Van Raamsdonk: „Ik laat me
door niemand gek 99
Vader sneuvelt
in kwartfinales
Misnoegen
staat
Van Bentum
in de weg
Op karakter
door
blessure heen
ia
a
k
t
ol waar
Waterpoloploeg zeker van wereldkampioenschap
Nederlandse ruiters tevreden
PAGINA SPORT 4
)lympisch_
Mlerlei cièiia?
una op
V Taiwan
JAANDAG 6 AUGUSTUS 1984
DE STEM-Sgg^ olympische spelen
PAGINA SPORT 5
Geesink populair
TINEKE HIDDING:
■slaggever
Iche herenhockeyploeg
pnieuw benadrukt de
op de gouden medaille.
I bereikte Australië als
Itralische aanvoerder Rick
Irlesworth. „Als je een
■punt maakt verkeer je in
soort roes, die onoplet-
dheid in de hand werkt"
Ish, die wegens verrekte
ebanden met een zware
jdage speelt en eigenlijk
Tlisch gezien aan de kant
I moeten blijven, benutte
j minuten voor tijd nog een
Ifbal (4-1). Normaal neemt
Irlesworth die, maar Walsh
pg nu de kans zijn voor-
bng op de topscorerslij st uit
louwen.
kalsh, in het dagelijks le-
J wiskundeleraar en spe
ll van Adelaide naar Perth
puisd om meer centrale
Jningen mee te kunnen ma-
I, staat nu op acht treffers,
f meer dan Hassan Sardar
Jt) en Roca (Spa). Zeven
luten voor tijd bepaalde
Ivalho, eveneens van zes
Ier en zeventig centimeter,
lindstand op 4-2. „Het ver-
|l tussen beide teams was",
s de Indische coach Nandy
bh, „dat Australië zijn kan-
pDenutte en wij verzuimden
l te doen. Wij maakten fou-
len dat kun je je tegen een
Ijkwaardige tegenstander
T veroorloven".
ANGELS - De door de re-
ng van Taiwan gecontro-
de staatstelevisie heeft voor
•.erste keer beelden van een
nese atleet uitgezonden. Tot
toe sneuvelden die beelden
de Olympische Spelen
irop Chinese atleten waren
ien, onder de censuur,
e koerwijziging is tot stand
omen doordat kranten wel
's en verhalen van Chinese
ten publiceerden,
lewichtheffcr Yao Yin-
an, winnaar van de gouden
laille gewichtheffen tot 67,5
igram, mei de eer te beurt
terste atleet uit de Chinese
ksrepubliek te zijn die in
wan op de TV werd ver-
id.
'hu Tsong-Ke directeur
het ministerie van voor-
ting van Taiwan, verklaar-
dat de TV niet kon achter
ven nu de kranten eenmaal
publicatie waren begon-
„We beschouwen de suc-
>en van alle Chinese atleten,
successen van ons eigen
na", aldtis Chu Tsong Ke.
<e kritiek op de Olympische
■endingen van ABC televi-
duurt voort. De Amerika-
en zelfs mensen uit de
■mpische stad Los Angeles,
innen zich steeds meer te
eren aan de chauvinistische
nier waarop het TV-net de
len verzorgd.
'ravis Morales, een 28-jarige
ioner van LA, heeft een ac-
opgezet onder de naam 'Ban
hauvinistische coalitie' en
navolging van de bekende
>g-alarm-fases wil hij elke
aan de hand van reacties
andere mensen, chauvinis-
he alarm-fases gaan invoe-
De groep heeft speciaal
telefoonlijn aangelegd,
:r de mensen hun melding
nen doorgeven.
IIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII"1
rong over het paard. Lou
.in verdedigde zijn voor
rong uit de eerdere ronden
verve. Zijn succesvolle
idgenoot deelde het zilver
twee Japanners (Gushi-
n en Morisue) en een Ameri-
an (Gaylord).
Op de laatste twee onderde-
verscheen Li Ning niet
;er op het erepodium. Aan
door Bart Conner (met een
gewonnen finale op de
rug hield de Chinese groot-
leester de zesde plaats over.
an de rekstok was Li Ning er
iet bij; China werd vertegen*
oordigd door Tong Fei en
ou Yun. De Japanner ShinJ1
iorisue toonde zich echter de
?ste specialist op dit num-
er, met het volmaakte totaal
an 20 punten. t
De feest-avond van China
ende een oogst van zeven me-
ailles, waarvan vier gouden
apan kwam tot hetzelfde to-
aal, met twee goudomrande
lakken. De Amerikaanse
loeg bleef op zes steken, ook
iet twee gouden exemplaren-
totaal werden bij de zes
ummers twintig plakken uit
reikt.
Illlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll""1""
door Giel Hendrix
LOS ANGELES - Pedro van
Raamsdonk heeft zich weer
hersteld. Hij heeft het even
wicht weer gevonden tussen
zijn grote mond en zijn su
perieure manier van boksen.
Populair wordt hij, zeker
bij het publiek, niet met zijn
optreden, maar daar heeft
he Amsterdammer lak aan.
„Ze gaan maar tekeer op de
tribunes, daar lig ik niet
wakker van", zegt hij opge
wekt. „Mij pept het alleen
maar op. Ik mag dat wel, als
he toeschouwers zich tegen
mij afzetten. Ik word dan al
leen maar kwader en ga nog
fanatieker boksen".
Zelfs wanneer de ring-
rechter ingrijpt, zoals in zijn
tweede gevecht met de Ita
liaan Cruciani gebeurde,
volhardt hij in zijn eigen
manier van boksen. Van
Raamsdonk, die een 5-0
puntenzege behaalde op de
Italiaan en opgerukt is naar
de achtste finales; „Ik laat
me niet gek maken door die
arbiters. Ik ga niet tegen de
vuisten van mijn tegenstan
der oplopen. Ik boks achter
uit wanneer ik mijn eigen
taktiek volg en blijf dan
punten scoren. De ringrech-
ter kan me daar niet van af
brengen. Een eventuele
openbare waarschuwing
neem ik wel op de koop toe,
die werk ik wel weg door ge
noeg punches uit te delen".
Zeker in een slopend toer
nooi als de Olympische Spe
len is Van Raamsdonks' ma
nier van boksen de enige
juiste. Hij loopt weinig kans
getroffen te worden en ver
kleint daarmee de kans op
blessures. „Die hoofdkappen
zijn natuurlijk wel aardig,
maar mijn manier van bok
sen biedt een betere be
scherming dan welke hoofd
kap dan ook. Ik zorg er ge
woon voor dat de tegenstan
der me zo weinig mogelijk
kan raken op het hoofd".
De Nederlander had, na
zijn eerste optreden, trou
wens eenn glanzende over
winning hard nodig. Want
in zijn eerste partij van het
toernooi, die hij verdiend
won, was er niets van zijn
bravour te merken. Dat gaf
Van Raamsdonk weliswaar
niet direct toe, maar na zijn
zege op Cruciani bekende hij
toch wel: „In die eerste par
tij kreeg ik meer klappen
dan in mijn voorgaande tien
wedstrijden samen. Na af
loop heb ik behoorlijk in de
put gezeten. Ik zag het niet
meer zitten. Daar heb je dan
jaren naar toe gewerkt en
ineens lukt niets meer. Ik
begon aan mezelf te twijfe
len en was al mijn zelfver
trouwen kwijt Ik wil daar
niet meer aan herinnerd
worden. De videoband waar
dat gevecht opstaat, zal ik
thuis meteen uitwissen,
want dat was de zwartste
dag uit mijn loopbaan".
Trainer Henry Davis ad
viseerde Van Raamsdonk
echter die band toch maar te
bewaren. „Elke keer als je
dan denkt dat je een gevecht
gemakkelijk gaat winnen,
kijk je vantevoren even
naar die band. Je weet nu
tenminste dat je nooit meer
een tegenstander moet. on
derschatten. Als je die les
geleerd hebt, is het toch nog
een nuttig gevecht geweest".
Pierik mentaal onverwoestbaar
Van onze speciale verslaggever
LOS ANGELES - John Pierik heeft zaterdag
de Nederlandse schutterij een aantrekkelijke
troostprijs gegeven.
De kleiduiven werden door hem op de laatste wed
strijddag zo zeker uit de lucht gepakt dat hij als vier-
le eindigde uit het veld van zeventig deelnemers.
Buiten de medailles is de
Zwollenaar gebleven, maar
Jat was al een zekerheid na de
Eerste wedstrijddag, waarop
Swinkels en hij ieder vier keer
misten. Na die dag waren de
medailles al definitief buiten
tereik van de Nederlanders
imdat de topdrie bij de huldi-
Dryke (VSt), Rasmussen
(Den) en Scribani (Ita) hun
vaste hand van de eerste tot de
laatste dag behielden.
Pierik kon alleen maar voor
Je aantrekkelijkste plaats
naaast het podium strijden.
Hij deed het op de slotdag met
overtuiging ga een zeker
heid die opmerktltjk was. De
meerderheid van zijn treffers
aten 'vol', de stofwolken
waarin zijn duiven vergingen
waren een prikkel. Andere
concurrenten voor een hoge
klassering lieten af en toe een
duifje vliegen, zoals Erik
Swinkels, die de slotdag was
begonnen met slechts een punt
ichterstand op de bronzen
medaille. Dat verschil groeide
tor twee missers, Pierik die
een puntje lager was vertrok
ken, behield tot het laatste
moment zijn vaste greep op
let wapen. Hij kwam daar-
tor met nog drie schutters op
l, vier minder dan de supe-
rieure Dryke, twee achter
Rasmussen en Scribani, die
barrage om het zilver en brons
aioesten schieten.
Pierik werd als vierde ge
klasseerd omdat de regels be
palen dat de beste laatste, of
tonodig voorlaatste, serie het
hoogst gewaardeerd wordt,
wanneer het niet om de bezet
van de ereplaatsen gaat.
Swinkels eindigde als tiende.
-Daarmee ben ik best te vre-
fen, maar vierde worden is
Kwel dig. John heeft het fan-
iastisch gedaan, op het mo-
fflent dat hij zijn eerste duif
"it de laatste serie raakte, wist
'k dat hij er niet een meer zou
nissen. Hij is zo'n kouwe".
Zwollenaar Pierik heeft op
1 hete baan van Prado zijn
Mstekende wedstrijdmentali-
getoond. Hij berustte niet
'1 de slechte eerste dag, hij
aanvaardde de ongunstige lo-
kng van zaterdag, die hem pas
'aat in actie bracht, toen de
tte het grootst was. „Wij
lebben slecht geloot, favoriet
%ke mocht als eerste begin-
"w, maar dat heeft hem niet
jan zijn kampioenschap ge-
Wpen. Hij was gewoon de
sterkste, daarover kan geen
"lisverstand bestaan. Wij
sAieten per jaar zo'n 8000 pa-
honen, hij neemt er vier keer
'-'eel voor zijn rekening. Dan
"abje toch een streepje voor".
Swinkels, die het succes van
zijn collega, een topprestatie
noemde, bewees daarmee de
goede sfeer die in de Neder
landse ploeg heeft geheerst.
„Dryke kent de atmosfeer als
geen ander. Hij komt boven
dien uit een land waar de wa
pencultuur veel verder ont
wikkeld is dan bij ons. Ik loop
al wat jaren mee, maar ik heb
nog nooit beleefd dat er 10.000
mensen achter de baan staan.
Je voelt hun adem als het wa
re in je nek. Als wij voor veel
publiek schieten zijn er mis
schien drie- of vijfhonderd
mensen. Er is voortdurend ge
klap en lawaai, want je hebt
wel een deskundig publiek. Ik
heb overigens door die om
standigheden geen fout ge
maakt. Missers komen door je
zelf, niet door publiek of wat
dan ook".
Het buitengebeuren was
trouwens niet in alle opzichten
in het nadeel van de Neder
landers, die dichtbij de schiet
baan logeerden en een in
drukwekkende kampeerwa
gen tot hun beschikking had
den om tussen de wedstrijden
in een koelere omgeving te
kunnen rusten. Na de proble
men van de eerste dag, was de
situatie voor de Nederlanders
zo gunstig, dat zij zonder meer
bevoorrecht waren tegenover
deelnemers, die op verblijf in
het Olympisch dorp en trans
port naar de schietbaan met
schoolbussen waren aangewe
zen. Pierik: „De baan was
moeilijk. Ten eerste ervaar je
dat optisch, ten tweede komt
het door de nieuwigheid. De
veren waarmee de duiven
worden weggeschoten zijn nog
gloednieuw en dan wordt hun
aanvangssnelheid veel hoger.
Dryke heeft zich daar aan
kunnen gewennen. Niet alleen
tijdens de trainingen, maar
ook in wedstrijden. De Ameri
kanen hebben hier bijvoor
beeld hun selectie voor de Spe
len geschoten en dat is natuur
lij k een echte wedstrijd. Het
ging over 400 duiven".
Pierik had geen last van de
druk die Swinkels voelde. De
Brabander, die tijdens de trai
ningen beter had geraakt,be
hoorde tot de favorieten. „Dat
is heel anders dan in Montreal,
toen ik als 'underdog' naar de
Spelen kwam en zilver won.
Nu moet je presteren en ik had
het gevoel vlak voor de leeu
wen te zijn geworpen. Het
blijft echter een geweldige er
varing deze wedstrijd. Ik heb
voor het eerst van mijn leven
gemerkt dat mijn sport ook
een kijksport is en dat geeft
mij hoop voor de toekomst".
J
'V kunt gaan', lijkt de atletiek-official tegen Els Vader te zeggen nadat de Roosendaalse in de kwartfinales werd uitge
schakeld.
Van onze
speciale verslaggever
LOS ANGELES - Het optre
den van Els Vader in het
kortste dames sprintnum-
mer is beperkt gebleven tot
de serie en kwartfinales. De
in Roosendaal wonende
Zeeuwse was daarover za
terdagmiddag, toen voor
haar het doek was gevallen,
danig teleurgesteld.
Elly van Hulst nam de
uitschakeling in de halve fi
nales van de 800 meter erg
nuchter op. „In eerste in
stantie ben ik hier voor de
1500 meter. Voor mij was het
een verademing, dat ik ein
delijk weer eens een wed
strijd kon lopen. Met die
twee 800 meters, die ik nu
heb gelopen, ben ik gewend
aan het stadion en de atmos
feer, die er tijdens de wed
strijden hangt".
Els Vader was in de mor
genuren erg gemakkelijk
door de series gekomen met
een tijd van 11,43 seconden
hoewel zij bepaald niet opti
maal liep. „Mijn eerste 40
meter waren erg slecht,
daarna kwam ik pas goed op
gang".
De nationale recordhoud
ster op de 100 en 200 meter
had het met de loting van de
banen in haar races bepaald
niet getroffen. In de series
startte zij in baan zeven en
in de kwartfinales bracht
het lot haar in baan acht
naast de Amerikaanse favo
riete Evelyn Ashford. De
buitenbanen zijn op de
sprint bepaald nadelig. Va
der, die in de series met 11,43
derde werd en als dertiende
de kwartfinales was inge
gaan, eindigde in de eerste
kwart-eindstrijd als vijfde
in 11,56 seconden. Die tijd
was opnieuw de dertiende
prestatie van de 32 loopsters
maar het leverde haar geen
toegang tot de halve finales
van zondag op.
In de andere drie kwartfi
nales was de prestatie van
de fysiotherapeute wel goed
geweest voor nog een optre
den op de 100 meter. Els Va
der kwam vier jaar geleden
in Moskou ook tot de kwart
finales maar zij trad daarin
toen niet aan wegens
maagklachten. „Ik voel mij
prima en ik verwacht dat ik
op de 200 meter toch mini
maal de halve finales haal".
Elly van Hulst had de
eindstrijd van de 800 meter
graag willen bereiken. „Het
is toch wel iets als je bij de
laatste acht komt. Nu het
niet gelukt is, treur ik daar
bepaald niet over". De veel
voudige Nederlandse re
cordhoudster vertrok in
haar halve finale in de bin
nenbaan. Zij wist dat zij snel
moest vertrekken voor een
gunstige uitgangspositie op
het moment dat de loopsters
na 100 meter naar de bin
nenbaan mochten. „Die eer
ste 100 meter gingen ver
schrikkelijk hard. Daarna
viel het ineens stil maar ik
zat in derde positie goed. Het
grote probleem kwam na 300
meter toen er ineens gewel
dig geduwd werd. Gelukkig
kon ik net buiten het ge
drang blijven maar je
schrikt toch wel even omdat
je zo op de grond ligt".
In dat gedrang verloor
Van Hulst haar derde plaats
maar zij schoof toch weer
naar voren toen kort voor
het doorkomen van de eerste
ronde (61,18 seconden) in de
binnenbaan een opening
ontstond. „Ik zag ineens dat
gaatje en ik dook er meteen
in. Ik heb nog nooit zo zuinig
kunnen lopen". Toch miste
zij de aansluiting toen in de
laatste 200 meter onder im
puls van de Amerikaanse
Gallagher het tempo scherp
omhoog ging. „Ik kon er niet
meer bijkomen", herinnerde
Van Hulst zich later. Toch
vocht zij zich bij het opko
men van het laatste rechte
eind nog naar de vijfde
plaats in 2.03,25. „Ik had lie
ver in de andere halve finale
gezeten. Daar werd tenmin
ste vanaf het begin een hoog
tempo gelopen. Dergelijke
races liggen mij veel beter.
Ik heb echter gemerkt dat de
vorm er is en dat is het be
langrijkste voor de 1500 me
ter".
LOS ANGELES - Anton Gee
sink haalt regelmatig de inter
nationale pers. De Utrechtse
judoreus wordt beschreven als
een man die op voortreffelijke
wijze de publiciteitscampagne
'Amsterdam 1992' verkoopt.
De Japanse krant Asahi had
een uitvoerige reportage over
de werkzaamheden van Gee
sink in Los Angeles. Geesink
begroet bijvoorbeeld de Ja
panners in hun eigen taal en
vraagt of zij bij het Japanse
Olympisch Comité een goed
woordje willen doen voor Am
sterdam.
Van onze
speciale verslaggever
Los ANGELES - De be
nauwde overwinningen in
<fe voorronden op de Volks
republiek China en Canada
rullen het Nederlands wa-
'erpoloteam in de toekomst
goed van pas komen. Door
het bereiken van de Olympi
sche finalepoule is het
Oranje-zevental automa
tisch geplaatst voor de strijd
het wereldkampioen
schap over twee jaar in Bar
celona.
De waterpolo-commissie
van de FIN A is overigens
Geinig gelukkig met de hui
dige halve competitie, waar
bij het kan voorkomen, dat
de ontmoeting Verenigde
Staten-West-Duitsland, die
velen als de finale beschou
wen, morgenochtend om
half negen wordt gespeeld.
Er ligt dan ook een voorstel
op tafel bij volgende Olym
pische Spelen te werken met
een knock-out-systeem van
kwart- en halve finales ge
volgd door een echte eind
strijd.
Ook een uitnodiging voor
de wedstrijden om de FINA-
cup, dat volgend jaar in
Duisburg (BRD) wordt ge
houden, kan het Nederlands
team niet ontgaan. De wa
terpolo-commissie van de
FINA heeft zich dezer dagen
gebogen over de vraag, wat
er dient te gebeuren bij het
wereldkampioenschap nu
twee van de sterkste landen,
de Sovjet Unie en Hongarije,
in Los Angeles afwezig zijn.
Wat de wereldkampioen
schappen betreft zijn de re
gels van de FIN A eenduidig.
De eerste acht kwalificeren
zich via de Olympische Spe
len. De overige landen kun
nen zich via kwalificatie
toernooien plaatsen. Aange
zien er op die manier meest
al slechts een Europees land
bijkomt, is het niet denk
beeldig, dat de Sovjet-Unie
of Hongarije over twee jaar
in Madrid ontbreken.
Anders ligt dat met de FI-
NA-Cup, het tweede toer
nooi dat volgend jaar in
Europa plaats vindt naast de
EK van Sofia. Het deelne
men aan dat evenement
wordt geregeld via de uit
voeringsbepalingen, waar
door de organisatie iets
meer vrijheid heeft in zijn
uitnodigingsbeleid. West-
Duitsland kan derhalve de
Sovjet Unie en Hongarije
uitnodigen.
In Los Angeles is de be
zetting van de waterpolo-
commissie vernieuwd. Voor
zitter is geworden de Cu
baan Martinez en secretaris
de Australiër Montgomery.
De Nederlander Henny Kee
telaar bleef lid van het be
stuur. De verhouding binnen
het bestuur van 6-6 werd
door de uitbreiding met een
nieuw lid gewijzigd in 7-6
ten voordele van Europa.
LOS ANGELES - „Het leek wel of ik in de finale vleu
geltjes had", vertelde Jolanda de Rover na haar ge
slaagde greep naar het goud. Dat kon Conny van Ben
tum niet zeggen. De studente medicijnen uit Barne-
veld bracht er wederom minder van terecht dan ver
wacht.
In de serie was het al bijna
misgegaan. Om in de eind
strijd te komen moest zij een
barrage zwemmen met Janet
Tibbits. Van Belkum bleef
overeind. Haar 2.13.74 werd
omgezet in een tijd van 2.13.60.
Uiteindelijk bleek die extra
race echter te veel kracht te
hebben gekost. Toch was
coach Ruud Beele tevreden
over haar. Hij sprak over de
met het studeren gepaard
gaande zorgen, het niet vol
doende kunnen trainen en ten
tamenproblemen. „In Rome
zwom zij 2.12. Nu binnen een
paar uur twee keer 2.13 min.
Dat was niet slecht."
Beele had mooi praten,
maar hij draaide netjes om de
materie heen. Rian Smit, de
ervaren begeleidster en per
soonlijk trainster van Van
Belkum sprak andere en dui
delijker taal. „Conny was niet
slecht" zo vertelde zij. „Maar
er straalde dit keer niets van
af. We zijn danig teleurge
steld, want het héle jaar ging
het goed. Alleen de laatste drie
weken liepen mis. Daarvoor
waren twee redenen. Ener
zijds omdat in de tweede week
van de voorbereiding te wei
nig aan snelheidstraining. An
derzijds omdat zij en Beele
geen vrienden zijn. Hij irri
teert haar mateloos. Verzoe
ken om het trainingspogram-
ma bij te stellen, werden am
per gehonoreerd. Beele wilde
geen precedenten stellen. Het
gevolg was wel dat Conny niet
op scherp stond. Ik heb voor
haar geknokt. Anders was het
nog minder gegaan."
Rian Smit voelde zich diep
ongelukkig. Zij botste als het
ware tegen een muur van on
wil op. „Ik kon niet meer doen.
Dat is de figuur Beele nu een
maal. De af gelopren jaren heb
ik binnen de ploeg altijd pret
tig gewerkt, maar ik ga me nu
maar eens bezinnen. Als het
voor Conny goed is, wil ik wel
doorgaan. Maar alleen als
Conny me nodig heeft. Voor
mezelf hoeft het niet. Het is
eigenlijk allemaal doodzonde.
Conny was overigens niet de
enige die haar programma
bijgesteld wilde zien. Het is
een vervelend gevoel als je
moet toekijken en niet kan in
grijpen. Je voelt je dan enorm
machteloos. Conny heeft zich
echter goed gehouden. Ze is
een kei in sportiviteit."
Op de laatste dag van het
zwemtoernooi sneuvelden
overigens ook nog twee we
reldrecords. Alex Bauman
was op de 200 meter wisselslag
oppermachtig, hetgeen in de
nieuwe wereldtijd van 2.01.40
resulteerde. De Amerikaanse
4x100 wisselslag estafette for
matie was eveneens onstuit
baar. Carey, Lundquist, Mora
les en Gaines mochten tevre
den zijn over hun prestatie
(3.39.30). De andere nog te ver
delen gouden plakken gingen
naar Meagher (200 vlinder) en
O'Brien (1500 meter vrij).
door Giel Hendrix
LOS ANGELES - Er zijn in
Nederland nog atletes, die
kunnen afzien. Sportmeisjes,
die zichzelf pijn kunnen doen
en niet al te vlug de handdoek
in de ring gooien. Tineke Hid-
ding is daar een voorbeeld
van.
De 25-jarige scholiere uit
Bergen bewees in Los Angeles
op de zevenkamp alleen al
door haar doorzettingsvermo
gen dat ze haar uitzending
naar Los Angeles meer dan
verdiend had. Na de eerste dag
had Hidding zoveel last van
haar beenblessure dat een an
der, met een mindere instel
ling, er op dat moment de brui
aan gegeven zou hebben. Tine
ke Hidding zette echter door,
weigerde ook nog een pijnstil
lende injectie en begon de
tweede dag van de zeven
kamp, om te zien hoever ze
door Giel Hendrix
LOS ANGELES - De Neder
landse ruiter-équipe is afgelo
pen weekeinde even uit de da
gelijkse sleur gestapt en be
zocht de boksarena om Pedro
van Raamsdonk in actie te
zien.
Voor de eerste keer in hun
leven zagen Rob Ehrens
(springruiter) en Bert Rutten
(dressuur) een bokswedstrijd
live. „Verstand heb ik er hele
maal niet van", gaf Ehrens
dan ook direct toe, „en mijn
sport zal het ook nooit worden.
Ik amuseer me echter toch
wel. Vooral de partijen waarin
keihard geknokt wordt vind ik
wel aardig".
De springruiters hebben het
best naar hun zin in Los Ange
les. „Een schitterende stad om
een paar weken te verblijven",
meldt Bert Rutten (uit Hun-
sel), „maar ik zou er voor geen
goud willen wonen. Frisse
buitenlucht en zo mis je hier
toch wel. Gras is hier bijna
ook nergens te bekennen, dat
ben ik toch wel anders ge
wend".
In het atletendorp worden
de deelnemers behoorlijk ver
wend. Terwijl buiten het dorp
de Olympische bezoekers
overal zwaar moeten betalen
voor alles, kampen de atleten
met het tegenovergestelde
probleem. Rob Ehrens: „Wij
worden gewoon onze dollars
niet kwijt. In het dorp is alles
gratis. Drank en eten in over
vloed, zwembad, disco noem
maar op. Het kost allemaal
niets. Maar dat moet natuur
lijk ook niet", merkt hij la
chend op, „wij zijn tenslotte
ook maar amateurs".
Dik tevreden is het tweetal
ook over de accommodatie van
de paarden in Santa Anita.
Het enige bezwaar is de reis
van hun dorp naar het ruiter-
stadion, die meer dan een uur
in beslag neemt. „Het pro
bleem is wel", aldus Rob Eh
rens, „dat het in Santa Anita
nog enkele graden heter is dan
hier in de stad. Stoffiger "ook
en je hebt er meer last van de
smog dan in LA".
De grote vraag is hoe de
paarden de hitte kunnen ver
werken. „In de stallen hebben
de dieren er geen last van",
weet Bert Rutten. „De stallen
zijn van hout, maar toch lek
ker koel. Bovendien hebben
we er nog enkele luchtkoelers
ingezet, zodat daar de tempe
ratuur aangenaam is. Maar
buiten merk je het toch al snel.
Als je een kwartiertje stap
voets gelopen hebt met de
paarden, loopt het zweet van
hun lijf. Hoe dat moet tijdens'
de wedstrijden vraag ik me
af".
De ruiters hebben het voor
lopig nog erg rustig. Ehrens
hoeft pas op de slotdag in actie
te komen en Bert Rutten start
woensdag of donderdag, dat
moet de loting nog uitwijzen.
Tot die tijd vullen ze hun da
gen met het reizen van en naar
de stallen en trainen. „En de
rest van de dag liggen we
maar wat rond het zwembad",
zegt Ehrens. „In die hitte moet
je de paarden, die de reis ove
rigens goed doorstaan hebben,
niet te zeer afmatten tijdens
de trainingen en voor onszelf
passen we dezelfde taktiek toe.
Wat willen we anders!"
Tineke Hidding in rus-
thouding.
kon komen. Opgeven deed ze
echter niet, al zou dat coach
Westphal niet verbaasd heb
ben. „Ik sta er echt van te kij
ken dat Tineke nog zo goed
heeft kunnen presteren",
merkte hij na afloop op.
Tineke Hidding, die met
6147 punten haar eigen natio
nale record met op maar acht
punten miste, was ook tevre
den, rekening houdend met
haar blessure. „Ik denk dat ik,
als ik fit was geweest zeker 150
tot 200 punten meer had kun
nen scoren. Tijdens het ver
springen durfde ik weinig ri
sico's te nemen en ook bij het
speerwerpen en de afsluitende
800 meter had ik normaal ge
sproken meer punten kunnen
scoren. Wellicht had ik 6300
punten kunnen halen, dat had
me dan toch in de buurt van
een medaille-plaats gebracht.
Ik vond het erg rottig, maar
het zat er met die blessure ge
woon niet in".
Trouwens ook Nederlands's
tweede zevenkampster, Mar-
jon Wijnsma (19 jaar) mag
men niets verwijten. Zij 'ein
digde op de elfde plaats, maar
kwam met een puntentotaal
van 6015 voor het eerst in haar
carriere boven de grens van
6000 punten. „Ik wist dat zoiets
er in zat en ik ben blij dat het
me juist hier gelukt is, on
danks het feit dat ook ik niet)
helemaal fit was. Ik heb echter
niet zoveel last van mijn bles
sure gehad. Mij speelden, in
deze geweldige atletiek-arena,
de zenuwen de eerste dag een
beetje parten, maar ik heb me
goed kunnen herstellen. Onte
vreden zijn we dan ook niet.
Voor Tineke vind ik het trou
wens erger dan voor mij. Zij
had hier heel ver kunnen ko
men".
