Commandeur
als vierde
tiaar
halve finales
Carl Lewis: een uitzondering
Benoit loopt eigen race
ITALIANEN DOEN GEHEIMZINNIG OVER
Zwitserse Andersen
redelijk snel
weer opgeknapt
m
PAGINA SPORT i
MAANDAG 6 AUGUSTUS 1984
DE olympische spelen
Programma
finalepoule
waterpolo
Politie
bewaking
voor India
LOS ANGELES - Het verschil tussen brons en
feitelijk niets was slechts elf seconden.
WONDERDRANKJE HELPT NOORSEN NIET
WORSTELEN
neins:
ilo: 1. Atsuju Mlyahara (Jan)
1 Acevbes (Mex), 3. Dae Du-
Ko), 4. Richa Mu (Chi), 5. John
jen (Noo), 6. Taisto Malonen
ilo: finale: Pasquale Passarelli
Verslaat Masaki Eto (Jap) 8-5.
erde plaats: Haralambos Holi-
rt) verslaat Nicolae Zamfir
ilo: finale: Vlado Lisjak (Joe)
t Tapio Sipila (Fin) 12-0; om de
Maats: James Martinez (VSt)
Stefan Negrisan (Roe) 12-0.
kilo: finale: Ion Draica (Roe)
Dimitros Thanopoulos (Gri)
I de derde plaats: Sören Claes-
Ve) verslaat Momir Petkovic
kilo: finale: Vasile Andrei
irslaat Greg Gibson (VSt) 12-0-
Iderde plaats: Jozef Terteljé
Irslaat George Pikilidis (Gri) 3-
VOETBAL
IC: Saoedi-Arabië - West-
Vid 0-6 (0-4), Marokko - Brazi-
nd groep C: 1. Brazilië 3 3 0 0 6
Vest-Duitsland 3 2 0 1 4 8-1 3
ko 31 0 2 21-4,4. Saoedi-Arabië
BOKSEN
■gewicht (tot 75 kilo): achtste
Moses Mwaba (Zam) wint
van Vincent Sarnelli (Fra);
id Zaoui (Alg) wint door int'
jcheidsrechter van Tsiu Monne
■irgil Hill (VSt) wint op punten
lBrianSchumacher (GBr), Da-
%ro (Joe) wint op punten 4-1
Igo Antonio Corti (Arg), Joon-
Jin (ZKo) wint op punten 4-1
■k Duff (Can), Jeremiah Oko-
I(Nig) wint op punten 4-1 van
f Corr (Ier), Pedro van Raams-
Ned) wint op punten 5-0 van
Lciani (Ita), Aristidis Gonzales
Aont op punten 5-0 van Paulo
■(West-Samoa).
SCHERMEN
floret: finale: Ju Jie Luan
■rslaat Cornelia Hanisch (WD1)
de derde plaats: Dorina Vac-
(Ita) verslaat Elisabet Guzganu
*5.
VOLLEYBAL
I Groep A: China - Verenigde
|l-3 (13-15, 15-7, 14-16, 12-15),
■uitsland - Brazilië 3-0 (15-9
F-ii).
HANDBAL
I groep A: Joegoslavië - Japan
14-8).
I: Joegoslavë - Oostenrijk 30-15 z
TWest-Duitsland - China 19-20 z
fcuid-Korea - Verenigde Staten
16-11).
ll. Zuid-Korea 2 2 0 0 4 52-49, 2.
lavië 2 2 0 0 4 50-34,3. Verenigde
T2 1 0 1 2 52-51, 4. China 2 10 12 z
j. West-Duitsland 2 0 0 2 0 38-40, z
|nrijk 2 002 037-53.
GEWICHTHEFFEN
fcgewicht: 1. Karl-Heinz Rad-
(WDL) 340 kilo (150/190), 2.
sDemers (Can) 335 (147,5/187,5),
■gomir Cioroslan (Roe) 332,5
"5), 4. David Morgan (GBr) 330
J>), 5. Li Shunzhu (Chi) 322,5
■75), 6. Mohammed Yassian
120 (140/180), 7. Tony Pignone E
|17,5 (147,5/170), 8. Park Shun-
Ko) 312,5 (137,5/145).
TURNEN I
J individuele achtkamp dames z
sprong, brug,balk, vrije oefe- E
otaal finale, voortotaal, eind- E
11. Mary Lou Retton (VSt) 10,00-
1-10,00-39,65-39,525-79,175, 2.
fina Szabo (Roe) 9,90-9,90-10,00-
175-39,375-79,1&, 3. Simona 5
1 (Roe) 9,90-9,90-9,95-9,90-39,65- 5
8,675, 4. Julianne( McNamara E
10,00-9,55-9,70-39,20-39,200-
1. Laura Cutina (Roe) 9,90-9,90- E
v "19,10-39,200-78,30 0, 6.Ma
I ng (Chi) 9,65-10.00-9,90-9,30-
9,100-77,850, 7. Zhou Ping (Chi)
9-9,80-9,75-39,10-38,675-77,775,8.
J Yongyan(Chi) 9,70-9,80-9,85-
105-38,675-77,725, 9. Romi Kess-
fewi) 9,65-9,85-9,80-9,55-38,85- 5
[77,52 5,10. Ka thy Johnson (VSt) S
"9,40-9,25-38,40-39,050-77,450,11. S
iMorio (Jap) 9,80-9,80-9,55-9,75- E
77,950-76,850, 12. Anja Wilhelm E
9.75-9,70-9,70-9,05-38,20-38,225-
IIIMIIIIIIIIIIIMIIMIIIIIIIIIII
n 11111111111 111 111111111111111111111111111111 ui-
194,6. Hoffmann (WD1) 194, 7.
3,10. Swinkels (Ned) 193.
0 punten in finale), 2. Yun Lou
[85) en Philippe Vatuone (Fra)
lentin Pinter (Roe) 19.600 (9.00),
(Jap) 19.450 (9.60).
1,2. Peter Vidmar (VSt) 19.950,
19.750, 5. Jean-Luc Cairon (Fra)
fross (WD1) 19.525, 8. Josef Zeil-
en, 2. Li Ning (Chi) 19.850, 3.
119.750, 5. Peter Vidmar (VSt)
t Nicula (Roe) 19.500, 8. Josef
iten (9,95 in finale), 2. Li Ning
Mitchell Gaylord (VSt) 29.825
Hartung (VSt) 19.800 (9,90), 7.
in (Zwi) 19.625 (9.775).
^obuyuki Kajitani (Jap) 19.925,
19.825, 5. Koji Gushiken (Jap)
(WD1) 19.600, Jürgen Geiger
en, 2. Tong Fei (Chi) 19.975, 3,
Timothy Daggett (VSt) 19.850,
19.800, 8. Daniel Wunderlin
355,0 kg (155,0 200,0), 2. Kabbas
90,0), 4. Burrowes (GBr)327,5, 5.
)arsigny (Can) 322,5, 8. Nalder s
p), 2. Kim (ZKo), 3. Eckersley
(Fra), 7. Shinoara (Bra) en So-
itbrook (VSt), 4. Granger-Vey-
zo (Ita), 8. Pop (Roe).
Urazilië- West-Duitsland 75-78
438-363,3. Australië 5 3 2 6 383-
1 4 2 401-423, 6. Egypte 5 0 5 0
plaatsten zich voor de finale-
renigde Staten - Spanje 101-68
|je 5 4 1 8 457-438,3. Canada 5 3 2
364-478,6. Frankrijk 5 0 5 0 383-
ïay plaatsten zich voor de fina-
Zuid-Korea - China 69-56 (34-
7,15-3), Brazilië - Zuid-Korea
7-4, 3. Zuid-Korea 3 2 1 5 6-4, 4.
1-25), Canada - China 3-0 (15-8,
mada 3 2 1 5 7-3,4. China 4 13 5
.5-1).
- Algerije 25-10 (13-3), Roeme-
ralavië 3 2 1 0 5 79-47,3. Zwitser- E
an 3 0 0 3 0 45-73,6. Algerije 3 0 0
11-7), Spanje - Zuid-Korea 31-25 g
Isiand 3 3 0 0 6 57-52,3. Zweden 3 5
Ita ten 3 0 0 3 0 53-616. Zuid-Ko- g
ïsentijden en plaatsing na 25, 50 s
n Vandelli) 1 uur 58 minuten en E
rland (Ackerman, Trinkler, Vial
erenigde Staten (Kiefel, Knick-
(3), 1.30.54 (3), 4. Nederland (Al-
(4), 1.00,49 (4), 1.32.06 (4), 5. Zwe- g
fSon) 2.04.46, 30.22 (7), 1.01.20 (6), g
ie en Prlizzari) 2.05.07, 30.29 (8), 5
iksen, Jensen en Lilholt) 2.05.31, 5
(Poulter, Reynolds, Sanders en
oegoslavië (Bulic, Cerin, Lampic
144 1, Ode-
10. Noorwegen (Hopen,
01.40(9), 1.33.44 (9).
I e il B111B BIH i 1111111 i 1111111111111111111111
IHIHI"*
T14 PAGINA SPORT 3
Van onze speciale verslaggevers
LOS ANGELES - Olga Commandeur, die op 6 juli bij
FBK-games in Hengelo de laatste mogelijkheid
aangreep zich voor de Olympische Spelen te kwalifi
ceren, is gistermorgen als vierde loopster de halve fi
nales van de 400 meter horden ingegaan.
In 56,67 seconden - Com
mandeur was alleen in Henge
waar zij met 56,51 seconden
een nieuw Nederlands record
liep sneller - won de IJmui-
dense de derde van de vier se
ries, waaruit de eerste vier
irich plaatsten voor de halve
eindstrijden van maandag.
a Commandeur bekende
na afloop, dat zij toch wel erg
had opgezien tegen de series.
.„In mijn wedstrijd zaten drie
loopsters, die dit seizoen al
veel sneller zijn geweest. Ik
wist dus dat ik van het begin
hard moest gaan".
De 'covergirl' van de Neder
landse atletiekploeg vertrok in
baan zes inderdaad erg snel,
maar leek bij de tweede horde
in moeilijkheden te komen. „Ik
at te dicht op de horde, daar
door moest ik inhouden. Ge
lukkig hervond ik snel mijn
ritme en omdat ik de voor mij
gestarte twee deelneemsters
snel had ingehaald, wist ik,
dat ik goed zat. Daarna heb ik
echt ontspannen gelopen".
Olga Commandeur kwam
als tweede met de Roemeense
Christina Cojocaru, dit seizoen
reeds goed voor een tijd van
55,52 seconden, het laatste
rechte eind op. „Ik vond toen
dat ik het maar moest afma
ken met een overwinning", al
dus de lachende Commandeur,
die zich uitermate wel voelt in
het zonnige Californische kli-
jnaat. „Ik heb totaal geen last
imeer van mijn achillespees
blessure, die mij thuis beperk-
tot twee maal trainen per
week. Door de weldadige
warmte verdwijnt de pijn hier
als sneeuw voor de zon".
Wanneer Olga Comman
deur, die in de series qua tijd
alleen de Zweedse Ann Louise
Skoglund (55,75), de zesde bij
de strijd om de wereldtitels in
Helsinki, de Amerikaanse fa
voriete Judi Brown (55,97) en
Van onze
speciale verslaggevers
LOS ANGELES - Het Neder
lands waterpolo-zevental be
gint vandaag (maandag) de
serie wedstrijden om de eerste
tot en met zesde plaats met het
duel tegen de Verenigde Sta
ten.
Dat is het resultaat van de
nederlaag (5-9) tegen Joego
slavië, die meetelt in de finale
poule.
Programma finalegroep: 6.8: Joe-
pslavië-Australië, Nederland-
verenigde Staten, Spanje-West-
Duitsland; 7.8: Verenigde Staten-
kuslraiie, Joegoslavië-West-
huitsland, Spanje-Neder land; 9.8:
verenigde Sta ten-West-Duitsland,
oberland Australië, Joegoslavië-
Spanje; 10.8: Nederland-West-
"Uitsland, Spanje-Australië, Ver
enigde Staten-Joegoslavië.
Van onze
speciale verslaggevers
LOS ANGELES - Uit vrees
voor aanslagen van Sikhs
"eeft de Indische Olympische
P'peg extra politiebescher-
m'ng gekregen.
Zaterdag vertrok de hoc-
geyploeg van India na de ver
oren wedstrijd tegen Austra
lemet een bus uit het stadion,
geëscorteerd door vier politie
wagens. Ook cirkelde een heli
kopter onophoudelijk boven de
tribunes, waar enkele duizen
den Indiërs luidruchtig van
"un aanwezigheid blijk gaven.
°P de eerste dag van de
"Pelen hadden Indische de
monstranten bij het hockey-
ftadion de nationale vlag in
"rand gestoken. Zaterdag de
monsteerden de Sikhs op-
meuw in de omgeving van het
oockeystadion tegen de rege-
r'ng van India. Volgens een
''■'oordvoerder van de politie
j)ad het protest een vreedzaam
karakter. Er werden geen ar-
ocVntip,j vcrrinht
de Marokkaanse Nawal Ei
Moutawakel (56,49) moest la
ten voorgaan, vandaag de
eindstrijd bereikt, heeft zij een
dag rust. Dinsdag wordt het
atletiekprogramma namelijk
onderbroken voor de rustdag.
„Zoiets komt mij eigenlijk wel
goed uit", aldus de IJmuiden-
se. „Maar ik moet natuurlijk
eerst zorgen dat ik bij die laat
ste acht kom".
door Giel Hendrix
LOS ANGELES - Het net
rond Carl Lewis is herme
tisch afgesloten. De man
moet - letterlijk bijna want
de wens van het Ameri
kaanse volk is de laatste da
gen uitgegroeid tot een eis -
tijdens de Olympische atle-
tiekdagen vier gouden me
dailles wegslepen om Jesse
Owens te evenaren.
Om Lewis daarbij zo goed
mogelijk te helpen, wordt
aan nagenoeg alle wensen
van atleet tegemoet geko
men. Zelfs als daarvoor het
protocol geweld moet wor
den aangedaan. Na afloop
van de wedstrijden worden
alle prijswinnaars naar de
interview-ruimten gesleept
door behulpzame suppoos
ten.
Voor Lewis werd zater
dagavond echter een uitzon-
dering gemaakt. Terwijl de
snikhete tent, waarin de in
terviews worden gegeven,
uitpuilde van de wachtende
journalisten maakte men
daar na een half uur mel
ding van het feit dat de
'meester' niet kwam opda
gen. Dat hij aan het einde
van zijn toernooi een grote
persconferentie zal geven.
Een half uur later, na de
huldiging in het stadion,
verscheen Lewis toch. Ver
gezeld van zes suppoosten
draafde hij snel weg naar de
dopingcontrole. De bloemen
en de gouden medaille nog
in zijn handen. Chauvinisti
sche Amerikaanse journa
listen applaudiseerden nog
wel voor hem, maar Lewis
trok zich er niets van aan en
verdween na de dopingcon
trole ijlings via een achter
deur.
Aan een praatje ontkwam
hij echter niet. Dat was met
ABC-televisie, de maat
schappij die bijna 700 mil
joen heeft betaald voor de
TV-rechten van de Spelen.
Voor dat geld mag ABC iets
verwachten, ook een inter
viewtje met Carl Lewis.
„Voor zestig procent is het
nu gebeurd", merkte hij
daar op. „De honderd meter
is voor mij veruit het moei
lijkste nummer. Het is zo
verdomde snel voorbij. Als
je een fout maakt, kun je die
niet meer herstellen. Van
daar dat ik vooraf ook het
meest bevreesd was voor die.
100 meter. Als er iets zou
misgaan, zou het uitgere
kend op die eerste afstand
zijn, was mijn heilige over
tuiging".
Tot grote vreugde van de
hele Amerikaanse natie ging
er niets mis met Carl Lewis.
Zijn manier van optreden
was een ware demonstratie
van zijn klasse. De massa op
de tribune, zo'n 75.000 waren
er gekomen om Lewis de
eerste medaille te zien win
nen, was de hysterie nabij.
Als 'eigen' atleten alleen
maar uit hun trainingspak
stappen, wordt de menigte
al nagenoeg gek van bewon
dering en enthousiasme. En
als dan uitgerekend de grote
favoriet, de man naar wie
iedereen met bewondering
kijkt, ook nog slaagt in zijn
opzet, is het hek helemaal
van de dam. Enthousiasme
kent dan geen grenzen meer.
Vooral ook omdat ook Carl
Lewis voor zijn doen heel
emotioneel reageerde na het
behalen van zijn eerste gou
den plak.
„Dat was inderdaad onge
woon van mij", bekende hij
voor ABC-televisie. „Maar
dat kwam omdat dit voor
mij de moeilijkste opgave
was". Over de race, die hij
voltooide in 9,99 seconden
kon hij nog melden: „Als ik
achterop raak op de 100 me
ter, raak in niet in paniek op
de eerste 80 meter. Ik weet
dat ik altijd sterk eindig.
Een paar jongens kwamen
wel sneller dan mij uit de
startblokken, maar na vijf
tig meter lag ik al mee aan
de leiding en voelde ik me
safe. Als je op vier onderde
len moet uitkomen, is het net
alsof je tegen een heuvel
moet opklimmen. Maar op
het moment dat ik de 100
meter had gewonnen was
het alsof ik alweer aan de
afdaling was begonnen. Na
de halve finales voelde ik me
een beetje raar in de benen.
Zenuwen kwamen op, maar
dat is nu voorbij. Ik voel me
geweldig. Een nummer is af
gewerkt, er volgen er nu nog
maar drie!"
Elf seconden van hat podium
door Giel Hendrix
LOS ANGELES - Schok
kende beelden roepen vaak
ook dramatische gedachten
op. Dat gebeurde ook giste
ren tijdens de eerste Olym
pische marathon voor dames
in Los Angeles. De hele we
reld was al gealarmeerd
door berichten over de hitte
en de smog, en toen dan ook
zo'n 25 minuten na winnares
Benoit de Zwitsers Gabriela
Andersen-Scheiss het sta
dion binnen zwalkte, hielden
velen hun hart vast.
Zwalkend legde ze de
laatste 600 meter van haar
marathon af (2.48,52 uur) en
direct na de finishlijn stortte
ze in elkaar. Ijverig medisch
personeel legde haar meteen
op een brancard en voerde
haar af, het publiek in het
stadion en de honderden
miljoenen voor de televisie
schermen in bange onwe
tendheid latend.
Maar nog geen half uur
later werd al een medisch
bulletin uitgegeven, waarin
vermeld werd dat 'Ander
sen, en ook de Japanse Ame-
ki Masuda, die onderweg
was uitgevallen, oververhit
en uitgeput waren. Een half
uur na afloop stabiliseerde
hun toestand zich alweer.
Beiden zijn overgegeven aan
de artsen van hun ploeg en
niet naar het ziekenhuis ge
bracht. Zij gaan rusten in
het Olympisch dorp'.
Tot zover het medich rap
port dat aan alle onzeker
heid een einde maakte, maar
de vraag hoe gevaarlijk deze
Olympische marathon met
name voor de Zwitserse is
geweest in de slotfase werd
er niet door beantwoord. Dat
deed later op de dag echter
dr. Richard Greenspun, een
internist in LA, die hoofd
van de medische afdeling
van het LAOOC is tijdens
deze Spelen.
„Zelf stond ik in de mond
van de tunnel toen Andersen
binnen zwalkte. We waren
even tevoren gewaarschuwd
dat er een vermoeide atlete
zou binnen komen. We heb
ben meteen ook alle dokto
ren rond de baan, dat waren
er twaalf, gewaarschuwd.
Vanaf het moment dat de
Zwitserse het stadion bin
nen kwam, tot aan de finish,
is er altijd een dokter in
haar onmiddellijke nabij
heid geweest. De verant
woordelijke doktoren heb
ben allen ervaringen opge
daan in eerdere marathons,
ze zijn dus geheel bekwaam
om te oordelen'.'.
De doktoren hebben ook
de bevoegdheid in te grijpen
en een atleet uit de baan te
halen. „Natuurlijk willen we
het liefst iedereen het einde
laten halen, want als je zo'n
vol stadion binnenstapt is
dat een ervaring die je de
rest van je leven niet meer
vergeet. Niettemin houden
we alles nauwgezet in de ga
ten en als er een mensenle
ven in gevaar dreigt te ko
men, grijpen we heus wel
in".
Dr. Greenspun en zijn
ploeg was er vanaf het eer
ste moment dat een medicus
haar zag, van overtuigd dat
ze het slachtoffer was ge
worden van 'oververhitting
en oververmoeidheid'. Dr.
Greenspun: „Haar zwalken
over de baan bevestigde de
ze conclusie, want dis-orien-
tatie is een van de bijver
schijnselen van oververhit
ting. De atlete bleef, zij het
moeizaam, op de baan. Als
dat niet was gebeurd had
den we haar meteen uit de
race gehaald. Maar nog
maals, op haar hele tocht in
het stadion zijn er doktoren
dicht bij haar in de buurt
geweest".
Het hoofd van de medi
sche afdeling weet de toe
stand van de 39-jarige Zwit
serse, die in Amerika woont,
niet aan de slechte omstan-
Gebriel Andersen-Scheiss gaat wankelend over de streep. Zij werd onmiddellijk door
doktoren opgevangen. - fotoanp
digheden in L.A. Dr. Green
spun: „Dat is onzin. In
iedere marathon, die onder
dergelijke hoge temperatuur
wordt gelopen, doen zich
dergelijke gevallen voor en
ik weet ook dat in het verle
den doktoren wel eens heb
ben ingegrepen en atleten
uit de koers hebben ge
haald."
„Ik durf nu", aldus Green
spun, „te beweren dat de
doktoren die besloten An
dersen tot de finish te laten
doorlopen een wijs besluit
hebben genomen. Als ze ge
vallen was, zouden we haar
hebben gevraagd of ze ver
der zou willen lopen. Afhan
kelijk van haar antwoord
hadden we dan ingegrepen.
Haar leven is echter geen
moment in gevaar geweest,
dat kan iedereen van mij
aannemen.
Van onze speciale verslaggever
Het sterke viertal Gert Jakobs, Maarten Ducrot,
Erik Breukink en Jos Alberts, dat op de laatste dag
van de Olympische wielrenprogramma Nederlands
wielerreputatie had willen herstellen, bleet steken op
elf seconden van de bronzen medaille (Verenigde Sta
ten) en negentien van het zilver (Zwitserland).
De Olympische titel was
voor de Italianen, die geen
concurrentie kenden. Hun
winst over honderd kilometer
bedroeg meer dan vier volle
minuten.
De ploegentijdrit over hon
derd kilometer op de Artesia-
autoweg heeft de vraag over
de invloed van het materiaal
op de prestatie opnieuw op de
voorgrond geplaatst. De Ita
lianen reden zowel voor als
achter met Moser-wielen, de
Zwitsers gebruikten alleen het
nieuw ontwikkelde achter
wiel. Nederland reed op nor
male fietsen. „Het gaat niet in
de eerste, plaats om het mate
riaal", vond Maarten Ducrot.
„Het gaat om de renners die op
de fietsen zitten. Als je super-
goed bent, win je en als je echt
goed bent, heb je een kans op
een medaille. Wij waren echt
goed, alle vier. Voor mijn ge
voel beter dan de ploeg (Du
crot, Van Bindsbergen, Schip
per en Solleveld) die twee jaar
geleden wereldkampioen
werd. In Engeland hadden wij
het weer en het parkoers mee.
Ik begrijp alleen niet hoe die
Italianen zo verschrikkelijk
snel konden zijn. In Oost-
Duitsland hebben wij dezelfde
ploeg nog met vier minuten
klop gegeven en nu verliezen
wij met meer. Je vraagt je dan
af of zij er niet ergens een mo
tortje hebben inzitten".
Die vraag zal nog vaak wor
den gesteld. De Italianen wil
den er gisteren in geen geval
antwoord op geven. Terwijl de
andere ploegen na de slopende
rit nog lang op hun fietsen ble
ven, werden zij onmiddellijk
op ouderwetse fietsen gezet
voor het uitrijden. Het mate
riaal, waarop zij de geslaagde
greep naar het goud hadden
gedaan, werd onmiddellijk op
geborgen in hun transportbus.
Algemeen wordt aangenomen,
dat het dichte Moser-wiel, dat
volgens de regels van de Inter
nationale Wielerfederatie mag
worden gebruikt, iets ver
door Giel Hendrix
LOS ANGELES - Zelfs uit een
Zweeds wonderdrankje kon
den de Noorse marathonloop
sters Grete Waitz en Ingrid
Kristiansen niet de kracht
putten om de Amerikaanse
Joan Benoit van het mara
thongoud, het eerste voor
vrouwen in de Olympische ge
schiedenis, af te houden.
Tijdens de afgelopen Win
terspelen in Sarajevo kregen
de Zweedse langlaufers, op
verzorgersposten onderweg,
een drankje toegestopt, dat ge
brouwen was met onder ande
re graan en bessen. Of het
drankje er aan meegeholpen
heeft is natuurlijk niet bewe
zen, feit is wel dat de Zweden
tijdens die Winterspelen drie
keer goud veroverden bij het
langlaufen.
Voor deze eerste Olympi
sche damesmarathon hadden
de Noren het recept gekregen
van de Zweden en vandaar dat
men Waitz en Kristiansen on
derweg regelmatig uit flesjes
zag drinken, die niet werden
verstrekt op de officiële ver-
zorgingsposten. Het resultaat
was echter, in tegenstelling tot
dat van de Zweden, niet opti
maal. Met een tweede (Waitz)
en vierde (Kristiansen) plaats
moesten de Noren tevreden
zijn.
Grete Waitz had dat al ge
ruime tijd zien aankomen,
want na afloop verklaarde ze:
„Ik had al na négentien kilo
meter gezien dat de trein defi
nitief vertrokken was, en ik
had hem gemist. Teleurgesteld
kan ik niet zijn, want Joan Be
noit was gewoon de sterkste".
Voor Grete Waitz betekende
het wel de eerste nederlaag in
Amerika. De voorgaande ze
ven marathons, die ze er liep
leverden haar alle een over
winning op.
Maar uitgerekend nu ging
het mis en was het weer een
Amerikaanse, die de massa in
vuur en vlam zette. Direct
vanaf het begin zette de houd
ster van het wereldrecord
(2.22,43) haar concurrenten
voor het blok. Na een paar ki
lometer al nam Benoit reso
luut de kop en bracht de ande
ren aan het twijfelen. Wat
moesten ze doen onder deze
omstandigheden. Benoit vol
gen of hun eigen tempo blijven
volgen en wat zou er dan met
hen gebeuren op het laatste
gedeelte van de race. Zouden
ze in elkaar klappen door de
hitte en de smog? Op die vra
gen kon niemand antwoord
geven en kon Benoit haar so
lorace triomfantelijk voortzet
ten met als hoogtepunt haar
intocht in het Coliseum dat
met zo'n 65.000 krijsende men
sen op een gekkenhuis leek.
Al een maand geleden had
de Amerikaanse de taktiek
voor deze Olymische mara
thon uitgestippeld en zich
daar geheel op ingesteld.
„Niets geen schema's", ver
klaarde ze later opmerkelijk
fris. „Ik had besloten helemaal
mijn eigen race te lopen en de
anderen voor het blok te zet
ten".
Het heeft er trouwens nog
even naar uitgezien dat Benoit
haar taktiek helemaal niet zou
kunnen volgen, dat ze trou
wens helemaal niet aan de
Olympische marathon zou
kunnen deelnemen. Anderhal
ve week voor de Olympische
kwalificatie namelijk moest ze
nog een chirurgische ingreep
aan haar knie ondergaan. De
operatie slaagde echter en
zonder moeite won ze de wed
strijd, waarin ze het Olym
pisch ticket moest verdienen.
„Echt in problemen ben ik tij
dens de race niet gekomen",
zei een door journalisten om
zwermde Benoit gisteren.
„Vanaf het moment dat ik
meer dan een minuut voor
sprong had, voelde ik dat ik
het vol zou houden. Nou, dat is
ook gebleken".
De Amerikaanse greep haar
overwinning en haar winnen
de tijd (2.42,52) aan om een lans
te breken voor de Olympische
damesatletiek. „Ik wil ieder
een bedanken die zich ervoor
ingezet heeft dat de damesma
rathon op het Olympisch pro
gramma is gekomen. De da
mes hebben bewezen dat ze
het aankunnen en ik hoop nu
maar dat over vier jaar ook de
5 en 10 kilometer voor dames
Olympisch worden. Als ik dat
vandaag bereikt heb, ben ik
nog gelukkiger".
Achter Benoit speelde zich
tijdens de damesmarathon het
spel van de 'tien kleine ne
gertjes' af. Er vormde zich een
achtervolgingsgroep van acht
tien loopsters, maar de een na
de ander moest afhaken, zodat
uiteindelijk Grete Waitz al
leen overbleef. Ook de Lim
burgse Carla Beurskens kon
niet volgen, hoewel voor haar
het tempo van de groep eigen
lijk niet te hoog lag. Een dom
ongelukje leidde echter het
verval van Beurskens in.
Na afloop, toen ze op blote
voeten in de schaduw op een
bankje zat, zei de 32-jarige
Limburgse: „Na zo'n 17 kilo
meter gooide de voor mij lo
pende Ruegger een spons weg,
die me precies op het linkeroog
raakte. Ik verloor daardoor
mijn contactlens en dat was
bijzonder hinderlijk. Ik heb
even mijn oog dicht gedaan,
maar ik was de lens definitief
kwijt. Toen heb ik enkele kilo
meters zig-zaggend over het
parkoers gelopen. Ik was bang
dat er in mijn andere oog een
stofje zou waaien, dan had ik
definitief moeten stoppen. Ik
voelde me ook niet meer zo ze
ker en ging verkrampter lo
pen".
Dat laatste brak Carla
Beurskens na zo'n 30 kilome
ter; ze liep toen in 14e positie
nog eens op. Ze kreeg kramp
in haar benen, kwam niet
meer vooruit en moest halt
houden. Carla: „Ik heb even
langs de kant gestaan, heb een
spons met koud water geno
men en dat over mijn benen
laten lopen. Daarna ging het
een stuk beter. Ondertussen
waren haar echter al enkele
loopsters gepasseerd, zodat
Beurskens uiteindelijk 22e
werd.
bergt. Vermoedelijk een con
structie, waarbij een bepaald
element na de start zorgt voor
een kracht, die het wiel en dus
ook de fiets en de renner een
grotere snelheid geeft. Om het
element in beweging te bren
gen is extra-kracht nodig,
maar het kortstondige verlies
bi; de start wordt later meer
dan goed gemaakt. Opmerke
lijk in dit verband is ook dat
de Italianen veel moeilijker
startten dan de andere ploe
gen. Een verschijnsel, dat zich
ook voordeed bij de Italiaanse
en Amerikaanse achtervolgers
op de baan. Deltalianen reden
natuurlijk ook met kleinere
voorwielen, waardoor een
meer aero-dynamische zit
wordt verkregen.
Het Nederlandse viertal
heeft bij geen van de tijdme
tingen, op ieder kwart van de
wedstrijd, op een 'medaille
plaats' gereden. De ploeg was
steeds vierde, maar heeft nim
mer geweten hoe dichtbij het
brons en het zilver zijn ge
weest. Dat was het gevolg van
de loting, die aanvankelijk
door ieder werd geprezen,
maar ten slotte een regelrech
te ramp bleek te zijn. Neder
land stond als vierde op de
startlijst na Malawi, Marokko,
dat niet vertrok en Hong
Kong. Prettige richtpunten
dacht men, met daarbij nog
een gunstig vertrektijdstip in
de vroege morgen. Nederland
zou al lang onderweg zijn voor
de zon zich echt deed voelen en
de wind op het parkoers zou
komen.
Malawi en Hong Kong wa
ren echter helemaal geen
richtpunten, want binnen de
twintig kilometer reed Neder
land al eenzaam op kop. Ja
kobs, Breukink, Alberts en
Ducrot waren van dat moment
nog uitsluitend op zichzelf
aangewezen. En dat was een
verschil met de concurrentie,
omdat het veld een oneven
wichtig mengsel was van ster
ke en zwakke ploegen.
Zelfs wanneer twee gelijk-
waardigen na elkaar waren
vertrokken, was op de lineaal-
rechte autoweg de voorganger
zichtbaar. Nederland echter
had niets voor zich en dat
werd fataal in het derde
kwart. Waar Italië een halve
minuut inleverde ten opzichte
van het eerste kwart en Zwit
serland en de Verenigde Sta
ten rond een minuut, verspeel
de Nederland er twee! Er was
geen richtpunt, er was uitslui
tend de eigen kracht waar op
kon worden gebouwd en de
ploegen uit het midden of de
staart van het veld hadden iets
om naar uit te zien. „De derde
25 kilometer was verschrikke
lijk zwaar", verzuchtte Maar
ten Ducrot. „Wij waren niet
slecht, en Gert Jakobs was
zelfs geweldig, maar er komt
een moment dat je pijn voelt.
Dat móet ook, want als je de
kwelling niet beleeft, rijd je
niet goed. In dit soort wed
strijden heb je geen moment,
rust en zo hoort het ook. Piet
Libregts riep aldoor dat het
geweldig ging, maar er zijn
momenten dat je beter weet.
Maar wanneer de coach zo iets
zegt, dan bijt je wat weg en
dan probeer je toch maar vol
te houden. Het laatste kwart
hebben wij alle vier echt op de
tanden gebeten. Elf seconden
van het podium, dat is toch
verschrikkelijk".
