Wagenbewoners
Koewacht wachten
contacten met
de bevolking af
Kanovaren op uitwatering van de Otheense Kreek
0
mm
TERNEUZENAARS ERG ENTHOUSIAST
VARA brengt set
WOENSDAG 3 OKTOBER 1984
VAN ZEELAND
WOENSDAG 3 OKTOBER 198'
Trots
Begeleiding
Wildwater
Niet spelen
NEDERLAND 1
14/
Opbraak voor de aanleg van de centrale verwarming (foto links). - foto s de stem cor j de boer
WSia
•■«si i
«H
m
m
Van een
onzer verslaggevers
KOEWACHT - De
twaalf woonwagenge
zinnen in het onlangs
gereed gekomen
woonwagencentrum
in Koewacht wachten
met gemengde gevoe
lens de eerste contac
ten met de autochtone
bevolking af.
Een vluchtige ontmoe
ting met de kersverse be
woners van het centrum
leert dat sommigen van
hen geen hooggespannen
verwachtingen hebben
van een snelle integratie.
Daarvoor liggen de acties
van een deel van de be
volking nog te vers in het
geheugen.
„We zijn nog steeds die 800
handtekeningen die tegen on
ze komst werden verzameld
niet vergeten", zegt een van de
vrouwen strijdlustig. Het dorp
is ze nog niet in geweest. „Er
gaan nog altijd verhalen over
ons. Bijvoorbeeld dat wij kin
deren bij de mensen weghalen.
Nou, als we kinderen moeten
hebben, maken we ze zelf
wel". Een ander: „Ze hebben
het lang proberen tegen te
houden. Nu staan we er en ze
zullen het maar met ons moe
ten doen".
De verhuizing in volle gang.
Direct na aankomst zaaiden de bewoners gras rond hun woning.
Een ander echter, die al wel
booschappen deed, is optimis
tischer gestemd. Ze noemt de
bevolking erg vriendelijk.
Maar voegt er onmiddellijk
aan toe dat de contacten on
derling eigenlijk veel belang
rijker zijn. „Hier in het kamp
moeten we het met elkaar ma
ken. Dat is altijd nog zo ge
weest. En dat gaat gelukkig
goed". Behoefte om te buurten
in het dorp of mensen uit Koe
wacht bij haar op bezoek te
krijgen, heeft ze niet. „Maar
dat kan in de loop van de ko
mende maanden best veran
deren. Laten we eerst maar
eens afwachten hoe de bevol
king reageert".
Het lijkt ook nog wat vroeg
om te balans op te maken. De
woonwagenbewoners staan er
amper een week. Het 'kamp'
moet zelfs nog officieel ge
opend worden.
Voorzitter G. van Schaick
van het woonwagenschap
Zeeuwsch-Vlaanderen heeft
er echter alle hoop op dat de
samensmelting met de bevol
king weinig problemen zal op
leveren. Trots verkondigde hij
vorige week tegenover het al
gemeen bestuur dat de eerste
Koewachtenaren al een wan
delingetje over het terrein
hadden gemaakt. „Ook de kin
deren mogen er binnenkomen.
De aansluiting met de bevol
king zal wel lukken". Woord
voerder Hans Jongepier van
de gemeente Axel, beheerder
van het centrum, liet zich in
gelijke bewoordingen uit. „Ik
denk dat de weerstand van de
bevolking een storm in een
glas water is geweest. Als ik in
Koewacht kom, hoor ik daar
niets meer over. Ik verwacht
niet dat er in de toekomst nog
problemen zullen zijn".
De verwachtingen van de
bestuurders mogen dan hoog
gestemd zijn. Een situatie zo
als in Koewacht vraagt in dit
prille begin enige vorm van
begeleiding.
De gemeente Axel voelt er
echter weinig voor om 'oude
wonden' open te scheuren. De
commissie Sociale Zaken ad
viseerde het college onlangs
voorlopig de kat even uit de
boom te kijken. Met de achter
liggende gedachte dat ge
meentelijke bemiddeling in
deze fase eerder een conflict
veroorzaakt dan er een oplost.
De stichting Woonwagen-
werk Zeeuwsch-Vlaanderen,
die zich met de maatschappe
lijke begeleiding van de woon
wagenbewoners bezig houdt,
kan zich de afwachtende hou
ding van Axel wel voorstellen.
„Axel heeft twee bijeenkom
sten met de bevolking en de
woonwagenbewoners georga
niseerd. De laatste keer werd
de atmosfeer danig verpest
door de mensen die tegen wa
ren. Het was niet mogelijk om
met de mensen die wel van
goede wil zijn tot een gesprek
te komen".
De stichting zelf wil er wel
werk van maken. Maar het
heeft volgens functionaris B.
van der Heyden geen zin nog
bijeenkomsten met de bevol
king te houden. „Wij hebben
de indruk dat dat eerder
rechts werkt. En dan schieta
we ons doel voorbij. Onze be
doeling is om nog voor deope
ning op 8 november heel de»
tuatie met alleen de woon»
genbewoners te evalueren
Daar wachten we nog enkele
weken mee om te zien wat 4
reacties zijn. Zijn er proble
men dan moeten we daar
oplossing voor vinden, li...
zijn die er niet dan zie ikgeei
noodzaak om buiten de nor
male contacten die er bijvoor
beeld zijn via school -ook zm
er al mensen uit Koewacht op
de koffie geweest-, extra bij
eenkomsten te beleggen".
Door Piet Kentin
TERNEUZEN - Regelmatig blijven wande
laars en fietsers langs de Terneuzense zee
dijk stilstaan om even het doen en laten van
enkele enthousiaste kanovaarders vlakbij
de uitwatering van de Otheense Kreek gade
te slaan.
Het is daar bij hoog water een ideale lokatie om
wat vaartechnieken zoals het eskimoteren en de
peddelsteun in praktijk te brengen.
De vier die daar vaak de
boten te water laten zijn
Henk en Ronnie Warens, Ri
nus Nieuwehuizen en Fons
Freriks. De laatste, die deze
nog niet veel voorkomende
sport in Zeeuwsch-Vlaande
ren zo'n drie jaar beoefent,
vertelt er iets meer over.
„Voordat ik ooit een kano
van binnen had gezien gin
gen Henk en Ronnie al va
ren op ditzelfde stekje bij de
uitwatering", vertelt Fons.
„Ik ben toen op een gegeven
moment eens mee geweest
om het allemaal te bekijken
hoe het in z'n werk ging. Het
leek me leuk genoeg om het
zelf ook eens te proberen. Ik
heb indertijd met een ge
leende kano een tochtje ge
maakt. Dat viel niet mee
hoor. Zo'n kano ligt erg on
diep in het water en bij het
minste of geringste lig je
omver. Zeker in het begin,
omdat je dan onzeker bent
en er daardoor te kramp
achtig inzit. Je geeft niet
mee omdat je bang bent dat
je om zult slaan".
Het eerste dat Fons moest
leren was het rechtuit varen
omdat een kano altijd wel de
neiging heeft iets rond te
gaan. Nadat hij z'n zwemdi
ploma had behaald (hij kon
wel zwemmen maar had
geen diploma) heeft Fons de
zomer van 1982 gebruikt om
aan het kanovaren te wen
nen. Tijdens die leerperiode
gebeurde het meer dan eens
dat de kano kantelde en
Fons eruit moest.
„Een ervaren kanovaar
der hoeft dat niet. Die kan
zich met peddelsteun weer
naar boven duwen. Als je
kantelt en eruit moet dan is
het zaak om je benen te
strekken en je zo uit de kano
te duwen. Je moet het ook
weer niet te vlug doen want
dan bestaat de kans dat je je
benen schaaft bij het uitdu
wen. Daarom heb ik zo snel
mogelijk de peddelsteun ge
leerd zodat ik er niet elke
keer uit hoefde".
De peddelsteun heeft hij
geleerd door zich in ondiep
water te laten kantelen en
dan de peddel met het blad
op het water te leggen totdat
hij zich omhoog kon druk
ken. Om dit goed en snel te
kunnen leren heeft Fons
hulp gehad van Henk War
rens die in het water ging
staan en Fons naar boven
haalde wanneer het nodig
was.
De wildwater kano's zijn
meestal van polyester ge
maakt en wegen weinig.
Voor het varen op wild
water is het verstandig een
kano met dubbele bodem
aan te schaffen om de kans
op kapot varen zoveel moge
lijk te voorkomen. Ook zijn
ze uitgerust met een spat-
zeiltje dat het binnendragen
van water In de kano gro
tendeels voorkomt. Niet al
leen de Westerschelde maar
ook de rivieren in de Arden
nen, waar het flink tekeer
kan gaan, zijn een geliefd
terrein voor de Terneuzense
kanovaarders.
„We zijn daar eens in fe
bruari geweest. Het was nog
vrij koud, de temperatuur
van het water schommelde
rond de nul graden. Het had
flink geregend zodat er veel
water stond in de boven-
Lesse, waardoor we toen een
Fons Freriks en Rinus Nieuwehuizen op de uitwatering van de Otheense Kreek.
prachtige tocht van zo'n 20
kilometer gemaakt hebben.
Natuurlijk is het in dat soort
rivieren donders goed uit
kijken waar je vaart omdat
het traject bezaaid ligt met
stenen. Maar je hebt aan een
diepte van 15 centimeter
echt wel voldoende. We
moesten er toen wel een
paar keer uit maar als je
zorgt dat er niet te veel wa
ter in het pak komt dat je
draagt dan is het ook bij die
lage temperaturen best te
doen".
Afgelopen zomer gingen
Henk Warrens en Fons Fre
riks naar Frankrijk om te
varen op de Somme. Het
leek uitstekend vaarwater
vooral ook omdat er een
klein verval was waardoor
er wat extra stroming ont
stond.
„Het was volgens ons echt
niet gevaarlijk maar toen
we net in het water waren
kwam er een Franse vrouw
uit haar huis gerend die ons
met veel gebaar kenbaar
- foto wim kooijman.
maakte dat we er uit moes
ten. Of we er mee op wilden
houden, vroeg ze want ze
vond het veel te gevaarlijk.
Volgens haar waren daar al
meer mensen verdronken.
Zelf zagen we het niet zitten
maar we zijn er dan toch
maar uit gegaan. Ook bij de
monding van de Somme
werden we er door de kust
wacht uitgehaald. „Te ge
vaarlijk", zeiden ze.
De drie anderen van de
groep, Henk, Ronnie en Ri
nus maken zo nu en dan wel
eens wat grotere tochten
naar Borssele of Saeftinge.
Dat zijn dan tochten
waarbij niet wordt „ge
speeld", zoals Fons het eski
moteren en de peddelsteun
noemt.
Voor deze tochten wordt
gebruik gemaakt van zoge
naamde eskiboten. Dat zijn
lange snelle boten die uiter
mate geschikt zijn voor dit
doel. Zelf ziet Fons dit soort
tochten niet zitten omdat hij
meer houdt van het ma
noeuvreren op korte af
stand. Ook het feit dat zo'n
boot altijd nog zo'n 1200 gul
den kost is natuurlijk een
belangrijke factor in het ge
heel. „Voor dat geld heb je
alleen de boot en nog geen
peddel, die kost ook nog zo'n
200 gulden".
Maar dan zit er in de kano
wel een kuipje waarin je
wat comfortabeler zit en zijn
er speciale voetsteunen in
aangebracht. Om het zinken
tegen te gaan wanneer de
kano onverhoopt te veel wa
ter zou maken zitten er voor
en achter in de kano twee
luchtzakken die de boot
drijvende moeten houden.
Als een van de anderen
Fons echter belt om te vra
gen of hij mee gaat naar de
kust, net voorbij Breskens, is
hij meestal van de partij-
Want varen in de branding
met een noordwestenwind
met kracht 5 a 6 is een van
z'n favoriete bezigheden.
Het gebeurt dan regelmatig
dat de kano door de hoge
golven op het strand word
geworpen. „En als de pun
van de boot toevallig in het
zand komt sta je zo met kano
en al vertikaal. Maar da
maakt het juist zo aantrek
kelijk", besluit Fons
chend.
la-
Corona
popula
Door Jan Koesen
f MANCHESTER - Wil-
iem Ruis loopt zaterdag
I door Coronation Street.
I In keurige winterjas en
I met weemoedige blik
1 betreedt hij de Rovers
I Return Inn, waar een
I wat vulgaire blondine,
I Bet Lynch genaamd,
i hem hartelijk ontvangt,
i Willem: „Wie is er nog,
I wie is gestorven? Hé,
I dat dartspel hangt er
ook nog, wat leuk."
Na tien jaar van wegge-
I weest is Coronation Street
weer terug in Nederland. De
1 VARA begint er graag weer
I aan. Coronation Street is on-
I verwoestbaar. Al bijna 25
jaar volgen vele miljoenen
I het wel en weer van dat ar-
beidersstraatje in het
plaatsje Wetherfield vlakbij
I Manchester. Bijna 2500 afle-
I veringen zijn gemaakt en de
fabriek zal nog jaren door-
draaien. Nederland loopt
met de aflevringen ruim een
jaar achter op Engeland. Dat
1 wil zeggen dat wij vanaf
'I maandag nog personages
1 zullen zien waarvan de ver-
tolkers niet meer in leven
zijn. Zeker vier topfiguren,
waaronder de onvergetelij-
ke haaibaai Ena Sharpies
(Violet Carson) zijn voor-
goed verdwenen. Else Tan-
ner (Pat Phoenix) heeft er de
brui aan gegeven en is door
het schrij versteam van Gra-
lllllllllNlllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllll
Willem
Street,
nada
schrevc
waar z
komt.
Maai
er bijnt
Walker
nog im
Ken B;
che) k
over di
eerder
Goodye
vretenc
houdinj
haald,
klein ge
lossen
Corona
Om
te friss
zaterda
i<)01'lt-!liU!fYWÊÊÊÊÊ
gen, zo
straks ii
kunnen
ten bate
vanavon
Hattem,
tionale
sterren c
i KT'
Met ingang van vandaag
heeft de TROS de beschik
king over de woensdagmid
dag gekregen, waarop als
vaste programma's 'De du
vel is oud' en 'Tijd voor Ma
rijke' elkaar om de veertien
dagen gaan afwisselen. Het
voor oudere kijkers bedoel
de 'De duvel is oud' besteedt
niet alleen aandacht aan alle
problemen van het ouder
worden, maar verstrekt te
vens luchtige informatie en
amusement. Joop Landré,
oud-directeur van de TROS,
krijgt bij de presentatie as
sistentie van Margriet Ze-
gers, oud-lid van het natio
nale hockeyteam. In deze
eerste aflevering ontvangen
als gasten o.a. Anton
Heck, Pierre Kartner en dr.
Claessens.
20.10
Voetballen met
Wiel Coerver
Je TROS sluit haar mid
dagprogramma vóór het
nieuwe journaal van half
zes af rnet een serie van tien
voetballenlessen. De cursus
s gebaseerd op een leerplan
dat Wiel Coerver kort gele
en publiceerde en waarin
V instructies heeft ver-
erkt voor de ideale voet-
mier. Aan de serie werken
'opvoetballers als Simon
'dhamata, Ruud Gullitt,
»eral(| Vanenburg en Marco
asten mee. Bovendien illu-
n ,e.ren nationale en inter
nationale wedstrijdfrag-
monten de lessen.
Een nieu
over ku
presente
bema e
houdt zi<
zoen bez
ken var
vorm va
blokjes E
de van t
weergev
rend ge
eerste al
Keiler
'Jules V
ting Noc
Voorzier
dat ond
Franz M
ciatieve
de eiger
van de
met de f
hij in z
gaf.
fÏMiï
20.20
De uit 1
van Ale
L 20.33
Hart voor
'n kind' gala
bm- kinderen met aange-
ne et} hartafwijkingen kun-
niet 'n 111111 ei8en land nog
geoPereerd worden. Re-
np patig worden wel al klei-
rooUjes in Nederland ge-
l(.n n' Maar de geldmidde-
v'an de Poolse overheid
o beperkt en om de hulp
gebied uit te breiden
des u de stichting Terres
'Hart mmes met de actie
verio voor 'n kind' steun te
Uien n,tn' Md dit geld wil
van pev,ens de bijscholing
„•foolse artsen bekosti-
Joopl
'De duv
