JAPANSE VINDING SUCCES VIA ONS LAND
Geniet u nog
wel van sex?
Bom onder bed
De Kleine
Aarde
gespleten
MINISTE
ZATERDAG 15 SEPTEMBER 1984
:EXTRA OP ZATERDAG5
AMSTERDAM-Je ziet het er niet aan af, maar
het is een volkomen nieuw soort krant. De vis
kan er niet in verpakt worden. Bij het omslaan
van de bladzijden ritselt'ie niet, maar
klikklakt.
Beeldkrant
Exclusief
Voordelen
"De T>tecuwet de
€fjfoettvonme*t "Tteue
ROOKENQUETE BIJ RABOBANK:
Reorganisatie
Fouten
„NIET ALLEEN ONBESPOTEN
SPRUITJES EN VOLKORENKOKKEN
Failliet
Machtstrijd
ZATERDAG 15 SEPTE
Diana
Jakarta
Hitier ereburger
Zuid-Korea
Geen overloper
blokkade
T111
Klikklakkende beeldkrant
door Rinze Brandsma
Je kunt 'm niet op schoot nemen, want de grootste krant
van Nederland (in formaat) weegt een ton of acht en zit aan
de hoge gevel van een Amsterdamse bioscoop aan het Leid-
seplein vastgebout. De beeldkrant van slimme jonge Am
sterdamse zakenman Maurice Keizer hangt aan de muur en
klikt
van
blokjes
Vier formaten van de blokjes van het NAP-bord,
te gebruiken afhankelijk van de afstand tot de kijker.
Tienduizenden kleine, vierkleurige blokjes maken op commando van een computer en via magnetische pulsjes het
beeld.
SINDS eind vorig jaar is
in het Nederlandse straat
beeld een heel nieuw soort
gevelbord voor reclame
boodschappen verschenen.
In een bewust langzaam ge
houden tempo rukt het Av-
tel/NAP/Wakatake-blok-
jesbord op. Amsterdam had
de primeur; in het Utrechtse
winkelcentrum Hoog Catha-
rijne hangt het tweede blok-
kenbord. De Rotterdamse
Lijnbaan krijgt de derde,
Den Haag de vierde. Intus
sen moeten dan ook in totaal
10 blokjesborden buiten ons
land, in Parijs (op de
Champs Elysées), in Milaan,
in West-Duitsland en in En
geland hun boodschappen
verkondigen.
Dat de enorme 'beeld
kranten' zo uniek zijn, zie je
er niet direct aan af. Goed,
ze vertonen hun boodschap
pen in heldere kleuren (in
een soort grofmazig raster).
Begeleid door een ruisend
Het eerste grote blokjesbord in Europa hangt
klikklakkend aan de gevel van een bioscoop aan het
Leidseplein in Amsterdam aandacht te vragen voor re
clameboodschappen: een nieuw medium, overgewaaid
uit Japan dankzij een snelle Amsterdamse zakenman.
geklik als van een stevige
hagelbui zie je om de minuut
het oude beeld opgaan in het
nieuwe. Dat trekt de aan
dacht.
Die klikklakkende beeld
krant is op weg een wereld
succes te worden. En Mauri
ce Keizer (29) pikt er zijn
graantje van mee, omdat hij
(op Zuid-Oost Azië en
Australië na) er wereldwijd
de rechten van heeft ver
worven. Zijn succesverhaal
kwam tot stand, omdat hij
in Japan al kind aan huis
was, met de taal uit de voe
ten kon en het klikte met
uitvinder en producent.
De beeldkrant is een vin
ding van de Japanse inge
nieur Wakatake. In feite is
ze een vele vierkante meters
grote verzameling vierkante
blokjes, die elk, om een hori
zontale as wentelend, een
van hun vier kleurzijden la
ten zien. In de blokjes ver
werkte metalen stripjes rea
geren op magnetische puls
jes van een mechaniek aan
de achterkant, waardoor zij
op commando bliksemsnel
draaien. De blokjes dragen
de kleuren rood, blauw, wit
en groen, zijn in Amsterdam
3,5 cm groot en in Utrecht 2.
Door bijvoorbeeld een rood
blokje naast een groen te
draaien krijg je op afstand
het effect van bruin. Een
centrale computer bestiert
via een telefoonlijn het
draaien van de tienduizen
den blokjes, die samen één
blokkenkrant maken.
De 'pagina's' advertenties
moeten (zo te zien een mon
nikenwerk) blokje voor
blokje ingetekend en -ge
kleurd en de computer inge
voerd worden. In de toe
komst zal een via een video
camera 'lezende' computer
dat veel sneller doen. Gaat
het alleen om tekst, dan kan
die nu al binnen enkele mi
nuten op het blokjesbord ge
bracht worden. Dat gebeurt
bijvoorbeeld met nieuwsflit
sen tussendoor.
Waarom blijft het blok
jesbord zo exclusief? Mauri
ce Keizer: „Omdat de fa
briek in Japan, waar alles
vandaan komt, kleinschalig
wil blijven, de blokjes in
handwerk maakt en gewoon
niet sneller kan en wil leve
ren." Tot eind '86 zullen
hooguit 100 grote borden
buiten Japan geplaatst kun
nen worden. Die raakt Kei
zer via zijn firma's Avsco/
Avtel /Avnet met gemak
kwijt. De fabriek heeft een
hele reeks patenten, Maurice
Keizer de bijna wereldwijde
rechten, er wordt dus vooral
uit Amerika en Frankrijk
flink aan hem getrokken.
Want vergeleken met Ne
derland is de zogenaamde
buitenmarkt voor reclame
in die landen veel groter.
In Nederland gaan Shell
en Albert Heijn proeven ne
men met kleine blokjesbor
den op de benzinestations en
winkels. Prijzen, aanbiedin
gen, recepten, tips en andere
informatie kunnen erop.
Wat zijn de voordelen van
zijn Japanse blokjesbord?
Er zijn toch allang andere
soorten beeldkranten? Kei
zer: „De beeldkrant op Ti
mes Square in New York telt
achtduizend lampjes. Een
NAP-bord van hetzelfde
formaat heeft zo'n 50.000
blokjes nodig. Dat wordt
dan vijfmaal zo goedkoop
als met lampjes, veel lichter
en vrijwel onderhoudloos.
Voor die lichtkranten is het
alleen al een probleem om
zoveel stroom te leveren. En
om de haverklap moet je de
lampjes vervangen."
De grote reclamemakers
zien de NAP-reclameborden
voorlopig nog als experi
menteel. Het is een nieuw
medium, dat de bestaande
niet bijt. En het is relatief
goedkoop: voor bijna 1500
staat je boodschap een week
op de beeldkrant, telkens
een minuut en steeds her
haald, 400 maal per week.
„Een lokale radiopiraat of
krant is stukken duurder."
In Amsterdam is de klik
kende (beeld)krant al aardig
ingeburgerd. Helemaal po
pulair is 'ie bij de naburige
schoolkinderen. Want een
goed -gericht salvo met
sneeuwballen doet hele rijen
blokjes rondtuimelen. Zo
maak je je eigen vierkleuri
ge kunst. Tot de computer
na een minuut weer ingrijpt
en ruisend en klikklakkend
de orde herstelt met een
nieuwe boodschap.
Edward Lear behoord met Lewis Carrol tot de
pioniers van het nonsens vers in Engeland en
voor beiden was het een escape, een vlucht uit
het hoogkuise, bloedserieuze leven onder ko
ningin Victoria die liever grote gezinnen zag
dan kinderloze. Edward Lear kende het grote
gezin van binnen uit. Zijn moeder kreeg 21
kinderen in 24 jaar tijd en Edward was de
twintigste. Hij had het teel gezien, blijkbaar.
Hij werd, bleef en stierf als vrijgezel. Een van
zijn nonsensrijmen is een zelfportret. Uit dit
vers kent de wereld het mysterie van de rucible
hoed (His body is perfectly spherical. He wea-
reth a runcible hat) Runcible hoeden bestaan
helaas niet, runcible lepels wel en zo'n lepel is
een heel vreemd stuk bestek. Mijn Oxford Dic
tionary zegt dat deze lepel een vork is. Achter:
runcible spoon, lees ik: soort vork met 3 brede
tanden, waarvan een met snijrand en uitgehold
als een lepel. Zo'n hoed droeg het bolronde
mannetje Lear. Nog een regel die in 't geheugen
der Engelsen is blijven hangen staat in de ge
schiedenis van de Dong with the Luminous No-
se, die Lear schreef in 1875. Een berijmde verta
ling was me te machtig. Ik kwam niet verder
dan een vrije bewerking waarin Lears mees-
terdchap is verloren gegaan.
The Dong with the Luminous Nose
When awful darkness and silence reign
over the great Gromboolian plain,
through the long, long wintry nights;
When the angry breakers roar
as they beat on the rocky shore;
When storm-clouds brood on the
towering heights
of the hills of the dark Chankly Bore:
Then, through the vast and gloomy dark
there moves what seems a fiery spark,
a lonely spark with silver rays
piercung the coal-black night,
a meteor strange and bright.
Hither and thither the vision strays,
a single lurid light.
Slowly it wanders, pauses, creeps,
anon it sparkles, flashes, leaps.
and ever, as onward it gleaming goes
a light on the Bongtree stems it throws
And those who watch at midnight hour
from Hall or Terrace or lofty Tower
cry as the wild light passes along:
"The Dong, The Dong, The wandering Dong
thorough, the forest goes:
The Dong with the luminous nose.
De Dreus met de Volumineus
Als nacht en nevel al verstillen
op Gromboels eindeloze rillen
in gure, gure winterdroogte;
Als de branding woedend raast
't schuim de rotskust over blaast;
Als 't stormzwerk loert op de
duizelhoogte van de kam van
de Chanklistaat,
dan doolt door 't eind'loos sombre donker
wat lijkt op vuur en vonkgeflonker,
een vonk waar zilver licht uit straalt,
die 't nachtelijk inktzwart splijt,
een meteoor die gril verglijdt.
Her en der het drogbeeld dwaalt,
luguber licht verspreidt.
Langzaam loopt het - dooft - hervat,
flitsend als het vonken spat,
terwijl het ook bij 't nader komen
de stam verlicht van de Bongo bomen;
en wie naar 't nachtgebeuren staren
achter ramen en pilaren
roepen: 'Zie hoe mysterieus,
De Dreus, De Dreus, De Dolende Dreus
die weer het woud doorkruist.
De Dreus met de gloeiwormen neus!
BREDA - De obsessie voor
de rekenmachine heeft half
juni bij Rabobank Neder
land even plaats gemaakt
voor de psychologie. Valse
preutsheid en achterdocht
jegens het bedrijf waren de
gevolgen van een onschuldi
ge enquête onder de werk
nemers.
Klinisch psycholoog R.
Rombouts van het Acade
misch Ziekenhuis in Utrecht
onderzocht de relatie tussen
roken, gezondheid en de mo
tivatie om te stoppen met
roken. De bedrijfsgezond
heidsdienst had er geen pro
blemen mee, die had al eer
der geprobeerd om de werk
nemers van het roken af te
helpen. Aan 2400 werkne
mers werd een formulier ge
geven. De onderzoeker ont
ving er echter maar 800 te
rug. De werknemers waren
niet tevreden over de enquê
te: de vragen waren te in
tiem en er waren twijfels
gerezen of de enquête wel zo
anoniem zou blijven als erop
stond.
Nadat de enquêteformu
lieren door de bedrijfsge
zondheidsdienst aan de
werknemers waren uitge
deeld, begonnen de proble
men. Velen vroegen zich af
wat vragen als: „Geniet u
nog wel van sex?„; „Wordt u
graag geliefkoosd?" en „Ge
ven sexuele ervaringen u
een goed gevoel?", met ro
ken te maken hebben. On
derzoeker Rombouts: „Ik wil
onderzoeken of mensen er
gens van kunnen genieten
en of dat genieten afneemt
als iemand rookt. Als je dat
wilt weten moet je persoon
lijke vragen stellen. Tja,
blijkbaar is het in Neder
land nog steeds zo dat je al
les mag vragen, maar zodra
het over neuken gaat klap
pen de mensen dicht. Taboe!
Sex is vies, mag niet en het
is onfatsoenlijk om er over
te praten. Maar sex is een
heel primair lustmoment en
ik veronderstel dat door ro
ken het genieten afneemt".
Ook ontstond er tumult
door een nummer op het for
mulier. Kwamen de gege
vens wel alleen bij de onder
zoeker terecht? De formu
lieren werden immers via de
gezondheidsdienst van de
Rabobank naar Rombouts
gestuurd. En Rabobank Ne
derland heeft een groot
scheepse reorganisatie in
petto, waarbij 700 functies
komen te vervallen.
Geen moment om je
werkgever te laten weten
dat je „vroeger heel wat
meer waard was; zorgen
hebt dat je er financieel op
achteruit zal gaan; opziet te
gen zwaar werk" of dat je
medische behandeling on
dergaat voor een flink do
zijn kwalen. Uit voorzorg
knipten enkele mensen het
nummer uit het equètefor-
mulier. Rabobank Neder
land verzekert echter: „De
formuliernummers waren
alleen voor de bedrijfsarts,
zodat hij mensen die de en
quête nog niet hadden inge
vuld kon vragen of ze dat
alsnog wilden doen. De ge
gevens bleven onbekend, die
waren alleen voor Rom
bouts. Overigens houdt de
reorganisatie geen ontslagen
in. Er zullen alleen wat ver
schuivingen binnen het be
drijf plaatsvinden."
Rombouts zelf: „Die num
mers waren echt alleen voor
mijn eigen administratie.
Dat de formulieren via de
bedrij f sgezondheidsdienst
naar mij gestuurd werden
heeft een heel praktische re
den: Ik heb geen budget
voor dit onderzoek en op de
ze manier kon ik gebruik
maken van de 'interne post'
bij de Rabobank, dat scheel
de me heel wat geld aan
postzegels."
Rombouts samenvattend
over het onderzoek: „Er zijn
een aantal fouten gemaakt.
De enquête kwam net voor
de zomervakantie. Iedereen
heeft daar dan meer aan
dacht voor, dan voor mijn
onderzoek. Ik wist ook niet
van de grote reorganisatie
bij de Rabobank. Als ik dat
geweten had, had ik het wel
aan een ander bedrijf ge
vraagd."
Volgend jaar probeert
Rombouts het nog een keer,
dan bij een ziekenhuis. Ge
niet u nog wel van het rook
verbod en de behandeling?
MOSKOU (DPA) - Een
grootmoeder in Berdjansk
aan het meer van Azov in
de Oekraine heeft 43 jaar
lang op een bom onder
haar ledikant moeten sla
pen omdat talrijke verzoe
ken het ding uit de tweede
wereldoorlog weg te halen,
door de autoriteiten on
beantwoord bleven.
Volgens het jongste
nummer van het weekblad
Literaire Gazet stond het
huis van de grootmoeder
ook nog midden in van een
van de grootste vakan
tieoorden voor kinderen in
de Sovjet Unie.
De indertijd jonge
vrouw zat volgens het ver
haal in het begin van de
oorlog aan haar naaima
chine, toen zij een hevig
gesuis hoorde. Van de
schrik bekomen zag zij een
gat in het plafond en een
bom in de vloer. De vol
gende dag trokken de
Duitsers de stad binnen.
De autoriteiten zeiden in
antwoord op een verzoek
van de vrouw de bom te
komen weghalen o.a. dat ze
komedie speelde om aan
een nieuwe woning te ko
men. De toestand werd
steeds kritieker, omdat het
huis, dat aanvankelijk aan
de rand van de stad had
gestaan, door de snelle
groei opgenomen werd in
het centrum.
Drieënveertig jaar later
vroeg een ambtenaar olijk
aan de inmiddels al lang
grootmoeder geworden
vrouw: „en oma, waar is
die bom van indertijd? On
der het bed, zeker?"
„Waar anders?" had de
vrouw geantwoord en een
onderzoek bracht eindelijk
overtuigend aan het licht
dat het ledikant inderdaad
vierkant rustte op een
vliegtuigbom van 250 kilo,
IJlings werd een crisis
centrum ingericht. Er wer
den röntgenfoto's gemaakt
en vastgesteld werd dat de
geringste schok al een ont
ploffing zou kunnen ver
oorzaken. Tweeduizend
omwonenden werden gee-
vacueerd en de bom werd
ter plaatse tot ontploffing
gebracht omdat weghalen
en vervoeren niet meer
verantwoord was Groot
moeder kreeg volgens de
Literaire Gazet een nieuw
huis. Haar commentaar
„Op m'n twintigste zou ik
het heerlijk hebben gevon
den, met 74 was ik liever
niet meer verplant gewor
den."
door Rinze Brandsma
BOXTEL/DEN BOSCH - In de milieubeweging is een
nieuwe scheur gekomen. Na hooglopende conflicten
bij De Kleine Aarde, het milieu-, educatie- en voor-;
lichtingscentrum in Boxtel, zijn daar twee redacteu
ren van de gelijknamige uitgeverij ontslagen.
Door een financiële noodsi
tuatie dreigen bovendien nog
meer ontslagen. Insiders ver
wachten zelfs het nabije einde
van het centrum, dat meer dan
tien jaar ,een voortrekkers
functie in de milieubêweging
had.
Hoewel de twee medewer
kers, tijdschriftredacteur Si-
brand Nobbe en uitgever Da
vid Douwes, ontslagen zijn
„omdat er niet meer mee sa
men te werken viel", lijkt een
ideologisch conflict eerder de
oorzaak van de ruzie. Met een
persbericht hebben de twee
ontslagen medewerkers zelf de
publiciteit gezocht. „Omdat
wij het krankjorum vinden
om alleen maar oog te hebben
voor onbespoten spruitjes of
volkorenkoeken, terwijl de
kruisraketten je om de oren
vliegen."
De Kleine Aarde is volgens
de twee op straat gezette me
dewerkers in elk geval geeste
lijk en ook letterlijk bijna fail
liet. „Financieel gaat het heel
slecht met De Kleine Aarde, er
staan voor 3 ton crediteurs op
hun geld te wachten, de subsi
die die nog komt verdwijnt in
een groot gat." Volgens de
twee zou in Boxtel gedacht
worden aan het ontslag van
nog eens 12 mensen, om econo
mische redenen.
Een woordvoerder van De
Kleine Aarde ontkent dat
massa-ontslag, maar geeft toe
dat een reorganisatie gaande
is. „Het is moeilijk. Maar wij
zetten alles op alles om onze
drie poten, de uitgeverij, de
tuin en het cursuswerk op vol
le sterkte te houden. Dat is
met drie man niet te doen."
Hoeveel er dan wel het veld
moeten ruimen, daar wil hij
niet op ingaan: „Praten over
12 man wekt een verkeerde in
druk. Vergeet dat voorlopig
maar even."
Nobbe en Douwes zien bij
De Kleine Aarde een sfeer die
in de hele ecologische bewe
ging al herkend zou zijn:
„Zweverige mensen die naar
rechts afdrijven. De alterna
tieve beweging heeft teveel
een odium van heiligheid om
zich heen hangen." Op die be
schuldiging reageert mede
werker/bestuurslid Hans
Slemmer van De Kleine Aarde
met een schallende lach: „Dat
is te dol, lariekoek. Hoe moe
ten wij ons nu verzetten tegen
zulke onzin, zulke insinuaties
die kennelijk uit rancuneuze
gevoelens geboren zijn."
en de agitprop? „Inderdaai
Maar in feite zijn zij de zachl
killers.
Nobbe: „Wij liepen stuk oj
de zachte sector. Het moest au
lemaal lief en aardig blijven
De oude droom moest ge
droomd blijven en niet ver?
stoord. Het idee van: als j
maar genoeg volkorenbroa
eet, dan gaat het wel goed me
de wereld. Heel gezond, maat
als dat je hele wereldbeeld is.
Verhalen over gebak zondef
suiker, kaas uit sojabonen of
zelf spaghetti maken, prima,
maar er is ook nog zoiets als
werkloosheid, machtspolitiek
Wij gingen ook schrijven over
het gebruik van CS-gas bij de
demonstratie in Dodewaard,
de dioxine-stortingen bij Am
sterdam, de infiltratie van de
Centrumpartij in de Ecologr
sche Beweging. Wij wilden he
blad veranderen in een wat
harder, journalistiek produkt
Dat ging niet. De rest wilde
het houden zoals het was."
Doodzonde, meent Sibrand
Nobbe, want het blad had eeii
stabiele 12.000 abonnees,
uitgeverij was als enige
nog winstgevend. „Nu is 1*
Kleine Aarde haar gids-, haat
voortrekkersfunctie voor mi
lieubewust Nederland kwijt
Ik zie het graf van DKA voor
me. Want ze weten de jonge
ren niet meer te pakken, zoals
voorheen. De duizenden
zoekers van vroeger jaren, d
koningin incluis, die zie je
Boxtel niet meer. Er komt oc*
niets wezenlijk nieuws.'
Binnen De Kleine Aarde
dit het tweede schisma, na
het
vertrek, jaren geleden, van
bevlogen initiatiefnemer
'visionair' Sietz Leef.ut
Nobbe en Douwes hebben
aangekondigd, hun uitgeve
activiteiten van kritische
lieubewuste schriftuur el
te zullen voortzetten. Daafflj
heeft Sibrand Nobbe alvast
naam 'De Nieuwe Aarde 6
deponeerd.
Kernbezwaar van de twee
ontslagen DKA-redacteurenJ
het afglijden naar rechts in
milieubeweging. Nobbe:
ve, zachtaardige meIA
maar ze weten niet waar ze
rechtkomen. A s je met m
rationeel kunt denken,ra® 5
ook in de alternatieve
Thuis in Den Bosch, terwijl
zijn zoontje een speelgoedge
weer op hem richt, zegt Si
brand Nobbe (vijf jaar werk
zaam bij DKA) verontwaar
digd: „Ze beschuldigden ons,
dat wij met machinegeweren
ons doel via het blad en de uit
geverij van De Kleine Aarde
willen bereiken." Een machts
strijd tussen de milieu-softies
vatbaar voor zaken als fas"*
me. Hoe meer je je afkeert^
de maatschappelijke we
lijkheid, politiek toch
slecht vindt en zo, hoe ge
ger je kunt worden voor c
als de Centrumpart«, die
immers ook altijd heef1
gifbelten en zeehondjes. En f
een gegeven moment^
dan óók dat de gastjrtad®
op ecologische gronden
moeten, dat je het pro
van overbevolking zo moe
lossen." v-eurt
Onzin, zegt op haar
De Kleine Aarde.
ze insinuaties, ten onr tüS.
worden verbanden gel 6 "3
sen ons en de Antropos
of de Ecologische Beweging
Het tijdschrift zal in elk g
blijven verschijnen.
Van onze correspondent
BONN - De Duitse automo
bielindustrie probeert met
een gigantische inhaalma
noeuvre de gevolgen van de
stakingen van het voorjaar
weg te werken.
Er wordt op zaterdagen
doorgewerkt en ploegen
diensten zijn verlengd. Veel
werknemers hebben afge
zien van een zomervakantie.
Zij geven er de voorkeur aan
de na zeven weken staken
zwaar aangeslagen huis
houdportemonnee weer aan
te vullen middels dik betaal
de overuren.
Ook de oproep van de on
dernemingen om tussen
Kerstmis en nieuwjaar door
te werken heeft bij veel per-
Ste
PRINSES Diana verwacht een
dezer dagen haar tweede kind.
Goklustig Engeland acht de
kans op een meisje het grootst.
Bijgaande foto van de prinses
werd genomen tijdens haar
laatste officiële optreden, op 26
juli.
LEGERVOERTUIGEN vol
met militairen patrouilleerden
in de straten van de Indone
sische hoofdstad Jakarta om
een nieuwe uitbarsting van
religieus geweld te komen. Bij
de rellen van de afgelopen da
gen kwamen volgens de off-
ciële cijfers ten minste negen
mensen om. Westerse diplo
maten menen dat er ten min
ste 20 doden zijn gevallen.
ADOLF Hitler is nog steeds
ereburger van talrijke steden
in de Bondsrepubliek en daar
om is in Bochum een vereni
ging opgericht die het bestuur
wil vragen de laatste zinne
beeldige banden met het Nazi
tijdperk te verbreken.
ZUID-KOREA heeft besloten
a's gebaar van goede wil
Noordkoreaanse humanitaire
hulP te aanvaarden voor
slachtoffers van de overstro
mingen, zo heeft de voorzitter
van het Zuidkoreaanse Rode
kruis, Yoo Chang-Soon, ver
klaard.
DE Westduitse regerings
woordvoerder Peter Boenisch
v ontkend, dat een officier
an de Oostduitse geheime po-
v Vaar het westen is ge
licht. 'Er is geen dubbelspion
spion, bij ons noch bij de
Amerikanen'.
Aswan-dam
P® Egyptische president Moe-
van i beeft Libië beschuldigd
an plannen om Egypte onder
j te zetten door de As-
Si, ,am te vernielen en het
er anaa' te blokkeren door
Do 6n schiP in te laten zinken.
^President baseert zijn be-
uidiging op uitlatingen van
Wat, °yergelopen piloot, die
getraind in bombarderen.
Zwh'°kkade van de Italiaans-
Chijferse grensovergang
na tJS0 door honderden inter-
3e j vrachtwagens aan bei-
derde ging gisteren haar
3e pli?ag in zotlder uitzicht op
haort vSte snellere douaneaf-
Pet, ng aan Italiaanse zijde.
d°órgangaUt°'S hebben vrij
