3/ OLYMF
NGELËS 1984/
Schoonspringe
Daphne
Jongejans:
'Ik spring
van de plank
en zwem
naar de kant'
Annemarie
Verstappen:
'Zonder
oostblok
eindelijk
eerlijke
concurrentie'
999
999
Ton Buunk
niet
verontrust:
Pas in L.A.
moeten
we in
topvorm zijn
999
999
999
DINSDAG 24 JULI 1984
DE STEM VAN DINSDAG 24 JULI 1984
In als je
je niet
tegen,
oor de
portbe-
aan.
Drentse
:tie van
willen
ran za-
ras het
rarmde
iet offi-
kmster-
Olym-
ter de
rpinski.
Nijboer
ise titel
er veel
t resul-
joedde
Imatige
waren
10 wa-
zijn om
as on-
jker."
op het
vertrou-
3 kwam
in zijn
elf mi-
zijn uit-
itrerend
nieuwe
ichten",
waren
wind en
achting
op 12
van de
zullen
ier snel-
icten in
verbor-
vijf kilo-
3g, zon-
cunnen
groep
ar in fe
rn glooi-
ilometer
lat door
kngeles.
de kop-
ilometer
plaats
de 2.09.
dat de
hebben
k verval
in. Hal-
Zo snel
i werken
bond is
Die wis-
ijk geen
wenst
de tijd-
jboer en
>elen op
reclame-
in Drup-
jn advo-
tie bezig,
aam niet
ig aan te
nu voor-
imste le-
wordt
door zijn
n Weller-
ir Haico
ken rond
Jedingfa-
t jaar op
sn te kun-
rang van
Der week)
nt hij zijn
t extreem
essies re-
onwaar-
s toppers
gen voelt
!en eerste
lijn sterke
mstandig-
it seizoen,
irs ben ik
rilde in de
is gelukt,
de races
:o dat er
t nu een-
sggen dat
iteresseert
or mezelf,
wat aan,
veet exact
en hoor ik
zelen. De
eeds een
Het wordt
fs het we-
2, red.) is
velen be-
A? Coe en
;lim, Cruz
ard. Maar
aat is het
pveel con-
opgelucht
In Boedapest kwamen namelijk de
sterkste teams ter wereld tegen el
kaar uit. De krachtmeting zo kort voor
de zomerspelen pakte voor oranje
onthutsend uit. De ploeg van coach
Dennis Pocsik bracht er vervelend
weinig van terecht en dat kreeg extra
aandacht omdat nagenoeg dezelfde
formatie twee jaar eerder dit befaam
de toernooi had gewonnen. Toch
heerste er geen paniek. Ook niet bij
Ton Buunk die sinds jaar en dag
wordt beschouwd als de steunpilaar
bij uitstek. De Amsterdammer had er
evenwel geen moeite mee te erken
nen dat er sprake was van een uiterst
matige vertoning
„Bij ons lukte er niet veel, maar
naarmate het toernooi vorderde was
er toch duidelijk vooruitgang be-
speurbaar.Dat gaf toch vertrouwen
voor de toekomst, de Olympische
Spelen dus. Ton Buunk zal daar voor
de vierde achtereenvolgende keer
van de partij zijn. De 251-voudige in
ternational heeft in zijn al weer der
tien jaren tellende carrière genoeg
meegemaakt om zich de kop niet te
laten gekmaken. Dat is overigens
maar goed ook want de slechte resul
taten van de volgelingen van Pocsik
hebben veel onrust veroorzaakt. Hoe
wel de selectie naar buiten uit laat
ROME: Daphne Jonge
jans verovert brons tij
dens de Europese kam
pioenschappen schoon-
springen. Publiek en internatio
nale media lopen warmer voor
haar persoontje dan voor haar
sportieve prestatie. Dat gekop
peld aan het feit dat zij vervol
gens ook naar de Olympische
Spelen in Los Angeles mag.
omgeeft Daphne Jongejans met
een al dan niet benijdenswaar
dige glamour. De realiteit is an
ders.
De aanvoerder van de nationale
ploeg komt doorgaans recht voor zijn
mening uit. Over de wijze waarop de
sponsor rond de nationale ploeg zijn
zaken bijvoorbeeld regelt. "Dat zou
heel anders moeten. "Ik heb langza
merhand tien tassen thuis staan, en
ik hoef eigenlijk ook geen slippers en
badjassen meer. Het zou beter zijn
wanneer een lijst werd aangelegd
waarop staat wat de verschillende
attributen kosten. Je zou dan tot een
bepaald bedrag moeten kunnen kie
zen. Het verschil zou dan op andere
manier moeten worden uitbetaald.
Polo kost geld. En van de kilometer
vergoeding van 29 cent kan ik ook
mijn BMW niet rijden. We zitten in
Nederland altijd in het nadeel. Bij de
jeugd wordt dikwijls te weinig aan
dacht aan de techniek besteedt.
Neem nu mijn eigen beenslag. Die
lijkt nergens op. Als die slag goed
was kwam ik veel hoger uit het water.
Het beleid van de clubs deugt niet.
Maar dat is niet van vandaag of gis
teren. Toch hebben we twee jaar ge
leden tijdens de wereldkampioen
schappen ook een vierde plaats ge
haald. Dat jaar zijn we zelfs te vroeg
in vorm geweest. Daarom kan het al
lemaal in Los Angeles nog best mee
vallen. Zeker omdat Stan van Belkum
er dan ook weer bij is. En dat scheelt
aanzienlijk. Dat kan ik je garande
ren.
daphne jongejans
DE ene zwemster is de
andere niet. Oost-
Duitsland bij voor
beeld brengt vrouwe
lijke waterratten met brede
schouders, dikke nekken en
mannenstemmen op het start
blok. Dat zegt ranke Annemarie
Verstappen tenminste. En zij
kan het weten, als wereldkam
pioene.
De afwezigheid van de prijsvecht-
sters uit Oost-Duitsland tijdens de
Olympische Spelen deert Verstappen
niet. „Eindelijk eens eerlijke concur
rentie. Eindelijk eens alleen maar
vrouwenstemmen", verzucht de
zwemster uit Kruisstraat, een buurt
schap in Rosmalen. „Een Olympische
medaille daalt voor mij niet in waar
de. De tijd, die zegt iets. Die is ook be
langrijk."
De Olympische zwemwedstrijden
in Los Angeles moeten voor de 18-ja-
rige Verstappen een hoogtepunt in
haar carrière worden. Daar veran
dert de afwezigheid van de kracht
vrouwen uit Oost-Duitsland, die vorig
jaar zomer in Rome met alle Europe
se titels aan de haal gingen, niets
aan.
In dat zelfde Rome kwam Verstap
pen slechts één keer op het erepo
dium. Als lid van de vrije slag-estafet
teploeg mocht zij zilver in ontvangst
nemen. Niets meer. En dat was een
likse tegenvaller.
Het jaar daardoor, tijdens het we
reldkampioenschap in Equador, ver
raste het Nederlandse zwemtalent
nog vriend en vijand. De gouden me
daille op de 200 m vrije slag en het
zilver op de halve afstand kwamen
geheel onverwacht. Ze vormden te
vens de reden voor de hooggespan
nen verwachtingen tijdens het Euro
pese titeltoernooi.
„Voor Rome hadden we met de Ne-
Iderlandse ploeg een trainingskamp
in Spanje. De bondstrainers begon
nen met krachttraining. Daar had ik
nog nooit aan gedaan. Mede daarom
ging het fout", legt Verstappen uit.
„Bovendien kon ik me in eerste in
stantie gewoon niet motiveren voor
het Europees kampioenschap. Ik
weet niet wat het was, ik had gewoon
geen zin. Pas toen ik mijn ploeggeno
tes weer zag veranderde dat.
„Ik ben sinds Equador vooruit ge
gaan", constateert Verstappen, „niet
wat mijn tijden betreft, maar in mijn
denken. Ik ben serieuzer geworden,
wil harder trainen. Vroeger moest ik
zogenaamd even naar het toilet als
het te zwaar werd. Dat is tegenwoor
dig anders. Ik moet er nu ook meer
voor doen. Tot aan het wereldkam
pioenschap in Equador ging het ein-
gelijk allemaal spelenderwijs."
Verstappen maakte vorig jaar tij
dens het trainingskamp voor het
Europees kampioenschap dus wat al
te onverwacht kennis met de kracht
training. Sinds het begin van dit jaar
hanteert zij de halters echter met re
gelmaat. Ze bleken onontbeerlijk op
het topniveau. „Maar ik hou het be
perkt. Ik wil geen dikke nek krijgen",
vertelt de zwemster van het Vughtse
De Dommelbaarzen. Vele anderen
gingen haar voor Concurrente Van
Bentum bij voorbeeld. „Dat kim je
wel aan haar zien ook.
Halters of geen halters, Annemarie
Verstappen staat bovenal bekend als
een zwemster die de technieken uit
stekend beheerst. „Bijna niemand
heeft dezelfde techniek", glimlacht
ze. „Ik steek m'n armen denk ik op de
goede manier in het water. De basis
daarvoor is gelegd bij m'n eerste ver
eniging, De Treffers. De trainer daar
besteedde er veel aandacht aan.
Het afgelopen jaar was Verstap
pen als lid van de nationale ploeg
aangewezen op onder anderen Rian-
ne Smit. Een van de bondstrainers,
maar ook clubtrainer van Van Ben
tum. „Ze begeleidt Conny helemaal
tot aan het startblok. Echt begelei
den. Tegen mij praat ze alleen maar
een beetje. En toen ik een keer van
Conny won liep ze me gewoon voor
bij. Zonder iets te zeggen", vertelt de
nog altijd regerend wereldkampioe
ne.
De relatie tussen de concurrentes
Verstappen en Van Bentum is in de
ogen van de eerste redelijk tot goed.
„We zeggen elkaar goededag, pra
ten ook met elkaar. Echte vriendin
nen zijn we niet, maar ja, dat zou ook
toevallig zijn. We verschillen nogal
van elkaar. Conny loopt na een goe
de prestatie direct met de borst voor
uit. Ze ziet dan graag de pers om zich
heen. Ik juist niet, ik heb liever de
rust. Vroeger vond ik dit soort dingen,
interviews, ook vervelend. Inmiddels
weet ik dat het er bij hoort. Ik wil niet
dat mensen van me denken dat ik
niet met ze wil pralen.
Officieel treedt Verstappen per
1 augustus in dienst bij een firma,
die onder meer badpakken op de
markt brengt. In praktijk komt het er
op neer dat ze direct na de Olympi
sche Spelen aan de slag gaat. Van
haar toekomstige werkgever heeft ze
intussen een auto gekregen, waar
mee ze de trainings- en wedstrijdba-
den kan blijven aandoen. Een punt
hoeft en wil ze voorlopig nog met
achter haar carrière zetten. „In 1986
is het wereldkampioenschap (in Ma
drid, red.) weer. Ik zeg nu, dat ik dan
misschien afscheid neem. Maar je
weet het nooit. Wanneer het erg
goed gaat, denk je er natuurlijk niet
over om te stoppen.
WE hebben nog alle
tijd. De vorm komt
nog wel. Dit is pas
het eerste echte
toernooi van dit seizoen. Echt.
er is niets aan de hand." Dit
soort teksten waren schering en
inslag tijdens het befaamde
Tungsram Cup toernooi dat zo
als gebruikelijk in Boedapest
werd afgewerkt. Een waterpo-
lo-evenement dat buitenge
woon interessant was gewor
den na de boycot van de Spe
len door de Oostbloklanden en
Cuba.
blijken als een man achter de Hon
gaarse coach te staan, wordt de aan
pak van de verantwoordelijke techni
sche man niet door iedereen bewon
derd. In de directe omgeving van de
ploeg wordt al of niet met zachte
stem fikse kritiek geuit aan het adres
van 'Captain Peacock' zoals de bij
naam van Poscik luidt. De onder zijn
leiding in het begin behaalde prima
resultaten worden ineens toegeschre
ven aan het feit dat na de zo harde
Ivo Trumbic de vriendelijke benade
ring van Poscik op de spelers bijzon
der heilzaam is overgekomen. Zelfs
wordt nu gesuggereerd dat Pocsik al
leen maar van het werk van zijn
voorganger heeft geprofiteerd.
Pas na de Olympische Spelen zal
duidelijk zijn of de Hongaar voor de
goede benadering heeft gekozen.
Toch moet niet worden vergeten dat
diezelfde Poscik nog wat andere pro
blemen aan zijn hoofd heeft. Uitgere
kend in de periode dat hij eigenlijk
alleen maar bezig zou moeten zijn
met het team, moet de Hongaar ook
nog naar een andere baan omkijken.
De KNZB heeft hem laten weten dat
verlenging van het contract onmoge
lijk is uit financiële redenen".
Buunk kan uren praten over zijn
wereldje. Het einde van zijn carrière
nadert echter met rasse schreden.
Het valt hem steeds moeilijker vol
doende tijd vrij te maken. "Kijk, het
bedrijf thuis vraagt ook veel aan
dacht. Zo ben ik onlangs later naar
de ploeg gereisd omdat ik eerst nog
een bestek moest uitwerken. Dat gaat
voor. Sinds mijn vader in 1972 is over
leden leidt mijn moeder het bedrijf,
maar ik ben ook dag en nacht met de
zaak bezig. In 1972 hadden we slechts
zes man in dienst, nu al 25".
ze honderduit over alles en nog wat.
Spottend en serieus. Over school
wordt ook gepraat, maar wat Daph
ne Jongejans betreft, is dat onder
werp verleden tijd nu zij met glans
haar eindexamen atheneum heeft
doorstaan.
De hele schoolperiode kende 'eni
ge vertraging', zoals ze dat zelf
noemt. „Ik ben één keer blijven zitten
en daar was ik dolblij mee, want toen
kwam ik in een heel leuke klas.
Daphne Jongejans is niet lui, zij is al
leen vrij kieskeurig in zaken waar
voor zij zich wél wil inspannen. „Ik
train graag erg hard,dat wel. Maar
dan ook alleen schoonspringen. Ik
loop nooit hard, hijg al na drie secon
den. Ik doe ook niet aan zwemmen,
ballet of gewichtentraining. Ik spring
alleen maar van de plank en zwem
dan naar de kant.
Videobeelden vormen een goede
trainingsinstructie voor de springers
en voor de juryleden, maar Daphne
Jongejans zou geen video-jurering bij
wedstrijden kunnen velen. „Die wed
strijden zouden te lang gaan duren,
saai worden voor het publiek. Boven
dien zouden er dan geen tienen meer
gegeven worden, want de jury zou
met behulp van video zoveel foutjes
zien, de spanning zou er voor ons he
lemaal af zijn.
Spanning zoekt Daphne Jongejans
ook buiten haar sport graag op. „Ik
houd van werkelijke uitdagingen. Ik
zou best een keer willen parachute
springen of schansspringen. Edwin
en ik kunnen veel van ons afzetten.
Wij vinden ook Ajax erg belangrijk,
en vrienden en lezen. Aanwijzigin-
gen over schoonspringen geven we
elkaar bijna nooit. Hij heeft wel ont
zettend veel talent, meer dan ik. Hij
heeft echt iets speciaals. Ik heb al
leen meer ervaring, meer meege
maakt.
Geen van beiden kent angst bij
een sprong. Edwin, één van de
slechts drie schoonspringers die de
drie en een halve salto contra durft
uit te voeren, valt nog wel eens tegen
tijdens topwedstrijden. De gespierde
durfal let niet altijd op de verfijnde
afwerking, die de sprongen van zijn
zus wel kenmerken Over haar zegt
hij eerst: „Het is een vreselijk kreng."
En dan: „Nee, hoor. Ze is zeer ele
gant, ze zou alleen wat meer kracht
moeten hebben.
Die kracht heeft Daphne wel in
haar persoonlijkheid. „Ik werk niet
graag onder iemand. Ik leid liever."
Niet autoritair, maar eerder met een
grap en een onweerstaanbare glim
lach. Zij weer: „Ik zou het liefst een
eigen marketing-bureau hebben of
hoofd zijn van een marketing-afde
ling van een bedrijf." International
bussiness en marketing gaat zij na de
zomer studeren aan de universiteit
van Miami, waar ook haar broer
naar toe gaat. Beiden kunnen daar
ook naar hartelust tweemaal daags
schoonspringen: „Om straks bij te
blijven zullen we ook in Europa aan
wedstrijden moeten blijven deelne
men, maar af en toe van Miami over
komen kost natuurlijk veel geld en
daarvoor zouden we wel een sponsor
kunnen gebruiken." Een gouden
Olympische medaille zou wat dat
aangaat een goede start zijn
TON BUUNK (no.5)
Per jaar zijn er maar een paar
hoogtepunten, eindeloze trainingsu
ren vullen de vele, andere dagen op.
Ontspannen buiten trainen in het
luchtzuivere Santa Clara, een week
voor de drie belangrijke weken in het
vieze Los Angeles beginnen, is pure
luxe. De laatste dagen in Nederland
geven helaas het beeld, dat zo ty
pisch Hollands is maar zo weinig
Olympisch aandoet: een binnenbad
vol krijsende kinderen, mopperende
onderwijzers, een kinderonvriendelij-
ke schoonmaker en het verstikkend
luchtmengsel van chloor en patat. Di
rect onder de 3-meterplank blijft het
water met moeite vrij van verdwaal
de zwemmers.
Op het stenen schavot van de duik-
plank vormt zich steeds een heel
groepje meisjes, onder wie Daphne
Jongejans. Allen moeten keurig op
hun beurt wachten, ook de Olympi
sche Daphne. Maar juist dat wach
ten, mits niet te lang („Ik heb het al
tijd zo koud") blijkt bij te dragen tot
de gezelligheid. Tenminste, dat ver
telt de laatstejaars tiener uit Badhoe
vedorp als zij eenmaal fris gedoucht
in de snikhete restauratie heeft
plaatsgenomen. Met veel gevoel voor
humor en jeugdige koketterie praat
annemarie verstappen
