even..L
UITBLAZEN
Spaanse economie groeit,
maar werkloosheid eveneens
Groenen verdeeld over samenwerking met SPD
Na 15 jaar nog geen perspectief voor reorganisatie politie
Successen en tegenslagen wisselen elkaar af
ys-Lands wijs
's-lands eer
MILIEU-VRIENDEN HEBBEN PROBLEMEN MET GROEI MACHT
Voor wat I
DONDERDAG 6 DECEMBER 1984
ACHTERGROND
pONPERDAG 6
Werloosheid
Fnuikend
Over grenzen heen
Beweging
In de kaart
I werkweek
IpE boeken- en tijdsc
nuitgeverijen krijgen n
I gang van begin volgen
I gen werkweek van gen
136 uur. Dat is het results
I overleg tussen bonden
I gevers over de bestedii
I de prijscompensatie uit
I voor 1983 en 1984. In de
I verijbranche, die een
1 10.000 werknemers telt,
leen 38-urige werkweek
1voerd.
I Orders
I Markerwaard
I DE regeringsbeslissinf
I de mogelijke inpolderi
I de Markerwaard is r
I zeer korte termijn te ve
Iten. De beslissing val
I komende maanden.
Verdachten
schietpartij
in tv-studio
vrijgelaten
bjatamau'ii
DE ENGELSEN ken
nen de uitdrukking
Dutch treat. Daar
van is volgens de woor
denboeken sprake wan
neer je wordt uitgenodigd
op een feest waar ieder het
eigen verteer betaalt, maar
ik dacht in mijn onschuld
altijd dat zulke feesten in de
praktijk niet bestonden en dat
het slechts een uitdrukking
was, verwijzend naar de even
tuele karigheid van een gast
heer. Tot mijn verrassing echter
bleek me afgelopen zaterdag
dat het juist in Engeland een
tamelijk alledaags verschijnsel
is. Ik bevond me toen temidden
van 200 uitbundige bruilofts
gasten die allemaal hun eigen
consumpties betaalden.
Als enige buitenlanders
werden we er min of meer be
stormd met de vraag hoe we
zo'n English wedding nou von
den en of een Dutch wedding
plechtiger of vrolijker was.
„Ongeveer hetzelfde", zeiden
we gemakzuchtig. „Alleen de
tails verschillen hier en daar."
Dat hel onthalen van bruilofts
gasten op een Dutch treat bij
ons een schande zou zijn waar
over nog lang zou worden na
gepraat door de slachtoffers,
verzweeg ik natuurlijk.
Niet dat het een karige brui
loft was. Integendeel! Alleen al
het decor. Een oud romaans
kerkje, waarin niet lang gele
den, dankzij vocht en slecht on
derhoud, zomaar spontaan
13de eeuwse muurschilderingen
tevoorschijn waren gekomen.
Een goed bezet koor, al was het
zaterdagmiddag. Een jonge, in
getogen geestelijke die er echt
werk van maakte en - omdat
hij niet rooms was - kon putten
uit eigen huwelijkservaring.
Het was zelfs een ontroerend
moment toen het aandoenlijk
jonge bruidspaar de geestelijke,
met van de zenuwen dun ge
worden stemmen, de zware en
vérstrekkende consequenties
van het huwelijkscontract na
zei.
Er werden ernstige hymnen
gezongen en gelukkig niet Wag
ners Bruidsmars uit Lohengrin,
waarvan wij door televisie en
film zijn gaan denken dat hij
onafscheidelijk bij een Angel
saksische trouwpartij hoort.
Bij de feest- en receptiezaal
werden we onthaald op een
glas sherry en na het bruids
paar te hebben gefeliciteerd
was de weg naar de bar vrij. De
drank was gratis en dat wekte
grote verbazing' Bij"menige
bruiloftsgast. Nog verba
zingwekkender was dat de ruim
200 gasten werden onthaald op
een koud buffet. Mijn tafelda
me, lid van de van verre geko
men minderheid die de aan
hang van de bruidegom vorm
de, vond het maar overdreven
en veronderstelde dat de vader
van de bruid aan een niet zo
milde vorm van praalzucht leed.
De drank bleef gratis tot na de
maaltijd en pas daarna werd de
toestand 'normaal' en moest
ieder zijn eigen drankje beta
len.
„Op een normale Engelse
bruiloft," zo lichtte mijn tafel
dame toe, „eet het bruidspaar
alleen met familieleden en en
kele zeer goede vrienden, 's-
Avonds komen dan de overige
vrienden en kennissen voor het
feest. Er wordt dan hoogstens
voor wat snacks en versnape
ringen gezorgd, maar de drank
is voor eigen rekening."
Dutch treat
WIM KOCK
denkring Mannen van '33 te
Leuven, een club wier leden
slechts gemeen hebben dat ze
van het mannelijk geslacht zijn
en in 1933 werden geboren. Bij
het jaarüjks banket zijn echter
ook de vrouwen aanwezig en
daarom wordt er tussen de gan
gen door altijd stevig gedanst.
Omdat ik die banketten al ja
ren bezoek ken ik het klappen
van de zweep en zorg ik dat ik
uit de buurt ben wanneer de DJ
het heft in handen neemt en
gaat bepalen wie er de vloer op
moeten.
Zo wist ik de uiterst ver
moeiende Kuskesdans te ontlo
pen door me tijdig te verstop
pen tussen de verstokte niet-
dansers aan de bar. Bij de kus
kesdans vormen de deelnemers
een kring. Daarbinnen bevindt
zich een dansend paar. Na en
kele passen laat de heer zich op
één knie zakken, neemt zijn da
me op de andere knie en kust
haar drie keer. Vervolgens gaan
heer en dame ieder een nieuwe
partner uit de kring halen enzo
voorts. Binnen de kring wordt
het steeds drukker en de pret
bereikt z'n climax wanneer pa
ren, die in wankel evenwicht
bezig zijn met het kusritueel,
ondersteboven worden gelopen.
Zwarte Lola
Zo wist ik, pendelend tussen
bar, tafel en toilet, de avond re
delijk goed door te komen tot
dat Zwarte Lola me te pakken
kreeg.
Er werd dit jaar door de lol
ligste leden méér voorgedragen
dan in de vijf voorgaande jaren
bij elkaar. De voorkeur van de
artiesten ging duidelijk uit naar
vrouwenrollen. Enorme bor
sten, wulpse pruiken, korte rok
ken met splitten tot op de dij
en schuine teksten. Dat werk.
Sommigen geneerden zich te
genover ons, gasten uit Neder
land. „Ik schaam me", zei een
vriendin. „Wij zijn er aan ge
wend, maar jullie zullen zulke
tonelen wel niet vaak zien."
Het gruwelijkste bedenksel
van de DJ overviel me omdat ik
het nog niet eerder had meege
maakt: een soort hengstenbal.
Mannen moesten mannen vra
gen. Ik maakte me zo klein mo
gelijk aan tafel, maar de onver
mijdelijke tik op de schouder
kwam. Het was de man die eer
der voor Zwarte Lola had ge
speeld. Hij had de grootste lol,
maar ik voelde me voor aap lo
pen. Ik moest hem van de DJ
zelfs kussen. Close your eyes
and think of England. Ik pro
beerde te denken aan de Rus
sen, die dit normaal vinden.
Het hielp niet. Ik moest van de
DJ voor dame spelen en me tij
dens de tango als een ledepop
laten meesleuren. Dat viel
Zwarte Lola in elk geval niet
mee! Aan tafel lagen de vrou
wen krom van het lachen. Eén
meevallertje viel me ten deel bij
deze beproeving: ik hoorde ten
minste niét bij de helft die 'z'n
plastron moest losmaken en de
broekspijpen oprollen.
,,'s-Lands wijs, 's-lands
eer", hijgde ik toen de eerder
aangehaalde vriendin me vroeg
of ik deze manier van pretma-
ken niet eh gênant
vond.
T5 PAGINA J
Kuskesdans
Precies een week eerder had
ik mijn jaarlijkse gang gemaakt
naar het banket van de Vrien-
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiii^
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28. 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14. 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur.
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18 30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Bankrelaties:
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738
Van onze correspondent,
Paul van der Voort
KLATERENDE succes
sen tegenover bittere te
genslagen is de balans
van de economische po
litiek die de Spaanse so
cialistische regering
heeft gevoerd sinds haar
machtsovername, deze
week twee jaar geleden.
Experts kwalificeren
het beleid van de Spaan
se 'superminister' Mi
guel Boyer als 'orthodox
monetair'. Feit is dat
Boyer de onverbloemde
steun krijgt van gezag
hebbende organen als de
OESO en het Internatio
nale Monetaire Fonds.
De Spaanse socialisten
hebben grote successen ge
boekt bij de inflatiebestrij-
ding en bij de bevordering
van de export en de economi
sche groei. De Spaanse ex
porten groeiden in 1983 met
7,6 procent. Die positieve ten
dens zet onverminderd voort
en de centrale bank van
Spanje verwacht voor het lo
pende jaar een reële uitbrei
ding van maar liefst 16 pro
cent.
De gevolgen hiervan voor
de Spaanse betalings- en
handelsbalans zijn spectacu
lair. Want tegenover een be
talingsbalans-tekort van
ruim 2,5 miljard dollar in
1983, voorspelt de regering
voor dit jaar een positief sal
do van 1,6 miljard dollar. Het
tekort op de handelsbalans is
dit jaar teruggebracht van
6.661 miljard (januari-sep-
tember 1983) naar 3.476 mil
jard in dezelfde periode van
dit jaar.
Vooral ook dankzij de toe
name van de export heeft de
Spaanse economie een groei
i/TTkSJht ïLÊÈ*%*-jÊlb-:ê
Een beeld van een demonstratie van vorig jaar in Gijon. Toen demonstreerden daar
ruim 100.000 Spanjaarden tegen de alsmaar stijgende werkloosheid.
doorgemaakt van 1,2 procent
in 1982, via 2,2 procent in 1983
naar ongeveer 2,5 procent in
dit jaar. De inflatiebestrij-
ding is dankzij een strakke
monetaire politiek eveneens
een groot succes. Toen de so
cialisten aan de macht kwa
men, kende het land een in
flatie van 14 procent. Twee
jaar later is die met 5 punten
teruggebracht tot 9 procent.
Superminister Boyer heeft
zijn successen vooral te dan
ken aan een harde sanerings-
politiek. Die sanering heeft
echter tot nu toe nauwelijks
tot opzienbarende successen
geleid bij de bestrijding van
de enorme verliezen van de
staatsbedrijven, die oplopen
tot zo'n 2 miljard per jaar.
Ook de noodzakelijke mo
dernisering van belangrijke
- FOTOUPI
industrie-sectoren verloopt
veel langzamer dan was ver
wacht. Tot nu toe heeft de re
gering alleen een definitieve
stap kunnen zetten bij de re
organisatie van de staalsec
tor. Op dit moment wordt er
een begin gemaakt met de
sanering van de scheepswer
ven, die lijden onder de kwa
len van overcapaciteit en een
teveel aan personeel.
Deze laatste sanering ver
oorzaakt al wekenlang aan
zienlijke arbeidsonrust in het
noorden van het land. Er
worden regelmatig ware
veldslagen geleverd tussen
protesterende arbeiders en
de oproerpolitie die zelfs on
langs met mitrailleurs op de
betogers heeft gevuurd. De
arbeidsonrust veroorzaakt
grote vertraging in de mo
derniseringsplannen die on
ontbeerlijk zijn met het oog
op de komende Spaanse toe
treding tot de EG.
Een andere schaduw op de
successen van het socialisti
sche economische beleid
wordt nog steeds geworpen
door de naweeën van de ont
eigening van Rumassa, eens
de grootste particuliere on
derneming in het land. De re
gering hangt een nieuw pro
ces boven het hoofd en de
Spaanse belastingbetaler
mag de komende jaren op
draaien voor de ƒ8 miljard
die de onteigening de Spaan
se schatkist heeft gekost.
De grootste tegenslag is
voor de bevolking echter de
ontwikkeling van de werkge
legenheid. Toen de socialis
ten aan de macht kwamen,
beloofden zij 800.000 nieuwe
arbeidsplaatsen. Het land
telde toen 2.234.000 werklo
zen, ofwel 17,06 procent van
de werkende bevolking. uu
twee jaar later, zijn
2.710.000 werklozen en is het
percentage opgelopen t„t
ruim 20 procent van de actie,
ve bevolking.
Ruim tweederde van hen
ontvangt van de staat gee„
enkele vorm van financiële
steun. Het feit dat er deson-
danks geen sociale revolutie
losbarst, kan volgens de ex
perts alleen worden ver.
klaard door de onstuitbare
groei van de 'ondergrondse
economie'. Men schat deze al
op 20 procent van het totale
binnenlandse produkt.
Het investeringsklimaat in
Spanje is volgens de meeste
Spaanse ondernemers be
droevend slecht. De groei van
de investeringen van de prj.
vé-sector is sinds 1974 - met
uitzondering van 1980 -onop.
houdelijk gezakt. Het onder-
nemersverbond CEOE ver
wacht zelfs dat er in 1984
maar liefst 22 procent minder
in constante peseta's zal wor
den geïnvesteerd. Voor 1993
en 1984 verwacht ook de bank
van Spanje dat de totale in-
vesteringen met 1,5 procent
negatief zullen zijn.
De pessimistische opvat
tingen van de Spaanse on
dernemers worden overigens
niet gedeeld door de experts
in het buitenland. Het beste
bewijs hiervoor is wel dat de
buitenlandse investeringen
in Spanje de laatste jaren
enorm zijn gegroeid. Van
28,042 miljard peseta's
500 miljoen) in 1977 tot bijna
160 miljard (3,2 miljard) in
het afgelopen jaar. In 1984
wordt opnieuw een stijging
verwacht van meer dan 50
procent tot maar liefst
4,4 miljard. 100 Miljoen
hiervan komt voor rekening
van de Nederlandse Heine-
ken, die zich zeer onlangs
heeft ingekocht in de grootste
Spaanse bierfabriek, El
Aguila.
Door René de Vries
ELKE gemeente een eigen po
litiekorps. Illusie of werke
lijkheid? Over die vraag rede
kavelen de beleidsmakers in
onze samenleving al 15 jaar'.
Na vele vergeefse pogingen is
een pasklaar antwoord nog
niet in zicht. Ook vorige week
kwam er in het overleg tussen
parlement en regering geen
lichtend perspectief. Waarom
dat verlangen in elke gemeen
te een eigen politiekorps? Dat
is verklaarbaar uit oogpunt
van democratische controle en
de voortschrijdende maat
schappelijke ontwikkelingen.
De vraag is vanuit de historie
niet nieuw en wat nu illusie lijkt
was vroeger werkelijkheid. De poli
tie is in haar oervorm een kind van
de kleinste en meest primitieve sa-
menlevingsgroep, die onderhorig
aan de groep zorgde voor interne
orde en voor bescherming tegen ge
varen van buitenaf. De stelling is te
verdedigen, dat de politie een
vrucht is van een eenvoudig demo
cratisch verlangen. De 'veldwach
ter' van weleer was er een veredel
de afgeleide van.
Met de vorming van staten werd
de handhaving van de rechtsorde
een ingewikkelde zaak. Het politie
apparaat kwam onder het bevoegde
staatsgezag en daarmee leek de
zaak geklaard. Tot welke gruwelij
ke uitwassen een gecentraliseerd
politieapparaat onder een centraal
gezag kan leiden leert de historie en
de jongste geschiedenis. Doch niet
alleen in dictatoriale staten, ook in
democratische landen wordt de po
litie gebruikt voor handhaving van
het eigen gezag of beter van de
machtspositie. En dat staat haaks
op de taak van de politie.
In vergelijking met talloze lan
den kan het Nederlandse politiebe
stel de toets van de kritiek weer
staan. Desondanks is dat bestel
geen statische zaak, dat in een tijd
van maatschappelijke ontwikkelin
gen niet voor veranderingen vat
baar is en dat allerminst sluitpost
van de rijksbegroting mag zijn.
Fnuikend voor het bestel is echter
het jarenlange voortwoekeren van
allerlei reorganisatieplannen zon
der dat knopen worden doorgehakt.
Die onzekerheden tasten het wezen
lijk functioneren van de politie aan
in haar algemeenheid en ook dat
van de individuele man of vrouw in
het politieapparaat.
Van rijks- naar gemeentepolitie
en van dat laatste naar provinciale
politie lijkt een oeverloos discussie
programma te zijn tussen regering
en parlement, dat een paar maal
per jaar zijn hoogtepunten heeft.
Het begon allemaal in de jaren '60
toen de regering met het voorstel
kwam om de gemeentelijke- en de
rijkspolitiekorpsen onder te bren
gen in 45 politiekringen. Dat voor
stel anticipeerde op de toekomstige
(inmiddels weer achterhaalde) ge
westvorming en herziening van de
provinciale herindeling. Het voor
stel strandde en werd tevergeefs
omgebogen in de richting van pro
vinciale politie. Grote gemeenten
zouden hun eigen korpsen behou
den en kleinere zouden onder de
vlag van het provinciale 'keurmerk'
komen. De stroom van kritiek laat
zich raden bij dat voorstel.
In 1981 werd een nieuwe poging
ondernomen. Gemeentelijke- en
rijkspolitiekorpsen zouden inelkaar
opgaan en vervangen worden door
één Nederlandse politie met provin
ciale eenheden en landelijke bij
standsteams voor 'zware midsdaad
en terreurbestrijding'. Het ontwerp
kreeg opnieuw de afwijzende kri
tiek van de Vereniging Nederlandse
Gemeenten, van de politiebonden
en van de politiek.
Voornaamste argument van de
afwijzing was, dat meer dan 8 mil
joen Nederlanders de invloed van
hun gemeenteraden op het functio
neren van de politie in hun gemeen
te kwijt zouden raken. De politie
zou daarmee een stuk verder van de
burger komen af te staan. Toch
werd dit voorontwerp van de nieu
we politiewet onderdeel van het re
geerakkoord van het coalitiekabi
net van CDA en VVD.
Tot verbazing lekte uit, dat de
ministers Korthals Altes (Justitie),
onder wie de rijkspolitie ressorteert
en Rietkerk (Binnenlandse Zaken)
als verantwoordelijke ambtsdrager
voor de gemeentepolitie de geplan
de herziening van de politie weer in
de ijskast zullen stoppen. Als voor
naamste argument werd opgevoerd,
dat de geraamde kosten voor de
operatie van 245 min ver zullen
worden overschreden en wel eens
tussen de 1 en 4 miljard zouden
kunnen gaan bedragen. Een voor 's
Rijkskas niet meer op te brengen
bedrag.
Het argument sloeg aan bij de
fracties van CDA en PvdA in de
Tweede Kamer. De WD onthield
zich tot nu toe van commentaar. Die
fractie wil wachten totdat de minis
ters met een nieuw afgerond voor
stel voor kerstmis naar de Kamer
komen.
Uit tot nu toe bekende gegevens
streven de bewindslieden ernaar
het voornaamste element uit de in
de ijskast gestopte Politiewet te
handhaven. En dat is namelijk een
versterking van de samenwerking
van de verschillende politiekorpsen
over de grenzen heen: ook tussen
rijks- en gemeentepolitie. Daaruit
blijkt, dat de rijkspolitie voorlopig
niet uit het beeld zal verdwijnen.
CDA en WD hebben in het over
leg met de ministers vorige week te
kennen gegeven daarmee niet ak
koord te gaan. Zij willen wel afzien
van één soort politie. Maar zij wen
sen in gemeenten met meer dan
25.000 inwoners gemeentepolitie en
in kleinere gemeenten - waar thans
rijkspolitie is - de provinciale poli
tie, die onder de verantwoordelijk
heid van de minister van Binnen
landse Zaken dient te vallen. Het
voorstel is identitiek aan dat van de
politiebonden.
En daarmee is de politiek weer
terug naar het regeringsvoorstel uit
de jaren zestig: nieuwe wijn in oude
zakken. CDA-kamerlid Faber
noemde zijn voorstel 'the next best!
Hij had beter kunnen zeggen 'the
oldest best'. Aan de contra-argu
menten van destijds ging hij ge
makshalve voorbij.
Dat lijkt ook niet meer het voor
naamste bezwaar te zijn. Want met
zijn voorstel, gesteund door de
PvdA, wordt gestreefd 'de angel' uit
de gezagsstructuur te halen tussen
enerzijds Binnenlandse Zaken ge
meentepolitie) en Justitie (Rijkspo
litie en het Openbaar Ministerie).
En dat is nu j uist het punt waarin
de verantwoordelijke ministers
geen verandering willen brengen.
Voor de opsporing van misdrijven
blijft het gezag berusten bij de offi
cier van justitie en voor het hand
haven van de openbare orde en vei
ligheid ligt de verantwoordelijk
heid bij de burgemeester.
Justitieminister Korthals Altes
gaat bovendien nog een stukje ver
der met zijn plan om de drempel
van 25.000 inwoners voor het invoe
ren van gemeentepolitie te verho
gen. Daaruit blijkt opnieuw zijn in
tentie om het rijkspolitie-apparaat
te vergroten ten nadele van de ge
meentepolitie.
Met andere woorden: justitie
wenst de grootste vinger in de pap
te houden. En dat in een periode
met een alomtegenwoordige crimi
naliteit waarin 85 procent van het
politiewerk bestaat uit surveillance
en hulpverlening. Een taak dicht bij
de burger. Dat is geen illusie maar
realiteit. Wanneer zal de politieke
valbijl een einde maken aan deze
voortdurende stammenoorlog?
Van onze correspondent,
Gerard Kessels
ZE HEBBEN het politie
ke tij mee en ze snellen
van de ene verkiezings
overwinning naar de
andere. Maar de Duitse
Groenen weten nog
steeds niet wat ze pre
cies te zoeken hebben in
de parlementen en ge
meenteraden. Moeten ze
kiezen voor samenwer
king met de sociaalde
mocratische SPD of voor
een fundamentele oppo
sitie? De jonge partij is
heftig verdeeld over de
koers die gevolgd moet
worden. Hoe verder?
Dat is de zware kluif die
de 1200 gedelegeerden op
het partijcongres in
Hamburg dit weekeinde
op hun bord vinden.
Maar de kans dat in de
Hanze-stad een verlossend
woord zal worden gesproken,
is klein. Daarvoor zitten de
tegenstellingen te diep. Een
duidelijk ja' voor samenwer
king met de sociaaldemocra
tische SPD wordt door een
zeer groot deel van de partij,
die stijf staat van het wan
trouwen tegen de gevestigde
partijen, niet geaccepteerd.
Een absoluut 'nee' wordt niet
gepruimd door de nuchtere
pragmatici, die in een bond
genootschap met de SPD de
enige mogelijkheid zien om
links in de bondsrepubliek
aan de macht te helpen.
Vandaar dat het in Ham
burg wel zal uitdraaien op
een vage formule waar beide
vleugels mee kunnen leven.
Een formule die, net als nu al
het geval is, de keuze open
laat. Want de verdeeldheid
waaraan de alternatieven
ten prooi zijn, dat beseffen
zowel de fundamentalisten
als de pragmatici, schrikt het
kiezersvolk niet af.
Geen van beide vleugels
heeft er belang bij het con
flict op de spits te drijven.
Daarvoor boert de partij mo
menteel te goed. Scoorden de
Groenen bij de bondsdags
verkiezingen van vorig jaar
maart 5,6 procent, nu komen
ze bij deelstaatverkiezingen
in de buurt van de tien pro
cent. Waarom bij zoveel suc
ces een crisis gerisceerd, die
het voortbestaan van de par
tij op het spel zou kunnen
zetten.
De Groenen zien hun partij
graag als een beweging, die
op twee pijlers rust. De ene
pijler, het standbeen van de
partij, dat is de actie-voeren
de basis met zijn bont scala
van milieu- en vredesgroe
pen en emancipatie-bewe
gingen.
De tweede pijler, het
schietbeen, dat zijn de Groe
nen in de gemeenteraden,
deelstaatparlementen en de
Bondsdag. Groene volksver
tegenwoordigers zien zichzelf
bij voorkeur als actie-voer
ders in de parlementen. Dat
blijkt ook uit hun wijze van
oppositie voeren. Bij debat
ten over de milieu-proble
matiek ontrollen groene af
gevaardigden plotseling
spandoeken of ze zetten alle
maal een gasmasker op.
Voor de Groenen is de poli
tiek slechts het smeden van
de ijzers die zij in het vuur
hebben. Maar vooral het
laatste jaar heeft de politieke
arbeid in de parlementen aan
gewicht gewonnen. Menige
groene Bondsdagafgevaar
digde geeft peinzend, alsof
hij iets ongeoorloofds zegt,
toe dat hij plezier in het werk
heeft. „Ik heb nu een hogere
pet op van het parlementa
risme dan vroeger", zegt
woordvoerder dr. Antje Voll-
mer van de bondsdagfractie.
De meeste voorstanders
van samenwerking met de
SPD zijn in de Bondsdag
fractie te vinden. „Onze kie
zers verwachten dat wij ook
verantwoordelijkheid dur
ven dragen", zegt Waltraud
Schoppe. Zij bevindt zich met
haar opvatting in het gezel
schap van groene parlemen
tariërs als Joschka Fischer
en Otto Schily, die onder een
aantal voorwaarden best be
reid zijn met de SPD in zee te
gaan. gchily heeft zijn partij
al eens de 'junior-partner'
van de SPD genoemd. „Elke
oppositie is een regering in
de wachtkamer", vindt Schi
ly
de parlementaire fractie in
grote lijnen voor, het partij
bestuur is fel gekant tegen
elke vorm van samenwer
king met de sociaaldemocra
ten. „Ik ben principieel te
gen", zegt fundamentalist en
voorzitter Rainer Trampert.
„Als wij verantwoordelijk
heid gaan dragen voor dit
systeem, beliegen we onszelf
en onze kiezers."
Hij vindt dat de Groenen
zich moeten beperken tot het
aan de kaak stellen van mis
standen en verder rustig
moeten wachten totdat de af
takeling van de gevestigde
partijen zover is voortge
schreden dat de Groenen de
bakens flink kunnen verzet
ten. Liever straks een fors
stuk van de koek, dan nu een
paar kruimels. „Voor de SPD
zijn we nu alleen goed genoeg
om de partij aan een meer
derheid te helpen. Daarvoor
moeten we ons niet laten
misbruiken", zegt Tramoert.
Wat er in deelstaten en ge
meenten in het land gebeurt
weerspiegelt de 'uiteenlopen
de' opvattingen. In de deel
staat Hessen gingen de Groe
nen een bondgenootschap
aan met de SPD. Zonder zelf
met ministers of staatssecre
tarissen in de regering mee te
doen 'gedoogden' ze het min
derheidskabinet van de so
ciaal-democraat Holger Bör-
ner.
Na ruim vijf maanden
was het met deze vrijage
echter al weer gedaan. In
plaats van twee fabrieken
voor de verrijking van ura
nium te sluiten, zoals de
Groenen geëist hadden, gaf
de SPD een vergunning af
voor uitbreiding van de
kernfabrieken.
De gebeurtenissen in Hes
sen spelen in de kaart van de
fundamentalisten, die in
Hamburg zullen zeggen: zie
je wel. Maar dat het ook an
ders kan, bewijst de gemeen
te Leverkusen. Daar 'gedo
gen' de Groenen niet alleen,
ze doen zelfs actief mee in het
gemeentebestuur. Onder de
SPD-'Oberbürgemeister'
fungeert Klaus Wolff als
groene burgemeester. Wolff:
„Wij hebben vijf jaar in de
Untie Frank
Stichting
I yoWEL staatssecretaris
Ifls het kabinet achten 1
l^isDrijzende uitlatinger
I üe Anne Frank Stichtin
treurenswaardig en c«
ne regering spreekt
het volste vertrouwen
Democratische gehalte
stichting uit. Dat blijkt
eezamenlijke verklarin
de ministers Lubber
I Brinkman, de staatsseci
I én de Anne Frank Stï
gisteravond uitgaven.
h 6-urige
I EEN Chinese inkoopde
I die op het moment in
I land is heeft met Philii
I tracten afgesloten ter
van ruim f 100 miljo
I Chinezen hebben voora
I rentelevisie-apparaten
I steld, maar ook radiorei
len wetenschappelijke a
ltuur.
Opleidingseisen
I VEEL werkgevers stel
I opleiding en ervaring
1 hogere eisen aan sollic
Idan een paar jaar
I Ook stellen zij nu st
I eisen voor de leeft!
I nieuwe werknemers e
I den er meer tijdelijke a
I contracten afgesloten c
I jaar geleden. Dat blijkt
I onderzoek dat de Arl
I spectie heeft uitgevoer
I bedrijven en niet op w
I richte organisaties.
HILVERSUM (ANP)
I twee verdachten die
I maandagavond in he
I zaten voor hun ver
aandeel in de vechtpa
I dens een rechtstreekse
I sie-uitzending, zijn
I gemeentepolitie in Hil
vrijgelaten.
gemeenteraad in de oppositie
gezeten en nauwelijks iets
bereikt. Nu willen we concre
te dingen veranderen, een
politiek bedrijven waar de
mensen wat aan hebben. Wij
hebben een heel ander uit
gangspunt dan Trampert,"
Dat Groenen a la Wolff de
overhand krijgen hoopt ook
een SPD-politicus als Oscar
Lafontaine. „De Groenen
zeggen zelf", zo argumenteert
hij, „dat het vijf voor twaalf
is. Dan kunnen ze toch geen
jaren verknoeien met de dis
cussie of ze wel of niet met
ons meedoen?"
Wat voor Lafontaine in het
Saarland geldt en voor Bör-
ner in Hessen, dat geldt
straks op landelijk vlak ook
voor Hans-Jochen Vogel in
Bonn. De pQijjjgkg iei(jer Van
de SPD beseft dat zijn partij
in Duitsland alleen nog aan
de macht kan komen met
steun van de Groenen. Stap
voor tendens immers duide
lijker: de FDP blijft onder de
kiesdrempel van vijf weten
niet wat ze met hun macht
aanmoeten. Terwijl FDP-
voorzitter Hans-Dietrich
Genscher jarenlang genoot
van de comfortabele zetel
waarin de kiezers hem ge
plaatst hadden, hebben de
Groenen het idee dat ze op
een spijkerkussen terecht
zijn gekomen.
I
KAMERVOORZITTER C
I kelijkse rubriek in Trou
is uitgegeven, dat het C
I Tegelijkertijd werd bek
I meer van overtuigd rak
|ring zou komen, op grc
I tie van hel land, in grot
I zullen moeten voortzet
|de richting van het CE
J uat ook linkse mensen
I ben om leuke dingen tc
i Tegen deze achterg
I noop hebben dat het p
I hngen een flinke slag t
trouwens al een teken
I week van de FNV tec
I geen enkel PvdA-kam<
I middels tot het inzicht
I zuinigingen nauwelijks
I straat op te gaan en v
vuld kunnen worden.
Hebben de werkget
ben? Dat denken ze bl
NLW voor de CAO-
wordt voor 1985 gemli
I er geen ruimte voor
I Prijscompensatie wore
I wat - op basis van be
l ®rn gedaan kan worde
NK of eenmalig karakt
en verwerkt mogen w
verdergaande collecti
1 'un leden op een 'uite
eb aan de slag te krijc
1 i- e' is waar: het lo
I jaar heeft een zeer pos
®jjl9ing van de werkloc
®n 9erede kans, dat
en de depressie zulle
m"?et de werkgeleg
'bedrijven mogen
ha de honderddui
I vfÜI, 'P®n- De verru
an de kleine en midd
h d Zlch op het gebie
oaren veroorloven.
nJ~,us voortgezette loc
nomie zou dat het bes
I staan- Tot nu toe
9en voor wat zij hebl
beuw 0{fers vr^gen
^[f'ding van de b
e!en en/of winst
I 'de bedrijven teg
