\Yerk<
Sparen bij
Van Lanschot
levert méér op.
pessm
SPEC
Steeds een stap voor
N
WOENSDAG 19 SEPTEMBER 1984
EXTRA
Tij
De voorzitter van het stadsgewest
Breda, A. Mater, burgemeester van
Oosterhout, maakte vorige week met
zijn vrouw een tweedaagse rondreis
per BBA-bus langs de 21 stadsgewest
gemeenten.
Doel van deze reis was aan den lijve
te ondervinden, hoe het met het open
baar vervoer in het stadsgewest ge
steld is en van de verschillende ge
meentebesturen te horen, welke pro
blemen er zijn.
Een officieel verslag van de reis - die
met de normale lijndiensten volgens
de dienstregeling gemaakt werd -
wordt binnenkort aan de BBA aange
boden. Die houdt eind november een
bijeenkomst met de 21 gemeentebe
sturen om de bevindingen van de reis
te bespreken. Burgemeester Mater
bood 'De Stem' aan zelf een meer per
soonlij k getint reisverslag te maken;
de redactie publiceert hierbij zijn
pennevrucht.
Donderdag 13 september
I Dienstauto
Hoogwerker
Free lance
Meer strippen
Narigheid
Tarieven
Sneldienst
WOENSDAG 19 SEPTEMBEF
ff aarde pond beïnvloe
SPAARBRIEVEN
SPAARDEPOSITO
4 JAAR
BELEGGINGS
REKENING
Mijnwerkers
Zuid-Afrika
werken weer
RAGLAN RE<
100% KATOENEN GAI
EXCLUSIEVE RUITVC
EN BLINDE SLUIT
I E U W s E N G
Ah je het volgens het (bus) boekje doet Engeli
De dag begint vroeger dan
normaal en door mij gewenst.
Ik noteer dat maar als eerste
ontbering van deze dagen.
Met enige zorg zie ik overi
gens de komende dagen wel
tegemoet: een strak reispro
gramma, 21 gemeenten die
bezocht moeten worden, in
ventarisatie van de wensen
voor het openbaar vervoer en
als slot: het schrijven van een
reisverslag. Eigen schuld, dat
wel; in een ogenblik van on
bedachtzaamheid heb ik het
zelf aangeboden. Maar dat be
tekent wel, dat ik direct na de
reis aan het schrijven moet èn
me moet houden aan de mij
toegemeten plaatsruimte.
Mijn neiging tot breedschrij-
vigheid kennend, vrees ik het
ergste.
De eerste bus, 7.25 uur uit
Oosterhout naar Breda, halen
we - Nel, mijn vrouw, verge
zelt me op deze trip - met eni
ge moeite. De reis naar Breda
in een goed bezette bus - veel
scholieren - verloopt vlot. De
vrouwelijke buschauffeur
(vermeldenswaard, want ze is
de enige die we in twee dagen
dagen zullen ontmoeten) weet
haar bus bekwaam door het
stadsverkeer te sturen. Om 8
uur begint het 'officiële' reis
programma, maar we zijn al
om 7.45 uur op het Stations
plein. Even later arriveert
wethouder Welschen, die na
mens de stad Breda ons uitge
leide doet en ons zal begelei
den tot Made. Hij moet zich
nog van een strippenkaart
voorzien. Dat geeft proble
men, omdat het kantoortje
van de BBA nog niet open is.
Ook de voorlichtingsman van
de BBA, de heer Leideritz,
komt ons het eerste deel van
de reis vergezellen; zijn foto
grafische activiteiten wekken
grote hilariteit bij de scholie
ren, die de bus bevolken. Met
Welschen en Leideritz neem
ik de laatste veranderingen in
het reisschema door, ieder het.
zijne betekent een later eind
van de trip.
Voor het eerst in deze dagen
gebruiken we onze strippen
kaart. Geen idee hoeveel we
er nodig hebben; gisteren
voor alle zekerheid er maar
vast acht gekocht. Van Breda
naar Made blijkt vijf strippen
te kosten. Met een vrij wel lege
bus komen we in Made bij het
gemeentehuis aan en treffen
voor de ingang collega Van
der Linde met wethouder
Rombouts en secretaris See-
gers. Gelijk met ons arriveren
Oos Jaas uit Made en Kiske
van Drimmelen uit de Bies-
bosch. Zij geven op rijm com
mentaar op o.m. de prijs van
de bus („Die strippendame,
Néleke uit Den Haag, ge wit
wel wie'k bedoel, maakt van
het reizen mee de bus een du
re boel"). Ik heb er meteen
weer een titel bij'meneer
stadsgewest'. Bij de koffie in
het gemeentehuis worden de
wensen op schrift overhan
digd, in tegenwoordigheid
van verslaggever en fotograaf
van De Stem, die zich nu ook
bij ons gevoegd hebben.
In de bus naar Geertrui-
denberg een prettig gesprek
met twee Madese dames. On
gewild een stukje informatie:
bij bezoek aan De Volckaert,
het verpleeghuis in Dongen,
moet op de terugweg naar
Made bij het overstappen in
Raamsdonksveer dikwijls een
uur gewacht worden.
Aan de Stationsweg in
Geertruidenberg worden we
opgewacht door wethouder
Van de Maagdenberg, die ons
naar het stadhuis brengt.
Daar wachten wethouder Van
Onzenoort en secretaris
Krebbers ook al. De koffie
staat klaar en is goed, de in
formatie ligt gereed. Over het
algemeen in het Bergse tevre
denheid over de busverbin
dingen. Eén dringende vraag
ligt er wel: een verbetering
van de aansluiting op de trei
nen in Lage Zwaluwe.
Van Geertruidenberg naar
Raamsdonksveer hebben we
'privé-vervoer'geen andere
passagiers dan wij. In een
landelijk ochtendblad lezen
we over de problemen, die een
collega heeft met zijn dienst
auto: te klein en te onveilig.
Gratis advies: neem de bus,
alle ruimte en zeer massief
Op het busstation in Raams
donksveer staan collega
Schouten, zijn vrouw en se
cretaris Osterloh te wachten.
Op de schouder een stok met
daaraan een samengeknoopte
zakdoek-met-inhoud, die ons
wordt aangeboden voor de
verdere reis: leeftocht. Leuke
gedachte en smakelijke in
houd. We worden ontvangen
in het bejaardencentrum
naast het busstation. Op kof
fietijd is het er gezellig in de
conversatiezaal. Collega
Schouten vertelt het doel van
onze komst en vertelt óók, dat
er in Raamsdonk weinig pro
blemen zijn, in ieder geval op
het gebied van de busverbin
dingen. Een van de bewoners
van het huis komt wel met
een probleem: de te hoge in
stap van de bussen. Voorstel
baar, dat die voor veel men
sen een echt probleem is.
Volgende halte: Dussen.
Lichte paniek bij aankomst.
Op de afgesproken plaats is
niemand.
We besluiten te wandelen
naar het kasteel-raadhuis.
Later blijkt, dat de bushalte
gewijzigd was in verband met
de kermis en dat wethouder
Staal en secretaris Geraeds
vergeefs op een andere plaats
hebben gewacht. Probleem
snel opgelost en samen gezel
lig om gelachen; we kennen
elkaar tenslotte langer dan
vandaag. In de kamer van
burgemeester Westra (die zelf
elders in het fraaie kasteel
vergadert) de busproblemen
doorgesproken: ook hier, zoals
op veel plaatsen, de aanslui
ting van de bussen op de
schooltijden. Zeer opmerke
lijk: bij de BBA huldigen ze
voor Dussen het motto 'Nooit
op zondag'. Zelfs in het be
treffende deel van het bus
boekje ontbreekt tabel 128. Op
tijd - nu keurig begeleid - bij
de bus. Via Almkerk naar
Rijswijk, een kern van Wou-
drichem, waar collega Voster
ons opwacht. Grootste knel
punt is hier de onderlinge
verbinding van de 7 kernen.
We zullen het doorgeven, zo
als we alle wensen, maar ook
alle lof, die we in deze dagen
horen, zullen doorgeven.
Over de dijk naar Aalburg.
Twee dingen, zoals een be
kend staatsman pleegt te zeg
gen. Ten eerste: wat een
prachtig landschap, het Land
van Heusden en Altena; de
polder, toch heel anders dan
de polders in het noorden van
het land, de dijk, de boerderij
en daarlangs en de rivier. En
dan: de bekwaamheid en de
rust, waarmee de chauffeurs
ons over de smalle wegen lei
den. Het lijkt wel of het tempo
hier niet zo gejaagd is. De
chauffeurs nemen, als ze met
de bus een collega passeren,
even de tijd voor een praatje,
midden op de dijk. De man
van de hoogwerker gaat rus
tig door met het repareren
van een straatlantaarn en de
bus wacht zonder toeteren. En
toch zijn we weer op tijd op de
plaats van bestemming.
In Aalburg op het gemeen
tehuis wachten ons collega
Boender, secretaris Advocaat
en hun vrouwen met een
voortreffelijke lunch. We
hebben hier maar kort tijd,
maar slagen er toch in vis en
vlees eer aan te doen. We
stoppen de notitie, die al klaar
ligt, in de dikker wordende
tas. Het grootste probleem
hier: het ontbreken van een
aansluiting tussen het zuide
lijk en het noordelijk deel van
dit gebied.
De vriendschappelijkheid
en de gezelligheid van het te
korte samenzijn hier brengt
ons aan het filosoferen: op
merkelijk, dit totaal andere
deel van Brabant - historisch,
godsdienstig - maar het hoort
er toch echt bij. De vraag is
wel eens gesteld: wonen hier
Hollandse Brabanders of Bra
bantse Hollanders Hoe het
ook zij, wij voelen ons hier
even thuis als op andere
plaatsen in Brabant.
We rijden nu van Aalburg
naar Werkendam, beiden in
het Land van Heusden en Al
tena, beiden aan de zuidzijde
van de rivier, 30 kilometer
van elkaar. Toch: een rit van
bijna twee uur, omdat er geen
rechtstreekse verbinding is.
In Werkendam drukken we
iets te laat op het knopje en de
bus schiet onze halte voorbij.
Dat betekent 600 meter lopen.
Er ontbreken naar onze me
ning in de bussen aanduidin
gen van haltes, die de bus
aandoet. In het stadsverkeer
zien we deze kaarten vaak
hangen. Is dat in het streek
vervoer niet mogelijk
Collega Dorland en zijn
vrouw ontvangen ons harte
lijk. Na veel koffie smaakt
een pilsje toch wel goed. We
overhandigen, zoals we dat
overal doen, onze 'geloofsbrie
ven'. Dat betekent mijn visi
tekaartje, voor deze gelegen-
Kort maar krachtig vergaderen
TUBT
Het klopt toch wel?
De banken zijn wat krap
heid aangévuld met vermel
ding van de functies 'verte
genwoordiger BBA' en 'free
lance-medewerker De Stem'.
Meestal reden tot hilariteit,
een enkele keer aanleiding tot
de bezorgde vraag: „Heb je
daar wel toestemming
voor
Gekke gewaarwording in
Werkendam trouwens. Als je
van daar naar een plaats in je
eigen Brabant wilt reizen,
gaat die reis wel via het Hol
landse Gorinchem.
Nu begint de langste rit van
onze tweedaagse reis: een
dwarsdoorsteek van noord
west (Werkendam) naar zuid
oost (Baarle-Nassau). Vijf
bussen, vier keer overstappen,
2 uur en 3 kwartier onderweg.
Maar het weer is mooi en het
landschap fraai. Nel consta
teert terecht, dat de breedte
van de zitplaatsen niet is toe
gesneden op mensen van 100
kilo zoals ik; op het tweede
deel van de rit zitten we dan
ook meestal niet meer naast
elkaar. Een deel van deze
tocht gaat per buurtbus, een
opmerkelijk verschijnsel. Een
busje met 8 zitplaatsen, be
mand door vrijwilligers, rij
dend op trajecten waarop een
gewone bus totaal niet lonend
zou zijn.
Omdat de buurtbus bij
Drongelen lang op de pont
over de Maas moet wachten,
dreigen we de aansluitende
bus in Waalwijk te missen.
Stoppend bij een kruising,
zien we aan de overzijde onze
bus staan. Een korte sprint,
dwars over de kruising,
brengt ons hijgend in de ge
plande 137 naar Tilburg. Te
gen half zeven zijn we aan de
andere zijde van het stadsge
west, tegen de Belgische
grens. Collega Kortmann
wacht ons met drie van zijn
kinderen op. In zijn ambtswo
ning een borrel, daarna met
hem en zijn vrouw een bijzon
der smakelijke en gezellige
maaltijd in 'Het Wapen van
Nassau'. De 'bus-notitie' bij de
andere papieren in de tas.
Voornaamste vraag blijkt een
goede busverbinding voor
leerlingen uit Alphen, die in
Baarle-Nassau op de openba
re school gaan. Ook hier weer:
de koffie moet haastig ge
dronken worden, want de bus
wacht niet. Zoals elders biedt
de collega aan ons wel even
met de auto naar de volgende
stop te brengen, maar - even
als de anderen - weet hij, dat
we het spel helemaal willen
spelen.
De eerste dag eindigt in
Chaam. Collega Van Zeeland
en zijn vrouw staan, verge
zeld van wethouder Van der
Steen en zijn vrouw, aan de
bushalte en brengen ons naar
hotel Bellevue, waar we zul
len logeren. In de achterzaal
wordt eerst het officiële deel
afgewerkt. Daarbij komt met
name het verschil in aanbod
op en buiten de spitsuren aan
de orde. Vriendelijke woorden
en 'Chaamse kip' voor Nel en
daarna gaan de deuren open
als een soort start van een ge
zellige avond. Om half een
worden we door hotelhouder
Hendriks naar onze kamer
gebracht en begint de Nacht
van Chaam.
De volgende morgen: geen
ontbijt in Bellevue, Ter voor
koming van misverstand:
geen onvriendelijkheid van
Hendriks, maar de afspraak
is, dat we in Ulvenhout ont
bijten. Uitgezwaaid door col
lega Van Zeeland en zijn
vrouw op de bus naar Nieuw-
Ginneken. In café De Jong
een voortreffelijk ontbijt -
meer dan ik thuis doorgaans
nuttig voor ik aan het werk
ga. Burgemeester Van der
Ven en zijn vrouw, wethouder
Verkooyen en de loco-secreta
ris, informeren ons al etend
over het bus-wel en wee van
hun gemeente, gelukkig meer
wel dan wee. Alleen de ver
binding met het Laurentius-
ziekenhuis mag de aandacht
hebben. Nog napratend gaan
we - inmiddels in de stromen
de regen - naar de halte en
stappen prompt in de ver
keerde bus. Wel naar Breda,
ook om 8.37, maar niet lijn 132.
Halverwege merken we, dat
deze bus niet rechtstreeks
naar Breda gaat maar via Ba-
vel. Gelukkig heeft de aan
sluitende bus naar Zundert
enige vertraging. Goede les:
uitkijken voortaan
Op het busstation Karne-
melkstraat over op de bus
naar Zundert. Deze dag wordt
gekenmerkt door regen. Col
lega Ballings, wethouder
Hoekman en secretaris Stof-
felen wachten ons met para
plu's op.
In het gemeentehuis mel
den ze ons dat er alleen zorg is
over een goede verbinding in
het nieuwe uitbreidingsplan
Klein Zundert.
Terug naar Breda, onder
weg een stop in Rijsbergen. In
het dienstencentrum, vlakbij
de bushalte, vertelt collega
Hartman ons een en ander
over zijn gemeente. De enige,
dringende wens is een recht
streekse verbinding naar Et-
ten-Leur. Honderden Rijs-
bergse kinderen gaan daar
naar school.
Opnieuw - het verhaal
wordt eentonig - regen. Op
het busstation Karnemelk-
straat moeten we een kwar
tiertje wachten. Goede gele
genheid om wat strippen
kaarten te kopen. Onze bere
kening van gisteren blijkt te
optimistisch: 'bussen' vraagt
meer strippen dan u denkt
Maar we zoeken vergeefs
naar een mogelij kheid om die
te kopen, evenals naar de mo
gelijkheid om een sanitaire
stop te maken. Een centraal
busstation, maar wat mager
met zijn voorzieningen. Enfin,
het een lossen we in de bus op
en het ander in Etten-Leur. In
de bus kunnen we inderdaad
een strippenkaart kopen,
maar wel tegen een aanmer
kelijk hogere prijs; in plaats
van ƒ7,55 voor 15 strips (dus
ongeveer 0,50 per strip) voor
10 strips 7,85 0,78 per
strip). Begrijpelijke reactie
van een passagier, toen hij
van de chauffeur de prijs
hoorde: „Ho, ho, ik vraag een
strippenkaart, niet een hele
bus
In Etten-Leur lopen we
door het goed ogende winkel
centrum, vergezeld van wet
houder Luykx en de heer
Schoenmakers - collega Hou-
ben is met vakantie - naar het
gemeentehuis. Geen proble
men met de bus, wel een gast
vrij aangeboden en goed ver
zorgde broodmaaltijd en een
plezierig gesprek.
De afstand van Etten-Leur
naar Prinsenbeek is maar
kort, na twintig minuten wor
den we ontvangen door colle
ga Verwiel en wethouder
Houtepen. In 'Het Hert' pra
ten we over het vervoer en
andere zaken. De busverbin
dingen zijn in het algemeen
goed, ook hier de vraag naar
busverbinding met het nieu
we plan 'Moleneind'.
In het nog burgemeesterlo-
ze Klundert worden we vrien
delijk ontvangen door wet
houders en gemeentesecreta
ris. Een goed gesprek. Van en
kele inwoners zijn brieven
met wensen binnengekomen,
die we meekrijgen.
Door Zevenbergen rijdend
constateren we een bijzonder
vriendelijke stadsuitleg in de
nieuwe wijk, later horen we
dat een langdurige wens voor
een busverbinding door deze
wijk recent vervuld is. Vanaf
het station met collega Seelen
naar het stadhuis. Zevenber
gen heeft van oudsher ook een
treinverbinding en is daar
mee, naast de bussen, geluk
kig. Het is inmiddels wat
droog geworden en in het licht
van een bleek zonnetje brengt
college Seelen ons naar het
NS-station.
Een heel klein deel van onze
tocht zullen we met de trein
maken, van Zevenbergen
naar Lage Zwaluwe, exact 6
minuten. Maar jammer, bij
die korte treinreis meer na
righeid dan alle uren in de
bus. Eerst komt de trein 10
minuten te laat, dan - tijdens
het wachten op het station -
barst een noodweer los.
We moeten erkennen, de
trein rijdt wel geriefelijk -
minder hotsend dan de bus, je
kunt gemakkelijker de benen
strekken. Dan komt station
Lage Zwaluwe. Om een of an
dere reden moet ik bij dit sta
tion altijd denken aan de titel
van het boek van Fran?oise
Sagan: 'Bonjour Tristesse'. En
vandaag blijkt dat volledig
terecht - de triestheid wordt
volmaakt door een hozende
regenbui. Collega Gruyters
toont ondanks de regen een
bewonderenswaardig enthou
siasme, als hij vertelt over de
plannen van de spoorwegen
en over - in tegenstelling tot
het station - zeer vriendelijke
dorp Hooge en Lage Zwaluwe.
In het gemeentehuis brengt
hij ons, samen met wethouder
Den Dunnen, op lyrische wij
ze op de hoogte van de Zwa-
luwse vervoersproblematiek.
Hij declameert een gedicht,
waarin o.m.: „Zo is ons dier
bare dorp Moerdijk - maar 2
busverbindingen per dag
rijk". Ongedachte talenten bij
deze collega
Via Wagenberg naar Ter-
heijden, waar collega Van
Maasakkers en zijn vrouw
ons opwachten. In het ge
meentehuis - vorig jaar knap
verbouwd - staat wat harti-
gers dan koffie (het is tenslot
te al laat in de middag) met
smakelijke hapjes. De wen
senlijst is hier tot stand geko
men door inventarisatie, con
tacten met de politieke partij
en en gesprekken met de in
woners. Eén opmerking lijkt
ook hier vermeldenswaard:
het gedrag van sommige jon
geren in de bus laat wel eens
te wensen over. Collega Van
Maasakker verrast ons met
een tweetal foto's van de oude
paardentram en van de eerste
gemotoriseerde busverbin
ding tussen Wagenberg, Ter-
heijden en Breda. Tevens een
fotocopie van de advertentie
in 1923, waarin de tarieven.
We vergelijken: Made-Breda
ƒ0,75, nu vijf strippen, dus
2,50. Op het eerste gezicht: 60
jaar geleden veel goedkoper
dan nu. Maar we moeten ook
de prijsverhoudingen bekij
ken. Dan is de conclusie: toen
in verhouding veel duurder.
Klopt ook wel, want in 1923
was de busonderneming een
particulier bedrijf, die zijn
aankondiging in de krant be
sloot met de woorden: 'Min
zaam aanbevelend, de onder
nemer'.
We vergeten haast de tijd
en moeten hollen om nog op
tijd de bus te halen. Ook hier
constateren we weer het ge
mis aan dwarsverbindingen;
we gaan naar Oosterhout via
Wagenberg en Raamsdonks
veer, twee keer overstappen
en in de laatste plaats een
kwartiertje wachten.
De afspraak in Oosterhout
is: halte Ridderstraat. Het
vrijwel voltallige college van
B en W wacht ons op met aan
het hoofd loco-burgemeester
F. Willemsen, vergezeld van
echtgenote. Ook de gemeente-
voorlichter en de kabinetschef
zijn present.
De bushalte is voor het kas
teeltje Braeckensteyn en als
de bus vertrokken is, staan we
oog in oog met een andere le
vensgrote BBA-bus, die in de
oprijlaan van het kasteeltje
(tegenwoordig restaurant)
staat en als opschrift draagt
'snelbus Oosterhout-Utrecht
W'. Een hartewens van Oos
terhout, enkele jaren geleden
toegezegd door de minister.
In de bus brengt de loco - in
de wandeling P.W. genoemd -
op plezierige wijze de Ooster-
houtse wensen naar voren,
vergezeld van een bon voor de
theatertaxi (mooi te gebrui
ken bij ons eerste bezoek aan
de Bussel, het nieuwe Ooster-
houtse theater). Voornaamste
wens: de snelbus. De slotheer,
Gert-Jan Schriek, biedt een
broodje en koffie aan; en dan
is het alweer tijd voor de vol
gende rit. Secretaris Van der
Beek overhandigt ons een af
schrift van een interview met
minister Smit-Kroes, waarin
zij zegt altijd toegankelijk te
zijn voor goede ideeën van ge-
'meentebesturen Dat belooft
goede resultaten van onze
trip.
De voorlaatste halte: Tete-
ringen. De benen, maar vooral
de rug, worden langzamer
hand duidelijk gevoelige li
chaamsdelen.
Maar in 't Withof worden
we door collega Van de Berg,
zijn vrouw, wethouder me
vrouw Vossenaar en secreta
ris Mertens zeer gastvrij ont
vangen. Geen problemen in
het Teteringse, in ieder geval
niet op het gebied van het
openbaar vervoer.
Het eind van de tocht na
dert. De bus komt aan op het
station Breda, waar wethou
der Welschen met een grote
bos bloemen voor Nel op ons
staat te wachten. We rijden
volgens afspraak samen met
hem naar het station voor de
stadsbussen op de Oude Vest,
waar we een afvaardiging
van de BBA zouden ontmoe
ten. Er schijnt echter een
communicatie-stoornis te
zijn, waardoor we gedrieën op
een eenzaam, avondlijk bus-
Een nieuwe kaart alstublieft
station staan. De wethouder
overhandigt ons de Bredase
wensen. Belangrijkste; de in
woners van de Haagse Beem
den moeten meer 'strippen'
gebruiken voor hun rit naar
de stad dan inwoners van an
dere wijken. Lijkt inderdaad
niet erg rechtvaardig. We ne
men afscheid van Breda. Even
bekruipt ons de verleiding nu
maar een taxi naar Ooster
hout te nemen; we houden
onszelf voor dat een taxi ten
slotte ook openbaar vervoer
is. Maar in onze relatie wor
den de beslissingen per kilo
genomen, dus we besluiten de
tocht te beëindigen zoals we
begonnen zijn: per bus.
Omstreeks kwart voor tien
terug in Oosterhout, vijf mi.
nuten lopen naar huis, neer.
vallen op de bank. De tocht it
tot een goed einde gekomen.
Met voldoening constateren
we, dat we geen bus gemisl
hebben. En tenslotte: wat is
West-Brabant toch mooi en in
het algemeen ook goed be
reikbaar per bus. Misschien
wat voor de VW: een meer
daags arrangement per bus
door ons gewest Wij kunnen
het aanbevelen
A. MATER
DE REKENING
11 strippenkaarten a 7,5583,05
4 strippen van 12e kaart2,01
2 strippenkaarten a 7,8515,70
4 kaartjes buurtbus a 1,706,80
2 treinkaartjes a 2,004,00
111,56
(het had goedkoper gekund: met dagkaarten van de BBA
en een vierrittenkaart van de buurtbus zou het eindbe
drag 71,60 zijn geweest).
Als je trouwens - zoals de steller van bijgaand reisver
slag - een paar dagen zo intensief bezig bent met het
openbaar vervoer, raak je snel enthousiast door de kreet
'Neem een openbaar vervoers-jaarkaart' op een affiche
in een station. Bij het loket zal blijken, datje meestal niet
genoeg geld bij je hebt: 4.000,-.
MllllllllllllllllllllilllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllMllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllilllllllllllliillllllllilllllllllllilllllllllillllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillillllllllllllllllU
(ADVERTENTIE)
De cumulatief hoge rente is pas
belastbaar bij het vrijkomen van
het saldo. Looptijden naar keuze
1 t/m 6 jaar; coupures vanaf
f 1.000,-; rente tot
Een gegarandeerd hoge rente
gedurende de looptijd van 4 jaar.
Jaarlijkse rentebetaling.
Minimum-inleg: f 1.000,-.
Een hoge rente en toch f 2.500,-
per maand vrij beschikbaar. Een
spaarvorm met mogelijkheden.
Opzegtermijn naar keuze 6,12,
24 of 36 maanden; rente tot
Bel: ons kantoor te Breda 076-22 58 44; Roosendaal
01650-4 09 70 of een van onze spaaragentschappen-
Etten-Leur (01608-1 22 30); St.-Willebrord (01653-25 W
Zevenbergen (01680-2 3417).
Bankgiro: 22.51.75.002 of postgiro: 111757U.
Van onze correspond
LONDEN - Britse industriële
zijn bang voor een lange, don
pond is nu de spiegel van hun
ring Thatcher probeert het vo
tuigen, dat er geen vuiltje aar
maar alle buitenlandse waari
er geen ogenblik aan, dat de
pond rechtstreeks beïnvloed
stige arbeidsonrust.
Het Britse pond sterling dat
sinds afgelopen maandag
weer forse waardedalingen
ondergaat, heeft gisteren een
opkikkertje gekregen in de
vorm van het nieuws dat de
tweede staking in de havens
van Groot-Brittannië afgelo
pen is. Diverse berichten over
werkhervattingen hadden tot
ilg dat het pond weer iets
omhoog ging.
Hoewel de regering in Lon
den de recente inzinkingen
toeschrijft aan de schijnbaar
niet te stuiten opmars van de
JOHANNESBURG(REU-
TER/AFP) - De zwarte arbei
ders in de Zuidafrikaanse
goudmijnen zijn gisteren na
een korte maar hevige staking
weer aan het werk gegaan. Zij
aanvaardden gisterochtend
het aanbod van de Anglo
American Corporation (AAC)
voor een loonsverhoging van
16 procent.
De eerste legale staking die
door een zwarte vakbond was
uitgeroepen duurde slechts
één dag. Maar in die korte tijd
raakten 250 arbeiders gewond
bij acties van de politie tegen
postende stakers.
De staking was uitgeroepen
door de Nationale Unie van
mijnwerkers NUM, een zwar
te bond die nog maar twee
jaar bestaat, maar naar eigen
zeggen 90.000 leden telt onder
de 500.000 zwarte mijnwer
kers.
De NUM noemde het resul
taat van de staking een succes.
Amerik
financic
de grote
ten ook
De
heeft d:
mijnwe
28 we
wordt e
ber de
ning in
nen kor
De h
16.000 g
kers
weinig
de helf
nam tro
actie, di
protest
reker.in
bedrij v<
steenko
niet ger
Door
Arbitra
inmidde
daan oi
hun baz
te bren
waarscl
spannin
bekroon
Nieuv
De Cc
gering
met het
we wet
staatsbe
blijkt o
brief, di
De b
schijnlij
leiden b
positie,
duidt c
meer w:
tionalise
aantal E
algeprh
nominat
kocht.
(ADVERTENTIE)
Of INDIVIDUELE STIJL VAN NIEL
Toonaangevende mode voor vrout
Mode van internationale allure,
afwerking van hoog niveau. Evt
en advies. Een adres voor indi
hi et gevoel voor stijl. Dat is Niet
T/M AS. ZATERD
350.
'«few
CAflOS WELKOM- •<->•
