inen len' Uitstekend debuut van Philippine „Er telt en dat i maar één ding bovenaan spelen" 'Het wordt opnieuw degradatie- voetbal' IJzendijkse basis kleiner ZWAAR ER HOOFDPLAA T- TRAINER RINI DEY ONDANKS FLINK AANTAL BLESSURES BIERVLIET- VOORZITTER GERARD INGELS: VIER VASTE WAARDEN ONTVIELEN WILFRIED BOGAERT Aspiraties DINSDAG 28 AUGUSTUS 1984 DE STEM AM A TEURVOETBALKRANT 1984/1985 pagina 5 PHILIPPINE - Een bijna niet te overziene waslijst met blessures heeft niet kunnen verhinderen dat Philippine op een meer dan verdienstelijk debuut terug kan zien in de vierde klas H. De ploeg van trai ner Ruud Luteijn bleef geen enkele tegenslag be spaard na een voorbeeldi ge competitiestart die ze ven punten uit vier wed strijden opleverde. Opvallend HOOFDPLAAT - „Er telt maar èên ding en dat is bovenaan spelen", zegt Hoofdplaat-trainer Rini Dey vol vertrouwen aan het begin van het nieuwe seizoen. Grootspraak BIERVLIET-„We kunen ons weer opmaken voor een jaartje degradatie voetbal. Je kunt wel opti mist zijn maar de realiteit zet je daarmee niet buiten de deur". Ervaren rot IJZENDIJKE-Met een vierde plaats op de eind- ranglijst sloot IJzendijke een knap seizoen af. „Er wordt komend seizoen dan ook weer van ons ver wacht dat we aan de kop meedraaien", stelt Wil- fried Bogaert. Faalangst 24 pagina 4 iet tweede elftal en misschien rnkele jeugdspelers de basis zul- en aanvullen. We krijgen een to- aal ander elftal en het zal in de lefenduels passen en schuiven ijn om een enigszins homogeen earn op de been te krijgen. Het klinkt misschien wat opti- nistisch, maar toch vertrouw ik ir op dat de jongens die nu een rans krijgen zich voor honderd irocent in zullen zetten. Mogelijk lat we aan klasse verliezen, naar de kans is toch niet uitge sloten dat we dat verlies via veel nzet kunnen compenseren. Vorig eizoen was de trainingsopkomst liet zo best. Daar was een ac- eptabele verklaring voor, want liverse jongens werkten in ploe- lendiensten, studeerden of wa- en in militaire dienst. Daar heb- len we in het komende seizoen riinder last van en daarom ver vacht ik nu wel een goede trai- lingsopkomst. Ook dat kan posi- ief werken. Als we ons in de derde klas handhaven zijn we lik tevreden. Meer zit er echt liet in voor ons", aldus Arnold an Paemel, die al ruim dertig aar begeleider en grensrechter s van de RIA-elf. oaltje mee", vertelt de Kloos- arzandenaar, die alle krante- nipsels in zijn plakboek be vaart. Gino Buysrogge vond vorig eizoen de weg naar het doel ze en keer. De eerste de beste vedstrijd tegen Hoofdplaat brak ij zijn neus en dat was een omper op het moreel van Buys- ogge. „In totaal heb ik daardoor o'n zeven wedstrijden moeten lissen en dat is nooit leuk. Na at incident tegen Hoofdplaat peelde ik nog wel tegen HW'24, laar toen kreeg ik opnieuw een reun op mijn neus", vertelt luysrogge. Gino Buysrogge maakte zijn entree tegen IJzendijke en coorde twee keer, zodat zijn loeg op gelijke hoogte kon ko ten. „En dat was een uitsteken- le rentree. Beter kun je jezelf iet wensen", ventileert Buys- ogge. Hontenisse speelde het afge- open seizoen geen degradatie- oetbal en dat was lang geleden. We hebben veel gelijke spelen lehaald Voor komend seizoen oop ik dat we weer de aanval uilen kiezen, want dat is het este voor Hontenisse. De sfeer hier opperbest en we hebben en jong elftal met een paar rou- iniers. Op die manier wordt er en goed evenwicht gecreëerd", ■indt Buysrogge. De Kloosterzandenaar 'opent' linnenkort zijn studie aan de Pe- 'agogische Academie in Middel- iurg. „Want", zegt hij, „Ik wil och graag beroepshalve in de port terecht komen. Of mijn stu- ie problemen op gaat leveren iet de trainingen is nog een pen vraag. Ik denk dat ik op de insdagen een club in Middelburg ia opzoeken. Als de trainer dat enminste ziet zitten. De trainin- len volgen op vrijdag is geen en- el probleem. En zondags hoop ik lan de pannen van de daken te .pelen. Dat moet kunnen. Ik wil >est eens een gooi naar de Zilve- en Stern-schoen doen. Die aspi- aties heb ik wel", legt Buysrog- le uit. Gino Buysrogge verwacht dat tontenisse dit seizoen redelijk p de ranglijst zal komen te itaan. „Ik ben wat dat betreft 'Ptimistisch. We moeten hoog unnen eindigen. Dat is geen irootspraak, maar we beschik- ;en over een enthousiaste groep in trainer. Dat moet een goede lasis zijn voor een redelijk goed eizoen", besluit Buysrogge. Z5 Hoofdplaat-trainer Rini Dey: „De prestaties staan bij mij bovenaan. Het materiaal is er nog steeds, dus moeten we aan de top mee kunnen spelen". - FOTOOESTEM/COR J DE BOER „Zolang ik trainer ben en dat is sinds 1969, heb ik zoiets nog niet meegemaakt. In een mum van tijd vielen er vijf, zes gerou tineerde krachten weg met in de meeste gevallen langdurige bles sures. Als dat niet gebeurd zou zijn dan ben ik er van overtuigd dat we in de kop, zo om en na bij de derde plaats, hadden kunnen eindigen. Nu zijn we zesde ge worden en afgaande op mijn ver wachtingen vóór de competitie stemt dat wel tot tevredenheid, maar nogmaals er had meer in kunnen zitten als het team in zjn sterkste formatie had kunnen spelen. Daarmee wil ik beslist niets afdoen aan de inbreng van de reservespelers, want ik moet toegeven dat die dat gemis aan vaste krachten voorbeeldig en iHMMMllMMUWIiMr toch met goed resultaat hebben opgevangen. Maar het valt niet te ontken nen dat door het geschuif binnen het elftal er toch een stukje or ganisatie wegvalt dat het collec tief meestal niet ten goede komt. Achteraf gezien, ook al omdat het eindresultaat meegevallen is, heeft die blessuregolf ook voor delen met zich meegebracht. De reservespelers uit het tweede elftal, en dan vooral de jongeren, hebben ervaring op kunnen doen en weten nu dat ze op vierde klas-niveau mee kunnen draaien. De concurrentie is nu groter ge worden en daarmee uiteraard ook de selectie. Met de spelers die geblesseerd geweest zijn er bij kan ik nu over zo'n 21 spelers beschikken. Een ongekende weel de voor een dorp als Philipine. Daarvan blijven er dertien over. Wie? Dat moeten ze onderling maar uitvechten". Opvarend in de afgelopen competitie was dat Philippine in produktieve zin allerminst opviel, integendeel zelfs. De verdediging bleek het sterkste wapen van de ploeg te zijn. Ruud Luteijn daar over: „In feite is dat natuurlijk het logische gevolg van die bles suregolf. De ploeg werd helemaal door elkaar gehutseld en de jon gens die er in kwamen proberen een zo goed mogelijk resultaat neer te zetten. Dat heeft, mede ook omdat de tegenstanders vaak wat sterker waren, mag het met zes invallers, tot gevolg ge had dat er wat behoudender ge speeld werd, ondanks dat de op dracht soms anders luidde. Een duidelijk voorbeeld is dat we in de eerste vier wedstrijden wel aanvallend speelden en er enkele ijzersterke wedstrijden uitgeperst werden. Als Philippine in zijn sterkste opstelling kan spelen dan zal de produktie be slist wel groter zijn en wordt er heus aanvallender gespeeld. Daarop vertouwende, en mits we gevrijwaard blijven van blessure leed, zie ik het wel zitten voor de komende competitie. Dan draaien we weer volop mee". Op de vraag of Ruud Luteijn een meer exacte klassering in gedachten heeft, zegt hij: „Zon der absurde tegenslagen kan Phi lippine op een derde of vierde plaats eindigen. De theorie dat het tweede seizoen in een klas altijd moeilijker is lap ik aan mijn laars. Immers, ongelukkiger dan het in de afgelopen competi tie verliep kan toch nauwelijks". De geel-zwarte brigade van 't Durp, die twee seizoenen lang al tot de toonaangevende ploegen in de vierde klas behoort, zag Rudi Cornells en Bennie Pielaet vertrekken. Zeker het vertrek van Rudi Cornelis naar twee deklasser Vlissingen is een ge voelige aderlating. Ook dat wil Rini Dey, die halverwege het af gelopen seizoen Piet Meertens opvolgde, wel bekennen. „Rudi had een grote inbreng in de ploeg en heeft een uitste kende competitie achter de rug, maar als zo'n jongen zich kan verbeteren is dat zijn goed recht". Bennie Pielaet vertrok naar Breskens. Met de komst van Dey verspeelde hij zijn vaste stek in de basis, maar toch bleef hij de nuttige werkkracht. Een rol die hij al jaren vertolkte, nooit- opvallend, maar altijd in dienst van de ploeg. Naast het verlies van dit duo werd de zaak aangevuld door de komst van Richard Capello, een middenvelder van Terneuzense Boys en doelman Ben Thomaes van Biervliet. Laaststgenoemde keerde dus terug op het oude nest en zal nu met Mare Pielaet en Theo de Waele moeten duelle ren om het eerste portierschap. Dey gelooft dan ook niet dat zijn keurkorps verzwakt is. „Ik kan nu wel gaan zitten mekkeren over het vertrek van Rudi Cornelis, maar dat heeft geen zin. Met de twee nieuwko mers en Werner Temmerman en Frank Steyaert geloof ik niet dat we verzwakt zijn. Temmerman draaide afgelopen competitie al goed mee terwijl ook Frank Steyaert enkele malen in de ba sis opereerde. Twee jongens die kunnen voetballen en daar zullen we meer naar toe moeten. Fysiek houden we genoeg in de ploeg over en met de mixture van fy siek en voetbal moeten we weer mee kunnen spelen. Ja, ze zullen opnieuw rekening met ons moe ten houden. Ik kan nu wel verha len ophangen over de midden moot en handhaven is belangrijk, maar dat ligt nu eenmaal niet in mijn aard. De prestatie staat bij mij bovenaan en het materiaal is er nog steeds". Hoofdplaat, dat afgelopen sei zoen nog gewikkeld was in de op het laatste moment ingelaste na- competitie met als inzet het der deklasserschap, lijkt dus weer een vooraanstaande rol te gaan vertolken, want wie Dey een beetje kent weet dat hij zich niet vaak tot grootspraak laat verlei den. Hij betreurt het overigens nog'steeds dat de promotie werd gemist. „Ik had het graag geprobeerd. We hadden wel gezien waar we gekomen waren. Misschien is het voor de penningmeester wel aan trekkelijker dat we vierdeklasser gebleven zijn, maar de groep en ikzelf wilden maar êén ding en dat was hogerop". Ploegen die samen met zijn Hoofdplaat komend seizoen de dienst uit gaan maken zijn vol gens hem HW'24, Axel en mis schien Jong Ambon. „HW'24 tip ik al jaren. In Hulst loopt de bes te jeugd van Zeeuwsch-Vlaande- ren rond. Jammer genoeg zie je daar bitter weinig van terug, maar het moet er toch een keer uitkomen. Zulke ploegen komen toch een keer terug. Je zag het afgelopen seizoen wel aan Ter- neuzen. Datzelfde geldt voor Axel, dat zo langzamerhand ook gereed moet zijn om hogerop te geraken". Toeval of niet, maar ook Hoofdplaat-secretaris Adri Voogdt somt bij de prognose- vraag dezelfde kandidaten op. Alleen is hij wat voorzichtiger als het over 'zijn' club gaat. „Met dit materiaal verwacht ik geen i degradatiezorgen, maar we moe ten wel met de beide beentjes op de grond blijven. Dat we twee i seizoenen aan de kop gespeeld hebben, is nooit een garantie voor een volgend seizoen", stelt hij uiterst voorzichtig. Biervliet-trainer Levien Dieleman: „Ik weet dat het een moeilijk sei zoen zal worden, maar we gaan er gewoon de schou ders onder zetten en dan moet het lukken". Biervliet-voorzitter Gerard In- gels, bepaald niet door het leven wandelend als een zwartkijker, had liever andere woorden aan de vooravond van de nieuwe competitie over de lippen ge bracht, maar hij kan helaas niet om de keiharde feiten heen. De afgelopen seizoenen was het al keihard knokken om het vege lijf te redden en dat ziet er nu niet beter uit. Drie steunpilaren vielen weg. Romain Deveneijns, goed voor alle werk, na jaren in de spits gespeeld te hebben blaasde hij afgelopen seizoen meer dan be hoorlijk zijn partijtje mee als laatste man. Dit seizoen zal de geblokte Romain bij de haringka- kers ontbreken, want hij moest wegens werkzaamheden een jaar naar Zweden. De tweede man die komend seizoen niet op de Bier- vleitse wei te vinden zal zijn is doelman ben Thomaes. Twee da gen voor het verstrijken van de gestelde termijn kwam hij zijn overschrijvingspapieren halen. Als eneedonderslag bij heldere hemel viel dit bericht in het Bier- vliet-kamp binnen en voorzitter Ingels heeft er dan ook weinig goede woorden voor over. „Tien dagen van tevoren zit ik nog met hem te praten en zegt hij dat hij blijft. Acht dagen later zwaait hij 180 graden om en dat vind ik onder de maat. We zijn in Biervliet misschien te eerlijk", verbijt hij zijn teleurstelling. De derde basispion die wegviel is spits Raymond Ingels. Een be slissing die al geruime tijd ver wacht werd. Een overbeladen studie/werkprogramma betekent dat het trainingsbezoek tot een minimum beperkt is geworden. Hij nam dan ook het besluit zich niet meer voor het eerste be schikbaar te stellen. Wel nog van de partij is Sjaak Lijbaert. Geruime tijd de veertig kruisjes al gepasseerd hoopt hij ook dit jaar Biervliet in de vierde klas te helpen houden. Dit onder een nieuwe trainer, met overi gens geen onbekende naam: Le vien Dieleman uit Axel. Zoals be kend stapte Piet de Koeyer hal verwege het vorige seizoen op. Jan Doorns werd bereid ge vonden in te vallen, maar de Ter- neuzenaar - hoe graag men hem ook in Biervliet gehouden had - bleef bij Hoek. Dat men Levien Dieleman aan de haak heeft ge slagen zal men zich in Biervliet zeker niet berouwen. Een ervaren rot, die twaalf jaar geleden bij Sluiskil zijn eerste schreden zet te op het trainerspad. Twee jaar Sluiskil werden gevolgd door vier jaar HW'24, een half jaar - na het plotselinge ontslag van Pleunis - Schoondijke en twee jaar Vogelwaarde. De afgelopen twee seizoenen nam hij vrijwillig afstand van het trainersgebeuren, maar de prik kel werd te sterk. Dieleman: „Het eerste jaar ben ik met plezier thuis geweest, maar afgelopen seizoen wist ik niet waar ik het zoeken moest. Ik heb Biervliet vorig jaar wel eens zien voetbal len en ben me ervan bewust dat het een moeilijk seizoen zal wor den, maar we gaan er gewoon de schouders onder zetten en dan moet het lukken. Kijk, als je het van tevoren al niet ziet zitten kun je er beter niet aan beginnen. Ik hou van het voetbal, heb de accu twee jaar opgeladen en ga er gewoon keihard tegenaan. We zijn niet bang, maar ik weet dat wie niet bang is ook slaag kan krijgen. De toekomst zal het le ren". De in Kloosterzande woonach tige trainer begint al aan zijn de derde seizoen bij de blauw-wit- ten en ieder jaar was er progres sie. Of dat er komend seizoen in zit valt te betwijfelen, want hij zag een viertal vaste pionnen wegvallen. Doelman Jan Verdonck ver trok naar zaterdagderdeklasser Terneuzense Boys, Eddy Musson hangt definitief de schoenen aan de wilgen terwijl hij op de eerste trainingsbijeenkomst nog gecon fronteerd werd met een tweetal tegenvallers. Spits Rudi de Meij er kreeg een vaste baan aange boden bij Rijkswaterstaat. Werk zaamheden die in ploegendienst vervuld moeten worden, waar door zijn voetballoopbaan aan een zijden draadje is komen te hangen. William Aerssens zal er met een hardnekkige liesblessu re, wat operatief ingrijpen nood zakelijk maakt, wellicht voorlop- pig ook niet bij zijn. „Ik start dan straks ook met een basis van amper elf man en dat is gewoon te weinig", aldus Bogaert, die zeker niet tot de pessimisten gerekend mag wor den. „Vooral het wegvallen van Rudi de Meijer en Eddy Musson betekent voor ons een gevoelige aderlating. Dat waren in mijn ogen toch twee sterke voetbal lers. Wat Jan Verdonck betreft hoop ik dat verlies op te kunnen vangen. In Pol van de Vijver, die het laatste jaar steeds Verdonck voor zich zag, heb ik een uitste kende vervanger terwijl van Aar denburg Fred de Krijger over kwam. Toch ook een jongen die in Brskens en Aardenburg be wees te kunnen keepen.Wie van de twee de voorkeur krijgt zullen we wel zien. Ze krijgen van mij allebei een kans en de beste gaat onder de lat. Zo simpel ligt dat. Als het meezit moeten we met deze selectie meedraaien al blaas ik niet te hoog van de to ren, mede gezien het verlies dat we geleden hebben. We moeten proberen de lijn van de laatste jaren vast te houden en een keer proberen de faalangst die we vo rig seizoen hadden van ons af te gooien. Kijk, ik ga me komende competitie niet verschuilen ach ter het feit dat we een aantal goede voetballers kwijt zijn ge raakt. Dat feit ligt er nu eenmaal. Hopelijk blijft de blessurelijst vooral in de beginfase van de competitie maagdelijk blank, want in deze rare vierde klas met zijn vele streekduels is het pakken van punten een must. Blijven die achterwege dan komt er druk op de ketel, loopt alles tegen en wordt het een moeilijk seizoen. We hebben wel wat jeugd achter de hand. Ik denk bij voorbeeld aan een Benny van de Hemel, die op de plaats van Eddy Musson ingepast moet kunnen worden. Ook in Frank Neve, dit jaar nog een A-junior, zie ik een ta lent, maar het probleem bij de jonge gasten is dat ze wisselval lig acteren. Ik heb de afgelopen jaren al veel jeugd ingepast en daar moet je toch voor oppassen, want het koppie gaat zo vlug naar beneden. Wat dat betreft hebben we ook niet bepaald het publiek achter ons. Het IJzendijk se publiek is zeer kritisch. Dat mag, maar het is vaak wel erg negatief, wat voor de jonge gas ten bepaald niet bevorderlijk is. Maar we zien wel. Als trainer weet je wat je te wachten staat. Gaat het goed dan kun je geen fouten maken, maar o wee als er geen punten gepakt worden. Dan sta je helemaal alleen en is alles wat je doet fout".

Krantenbank Zeeland

de Stem | 1984 | | pagina 41