ZATERDAG 6 OKTOBER 1984 £jr staan in Zuidwest-Nederland heel wat bedrijfsgebouwen leeg. De meeste zijn in de jaren zeventig gebouwd door projectontwikkelaars, die hun winsten als sneeuw voor de zon zagen verdwijnen met de economische recessie. Die nieuwe gebouwen zijn niet meer dan lege hallen met weinig sfeer. De oude gebouwen ademen hun verleden wel uit. Elke foto is een verhaal van vergane industriële glorie. WffKWffKfNDfND Enebrigade, de 1ste rbrigade, de 104de lie en verder nog enheden. fete Leger had een I ondankbare taak. Ikervleugel van de [assa moest het de lerdedigde Kanaal- I én slag leveren jn Antwerpen. Als- Iwas moest het ook P het 2de Leger, „op lergebied", dekken [ijdkr achten steeds pn het strijdtoneel [.Generaal Crerar's leger was de Asse- enhower's strijd- n beroemde Britse bnt later schrijven. t Leegte voor de suikerfabriek in Steenbergen. Ruiten van de Etna. ;enaanvallen definitief Gras groeit over de rails, waar eens de kranen reden. In afgebroken leidingen, waar vroeger koelwater stroomde, huizen nu duiven, die koerend hun poep en veren laten vallen op de werkvloer. Vorheen raasden daar de machines. Mannen in overalls haalden de hendels over, hielden de druk op de meters in de gaten en namen een bakje koffie, als de chef het even niet in de gaten had. Toen von den honderden mensen werk in de fabriek, nu is het een monument van de industriële revolutie in een digitaal tijdperk. Er zijn eigenlijk maar weinig van die monumenten in Zuidwest- Nederland. Produktiehallen kregen een bestemming als cash and carry of gingen tegen de vlakte. De leegstand van oudere bedrijven is mede gering, omdat de industriële revolutie voor dit gebied pas na de oorlog uitbrak, zoals door het verlies van het voormalig Neder lands Indië heel Nederland pas in de jaren vijftig industrialiseerde. De meeste oude bedrijven zijn dan ook te vinden in de verwerking van agrarisch produkten: melk-, suiker- en vlasfabrieken bijvoor beeld. Vooral de suiker is immer goed vertegenwoordigd geweest. Roosendaal, Stampersgat, Breda, Zevenbergen en Steenbergen bo den werkgelegenheid aan duizenden mensen. Door automatisering en concentratie is Steenbergen vier jaar geleden gesloten, Zeven bergen volgt over twee j aar. De Steenbergse suikerfabriek staat sinds vier jaar stil. Het ter rein wordt nog slechts gebruikt voor de overslag van bieten, waar voor tijdens het seizoen zes werknemers van de Bredase CSM-vesti- ging worden ingeschakeld. De Steenbergse suikerindustrie werd in 1871 opgestart door de firma Van Loon, De Ram en co, die de Steenbergse Beetwortel- en Suikerfabriek oprichtte. In 1919 fuseerde fabriek met de Centrale Suiker Maatschappij, zodat zowel in 1971 als in 1969 en 1979 nog ge zellige feestjes konden worden gevierd. Het diamanten feest werd opgeluisterd met de mededeling dat de CSM wenste uit te breiden. Nog geen jaar later werd het doodvonnis over de kleinste van de fa brieken, die van Steenbergen met 125 werknemers, geveld. Voor de stilstaande fabriek is nog immer geen nieuwe bestem ming gevonden. Leeg is het gebouw niet: de meeste machines en ke tels zijn gewoon gebleven, omdat ze qua capaciteit niet passen in de andere fabrieken. Slechts een enkel apparaat is verdwenen. De CSM probeert het gebouw in zo goed mogelijke conditie te houden. Slechts enkele ruiten zijn ingegooid, maar door die ramen weten duiven hun weg naar binnen te vinden. Op de grond, waar eens noeste arbeiders met opgestroopte mouwen en okselvlekken zich de WAO inwerkten, liggen vandaag de sporen van duiven. In het kantoor voorheen de chef produktie zijn dagstaten opmaakte, tekenen de glasscherven het verval. Sommige machines zijn afgedekt met plastic, een oude groene NSU ligt onder een centimeter stof. Een karretje voor het vervoer van gasflessen met het opschrift 'monteurs' staat er verloren bij. De drukmeters zijn alle teruggevallen naar de stand nul met daaronder een kaartje 'vrij'. De suikerfabriek is niet meer. In Breda staat aan de Tramsingel de Etna, de keukenvriend van de huisvrouw. Twee jaar terug moesten de laatste arbeiders na lan ge tijd van saneringen en onzekerheid het gebouw verlaten. Een kwart eeuw eerder luidde het bij het eeuwfeest van de fabriek nog triomfantelijk in De Stem: 'Een echt Bredaas bedrijf, dat uitgroeide tot een fabriek waar 925 man zijn boterham verdient'. De ruiten aan Leopoldkanaal en in pnderen gaat het niet Baar is de tegenstand fee 64ste Divisie (gen. kat voor een belangrijk ren soldaten van het lm de chaotische sep- an verlof zijn terugge- luitsers zijn omringd les: het Leopoldkanaal, in talloze ondergelopen Ir trekt de 7de Infante- nn de 3de Divisie met Ide buurt van Eede over fcnaal. De Canadezen In bruggehoofd te vor- fcevechten lijden beide Ie verliezen. 's-Nachts lp een tweede brugge- Pas op 9 oktober kun- Ivorden samengevoegd, Pt nog tot de 13de eer de |g over het kanaal kan Igade heeft dan al 500 fevaarvan er 400 zijn ge leen wel wijst op de fel- (vechtend:h jg lp 8 oktober ëen andere lade met amphibievoer- I Terneuzen de Braak- feken om in Zeeuwsch- «n tweede front te ope- rtober bereikt deze bri- l. Op de 16de breken de Eede door. Ook het ob- lellapolder, waar de Ca- Pptember al op vastlie- t'onnen. Op 19 oktober troepen die de Braak- rgestoken en zij die uit iden van het Leopold- elkaar bij Aardenburg pen stukje Zeeuwsch- rij. Maar hoe moeizaam gegaan. kar de rechterflank van r. Op 3 oktober heeft se pantserbrigade, als het 1ste Legerkorps, in et en na hevige gevech- assau ingenomen. Bij t het Duitse verzet zo ppmars vastloopt. Voor ten is er het front vrij- Doorkijkje in de gesloten suikerfabriek van Steenbergen. FOTO'S: DICK DE BOER-TEKST: WILLEM REIJN de achterkant zijn vrijwel zonder uitzondering ingegooid, aan de voorkant zijn achter de ruiten planken aangebracht, zodat onge wenste elementen het gebouw niet kunnen betreden. De Etna heeft een vreselijke doodsstrijd gekend. 'Er is nog hoop' werd de patiënt ingefluisterd, maar de werknemers wisten wel be ter. 'De nieuwe Etna' was de titel van een rapport, maar voor dit be drijf was er geen leven na de dood. De suikerfabriek Steenber gen: waar eens de noeste arbei ders hun brood verdienden, la ten nu de duiven hun sporen achter. Etna Breda. De monteurs zijn vertrokken, y^het karretje staat stil (Suikerfa- aiy» briek Steenbergen).

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 25