J
's win
OU B
Van Vliet neemt taak Raas over
Joop Zoetemelk: Een
afscheid zonder glorie
Tour van dag tot dag
V eldscholten:
op de motor
leren afdalen
Grootste pechvogel
Post op laatste dag bestolen
'Til
PAGINA SP0RT7
MAANDAG 23 JUL11984
PARIJS - Zijn vierde Tour de France beteken
de voor Peter Winnen van de hemel in de hel
terecht komen.
SEAN KELLY:
j dat hij uiteindelijk als
2 Rijenaar en zijn echt-
i van zijn overwinning
- FOTO LEO VAN BI JNEN
Is de ranglijst aanvoerde,
foor 16 volgers overtroefd,
anlaan 67, Roosendaal, en
Jeeft de te voorspellen tijd
neerdere deelnemers met
t en J. van Rijsbergen op
ezers-Tour 1984.
|kendam, Heilige Geest 36,
i Rommens, Geerakker 13,
i van de meest enerveren-
noeilijk; aanzienlijk meer
loofdprijs verdiende. Vrij-
|ui-dragers en de tien best
hoofdkantoor te Breda.
lan 38, Hoeven, A. Snijder-
loolpad 17, teteringen, Jan
seweg 1, Ulvenhout, Leen-
ik 7, Breda, C. Reinieren,
|52, Vogelwaarde, Kees v.d.
przande, Johan Voesenek,
icureursweg 51, Dongen, F.
traat 21, Bosschehoofd, J.
ir, E. Merckx, Frans Hals
straat 9, Oudenbosch, Ge-
:rtstraat 41, Hulst, Bas de
Breda, A. de Wildt, Julia-
rgesteld. In de individuele
5 kaarten vermeldden zijn
ijdduur opgaf, op slechts 1
g en R. van Dijk, Acacia-
1. Goosens, Ravendonk 24,
ienlaan 19, Westdorpe, die
een verrassende uitslag,
maar getipt (814 kaarten)
aar aangewezen. De beste
ard, 2. Herrera, 3. Aguedelo,
De Rooy, 5. Barteau.
9 km: derde tussensprint: 1.
oerlen, 2. Marta, 3. De Vos.
17 km: Bondue ontsnapt bij
annkomst op Champs Ely*
es.
'8 km: Bondue ingelopen.
7 km: Vanderaerden wint
ie etappe in massasprint voor
iles en Hoste. Fignon wint
:1e trui, Hoste de groene, Le-
ïond de witte, Hanegraaf de
ide en Millar werd bergko-
ng. Renault wint het pi"6"
mklassement, Panasonic
int puntenklassement voor
Joegen (groene petten). Hj"
ault wordt gehuldigd als de
rijdlustigste renner van hele
our.
door Hein Groothuis
PARIJS - Leo van Vliet kan
terugkijken op een uitste
kende Tour de France. Hij
boekte diverse plaatsen bij
de eerste tien en verzwakte
geen moment.
Leo van Vliet: „Ik heb in
derdaad een goede Tour ge
reden. Zelfs in de bergen
kende ik geen slechte dag.
Andere jaren werd ik soms
als eerste gelost, doordat ik
volledig blokkeerde. Dat heb
ik deze keer helemaal niet
meegemaakt. Ook in de rit
naar la Plagne, de zwaarste
etappe, zat ik in een goede
groep."
Een groot persoonlijk suc
ces zat er niet in voor de
Oudenbosschenaar. „Ik ben
wel snel", zegt Van Vliet,
„maar ik kan een paar man
onmogelijk kloppen in de
sprint.
Ik moet het daarom
hebben van wegspringen in
de finale - zoals ik vrijdag
geprobeerd heb - of wegrij
den met een groepje. Mijn
beste kans had ik in de etap
pe naar Blagnac. Toen zat ik
met een goed groepje weg. Ik
had echter de pech dat Hoste
en Vanderaerden er bij
kwamen."
Leo van Vliet viel ook op
door de rol, die hij vervulde
na het vertrek van Jan
Raas. De Oudenbosschenaar
kreeg de leiding ove de ploeg
in de koers en dat zorgde er
voor dat Kwantum niet
wegviel in het tweede ge
deelte van de Tour.
Van Vliet: „Alle jongens
waren het er mee eens dat ik
de taak van Jan Raas over
nam. Daarom was het voor
mij geen punt. Iemand moet
een beetje de leiding hebben,
want anders was het ieder
voor zijn eigen geweest. Ik
moet zeggen dat het lekker
is gelopen.
Er zat lijn in. Het
is belangrijk dat op een ge
geven ogenblik iemand ja of
ho zegt. In de periode na de
val van Raas in Milaan-San
Remo heeft het daar een
beetje aan ontbroken. Als
tegen een jongen als Solle-
veld niks gezegd wordt, leert
hij niks. Nu wil niet zeggen
dat ik het zo goed weet,
maar ik ben toch zeven jaar
prof."
De prestaties van Van
Vliet in deze Tour steken
schril af bij zijn verrichtin
gen in d aflevering van 1983.
Van Vliet: „Vorig jaar was
het totaal niets. Het was
geen fysieke kwestie. In het
Nederlandse kampioen
schap reed ik goed, werd ik
zesde. Ik vertrok met goede
moed. Nadat ik echter in de
ploegentijdrit niet goed had
gereden, zagen de andere
jongens het met mij niet
meer zitten. Mijn moraal
zakte helemaal weg, zeker
nadat ik na het uitvallen
van Raas als enige dissident
overbleef. En een Tour zon
der moraal is niet te doen,
met moraal al bijna niet. De
makkelijkste weg was toen
afstappen geweest. Ik ben
echter blij dat ik dat niet ge
daan heb. Ik ben niet zo een,
die maar wat meehobbelt.
Als ik rij, wil ik ook rijden.
Ik zou ook nooit naar een
kleinere ploeg willen. Het is
dit niveau of niets meer, In
de zaak thuis hebben mijn
broers ook goed te eten. Als
ik een stap terug zou moeten
doen, zou ik daarheen gaan."
Winnen staat met lege handen
Joop Zoetemelk gaat over de eindstreep van zijn laatste Tour de France. Zonder glorie
en als dertigste in het eindklassement. - fotoanp
door Hein Groothuis
PARIJS - Voor de tweede
achtereenvolgende maal
heeft de Tour de France
Joop Zoetemelk een desillu
sie opgeleverd. Het vorig
jaar was een dopingaffaire -
Zoetemelk was toen betrapt
bij de controle na afloop van
de ploegentijdrit - debet aan
zijn afgang. Vanaf het mo
ment, dat hij op de hoogte
was gebracht van het slech
te nieuws, reed hij bij wijze
van spreken geen meter
meer. Dit keer was er geen
enkel excuus voor de Kwan
tum-renner. Hij viel in de
Pyreneeën in vrije val door
de mand en ook in de Alpen
was het duidelijk dat het
tijdperk Zoetemelk is afge
sloten.
Toch betekent zijn falen
voor Zoetemelk geen pijnlijk
afscheid van de Tour. Zoete
melk: „Ik kan er niet zo mee
zitten. Ik wist dat eens het
moment moest komen dat ik
niet meer mee zou kunnen.
Nu ik op dat punt ben be
land, accepteer ik dat. Ik be
sefte trouwens erg goed dat
het weer deelnemen aan de
Tour op mijn leeftijd een ri
sico inhield. Ik had echter ja
gezegd en dan ga je gewoon.
Voor de start van de ronde
had ik hoop op een goed
eindklassement, omdat ik in
de voorbereidingsperiode
voortreffelijk draaide. Die
ene dag in de Pyreneeën
heeft alles naar de knoppen
geholpen."
Het wegvallen van Zoete
melk als klassementsrenner
stond niet alleen. Ook Peter
Winnen en Gerard Veld-
scholten slaagden er niet in
een hoge positie te bezetten,
waardoor voor het eerst
sinds vele jaren geen enkele
Nederlander bij de eerste
tien eindigde.
Desondanks ziet Joop
Zoetemelk de toekomst voor
het Nederlandse wielrennen
niet zo pessimistisch in. Zoe
temelk: „Er hoeft echt niet
gewanhoopt te worden.
Spanje stelde een paar gele
den ook niets voor. Dat is er
ook weer bovenop gekomen.
Nederland heeft bovendien
Winnen en Van de Velde
nog, terwijl Veldscholten
een goede kan worden als hij
nog wat meer inzicht krijgt.
Aanvulling lijkt niet direct
voor handen want er zijn in
Nederland geen grote ama
teurs. Dat wil echter niets
zeggen. Figuren als Winnen
en Van de Velde zijn bij de
amateurs ook altijd wat op
de achtergrond gebleven. Er
zijn meer van die voorbeel
den. Voor mezelf geldt dat
ook een beetje. Dat is ook de
juiste manier om een goede
prof te worden. Als het bij
de amateurs te professioneel
wordt aangepakt, ben je al
gauw over je hoogtepunt
heen. Nee, ik vind dat we
niet zo somber moeten doen.
Er komt heus wel een nieu
we generatie. Het vergt al
leen een beetje tijd."
Voor zichzelf ziet Zoete
melk de toekomst niet zo
duidelijk. Wat hij gaat doen,
weet hij nog niet. Zoete
melk: „Het is voor mij een
groot vraagteken. In mijn
hotel werken doe ik in ieder
geval niet en ploegleider
worden zie ik ook niet zitten.
Ik kan hard zijn voor me
zelf, maar niet voor anderen.
Ik kan niet commanderen.
In mijn carrière heeft me
dat nooit opgebroken, omdat
ik mezelf goed zeer kon
doen. Als anderen hun werk
niet deden, trok ik gewoon
mijn eigen plan."
PARIJS - De 71e ronde van Frankrijk heeft zes gele-truidragers gehad, onder wie twee Ne
derlanders: Hanegraaf en Van der Poel. De Fransman Vincent Barteau droeg de gele trui het
langst: twaalf dagen. Hieronder een overzicht van het verloop van de Tour van dag tot dag
Proloog:
1 e etappe:
2e etappe:
3e etappe:
4e etappe:
5e etappe:
6e etappe:
7e etappe:
8e etappe:
9e etappe:
10e etappe:
11 e etappe:
12e etappe:
13e etappe:
14e etappe:
15e etappe:
16e etappe:
17e etappe:
18e etappe:
19e etappe:
20e etappe:
21e etappe:
22e etappe:
23e etappe:
Etappewinnaar
Hlnault
Hoste
M. Madiot
Guimard
Vandenhaute
P. Fëireira
Hoste
Fignon
Jules
Haas
Vanderaerden
Millar
Poisson
Mentheour
De Wolf
Vichot
Fignon
Herrera
Fignon
Arroyo
Fignon
Hoste
Fignon
Vanderaerden
gele trui
Hlnault
Peeters
Hanegraaf
Hanegraaf
Van der Poel
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Barteau
Fignon
Fignon
Fignon
Fignon
Fignon
Fignon
Fignon
tweede
Fignon
Hoste
Van der Poel
Van der Poel
Anderson
LeGuilloux
Le Guilloux
Le Guilloux
LeGuilloux
Le Guilloux
Le Guilloux
LeGuilloux
Le Guilloux
LeGuilloux
Le Guilloux
Fignon
Fignon
Barteau
Hinault
Hinault
Hinault
Hinault
Hinault
Hinault
verschil
00.03
00.04
00.01
00.01
00.08
01.33
01.41
03.07
03.07
03.07
03.07
07.37
07.47
08.07
08.07
10.13
06.29
04.22
08.39
08.39
09.56
09.56
10.32
10.32
door Hein Groothuis
Na een vijfde (1981), vierde (1982) en derde plaats'
(1983) in het eindklassement bereikte hij in deze Ron
de van Frankrijk totaal niets. Zelfs een etappezege
was niet weggelegd voor Winnen, die de drie voor
gaande jaren steeds een voorname bergrit op zijn
naam schreef.
Winnen heeft inmidels bijna
een week nagedacht over zijn
falen in de Alpen, waar hij in
het verleden zijn grootste
triomfen vierde (tweemaal
winst in Alpe d'Huez en een
zege in Morzine). De oorzaak
heeft hij echter niet kunnen
achterhalen. „Ik weet nog
steeds niet wat er fout is ge
gaan. Voor de Alpen was ik
honderd procent. In de Alpen
kwam ik echter niet door de
barrière heen. Er is geen enkel
excuus voor. Alleen de cijfers
tellen. Ik houd het er maar op
dat de sterren slecht voor mij
waren."
Een gebrek aan hardheid,
dat Winnen in een eerder sta-
diüiïi SIS' mogelijke oorzaak
aanvoerde voor zijn ineenstor
ting, zou de waarheid wel eens
dicht kunnen benaderen. Zoals
nog immer in zijn beroepsren-
nerscarrière ging het voorjaar
voor Winnen door tegenslag
gedeeltelijk de mist in. In de
voorgaande jaren brak Win
nen de geringe competitie in
de lente nooit op, doordat de
Tour minder zwaar was en
rustiger verliep. Het schema
van dit jaar en het duel tussen
Fignon en Hinault zorgden
daarentegen voor bikkelharde
strijd, waarin een topcompeti-
tie vereist was om mee te tel
len.
Dat hij hardheid miste, had
Winnen gedeeltelijk aan zich
zelf te wijten, want hij testte
zich tot de Alpen niet eenmaal.
Hij deed niet anders dan vol
gen en daarmee maak je je
niet ijzersterk.
Zijn leefwijze in de winter
wijst Winnen resoluut af als
factor, die van belang zou
kunnen zijn geweest voor zijn
optreden in de Tour. Winnen:
„Ik heb me nog nooit zo ver
zorgd als in deze winter. Dat
wilde ik ook eens proberen.
Het heeft echter niks opgele
verd."
De voorbereiding op de ron
de is volgens Winnen ook vol
komen in orde geweest. Win
nen: „De voorbereiding is de
zelfde geweest als de drie
voorgaande jaren, toen er wel
resultaat kwam. Van mij mag
het daarom volgend jaar op
dezelfde voet verder gaan."
De Limburger geeft er ech
ter wel de voorkeur aan om
volgend jaar een tweede grote
ronde in het programma op te
nemen. „Post heeft mij gepolst
of ik de ronde van Spanje wil
doen. Ik voel er wel voor. Die
ronde is weliswaar vrij ver
voor de Tour, maar je hebt er
toch wel het een en ander aan.
Je schaaft er behoorlijk mee
aan je conditie. Ik weet overi
gens nit of de ronde van Span
je voor ons te doen is, want die
overlapt voor een deel de klas
siekers. En in de klassiekers
moet Anderson van de partij
zijn."
Winnen hoopt tevens dat hij
eindelijk eens een volwaardig
seizoen kan draaien. „Ik wil
mij helemaal niet alleen op de
Tour richten. Door alle tegen
slag is het echter steeds nog zo
uitgekomen. Ik hoop dat ik
volgend jaar eindelijk nog
eens gespaard wordt van pech.
Dan kan ik in het voorjaar en
met name in de Waalse klas
siekers, al de nodige hardheid
opdoen."
Peter Winnen alleen. Zo
moest de coureur uit Venray
vaak over de Alpen-toppen.
- FOTOANP
Inmiddels weet Winnen wat
het betekent alleen aangewe
zen te zijn op een prestatie in
de Tour. De drie voorgaande
jaar leverden zijn goede ver
richtingen hem na de ronde
een vetpot op. Nu wordt hij
met de keerzijde van de me
daille geconfronteerd. Hij
vangt in de criteriums niet
meer dan ƒ2500 startgeld, het
zelfde bedrag, waarvoor hij
voor het begin van de ronde te
boek stond. In vergelijking
met vorig jaar na de Tour, be
tekent dat een teruggang van
ƒ1000.
En dan mag Winnen
waarschijnlijk nog van geluk
spreken dat hij tijdens de Tour
een behoorlijk aantal contrac
ten heeft afgesloten. Een enkel
wielercomité heeft namelijk al
laten weten voor de komst van
Winnen niet meer over te heb
ben dan een paar honderd gul
den.
door Jean Nelissen
PARIJS - Alsof het ongeluk,
dat hem de hele ronde al ach
tervolgd had, nog niet genoeg
was, werd op de laatste dag
van de Tour vlak voor zijn ho
tel ook nog de auto van Peter
Post opengebroken.
Hij stond aan de finish op de
Champs Elyssées in een broek
en een trui, meer had hij niet
meer. Zijn drie koffers werden
door dieven gestolen. Het was
illustratief voor hetgeen Post
met zijn ploeg in deze Tour be
leefd heeft, veel valpartijen,
andere tegenslagen, weinig
succes, vormverlies van de
beste man voor het klasse
ment. Een vraag- en ant
woordspel met Post op de
Champs Elyssées.
Je zult de Tour wel niet in een
beste stemming verlaten?
Post: „Inderdaad, ik ben het
zoveel beter gewend. Het deed
me wel plezier dat hier op de
valreep Vanderaerden nog de
etappe won. In Parijs winnen
is toch altijd iets speciaals.
Twee etappes voor een ploeg
als de onze met zoveel klasse-
renners is te weinig. Kleine
voorvallen hebben zich opge
hoopt, de ploeg rijdt - op een
enkele uitzondering na - niet
slecht. Dat mag ik helemaal
niet zeggen. Maar er wilde
niets lukken."
Over wie ben je tevreden
Post: „Vooral Theo de Rooy
heeft heel goed gereden, Henk
Lubberding, Gerald Veld
scholten, Guy Nulens en enke
le anderen ook wel, alleen Pe
ter Winnen is echt tegengeval
len, maar daarmee vertel ik
niets nieuws. Op het vlakke en
in de Pyreneeën fietste hij nog
prima. Ineens was het over.
We hebben hem goed laten on
derzoeken, hij is puur gezond,
voor ons is het een mysterie en
waarschijnlijk voor hemzelf
ook."
De eerste week is erg belang
rijk geweest, toen ging het
voornamelijk mis.
Post: „Dat klopt, ik hoef niet al
die valpartijen weer op te
sommen, belangrijk voor ons
was dat Oosterbosch al op de
eerste dag wegviel en dat Ed
dy Planckaert enkele dagen
later de Tour moest verlaten,
daarna ging Vanderaerden
nog twee keer tegen de grond.
Gebeurt dat niet, dan rijden
we volgens mij een veel betere
ronde en dan winnen we in elk
geval meer dan dat we nu
hebben bereikt. Als het een
maal tegenloopt, blijft het
meestal zo."
Wat ging er mis in vele massa
sprints
Post: „Er zijn nog maar weinig
ploegen die willen werken
voor hun sprinters, daardoor
wordt de koers veel minder
gecontroleerd. De belasting
voor onze renners werd te
zwaar, omdat je nu eenmaal
geen 170 man in bedwang kunt
houden met zo'n clubje. Er zijn
ook fouten gemaakt, dat moe
ten we ook durven erkennen.
De ploeg is nieuw in haar sa
menstelling, het heeft tijd no
dig om net zo goed te functio
neren als mijn vorige ploeg
heeft gedaan."
Ga je de ploeg veranderen
Post: „Nee, iedereen blijft.
Wat heb je er aan als je in pa
niek telkens wisselt, dan maak
je er maar een puinhoop van.
Ik geef deze nloee ook voor de
toekomst mijn vertrouwen. Er
zijn geruchten geweest en be
richten in kranten over die
gaat weg en die komt, alle
maal flauwekul. We rijden
verder in de samenstelling zo
als die nu is, ik heb gewoon
goede renners, dat weet toch
iedereen."
De rivaliteit met Kwantum,
heeft die erg in het nadeel ge
werkt
Post: „Andere ploegen hebben
van het werk van Panasonic
en van Kwantum geprofi
teerd. In geen land vind je een
dergelijk hoog opgelopen riva
liteit als in Nederland. Mis
schien komt dat omdat voor
het eerst sinds lange jaren wij
weer twee Nederlandse ploe
gen hebben van internationaal
niveau. Ik wil er wel dit over
zeggen: de renners hebben de
laatste jaren de wielersport in
Nederland opgebouwd, nie
mand anders dan zij. Als ze zo
doorgaan, breken ze ook die
sport weer af, daar kunnen
wij als ploegleiders en begelei
ders weinig aan doen. Het is de
verantwoordelijkheid van de
renners zelf om de weg te kie
zen die zij willen bewandelen,
het is hun brood. Als het mis
gaat, ligt de schuld bij henzelf,
zoals ook het succes door hen
zelf werd gecreëerd."
Wat heeft je in deze ronde het
meest verbaasd
Post: „Die lange ontsnapping
op de vijfde dag met Barteau.
Hoe is zo iets mogelijk bij pro
fessionals? Weet je wat er
door gebeurde, ruim twaalf
dagen was de spanning weg
rond de gele trui en stonden
drie onbekenden met grote
voorsprong in het klassement.
Dat was een slechte zaak voor
de Tour."
DOOR HEIN GROOTHUIS EN JEAN NELISSEN
Van. onze speciale verslaggevers
PARIJS - Hoewel hij in de zware bergrit naar La Plagne volle
dig door het ijs zakte, moet Gerard Veldscholten toch als een re
velatie van deze Tour worden beschouwd. De Oldenzaier, die
zich in het verleden in kleinere etappe-koersen met veel bergen
reeds had onderscheiden, toonde de afgelopen drie weken on
omstotelijk aan dat hij uit kan groeien tot een goede klasse
mentsrenner.
Veldscholten kende in deze Tour slechts één slechte dag. „En
die is me fataal geworden", aldus Veldscholten. „Het is de ellen
de met de Tour datje niet een slechte dag mag hebben. Door een
samenloop van omstandigheden ging ik de mist in. Doordat ik
de etappe naar Alpe d'Huez gevallen was, begon ik verre van fit
naar de rit naar La Plagne. Ik had 's nachts maar heel weinig
geslapen en had stramme benen. Ik zou er misschien geen hin
der van hebben ondervonden als er rustig was begonnen. We
startten echter meteen bergop en de vele klimmers, die deze
Tour telde, gingen meteen in de aanval. Daardoor kwam ik in
problemen, die later leidden tot fors verlies".
Ondanks het wegvallen uit de top van het klassement is Ge
rard Veldscholten niet ontevreden over zijn Tour. „Natuurlijk
ben ik content", zegt hij. „Ik moet namelijk realist blijven. Ik
was naar de Tour toegegaan in de hoop bij de eerste twintig te
eindigen."
Gerard Veldscholten ging goed bergop en imponeerde met
een vijfde plaats in de eerste vlakke tijdrit. In de tijdrit van za
terdag kwam hij minder voor de dag. „Het parkoers was te
bochtig voor mij. Ik moet het niet hebben van steeds weer aan
zetten. Het scheelde ook veel dat ik niet de gelegenheid had het
parkoers te verkennen. Dat heeft me zeker een minuut gekost.
Ik verspeelde bovendien nog tijd, doordat er een ongeluk was
gebeurd. Er lag een auto op zijn kop op de weg en er was alle
maal bloed. Voor de zekerheid ben ik er maar langzaam langs
gegaan."
Voor de toekomst ziet Veldscholten perspectieven voor een
nog aanzienlijk betere Tour. Veldscholten: „Gezien het feit dat
ik elk jaar beter ga rijden, moet ik normaal gesproken een keer
bij de eerste tien kunnen eindigen".
Waar hij in ieder geval nog aan moet sleutelen, is het bergaf
gaan. Deze keer ging het al beter dan in het verleden, toen hij
een echte angsthaas was, maar het laat nog steeds te wensen
over. Veldscholten: „Ik durf al veel meer, maar ben nog steeds
te bang. Die angst moet ik zien te overwinnen. Met het oog daar
op ga ik me een crossmotor aanschaffen. Daarmee ga ik ont
spannen crossen. Ze zeggen dat je dan echt leert afdalen."
Van onze speciale verslaggevers
PARIJS - Sean Kelly is de grootste pechvogel van de
71e ronde van Frankrijk geworden. In het voorjaar
legde hij de complete wielerwereld zijn wil op. De Ier
won Parijs-Roubaix en Luik-Bastenaken-Luik en
was hard op weg de 'wielrenner van het jaar 1984' te
worden.
Kelly viel thuis van de trap,
hield daar een zere voet aan
over en kon zich niet zo voor
bereiden op de ronde van
Frankrijk als hij had gewild.
Op de dag dat hij een etappe in
de ronde van Zwitserland
won, maakte Kelly een denk
fout. Hij meende dat het toch
wel allemaal goed zat voor de
Tour. Hij startte in Montreuil-
sous-Bois in de veronderstel
ling een dikke kans op de
eindzege te hebben.
Vanaf de 29e juni heeft Kel
ly alleen tegenslag ontmoet.
Omdat hij hier en daar ant
woord gaf op vragen van an
dere ploegleiders voor een
contract in het volgend jaar,
werkte zijn ploeg niet opti
maal voor hem. In de eerste
vlakke etappes kwam Kelly
twee keer ten val, waardoor
hij onnodig achterstand op
liep. In de bergen bleken zijn
klimcapaciteiten onvoldoende
toegenomen om aanspraak op
de gele trui te maken.
Halverwege de Tour veran
derde Kelly zijn objectieven.
Hij ging zich, net als vroeger,
richten op een etappezege en
de groene trui. Kelly naderde
de Belg Frank Hoste in het
puntenklassement met reuzes
tappen. In de individuele tijd
rit op de voorlaatste dag, vond
hij de mogelijkheid de drie
voudige Vlaamse etappewin
naar te passeren.
Kelly had zaterdag in de ra
ce tegen het uurwerk over 51
kilometer vleugels. De Ier wil
de, wetend dat Hoste niet zou
scoren, de totale puntenoogst.
Kelly reed de beste tijdrit uit
zijn leven. Maar het noodlot
bleef hem tarten. Pascal Si
mon, de 'martelaar' van de vo
rige Tour, was drie minuten
voor hem gestart. Precies op
een heuvel, waar het talrijke
publiek slechts een eenman-
spad voor de coureurs vrijliet,
keek hij Simon in de rug. Kel
ly: „Ik kon er pas in de afda
ling langs. Ik heb tijdens de
klim zeker twintig seconden
verspeeld".
Het geluk weigerde Kelly
toe te lachen. Hij moest wach
ten, terwijl Lqurent Fignon
van fiets verwisselde. De
Tourwinnaar was op zijn spe
ciale tijdritfiets gestart. Af en
toe sloeg de ketting over, zodat
de gele-truidrager besloot na
24 kilometer over te stappen
op een conventioneel rijwiel.
Het zou hem normaal de over
winning in de tijdrit hebben
gekost. Fignon, met zijn nooit
aflatende eerzucht, was op de
hoogte van Kelly's tijd. Hij
perste er een woeste eind
sprint uit en liet de secon
den wijzer precies gelijk met
die van Kelly stilstaan. De
tijdmeting in duizendsten
moest de winnaar aanwijzen.
Het verschil van 48-1000e was
in het voordeel van Fignon, die
al vier ritten had gewonnen en
in het nadeel van Kelly, die al
overal net naast had gegrepen.
Een onderscheid van 7,3
centimeter op 51 kilometer.
Kelly mocht zich op de voor
laatste avond van de Tour
troosten met de groene trui.
Zijn voorsprong op Hoste be
droeg slechts vier punten. Dat
betekende dat wie het eerst
over de eindstreep op de
Champs Elyssees kwam, het
puntenklassement zou win
nen. Kelly zou het niet zijn. In
de, verwachte, massasprint die
het einde van de Tour bracht,
werd Kelly achter winnaar
Eric Vanderaerden vijfde.
Hoste pakte met zijn derde
plaats net genoeg punten om
de groene trui te heroveren en
definitief zijn eigendom te
mogen noemen.
Kelly was diep teleurge
steld. „Ik heb na een week oj*
het punt gestaan naar huis te
gaan, had ik het maar ge
daan". Met Eric Vanderaer
den, ook al winnaar van de
etappe in Pau, vierde Peter
Post zijn tweede (Belgische)
etappesucces. De Belgische
kampioen dankte zijn triomf
aan het voorbereidende werk
van de Nederlanders, die op
tijd de jacht op de ontsnapte
achtervolger Alain Bondue
openden. Nederlanders in
dienst van begaafde buiten
landers, is dat het toekomst
beeld dat deze Tour heeft op
geroepen
