veren
'Duitse officier
redde mijn leven'
GEEN BIETEN VOOR CONTAINERS
B en W Oostburg
voor 'grote'
sporthal Cadzand
ziekenhuis
[le baby mee
NSSPREEUW I
PAGINA ZEELAND
iet jongetje
j.sye thuis
Zaamslag
DINSDAG 30 OKTOBER 1984
VANZEELAND
Ringetjes
Crematorium
UIT TOERISTISCH OOGPUNT
Plaatselijk nieuws
Sluis
IJzendijke
Vlissingen
Atletiekbaan
in Oos^burg
een dure zaak
PAGINA ZEELAND 4
MET 90 MAN IN DE CADZANDSE MOLEN
Molen
Kadavers
Horloge
ziekenhuis 800 mensen. En dis
maken heus allemaal wel eens
een fout Het heeft geen zin om
daar mensen voor te ont
slaan", zegt hij. „De lering die
we hieruit hebben getrokken,
is dat we blijkbaar dubbei
moeten controleren voordat
we de in het ziekenhuis gebo
ren kinderen aan de ouders
meegeven".
De verwisseling gebeurde
vorige week donderdagmid
dag. Een moeder van een
tweeling, die naast Jessica
Potters in een bedje lag, legde
volgens de lezing van het zie
kenhuis na het voeden één van
haar kinderen in het bedje van
Jessica. Daardoor is volgens
de betrokkenen de verwisse
ling op de kraamafdeling ont
staan.
Volgens econonisch direc
teur P. Van Haaren kunnen
dit soort fouten normaal niet
ontstaan. „De kinderen krij
gen na de geboorte zowel hun
naam op een speciaal naam
plaatje, dat om hun enkel is
gebonden als op een plaatje
aan het ledikantje. Bij een
goede controle is een verwis
seling onmogelijk".
hlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllji
- FOTO'S WIMKOOYMAN
manier worden ze erg
schuw. Soms zo erg dat ze f
van schrik dood in je handen
blijven. Daarom ga ik met
m'n vogels maar naar een I
zeer beperkt aantal exposi-
ties".
inminilliniummil
langstelling voer een wijnin
structie- en proefavond. De
bezoekers konden kennis ma
ken met de bekendste Franse
wijnen. De echte wijnkenners
konden er niet minder dan V
verschillende soorten witte en
rode wijn waarderen op reuk,
smaak en kwaliteit.
Verkoping - Zaterdag 3 no
vember van 14.00 tot 20.00 uur
houdt het comité Zeeuwsch'
Vlaanderen van de stichting
reformatorische hulpacttf
Woord en Daad een verkopinS
in De Poort aan de Terneuzen-
sestraat. Te koop zijn artike
len uit de derde wereldlanden-
zoals badhanddoeken, zeeP'
kwartetspellen en lepeltjeS
Koffie, limonade, stroopwafel5
en pannekoeken zijn verkrijg'
baar. Tevens worden ba
bykleertjes ingezameld voo»
Haïti. De opbrengst is bestem"
voor voedsel en medicijnen
voor Haïti.
Zeebrugge en de droom
van het Noorderkanaal
Opschudding in de Belgisch-Zeeuwsvlaamsche grens
streek. Plannen uit de jaren '60 zijn afgestoft. Zeebrugge,
geïnspireerd door de nieuwe zakelijkheid, zoekt opnieuw
naar achterland, naar goede verbindingen, een doorsteek
naar de Rijn. Daarmee is het Noorderkanaal actueel ge
worden. Een oost-west vaarweg die België nog smaller
gaat maken. Maar de Vlaamse boeren wensen niet op
nieuw 'vanwege openbaar nut gekloot te worden'. Geen
bieten voor containers. Verslag van een 'paneeldiscussie'
in zaal 't Gilde te Maldegem.
Door Paul de Schipper
Het Noorderkanaal is van oorsprong getekend
als een kanaal voor zeeschepen tussen Zee
brugge en het kanaal Gent-Terneuzen, juist
onder de grens met Zeeuwsch-Vlaanderen.
Het idee dateert uit de jaren '60 en is afkomstig van
de Brugse ingenieur drs. André Mertens. 'Stop een
tanker in uw haven', zo redeneerde Mertens destijds.
Zeebrugge deed dat, evenals de andere Westeuropese
havens. In tegenstelling tot de concurrerende Belgi
sche havens Gent en Antwerpen bleef Zeebrugge ech
ter zonder goede waterverbindingen met het achter
land.
stelt voor de hele zaak te be
vriezen en een studiecommis
sie in het leven te roepen. Dan
is het tijd voor de pintjes.
Zo zou (wit), althans volgens de plannen, het Noorderka
naal moeten lopen.
Kortgeleden startte een
nieuwe lobby voor een afge
slankt 'superkanaal' dwars
door noord-Vlaanderen. Het
moet geschikt zijn voor duw-
vaart en schepen tot 3000 ton,
genoeg dus om de grensstreek
wakker te maken. Wordt het
kanaal ook doorgetrokken
naar Gent? Niemand weet het.
De autoriteiten zwijgen, maar
een boer in Bassevelde heeft
vorige week landmeters van
z'n erf geschopt. Ze zeiden me
tingen te doen voor 'een nieuw
kanaal'.
Gedreven pleiter voor het
Noorderkanaal is voorzitter
Fernand Traen van de Maat
schappij van Brugse Zee
vaartinrichtingen, tevens lid
van 'het paneel' te Maldegem.
Vierhonderd mensen, mannen,
vrouwen, boeren en midden
standers uit Maldegem, Sint
Laureins en Aardenburg luis
teren aandachtig.
Fernand Traen: „Ook zon
der Zeebrugge is het Noorder
kanaal nodig. We wonen hier
in het platste deel van ons
land. De waterwegen zijn er
verouderd en maar het is hier
in een nijvere streek. Laten we
van dat 'plat zijn' profiteren
en er langs een nieuw kanaal
industrieën en handelsbedrij
ven inplanten. Wel met over
leg en verstand natuurlijk.
Dat spreekt vanzelf. Boven
dien we hebben Zeebrugge als
groeipool".
Hij vertelt hoe broodnodig
de verbinding naar het 'hin
terland' is: „We hebben onder
handelingen gevoerd met de
United States Lines over con
tainer-overslag. Zeebrugge
was kandidaat, maar Rotter
dam heeft het gehaald. Ze
konden meer bieden. Voor ons
is het van belang om contai
ners te kunnen afvoeren naar
de Rijn. Antwerpen heeft met
succes gevochten voor een
goede weg naar de Rijn. Onze
haven moet ook op moderne
manier aangesloten worden op
de grote waterwegen".
Het milieu...ja natuurlijk
heeft hij er aan gedacht. Het
Noorderkanaal is alleen maar
goed voor het milieu. Op een
gespecialiseerd binnenvaart
schip kunnen 158 containers.
Zegt Traen, met de vuist z'n
woorden kracht bijzettend:
„Stel eens voor 158 rokende ca
mions met elk een container
langs onze banen en ja...ge
kunt straks langs een kanaal
met proper water gaan zitten
vissen. Toeristisch dus..min
der lawaai en energie bespa
rend".
Twee leden van de plaatse
lijke hengelclub 't Loze Vis
sertje maken ijverig aanteke
ningen. Gloedvol gaat Traen
door, spreekt van cultuurland
schappen, mensenwerk en dat
het een uitdaging is om van
een Noorderknaal iets te ma
ken dat goed is voor de streek.
Na hem komt er iemand van
de Gewestelijke Ontwikke
lingsmaatschappij Oost-
Vlaanderen(GOM). Hij gooit
het meteen op de nationale ha-
venproblematiek en vindt dat
de 'karige kredieten' verdeeld
moeten worden over de ha
vens die werkelijk in expansie
zijn. Daarmee is meteen het
eng-provinciaal denken geïn
troduceerd dat zoveel Belgi
sche plannenmakerij karakte
riseert. Gent ligt immers in
Oost-Vlaanderen. De man
krijgt in ieder geval applaus
als hij besluit: „Zeebrugge
moet het waarmaken met de
middelen die ze hebben net als
Gent. Laat ze beginnen te
werken".
De Belgische senator Van
Nevel vult hem vanachter de
tafel aan: „Zeebrugge wil naar
de Rijn..ah 't zijn West-Vla
mingen en die denken groot.
Ze maken nu al tekeningskes
voor 10.000 ton". Hij verhaalt
hoe de landbouw steeds maar
weer grond offert: aan wo
ningbouw, aan industrie, aan
kanalen.
Van Nevel: „Maar wat ge
beurt er. Kijk Antwerpen en
de Linkeroever. Er is met zand
gespeeld, inplantingen zijn er
nooit gekomen, maar de boe
ren zijn weg. Kijk naar de
Gentse kanaalzone. Ook daar
heeft men met zand gespeeld.
Er zou een vliegveld komen.
Nu bouwen ze er een cremato
rium. 't Is dan nog ergens goed
voor, maar wij stellen ver
domme vast dat we voor zot
zijn gehouden. De boeren aan
vaarden niet meer klakkeloos,
ook niet van een goede pleiter
'lijk' Fernand Traen. Zijn
plannen zijn plannen van
mensen die in de jaren '70 nog
niet wisten dat de jaren '60
voorbij waren".
De vakbond is er ook. Het is
een ACW-er, een man van de
Algemene Christelijke Werk
nemers, tevens raadslid in
Maldegem. Hij verklaart zich
als 'realistisch optimist' voor
waardelijk 'pro'. De zaal blijft
aandachtig. Alleen een oudere
getaande landbouwer gaapt,
maar ja 't is al half tien.
Waarschijnlijk heeft de man
de hele dag op z'n knieën op de
natte akker gezeten om z'n pa
tatten te redden.
De ACW-er praat met vuur
van 'nieuwe mogelijkheden,
jobs' en 'tewerkstelling':
„Waarom niet van twee rui-'
ven eten: van Gent en van
Zeebrugge. Geen eng denken
in 't belang van gans Vlaande
ren. Er is geen alteratief. To be
or not to be. Op een econo
misch kerkhof gedijt geen
welvaart. Naast me mompelt
de correspondent van Vrij
Maldegem iets over 'verkie
zingsrede'.
Dirk Vogelaars van de Mi
lieuvereniging De Uilenspie
gels te Damme is de laatste
spreker voor de pauze. Hij
vindt dat er al ferm en lang
gesproken is: „Geacht paneel,
geacht publiek, 'k ga 't niet te
lang trekken, 'k Denk dat er
veel vragen zullen zijn en de
pintjes staan te wachten". Hij
Bij een kaart van het ka
naaltracé bespreken een paar
boeren de situatie, klak op de
kop, een half zware in de
mond. Op de voorste rij zit een
man in spijkerpak, cowboy
laarzen aan, volstrekt kaal en
ringetjes in de oren. Een
Vlaamse Yul Brynner. Hij
stroopt de mouwen op, leest in
papieren.
De eerste opmerking na de
pauze is van de Nederlandse
schipper Hugo Visser. Hij
wijst op het belang van het
kanaal en op de concurrentie
tussen binnenvaart en de van
staatswege gesubsidieerde
spoorwegen. „Als het kanaal
er komt, doe het dan goed",
vindt hij.
De man in spijkerpak staat
op, meldt zich als spreekbuis
van de mensen die bij 'het
moordkanaal' zijn betrokken.
„Onze streek gaat opnieuw
doorsneden worden. Eerst de
expressweg, nu dit. 'k Ga mijn
geburen moeten missen. Alles
onder 't mom van openbaar
nut. 't Is de vierde keer dat ik
daarvan gekloot wordt. De
boeren raken hun grond kwijt,
't Is te zeggen, het eigendoms
recht wordt opgeofferd en
verkwanseld en ik krijg een
nieuwe titel vanwege dat ka
naal: 'Pol d'n sasmeester'. En
wat gaat er van zijn, meneer
de voorzitter. Voor Oostende
ligt de Mont Louis, hoeveel
gaan er langs dat kanaal leg
gen?".
„Allemaal nogal sentimen
teel geladen", reageert Traen,
„men moet durven de toe
komst voorbereiden..de Rijn,
Schelde en Maas delta. Ge
moet dat groot zien, anders
blijven we voortknutselen".
„Ja, ja", schampert dan se
nator Van Nevel „we moeten
alles groot zien van meester
Traen. Dat zei die boer ook en
hij zag een groot gat".
De haven van Zeebrugge.
- FOTO ARCHIEF DE STEM
Van een onzer verslaggevers
CADZAND - Het Oostburgse
college van B en W geeft voor
alsnog de voorkeur aan de
bouw van een 'grote' sporthal
in Cadzand. Uit toeristisch
oogpunt is een dergelijke ac
comodate zeer aantrekkelijk,
vindt het gemeentebestuur.
Vier bouwondernemingen is
gevraagd om aan de hand van
een programma van eisen een
sleutelklaar project aan te bie
den. Het gaat daarbij om twee
ontwerpen. De 'kleine' sport
hal met een speelvloer-opper
vlakte van 22 bij 28 meter en
de 'grote' acomodatie met een
oppervlak van 36 bij 34 meter
(goed voor twee volledige ten
nisbanen), twee squasruimten
en enkele nevenlokalen.
Bij uitvoering van het pro
ject zal de sporthal worden ge
bouwd op het terrein tussen
het voetbalveld en de tennis
banen op het Cadzandse sport
complex.
Mede in verband met de ho
ge investeringen willen B en
W een uitspraak van de Oost
burgse sportraad over de
vraag of gekozen moet worden
voor een 'grote' dan wel voor
een 'kleine' hal. Een tussenop
lossing behoort ook nog tot de
mogelijkheden.
Het dagelijks bestuur van
de sportraad is 'om inhoudelij
ke redenen' voorstander van
het 'grote' plan. „Bij noodza
kelijke bezuinigingen zal ge
tracht moeten worden de grote
zaal-oppervlakte te behouden
en de bezuinigingen te halen
uit de nevenruimten", aldus
het bestuur.
De sportraad bespreekt de
materie tijdens een vergade
ring die donderdag 1 novem
ber wordt gehouden in het
Oostburgse gemeentehuis.
Aanvang 19.30 uur.
Ruilbeurs - De verzamelaars
vereniging De Collectie ver
zorgt zaterdag 3 november in
gemeenschapscentrum 't Zou
te Vestje van 12.00 tot 17.00 uur
een ruilbeurs voor postzegels,
munten en ansichtkaarten.
Om 15.30 uur wordt een verlo
ting en om 16.00 uur een vei
ling gehouden.
Wielertoerist - De internatio
nale vereniging De Wielertoe
rist hield in het clubhuis, café
Tramzicht te Draaibrug, de
jaarlijkse feestavond. Voorzit
ter Benny Dezutter kon terug
kijken op een attractief sei
zoen. De prijswinnaars van
het in het seizoen 1984 gehou
den toeristenkampioenschap
werden gehuldigd. Op de eer
ste plaats eindigde met 225
punten (het maximum) de
voorzitter zelf. 2. Guido Pari-
daen met 200 en 3. Dirk Forré
en Luc Laureijns met elk 199
punten. Het ligt in de bedoe
ling om voor het seizoen 1985
weer een toeristenkampioen
schap te houden en ook een
snelheidskampioenschap, dat
zal bestaan uit vier onderde
len: een rollenwedstrijd,
crosswedstrijd, tijdrit over 9
kilometer en een rit in lijn
over 48 kilometer. De eerste
proef, de rollenwedstrijd,
wordt vrijdag 18 januari ge
houden in samenwerking met
DSV (Draaibrugse Sport Ver
eniging) en BVD (Biljart Ver
eniging Draaibrug) in café
Tramzicht. Ook staan er voor
volgend jaar weer diverse
toertochten en rally's op het
programma.
Vrede - De Westzeeuws-
vlaamse werkgroep 'Vrouwen
Voor Vrede', houdt vandaag
van 9.30 tot 11.00 uur een kof
fieochtend. Tijdens deze bij
eenkomst wordt informatie
gegeven over het werk van de
werkgroep. Belangstellenden
zijn welkom op het adres
Prinsessenstraat 1 te IJzendij
ke.
Nieuwe stijl - De 'Brabants-
Zeeuwse Werkgevers Vereni
ging' houdt vandaag in hotel
Britannia in Vlissingen een
symposium over 'management
en arbeid nieuwe stijl'. Aan
vang 16.00 uur en een van de
sprekers is FME-voorzitter W.
ter Hart.
Van een onzer verslaggevers
OOSTBURG - De eventuele
aanleg van een atletiekbaan
op het Oostburgse sportcom
plex wordt een dure zaak. Al
leen al de aanpassing van de
toplaag gaat ruim een ton kos
ten.
Een nogal forse investering
voor een sport, die in de ge
meente Oostburg nog in de
kinderschoenen staat, meent
het college van B en W. Aan de
andere kant heeft het gemeen
tebestuur er ook begrip voor
dat 'het niet eenvoudig zal zijn
atletieksport te beoefenen en
bestaansrecht te bewijzen, als
de benodigde accommodatie
ontbreekt'. Bovendien zouden
ook de scholen van de nieuwe
baan gebruik kunnen maken.
Het veel goedkopere plan
om het halfverharde oefen-
veld op het sportcomplex voor
atletiek-doeleinden te gebrui
ken, blijkt niet haalbaar te
zijn. B en W hebben daarom
besloten een kostenraming te
laten opstellen voor de aanleg
van de baan.
Wanneer de laatste oktoberdagen van het
jaar 1944 ingaan is enkel nog het meest zuid
westelijke stukje van Zeeuwsch- Vlaanderen
in Duitse handen. Cadzand, Zuidzande, Re-
tranchement, Sluis en St. Anna ter Muiden
liggen onder constant Canadees artillerie
vuur.
De geallieerden maken ook geen enkele
haast meer met hun opmars en zijn duidelijk
niet van plan nog soldaten op te offeren voor
een strijd die toch al gewonnen is. Vandaar
dat er nauwelijks vaart meer zit in het offen
sief. De Canadezen volgen drie opmars-rou
tes: vanuit het noorden langs de kust in de
richting Cadzand; vanuit het oosten (Oost
burg) richting Zuidzande/Retrachement en
vanuit het zuiden (Aardenburg) richting
Sluis. De gevolgde strategie is simpel: eerst
alles platschieten en de verlaten puinhopen
daarna bezetten.
Het lot van de burgerbevolking speelt
hierbij geen enkele rol. Plaatsen die al dagen
door de Duitsers zijn verlaten worden nog
steeds beschoten. Omdat in de polders, die
bijna allemaal onder water staan, ook geen
beschutting meer is te vinden, vluchten veel
burgers naar Knokke, een stad die beschikt
over veel ruime, diepe kelders. In de periode
tussen 20 oktober (de start van het laatste be
slissende offensief) en 1 november (de bevrij
ding van Knokke) verdrievoudigt het inwo
nertal van deze thaamse badplaats. Daarbij
zijn duizenden vluchtelingen uit West-
Zeeuwsch- Vlaanderen, waarvan velen al
weken lang van de ene schuilplaats naar de
andere trekken.
Van georganiseerde Duitse tegenstand is
in dat stadium van de strijd geen sprake
meer. Zuidzande valt 29 oktober in Canadese
handen, Cadzand en Retranchement een dag
later. De laatste oktoberdag dringen de geal
lieerden de Vlaamse Westhoek binnen, op
weg naar de kuststeden Knokke, Heist en
Zeebrugge. Op dat moment is heel
Zeeuwsch-Vlaanderen, op Sluis en St. Anna
ter Muiden na, bevrijd.
Dode koeien als stille getuigen van de hevigheid waarmee in West-Zeeuwsch- Vlaande
ren is gevochten. De vele kadavers zorgden er wel voor dat er aan vlees geen enkel gebrek
was.
Zie voor de vorige afleve
ringen De Stem van 11,15,
18, 19, 20, 22 en 27 septem
ber en van 6, 9, 11, 13, 17,
19, 20, 23, 26 en 27 oktober.
Door Emile Calon
CADZAND - „Ik stond bui
ten de molen te praten met
een Duitse officier. Plotse
ling duwde hij mij weg.
Vlak daarop sloeg een gra
naat enkele meters van de
plaats waar wij stonden in.
Had ik die duw niet gekre
gen, dan zouden we hier niet
zitten praten. Ik heb die
man nooit meer teruggezien,
maar hij heeft wel m'n leven
gered."
Aan het woord is Abra
ham Vasseur (64>rdie-de be
vrijding van Cadzand op 30
oktober 1944 meemaakte als
één van de 90 mensen, die de
betrekkelijke veiligheid van
de Cadzandse molen hadden
opgezocht om aan het oor
logsgeweld te ontkomen.
„Ik ben de oorlog prima
doorgekomen. Ik heb niet
voor de Duitsers moeten
werken, ben niet gewond ge
raakt en m'n familie is ook
niets overkomen. Al met al
heb ik geluk gehad, want het
had ook anders kunnen lo
pen," zegt hij.
Vasseur werkte tijdens de
oorlog voor een landbouw
organisatie. Hij controleerde
de oogstopbrengst bij de
boeren in heel Zeeuwsch-
Vlaanderen en woonde sa
men met z'n ouders vlak bij
de Cadzandse molen.
Tijdens de oorlog ging
voor Abraham Vasseur het
gewone dagelijkse leven
door. Hij bezocht de bioscoop
in Oostburg, ging uit en deed
z'n werk.
Enkele dagen na Dolle
Dinsdag begon de beschie
ting van Cadzand. Abraham
zat net met enkele vrienden
in een café te kaarten toen
de eerste granaten op het
dorp neervielen. Hij snelde
naar huis om te kijken of
daar iets was gebeurd. Dat
viel mee, enkel een granaat
scherf was door het dak ge
vlogen. Het gezin vluchtte
daarop de kelder in, maar
besloot al snel ze een veiliger
onderkomen te zoeken.
Die veiligere plaats von
den ze in de molen van De
Voogdt. De molenberg was
dik en stevig genoeg om de
granaten op te vangen, en de
beide toegangspoorten wa
ren afgeschermd door pak
ken stro en zakken graan,
zodat het binnen redelijk
veilig was. Veel vluchtelin
gen vonden onderdak in de-
'ze molen. Al gauw zater er
ruim 90 mensen in.
„We werden van alle kan
ten beschoten. Zowel uit de
richting van Breskens en
Oostburg, als vanaf Eede en
Waterlandkerkje. Vooral
het kruispunt voor de molen
was een belangrijk doel voor
de geallieerden. De molen
werd ook af en toe getroffen,
maar gelukkig nooit door
een bom, want dan hadden
we het zeker niet overleefd."
„Aan eten hadden we
nooit gebrek. Dagelijks wer
den er beesten getroffen, zo
dat we volop vlees hadden.
Ook brood en groenten wa
ren er genoeg. De bakkers in
Cadzand bakten elke dag.
Dokter Timmer deed z'n
uiterste best om alle gewon
den zo goed mogelijk te ver
zorgen."
„Elke dag gingen we met
en paar man de kadavers
begraven. Eenmaal waren
we bezig, toen een Engels
vliegtuig twee grote bom
men vlak bij ons liet vallen.
Gelukkig raakte niemand
gewond, maar we schrokken
wel enorm. Een andere keer
schoot een vliegtuig een
boerderij vlakbij in brand.
We hebben het vuur toen
met z'n allen geblust, maar
later is die hoeve nog vele
malen beschoten en ver
nield."
„In de molen zaten men
sen uit heel West-
Zeeuwsch-Vlaanderen. Het
slapen was wel een pro
bleem met zovelen. Je lag
heel dicht op elkaar en als
we weer eens werden be
schoten brak er soms paniek
uit."
„Eind oktober stond ik
buiten de molen te praten
met een Duitse officier. Hij
zei tegen mij dat het erg ge
vaarlijk was om buiten te
zijn. De Canadezen bescho
ten ons toen nog steeds, en
volgens hem vielen de mees
te burgerslachtoffers aan
het begin van de beschietin
gen. Door zijn frontervaring
kon hij aan het geluid van
de granaten horen welke ge
vaarlijk voor hem waren.
Plotseling pakte hij mij beet
en duwde mij de molen bin
nen. Direct daarop sloeg er
een paar meter van.ons van
daan een granaat in."
„De Canadezen werden
niet met open armen ont
vangen. We zagen ze nade
ren en ze drongen alle hui
zen binnen. Als ze er weer
uit kwamen hadden ze altijd
wel iets bij zich, een stel de
kens, kleren of andere spul
len. Ook zag ik een Canadese
mororrijder met 10 horloge's
aan z'n arm richting front
rijden. We waren natuurlijk
dankbaar dat ze ons bevrij
den van de Duitsers, maar er
was teveel schade en leed in
het dorp om feest te vieren."
Nadat Cadzand was be
vrijd, bleef het nog enkele
dagen onveilig. De Duitsers
beschoten het dorpje nog
vanuit de duinen. Pas op 2
november konden de dorps
bewoners zich 'veilig op
straat begeven.
„De Canadezen waren ab
soluut niet bang. Het waren
harde jongens die van de ene
dag in de andere leefden. Ze
waren er nooit zeker van of
ze de volgende dag wel zou
den halen. Toen ze net voor
bij Cadzand waren, werden
ze aangevallen door hun
eigen vliegtuigen. Daar zijn
er toen heel wat gesneu
veld."
„Na de bevrijding van
Cadzand kwamen de Cana
dezen terug met hun krijgs
gevangenen. In de auto's za
ten de Duitse officieren en
de gewone manschappen
liepen daar achteraan. Zo
zie je, verschil bleef er, ook
in gevangenschap."
