderhande
lingsresultaten zeggen niets
over de werking van een ver
drag. In het geval van het
zeerecht een vreemd aan
doend formalisme, want na
de eerste zeerechtconferentie
in de jaren zeventig ver
grootten heel wat staten de
territoriale strook zee tot
twaalf mijl voor de kust. En
eveneens claimden zeestaten
een economische zone van 200
mijl voor de kust, nog voor
dat de volgende conferentie
was begonnen.
Een dergelijke eensgezind
heid was eerder nauwelijks
te bespeuren geweest in het
volkenrecht. De haast om
nieuwe rechten geldend te
maken was zo groot, dat vol-
kenrechtjuristen al over 'ge
woonterecht' konden spreken
voordat een verdragsconcept
ter algemene goedkeuring
klaar lag. Wat zeggen wil,
nieuw recht was al zo ge
woon, zo vanzelfsprekend,
dat er geen meningsverschil
len over konden bestaan
voordat afspraken in ver-
dragsregels waren gegoten.
De hebberigheid van de
zeestaten zal debet zijn aan
de snelle vorming van ge
woonterecht. Met name arme
zeestaten zagen een gouden
toekomst in het water. Met
een strook van twaalf- mijl
water voor de kust konden
zij bijvoorbeeld alle vis daar
uit voor zichzelf opeisen en
anderen het recht ontzeggëh
mede gebruik te maken van
de visrijkdom, tenzij die an
deren oude visrechten had
den op het 'stekkie van de
buurman'.
De economische zone van
200 zeemijlen bood kuststaten
de gelegenheid alle rijkdom
men van de zeebodem binnen
te halen. Op de bodem bleken
her en der tot 200 mijlen uit
de kust mangaanknollen te
liggen die - opgevist - een zil
vervloot aan kostbare meta
len opleveren. In de bodem,
maar op bereikbare diepte,
kon men met wat geluk op
oliebronnen stoten.
Zelfs Nederland, het land
waar in de zeventiende eeuw
de drie-mijls-zone werd uit
gevonden door de eerste vol
kenrechtgeleerde Hugo de
Groot (drie mijl was de reik
wijdte van een scheepska-
non, dus zonder schending
van de territoriale wateren
kon de vijand de kust niet ra
ken), zei met tegenzin de oer
oude driemij lsgrens te zullen
verlaten en over te gaan op
een 'eigen' zee van twaalf
mijl breed. Een besluit dat
binnenkort kracht van wet
gaat krijgen.
Naast nog andere, minder
tot de verbeelding sprekende,
nieuwigheden maakt het op
gesomde deel uit van het
nieuwste gewoonterecht in
het volkenrecht. Bij mogelijk
onenigheid over uitleg of
schending van dat recht zal
de internationale rechter ook
zonder verdrag, kunnen vast
stellen wat rechtvaardig is.
In het nog jonge verleden
van het nieuwste recht zijn
zelfs al uitspraken van de in
ternationale rechter ge
vraagd.
Toch is ondertekening van
het verdrag door 159 landen
en organisaties (de Europese
gemeenschap onder andere)
niet voldoende om het gel
dingskracht te geven. Er
komt namelijk meer dan het
geldende gewoonterecht in
voor. Een heel belangrijk on
derdeel uit het nieuwe ver
drag vormt de verdeling van
delfstoffen uit de 'vrije zee',
het deel buiten de 200 mijls
zone. En daarover bestaat
onenigheid. De Verenigde
Staten - een van de tegen
stemmers - kan zich niet
scharen achter het idee, dat
ontwikkelingslanden mede
moeten delen uit de op
brengst van de rijkdom van
de vrije zee.
Zo de onderhandelaars van
de zeerechtconferenties al
hun handtekening hebben
gezet onder het ontwerpver
drag, kunnen wetgevers hun
goedkeuring eraan onthou
den door het niet te ratifice
ren. NV-secretaris-generaal
Perez de Cuellar heeft welis
waar met gepaste vreugde
meegedeeld, dat nagenoeg al
le staten van de wereld tot
ondertekening zijn overge
gaan - een succes dat in het
verdragsrecht nog niet eer
der werd geboekt -, maar
Visrechten op het
stekkie van de buur
man. - FOTO ARCHIEF DE STEM
daarmee is niet alles gezegd.
De onderhandelende sta
ten hebben namelijk afge
sproken, dat het verdrag dat
het nieuwe zeerecht regelt,
pas van kracht wordt als 60
staten tot ratificatie zijn
overgegaan. Tot dusver heb
ben slechts veertien staten
die stap genomen.
Komt het zover, dat het
verdrag betreffende het
nieuwe zeerecht gelding
krijgt? Waarschijnlijk wel,
maar verwacht mag worden,
dat lang niet alle onderteke
naars tot ratificatie over
gaan. Rond het onderwerp
doet zich dan wederom een
opvallend verschijnsel voor:
de ontwikkelingslanden zul
len een volkenrecht aanhan
gen, uit nood gedreven omdat
zij niet over de technologie
beschikken om op de diepe
vrije zee tot exploratie over
te gaan, en een deel van de
zee-opbrengst claimen, zon
der de medewerking daarin
van de landen die wel over
het gereedschap beschikken
om diep te graven. En de
laatste groep houdt dan bij
exploratie de gehele op
brengst.
Door Aad Jongbloed
DE HULP van de Euro-
Eese Genieenschap aan
lerde Wereldlanden
komt dikwijls te laat of
ongelegen. Hulppro
gramma's worden niet
volgens plan uitgevoerd
of zij dienen tot niets en
er blijft vaak te veel aan
de strijkstok haneen.
Dat zijn enkele conclu
sies uit het rapport van
de Europese Rekenka
mer over 1983, dat eind
dit jaar zal verschijnen
Zo blijkt dat bepaalde lan
den met de meest dringende
of grote behoefte (Sri Lanka,
Tanzania, Zambia, Ghana,
Somalië en Madagaskar) op
31 december 1983 nog niets
ontvangen hadden van de
hulpgoederen, die hen in dat
jaar had moeten worden ge
leverd. Eind 1983 was aan de
hulpbehoevende landen meer
dan de helft van de hoeveel
heden granen, meer dan
tweederde van de zuivelpro-
dukten en bijna de totale
hoeveelheid boterolie van het
jaarprogramma nog niet af
geleverd.
Van de bijna ƒ4 miljoen
beschikbare kredieten, be
stemd voor kwaliteitscon
trole van de door de Gemeen
schap verstrekte voedsel
hulp, is nauwelijks 250.000
gulden gebruikt. Dat leidde
tot schrijnende staaltjes
'hulpverlening': 74 ton
Belgisch tarwemeel werd in
(ADVERTENTIE)
Gratis voor ANW "B-leden. Een keuze uit testrapporten I
van meer dan 130 verschillende auto's.
Breda, Wilhelminapark 25, tel. 076-223895. Openingstijden Technocentrum: maandag t/m vrijdag 08.00-17.30 uur.
maart 1982 op een eerste
schip geladen, vervolgens in
augustus op een tweede over
geladen en kwam tenslotte
op 30 oktober op de bestem
ming in Djiboeti aan. Op
10 november werd de zen
ding door de plaatselijke ge
zondheidsdienst ongeschikt
voor menselijke consumptie
verklaard. Vier dagen eerder
hadden twee Belgische labo
ratoria, op basis van hun toe
gestuurde monsters, de partij
wel in orde bevonden. Na tal
loze verwikkelingen zijn de
hulpgoederen in maart 1983
in Mombassa (Kenia) gelost,
waar zij tot het einde van het
jaar bleven opgeslagen, voor
dat zij uiteindelijk naar Zaï
re werden vervoerd en ver
kocht;
de autoriteiten van Dji
boeti bestreden dat 2920 ton
tarwemeel, afkomstig uit
Griekenland, geschikt was
voor het maken van brood,
hoewel de Grieken volhiel
den dat het meel wel degelijk
aan de normen voldeed;
na levering van 15000
ton maïs uit Frankrijk aan
Mozambique schreef een ge
delegeerde van de Europese
Gemeenschap: „De zakken
zijn in het beste geval gevuld
met oude maïs vol gebarsten
korrels of vermengd met
even oude tarwe van matige
kwaliteit of, in het slechtste
geval, met zwarte beschim
melde klonten."
Zestien projecten, die ge
zamenlijk een bedrag van 160
miljoen gulden vertegen
woordigen, zijn financieel, ze
blijkt uit het rapport, niet ol
nauwelijks tot ontwikkeling
gekomen sedert ze tussen
1977 en 1981 op stapel zijn ge
zet. Het betreft projecten in
Pakistan en Bangladesh.
Tijdens een controlebezoek
aan Sri Lanka in oktober
1983 kon geen rapport wor
den overlegd over een be
paald doel, hoewel de Euro
pese Gemeenschap reeds 1
jaar lang twee deskundigen
ƒ18.000 per maand per per
soon betaalde.
Saillant voorbeeld van
verkeerde hulpverlening is
een project in de Centraal
Afrikaanse Republiek (CAR),
waar in Goubali een sociaal
centrum gebouwd werd met
hulp van de Gemeenschap
De bouw betrof een gemeen
tehuis, een medisch conculta-
tiebureau, een overdekte
markt en een anti-tekenbao
voor vee. Doordat dit cen
trum vijf kilometer buiten
het dorp werd gebouwd
wordt het sinds de bouw in
1981 niet gebruikt.
Rapporteurs over een wa
tervoorzieningsproject in de
CAR maakten geen melding
van het feit dat het project, in
Bouar, niet gebruikt kon
worden wegens gebrek aan
apparatuur.
Van onze H
DEN HAAG - Ministei
ken) gaat de pensioen
van 'trendvolgers' moe
De overheid zal daard
minder hoeven af te drage
Dat staat in een brief die de
minister gisteren heeft ge
stuurd aan de betrokken orga
nisaties en waarin hij een
nieuwe wet voor deze sectoren
aankondigt.
Een aanvullend bedrag van
ƒ330 miljoen, dat de minister
wil bezuinigingen haalt hij uit
de bevriezing van de salaris
sen (ook de prijscompensatie
wordt niet betaald) en door het
zelf laten betalen van de
AOW-premie door de werkne
mers.
De regeling heeft gevolgen
voor de ongeveer 500.000 werk
nemers in de gezondheidszorg,
het welzijnswerk (van biblio
theken tot bejaardenoorden)
en het openbaar vervoer.
Het overleg tussen De Ko
ning en de vakbonden strand
de enkele maanden geleden,
nog voor het begonnen was,
omdat de vakbonden vonden
dat de minister geen onder
handelingsruimte bood. Daar
over is al heel wat te doen ge
weest. Volgens de vakbonden
mogen de 'trendvolgers' niet
aangemerkt worden als 'halve'
ambtenaren, voor wie de ar
beidsvoorwaarden recht
streeks door de overheid be
paald worden. De Koning wil
niet verder gaan dan jaarlijks
een bedrag voor de loonruimte
en de overige arbeidsvoor
waarden vast te stellen en de
sociale partners daarna zelf te
laten uitmaken hoe ze dat geld
verdelen.
Het zelf weer betalen van de
AOW-premie geldt voor een
deel van de 'trendvolgers'. Die
krijgen,-om dit verlies van in-
Van onze
parlementaire redactie
DEN HAAG - De Kamer
zal begin februari een de
bat houden over de RSV-
enquete. Tijdens dat de
bat zal de enquêtecom
missie zich voor de Twee
de Kamer moeten verant
woorden.
Kamervoorzitter Dol
man stelde gisteren voor
het debat te houden op
drie achtereenvolgende
dagen. Zonder spreektijd
beperking voor de fracties
zijn voor dat debat uitge
trokken 5, 6 en 7 februari.
Tevens telde de voorzit
ter voor het debat schrif
telijk voor te bereiden. De
fracties zullen dan op 19
december de vragen over
het rapport gereed moe
ten hebben. Over het
voorstel van voorzitter
Dolman zal de Tweede
Kamer vandaag een be
slissing nemen. Over eeen
debat met de regering
naar aanleiding van de
gedachtenwisseling met
de enquêtecommissie zal
de Kamervoorzitter nog
een voorstel doen.
DE aanslagen van een ultra-lin
neime brandstofleidingen van
bloot in de verdedigingsstrate
genootschap te weten de kwet
- De NAVO is er om voor de
van om in het geval van een g
be frontlijn zo ver mogelijk o
plannen in voorbereiding om b
te schakelen op een offensie
forceren naar de concentrati
oe strijdkrachten van het War
valt echter met de beschikb
mogelijk maken de NAVO-ee
tempo te versterken en te bev
De op zes plaatsen besch
maakt deel uit van een 6.000
in vijf landen, dat de brandst
net front en in het achterland, i
uit netwerk is essentieel voor
f.onder benzine is het NAVO
RS een parasolletje van papi
navens. spoorlijnen, vliegveld
angrijkste aanvoerlijnen tuss
ee en West-Duitsland van e
9er) al zo kwetsbaar blijke
n verkeersknooppunten het z
MAw^s?bota9e aan militaire i
nin en de waarschuwi
mo Tet mo9en verwaarlozen
zet v'ianc) van binnenuit, d
