Jantje Beton mag
de politiek niet
Huurbelasting
strandt voor
de vierde keer
Amerika: bel voor de laatste ronde
MENSONU
DESIEMCOMI
Inder de maat
lachtmerrie
ZATERDAG 20 OKTOBER 1984
ACHTERGROND
Hoog Catharijne
DE VRIES: ZAKENMANLANDHEER
GETUIGE, BEKLAAGDE?
Fnuikend
Agenda
Landgoed
Rechtertje
ZATERDAG 20 OKTOBE
Onderzoek
Meerderheid
Geen windeieren
Jeugd
Overtuigen
Buitenland
Ontwapening
TELEMATICA B.V.
ALLROUND
MOBILOFOON
TECHNICUS
A
k
v<
in
Bewijs
PAGINA
Door Louis van de Geijn
IN een harnas van on
verschilligheid beklom
dr. Jan de Vries de afge
lopen maanden drie
maal de trappen van de
Haagse Ridderzaal. Een
vierkante man, in ge
stalte en in woorden.
Over zijn dure vliegrei
zen zei hij voor de RSV-
enquêtecommissie: „Als
ze me op Zestienhoven
kwamen ophalen kon
den ze heus wel voelen
dat ik niet op de fiets uit
Bodegraven kwam".
'Jantje Beton' is De Vries
als voormalig topman van
het bouwbedrijf Bredero wel
genoemd. Een man om je
tanden op stuk te bijten. De
vasthouder Marcel van Dam
heeft er maanden voor nodig
gehad om hem van zijn sok
kel te halen.
Jan de Vries werd op 24 ju
ni 1910 in Ubbergen geboren
in een gereformeerd gezin.
Hij studeerde wis- en na
tuurkunde aan beide Am
sterdamse universiteiten en
deed in 1936 aan de Vrije
Universiteit zijn doctoraal
examen met als hoofdvak ex
perimentele natuurkunde.
Sinds hij vele jaren later een
eredoctoraat ontving, mag
hij zich 'doctor' noemen.
Na een paar jaar werk in
onderzoek en onderwijs trad
De Vries direct na de oorlog
in dienst bij Bredero's Bouw
bedrijf als hoofd van de on
derzoeksafdeling. Het was
een middelmatig, onopval
lend bouwbedrijf dat jaar
lijks ongeveer 2.000 woningen
opleverde.
In 1947 al directeur gewor
den zette De Vries onmiddel
lijk de concernvorming in
gang die uitmondde in de
Verenigde Bedrijven Bredero
NV, een internationaal
bouw- en ontwikkelingsbe
drijf dat vorig jaar zo'n an
derhalf miljard gulden om
zette.
De Vries is de man achter
Hoog Catharijne, het omstre
den kantoor- en winkelcom
plex dat in de jaren zestig in
het hart van de stad Utrecht
werd neergezet. Ook buiten
zijn bedrijf was hij druk be
zig, als commissaris van
Ahold en AKZO, als Kroonlid
van de Academische Raad,
lid van de Raad van Advies
voor Wetenschapsbeleid, be
stuurslid van TNO, curator
van de Tecnische Hogeschool
Eindhoven. En, ook dat, als
voorzitter van de Raad van
Commissarissen van Rijn/
Schelde, vanaf 1971 RSV. Een
man die zijn sporen heeft
verdiend, vond ook Marcel
van Dam deze week.
De Bredero-topman stond
bekend als een keihard wer
kende man, letterlijk dag en
nacht met zaken bezig. Hij
leefde in luxe, maar liet ook
in zijn schaarse vakanties
zijn bedrijf niet los. Hij leid
de de club autoritair, was
geen manager van het type
dat zou kunnen gedijen in het
ondernemingsklimaat van de
jaren zeventig. Maar hij had
succes.
De Vries was een belang
rijke drijvende kracht achter
de inspanningen van zijn
eigen bedrijf Bredero en van
RSV om aan het eind van de
jaren zestig een plaats te ver
overen op de internationale
markt voor kernenergie. Dat
wat de kroon op zijn werk
had kunnen worden, brak
echter bij zijn handen af. De
miljardenorder van Zuid-
Afrika voor de bouw van
kernreactoren werd door de
besluiteloosheid van het ka
binet-Den Uyl in 1977 aan de
Franse concurrentie gegund.
Iets van de woede die zich
toen van De Vries meester
moet hebben gemaakt, brak
de afgelopen maanden zo nu
en dan door. Voor hem was er
uit de hele RSV-geschiedenis
van meet af aan maar één
conclusie te trekken: de poli
tiek had er zich niet mee
moeten bemoeien. Door de
inmenging van Den Haag
werd het concern (zoals Stik
ker het eens uitdrukte) een
pot gluton waarin niet meer
te werken viel.
Gevraagd en ongevraagd
heeft De Vries tijdens de ver
horen laten blijken dat het
tegenhouden van de nucleai
re orders in feite het breek
punt is geweest in het RSV-
drama. „Die kwestie heeft de
hele onderneming een enor
me klap gegeven. De com
pensatie die je had gegrepen
voor de verliesgevende
scheepsbouw, werd je zó uit
handen geslagen". Voor het
moreel van de RSV-mensen
was die beslissing volgens
hem fnuikend. Het vertrou
wen van De Vries in de poli
tiek was, verklaarde hij op 27
juni voor de commissie, van
af dat moment in elk geval
volstrekt om zeep geholpen.
Deze bespiegelingen over
de loop der dingen zijn voor
de geschiedschrijving en de
beoordeling door de RSV-
commissie veel belangrijker
dan de kwestie van de onkos-
tendeclaraties van de voor
malige president-commissa
ris. Er zijn meer van deze de
tails die, omdat ze zo pikant
zijn, onevenredig veel aan
dacht hebben opgeëist, zowel
van de commissie zelf als van
de buitenwacht. Zoals de op
slag op de directie-salarissen
toen het vakantiegeld werd
afgetopt, de gouden hand
drukken en het onverkwik
kelijke gerommel met sta
kingskassen bij de Industrie
bond FNV.
De declaraties van De
Vries spannen wat dit betreft
echter de kroon. Hij was van
af 1971 president-commissa
ris bij RSV. In 1979 („Oh ja,
dan moet ik toen op zwart
zaad hebben gezeten") vond
hij zijn agenda van 1976 te
rug en diende over dat jaar
een declaratie in van ƒ238.000
aan vliegkosten. In 1982, bij
zijn pensionering als com
missaris, bleek hij voor
640.000 bij RSV in het krijt
te staan, waarvan ƒ160.000
voor reparaties aan zijn boot.
Dat streek hij grotendeels
glad door over de zes voor
gaande jaren ƒ480.000 aan
kantoorkosten op te voeren.
In totaal bracht hij daar
mee zijn declaraties over die
periode op 1.76 miljoen. Hoe
die bedragen waren samen
gesteld, liet hij de enquête
commissie pas twee maanden
geleden na veel aandringen
weten. Hij was er nog zo'n
75.000 bij ingeschoten, voeg
de hij er deze week aan toe.
noemde commissielid Marcel
van Dam maar enkele con
crete voorbeelden. Een reeks
vluchten rond Kerstmis 1980,
die een declaratie opleverde
van 42.000.
Het begon op 20 december
met een vlucht, zoals ge
woonlijk per chartervlieg
tuig, van negen personen
naar Glasgow. Daar had De
Vries nog eens naar gekeken:
hij had met zijn kinderen en
kleinkinderen op vrijdag
willen vertrekken, was die
dag door RSV 'in de kraag
gegrepen' en had de volgende
dag een toestel gehuurd om
alsnog af te reizen. Waarom
dan niet de familie meteen
meenemen?
Allerlei andere vluchten
kon hij niet meer thuisbren
gen. „Mijn geheugen is zó be
last met interessante zaken
dat ik dat niet meer weet".
Juli 1979 was een ander
voorbeeld uit Van Dams ar
senaal: op 12 dagen in die
maand vloog de helikopter
voor De Vries over de Schot
se eilanden, soms meerdere
malen per dag. „Allemaal za
kelijk", bromde De Vries. En,
het ongeloof bij de commissie
bemerkend: „Dat het u ver
baast, kan ik niet helpen".
Over De Vries' stijl van le
ven hebben deze zomer, na
het bekend worden van de
problemen met zijn declara-
Dr. Jan de Vries
ties, wilde verhalen de ronde
gedaan. De Vries heeft een
groot landgoed op het eiland
Coll voor de Schotse kust.
Dat bezit, met het landhuis
The Lodge en een aantal
pachtboerderijen, beslaat
tweederde van Coll. Uit de
kroegverhalen die daar over
'the big Dutchman' werden
opgetekend, komt De Vries
naar voren als een ouder
wetse landheer die groots
leeft maar zijn pachters links
laat liggen.
Hij jaagt er wel eens wat
op fazanten, als hij niet rond
vliegt in een helikopter. Voor
- foto archief de stem
verse aardbeien of een goeie
whiskey aarzelde De Vries
niet een wentelwiek naar het
vasteland te sturen, heette
het. En de eilanders, die
langzamerhand ook wel iets
meekregen van de opwinding
in Nederland, voegden er
fluisterend aan toe dat hij die
vluchten allemaal door het
bedrijf scheen te laten beta
len.
Die romantische vakantie
reportages hebben de afgelo
pen dagen plotseling iets
waarachtigs gekregen. In het
verhoor van De Vries, dat
soms een ondervraging was,
In administratie is De
Vries geen meester, zo veel
wilde hij wel toegeven. Veel
meer dan wat krabbeltjes in
zijn agenda had hij vaak niet
om zijn uitgaven terug te
vinden. Privé en zaken liepen
wat dat betreft ook in finan
cieel opzicht kennelijk door
één. Hij had op het Bredero-
kantoor een eigen ontvangst
ruimte mét butler. De twee
jachtopzieners en andere
mensen in zijn persoonlijke
dienst stonden bij Bredero op
de loonlijst. De kosten wer
den later verrekend.
De Vries had de gewoonte
om een lopende rekening aan
te houden bij zijn bedrijf. Dat
deed hij eerst bij Bredero,
waar hij bij zijn vertrek in
1977 ook tussen de zes en de
zeven ton te vereffenen had.
Vanaf 1979 deed hij hetzelfe
bij RSV.
Daar was zijn krediet
1982, toen hij als commissar
werd gepensioneerd, aW
tot 640.000 opgelopen, o(,
claraties moesten dat
dichten. Hij diepte J
kantoorkosten op, te
nen in 1976.
Terwijl het begrip 'mein
eed' langzamerhand als
donderwolk in de Ridderzaa
hing, schoof De Vries z|
stoel achteruit en sloeg h
zijn benen over elkaar, „jj
zijn voor mij ondergeschikt
dingen", vond hij van de te.
genstrijdigheden waart.
Van Dam hem keer op kee'
wees. „Dan is die man toch
de war", of: „Dan is zijn ge
heugen op dit punt korte:
dan het mijne", was zijn non!
chalante reactie op het i;_..
veelste andersluidende ci.
taat.
Commissievoorzitter Vao
Dijk heeft steeds weer de pi.
blieke tribune voorgehoudej
dat de commissie geen recht
tertje speelt. De Vries u\
echter in dit verband als gee;
andere getuige in de i*.
klaagdenbank. Toegeven dal
hij de afgelopen jaren tenon,
rechte vele tonnen heek
geïncasseerd, zou zijn repj.
tatie ook weinig goed hebben
gedaan. Bovendien zou hel
nadelig zijn voor zijn positie
in de civiele procedure tegen
RSV en de bewindvoerders,
die ƒ700.000 van hem terug
vorderen.
Mogelijk heeft De Vries ij
zijn kennelijk minachting
voor politici de ernst van zijn
positie voor de Enquêtecom
missie onderschat. Maar mis
schien heeft hij ook beseft
wat een juridisch geschoold
lid van de commissie ontviel
meineed is bijzonder ernstig,
maar geen ander misdrijf is
zó moeilijk te bewijzen.
Terwijl de commissie bijna
onthutst nadere uitleg gaf
aan de pers, keuvelde De
Vries opgewekt nog wat na.
„Ik verlaat opgelucht deze
zaal". Inderdaad, Jantje Be
ton.
door Jan Greyn
TERWIJL uit peilingen
blijkt dat een meerder
heid van de Nederlandse
bevolking 't billijk vindt
dat mensen met een
goed loon niet thuisho
ren in een woning met
een lage huur en dat die
redelijk welgestelde
huurders eigenlijk zou
den moeten 'doorstro
men' naar een duurdere
woning, is de Tweede
Kamer op dat punt bijna
voortdurend aan grote
twijfels onderhevig.
Het zou wel eens kunnen
zijn dat alleen staatssecreta
ris Brokx - al is dat niet af te
leiden uit zijn afwijzende
brief aan de kamer - een se
rieus voorstander is van in
voering van een zogenaamde
doorstromingsheffing.
Al een jaar of twintig
spreekt de Tweede Kamer
(een keer boog de Eerste Ka
mer zich over de kwestie, om
ze daarna rap te verwerpen)
over doorstromingsheffing
of, zoals met name de VVD
graag zegt: de huurbelasting.
Het idee achter deze hef
fing/belasting is simpel:
mensen die een goed inko
men hebben zouden met eni
ge (financiële) drang uit
goedkope woningen gejaagd
moeten worden, ten faveure
van de laagstbetaalden.
Iemand met een inkomen
van zo'n veertigduizend gul
den zou, als hij in een huis
met een huur van rond 350
gulden per maand zit, per
jaar 2.500 gulden heffing/be
lasting moeten betalen.
Nadat zich enige tijd gele
den in de kamer een meer
derheid voor invoering van
dit doorstroomsysteem leek
af te tekenen kreeg staatsse
cretaris Brokx het verzoek
om een onderzoek in te stel
len. Onder druk van het ka
binet en met name de WD-
ministers schreef Brokx een
brief, waarin hij uiteenzette
waarom afgezien moet wor
den van een doorstromings
heffing. De brief bevatte en
kele curieuze passages, maar
dat is volgens een CDA-ka-
merlid altijd wanneer „een
voorstander de nadelen van
een systeem moet uitleggen".
Uitgave van uitgeversmaatschappij De Stem b.v.
Directie: drs. J.H.M. Brader.
Hoofdredactie: L. Leijendekker en H. Coumans.
Hoofdkantoor: Spinveld 55, Breda.
Postadres: Postbus 3229, 4800 MB Breda.
076-236911 Telex 54176.
Centrale redactie Breda:
Nieuwsdienst 076-236883.
Sportredactie 076-236884.
Rayonkantoren:
Bergen op Zoom, Zuivelstraat 26, 01640-36850.
Breda, Nwe. Ginnekenstraat 41076-236326.
Etten-Leur, Markt 28, 01608-21550.
Goes, Klokstraat 101100-28030.
Hulst, Steenstraat 14, 01140-13751
Oosterhout, Arendstraat 14. 01620-54957.
Roosendaal, Molenstraat 45, 01650-37150.
Terneuzen, Nieuwstraat 9, 01150-17920.
Vlissingen, Torenstraat 5, 01184-19910.
Openingstijden:
Breda en Oosterhout 8.30-17.00 uur;
overige kantoren 8.30-12.30 en 13.30-17.00 uur
Abonnementen:
22,10 per maand; 63,70 per kwartaal of 247,60 per jaar.
Bij automatische betaling geldt een korting van 1,- per maand,
1,80 per kwartaal, 7,20 per jaar. Prijzen: inclusief 5% B.T.W.
Voor post-toezending geldt een toeslag.
Heeft u de krant niet ontvangen? Onze excuses.
Bel voor nabezorging tijdens kantooruren uw rayonkantoor.
Lezersservice:
Informatie over Stern-reizen en promotie 076-236911
Fotoservice 076-236573.
Advertenties (tijdens kantooruren 8.30-17.00 uur):
Rubrieksadvertenties 't Kleintje 076-236882.
Grote advertenties uitsluitend 076-236881
Geboorte- en overlijdensadvertenties 076-236442.
(Buiten kantooruren maandag t/m vrijdag van 19.00 tot 20.30 uur
en zondag van 18.30 tot 21.30 uur 076-236394/236911
Rflnlfrplfltipi'
Postgiro 1114111 - ABN rek. 520538447.
NCB rek. 230301584 - Rabo rek. 101053738.
Staatssecretaris Brokx
- foto archief de stem
In de brief weet Brokx nie
goed uit te leggen of hij prak
tische dan wel principiële be
zwaren heeft. Eerst geeft hij
aan dat het principe van hef
fing hem niet aanstaat, later
komt hij met onoverkomelij
ke praktische bezwaren (zo
als de problemen bij het ach
terhalen van de hoogte van
de huur en het inkomen van
de huurder, maar ook omdat
de doorstroming nauwelijks
bevorderd wordt) op de prop
pen. Door de Kamer aan de
tand gevoeld over deze wazi
ge argumentatie moest
Brokx toegeven dat die brief
„waarschijnlijk niet het
schoolvoorbeeld van duide
lijkheid is, maar dat zal aan
de materie liggen".
De PvdA was al niet zo ge
lukkig met het plan tot een
doorstromingsheffing alleen
voor huurders. Het CDA wil
wel een doorstromingshef
fing („Als die heffing niets
meer opbrengt zijn we suc
cesvol geweest", zei CDA-ka-
merlid Wolters), maar heeft
geconstateerd dat daarvoor
een meerderheid ontbreekt,
te meer daar de WD nooit
iets heeft gevoeld voor deze
huurbelasting. De Beer
(WD) ziet geen enkel effect
uitgaan van de heffing. „En
dan is het na verloop van tijd
echt een huurbelasting".
Brokx wekt niet de indruk
naarstig naar alternatieven
te zoeken, al zei hij dat wel
tegen de Kamer. Hij herin
nerde aan constante inspan
ningen op het gebied van
huur- en subsidiebeleid,
waardoor een „eerlijker
woonruimteverdeling" ont
staat, maar de aanwezige op
positionele Kamerleden
fronsten daarbij het voor
hoofd; hij herinnerde aan de
huurgewenningsbijdrage als
systeem om doorstroming te
bevorderen, maar hij tekende
daar direct bij aan dat dat in
het verleden niet zo goed
heeft gewerkt. Dat systeem
bestaat trouwens niet meer.
Over twee weken be
spreekt de Kamer de begro
ting voor Volkshuisvesting.
PvdA en CDA zullen Brokx
opnieuw vragen om alterna
tieven voor een goede door
stroming. En aangezien het
er naar uitziet dat dergelijke
regelingen geld kosten zal
Brokx waarschijnlijk toezeg
gen een onderzoek in te stel
len. Het moet al gek lopen als
het CDA daar geen genoegen
mee neemt, maar de door
stromingsheffing is dan voor
de vierde keer gestrapd.
Door Mare de Koninck
AAN de vooravond van
het tweede en laatste
tv-debat tussen presi
dent Reagan en uitda
ger Walter 'Fritz' Mon-
dale, is in het Mondale-
kamp de hoop op een
verkiezingszege op 6
november aanstaande
nog levend.
Maar hoewel 'Fighting
Fritz' sedert de vorige tv-
discussie met de huidige
president - twee weken ge
leden - flink is gestegen in
het aanzien van de Ameri
kaanse kiezers, moet er zo
veel als een politiek mirakel
gebeuren, wil Mondale als
nog zijn achterstand op Rea
gan kunnen inlopen. En
wonderen zijn Amerika nog
niet uit, maar zijn ook niet
iets om erg serieus op te re
kenen.
Het debat van maandag
ochtend Nederlandse tijd in
Kansas City is de bel voor de
laatste ronde in de Ameri
kaanse stembusstrijd. Daar
na zijn er nog maar ruim
twee weken tot aan de ver
kiezingsdag. Mondale wil in
dit tweede debat - dat over
buitenlandse politiek zal
gaan en zeker weer meer
dan 100 miljoen Amerikaan
se kijkers zal trekken - op
nieuw zo superieur voor de
dag komen, dat zijn opmars
in de populariteitspeilingen
zich versneld zal voortzet
ten.
Het staat inmiddels vast
dat de tv-confrontatie van 7
oktober jongstleden tussen
Mondale geen windeieren
heeft gelegd. Een van de
meest betrouwbare (Wash
ington Post/ABC)-enquêtes
wees deze week uit dat Mon
dale nu kan rekenen op de
steun van 42 procent van de
Amerikanen die van plan
zijn te gaan stemmen. Vóór
het eerste tv-debat, waarin
Reagan zich zeer onzeker en
vermoeid toonde, waren nog
maar 37 procent van de kie
zers op Mondales hand.
Het bij kt echter dat Mon
dales 'winst' komt van de
eerder nog twijfelende kie
zers en niet van de burgers
die tevoren al een voorkeur
voor Reagan hadden. Ont
moedigend voor de Demo
cratische partij is dan ook
dat de Reagan aanhang soli
de is gebleven: voor het eer
ste debat 54 procent, nu 55
procent. Met nog maar 4
procent 'onbesloten' kiezers,
staat Mondale dus voor de
taak om miljoenen reeds 'ze
kere' Reagan-stemmers op
andere gedachten te bren
gen.
Niet minder zorgwekkend
voor Mondale is dat anno
1984 de Amerikaanse jeugd -
die traditioneel voor de meer
progressieve Democratische
Partij kiest - massaal achter
Reagan staat. Genoemde en
quête wijst uit dat van de 18
tot 30-jarige liefst 61 procent
op de bejaarde conservatie
ve president wil stemmen
tegen maar 38 procent op
Mondale.
Amerikaanse sociologen
zoeken naarstig naar een
uitleg voor dit fenomeen.
Een van de verklaringen is:
veel van de jongeren hebben
nog maar twee presidenten
bewust meegemaakt, Jimmy
Carter en Ronald Reagan.
En zij associëren Reagan
met economisch herstel en
Carter (en diens vice-presi
dent Mondale) met depres
sie.
Feit is ook dat het in het
debat van morgen 'slechts'
over buitenlandse politiek
gaat, terwijl ook in Amerika
het hemd van de kiezers na
der is dan de rok en men zijn
stemgedrag eerder laat be
palen door binnenlandse
discussies inzake bijvoor
beeld belastingen, sociale
voorzieningen en abortus.
Verder is ook uit het eer
ste debat gebleken dat
spreekvaardigheid nog lang
niet hetzelfde is als overtui
gingskracht. Mondale heeft
blijkbaar met al zijn parate
kennis en zijn scherpe dis-
cussietrant vrijwel niemand
in het „naar rechts neigend"
kiezersblok ervan kunnen
overtuigen dat het conser
vatieve programma van de
stuntelende Reagan niet
toch de voorkeur verdient.
Daar komt bij dat ook het
Reagan-kamp het vorige tv-
debat heeft geanalyseerd en
alles in het werk zet om geen
Terooijl Mondale zijn
vrouw Joan na afloop van
het vorige tv-debat zoent
roept president Reagan
zijn vrouw Nancy. - foto upi
tweede keer in Mondales val
te lopen. In de campagnestaf
van de president is besloten
ditmaal „Reagan Reagan te
laten zijn", de 73-jarige pre
sident beter uitgerust in de
ring te brengen en hem
vooral niet meer vol te stop
pen met cijfers. De vorige
keer had men dat wel ge
daan, om te tonen dat Rea
gan wel de gelijk de details
van zijn beleid zou beheer
sen. Het pakte averechts uit.
Reagan verstrikte zich in de
cijfers, was aan het slot van
de uitzending uitgeput (het
geen prompt zijn ouderdom
tot verkiezings-strijdpunt
maakte) en hij liet aan Mon
dale het veel dankbaarder
werk over om welluidende
beleidsslogans ten beste te
geven.
Inhoudelijk zal de komen
de tv-confrontatie ongetwij
feld gaan over ontwapening,
Midden-Amerika, het Mid
den-Oosten en de gevolgen
van het 'Reagonomisch' be
leid (dollar, rentestand) voor
de rest van de wereld.
In de Democratische Par
tij acht men het buitenlands
beleid Reagans grootste
zwakte. Onder meer zal
Mondale de Libanon-poli-
tiek van Reagan fel aanval
len. Er zijn daar vorig jaar
260 Amerikaanse soldaten
omgekomen bij aanslagen,
waarna Reagan het 'VS-
vredesleger' heeft moet te
rugtrekken en Libanon
thans goeddeels wordt ge
controleerd door Syrië. Het
door Carter in Camp David
gestarte vredesproces in het
Midden-Oosten is onder
Reagan geheel vastgelopen.
Aangaande ontwapening
zal Mondale aanvoeren dat
Reagan de eerste na-oorlog-
se Amerikaanse president is
die nooit met zijn tegenhan
ger heeft gesproken, onder
wie alle ontwapeningsge
sprekken zijn afgebroken,
en die luttele weken voor de
verkiezingen zich ineens als
een 'nieuwe Reagan' voor
doet en toenadering tot de
Sovjet-Unie zoekt.
Inzake Midden-Amerika
zal Mondale met name
„Reagans militarisering van
de sociale strijd aldaar" aan
de kaak stellen. Mondale
kreeg deze week een vlijm
scherp discussiewapen aan
gereikt in de vorm van een
uitgelekt CIA-rapport,
waarin de Amerikaanse in
lichtingendiénst de rechtse
rebellen ('contra's') in het
links-Sandinistische Nica
ragua instrueert hoe Sandi-
nistische politieke leiders
kunnen worden vermoord,
hoe men terroristische aan
slagen moet plegen en hoe
dat alles aan de bevolking
moet worden uitgelegd ten
einde de Sandinisten in
eigen land gehaat te maken.
Reagans voortdurende plei
dooien tegen het terrorisme
in de wereld in een wel heel
navrant daglicht. Het rap
port is tot dusver het duide
lijkste bewijs dat de CIA-
hulp aan de contra's in Nica
ragua niet alleen wordt aan-j
gewend - zoals Reagan hal
verzekerd - om beweerde!
Sandinistische wapenspor
ten naar de linkse rebelier
in El Salvador af te snijden.,
maar tevens of vooral
Sandinistische regering ten
val te brengen.
Toch moet Mondale
passen voor zelfoverschat
ting in het debat. Ook Rea-
gan heeft nog heel wat pij
len op zijn boog. Hij zal aan
voeren dat de door hem ge
steunde president Duarte.
van El Salvador zojuist on
derhandelingen met de re
bellen is begonnen en in
land de kans op vrede is toe
genomen dankzij ondei
meer de militaire verzwak
king van „de communisten
in Centraal-Amerika.
En de president zal zegg01
dat nog deze week is geh'e'
ken hoe ook Sovjet-lei®
Tsjernjenko - in een inkr'
view met de Washing'"/
Post - een toon van toenade
ring aanslaat en de vooruit
zichten voor wapenbeheer
sing zijn verbeterd, danW
een versterkte Amerikaan5
defensie.
Het lijken voldoende ar
gumenten voor preside»
Reagan om in het debat iW
Mondale in ieder geval W
knock out te gaan. En op
dit
Van onze Haagse redactie
„EN HAAG - De drie grote
oartijen in de Tweede Kamer
Lten niet goed raad met de
nieuwe vormen van conven
tionele militaire apparatuur
die onder de titel Emerging
Technology (E.T.) opgeld doen. l-
De beide regeringspartijen
CDA en VVD nemen ten aan- P
„jen van dit onderwerp voor- v
alsnog een terughoudende po- 6
itie in, terwijl de PvdA eerst
vragen beantwoord wil zien
'Met welke contra-bedrei- v
iini
zal het Oostblok reage- b
ren?' alvorens serieus op de g
lanschaf van ET-wapentuig v
over te gaan. h
Dat bleek gistermiddag tij- d(
dens een studiedag van de At- d
Verp
hulp
1 advertentie!
biedt
levenspositie aan
01650-50109
i
pol
zei
De
rei
Dit CIA-geschrift, waar
voor Reagan uiteindelijk
verantwoordelijk is, zet
moment lijkt 'geen toioJJ
out' voor Reagan al
overwinning, want vol'doe I
de om op 6 november 'Fjï I
ting Fritz' uit de polit'e
ring te slaan.
I0GAL ongenuanceerde uitlatingen1
[ancien Ruding - door de oppositie a
merkt - vormen de aanleiding vooi
over de (jeugd)werkloosheid, dat
ig in de Tweede Kamer wordt gehot
lantie van de PvdA, die de bewindsm
iroepen en van dr Ruding zelf af 01
irtij-politiek theater voor de publieke
[ordt van een eerlijke, objectieve ont
in meer krachtdadige aanpak van d<
jeg staan. Dit laatste is hoogst urge
it onaanvaardbaar is dat honderddu
il uitzicht hebben op een baan maai
ilitiek en het georganiseerde bedrijf
ïj het bedenken van oplossing dan bi
in er tegen.
Na alles wat er over de (jeugd)werl
ihreven moet het iedereen langzam
m doelgerichte aanpak van dit maat
ipulaire maatregelen niet te ontkome
in moeten ter discussie gesteld kun
insen, die opgegroeid zijn in een tij
irekend van de wieg tot het graf voor
gemaakt moeten worden, dat
jen benen moeten staan.
Die tamelijk abrupte ommezwaai va
in samenleving, waarin de mensen,
igen ligt, zelf verantwoordelijk zijn
ivinden - de gemeenschap blijft natL
"tfde zwaksten - is een zeer pijnlijk
'J einde te kunnen brengen is poli
in, creatief denken en het vermogen
ireld van degenen, die het Utopia
ik zien vervliegen.
Politieke (over)moed kan minister Rl
wijze echter waarop hij de problem
"e uitkeringstrekkers aan de orde r
ïuw de indruk, dat hij niet midden in
ileid maakt vanuit zijn eigen confortaL
inkwereld. Door zo rauwelings de kni
loien blundert Ruding ook in politie!
«itieke moed missen om de (jeugc
pot ter discussie te stellen worden da
ïsteld kernvragen te ontwijken en zie
•nedenmaatse 'Jantje van Leiden'-ac
l'ische opmerking heeft ingekleed. Hi
middels voor zijn woordkeus heeft ve
lande constatering onverlet: het kwaa
een zinnige discussie over de jeug
fïjende vraagpunten niet onbesprok
l'knemers bereid zouden zijn te snoe
F is dan van de kant van de werkgev
peidsplaatsen en grotere medezegge
F9 wordt gesteld, dat een verlaging vi
|«nd arbeidsplaatsen zou opleveren
|9even Studies hebben uitgewezer
F'aan de slag komen omdat zij onvolt
i aan niet voor de hand liggen om at
3 een her- of omscholingsplicht te kt
"an de werkloze niet worden opgevi
Passende arbeid' herzien
soort vragen raakt regelrecht a
waar jarenlang harde strijd voor is
°®tekenen dat verwon/en rechten c
lekt zouclen ziin- Juist de mense
«steun zijn aangewezen omdat ze
Voor zich zelf kunnen zorgen, zou
struisvogelpolitiek, welke niet durft
iran?C,ale 2ekerheid door wildgroei oi
P "'woord snoeien biedt hun ook voo
»waardig bestaan.
Ènn wildgroei zou eveneens de te
19 gerekend kunnen worden. Ook 1
LP het 9°ede geneigd is, zal
een de prikkel van een hogere bel
'r™isen' Spijtig genoeg wordt over t
,®m'se borrelpraat' verkocht en het
izJI* we|zijnskringen. Daardoor bli
[rnoraa|V't ,e9enstelling van de baaldal
Ier°n ^dings onbesuisde uitval krijt
lq gelegenheid om te praten a\
jlan? sti|zwijgen heeft bewaard. Als c
jniQorlost worden van wat de socif
Gstu omschreef als 'de nachtmer
Politiek en sociale partners vo
Ldn beneemt om prioriteiten te st
fükao 9elclt 'n onze democratie not
1 as-recht van de grootste schreeuv
