mm
Boeiend 4e deel
Warrens dagboek
Het Boek van de Stad
der Vrouwen: na vijt
eeuwen nog actueel
Onderhoudende krimi
van Jef Geeraerts
Grijpstra en De Gier
op de Friese toer
Leren lezen met 'Ooitgedacht'
Overvl
kleurif
DONDERDAG 22 NOVEMBER 1984
VOYEURISME OF EXHIBITIONISME?
Verlegen
Fobieën
Melodrama
MOORD IN ANTWERPEN
SCHOOL DUWT LEERLINGEN LITERATUUR DOOR DE STROT
Ooitqedacht
lONPERPAG 22 r
i Suske en Wish
yuppie Happie
TE&êM t
KAMPIQÉ
DIT
eewucw
Door Henk Egbers
DIT is deel vier van het dag
boek van Hans Warren, be
treffende de jaren 1952-1953.
De vorige delen zijn alom zó
geprezen, dat je als recen
sent nauwelijks nog kriti
sche kanttekeningen lijkt te
kunnen maken. Ook voor dit
deel geldt: mooi geschreven
en zeer oprecht en - zoals
dat heet - een aanwinst voor
het verschijnsel 'dagboek
schrijvers', dat in de Neder
landse literatuur nooit goed
van de grond kwam. Ten
slotte zijn de Nederlanders
oprechte binnenvetters.
Het boek is soms zó mooi
geschreven, dat je je niet
aan de indruk kunt onttrek
ken dat de 63-jarige Zeeuw
uit Kloetinge gevijld heeft
aan zijn teksten uit zijn der
tiger jaren. Anders is het
puur 'jong talent' geweest.
En wat die oprechtheid be
treft: het kan heel goed zijn,
dat je je als lezer afvraagt of
je geen voyeur wordt door
deze intieme bekentenissen
van iemand die je dagelijks
nog op straat tegenkomt zo
te volgen? Of - om de ver
antwoordelijkheid naar de
andere kant over te hevelen:
Is dit geen vorm van exhibi
tionisme???
Het staat gedrukt: ruim
tweehonderd pagina's uit
het leven gegrepen. Twee
opvallende zaken: dit deel
lijkt bijna op een roman
(letterlijk en figuurlijk), om
dat er minder dan in vorige
delen sprake is van onsa
menhangende feitjes. Cen
traal staat het verhaal van
Warrens' huwelijk met de
Engelse Mabel. En dat is een
'geschiedenis'!! Een tweede
opvallende zaak is Warren's
ooggetuige beschrijving en
ervaring van de water
snoodramp in Zeeland in
1953. Alle heldendaden en
menselijke ellende zijn
daarbij vorig jaar bij de
dertigjarige 'herdenking'
nog weer eens breed uitge
meten en dan is Warren's
rechtstreekse notitie uit '53
in vele opzichten noagl ont
nuchterend!
Hans Warren.
De geschiedenis met Ma-
bel is zonder meer triest.
Warren, die steeds meer
overtuigd is geraakt van
zijn homosexuele geaard
heid, trouwt Mabel die sta
pel op hem is. Omgekeerd is
- FOTOWIMRIEMENS
lafheid en zich ondersteund
weten de wankele basis voor
deze gelegaliseerde relatie.
Warren reist op en neer tus
sen Bournemouth en Bors-
sele. Tussen de lichamen
van Arabische 'jongetjes' in
Parijs en het door hem
moeilijk te verteren vrou
welichaam van Mabel aan
de Engelse zuidkust. Tussen
haakjes: het zeker ook mo
menteel veel voorkomende
verschijnsel van Nederland
se homofielen/lesbiennes (er
bestaan nog steeds twee de
terminanten tegenover het
ene heterofiel) en mensen
uit de 'oosterse' wereld mag
wel eens nader bekeken
worden.
De manier waarop de der
tigjarige Warren vecht met
zijn dubbele geaardheid en
zijn homofiele determinant
is zeer indringend. Dit is een
academische constatering
die in het dagboek bestaat
uit simpele ruzies, werken
voor de krant (Warren
bouwde zich intussen een
soort bestaan op bij de Pro
vinciale Zeeuwse Courant
als recensent), geen geld
hebben, spanningen en ge
reis.
De couleur locale ont
breekt niet. Het was nog
doodgewoon dat je met de
fiets van Oostende naar
Vlissingen ging. Een andere
aan de orde komende zaak is
de vader-zoon relatie, die
zowel vanuit een ouder wor
dende man als ten aanzien
van datgene wat de vader
bij de zoon meent waar te
nemen opvallende karakte
ristieken krijgt. Diezelfde
vader en zoon zijn aan de or
de op het moment dat in '53
de dijken doorbreken. De
vader leeft dan op en de
zoon brandt af. Het tij kan
keren.
Dit deel is wel een van de
'spannendste' omdat er een
zekere organische eenheid
ontstaat, zowel in de persoon
van Warren als (daarmee) in
het boek. Er blijken nog zes
tot zeven delen te volgen.
Houd het voor gezegd!
•Hans Warren: 'Geheim Dag
boek'. Uitg. Bert Bakker, prijs
ƒ.29,80.
'Verlegen en onzeker' door Dr.
Phyllis M. Shaw. Uitgeverij Hol-
landia Baarn. Prijs 18,90.
Verlegenheid en onzekerheid
kunnen overwonnen worden.
Dit boekje geeft aan hoe
iemand met verlegenheid kan
leren leven. Diep ongelukkig
hoeft de verlegen lezer na le
zing in elk geval niet meer te
zijn, want dr. Shaw maakt
duidelijk dat heel wat mensen
zich - ten onrechte - sociaal
onzeker voelen. Hij zet voor de
lezer de dagelijkse problemen
op een rijtje en geeft handrei
kingen hoe die in de praktijk
het hoofd te bieden. Maar,
iemand van zijn verlegenheid
afhelpen kan dr. Shaw niet,
want dat zal de lezer uiteinde
lijk toch zelf moeten doen.
'Angsten Fobieën' door dr. Tony
Whitehead. Uitgeverij Hollandia
Baarn, prijs 18,80.
Ieder mens heeft zo angsten en
fobieën. We kunnen ze zelf
niet beredeneren, je hebt ze
gewoon. Om er vanaf te ko
men zal men eerst inzicht in
zijn eigen angst en fobieën
moeten hebben. Whitehaed
probeert dat te geven. Hij
geeft ook wat simpele behan
delingsmethoden aan. Voor
wie er belangstelling voor
heeft.
J. de Uandell: 'Met liefde en res
pect'. Uitgeverij De Boekerij (Else
vier) Amsterdam - Brussel. Prijs-
ƒ29,90
Het eerste deel ('Het devies')
van een tweedelige streekro
man van De Landell, waarvan
het verhaal zich afspeelt in
een gefantaseerd dorp in Bra
bant in de dertiger jaren. Een
melodrama van de bovenste
plank, waarin een adelijk ge
slacht centraal staat. Geschre
ven in een hinderlijk opge
klopte taal en nu en dan ver
keerd woordgebruik. De dor
pelingen en zelfs de adel spre
ken er om de haverklap een
eigen gemaakt Brabants dia
lect in, dat geen rechtgeaarde
Brabander door de strot zal
kunnen krijgen.
T.K.
Door
Nell Westerlaken
VROUWEN hebben maar
een vrouwenverstand. Ze
maken zich mooi om man
nen te verleiden en klagen
nog ook als ze worden ver
kracht. Hun fouten kunnen
hen moeilijk worden aange
rekend want die liggen in de
vrouwelijke natuur.
Dergelijke vooroordelen
tegen vrouwen staan nog
rechtop overeind. De on
langs bij Sara verschenen
vertaling 'Het Boek van de
Stad der Vrouwen', waarin
onder meer deze vooroorde
len worden beschreven en
ontmaskerd, mag daarom op
twee manieren opmerkelijk
worden genoemd. Allereerst
omdat het verscheen in de
vijftiende eeuw en de
schrijfster, Christine de Pi-
san, het opnam voor haar
eigen sexe. Opmerkelijk
verder omdat een deel van
het toen beschreven onrecht
vijf eeuwen later nog uiterst
actueel is.
De schrijfster, Christine
de Pisan, genoot het 'voor
recht' dat haar vader eigen
lijk een zoon had willen heb
ben. Toen er een dochter
kwam liet hij haar deson
danks studeren. Na het
overlijden van haar echtge
noot voorzag Christine in
haar bestaan en dat van
haar familie met schrijven,
voornamelijk over politieke
ontwikkelingen in haar tijd
en over sociaal onrecht.
In het begin van het boek
concludeert Christine dat
vrouwen er in veel, door
mannen geschreven boeken
slecht afkomen. Een gewe
tensonderzoek leert haar dat
zijzelf en veel vrouwen in
haar omgeving niet aan deze
slechte kwalificaties vol
doen. Haar onbegrip over de
vele aanvallen van mannen
op de vrouwelijke zeden wijt
zij in eerste instantie aan
haar 'vrouwenverstand'.
Totdat haar drie door God
gezonden vrouwen verschij
nen, de deugden Rede, Recht
en Rechtvaardigheid, die
haar toespreken: „Dochter,
waar is je verstand geble
ven."
Christine krijgt van deze
vrouwen de opdracht om
een stad te bouwen en die te
bevolken met goede en heili
ge vrouwen. De stenen wor
den aangedragen door drie
vrouwen en bestaan uit ver
halen over goede, verstandi
ge, moedige en wijze vrou
wen. Een reeks van bekende
en minder bekende vrouwen
passeert de revue. In elk
verhaal wordt er een be
paald vooroordeel ongedaan
gemaakt, wordt bewezen dat
sommige mannen een dub
bele moraal hanteren of
wordt verhaald over goede
eigenschappen van vrou
wen. Zo komen onder meer
aan bod de Amazones, de sy-
billen, Medea, Lucretia,
Ruth en Esther en vele ko
ninginnen en adellijke vrou
wen uit de Middeleeuwen.
Het Boek van de Stad der
Vrouwen heeft hierdoor me
de een documentaire waar
de.
Het zou te ver gaan om
Christine de Pisan een femi
niste te noemen. De vrouwe
lij ke deugden die worden
aangedragen moeten gezien
worden in het licht van de
Middeleeuwse moraal en
godsdienstbeleving. Kuis
heid en nederigheid zijn dan
ook grote deugden voor een
vrouw, lezen we. Ook huwe
lijkstrouw wordt hoog ge
prezen maar dat is niet zo
verwonderlij k in een tijd dat
het enige alternatief voor
vrouwen het klooster was.
Het Boek van de Stad der
Vrouwen is een allegorie,
een veelgebruikte vorm in
de Middeleeuwen. De verta
ling uit het Middel-Frans
van Tine Ponfoort doet geen
afbreuk aan het authentieke
karakter van het boek, wat
onder meer in het enigszins
plechtige taalgebruik naar
voren komt. De vraag blijft
waarom de vertaling vijf
eeuwen op zich heeft laten
wachten.
•'Het Boek van de Stad der
Vrouwen' door Christine de Pi
san. Vertaald uit het Middel-
Frans en ingeleid door Tine
Ponfoort. Uitgeverij Sara. Ge
bonden: 49,50. Paperback:
29,50.
Door Wim Koek
BELGISCHE champetters,
sterker nog: Antwerpse
champetters die hun beroep
beschouwen als een 'violon
d'Ingres', elkaar 'Cui Pro-
dest?' toeroepen en tijdens
het onderzoek van een flat
Rudyard Kipling citeren;
kun je daaraan als bevoor
oordeelde Kaaskop geloof
hechten? Wie Jef Geeraerts'
jongste misdaadroman 'De
Trap' op zijn juiste waarde
wil schatten zal het wel
móeten. Gelukkig komt
Geeraerts de lezer zelf te
hulp.
Commissaris Vincke
blijkt een uitzondering te
zijn. „Verstuyft (inspecteur,
Vincke's vriend en rechter
hand. WK) slaakte een diepe
zucht en keek hulpeloos
rond. Af en toe benijdde hij
Vincke. Mensen met cultuur
lopen er niet zoveel bij de
Gerechtelijke Politie."
Verstuyft loopt rond met
een dienstpistool waarvoor
hij zich een Amerikaanse
holster heeft aangeschaft
zodat hij sneller kan trek
ken. Vincke, hoewel een
goed schutter, heeft nooit
een vuurwapen bij zich.
Verstuyft houdt wel van een
stevige aanpak van ver
dachten. Vincke is eigenlijk
tegen gevangenissen. Hij
ziet meer in preventie en op
voeding. Verstuyft is rechts.
Centrum-rechts, vindt Vinc
ke goedmoedig. Veel rechts
er dan dat, meent diens even
fraaie als eigentijds inge
stelde echtgenote Eva. Vinc
ke is links. Geen rooie, maar
progressief. D'66 op z'n Ant
werps. Zoiets.
Wat hebben de politieke
inzichten van beide heren
(die bovendien eikaars
vrienden zijn) te maken met
de oplossing van wat gaan
deweg een moord blijkt te
zijn? Niets. Maar het komt
de schrijver wel goed uit,
want die ventileert tussen de
verhoren en speurtochten
door graag zijn eigen opvat
tingen en visies. Op wereld
en mensheid in het alge
meen, op België en Belgen in
Jef Geeraerts.
het bijzonder en heel even
tjes ook op Hollanders.
Daarmee probeert Jef
Geeraerts, denk ik, het in de
Lage Landen nog altijd on
dergewaardeerde misdaad
genre naar een hoger lite
rair niveau te stuwen. Soms
slaagt hij daar in, een ande
re keer slaat de dialoog als
een tang op een varken.
Wanneer Vincke zijn me
ning over België ten beste
geeft tegenover een belang
stellende Spaanse collega
- FOTO ARCHIEF DE STEM
past het heel aardig in sfeer
en handeling, maar de bor
reltafel-discussie over de
Oost-West-verhouding
houdt het verhaal, dat toch
al niet het gevaar loopt door
snelheid uit de rails te lopen,
alleen maar op.
'De Trap' is overigens een
geslaagd boek. Interessant
en ook spannend. Een klas
sieke 'whodunit?', die de le
zer tot het einde toe in span
ning laat over de identiteit
iiiO o
van de moordenaar. Er is
een vrouw van de achtste
verdieping van een flat ge
vallen. Dat er moord in het
spel is wordt al gauw duide
lijk door een overmaat aan
te grondig schoongewreven
glazen, papieren, deurknop
pen en andere voorwerpen
in de flat van het slachtof
fer.
Geeraerts heeft vooral
veel zorg besteed aan de be
schrijving van de lokatie
(Antwerpen en eventjes ook
Tenerife) en het scheppen
van geloofwaardige karak
ters, ook wat de bijrollen be
treft. Dat levert (onder veel
meer) aardige Antwerpse
dialoogjes op, bijvoorbeeld
met de concierge van het
flatgebouw en met een 'hiete
toirte', een meisje dat het
niet nauw neemt met haar
eerbaarheid en met een 'In
dianenverhaal' komt opdra
ven waardoor Vincke en
Verstuyft weer een paar
hoofdstukken lang op het
verkeerde been staan zodat
voor de lezer de spanning in
het verhaal blijft.
De ontknoping komt, zoals
het hoort, helemaal aan het
eind maar wel uit een vol
slagen onverwachte hoek
zodat de liefhebber van
klassiekers, die graag wat
aanwijzingen heeft om méé
te kunnen gissen, net als
Vincke en Verstuyft zelf,
met lege handen ronddoolt
door de Ardense bossen. Ik
neem aan dat het in werke
lijkheid ook vaker zó gaat
dan in de verhalen van Elle-
ry Queen. Het toeval is des
rechercheurs beste vriend.
'De Trap' door Jef Geeraerts.
Manteau Antwerpen. Prijs 24,90.
Door Dirk Vellenga
JANWILLEM van dc Wete
ring heeft weer een echte
Grijpstra en De Gier ge
schreven. 'De ratelrat' is
zeer herkenbaar voor de
vaste lezers van de politiero
mans van Van de Wetering.
De bekende politiemannen
duiken op, tot en met de
naamloze commissaris.
Duidelijk wordt ook weer
dat de slechteriken bij Van
de Wetering ook mensen zijn
en menselijkheid belangrij
ker is dan 'handhaving van
de orde'. Alleen de buiten
kant van het boek ziet er an
ders uit. 'De ratelrat' is een
'beterback': de band en de
omslag zijn steviger uitge
voerd.
'De ratelrat' speelt zich
voor een goot deel af in
Friesland. In Amsterdam
wordt de louche handelaar
Douwe Scherjoen dood aan
getroffen, de restanten van
zijn verbrande lichaam dre
ven op een bootje door de
gracht. Voor het onderzoek
moeten Grijpstra en De Gier
naar Friesland, waar de
vrouw van Scherjoen woont.
Grijpstra is zelf van Frie
se afkomst, evenals de com
missaris, die om de ha
verklap verklaart in Joure
geboren te zijn. De Gier ver
diept zich in de Friese taal
en leest zelfs een Fries boek,
dat hem steun biedt bij het
onderzoek.
Van de Wetering moet
zelf een en ander van de
Friese taal geleerd hebben.
Hij gebruikt veel Friese ci
taten en doet dat over het al
gemeen foutloos (de paar
kleine flaters kunnen druk
fouten zijn). Eén keer lijkt
hij een Friese zin verkeerd
te begrijpen. In Friesland
zal men hem dat overigens
waarschijnlijk niet verge
ven. Daar zal men zich ook
opwinden over het cliché
beeld dat Van de Wetering
over Friezen ophangt: ze
zijn puur van boven, onder
drukt van onder. Friezen
zouden verder al eeuwen fel
gekant zijn tegen belasting
betalen.
Janwillem van de Wetering.
FOTO ARCHIEF DE STEM
De aandacht voor Fries
land is overigens wel ver
klaarbaar. Van de Wete-
rings uitgever, A.W. Bruna,
is samengegaan met De
Friese Pers in Leeuwar
den
Grijpstra en De Gier krij
gen te maken met hande
laars in schapen, misdadige
Chinezen, Friese agenten
met problemen, een sterven
de rat, computers die alles
kunnen, maar steeds 'down'
zijn en met vrouwen, die
zich op hun mannen willen
wreken. Hoewel de taal dui
delijk en onderkoeld blijft
en de Van de Wetering-filo
sofie zich handhaaft, lijkt de
schrijver moeite te hebben
met de loop van het verhaal.
Er moet net iets te veel over
hoop gehald worden, de ge
loofwaardigheid wordt net
iets te vaak geweld aange
daan. Het nieuwe decor
heeft Grijpstra en de Gier
niet over hun crisis heen
kunnen helpen.
'De ratelrat' van Janwillem van
de Wetering, uitg. A.W. Bruna
en Zoon, prijs .22,90.
Door Henk Egbers
JONGENS en meisjes komen
dikwijls van de middelbare
school met een geweldige af
keer voor literatuur, boeken
en lezen. Dat was zo ongeveer
het betoog van Donald Dietz in
Amsterdams Nieuwe Kerk,
toen daar de verhalenbundel
'Ooitgedacht' gepresenteerd
werd.
Een boek, dat 'leesbevorde
ring van jongeren' vanaf 14
jaar als evangelie voert. Dit
fraai uitgevoerde boek van
bijna 200 pagina's met 34 ver
halen uit de internationale li
teratuur, ligt nu voor en hab-
bekrats (ƒ7,90) voor iedereen in
de boekhandel. Slechts 35.000
exemplaren. Dit boek wil dan
wel niet het systeem van de li
teratuurlijst zoals dat op de
meeste scholen nog functio
neert afschaffen, maar wei
morrelen aan de inhoud daar
van.
Hoe maak je literatuur - of
met andere woorden: goed ge
schreven boeken - interessant
en verteerbaar voor een pu
bliek dat nog groter is dan mo
menteel het geval is? Dat is zo
ongeveer de vraag achter dit
project van de Collectieve Pro
paganda van het Nederlandse
Boek (CPNB). „De school duwt
de leerlingen literatuur door
de strot of ze nou willen of
niet", zei Dietz, die als uitgever
van de tijdschriften voor scho
lieren (Bumper, Tikker en
Diepzee) zij n pappenheimers
kent.
En hij illustreerde dat met
zogenaamde literatuurlijsten,
die op middelbare scholen de
ronde doen. Als het maar dik
en oud is. Hij liet zien hoe bela-
chelijk het daarbij gehanteer
de puntensysteem is: Elschot
met 10 punten en Kees van
Kooten met 0. De leerlingen
gaan dan maar onvoorbereid
boeken lezen om - onbegrepen
- het aantal vereiste punten te
halen en voor de rest van hun
leven alle literaire boeken te
haten. Wanneer is de tijd aan
gebroken, dat ook dunne boek
jes van Oberski en Van Dis
(Adriaan) tot de school-klas-
sieken worden toegelaten,
vroeg hij zich af.
Wat doe je allemaal om lite
ratuur verteerbaar en geniet
baar te maken? Het schijnt
minister Brinkman niet zoveel
te interesseren, zei Boudewijn
Büch. Bij de presentatie van
voorgaand boek 'Nooitgedacht'
liet hij afweten en ook nu - na
'belofte maakt schuld' - stuur
de hij een van zijn ambtena
ren-bonzen; Van Heusden.
„Ooitgedacht was teveel ge
dacht en gehoopt voor Brink
man. Ik hoop dat hij volgend
jaar wel komt". Want de actie
gaat door. Er komt een vierde
aflevering van deze serie, die
begon met 'Indruk'. Van Heus
den zei, dat we in Nederland
een dubbele moraal hanteren.
We vinden cultuur erg belang
rijk, maar we hebben er prak
tisch niets voor over. En hij be
doelde dat in financiële ter
men. Hij wilde de scheiding
tussen gewoon (dagelijks le
ven!) en bijzonder (cultuur)
ongedaan maken. Daarbij stel
de hij de gebonden prijs van
het boek in het geding, waarbij
hij niet verder inging op de ge
compliceerdheid van dit sim
pel gestelde probleem.
„Een boek waarin goed ge
donderjaagd met de vorm
(bijv. Polet, Vestdijk en Ritzer-
feld) staan hoog genoteerd op
de middelbare schoollijst had
Dietz al geconstateerd. De
leerling staat niet centraal
maar de stokpaardjes van zijn
leraar. 'Ooitgedacht' is ook sa
mengesteld door docenten Ne
derlands; Fetze Pijlman, Rob
Anker en John Verhallen. Hun
hobby is de leerling. En die
wordt aldus ingevuld: „Wij
hebben gezocht naar spannen
de en vooral ongewone verha
len. Voorwaarde was dat ze
vlot waren verteld". De vlotte
leraar!
Onder de uitverkorene vlot-
terikken: Mensje van Keutot
Topr, Bomans Schippers,
Cortazer, Lessing, Mulisch,
Slagter, Verstegen, Arends,
Parker, Bierce, Lewis Carroll,
Graham Greene, Armando,
Boll, Hanlo, Lopes en Queneau
Bibliografie van de schrijvers
documenteert. Vlot of niet, dit
mooi verzorgde boek (waaraan
ook nog een prozawedstrijd is
verbonden) - bekopping en te
keningen zijn interessant -
verdient behalve een pluim,
gekocht te worden. Wie onder
zoekt nadien de invloed van
het leesgedrag? De invloed er
van is ooitgedacht. Wie weet!
Robert Anker e.a.: Ooitgedach'
(uitg. CPNB-ƒ7,90)
yan onze kunstredacti
ijs ik terugdenk aan
"L het landschap van
republiek Zaïre
Jan schuift zicht 1
rste indrukken.
,end uit 1948 en die
»t prisma van Floris
ijsie". Zo begint Karei
K«
de
geh
tussen
dagi
van
leere
Jes
Jo
het boek De Kongo
Kun
re
voorr
relatie
en
Emi
B
e
t
li
w<
Floris Jepsers (uitg.
Kapitaal - ƒ24,50). De
leidende kunst en v~
,e koloniën, alsmede
lonialisering van óók de
jj een thema, dat nog
nauwelijks is aangeraal
ju Nederland niet. In di
snijdt Jonckheere voor
iets aan van die re'~
pioris Jespers - zoon
ïan de beeldhouwers
Oscar - op de zijn
spraakte manier.
jonckheere is in zijn bc
deling en terminologie we
oprechte telg van een 1
niaal volk als hij spreekt
■het chaotische van de K
door Jespers tot artistiek»
de verheven en het brv
van het land door hem tot
zie verpuurd'. Dat is pur<
rogantie gebaseerd op
Vlaamse norm. Wat wèl u
doeken komt is de oprt
bezetenheid van Jespers
alles aanpakte (ook het b<
houwen) en daarmee de
kritiek grote ruimte gaf.
was niet Jespers die de K
zijn orde gaf, maar het wa
Afrikaanse land en vooral
trotse vrouwen die hem ii
reerden tot oerkunst, zoals
de talrijke afbeeldingen i:
boek laten zien. Er is
stichting die deze schilder
revival wil laten beleven
der meer met een overzie
tentoonstelling in 1987.
ongetwijfeld boeiende 1
uit Kongo zal daarbij een
vallende plaats innemen,
boek geeft daarvan een v
proef.
Een andere Vlaamse
stenaar met omstreden 1
sche geluiden is Mietje
nen. Zij heeft veel succes
menteel met haar vrour
schilderijen. Door de een 1
den ze bewonderd als
poëtische portretten, tei
anderen spreken van comr
cleel effectbejag. De puur
komt het beste tot uitdruk
in haar pentekeningen, w
op de zwart-wit partijen
barmhartiger zijn dan di
haar later toegepaste pa
ning-painting, waarbij
glitter in kleur het gevaar
valse schijn groter maakt.
„Mietje haat vulgar
protesteert tegen domheic
lelijklheid. Ze heeft geen
i belzinnigheden nodig on
vrouw te tonen zoals die is
thans kan zijn en volgens 1
behoort te zijn: trots, onafl
këlijk en daardoor machl
I tekent K.L. Koopmans aa
het boek Mietje Boonen
Kunst Kapitaal - ƒ30,-).
I eerste deel in een reeks
I door desbetreffende kur
1 «aars gesigneerde boekei
een oplage van 500 exem
fen. Ruim dertig van 1
werkstukken (vergeleken
Leonor Fini) staan er in -
dele in kleur - afgebeeld,
mede opnamen van 1
wandschilderingen in de
kende Parijse salon C:
ASC/ktTZ
POP-PUL-iUP-PEE
