Kies voor zekerheid op lange termijn.
De Rabobank Rente Stabiel Hypotheek
de rente-scnokvcen on zo van^de unieke Rente
Rabobank O
Die Welt:
aanslag o
Herdenkingsplaats in Washington
niet langer omstreden
i
■f'
1
t
w
m
SPOEDZI
Omstreden
Navo-plan
gaat door
ZATERDAG 10 NOVEMBER 1984
;EXTRA OP ZATERDAG=
PAGINA
Hartverscheurend
Magnetisch
fl
i
fl
m. m
Het principe van de Rente
Stabiel Hypotheek is simpel.
Stel dat de hypotheekrente op
het moment van afsluiten 8%
is. Zolang de hypo-
)theek-rente tussen
de 6% en 10% blijft, ge-
i beurt er met uw rente
niets. Stijgt de rente ver-
ider naar 11%, dan wordt
luw rente 9%. Daalt de
[rente weer tot 10%,
ldan gaat uw rente
vsnpt 30 i33r km? weer naar 8o/°-Daa|t de rente naar
w J1*™ 5o/0 (jan wordt uw rente 7%.
Kies voor zekerheid op lange
termijn. Maak een afspraak met de
hypotheekadviseur van de
Rabobank. Hij geeft u een advies op
maat en kan u precies vertellen
wat de voorwaarden van uw eigen
Rabobank zijn.
geld en goede raad
BERT
VAN VELZEN
STIJL
Machteloos
West Europese
Unie (WEU)
PAPIER'
VOOR UW PEN
Tweedeling
Overschot
ZATERDAG 10 NOVE
Walesa: wijzig
bevoegdheden
Poolse politie
Kom gezellig kijken, ke
T11
Vietnam Mo
slaat bezoekers
Het bestaande Vietnam Monument: twee granieten muren van 70 meter met 58.000 na
men.
Door onze correspondent
Mare de Koninck in Washington
WASHINGTON - Komende zondag (mor
gen, 11 november) wordt in de Amerikaanse
hoofdstad Washington een standbeeld ont
huld bij het sedert twee jaar bestaande
Vietnam Memorial. Elk jaar is 11 november
in de Verenigde Staten 'Veteranendag'.
Precies twee jaar geleden
ging het Vietnam Monu
ment zelve open voor het
publiek. Er deden zich af
grijselijke taferelen voor.
Nog altijd rouwende na
bestaanden en onthutsend
jeugdige oorlogsinvaliden
stuitten er op schreeuwende
demonstranten, die vonden
dat medeplichtigen aan het
Amerikaanse Vietnam-mis-
drijf geen recht hadden op
een gedenkteken. Nu zondag
zal de onthulling van het
standbeeld naar verwach
ting zonder enig proteste
rend geluid verlopen. Er is
in twee jaar veel veranderd
in Amerika.
De betogers in 1982 dach
ten dat het Vietnam monu
ment een plaats zou worden
waar de oorlogsromantiek
zou herleven, waar onverbe
terlijke communistenjagers
zich weer zouden verzame
len om er nostalgisch te mij
meren over de dood en het
verderf dat ze in Zuid-oost
Azië zaaiden. En waar wel
licht bereidheid zou kiemen
om zich voor een volgende
oorlog, bijv. in Midden -
Amerika, te melden. Als de
tegenstanders van het Viet
nam Memorial tevoren de
gelegenheid hadden gehad
het monument te bezoeken
en op zich te laten inwerken,
dan was hun protest waar
schijnlijk meteen verstomd.
Want de gedenkplaats heeft
niets romantisch en niets
heldhaftigs. Het is integen
deel een bloedstollend mo
nument dat een doodse stilte
afdwingt van de tienduizend
Amerikanen die er gemid
deld per dag langstrekken.
Het is het bouwkundig ont
werp van het Vietnam Me
morial dat geen andere re
acties toelaat dan ontstelte
nis en verdriet. Het bestaat
uit twee granieten muren
van 70 meter lang, die in een
stompe hoek tegen elkaar
staan.
In de zwartspiegelende
muren staan de namen ge
graveerd van de 58.007 Ame
rikaanse militairen die in
Vietnam zijn omgekomen of
nog zijn vermist. De bezoe
kers beginnen hun tocht
langs de reusachtige doden
lijst bij de punt waar het
jaartal 1959 is gegrift, dalen
langzaam af naar het diep
tepunt waar de lijsten tot
ver boven hun hoofden zijn
uitgegroeid en stijgen langs
de dan weer inkrimpende li
tanie van gesneuvelden naar
de punt waar het jaartal
1975 het einde van de oorlog
en de slachtpartij aangeeft.
Lin, uit Ohio.
De taferelen die zich da
gelijks afspelen zijn hart
verscheurend. Er ligt ver
bijstering in de ogen van een
Vietnam-veteraan, die in
een rolstoel langs de doden
lijst glijdt. „Wat een verspil
ling!", fluistert een met
stomheid geslagen toerist.
Een weduwe stopt een roos
tussen de tegels onder de
naam van haar man. Een
meisje van een jaar of tien
houdt een tekenvel tegen de
muur en laat met een pot
lood de naam van haar va
der in witte letters op het
papier verschijnen.
Zondag wordt deze beeldengroep van Frederic Hart
onthuld.
De symboliek van het ont
werp is vrijwel grenzeloos.
Wie wil kan in de weggedo
ken ligging in het landschap
gepaste sehaamte. over het
zinloze bloedvergieten lezen.
Nergens geeft het monu
ment enige zin aan het ge
beurde. Maar wie wil kan
zijn nooit teruggekomen ge
liefde hier toch geëerd we
ten. De 58.000 namen tonen
de oorlog in Vietnam als een
verschrikkelijke reeks indi
viduele tragedies. Wie op
zoek gaat naar een gesneu
velde bekende ziet zichzelf
en zijn omgeving weersche
nen in de donkere spiegel
van het zwarte graniet. Het
is moeilijk voorstelbaar dat
de gedenkplaats het ont
werp is van een 21-jarige
kunststudente, Maya Ying
Misschien is het alleen een
niet-Amerikaan die on
danks de stemmigheid van
het Vietnam-monument
toch een gevoel van protest
niet kan onderdrukken. Het
blijft immers een gedenkte
ken voor Amerikaanse sol
daten, terwijl de oorlog in
Vietnam voor velen een
kwestie zal blijven van
schuldige Amerikaanse
agressie. En nergens ver
wijst het Vietnam Memorial
in Washington naar de ein
deloos veel langere lijst van
Vietnamese slachtoffers.
Slachtoffers van napalm,
van de Kerstbombardemen
ten van 1972 en van al die
andere gruweldaden.
Maar wellicht is het eren
van 'de vijand' teveel ge
vraagd voor een land dat
tenslotte de nederlaag leed.
En misschien is dat ook niet
de manier om de 2,7 miljoen
Amerikanen die in Vietnam
hebben gediend, over hun
trauma's heen te helpen. En
aan trauma's lijden ze.
Tweederde van alle Viet-
namgangers blijkt vandaag
de dag psychiatrische hulp
nodig te hebben. De over
grote meerderheid was
dienstplichtig militair, en te
jong of te slecht geïnfor
meerd om zich misleid te
kunnen voelen door hun re
gering. Na 'Vietnam' is de
dienstplicht in de VS afge
schaft.
Maar van 1959 tot in 1975
werden ze opgeroepen. „Niet
huilen moeder, ik kom te
rug", zeiden ze met de
jeugdpuistjes op hun ge
zicht. Veel van hun vaders,
die in de 'goede oorlog' tegen
Duitsland hadden gevoch
ten, keken zoonlief met trots
na. De jongens gingen
maanden van radeloze angst
in de Aziatische jungle tege
moet. En wie terugkwam,
kreeg geen heldenontvangst,
maar botste op snelgroeien
de massa's demonstranten
die 'moordenaar!" riepen.
Langzaam durven de ver
stoten Vietnam-veteranen
nu weer uit hun schulp te
kruipen, geholpen door de
magnetische aantrekkings
kracht van het monument in
Washington. De beelden
groep die zondag wordt ont
huld (van de kunstenaar
Frederic Hart) zal hen
geenszins verheerlijken,
eerder zich over hen ontfer
men. Het zijn drie bronzen
soldaten. Ze zijn jong, ze zijn
bang en ze lopen broederlijk,
maar ieder moederziel al
leen door Vietnam. Als
Amerika zich nog eens in
een bloedig guerrilla-avon
tuur stort, dan heeft dit
Vietnam Memorial er in
geengeval toe geïnspireerd.
EEN jaar is het nu geleden
dat ik een glas gvesj zat te
drinken met Sidi Al Hassan
op het troittoir-terras van
het Baalbek Hotel. Wij had
den het terras voor ons alleen
met uitzondering van een
moelah die aan een tafeltje
achter mijn gastheer in de
Koran zat te lezen met een
leeg theeglas voor zich en
ogen vol misprijzen heen en
weer flitsend tussen het hei
lig boek en de glazen qvesj
met ijs op ons tafeltje. Ik be
sprak met Sidi de mogelijk
heid van een beperkte export
van tapijten via Irak en
vroeg mij af of ik mijn gast
heer niet attent moest maken
op de priester achter hem,
want ook na de Ramadan
vereist het moed in het open
baar alkohol te drinken.
Juist had ik besloten Sidi te
waarschuwen - in het En
gels, hopend dat de moelah
geen Engels verstond, toen er
plotseling een pakezel stil
stond voor ons tafeltje en
daar stil bleef staan ondanks
alle geruk en geschreeuw
van de ezeldrijver. Als gebio
logeerd staarde het beest
naar de glazen koude qvesj
op ons tafeltje. Het was een
oude ribmagere ezel, inge-
kneld tussen twee aarden
kruiken ter weerszijde van
het pakzadel. Secondenlang
hield het dier de blik strak
gericht op de drank, hief
toen de kop op en sprak:
„Barsten doe ik zowat van de
dorst, al uren lang, terwijl ik
20 liter vaten qvesj meezeul
door de hete zon. Kunt u niet
een van die twee glazen leeg-
gieten in mijn bek?". Ver
bluft keek ik eerst naaar Sidi
Al Hassan en vervolgens
naar de tierende ezeldrijver,
's Werelds beste buikspreker?
Wie? Waar? Mijn gastheer
was niet minder verbaasd
dan ik, al bleek weldra om
andere redenen. Zich recht
streeks tot de ezel richtend
zei Sidi op barse toon: „Een
dracht slagen, kun jij krij
gen, ongelovig ondier. Elke
Sji-itsche ezel weet dat de
Koran de alkohol verbiedt.
Elke ezel balkt zoals hij ge
bekt is en jij - nu richtte Sidi
zich tot de ezeldrijver - jij
bent het die deze ezel heeft
gebekt. Jij verdient derhalve
een dubbele dracht stoksla
gen". Zo weinig alkohol met
zoveel effekt, peinsde ik. Die
Sidi! Wat de ezeldrijver
overpeinsde weet ik niet. Ik
zag de man alleen zwijgend
staren naar een punt boven
en achter mijn verontwaar
digde gastheer - naar de
Moelah, die van zijn stoel
was opgestaan en nu de arme
Sidi Al Hassan toebeet: „Hoe
durf jij, ongelovige hond, de
naam van het heilige boek in
de mond te nemen, een mond
nog stinkend naar qvesj. Het
heeft Allah behaagt de ezel
de bek te openen om jou op
deze wijze deelachtig te ma
ken van Zijn toorn. De dub
bele dracht slagen waar jij
de arme Yoessef Ben Balaam
mee dreigt moge neerkomen
op jouw ongelovige rug".
Mijn geschrokken gastheer,
zich nu voor het eerst en ge
lijk terdege bewust van de
verbolgen man gods, goot
haastig zijn glas qvesj leeg in
de bek van de ezel. De drijver
hernam zijn pogingen en dit
maal met succes. De ver
kwikte eze sjokte achter hem
aan mee in de stroom voor
bijkomende pakdragers en
ezelruiters. Op de hoek van
het hotel keek het dier nog
eenmaal om, knipoogde naar
mij, hief de staart en knalde
een harde droge blubber-
wind over het deftige terras
van het toeristenhotel.
Dit gebeurde zoals gezegd
een jaar geleden. Vier dui
zend jaar geleden is het dat
de eerste ezel het woord nam
en zijn meester berispte. Die
Balaam was geen ezeldrijver,
de ezel was een ezelin en Al
lah heette nog Jahweh. „Wat
heb ik u misdaan"? vroeg de
ze ezelin „dat ge mij met
stokken slaat tot driemaal
toe"? En de verdwaasde Ba
laam Ben Beor wist niets be
ters te antwoorden dan: „Gij
houdt mij voor de gek en had.
ik een zwaard in de hand in
plaats van een stok, ik stak u
er mee dood!". Voor hoe het
toen afliep met de ezel en de
drijver verwijs ik u naar het
Oude Testament, Numeri
XXII;28/38.
(ADVERTENTIE)
13%
12%
11%
A
10%
3
tH
9%
3
r
rr
2
L.
IbS
8%
r
7%
j||
IX
lJ
70 71 72 73 74
75 76 77 78 79
80 81 82 83 8485 86 Üf^
5 DE HYPOTHEEKRENTE VAN DE AFGELOPEN JAREN DE RENTE STABIEL HYPOTHEE
L
uc 1lw IVI\nra I V|/t stabje| Hypotheek van de Rabo
bank 30 jaar lang de rente-schok
ken op. De advies-rente
bij maandbetalingen
gemeente-garantie is 8,3%.
Adembenemend. Er is
een schooltje waar
kleine jongetjes les
krijgen in presentatie en uitvoe
ring van de handkus. Dat ge
beurt natuurlijk in Amerika,
waar een plotseling ontvlamde
behoefte aan stijl en etiquette
opmerkelijke gevolgen heeft. Er
waait een wellevendheidsgolf
over het land. Er wordt gezocht
naar bestofte, oude stijlvormen
die stijf staan van Victoriaanse
deugdzaamheid, maar die een
kwart eeuw geleden in onze ge
westen als wildgroei van hypo
crisie zijn afgedrukt. Alleen aan
Adriaan van Dis kun je nog een
beetje zien en horen hoe het ge
weest moet zijn. Zijn slordige
omgang met de wijn is onge
twijfeld een protest tegen de
barre kwaliteit.
In Amerika wil men terug
naar ceremonieel. Daar was al
iets van merkbaar toen Richard
Nixon zich persoonlijk bezig
hield met het ontwerp van de
uniformen van bazuinblazers in
zijn hofhouding. Die pakken
zijn maar eéri keer gedragen in
een dolkomisch nummer en
vervolgens verbrand.
De stijlrevolutie in Amerika
heeft er al toe geleid dat bruid
jes die zich prettig voelden in
spijker en met een bloemenslin
ger om de hals weer lust krijgen
in extravagante trouwpartijen.
De oude meesteressen van de
etiquette, zoals Emily Post en
Amy Vanderbilt, worden in
aangepaste vorm weer gelezen.
De gedragsbijbel van Amy
Vanderbilt is bijgewerkt door
Letitia Baldridge, die voor een
lezing tien, en voor de organi
satie van een studiedag 20 mille
vraagt. Er verschijnen nu ook
boeken over etiquette op de
werkplek en over wellevend
heid in bed en volgens fat
soensgoeroe Marjabelle Ste
wart is Ronald Reagan de bron
van de revolutie. Hij heeft de
beste manieren, zegt Marjabel
le. Anderen zeggen: flauwekul,
het is allemaal een kwestie van
nostalgie. Ik denk zelf dat het
om een soort sentimentaliteit
gaat dat zich vastbijt in pof
mouwtjes en operettefanta
sieën.
Wij zullen van deze stijlrage,
deze nieuwe Amerikaanse revo-
lutie, waarschijnlijk weinjJ
der ondervinden. De mj l
nu nog zijn warme maalj
naar binnenwerkt op heif
met van zijn kampeerme,
niet warmlopen voor de
vendheidspredikingen
Marjabelle en Letitia. BoJ
dien gaat het minder om f
hanteren van mes en vork 3
om een soort expressieve i|
rantie, een nobel streven,
vriendelijk en aai
Door Bert van Velzen
Internationaal gezien zijnl
niet doorgedrongen tot de h J
scharen van de grote stijlgj
ters. Adriaan van Dis is ke J
misschien een tikje houw
mogelijk iets te precieus n|
uitspraak van onze taal. Ml
hij is tolerant en minzaam!
hij kan deswege kandidaat I
steld worden als onbezol
ijkmeester van het vaderlai]
fatsoen. Een welgemeende i|
is hier wellicht op zijn
In een fascinerende distJ
met Aat Veldhoen sprak I
Dis, aangemoedigd door Vtf
hoen, het gewone woordje tl
copuleren uit. Van Dis had)
volgens mij bij copuleren
ten laten, en wel om twee rel
nen. Mensen als van Dis ei
kunnen zo'n woord, dal t
lang in de taboekluizen hJ
gelegen, niet achteloos niisj
ken zoals koffie, brood en i j
We kleuren licht, de pi
vliegt naar 200 en we s|
het woord zo netjes uit i
er ineens scabreus van wol
Bij Veldhoen is dat niet haf
val. Die kan zeggen wat 1
Maar van Dis zal moeten H
ven copuleren. Het misl
hem niet.
-ïllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllNIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIINIIIIIIIIIIIIIHIIIHIIIIIIii
JE bent 18, je studeert hard,
hebt nog een beetje hoop
voor de toekomst, je rookt
niet, je drinkt niet, je hebt
geleerd blij te zijn met klei
ne dingen, want je ouders
hebben het niet breed. Net
als je zusjes had je een der
dehands fiets die na einde
loos repareren van ellende
uit elkaar viel. Je was het
zat en hebt voor je spaar
geld, door weer en wind ver
diend met je krantenwijk,
een nieuwe fiets gekocht. Je
had hem hard nodig voor
school en voor de krant en
trots als een pauw mocht je
er tien dagen van genieten.
Vandaag werd hij gestolen,
je was even nonchalant,
even naar de stad gegaan
zonder een extra slot, na tien
minuten in een winkel had
jij geen fiets meer. Onuit
sprekelijk is je verdriet en je
bent machteloos. Grote knul,
verman je, misschien is er
iemand die je fiets gesigna
leerd heeft bij de buren of in
de straat. Het is een bruine
heren-Sparta Scout met
trommelremmen.
Naam en adres ter redactie
bekend
NU de landen van de West
Europese Unie menen dat
het tijd is om de eigen orga
nisatie mogelijk weer eens
wat meer leven in te blazen
verschijnen in de dagbladen
weer een aantal bespiegelin
gen over aard en doel van
dit 'herleven' van de WEU.
Zo ook in De Stem van 24
oktober jl. waarin Aad
Jongbloed een beschouwing
wijdt aan deze gebeurtenis.
Over de waarde van zijn
analyse wil ik me niet uit la
ten: de geschiedenis zal le
ren of hij de zaken 'juist'
heeft gezien. Waar ik echter
wel enkele opmerkingen
over wil plaatsen, is de voor
geschiedenis van de WEU
zoals door Aad Jongbloed
geschetst. Zijn mededeling
dat de WEU opgericht is in
1954 na het mislukken van
de EDG is historisch gezien
onjuist. De WEU bestaat al
sinds 17 maart 1948, als het
pact van Brussel wordt ge
sloten (dus nog voor de op
richting van de NAVO). De
Unie werd toen gevormd
door Engeland, Frankrijk en
de Beneluxlanden. Het ver
drag was niet alleen gericht
op samenwerking op terrein
van de defensie maar had
een breder karkater waarbij
samenwerking op sociaal,
economisch en cultureel ge
bied belangrijk werd geacht.
Centraal stond echter wel de
defensiesamenwerking. In
eerste aanzet is het verdrag
zelfs nog gericht tegen
Duitsland (artikel 7 van het
vedrag), ondanks verzet van
de Beneluxlanden. In feite
speelt echter de Russische
dreiging op de achtergrond
nadrukkelijk een rol. Toch
tlOVl
n,ng'
M*1-'
speelt deze 'anti-Duiteiaal
grondslag (nadrukkelijk j
verzoek van Frankrijk) r
een belangrijke rol bij
mislukken van de EDG]
1954. Het is namelijk Franl
rijk dat de EDG uiteinde!
verwerpt omdat tegelijkef
tijd gedacht werd aan i
opnemen van West Duil
land en Italië in de ffl
(waarmee de Unie zijn wal
gezicht: angst voor Soijj
Rusland, duidelijk zoul
blijken). Een herbewarf
ning van West Duitslaij
zou tot de mogelij khedenü
horen en daar wilde Franl
rijk nadrukkelijk (nog) i
aan. Hoewel de EDG
doorgaat worden
Duitsland en Italië in
wel lid van de WEU. 1951 j
dus niet het jaar van de«
richting van de WEU nsj
het jaar van de eerste]
enige uitbreiding van
Unie. Een vraag die bij
blijft hangen is waar Aj
Jongbloed het jaartal
vandaan heeft. De enl
plaats waar ik dezelfde
tot nu toe ben tegengekos
is in de geschiedenismetsj
den 'geschiedenis voor I
A' (1960) en 'geschiedenis j
Thema en Taak' (1975). MJ
gelijk ligt hier de oplossingj
Bavel
'Kees Geerts
ER mag niet van tweedelij
worden gesproken in 1
maatschappij waarin
bestaan van rijk en ■rnuj
vorderd en ook erke|
wordt, en zo mag er ook»
van klasse-justitie gesp"
ken worden. Maar als j
heer Heineken onder b
ging 20 miljoen af 1*1
wordt gemaakt en hete'l
vend vanaf brengt, dan®J
den de daders veroord#r
tot zware straffen. Maar J
een gewone jongen *1
doodgeschopt dan wordt
justitieel afgedaan nwj
paar jaar. Het heet dan
de justitie zich vergist"*
maar er is in geen 8*
sprake van klasse-jus"l
Zullen wij het dan maarj
tweedeling houden
land?
Oosterhout
H. Telchuijs
ER zijn koeien teveel in'l
derland. Hoe komt dat 1
woordt: tegenwoordig
ken ze er de mensen uit-
St.Jansteen
J.Kottier
Van onze correspondent
BONN - Vijf Roemeense di
plomaten in Bonn hebben vol
gens de Westduitse geheime
diensten een bomaanslag
voorbereid op Radio Vrij
Europa in Miinchen. Verder
jouden ze een roofoverval
hebben gepleegd op een Roe
meense emigrante in Keulen
en een Roemeense vluchteling
in Duitsland hebben willen
ontvoeren.
Voor het geval het niet zou
lukken de vluchteling terug te
Niet
Van onze redactie
MANAGUA - De N
heeft donderdagavonc
van de Veiligheidsraad
ties gevraagd wegens
van de Verenigde State
Tegelijkertijd heeft het 1
mobiiiseerd ter verdedigin
gua.
Dit heeft de Nicaraguaanse
minister van buitenlandse za
ken, Miguel D'Escoto, in Ma
nagua gezegd.
Intussen hebben zowel
Amerikaanse Republikeinse
als Democratische senatoren
aangedrongen op krachtig in
grijpen indien blijkt, dat Nica-
Van onze redactie buitenland
BRUSSEL - De politieke auto
riteiten in de NAVO hebben
gisteren het omstreden 'Plan
'Rogers' goedgekeurd dat
voorziet in conventionele aan
vallen diep in Oost-Europa als
antwoord op een aanval van
het Warschaupact.
Het plan is er op gericht ge
bruik te maken van nieuwe
technologie bij het opsporen
en vernietigen van vijandelij
ke versterkingen tot honder
den kilometers diep in Oost-
Europa. Op die manier moet
voorkomen worden dat deze
versterkingen het slagveld be
reiken.
Met deze taktiek probeert de
NAVO ook het gebruik van
kernwapens in een conflict
met de Sovjets in een vroeg
stadium te vermijden.
Onafhankelijke defensie
specialisten vinden het plan-
Rogers echter te duur en gelo
ven bovendien dat het plan de
Russen niet kan dwingen hun
taktiek te veranderen.
Het besluit van vrijdag ver
plicht overigens geen enkele
lidstaat tot het spenderen van
meer geld aan het plan.
VVARSCHAU(AFP) - Lech
Walesa heeft gisteren aange
drongen op een aantal wijzi
gingen in de wet op de be
voegdheden van de politie. De
oproep van de vakbondsleider
komt na de ontvoering van en
de moord op de arbeider
spriester Jerzy Popieluszko.
In een brief aan het parle
ment, die ook is ondertekend
door Wladyslaw Frasyniuk,
vroegere leider van het
verboden vakverbond Solida-
riteit in de regio-Wroclaw,
schrijft Walesa dat de betref
fende wet van juli 1983 'binnen
net politie-apparaat een sfeer
van onaantastbaarheid heeft
geschapen', waarvan de ont
voering van Popieluszko een
schrijnend voorbeeld vormt.
Volgens de twee vakbonds
leiders zijn diverse artikelen
jb deze wet in strijd met de
foolse grondwet en met de
vN-conventie over de rechten
van de mens die Polen in 1977
beeft geratificeerd.
(ADVERTENTIE)
Daar
WONINGVE
grootte SAl
0NDERH01
POSTZEGELS
vrijetijdsbeste
